Płaska fala monochromatyczna

Podobne dokumenty
Płaska fala monochromatyczna

Propagacja impulsu. Literatura. B.E.A. Saleh i M.C. Teich: Fundamentals of Photonics. John Wiley & Sons, Inc. New York 1991, rozdział 5 ( 5.

1. Podstawy rachunku wektorowego

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 16, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 16, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] - częstotliwość.

1. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW SIŁ. Redukcja płaskiego układu sił

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji

x od położenia równowagi

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] -częstotliwość.

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 17, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 17, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Zadania z AlgebryIIr

Różne reżimy dyfrakcji

Propagacja w przestrzeni swobodnej (dyfrakcja)

Geometria analityczna w przestrzeni. Kierunek. Długość. Zwrot

WSTĘP DO OPTYKI FOURIEROWSKIEJ

Przestrzeń liniowa R n.

Optyka 2. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

ZADANIA Z FUNKCJI ANALITYCZNYCH LICZBY ZESPOLONE

Belki złożone i zespolone

SPEKTROSKOPIA NMR PODEJŚCIE PRAKTYCZNE DR INŻ. TOMASZ LASKOWSKI CZĘŚĆ: I. Animacje na slajdach przygotował mgr inż.

PODSTAWY DYFRAKCJI WYBRANE ZAGADNIENIA DYFRAKCJI FRAUNHOFERA Krzysztof

Równania Maxwella. roth t

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 14, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy wytrzymałości materiałów

Równania Maxwella. Wstęp E B H J D

Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Pochodna kierunkowa i gradient Równania parametryczne prostej przechodzącej przez punkt i skierowanej wzdłuż jednostkowego wektora mają postać:

Rozdział 9. Baza Jordana

PITAGORAS ARYSTOTELES ERATOSTENES. Wprowadzenie. O kulistości Ziemi. Starożytni postulatorzy kulistości Ziemi

Promieniowanie dipolowe

INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PROCESOWEJ, MATERIAŁOWEJ I FIZYKI STOSOWANEJ POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA ĆWICZENIE NR MR-2

9. Optyka Interferencja w cienkich warstwach. λ λ

Zjawiska dyfrakcji. Propagacja dowolnych fal w przestrzeni

ZŁOŻONE RUCHY OSI OBROTOWYCH STEROWANYCH NUMERYCZNIE

J. Szantyr - Wykład 4 Napór hydrostatyczny Napór hydrostatyczny na ściany płaskie

G:\WYKLAD IIIBC 2001\FIN2001\Ruch falowy2001.doc. Drgania i fale II rok Fizyki BC

Podstawy wytrzymałości materiałów

Metody Obliczeniowe Mikrooptyki i Fotoniki. - Dyfrakcja różne reżimy - Obliczanie elementów dyfrakcyjnych

DYFRAKCJA NA POJEDYNCZEJ I PODWÓJNEJ SZCZELINIE

Elementy optyki zintegrowanej

Mechanika kwantowa ćwiczenia, 2007/2008, Zestaw II

Pole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu) (1.1) (1.2a)

Interferometr Macha-Zehndera. Zapis sinusoidalnej siatki dyfrakcyjnej i pomiar jej okresu przestrzennego.

2 5 C). Bok rombu ma długość: 8 6

Zintegrowany analizator widma. (c) Sergiusz Patela Zintegrowany Analizator Widma 1

Matematyka 2. Elementy analizy wektorowej cz I Pole wektorowe

REDUKCJA PŁASKIEGO UKŁADU SIŁ

1 Płaska fala elektromagnetyczna

OPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę

1. Podstawowe pojęcia w wymianie ciepła

Rozwiazania zadań. Zadanie 1A. Zadanie 1B. Zadanie 2A

Wykład VI Dalekie pole

Rys. 1 Pole dyfrakcyjne obiektu wejściowego. Rys. 2 Obiekt quasi-periodyczny.

Elektrodynamika. Część 8. Fale elektromagnetyczne. Ryszard Tanaś. Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

Moment pędu fali elektromagnetycznej

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 5, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Wyznaczanie reakcji dynamicznych oraz wyważanie ciała w ruchu obrotowym wokół stałej osi 8

σ x σ y σ z σ z, Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Równania fizyczne.

Grupa obrotów. - grupa symetrii kuli, R - wszystkie możliwe obroty o dowolne kąty wokół osi przechodzących przez środek kuli

Podstawy Akustyki. Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: Fale akustyczne w powietrzu Efekt Dopplera.

J. Szantyr Wykład nr 27 Przepływy w kanałach otwartych I

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 19, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Modelowanie i obliczenia techniczne. Modelowanie matematyczne Metody modelowania

GRUPY SYMETRII Symetria kryształu

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.

Rejestracja i rekonstrukcja fal optycznych. Hologram zawiera pełny zapis informacji o fali optycznej jej amplitudzie i fazie.

Pole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu)

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 19, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

cz.2 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

Przykład 6.3. Uogólnione prawo Hooke a

PROPAGACJA PROMIENIOWANIA PRZEZ UKŁAD OPTYCZNY W UJĘCIU FALOWYM. TRANSFORMACJE FAZOWE I SYGNAŁOWE

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywistej

Równania Maxwella i równanie falowe

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\FRAUN1.doc. "Drgania i fale" ii rok FizykaBC. Dyfrakcja: Skalarna teoria dyfrakcji: ia λ

Fotonika. Plan: Wykład 3: Polaryzacja światła

Funkcja falowa i związek między gęstością mocy i funkcją falową to postulaty skalarnego modelu falowego światła.

PRZESTRZEŃ WEKTOROWA (LINIOWA)

Fizyka 12. Janusz Andrzejewski

KONWENCJA ZNAKOWANIA MOMENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA

Zjawisko interferencji fal

Pole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu)

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej

P K. Położenie punktu na powierzchni kuli określamy w tym układzie poprzez podanie dwóch kątów (, ).

REZONANSY : IDENTYFIKACJA WŁAŚCIWOŚCI PRZEZ ANALIZĘ FAL PARCJALNYCH, WYKRESY ARGANDA

ALGEBRA rok akademicki

BUDOWA ATOMU cd. MECHANIKA KWANTOWA

Przekształcenia liniowe

Ośrodki dielektryczne optycznie nieliniowe

Elektrodynamika. Część 2. Specjalne metody elektrostatyki. Ryszard Tanaś. Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Optyka instrumentalna

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Wektory. P. F. Góra. rok akademicki

BADANIE CYFROWYCH UKŁADÓW ELEKTRONICZNYCH TTL strona 1/7

Transkrypt:

Płaska fala onochroatcna Fala płaska propagująca się w owoln kierunku s Σ P s s Σ - fragent coła fali płaskiej propagującej się w kierunku efiniowan pre wersor s O r,, prawoskrętn ukła współręnch kartejańskich pocątkie ukłau w punkcie O r wektor położenia owolnego punktu P coła Σ

Płaska fala onochroatcna c O Ale r Σ s P π π k n kn s r s Równoważne równanie falowe s Równanie fali płaskiej la ośroka o współcnniku ałaania n Znak onaca ilocn skalarn V Σ V Σ ep i [( t ks ] V V ep i Σ Σ s roga w kierunku wersora s V Σ stała aplitua na cole Σ Kołowa licba falowa k w ośroku k w próżni [( t k r ] Ilocn skalarn wóch wektorów

Σ P s s V Σ V Σ ep i [( t k r ] k - wektor propagacji O k r r Mouł wektora propagacji ( + s s k n s + Wersor k s wnaca kierunek propagacji k π π k n kn Skłaowe wektora r(,, s,, kosinus kierunkowe wersora s pr c ( ( ( s + s + s

Kosinus kierunkowe s cosβ β β β s s s cosβ cosβ Wgoniejse jest stosowanie kątów opełniającch

Ropatr la prostot falę cołe Σ i wersore s leżąc w płascźnie β k r α Σ s W t prpaku β 9 s cosβ Ponieważ la coła Σ a a ponato +α 9 ( + s+ s kncosβ kn α kn s sin Rokła na cole β więc V V ep( ik n sin ep( i t fali Σ Σ Σ α Ogólne równanie fali w płascźnie, ( V Σ [ ik n( sinα cosα ] ep( i t V Σ ep V Σ stała aplitua na cole Σ

Dla owolnie skierowanego wersora s Kąt α jest kąte opełniając o kąta β a α o kąta β O α α s k r i wte la k ( α + α n sin sin Równanie fali płaskiej propagującej się w kierunku wersora s (propagacja fali płaskiej w prestreni V Σ [ ik n( sinα + sinα sinα ] ep( i t V ep

Rokła fali onochroatcnej na fale płaskie Prpaek jenowiarow Niech bęie an rokła V( la V( Transforata Fouriera tego rokłau ( V( ep( i jest aplituą haronicnej o kołowej cęstości prestrennej Pojęcie kołowej cęstości prestrennej wprowaone pre analogię o kołowej cęstotliwości la funkcji iennch w casie V(t πν ν T ν T - cęstość prestrenna - okres prestrenn haronicnej

Prkła fali płaskiej D: o rokłau intenswności cosinus o superpocji wu fal płaskich

Prpaek jenowiarow Z owrotnej transforacji Fouriera ożna napisać V π ( ( ep( i ( ν ep( iπν ν Funkcja V( jest suą haronicnch ( ν ep( iπν V Σ n V( α Σ s o różnch cęstościach prestrennch ν Równanie fali płaskiej la V Σ V Σ V Σ ep π ep i ( ik nsinα nsinα Haronicne są falai płaskii Równanie prestawia rokła pola V( na fale płaskie

Prpaek jenowiarow c V Σ V ( ( ν ep( iπν ν n V( α Σ s Z porównania kąt propagacji haronicnej Aplitua skłaowej fali płaskiej, gie V Σ ( ν V ( ep( iπν Rokła na fale płaskie π V Σ V Σ ep i nsinα sinα n ν T ( ν - ługość fali w ośroku o współcnniku ałaania n T okres prestrenn haronicnej

Prpaek wuwiarow W płascźnie, an rokła ρ Dla prostot apisu ρ V ( ρ V(, V Transforata Fouriera tego rokłau la wektorowego apisu ( V( ρ ep( iρ ρ jest aplituą haronicnej o kołowej cęstości prestrennej (, Owrotna transforata Fouriera ropisana na skłaowe (, ( ν [ ( ], ν ep πiν +ν νν Funkcja V(, jest suą wuwiarowch haronicnch ( ν, ν ep[ πi( ν + ν ]

Porównanie równania haronicnej równanie fali płaskiej Tak jak la jenowiarowego prpaku V ( ν, ν ep[ πi( ν + ν ] [ ik n( sinα + α ] Σep sin aplitua fali V ( ν ν Σ, kąt propagacji haronicnej sinα ν sinα ν - ługość fali w ośroku o współcnniku ałaania n O α α s s kierunek propagacji haronicnej o cęstości prestrennej ν(ν,ν jako fali płaskiej

Posuowanie V(t Funkcja ienna w casie t T Wio tej funkcji ( ν Vt ( ep( iπνt t (ν aplitua haronicnej o cęstotliwości ν (ν ouł ν T ν O ν

V Σ Posuowanie funkcja ienna w prestreni Prpaek jenowiarow V( α Σ s Ma rokła V( Wio prestrenne tego rokłau Ponieważ ν sinα ν cęstość prestrenna ( ν V ( ep( iπν aplitua fali płaskiej propagującej się po kąte α Rokła V( jest równoważn biorowi fal płaskich propagującch się po różni kątai α

Haronicna prestrenna o cęstości prestrennej ν rsunek pogląow T /ν α Kierunek propagacji haronicnej o cęstości ν Kierunek propagacji haronicnej o cęstości -ν (ν

Posuowanie Prkła prpaku jenowiarowego ( (ν (α Σ a ν sinα Wio prestrenne ν a ( ν V Π( ep( iπν av sinc( πaν a Σ Σ

Prpaek wuwiarow W płascźnie, an rokła V ( ρ V, ( ρ Funkcja V(, jest suą wuwiarowch haronicnch Transforata Fouriera tego rokłau ν, ν V, ep[ iπν + ν ] ( ( ( jest aplituą haronicnej o cęstości prestrennej ν, ν ( ν, ν ep[ πi( ν + ν ] suą fal płaskich o aplituach propagującch się po kątai sinα ν sinα ν α s α

Prkła jenowiarowej siatki frakcjnej Periocn biór jenakowch eleentów V( Prkła eleentów Σ stała (okres siatki Zbiór scelin Zbiór eleentów faowch Niech na siatkę paa fala płaska cołe fali Σ Pole V( bepośrenio a siatką jest periocn biore eleentów V Σ T e ( V Σ - aplitua fali T e ( transitancja eleentu

Ponieważ T e ( δ( a T ( a fakt periocności ożna apisać jako e - operator splotu ( V T ( V T ( δ( V III( Σ e Σ e Zbiór fal płaskich wnacan pre transforację Fouriera funkcji V( Ale FT ( V( ep( i FT [ V( ] gż FT [ f g] FT [ f] FT [ g] ( V FT [ T ( ] FT δ( δ Σ e ( δ( gie π

( ( ( δ Σ e t V π więc ( ( ( δ Σ e t V gie ( ( [ ] T t e e FT albo jest transforatą Fouriera jenego eleentu a skretn biór fal płaskich ( ( π Σ Σ e e t V t V Ponieważ ( ( a f(a a ( f δ δ którch aplitua jest proporcjonalna o transforat Fouriera t e jenego eleentu la arguentu

Kąt α propagacji fali płaskiej n α s sinα T π π π Σ Ostatecnie Σ α - - sinα, ±, ±,... Kierunki propagacji fal płaskich pre siatkę frakcjną Mówi się o ręach frakcjnch

s Roważ la prostot siatkę frakcjną jako biór scelin o serokości s Transitancja jenego eleentu Te( ( gż π t e gie funkcja prostokątna (brakująca la.5s ( s la >.5s ( FT [ T ( ] ssinc(.5 s ssinc π e Wio fal płaskich la siatki frakcjnej w postaci bioru scelin s π ( V ( Σ sinc s s V gie ( Σ s s sinc π s

Rokła aplitu fal płaskich w ręach la 4s Serokość scelin.5 okresu siatki ( ( sinc(.5π -5 5-4 -3 - - 3 4 Dla siatki frakcjne jako bioru scelin o serokości s /4 Owrócona faa brak jest ręów ±4, ±8, it Uwaga: skretn rokła fal płaskich tlko la nieograniconej siatki frakcjnej

Rokła obciętej fali płaskiej na fale płaskie Σ a Niech fala płaska cołe fali Σ paa na prsłonę o serokości a Σ Za prsłoną a rokła pola V( V ( Wio fal płaskich la obciętej fali ( FT [ V( ] av sinc( a Σ a π Ponieważ sinα ( avσ sinc asinα π sinc asinα albo ( ( α π av gie ( Σ

Rokła obciętej fali płaskiej na fale płaskie c Dla a >> nacące wartości aplitu (α achoą la ałch kątów α i wte sin(α α więc π ( α ( sinc aα ( (α Σ α α α Miara kąta robieżności fal płaskich serokość głównego aksiu α a

Wpłw ograniconego wiaru siatki frakcjnej na wio fal płaskich Rokła fal płaskich la nieograniconej siatki frakcjnej bł skretn ( V t ( FT δ( Σ gż la (-, e Tera licba eleentów skońcona, więc δ ( a FT FT a ( δ( FT ( FT δ( gż a [ fg] FT [ f] FT [ g] sinc a ( a δ(

sin α π π Ponieważ ( + α π + α π Σ e a sin sinc sin t V a Gb a nieogranicon wiar siatki frakcjnej wrażenie a sens tlko la.,..,, sin ± ± α skretn rokła fal płaskich ( ( ( ( δ Σ e a sinc t V a Wpłw ograniconego wiaru siatki frakcjnej c ( ( ( [ ] Σ e a sinc t V a ( ( ( a T a T e e δ więc

Wpłw ograniconego wiaru siatki frakcjnej c ( a V Σ t e π sin α + sinc π sin α + a wpłw na aplituę fali płaskiej kstałtu eleentu G a a wartości skońcone, pr c a >> wpłw obcięcia a a rot biór fal płaskich w akresach α sinc a końcone wartości la innch kątów niż Onacając pre b sinα + serokość głównego aksiu funkcji sinc b a b b αcosα α sinα α Każ ręów frakcjnch a inn kąt robieżności α bioru fal płaskich acosα

Wpłw ograniconego wiaru siatki frakcjnej c a α α, - - α acosα Kąt robieżności bioru fal płaskich w każ ręie frakcjn jest więks la niejsego wiar siatki a la więksego kąta α wżsego ręu frakcjnego Gb na siatkę paała fala gaussowska wiąki ugięte błb również wiąkai gaussowskii

Prkła wia siatki frakcjnej su 8u T3 T( FT( T( ( cob( / ( / s ( / T Ccob [ ( f sinc( sf ] sinc( Tf

Wnacenie rokłau pola w prestreni la nieograniconej siatki frakcjnej V M Do punktu M( M, M, gie chce wnacć aplituę espoloną, ocierają wie fale płaskie cołai fal Σ i Σ - ( ( ikr s + V ep ikr V s, ep M, M gie wersor s (, i s -(sinα, cosα V M s - r M α M s Σ Σ - a więc ( ik + V ep[ ik( sinα cosα ] V, ep M, Dla prostot ropatruje tlko wa rę frakcjne i - Dla bioru fal płaskich rokła pola V M V, ep M ( ikr s M M

Wnacenie propagacji pola w wolnej prestreni - posuowanie Prpaek jenowiarow V( α V (? Znane V( naleźć V ( Aplitu espolone prestrennch haronicnch (fal płaskich ( V ( ep( i FT [ V ( ] propagującch się po kąte α Ponieważ V' V' sinα ν π ( ( [ ( ] ' ν epik'sinα sin α ( ( [( ] ' ν epi' + k sin α

Wnacenie propagacji pola w wolnej prestreni - c V' V' ( ( [( ] ' ν epi' + k sin α ν ( ( ( ' ep ik sin α ep( i' ( [ ( ( ] ' ' π ν ep ik sin V' α gie albo sinα k

Wnacenie propagacji pola w wolnej prestreni prpaek jenowiarow biór worów V( V ( ( FT [ V ( ] V' ' ( ' πft ν( ep ik k

Wniki obliceń propagacji płaskiej fali Σ pre otwór o serokości a Σ a

Funkcja prenosenia la ukłau liniowego Funkcja Prenosenia efiniuje achowanie ssteu la ukłau, któr ofikuje sgnał wejściow jenakowo nieależnie o położenia PSF point sprea function X X h( I ( ' I( ' h( Ukła liniow charakterowan pre PSF: h( point sprea function

Funkcja prenosenia la ukłau liniowego Funkcja prenosenia efiniuje w jaki sposób ofikowane są sgnał o anej cęstości pre an ukła X X Definicja funkcji prenosenia H(f H ( f M'( f M( f M(f M (f Funkcja prenosenia jest transforatą Fouriera h( PSF [ ] [ ] I( ' FT I( ' h( FT [ I( ] H( f I( f H( f FT ~

Funkcja prenosenia wolnej prestreni la prostot prpaek jenowiarow V( α π π V ( Dla nanego rokłau V( ożna naleźć V ( w oległości suując wsstkie haronicne prestrenne (fale płaskie Dla haronicnej propagującej się po kąte α V h ( ν ep[ ik( sinα + cosα ] gie (ν jest aplituą haronicnej o cęstości prestrennej ν V h pr c ( ν sinα ν ep iπ ν + ν

Funkcja prenosenia wolnej prestreni c Jeżeli nie na rokłau pocątkowego operowanie pojęcie funkcji prenosenia Wnioski: la ν t ( ν la Vh V ν (, ( ep πi ν, h < ouł t( ν > tν faa aleje o wartości ep π ν ( k la ν o la ν / haronicne o tch cęstościach są tłuione

Fala anikająca eanescent wae s - α Propagacja fali płaskiej po kąte α V Vep [ ik( sinα + cosα ] ep( i t la ręu frakcjnego - sinα Wra e wroste ręu rośnie kąt α i la ostatecnie użego, takiego że < bęie sinα > Co to onaca?

Fala anikająca c s - V [ ik( sinα + cosα ] ep( i t Vep α Ponieważ sinα >Nie oże ówić o kątach V Ale cosα i ν pr c ν > sinα ν fenoenologicn wbór naku inus Vep k ν ep aplitua fali [( itkν ] Fala silnie tłuiona Praktcnie suuje się fale la sinα < t ( ν ep π ν

Wnacenie propagacji pola w wolnej prestreni frakcja Fresnela prpaek jenowiarow biór worów V( α V ( Kąt α ałe i ał sinα k i wte ( FT [ V ( ].5 k k V' '.5 ( ' πep( ik FT ν( ep i π V'( ' ( ik FT ep ik V( ep ( ' i ± i f a a [ ] ± iπa ep iπ

Wnacenie propagacji pola w wolnej prestreni frakcja Fresnela c. V'( ' ( ik ep ik V( ep ( ' i Dfrakcja Fresnela - postać splotowa V '( ' V( h( ' gie ( ik ep h( ik ep i Dfrakcja Fresnela etoa Transforat Fouriera V'( ' ( ik ep ik ik ik ep ' V( ep ep ' i

Wnacenie rokłau w aleki polu frakcja Fraunhofer a V'( ' ( ik ep ik ik ik ep ' V( ep ep ' i V'( ' I( ' Dla użego k >> a( ( ik Otruje rokła aplituow pola ep ik ik ep ' V( ep ' i Otruje rokła intenswności pola ( ep ik V [ V( ] I( ' FT ' Gie cęstości f

Wajność sinusoialnch siatek Dfrakcjnch w.8.6.4. Siatka ouluje aplituę albo faę wiąki Transitancja siatki aplituowej t A (, + cos(πf Transitancja siatki faowej rect( w rect( w t f (, ep j sin(πf rect( w rect( w

Wajność siatki aplituowej ( ( cos(, ( A w rect w rect f t + π [ ] ( ( [ ] + + + ( sinc ( sinc sinc sinc, ( f f w f f w wf wf C t FT A + + + ( sin 4 ( sin 4 sin sin, ( f u w c f u w c wu c w c f A u I Transforata Fouriera rokłau siatki Rokła intenswności w polu Frounhofera

Wajność siatki aplituowej Rokła intenswności w polu Frounhofera + + + ( sin 4 ( sin 4 sin sin, ( f u w c f u w c wu c w c f A u I Wajność frakcjna anego ręu: stosunek energii skierowanej o anego ręu oniesionej o energii całkowitej 6.5 η + η η Maksalna ilość energii la kontrastu -,+ to 6.5% Rokła pola Frounhofera la siatki aplituowej sinusoialnej

Wajność siatki faowej t f (, ep j sin(πf rect( w rect( w Transforata Fouriera rokłau siatki I( u, A J q sinc q ( wf sinc[ w( f qf ] Rokła intenswności w polu Frounhofera I ( q A u, J f q sinc w w sinc ( uqf

I A u, J f q Wajność siatki faowej Rokła intenswności w polu Frounhofera ( q sinc w w sinc ( uqf Wajność frakcjna: η q J q ( / J q (/ (b.8 q.6 (a.4 q q. / 4 6 8 Wajność frakcjna la trech wart. q Rokła pola Frounhofera la siatki faowej sinusoialnej Maalna wajność frakcjna ręu +- wnosi 33.8% (3.8

Cienkosocewkowa analia ukłaów optcnch (TEA thin eleent approiation Płascna sgnału wejściowego Płascn pośrenie Płascna sgnału wjściowa Wolna prestreń Wolna prestreń Wolna prestreń Optka refrakcjna Optka frakcjna

Analia cienkich ukłaów optcnch (TEA - thin eleent approiation Eleent cienki jako eleent transforując faę pola optcnego U (, U' (, - (, Ziana fa powoowana pre prejście pre eleent cienki (, φ(, kn (, + k( (, Dlatego wpłw eleentu cienkiego na pole optcne ożna apisać a poocą funkcji faowej: T TEA (, ep{ ik }ep{ ik( n (, } Stą rokła pola a eleente jest wrażon U '(, T TEA (, U(,

3 R R (, R R (, R R, (, (, (, ( 3 + + Grubość socewki poielona na tr eleent (, ( R R R R Gie ( + 3 3 3, ( R R R R Analia cienkich ukłaów optcnch - socewka

3, ( + + + R R R R Zależność na funkcję grubości socewki Analia cienkich ukłaów optcnch - socewka Stosując prbliżenie prosiowe R R + Zależność na funkcję grubości socewki la prb. prosiowego +, ( R R Dlatego stosując ależność onosącą się o anali ukłaów cienkich otruje } ( }ep{ ep{, ( + + R R n jk ikn T TEA Wprowaź + ( R R n f ogniskową socewki

Analia cienkich ukłaów optcnch - socewka Końcowa ależność na transitancję socewki wnosi k T TEA (, ep{ i ( + f } Efekt socewki bieżnej i robieżnej na falę płaską* * J. Gooan: Introuction to Fourier Optics

Wiąka oświetlająca Optcne pretwaranie inforacji realiacja (, U I ( optcnej transforat Fouriera Płascna socewki (u u, Płascna wjściowa (, f f rokła pola pre socewką pre socewką la prbliżenia prosiowego (frakcja Fresnela ( ikf ep ik ik ik U( u ep u UI( ep ep u if f f f Rokła pola a socewką ( ikf ik ik ep U( u UI( ep ep u if f f

Optcna transforata Fouriera Rokła pola a socewką ik ik U( u c UI( ep ep u f f gie c ep if ( ikf Rokła pola w płascźnie wjściowej U( ' Dlatego ik ik ik cep ' U( uep u ep u' u f f f ik ik ik U( ' c ep ' UI( ep ep u f f f ik ik ep u ep u' u f f Ale całkując po u ik ep f u ep ik f u( + ' u iπ ep u f + ' ep πiu u f

iπ ep u f Z tablic transforat Gie f [ f, f] Dlatego iπ ep u f U( ' Optcna transforata Fouriera + ' ep πiu u f FT f ep iπ a [ ] ep{ iπ( a } a otruje + ' ep πiu u f f ( ' + ep iπ f ( ' ik ik + fc ep ' UI( ep ep iπ f f f Co aje wrażenie na optcną transforację Fouriera U( ' ( ikf ' UI( ep iπ ep f f