KIERUNEK PEDAGOGIKA WSKAZANY SEMESTR KSZTAŁCENIA III MODUŁ (kształcenie ogólne, specjalność Profilaktyka społeczna, itp.)

Transkrypt

1 Tabela 1. Metryka przedmiotu programowego- cele i efekty kształcenia POZIOM KSZTAŁCENIA POZIOM VI/ STUDIA I STOPNIA NR PRZEDMIOTU W PROGRAMIE PED.3.1. PROFIL KSZTAŁCENIA ogólnoakademicki TYP PRZEDMIOTU Forma studiów stacjonarne/ niestacjonarne (obligatoryjny, fakultatywny) FAKULTATYWNY DLA KIERUNKU OBLIGATIORYJNY DLA SPECJALNOŚCI PED.RES. KIERUNEK PEDAGOGIKA WSKAZANY SEMESTR KSZTAŁCENIA III MODUŁ (kształcenie ogólne, specjalność Profilaktyka społeczna, itp.) KSZTAŁCENIE SPECJALNOŚCIOWE W ZAKRESIE PEDAGOGIKI RESOCJALIZACJI CAŁKOWITA LICZBA PKT ECTS 2 JĘZYK WYKŁADOWY NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU POLSKIM NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU ANGIELSKIM POLSKI ANGIELSKI FORMA OSTATECZNEGO ROZLICZENIA PRZEDMIOTU PSYCHOLOGIA NIEDOSTOSOWANIA SPOŁECZNEGO I PRZESTĘPCZOŚCI PSYCHOLOGY OF SOCIAL MALADJUSTMENT AND CRIME ZALICZENIE Z OCENĄ CELE KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE PRZEDMIOTU ( w punktach, jako założone przez prowadzącego, ale odzwierciedlone w efektach kształcenia) WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE: Zasadniczym celem przedmiotu jest uświadomienie relacji pomiędzy psychologią i resocjalizacją poprzez wyposażenie w wiedzę na temat teoretycznych i praktycznych zagadnień psychologii w resocjalizacji. W efekcie realizacji treści przedmiotu Student nabędzie kompetencje i umiejętności całościowego postrzegania nieprzystosowania społecznego i nieprzystosowania (z perspektywy związków przyczynowych, objawów i ewolucji zaburzeń zachowania w kierunku przestępczości) oraz uwarunkowań oddziaływań resocjalizacyjnych. WIEDZY UMIEJĘTNOŚCI KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH Wymienia i definiuje pojęcia opisujące procesy poznawcze i emocjonalno- motywacyjne człowieka Dostrzega i opisuje ogólną rolę procesów poznawczych, motywacyjnych i emocjonalnych w wychowaniu i kształceniu człowieka Dokonuje samooceny własnej wiedzy o procesach regulowania stosunków człowieka ze światem EFEKTY KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE PRZEDMIOTU STUDENT/ ABSOLWENT: W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH EK W ODNIESIENIU DO KIERUNKOWYCH EK ODNIESIENIE DO FORM ZAJĘĆ W ĆW/K/W inne 1. Definiuje nieprzystosowanie społeczne i przestępczość z perspektywy związków przyczynowych i objawów zaburzeń w zachowaniu 2. Ocenia warunki skuteczności oddziaływań resocjalizujących w instytucjach penitencjarnych H1A_W05; S1A_W05 K_W04 S1A_W06 ; S1A_W07 K_U09

2 3. Dokonuje samooceny własnej wiedzy dotyczącej psychologicznych podstaw teorii resocjalizacyjnych. Tabela 2. Walidacja i weryfikacja efektów kształcenia H1A_K01; H1A_K04; S1A_K02 H1P_K01; S1P_K01 K_K01 EFEKTY KSZTAŁCENIA- student 1. Definiuje nieprzystosowanie społeczne i przestępczość z perspektywy związków przyczynowych i objawów zaburzeń w zachowaniu 2. Ocenia warunki skuteczności oddziaływań resocjalizujących w instytucjach penitencjarnych 3. Dokonuje samooceny własnej wiedzy dotyczącej psychologicznych podstaw teorii resocjalizacyjnych. Formy prezentacji EK Pisemne, otwarte zadanie testowe np. typu zdefiniuj Pisemne otwarte zdanie testowe Indywidualne wypowiedzi ustne w czasie zajęć lub Pytanie otwarte w treści egzaminu pisemnego Poziomy osiągnięcia EK i odpowiadające im oceny ndst (2) dst (3) db (4) bdb (5) Popełnia błędy w definiowaniu mechanizmów nieprzystosowania społecznego i przestępczości. Niepoprawnie sytuuje zaburzenia w określonej orientacji psychologicznej. Nie wyjaśnił wpływu negatywnych czynników tkwiących w strukturze instytucji izolacji społecznej na przebieg procesu resocjalizacji. Zapytany przez n- la nie potrafi wskazać obszarów własnej niewiedzy Prawidłowo, choć bardzo wąsko, zdefiniował podstawowe mechanizmy nieprzystosowania społecznego i przestępczości. Popełnia nieznaczące błędy w sytuowaniu zaburzenia w określonej orientacji psychologicznej. Bardzo wąsko wyjaśnił wpływy negatywnych czynników tkwiących w strukturze instytucji izolacji społecznej na przebieg procesu resocjalizacji. Zapytany przez n-la stwierdza własną niewiedzę i ogólnie wskazuje jej obszary, związane z resocjalizacją Prawidłowo i dość obszernie zdefiniował wymienione wcześniej pojęcia. Prawidłowo sytuuje zaburzenia w określonej orientacji psychologicznej. Poprawnie wyjaśnił wpływy negatywnych czynników tkwiących w strukturze instytucji izolacji społecznej na przebieg procesu resocjalizacji. Z własnej inicjatywy wskazuje główne obszary własnej niewiedzy związane z resocjalizacją, wskazuje potencjalne sposoby dalszego poznawania Prawidłowo i wyczerpująco zdefiniował pojęcia oraz bezbłędnie wskazał na orientacje psychologiczne w kontekście związków i potencjalnych kierunków działań. Szeroko i wieloaspektowo wyjaśnił wpływy negatywnych czynników tkwiących w strukturze instytucji izolacji społecznej na przebieg procesu resocjalizacji. Z własnej inicjatywy wskazuje szczegółowo obszary własnej niewiedzy,, związane z resocjalizacją, planuje sposoby dalszego poznawania

3 Tabela 3 A. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów stacjonarnych Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym Zaburzenia w zachowaniu niedostosowanie społeczne przestępczość pojęcie, charakterystyka, granice. Perspektywa psychologiczna. Wybrane, psychologiczne teorie zaburzeń w zachowaniu (psychoanalityczne, behawiorystyczne, kognitywne). Psychiatryczne koncepcje zaburzeń w zachowaniu. Czynniki osobowościowe w etiologii zachowań niedostosowanych i przestępczych dzieci i młodzieży (rola czynników biologicznych, koncepcja przestępczego rdzenia osobowości (w tym: socjopatia), ewolucyjny model kariery przestępczej). Środowiskowe uwarunkowania nieprzystosowania społecznego dzieci i młodzieży (Rola grup rówieśniczych w etiologii zaburzonych zachowań społecznych. Rodzinne uwarunkowania nieprzystosowania społecznego. Uczeń nieprzystosowany społecznie w szkole). Samoocena a zaburzenia w zachowaniu. Teoria napięcia w kontekście etiologii zachowań przestępczych. Typy napięcia i charakterystyka. Wybrane problemy psychologii penitencjarnej (Psychologiczne determinanty skuteczności sankcji izolacyjnych. Biopsychiczne i społeczne konsekwencje izolacji. Implikacje dla praktyki resocjalizacyjnej. Zadania psychologa w systemie resocjalizacji penitencjarnej (diagnostyka penitencjarna, obszary i granice wpływu psychologicznego w resocjalizacji penitencjarnej, rodzaje oddziaływań, metody pracy psychologicznej w jednostkach penitencjarnych). LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ WYKŁAD ĆWICZENIA WARSZTAT INNE ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ RAZEM GODZIN ZAJĘĆ 45

4 Tabela 3 B. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów niestacjonarnych Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym Zaburzenia w zachowaniu niedostosowanie społeczne przestępczość pojęcie, charakterystyka, granice. Perspektywa psychologiczna. Wybrane, psychologiczne teorie zaburzeń w zachowaniu (psychoanalityczne, behawiorystyczne, kognitywne). Psychiatryczne koncepcje zaburzeń w zachowaniu. Czynniki osobowościowe w etiologii zachowań niedostosowanych i przestępczych dzieci i młodzieży (rola czynników biologicznych, koncepcja przestępczego rdzenia osobowości (w tym: socjopatia), ewolucyjny model kariery przestępczej). Środowiskowe uwarunkowania nieprzystosowania społecznego dzieci i młodzieży (Rola grup rówieśniczych w etiologii zaburzonych zachowań społecznych. Rodzinne uwarunkowania nieprzystosowania społecznego. Uczeń nieprzystosowany społecznie w szkole). Samoocena a zaburzenia w zachowaniu. Teoria napięcia w kontekście etiologii zachowań przestępczych. Typy napięcia i charakterystyka. Wybrane problemy psychologii penitencjarnej (Psychologiczne determinanty skuteczności sankcji izolacyjnych. Biopsychiczne i społeczne konsekwencje izolacji. Implikacje dla praktyki resocjalizacyjnej. Zadania psychologa w systemie resocjalizacji penitencjarnej (diagnostyka penitencjarna, obszary i granice wpływu psychologicznego w resocjalizacji penitencjarnej, rodzaje oddziaływań, metody pracy psychologicznej w jednostkach penitencjarnych). LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ WYKŁAD ĆWICZENIA WARSZTAT INNE ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ RAZEM GODZIN ZAJĘĆ 16

5 Tabela 4. Końcowa walidacja efektów kształcenia METODA KOŃCOWEJ OCENY EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA FORM ZAJĘĆ Test pisemny WYKŁAD ĆWICZENIA WARSZTAT INNE Ocena merytorycznej aktywności na zajęciach popartej samooceną studenta - - Tabela 5 A. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów stacjonarnych FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA LICZBA GODZIN ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW ECTS (szacowana dla EK; obliczamy dzieląc liczbę godzin przez 25) Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia 15 0,6 Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia 30 1,2 Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia - - Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia - - Samodzielne czytanie wskazanej literatury 5 0,6 Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań) - 0,4 Przygotowane do egzaminu - 0,6 Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu) - - Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS 50 2 W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie z prowadzącym 45 2,4

6 Tabela 5 B. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów niestacjonarnych FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA LICZBA GODZIN ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW ECTS (szacowana dla EK; obliczamy dzieląc liczbę godzin przez 25) Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia 8 0,32 Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia 8 0,32 Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia - - Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia - - Samodzielne czytanie wskazanej literatury 20 0,8 Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań) 14 0,4 Przygotowane do egzaminu - - Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu) - - Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS 50 2 W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie z prowadzącym 16 0,64

7 Tabela 6. Wykaz literatury źródłowej Zalecana literatura obowiązkowa 1. Niewiadomska I. (2007), Osobowościowe uwarunkowania skuteczności kary pozbawienia wolności, Lublin. 2. Ostrowska K (2008), Psychologia resocjalizacyjna. W kierunku nowej specjalności psychologii, Warszawa. 3. Pospiszyl K. (1998), Resocjalizacja. Teoretyczne podstawy oraz przykłady programów oddziaływań, Warszawa. 4. Urban B. (2000), Zaburzenia w zachowaniu i przestępczość młodzieży, Kraków. uzupełniająca 1. Kozaczuk F. (2008), Efektywność oddziaływań resocjalizacyjnych, Rzeszów. 2. Sęk H. (2006), Psychologia kliniczna, (tom 1), Warszawa. 3. Urban B., Stanik J. (2007), Resocjalizacja, Tom I, II, Warszawa. 4. Urban B. (1997), Zachowania dewiacyjne młodzieży, Kraków Tabela 7. Dane osób odpowiedzialnych za prowadzenie zajęć oraz walidację założonych efektów kształcenia tytuł/ stopień naukowy/ zawodowy, Prowadzący imię i nazwisko Autor programu dla przedmiotu dr Piotr Dzieduszyński lithops1@wp.pl Kierownik przedmiotu- rozliczenie końcowe dr Piotr Dzieduszyński Prowadząca/ cy wykład dr Piotr Dzieduszyński Prowadząca/ cy ćwiczenia dr Piotr Dzieduszyński Prowadząca/ cy warsztat - - Prowadząca/ cy inne formy zajęć - adres

8 Tabela 8. Rekomendowane metody dydaktyczne 1 Metoda/y Forma zajęć (wybrane na podst. grup wg F. Szloska 2 ) wykład ćwiczenia konwersatorium warsztat laboratorium, inne wykład informacyjny, prelekcja, odczyt wykład problemowy, konwersatoryjny pogadanka, objaśnienie lub wyjaśnienie klasyczna metoda problemowa metoda przypadków/ sytuacyjna inscenizacja gry dydaktyczne symulacyjne/ decyzyjne dyskusja dydaktyczna burza mózgów, metoda okrągłego stołu panelowa metaplan film, ekspozycja, prezentacja multimedialna z wykorzystaniem komputera z wykorzystaniem podręcznika (praca z tekstem) ćwiczenia przedmiotowe/ laboratoryjne ćwiczenia produkcyjne metoda projektów Inne, jakie? 1 Ostatecznie zastosowana metoda dydaktyczna winna korespondować z wynikami diagnozy potrzeb i możliwości edukacyjnych grupy studentów, dokonanej przez Prowadzących zajęcia 2 Franciszek Szlosek (1995), Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych, TIE, Radom