K.5.2.a. PROFIL KSZTAŁCENIA praktyczny TYP PRZEDMIOTU Forma studiów

Transkrypt

1 Tabela 1. Metryka przedmiotu programowego- cele i efekty kształcenia POZIOM KSZTAŁCENIA POZIOM V/ STUDIA I STOPNIA NR PRZEDMIOTU W PROGRAMIE K.5.2.a. PROFIL KSZTAŁCENIA praktyczny TYP PRZEDMIOTU Forma studiów stacjonarne/ niestacjonarne (obligatoryjny, fakultatywny) FAKULTATYWNY DLA KIERUNKU OBLIGATORYJNY KIERUNEK KOSMETOLOGIA WSKAZANY SEMESTR KSZTAŁCENIA V MODUŁ KSZTAŁCENIE SPECJALNOŚCIOWE: WIZAŻ I STYLIZACJA CAŁKOWITA LICZBA PKT ECTS 6 JĘZYK WYKŁADOWY POLSKI FORMA OSTATECZNEGO ROZLICZENIA PRZEDMIOTU ZALICZENIE Z OCENĄ NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU POLSKIM NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU ANGIELSKIM CELE KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE PRZEDMIOTU WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE: STYLIZACJA CZ. I - 1. Zdobycie umiejętności w definiowaniu roli stylisty oraz projektanta odzieży. 2. Zdobycie umiejętności przez studentów podstawy projektowania odzieży. 3. Zdobycie umiejętności rozpoznawania właściwych proporcji ciała człowieka, kobiety i mężczyzny. 4. Zdobycie umiejętności przez studentów pracy z Pantonem TPX. 5. Zdobycie umiejętności rozróżniania dzianin i tkanin, ich rodzajów, jak również ich właściwości tekstylnych. 6. Zdobycie umiejętności wyszczuplania sylwetki za pomocą wyboru odpowiedniej odzieży oraz dodatków. 7. Zdobycie umiejętności rozpoznawania dwunastu kobiecych typów sylwetek. 8. Zdobycie umiejętności łączenia druków, faktur różnych materiałów. 9. Zdobycie umiejętności podstawy klasycznej stylizacji męskiej. 10. Zdobycie umiejętności stylizacji codziennej i wieczorowej kobiet. 11. Zdobycie umiejętności rozpoznawania poszczególnych rodzajów odzieży. 12. Zdobycie umiejętności myślenia przestrzennego, stylizacja formą i kolorem. 13. Zdobycie umiejętności zmiany charakteru, stylu elementu odzieży. WIEDZY UMIEJĘTNOŚCI KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH Zakres pojęć i wiedzy o historii stylizacji z przedmiotu estetyka brak brak 1

2 STUDENT/ ABSOLWENT: EFEKTY KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH EK W ODNIESIENIU DO KIERUNKOWYCH EK ODNIESIENIE DO FORM ZAJĘĆ W ĆW/K/W inne 1. Projektuje odzież z zastosowaniem ogólnych zasad stylizacji, posiada podstawową wiedzę dotyczącą tkanin oraz tekstylnych oznaczeń kolorów. 2. Diagnozuje typy sylwetek osób, przestrzennie stylizuje formą i kolorem według zasad typologii sylwetek, również według zasad wyszczuplania sylwetki. M1_U01, KU_07 x x M1_U01, KU_07 x x 3. Wykonuje stylizacje z wykorzystaniem wiedzy łączenia druków w celu poprawnej stylizacji sylwetki. 4. Wykonuje pełne stylizacje: codzienną i wieczorową, przy użyciu zasad proporcjonalnego kształtowania wyglądu ludzkiej sylwetki. M1_U01, KU_07 x x M1_U01, M1_K03; M1_K04; M1_K05 KU_07; KK_03 x 5. Wykonuje zmianę charakteru i stylu elementu dzieży. M1_U01, M1_K03; M1_K04; M1_K05 KU_07; KK_03 x Tabela 2. Walidacja i weryfikacja efektów kształcenia EFEKTY KSZTAŁCENIA- student Formy prezentacji EK Poziomy osiągnięcia EK i odpowiadające im oceny 1. Projektuje odzież z zastosowaniem ogólnych zasad stylizacji, posiada podstawową wiedzę dotyczącą tkanin oraz tekstylnych oznaczeń kolorów. Ćwiczenie: przeprowadza wywiad z klientem, wybiera tkaniny oraz nadaje ich kolorowi symbol według Pantonu TPX w celu zaprojektowania odzieży dla niego. ndst (2) dst (3) db (4) bdb (5) Popełnia błędy w zakresie doboru odzieży. Prawidłowo, choć niezbyt szczegółowo wykonany projekt, błędy w zastosowaniu tkanin i opisach kolorystycznych. Prawidłowo i dość szczegółowo przygotowany projekt odzieży. Kreatywnie zaprojektowana odzież z uwzględnieniem potrzeb klientki. 2. Diagnozuje typy sylwetek osób, przestrzennie stylizuje formą i kolorem według zasad typologii sylwetek, również według zasad wyszczuplania sylwetki. Ćwiczenie/zaliczenie: po przeprowadzeniu wywiadu i wykorzystując ocenę wzrokową, student rozpoznaje typ sylwetki osoby i wykonuje przestrzenną stylizacje z różnych materiałów, z zastosowaniem zasad typologii kobiecych sylwetek. Popełnia błędy w rozpoznawaniu typu sylwetki, nie posiada wiedzy z zakresu jej stylizacji. Prawidłowo, choć niezbyt szczegółowo wykonuje analizę i projekt przestrzenny. Prawidłowa i dość szczegółowa przeprowadzona analiza sylwetki, co jest uwzględnione w wykonanym projekcie. Prawidłowo rozpoznaje typ sylwetki, bardzo szczegółowo i twórczo wykonuje projekt przestrzenny, uwzględnia wszystkie zasady stylizacji dla określonego typu sylwetki. 3. Wykonuje stylizacje z wykorzystaniem wiedzy łączenia druków w celu poprawnej stylizacji sylwetki. Ćwiczenie/zaliczenie: wykorzystując wiedzę z zakresu łączenia wzorów i optycznego ich Popełnia błędy w łączeniu wzorów oraz źle dostosowuje je do Prawidłowo choć nie szczegółowo wykonuje projekt. Prawidłowo i dość szczegółowo wykonuje projekt, dobre łączenie Kreatywnie,prawidłowo wykonany projekt z zastosowaniem wszystkich 2

3 4. Wykonuje pełne stylizacje: codzienna i wieczorową, przy użyciu zasad proporcjonalnego kształtowania wyglądu ludzkiej sylwetki. działania w stylizacji, wykonuje przestrzenny projekt z papieru. Ćwiczenie: za pomocą collage wykonuje projekt stylizacji wieczorowej i dziennej, dla wybranej przez siebie osoby (przedstawienie zdjęcia sylwetki). typu sylwetki. wzorów. poznanych zasad optycznego działania wzorów w stylizacji sylwetki. Popełnia błędy w stylizacji. Prawidłowo choć niezbyt dokładnie wykonana stylizacja. Prawidłowo, dość dokładnie wykonany projekt, z opisem tkanin i oznaczonymi kolorami według Pantonu TPX. Twórczo i prawidłowo wykonany projekt, z dokładnym opisem i zastosowaniem obowiązujących trendów. 5. Wykonuje zmianę charakteru i stylu elementu dzieży. Ćwiczenie/zaliczenie: wykorzystując przyniesiony przez siebie element ubioru, za pomocą technik plastycznych i odzieżowych nadaje mu inny charakter, zmienia jego styl. Niedokładna realizacja, nie wystarczająca zmiana stylu. Prawidłowo choć niezbyt dokładnie wykonana realizacja. Dość prawidłowo i szczegółowo wykonana realizacja, z czytelną zmianą charakteru i stylu. Kreatywna zmiana charakteru elementu odzieży, prawidłowa, szczegółowa realizacja ćwiczenia. 3

4 Tabela 3 A. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów stacjonarnych Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym 1.Projektuje odzież z zastosowaniem ogólnych zasad stylizacji, posiada podstawową wiedzę dotyczącą tkanin oraz tekstylnych oznaczeń kolorów według Pantonu TPX. 2. Diagnozuje typy sylwetek osób, przestrzennie stylizuje formą i kolorem według zasad typologii sylwetek, również według zasad wyszczuplania sylwetki. Omówienie 12 typów sylwetek: kręgiel, kielich, klepsydra, rożek, wiolonczela, jabłko, kolumna, dzwon, wazon, cegła, lizak, gruszka. KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ WYKŁAD ĆWICZENIA WARSZTAT INNE Wykonuje stylizacje z wykorzystaniem wiedzy łączenia druków w celu poprawnej stylizacji sylwetki: - wzory geometryczne i organiczne wzory pionowe i poziome - wielkość wzorów 4.Wykonuje pełne stylizacje: codzienną i wieczorową, przy użyciu zasad proporcjonalnego kształtowania wyglądu ludzkiej sylwetki Wykonuje zmianę charakteru i stylu elementu dzieży. 10 ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ RAZEM GODZIN ZAJĘĆ 64 4

5 Tabela 3 B. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów niestacjonarnych Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym 1.Projektuje odzież z zastosowaniem ogólnych zasad stylizacji, posiada podstawową wiedzę dotyczącą tkanin oraz tekstylnych oznaczeń kolorów według Pantonu TPX. 2. Diagnozuje typy sylwetek osób, przestrzennie stylizuje formą i kolorem według zasad typologii sylwetek, również według zasad wyszczuplania sylwetki. Omówienie 12 typów sylwetek: kręgiel, kielich, klepsydra, rożek, wiolonczela, jabłko, kolumna, dzwon, wazon, cegła, lizak, gruszka. KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ WYKŁAD ĆWICZENIA WARSZTAT INNE Wykonuje stylizacje z wykorzystaniem wiedzy łączenia druków w celu poprawnej stylizacji sylwetki: - wzory geometryczne i organiczne wzory pionowe i poziome - wielkość wzorów 4.Wykonuje pełne stylizacje: codzienną i wieczorową, przy użyciu zasad proporcjonalnego kształtowania wyglądu ludzkiej sylwetki Wykonuje zmianę charakteru i stylu elementu dzieży. 5 ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ (DOTYCZY V SEMESTRU) RAZEM GODZIN ZAJĘĆ (DOTYCZY V SEMESTRU) 40 Tabela 4. Końcowa walidacja efektów kształcenia METODA KOŃCOWEJ OCENY EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA FORM ZAJĘĆ WYKŁAD ĆWICZENIA WARSZTAT INNE Na ocenę końcową składa się obecność na wykładach. Na ocenę końcową składa się suma ocen z zaliczeń cząstkowych przeprowadzanych w ciągu trwania semestru obecności na zajęciach - - 5

6 Tabela 5 A. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów stacjonarnych KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA LICZBA GODZIN ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW ECTS (szacowana dla EK; obliczamy dzieląc liczbę godzin przez 25) Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia 10 0,4 Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia 54 2,1 Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia Samodzielne czytanie wskazanej literatury 16 0,6 Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań) 50 2 Przygotowane do egzaminu Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu) 20 0,8 Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS (dotyczy V semestru) W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie z prowadzącym 64 2,5 6

7 Tabela 5 B. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów niestacjonarnych FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA LICZBA GODZIN KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW ECTS (szacowana dla EK; obliczamy dzieląc liczbę godzin przez 25) Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia 10 0,4 Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia 30 1,2 Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia Samodzielne czytanie wskazanej literatury 20 0,8 Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań) 40 1,6 Przygotowane do egzaminu Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu) 50 2 Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie z prowadzącym 40 1,6 7

8 Tabela 6. Wykaz literatury źródłowej Zalecana literatura obowiązkowa 1. Słownik odzieżowy, Zbigniew Parafianowicz, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Księga kobiecych sylwetek Trinny & Susannah, Wydawnictwo Rebis, Historia ubiorów, Maria Gutkowska-Rychlewska, Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, uzupełniająca 1. Garcia N., Strategia stylu, Wydawnictwo Filo, Warszawa Garcia N., Mała czarna księga stylu, Wydawnictwo Filo, Warszawa 2011 Tabela 7. Dane osób odpowiedzialnych za prowadzenie zajęć oraz walidację założonych efektów kształcenia tytuł/ stopień naukowy/ zawodowy, Prowadzący imię i nazwisko adres Autor programu dla przedmiotu mgr Justyna Krasińska j.krasinska@medyk.edu.pl Kierownik przedmiotu- rozliczenie końcowe Prowadząca/ cy wykład mgr Justyna Krasińska Prowadząca/ cy ćwiczenia mgr Justyna Krasińska Prowadząca/ cy warsztat Prowadząca/ cy inne formy zajęć 8

9 Tabela 8. Rekomendowane metody dydaktyczne 1 Metoda/y Forma zajęć (wybrane na podst. grup wg F. Szloska 2 ) wykład ćwiczenia konwersatorium warsztat laboratorium, inne wykład informacyjny, prelekcja, odczyt wykład problemowy, konwersatoryjny pogadanka, objaśnienie lub wyjaśnienie x klasyczna metoda problemowa x metoda przypadków/ sytuacyjna x inscenizacja gry dydaktyczne symulacyjne/ decyzyjne dyskusja dydaktyczna x burza mózgów, metoda okrągłego stołu x panelowa metaplan film, ekspozycja, prezentacja multimedialna x z wykorzystaniem komputera z wykorzystaniem podręcznika (praca z tekstem) ćwiczenia przedmiotowe/ laboratoryjne ćwiczenia produkcyjne metoda projektów Inne, jakie? Wykonanie projektów stylizacji, praca w parach. 1 Ostatecznie zastosowana metoda dydaktyczna winna korespondować z wynikami diagnozy potrzeb i możliwości edukacyjnych grupy studentów, dokonanej przez Prowadzących zajęcia 2 Franciszek Szlosek (1995), Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych, TIE, Radom 9