KIERUNEK PEDAGOGIKA WSKAZANY SEMESTR KSZTAŁCENIA IV MODUŁ (kształcenie ogólne, specjalność Profilaktyka społeczna, itp.)

Transkrypt

1 Tabela 1. Metryka przedmiotu programowego- cele i efekty kształcenia POZIOM KSZTAŁCENIA POZIOM VI/ STUDIA I STOPNIA NR PRZEDMIOTU W PROGRAMIE PED.3.5./5.3 PROFIL KSZTAŁCENIA ogólnoakademicki TYP PRZEDMIOTU Forma studiów stacjonarne/ niestacjonarne (obligatoryjny, fakultatywny) FAKULTATYWNY DLA KIERUNKU OBLIGATIORYJNY DLA SPECJALNOŚCI KIERUNEK PEDAGOGIKA WSKAZANY SEMESTR KSZTAŁCENIA IV MODUŁ (kształcenie ogólne, specjalność Profilaktyka społeczna, itp.) JĘZYK WYKŁADOWY NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU POLSKIM NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU ANGIELSKIM CELE KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE PRZEDMIOTU WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE: KSZTAŁCENIE SPECJALNOŚCIOWE W ZAKRESIE PEDAGOGIKI RESOCJALIZACJI/ PREWENCJI KRYMINALNEJ POLSKI ANGIELSKI CAŁKOWITA LICZBA PKT ECTS 3 FORMA OSTATECZNEGO ROZLICZENIA PRZEDMIOTU PODSTAWY KRYMINOLOGII Z ELEMENTAMI WIKTYMOLOGII FOUNDATIONS OF CRIMINOLOGY AND VICTIMOLOGY Zaliczenie pisemne z oceną Ogólny: wyposażenie w umiejętności sytuowania fenomenu przestępczości oraz przeciwdziałania jej w różnych koncepcjach modelu społeczeństwa oraz założeniach deterministycznych i indeterministycznych. 1. zapoznanie z podstawowymi pojęciami z zakresu kryminologii i wiktymologii; 2. uświadomienie wieloczynnikowych uwarunkowań zachowań przestępczych oraz kierunków zapobiegania; 3. ukazanie psychospołecznych następstw pokrzywdzenia w wyniku przestępstwa 4. kształtowanie pożądanych postaw zorientowanych na przeciwdziałanie negatywnej stygmatyzacji społecznej. WIEDZY UMIEJĘTNOŚCI KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH Posiada wiedzę na temat klasycznych teorii socjologicznych EFEKTY KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE PRZEDMIOTU STUDENT/ ABSOLWENT: Posługuje się terminologią pojęciową socjologii i psychologii. W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH EK Dokonuje samooceny własnej wiedzy o procesach regulowania stosunków człowieka z otoczeniem społecznym W ODNIESIENIU DO KIERUNKOWYCH EK 1. Definiuje podstawowe pojęcia i nurty w kryminologii i wiktymologii H1A_W02; H1A_W003 K_W01 ODNIESIENIE DO FORM ZAJĘĆ W ĆW/K/W inne

2 2. Prezentuje teorie kryminologiczne H1A_W005; S1A_W005; K_W04 3. Różnicuje kulturowo-społeczne uwarunkowania zapobiegania przestępczości i reakcji na przestępczość S1A_U02; S1A_U01; S1A_U06; H1A_U04; S1P_U02 K_U02 4. Wyjaśnia wieloczynnikowe uwarunkowania zachowań przestępczych H1A_U04; H1A_U06; S1A_U03; S1A_U08 K_U03 5. Interpretuje psychospołeczne następstwa wiktymizacji w wyniku przestępstwa H1A_U01; H1A_U06; H1A_U11; H1A_U12; K_U06 Tabela 2. Walidacja i weryfikacja efektów kształcenia EFEKTY KSZTAŁCENIA- student 1. Definiuje podstawowe pojęcia i nurty w kryminologii i wiktymologii Formy prezentacji EK Pisemne, zadanie testowe (test wielokrotnego wyboru) 2. Prezentuje teorie kryminologiczne Pisemne, zadanie testowe (test wielokrotnego wyboru) 3. Różnicuje kulturowo-społeczne uwarunkowania zapobiegania przestępczości i reakcji na przestępczość Pisemne, zadanie testowe (test wielokrotnego wyboru) Poziomy osiągnięcia EK i odpowiadające im oceny ndst (2) dst (3) db (4) bdb (5) Błędnie rozpoznaje przedmiot badań oraz nie wylicza podstawowych pojęć z zakresu kryminologii i wiktymologii oraz nie opisuje ich. Błędnie wymienia oraz opisuje nurty w kryminologii. Błędnie rozpoznaje klasyfikacje, genezę i założenia podstawowych teorii kryminologicznych Nie uwzględnił czynników kulturowo społecznych w różnicowaniu determinantów zapobiegania przestępczości i relokacji na przestępczość Poprawnie rozpoznaje przedmiot badań oraz wylicza podstawowe pojęć z zakresu kryminologii i wiktymologii, jednak popełnia błędy w ich opisie. Poprawnie wymienia nurty w kryminologii bez precyzyjnego opisu założeń każdego z nich. Robi błędy podczas rozpoznawania klasyfikacji, genezy i założeń wybranych teorii kryminologicznych Wąsko i powierzchownie różnicuje kulturowo społeczne uwarunkowania strategii działań zapobiegawczych i sformalizowanych oraz niesformalizowanych reakcji na przestępczość Poprawnie rozpoznaje przedmiot badań oraz wylicza podstawowe pojęcia z zakresu kryminologii i wiktymologii. Nieprecyzyjnie je opisuje. Poprawnie wymienia oraz opisuje nurty w kryminologii. Poprawnie rozpoznaje klasyfikacje, genezę i założenia najważniejszych teorii kryminologicznych Poprawnie róznicuje kulturowo społeczne uwarunkowania strategii działań zapobiegawczych i sformalizowanych oraz niesformalizowanych reakcji na przestępczość Prawidłowo rozpoznaje przedmiot badań oraz wylicza wszystkie pojęcia z zakresu kryminologii i wiktymologii. Prawidłowo wymienia oraz wyczerpująco opisuje nurty w kryminologii. Prawidłowo rozpoznaje klasyfikacje, genezę i założenia poszczególnych teorii kryminologicznych Prawidłowo i z odwołaniem do konkretnych teorii socjologicznych i psychologicznych różnicuje kulturowo społeczne uwarunkowania strategii działań zapobiegawczych i sformalizowanych oraz niesformalizowanych reakcji na przestępczość

3 4. Wyjaśnia wieloczynnikowe uwarunkowania zachowań przestępczych 5. Interpretuje psychospołeczne następstwa wiktymizacji w wyniku przestępstwa Pisemne, zadanie testowe (test wielokrotnego wyboru) Praca problemowa (typu: Opisz, wyjaśnij, podaj argumenty ) Niepoprawnie dobiera teorie kryminologiczne podczas analizowania przyczyn przestępczości Błędnie klasyfikuje typy ofiar oraz nie wymienia ich wszystkich, a także niewłaściwie wiąże procesy wiktymizacyjne z określonymi stanowiskami teoretycznymi Poprawnie operuje teoriami kryminologicznymi dotyczącymi przyczyn przestępczości, popełnia błędy w analizie niektórych koncepcji i interpretacji Poprawnie klasyfikuje oraz wymienia typologie ofiar. Wymienia objawy i konsekwencje wiktymizacji, lecz nie dość poprawnie wiąże je z określonymi stanowiskami teoretycznymi Poprawnie operuje teoriami kryminologicznymi dotyczącymi przyczyn przestępczości, dokonuje analizy i interpretacji przyczyn przestępczości sięgając po elementy niektórych koncepcji Poprawnie klasyfikuje oraz wymienia wszystkie typy ofiar, a także wiąże objawy i konsekwencje wiktymizacji z niektórymi stanowiskami teoretycznymi Poprawnie operuje teoriami kryminologicznymi dotyczącymi przyczyn przestępczości, dokonuje wyczerpującej analizy i interpretacji przyczyn przestępczości sięgając po elementy najbardziej adekwatnych koncepcji Prawidłowo klasyfikuje i rozpoznaje typy ofiar, a także w sposób właściwy wiąże objawy i konsekwencje wiktymizacji ze stanowiskami teoretycznymi

4 Tabela 3 A. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów stacjonarnych Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym Rys historyczny kryminologii jako dyscypliny naukowej. Kryminologia jako dziedzina wiedzy i jej relacje z innymi 2 dyscyplinami. Przedmiot badań kryminologicznych (przestępca, przestępstwo, ofiara, kontrola społeczna, przestępczość). Działy kryminologii. Nurty w kryminologii. 2 Teorie kryminologiczne charakterystyka wybranych (założenia kierunku biopsychologicznego 6 i socjologicznego, kryminologia antynaturalistyczna (wybrane koncepcje). Struktura i dynamika współczesnej przestępczości na świecie i w Polsce. Przestępczość ujawniona 2 i nieujawniona. Specyfika przestępczości kobiet. 4 Przestępstwa z użyciem przemocy charakterystyka. 1 2 Przestępczość o podłożu narkotykowym. 1 2 Środki masowego przekazu a przestępczość. 3 Zapobieganie przestępczości. Zagadnienia kontroli społecznej (rodzaje kontroli społecznej i jej narzędzia, 2 5 profilaktyka społeczna a konfliktowa koncepcja społeczeństwa; kompensacyjny charakter reakcji prawnokarnej. Problematyka abolicjonizmu). Wprowadzenie do wiktymologii: pojęcie ofiary, typologie ofiar, pojęcie wiktymizacji pierwotnej i wtórnej, 1 5 mechanizm stawania się ofiarą (teoria kozła ofiarnego) podatność wiktymizacyjna ofiar przemocy, pomiar wiktymizacji. Patologiczne reakcje w sytuacji pokrzywdzenia i w następstwie krzywdzenia (m. in. Syndrom Sztokholmski, 3 wyuczona bezradność, cykliczność przemocy, psychologiczna pułapka). Problematyka strachu przed przestępczością. 4 LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ WYKŁAD ĆWICZENIA WARSZTAT INNE ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ RAZEM GODZIN ZAJĘĆ 45

5 Tabela 3 B. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów niestacjonarnych Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym Rys historyczny kryminologii jako dyscypliny naukowej. Kryminologia jako dziedzina wiedzy i jej relacje z innymi 1 dyscyplinami. Przedmiot badań kryminologicznych (przestępca, przestępstwo, ofiara, kontrola społeczna, przestępczość). Działy kryminologii. Nurty w kryminologii. 1 Teorie kryminologiczne charakterystyka wybranych (założenia kierunku biopsychologicznego 4 i socjologicznego, kryminologia antynaturalistyczna (wybrane koncepcje). Struktura i dynamika współczesnej przestępczości na świecie i w Polsce. Przestępczość ujawniona 1 i nieujawniona. Specyfika przestępczości kobiet. 1 Przestępstwa z użyciem przemocy charakterystyka. 1 Przestępczość o podłożu narkotykowym. 1 Środki masowego przekazu a przestępczość. 1 Zapobieganie przestępczości. Zagadnienia kontroli społecznej (rodzaje kontroli społecznej i jej narzędzia, 1 profilaktyka społeczna a konfliktowa koncepcja społeczeństwa; kompensacyjny charakter reakcji prawnokarnej. Problematyka abolicjonizmu). Wprowadzenie do wiktymologii: pojęcie ofiary, typologie ofiar, pojęcie wiktymizacji pierwotnej i wtórnej, 1 1 mechanizm stawania się ofiarą (teoria kozła ofiarnego) podatność wiktymizacyjna ofiar przemocy, pomiar wiktymizacji Patologiczne reakcje w sytuacji pokrzywdzenia i w następstwie krzywdzenia (m. in. Syndrom Sztokholmski, 1 wyuczona bezradność, cykliczność przemocy, psychologiczna pułapka). Problematyka strachu przed przestępczością. 1 ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ 8 8 RAZEM GODZIN ZAJĘĆ 16 LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ WYKŁAD ĆWICZENIA WARSZTAT INNE

6 Tabela 4. Końcowa walidacja efektów kształcenia METODA KOŃCOWEJ OCENY EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA FORM ZAJĘĆ WYKŁAD ĆWICZENIA WARSZTAT INNE Zaliczenie z oceną (pisemne zadanie testowe) Zaliczenie z oceną (praca problemowa) - - Tabela 5 A. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów stacjonarnych FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA LICZBA GODZIN ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW ECTS (szacowana dla EK; obliczamy dzieląc liczbę godzin przez 25) Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia 15 0,6 Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia 30 1,2 Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia - - Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia - - Samodzielne czytanie wskazanej literatury 15 0,6 Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań) 5 0,2 Przygotowane do egzaminu 10 0,4 Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu) - - Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS 75 3 W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie z prowadzącym 45 1,8

7 Tabela 5 B. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów niestacjonarnych FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA LICZBA GODZIN ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW ECTS (szacowana dla EK; obliczamy dzieląc liczbę godzin przez 25) Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia 8 0,3 Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia 8 0,3 Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia Samodzielne czytanie wskazanej literatury 35 1,4 Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań) 34 1,4 Przygotowane do egzaminu 10 0,4 Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu) Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS 75 3 W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie z prowadzącym 16 0,6

8 Tabela 6. Wykaz literatury źródłowej Zalecana literatura obowiązkowa 1. Błachut J., Gaberle A., Krajewski K. (2004), Kryminologia, Gdańsk. 2. Hołyst B. (2007), Wiktymologia, Warszawa. 3. Pospiszyl I. (2003), Ofiary chroniczne. Przypadek czy konieczność, Warszawa. 4. Szczepanik R. (2008), Struktura i dynamika przestępczości kobiet, [w:] M. Konopczyński, B. M. Nowak (red.), Resocjalizacja. Ciągłość i zmiana, Warszawa. uzupełniająca 1. Majchrzyk Z. (2009), Kiedy kobieta zabija, Warszawa. 2. Pieniążek A., Stefaniuk M. (2005), Socjologia prawa, Zakamycze. 3. Pfeifer Ch, Windzie M, Kleiman M. (2007), Media, zło i społeczeństwo. Wykorzystywanie mediów i ich wpływ na postrzeganie przestępczości i postawy wobec polityki karnej, Kryminologia tom VIII. 4. Pospiszyl I., Szczepanik R. (red.) (2007), Zachowania dewiacyjne dziewcząt i kobiet, Łódź. 5. Siemaszko A. (1993), Granice tolerancji. O teoriach zachowań dewiacyjnych, Warszawa. Tabela 7. Dane osób odpowiedzialnych za prowadzenie zajęć oraz walidację założonych efektów kształcenia Prowadzący tytuł/ stopień naukowy/ zawodowy, imię i nazwisko adres Autor programu dla przedmiotu dr Renata Szczepanik szczepanik.renata@wp.pl Kierownik przedmiotu- rozliczenie końcowe dr Renata Szczepanik szczepanik.renata@wp.pl Prowadząca/ cy wykład dr Renata Szczepanik szczepanik.renata@wp.pl Prowadząca/ cy ćwiczenia dr Renata Szczepanik szczepanik.renata@wp.pl Prowadząca/ cy warsztat Prowadząca/ cy inne formy zajęć

9 Tabela 8. Rekomendowane metody dydaktyczne 1 Metoda/y (wybrane na podst. grup wg F. Szloska 2 ) wykład informacyjny, prelekcja, odczyt wykład problemowy, konwersatoryjny pogadanka, objaśnienie lub wyjaśnienie klasyczna metoda problemowa metoda przypadków/ sytuacyjna inscenizacja gry dydaktyczne symulacyjne/ decyzyjne dyskusja dydaktyczna burza mózgów, metoda okrągłego stołu panelowa metaplan film, ekspozycja, prezentacja multimedialna z wykorzystaniem komputera z wykorzystaniem podręcznika (prac z tekstem) ćwiczenia przedmiotowe/ laboratoryjne ćwiczenia produkcyjne metoda projektów Inne, jakie? Forma zajęć wykład ćwiczenia konwersatorium warsztat laboratorium, inne 1 Ostatecznie zastosowana metoda dydaktyczna winna korespondować z wynikami diagnozy potrzeb i możliwości edukacyjnych grupy studentów, dokonanej przez Prowadzących zajęcia 2 Franciszek Szlosek (1995), Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych, TIE, Radom