KIERUNEK PEDAGOGIKA WSKAZANY SEMESTR KSZTAŁCENIA IV MODUŁ TEORIE I MECHANIZMY UZALEŻNIEŃ CHEMICZNYCH I NIECHEMICZNYCH

Transkrypt

1 Tabela 1. Metryka przedmiotu programowego- cele i efekty kształcenia POZIOM KSZTAŁCENIA POZIOM VI/ STUDIA I STOPNIA NR PRZEDMIOTU W PROGRAMIE PED.6.8. PROFIL KSZTAŁCENIA ogólnoakademicki TYP PRZEDMIOTU FAKULTATYWNY DLA KIERUNKU Forma studiów stacjonarne/ niestacjonarne OBLIGATIORYJNY DLA SPECJALNOŚCI KIERUNEK PEDAGOGIKA WSKAZANY SEMESTR KSZTAŁCENIA IV MODUŁ KSZTAŁCENIE SPECJALNOŚCIOWE W ZAKRESIE TERAPII UZALEŻNIEŃ JĘZYK WYKŁADOWY POLSKI FORMA OSTATECZNEGO ROZLICZENIA PRZEDMIOTU NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU POLSKIM NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU ANGIELSKIM CELE KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE PRZEDMIOTU STUDENT/ ABSOLWENT: WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE: CAŁKOWITA LICZBA PKT ECTS 3 TEORIE I MECHANIZMY UZALEŻNIEŃ CHEMICZNYCH I NIECHEMICZNYCH - Przygotowanie studentów do rozumienia mechanizmów powstawania uzależnień z perspektywy teoretycznej Wspieranie przygotowania do prowadzenia procesu diagnozy uzależnień EGZAMIN WIEDZY UMIEJĘTNOŚCI KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH Posługuje się aparatem pojęć z zakresu patologii społecznych EFEKTY KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE PRZEDMIOTU Interpretuje potoczną wiedzę o uzależnieniach na tle zagadnień z psychopatologii W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH EK Posiada umiejętność refleksyjnego słuchania W ODNIESIENIU DO KIERUNKOWYCH EK 1. Nazywa i opisuje poziomy mechanizmów uzależnień S1A_W04 K_W15 X 2. Nazywa i charakteryzuje teoretyczne modele uzależnień S1A_W04 K_W15 X 3. Wskazuje komponenty i wyjaśnia istotę integrującego modelu uzależnienia 4. Wskazuje konsekwencje uzależnień w przebiegu procesu wychowania i kształcenia. 5. Dokonuje samooceny własnej wiedzy na temat mechanizmów uzależnień wskazując dalsze obszary samokształcenia. S1A_W04 K_W15 X S1A_U02; S1A_U01; S1A_U06; H1A_U04 K_U02 X S1A_K02; H1A_K01; H1A_K04; K_K01 X ODNIESIENIE DO FORM ZAJĘĆ W ĆW/K/W inne

2 Tabela 2. Walidacja i weryfikacja efektów kształcenia EFEKTY KSZTAŁCENIA- student 1. Nazywa i opisuje poziomy mechanizmów uzależnień 2. Nazywa i charakteryzuje teoretyczne modele uzależnień 3. Wskazuje komponenty i wyjaśnia istotę integrującego modelu uzależnienia 4. Wskazuje konsekwencje uzależnień w przebiegu procesu wychowania i kształcenia. 5. Dokonuje samooceny własnej wiedzy na temat mechanizmów uzależnień, wskazując dalsze obszary samokształcenia. Formy prezentacji EK zadanie półotwarte zadanie półotwarte zadanie otwarte zadanie otwarte Wypowiedzi w czasie ewaluacji zajęć na ostatnim wykładzie Poziomy osiągnięcia EK i odpowiadające im oceny ndst (2) dst (3) db (4) bdb (5) Popełnia znaczące błędy w nazwach i opisach poziomów uzależnień/ nie wykonał zadania Nie nazywa i nie charakteryzuje poprawnie teoretycznych modeli uzależnień/ nie wykonał zadania Pominął większość komponentów modelu (lub ich nie wskazał w ogóle), nie wyjaśnił istoty modelu lub uczynił to niepoprawnie Nie wykonał zadania/ wykonał je z istotnymi błędami/ pominął najistotniejsze konsekwencje Nie dokonał samooceny lub wymienił luki, ale nie wskazał obszarów dalszego poznawania Poprawnie nazywa poziomy uzależnień, z drobnymi błędami i wąsko je opisuje Poprawnie nazywa, wąsko charakteryzuje i popełnia drobne błędy w charakterystykach Wskazał większość komponentów, nieporadnie, ale bez większych błędów wyjaśnił istotę wymienionych Wymienił lakonicznie większość konsekwencji, Dokonał powierzchownej samooceny wiedzy, lakonicznie wskazał obszary samokształcenia w podejmowanym temacie Poprawnie nazywa i wąsko (ale bez błędów) opisuje poziomy uzależnień, Poprawnie nazywa, wąsko, ale bezbłędnie charakteryzuje teoretyczne modele uzależnień Wskazał wszystkie komponenty, poprawnie ale nie wyczerpująco wyjaśnił ich istotę Wskazał konsekwencje uzależnień dla procesu wychowania, zachował w wypowiedzi logikę wywodu (przyczyna- skutek), popełniając nieistotne błędy Dokonał rzetelnej samooceny, powierzchownie wskazując obszary dalszego doskonalenia Poprawnie nazywa i wyczerpująco opisuje poziomy uzależnień Poprawnie nazywa, bezbłędnie i wyczerpująco charakteryzuje teoretyczne modele uzależnień Wskazała wszystkie komponenty i wyczerpująco wyjaśnił ich istotę Bezbłędnie i logicznie wskazał konsekwencje, posługując się rozwiniętą formą wypowiedzi w układzie przyczyna- skutek Dokonał rzetelnej samooceny i wskazała precyzyjnie obszary dalszego poznawania

3 Tabela 3 A. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów stacjonarnych Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym 1. Historyczna ewolucja wyjaśniania procesu uzależnienia. Historyczne i kulturowe aspekty zażywania 2 substancji psychoaktywnych i uzależnienia. 2. Mechanizmy uzależnienia- poziom poznawczy, emocjonalny i zachowań Teoretyczne modele uzależnienia ( osobowościowy, podatność genetyczna, teoria oponent proces, 3 modele wzmocnienia pozytywnego, warunkowanie i modele uczenia się). 4. Mechanizmy nałogowego regulowania emocji, iluzji i zaprzeczenia, dezintegracji Ja: integrujący model 3 uzależnienia. 5. Problem współuzależnienia. Konsekwencje uzależnień chemicznych i behawioralnych dla przebiegu procesu wychowania i kształcenia. Samocena studentów. 4 KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ WYKŁAD ĆWICZENIA WARSZTAT INNE ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ RAZEM GODZIN ZAJĘĆ 15 Tabela 3 B. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów niestacjonarnych Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym 1. Historyczna ewolucja wyjaśniania procesu uzależnienia. Historyczne i kulturowe aspekty zażywania 2 substancji psychoaktywnych i uzależnienia. 2. Mechanizmy uzależnienia- poziom poznawczy, emocjonalny i zachowań Teoretyczne modele uzależnienia ( osobowościowy, podatność genetyczna, teoria oponent proces, modele wzmocnienia pozytywnego, warunkowanie i modele uczenia się) Mechanizmy nałogowego regulowania emocji, iluzji i zaprzeczenia, dezintegracji Ja: integrujący model uzależnienia. 5. Problem współuzależnienia. Konsekwencje uzależnień chemicznych i behawioralnych dla przebiegu procesu wychowania i kształcenia. Samocena studentów. LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ WYKŁAD ĆWICZENIA WARSZTAT INNE 3 4 ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ RAZEM GODZIN ZAJĘĆ 15

4 Tabela 4. Końcowa walidacja efektów kształcenia METODA KOŃCOWEJ OCENY EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA FORM ZAJĘĆ WYKŁAD ĆWICZENIA WARSZTAT INNE Test pisemny - - Tabela 5 A. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów stacjonarnych FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA LICZBA GODZIN ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW ECTS (szacowana dla EK; obliczamy dzieląc liczbę godzin przez 25) Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia 15 0,6 Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia - - Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia - Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia - Samodzielne czytanie wskazanej literatury 30 1,2 Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań) Przygotowane do egzaminu 30 1,2 Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu) Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS 75 3 W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie z prowadzącym 15 0,6

5 Tabela 5 B. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów niestacjonarnych FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA LICZBA GODZIN KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW ECTS (szacowana dla EK; obliczamy dzieląc liczbę godzin przez 25) Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia 15 0,6 Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia - - Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia - Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia - Samodzielne czytanie wskazanej literatury 30 1,2 Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań) Przygotowane do egzaminu 30 1,2 Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu) Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS 75 3 W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie z prowadzącym 15 0,6

6 Tabela 6. Wykaz literatury źródłowej Zalecana literatura obowiązkowa 1. Cierpiałkowska L.(red.)(2008), Oblicza współczesnych uzależnień, Poznań: Wyd. Nauk. UAM 2. Kapler L.(1996), Nawyk regulowania uczuć.(w) Świat Problemów nr 8 3. Mellibruda J. (1996) Psychologiczne mechanizmy uzależnienia.(w) Świat Problemów nr 11, str Mellibruda J., Sobolewska-Mellibruda Z.(2006), Integracyjna psychoterapia uzależnień. Teoria i praktyka, Warszawa: IPZ. 5. Pospiszyl I.(2008) Patologie społeczne, Warszawa: Wyd.Nauk.PWN. 6. Seligman M., Walkere E.( 2003) Psychopatologia. Wyd.Zysk i S-ka Poznań, rozdz. 14, str Woronowicz B.,(2009) Uzależnienie. Geneza, terapia, powrót do zdrowia. Media Rodzina. Poznań uzupełniająca 1. Carson R.,Butcher J.,Mineka S.,(2003) Psychologia zaburzeń. Tom 1. Gdańsk: GWP, str GomułaJ.,Pytlakowska K.(2005), Zaczatowani. Warszawa, Wyd. Jacek Santorski 3. Guerreshi C. (2006), Nowe uzależnienia. Karków: Salwator 4. Kozłowski M.(2004) Moja heroina. Świadectwo psychiatry. Kraków: Wyd. Znak. 5. Kwaśniak M.(2006) Fonoholizm, Twoja komórka, nr 8, str Mellibruda J., Psycho-bio-społeczna koncepcja uzależnienia od alkoholu. Alkoholizm i Narkomania 1997, Nr 3/ Mellibruda J., Psychologiczna koncepcja mechanizmów uzależnienia Mieścicka L.,(2002) Pracoholizm, Warszawwa: Inst..Psych. Zdrowia PTP 9. Sułecki W.(2002) Kiedy seks jest nałogowy. Świat Problemów, 7-8 Inne artykuły z portalu: Tabela 7. Dane osób odpowiedzialnych za prowadzenie zajęć oraz walidację założonych efektów kształcenia tytuł/ stopień naukowy/ zawodowy, Prowadzący imię i nazwisko Autor programu dla przedmiotu dr hab. Tadeusz Pietras cital200@wp.pl dr Andrzej Witusik adwitusik@wp.pl Kierownik przedmiotu- rozliczenie końcowe dr hab. Tadeusz Pietras Prowadząca/ cy wykład dr hab. Tadeusz Pietras Prowadząca/ cy ćwiczenia - - Prowadząca/ cy warsztat - - Prowadząca/ cy inne formy zajęć - adres

7 Tabela 8. Rekomendowane metody dydaktyczne 1 Metoda/y Forma zajęć (wybrane na podst. grup wg F. Szloska 2 ) wykład ćwiczenia konwersatorium warsztat laboratorium, inne wykład informacyjny, prelekcja, odczyt wykład problemowy, konwersatoryjny pogadanka, objaśnienie lub wyjaśnienie klasyczna metoda problemowa metoda przypadków/ sytuacyjna inscenizacja gry dydaktyczne symulacyjne/ decyzyjne dyskusja dydaktyczna burza mózgów, metoda okrągłego stołu panelowa metaplan film, ekspozycja, prezentacja multimedialna z wykorzystaniem komputera z wykorzystaniem podręcznika (praca z tekstem) ćwiczenia przedmiotowe/ laboratoryjne ćwiczenia produkcyjne metoda projektów Inne, jakie? X X 1 Ostatecznie zastosowana metoda dydaktyczna winna korespondować z wynikami diagnozy potrzeb i możliwości edukacyjnych grupy studentów, dokonanej przez Prowadzących zajęcia 2 Franciszek Szlosek (1995), Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych, TIE, Radom