PODSTAWOWE ZAGADNIENIA KRYMINALISTYKI. posługiwania się podstawowymi pojęciami prawnymi W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH EK

Transkrypt

1 Tabela 1. Metryka przedmiotu programowego- cele i efekty kształcenia POZIOM KSZTAŁCENIA POZIOM VI/ STUDIA I STOPNIA NR PRZEDMIOTU W PROGRAMIE PED.5.6. PROFIL KSZTAŁCENIA OGÓLNOAKADEMICKI TYP PRZEDMIOTU Forma studiów stacjonarne/ niestacjonarne (obligatoryjny, fakultatywny) FAKLULATYWNY DLA KIERUNKU OBLIGATIORYJNY DLA SPECJALNOŚĆI KIERUNEK PEDAGOGIKA WSKAZANY SEMESTR KSZTAŁCENIA IV MODUŁ KSZTAŁCENIE SPECJALNOŚCIOWE: prewencja kryminalna CAŁKOWITA LICZBA PKT ECTS 3 JĘZYK WYKŁADOWY POLSKI FORMA OSTATECZNEGO ROZLICZENIA PRZEDMIOTU ZALICZENIE Z OCENĄ NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU POLSKIM NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU ANGIELSKIM CELE KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE PRZEDMIOTU WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE: PODSTAWOWE ZAGADNIENIA KRYMINALISTYKI KEY ISSUES IN CRIME DETECTION OGÓLNY: nabycie wiedzy i umiejętności z zakresu metod ujawniania przestępstw i innych zjawisk patologicznych oraz o ekspertyzach zmierzających do identyfikacji sprawców naruszeń prawa. 1. Przedstawienie kluczowych zagadnień przedmiotu - w tym ekspertyz oraz czynności operacyjno - rozpoznawczych; prezentacja istoty wykrywania i dowodzenia;. Ukazanie systemu przeciwdziałania przestępczości w kontekście badań kryminalistycznych; 3. Zapoznanie z procedurami określonych czynności operacyjno rozpoznawczych i dochodzeniowo - śledczych oraz z zasadami postępowania przedstawicieli formacji ochrony porządku. WIEDZY UMIEJĘTNOŚCI KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH Znajomości podstaw prawa karnego materialnego i procesowego posługiwania się podstawowymi pojęciami prawnymi sytuowania potencjalnych problemów z zakresu prewencji kryminalnej w określonym segmencie praktyki prawa EFEKTY KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE PRZEDMIOTU STUDENT/ ABSOLWENT: W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH EK W ODNIESIENIU DO KIERUNKOWYCH EK ODNIESIENIE DO FORM ZAJĘĆ W ĆW/K/W inne 1. Definiuje stadia działania przestępczego S1A_W04; K_W15. Wylicza podstawowe techniki kryminalistyczne H1A_W04 K_W16 3. Wyjaśnia procedury operacyjno-rozpoznawcze S1A_U06; S1A_U07 K_U09

2 Tabela. Walidacja i weryfikacja efektów kształcenia EFEKTY KSZTAŁCENIA- student 1. Definiuje stadia działania przestępczego. Wylicza podstawowe techniki kryminalistyczne 3. Wyjaśnia procedury operacyjno-rozpoznawcze i dochodzeniowo-śledcze Formy prezentacji EK Pisemne, otwarte zadanie testowe np. typu nazwij i opisz Pisemne, otwarte zadanie testowe np. typu nazwij i opisz Pisemne, otwarte zadanie testowe np. typu nazwij i opisz Poziomy osiągnięcia EK i odpowiadające im oceny ndst () dst (3) db (4) bdb (5) Błędnie wylicza formy stadialne przestępstwa oraz opisuje poszczególne etapy. Błędnie prezentuje podział śladów oraz niepoprawnie opisuje etapy postępowania ze śladem. Niepoprawnie wylicza materiały wykorzystywane w badaniach identyfikacyjnych. Niepoprawnie różnicuje uprawnienia funkcjonariuszy poszczególnych resortów w zakresie czynności operacyjnorozpoznawczych i dochodzeniowo śledczych oraz popełnia znaczące błędy w opisie realizowanych zadań w ramach czynności prostych i złożonych oraz prezentacji formalno-organizacyjnych wymogów towarzyszących poszczególnym zadaniom. Popełnia błędy w wyliczaniu i opisie poszczególnych etapów działania przestępczego. Popełnia błędy w toku podziału śladów oraz opisu etapów postępowania ze śladem. Nieprecyzyjnie wylicza materiały wykorzystywane w badaniach identyfikacyjnych. Poprawnie różnicuje uprawnienia funkcjonariuszy poszczególnych resortów w zakresie czynności operacyjnorozpoznawczych i dochodzeniowo - śledczych oraz popełnia nieznaczne błędy w opisie realizowanych zadań w ramach czynności prostych i złożonych. Popełnia błędy w prezentacji formalnoorganizacyjnych wymogów towarzyszących poszczególnym zadaniom. Poprawnie wylicza formy stadialne. Nieprecyzyjnie opisuje poszczególne etapy. Poprawnie dzieli ślady oraz opisuje etapy postępowania ze śladem. Nieprecyzyjnie wylicza materiały wykorzystywane w badaniach identyfikacyjnych. Poprawnie różnicuje uprawnienia funkcjonariuszy poszczególnych resortów w zakresie czynności operacyjnorozpoznawczych i dochodzeniowo śledczych; nieprecyzyjnie opisuje zadania realizowane w ramach czynności prostych i złożonych w kontekście wymogów formalno-organizacyjnych Bezbłędnie wylicza i wyczerpująco opisuje formy stadialne przestępstwa. Trafnie dzieli ślady oraz opisuje etapy postępowania ze śladem. Wyczerpująco wylicza materiały wykorzystywane w badaniach identyfikacyjnych.. Prawidłowo różnicuje uprawnienia funkcjonariuszy poszczególnych resortów w zakresie czynności operacyjno- rozpoznawczych i dochodzeniowo - śledczych oraz wyczerpująco opisuje wymogi formalne i organizacyjne zadań realizowanych w ramach czynności prostych i złożonych Tabela 3 A. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów stacjonarnych LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ

3 Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO WYKŁAD ĆWICZENIA WARSZTAT INNE Struktura współczesnej kryminalistyki. Przedmiot kryminalistyki. Kryminalistyka w systemie dyscyplin 4 1 naukowych: jej stosunek do kryminologii, procesu karnego, medycyny sądowej i innych wspomagających nauk sądowych oraz do praktyki kryminalistycznej. Wnioskowanie o sprawcy, typowanie sprawcy i identyfikacja sprawcy. Systematyka metod 4 4 identyfikacji osób i rzeczy. Podstawowe metody identyfikacji osób: daktyloskopijna, na podstawie pisma, fonoskopijna, odorologiczna (olfaktroniczna, osmologiczna) oraz na podstawie DNA. Identyfikacja rzeczy: narzędzi (mechanoskopia), broni i pojazdów. Stadia działania przestępczego. Zachowania przestępne (charakterystyka). Unikanie - odpowiedzialności karnej. Psychologiczne podstawy kryminalistyki (np. typowanie sprawcy, metody profilowania; badanie 4 śladów emocjonalnych). Ekspertyza kryminalistyczna: rodzaje ekspertyz kryminalistycznych; dokumentacja przebiegu 4 0 i wyników badań. Procesowa i kryminalistyczna wymowa oraz wartość diagnostyczna, identyfikacyjna i dowodowa śladów i wyników ich badań. Opinia biegłego: treść, struktura i ocena. Podstawowe czynności taktyczno-kryminalistyczne: oględziny miejsca zdarzenia, przeszukanie, wizja 3 0 lokalna, rekonstrukcja zdarzenia, eksperyment kryminalistyczny; przesłuchanie, okazanie i konfrontacja. Problematyka badań kryminalistycznych. Nowoczesne techniki kryminalistyczne (najnowsze 3 0 osiągnięcia). Środki współczesnej techniki kryminalistycznej: profilaktyczno-prewencyjne, poszukiwawczowykrywcze, 4 0 dokumentacyjne i identyfikacyjno-dowodowe. Środki techniki operacyjnej i procesowej Kryminalistyczna problematyka zapobiegania przestępczości. Dylematy współczesnej kryminalistyki. 3 ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ RAZEM GODZIN ZAJĘĆ 45 Tabela 3 B. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów niestacjonarnych LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ

4 Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym Struktura współczesnej kryminalistyki. Przedmiot kryminalistyki. Kryminalistyka w systemie dyscyplin 1 naukowych: jej stosunek do kryminologii, procesu karnego, medycyny sądowej i innych wspomagających nauk sądowych oraz do praktyki kryminalistycznej. Wnioskowanie o sprawcy, typowanie sprawcy i identyfikacja sprawcy. Systematyka metod identyfikacji osób i rzeczy. Podstawowe metody identyfikacji osób: daktyloskopijna, na podstawie pisma, fonoskopijna, odorologiczna (olfaktroniczna, osmologiczna) oraz na podstawie DNA. Identyfikacja rzeczy: narzędzi (mechanoskopia), broni i pojazdów. Stadia działania przestępczego. Zachowania przestępne (charakterystyka). Unikanie odpowiedzialności karnej. Psychologiczne podstawy kryminalistyki (np. typowanie sprawcy, metody profilowania; badanie śladów emocjonalnych). Ekspertyza kryminalistyczna: rodzaje ekspertyz kryminalistycznych; dokumentacja przebiegu i wyników badań. Procesowa i kryminalistyczna wymowa oraz wartość diagnostyczna, identyfikacyjna i dowodowa śladów i wyników ich badań. Opinia biegłego: treść, struktura i ocena. Podstawowe czynności taktyczno-kryminalistyczne: oględziny miejsca zdarzenia, przeszukanie, wizja lokalna, rekonstrukcja zdarzenia, eksperyment kryminalistyczny; przesłuchanie, okazanie i konfrontacja. Problematyka badań kryminalistycznych. Nowoczesne techniki kryminalistyczne (najnowsze 1 osiągnięcia). Środki współczesnej techniki kryminalistycznej: profilaktyczno-prewencyjne, poszukiwawczowykrywcze, dokumentacyjne i identyfikacyjno-dowodowe. Środki techniki operacyjnej i procesowej Kryminalistyczna problematyka zapobiegania przestępczości. Dylematy współczesnej kryminalistyki. 1 ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ 15 RAZEM GODZIN ZAJĘĆ 15 KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO WYKŁAD ĆWICZENIA WARSZTAT INNE Tabela 4. Końcowa walidacja efektów kształcenia METODA KOŃCOWEJ OCENY EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA FORM ZAJĘĆ

5 (przykłady) WYKŁAD ĆWICZENIA WARSZTAT INNE Zaliczenie z oceną - pisemne Ustne kolokwium (dla stacjonarnych) - - Tabela 5 A. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów stacjonarnych FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA LICZBA GODZIN ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW ECTS (szacowana dla EK; obliczamy dzieląc liczbę godzin przez 5) Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia 30 1, Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia 15 0,6 Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia - Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia - Samodzielne czytanie wskazanej literatury 10 0,4 Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań) 5 0, Przygotowane do egzaminu 10 0,4 Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu) Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS 70,8 W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie z prowadzącym 45 1,8 Tabela 5 B. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów niestacjonarnych

6 FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA LICZBA GODZIN ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW ECTS (szacowana dla EK; obliczamy dzieląc liczbę godzin przez 5) Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia 15 0,6 Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia Samodzielne czytanie wskazanej literatury 0 0,8 Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań) 15 0,6 Przygotowane do egzaminu 0 0,8 Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu) Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS 70,8 W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie z prowadzącym 15 0,6 Tabela 6. Wykaz literatury źródłowej

7 Zalecana literatura obowiązkowa 1. Hołyst B. (007), Kryminalistyka, Warszawa.. Hołyst B. (006), Psychologia kryminalistyczna, Warszawa. 3. Konieczny J., Widła T., Widawski J. (007), Kryminalistyka, Warszawa. 4. Kulicki M., Kwiatkowska-Darul V., Stępka L., Kryminalistyka. 5. Pływaczewski W., Kędzierski G. (red.) (001), Leksykon policyjny, Szczytno. uzupełniająca 1. Fischer B. (1998), Kazusy z kryminalistyki, Kraków.. Jekliński Z., Marek A. (1999), Medycyna sądowa dla prawników, Kraków. 3. Lewis M., Haviland-Jones J. (000), Psychologia emocji, Gdańsk. 4. Łojek M. (008), Metodyka rozwiązywania problemów kryminalnych, Szczytno. 5. Wybrane zagadnienia teorii i praktyki śledczo-sądowej (005), red. M. Kulicki), Toruń. Tabela 7. Dane osób odpowiedzialnych za prowadzenie zajęć oraz walidację założonych efektów kształcenia tytuł/ stopień naukowy/ zawodowy, Prowadzący imię i nazwisko adres Autor programu dla przedmiotu dr Renata Szczepanik, mgr Krzysztof Cedzyński Kierownik przedmiotu- rozliczenie końcowe mgr Krzysztof Cedzyński cedzynskikrzys@gmail.com Prowadząca/ cy wykład mgr Krzysztof Cedzyński Prowadząca/ cy ćwiczenia mgr Krzysztof Cedzyński Prowadząca/ cy warsztat Prowadząca/ cy inne formy zajęć Tabela 8. Rekomendowane metody dydaktyczne 1 Metoda/y Forma zajęć 1 Ostatecznie zastosowana metoda dydaktyczna winna korespondować z wynikami diagnozy potrzeb i możliwości edukacyjnych grupy studentów, dokonanej przez Prowadzących zajęcia

8 (wybrane na podst. grup wg F. Szloska ) wykład ćwiczenia konwersatorium warsztat laboratorium, inne wykład informacyjny, prelekcja, odczyt wykład problemowy, konwersatoryjny pogadanka, objaśnienie lub wyjaśnienie klasyczna metoda problemowa metoda przypadków/ sytuacyjna inscenizacja gry dydaktyczne symulacyjne/ decyzyjne dyskusja dydaktyczna burza mózgów, metoda okrągłego stołu panelowa metaplan film, ekspozycja, prezentacja multimedialna z wykorzystaniem komputera z wykorzystaniem podręcznika (prac z tekstem) ćwiczenia przedmiotowe/ laboratoryjne Franciszek Szlosek (1995), Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych, TIE, Radom