Tabela 1. Metryka przedmiotu programowego- cele i efekty kształcenia POZIOM KSZTAŁCENIA POZIOM VI/ STUDIA I STOPNIA NR PRZEDMIOTU W PROGRAMIE PED.3.12./4.12./5.12. PROFIL KSZTAŁCENIA ogólnoakademicki TYP PRZEDMIOTU Forma studiów stacjonarne/ niestacjonarne (obligatoryjny, fakultatywny) FAKULTATYWNY DLA KIERUNKU OBLIGATIORYJNY DLA SPECJALNOŚCI PED.RES. KIERUNEK PEDAGOGIKA WSKAZANY SEMESTR KSZTAŁCENIA VI MODUŁ (kształcenie ogólne, specjalność Profilaktyka społeczna, itp.) KSZTAŁCENIE SPECJALNOŚCIOWE W ZAKRESIE PEDAGOGIKI RESOCJALIZACJI, PROFIL.ZAGROŻEN SPOŁ., PREWENCJI KRYM. CAŁKOWITA LICZBA PKT ECTS 3 JĘZYK WYKŁADOWY NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU POLSKIM NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU ANGIELSKIM CELE KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE PRZEDMIOTU ( w punktach, jako założone przez prowadzącego, ale odzwierciedlone w efektach kształcenia) WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE: POLSKI ANGIELSKI SUBKULTURY MŁODZIEŻOWE YOUTH SUBCULTURES FORMA OSTATECZNEGO ROZLICZENIA PRZEDMIOTU Zaliczenie z oceną Ogólny: ukazanie koncepcji wyjaśniających tworzenie się subkultur w społeczeństwie, ze szczególnym uwzględnieniem jej form oraz przeanalizowanie procesu przeobrażeń subkultur na przestrzeni ostatnich 60. 1. Wyposażenie w umiejętności identyfikowania patologicznych objawów działania subkultur oraz przeciwdziałania zagrożeniom wynikającym z działalności takich grup. 2. Uświadomienie źródeł atrakcyjności subkultur dla młodych ludzi w kontekście umiejętności tworzenia alternatywnego środowiska wychowawczego WIEDZY UMIEJĘTNOŚCI KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH Posiada wiedzę na temat klasycznych teorii socjologicznych Posługuje się terminologią pojęciową socjologii i psychologii. Dokonuje samooceny własnej wiedzy o procesach regulowania stosunków człowieka z otoczeniem społecznym EFEKTY KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE PRZEDMIOTU STUDENT/ ABSOLWENT: W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH EK W ODNIESIENIU DO KIERUNKOWYCH EK ODNIESIENIE DO FORM ZAJĘĆ W ĆW/K/W inne 1. Prezentuje cechy podkultur S1A_W04; K_W15
2. Planuje alternatywne środowiska wychowawcze dla uczestników subkultur 3. Opisuje mechanizmy i przyczyny przynależności młodzieży do destrukcyjnych subkultur S1A_U06; S1A_U07 K_U09 H1A_U04; H1A_U06; S1A_U03; S1A_U08 K_U03 Tabela 2. Walidacja i weryfikacja efektów kształcenia EFEKTY KSZTAŁCENIA- student Formy prezentacji EK Poziomy osiągnięcia EK i odpowiadające im oceny 1. Prezentuje cechy podkultur 2. Planuje alternatywne środowiska wychowawcze dla uczestników subkultur 3. Opisuje mechanizmy i przyczyny przynależności młodzieży do destrukcyjnych subkultur Pisemna praca problemowa (wykaż, uzasadnij, podaj argumenty) Pisemna praca problemowa (wykaż, uzasadnij, podaj argumenty) Pisemna praca problemowa (wykaż, uzasadnij, podaj argumenty) ndst (2) dst (3) db (4) bdb (5) Błędnie wylicza oraz opisuje cechy podkultur Błędnie wskazuje na cechy środowiska stanowiącego alternatywę dla uczestników podkultur oraz nie przedstawia propozycji działań pedagogicznych Błędnie i w oparciu o negatywne stereotypy i wiedzę potoczną analizuje mechanizmy i przyczyny przynależności młodzieży do destrukcyjnych subkultur Poprawnie wylicza, lecz popełnia błędy w opisie podkultur Poprawnie wskazuje na cechy środowiska stanowiącego alternatywę dla uczestników podkultur jednakże przyjmuje błędne założenia oraz nierealistyczne plany działań pedagogicznych Wąsko i powierzchownie analizuje przyczyny przynależności i odnosi je do niektórych teorii i koncepcji naukowych Poprawnie wylicza oraz opisuje większość podkultur Poprawnie wskazuje na cechy środowiska stanowiącego alternatywę dla uczestników podkultur oraz przyjmuje poprawne założenia oraz przedstawia plany działań pedagogicznych bez wskazania na warunki szansy powodzenia Poprawnie analizuje przyczyny przynależności i odnosi je do większości teorii i koncepcji naukowych Prawidłowo wylicza oraz wyczerpująco opisuje cechy podkultur Trafnie wskazuje na cechy środowiska stanowiącego alternatywę dla uczestników podkultur oraz przyjmuje poprawne założenia oraz przedstawia realistyczne plany działań pedagogicznych ze wskazaniem słabych i mocnych stron projektu Wyczerpująco analizuje przyczyny przynależności i trafnie odnosi je do większości teorii i koncepcji naukowych
Tabela 3 A. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów stacjonarnych Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym Młodzież jako grupa społeczna. Młodzież i kultura młodzieżowa. Młodzież a wartości współczesny wizerunek młodzieży. LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ WYKŁAD ĆWICZENIA WARSZTAT INNE 1 2 Analiza znaczeniowa pojęć: subkultura, kontrkultura, antykultura, kultura alternatywna, kontestacja. 1 2 Wybrane teorie subkultur dewiacyjnych (Cohena, Millera, Clowarda i Ohlina). 4 3 Cechy charakterystyczne subkultur. System wartości, wzory osobowe. Formy działalności (pozytywne, negatywne). Sposób przekazu informacji i komunikowania się (język). Tonacja uczuciowo emocjonalna i ideologia. Styl ubierania się, czesania, symbolika itp. Z historii nieformalnych ruchów. Społeczno-polityczne podłoże powstania subkultur w USA, Europie Zachodniej. Typologia subkultur. Subkultury religijno terapeutyczne i ekologiczno pacyfistyczne. Subkultury buntu społeczno obyczajowego. Subkultury ucieczki i izolacji. Subkultury kreatywne. 1 2 2 2 2 2 Przyczyny uczestnictwa, przynależności do subkultur. Konsekwencje. 4 Subkultury młodzieżowe w Polsce: bikiniarze, hipisi, git-ludzie, chuligani, punki, skinheadzi, sataniści, rastafarianie, graficiarze, squatersi i inni). Subkultura młodzieżowa jako ucieczka, jako bunt i jako twórczość na przykładzie subkultury hip hopowej. Studium tej podkultury. 3 2 2 Subkultury a przemoc, agresja i przestępczość na przykładzie skin-headów i szalikowców. 2 2 Próba oceny działalności subkultur. Atrakcyjność i zagrożenia związane z przynależnością do subkultur. System profilaktyki: czynniki ryzykotwórcze; tworzenie alternatywnych środowiska wychowawczych dla negatywnej podkultury młodzieżowej. 1 6 ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ 15 30 RAZEM GODZIN ZAJĘĆ 45
Tabela 3 B. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów niestacjonarnych Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym Młodzież jako grupa społeczna. Młodzież i kultura młodzieżowa. Młodzież a wartości współczesny wizerunek młodzieży. LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ WYKŁAD ĆWICZENIA WARSZTAT INNE 1 Analiza znaczeniowa pojęć: subkultura, kontrkultura, antykultura, kultura alternatywna, kontestacja. 1 1 Wybrane teorie subkultur dewiacyjnych (Cohena, Millera, Clowarda i Ohlina). 2 1 Cechy charakterystyczne subkultur. System wartości, wzory osobowe. Formy działalności (pozytywne, negatywne). Sposób przekazu informacji i komunikowania się (język). Tonacja uczuciowo emocjonalna i ideologia. Styl ubierania się, czesania, symbolika itp. Z historii nieformalnych ruchów. Społeczno-polityczne podłoże powstania subkultur w USA, Europie Zachodniej. Typologia subkultur. Subkultury religijno terapeutyczne i ekologiczno pacyfistyczne. Subkultury buntu społeczno obyczajowego. Subkultury ucieczki i izolacji. Subkultury kreatywne. 1 1 1 2 1 2 Przyczyny uczestnictwa, przynależności do subkultur. Konsekwencje. 2 Subkultury młodzieżowe w Polsce: bikiniarze, hipisi, git-ludzie, chuligani, punki, skinheadzi, sataniści, rastafarianie, graficiarze, squatersi i inni). Subkultura młodzieżowa jako ucieczka, jako bunt i jako twórczość na przykładzie subkultury hip hopowej. Studium tej podkultury. 2 1 Subkultury a przemoc, agresja i przestępczość na przykładzie skin-headów i szalikowców. 1 1 Próba oceny działalności subkultur. Atrakcyjność i zagrożenia związane z przynależnością do subkultur. System profilaktyki: czynniki ryzykotwórcze; tworzenie alternatywnych środowiska wychowawczych dla negatywnej podkultury młodzieżowej. 1 1 ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ 8 15 RAZEM GODZIN ZAJĘĆ 23
Tabela 4. Końcowa walidacja efektów kształcenia METODA KOŃCOWEJ OCENY EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA FORM ZAJĘĆ WYKŁAD ĆWICZENIA WARSZTAT INNE Zaliczenie z oceną: pisemna praca problemowa Zaliczenie z oceną: pisemna praca problemowa - Tabela 5 A. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów stacjonarnych FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA LICZBA GODZIN ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW ECTS (szacowana dla EK; obliczamy dzieląc liczbę godzin przez 25) Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia 15 0,6 Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia 30 1,2 Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia 0 - Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia 0 - Samodzielne czytanie wskazanej literatury 15 0,6 Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań) 10 0,4 Przygotowane do egzaminu 5 0,2 Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu) 0 - Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS 75 3 W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie z prowadzącym 45 1,8
Tabela 5 B. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów niestacjonarnych FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA LICZBA GODZIN ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW ECTS (szacowana dla EK; obliczamy dzieląc liczbę godzin przez 25) Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia 8 0,3 Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia 15 0,6 Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia Samodzielne czytanie wskazanej literatury 25 1 Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań) 22 0,9 Przygotowane do egzaminu 5 0,2 Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu) 0 Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS 75 3 W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie z prowadzącym 23 0,9
Tabela 6. Wykaz literatury źródłowej Zalecana literatura obowiązkowa 1. Jędrzejewski M. (2001), Subkultury a przemoc w perspektywie psychoedukacji, socjalizacji i samorealizacji dzieci i młodzieży, Warszawa. 2. Piotrowski P. (2003), Subkultury młodzieżowe. Aspekty psychospołeczne, Warszawa. 3. Prejs B. (2004), Bunt nie przemija: bardzo podręczny słownik subkultur, Katowice. 4. Rychła J. (2005), Ucieczka. Bunt. Twórczość. Subkultura hio-hopowa w poszukiwaniu autentycznego stylu życia, Kraków. uzupełniająca 1. Bogusz J. (red.) (1987), Kontestacja młodzieżowa. Moda czy poszukiwanie alternatywnego stylu życia? Warszawa. 2. Sołtysiak T. (1993), Młodzież o podkulturach, Bydgoszcz. 3. Sołtysiak T. (1993), Uwarunkowania środowiskowe i determinanty subiektywne uczestnictwa nieletnich w podkulturach, Bydgoszcz. 4. Verton D. (2000), Pamiętniki hakerów: fascynująca opowieść o nastoletnich hakerach, Gliwice. 5. Wójcik J. W. (1992), Od hipisów do satanistów, Kraków. Tabela 7. Dane osób odpowiedzialnych za prowadzenie zajęć oraz walidację założonych efektów kształcenia Prowadzący tytuł/ stopień naukowy/ zawodowy, imię i nazwisko adres e-mail Autor programu dla przedmiotu dr Renata Szczepanik szczepanik.renata@wp.pl Kierownik przedmiotu- rozliczenie końcowe mgr Paweł Żak mores@op.pl Prowadząca/ cy wykład mgr Paweł Żak jw Prowadząca/ cy ćwiczenia mgr Adam Malinowski adam--adam@wp.pl Prowadząca/ cy warsztat Prowadząca/ cy inne formy zajęć
Tabela 8. Rekomendowane metody dydaktyczne 1 Metoda/y (wybrane na podst. grup wg F. Szloska 2 ) wykład informacyjny, prelekcja, odczyt wykład problemowy, konwersatoryjny pogadanka, objaśnienie lub wyjaśnienie klasyczna metoda problemowa metoda przypadków/ sytuacyjna inscenizacja gry dydaktyczne symulacyjne/ decyzyjne dyskusja dydaktyczna burza mózgów, metoda okrągłego stołu panelowa metaplan film, ekspozycja, prezentacja multimedialna z wykorzystaniem komputera z wykorzystaniem podręcznika (prac z tekstem) ćwiczenia przedmiotowe/ laboratoryjne ćwiczenia produkcyjne metoda projektów Inne, jakie? Forma zajęć wykład ćwiczenia konwersatorium warsztat laboratorium, inne 1 Ostatecznie zastosowana metoda dydaktyczna winna korespondować z wynikami diagnozy potrzeb i możliwości edukacyjnych grupy studentów, dokonanej przez Prowadzących zajęcia 2 Franciszek Szlosek (1995), Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych, TIE, Radom