Płaska fala monochromatyczna
|
|
- Beata Milewska
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Płaska fala onochroatcna Fala płaska propagująca się w owoln kierunku s Σ P s s Σ - fragent coła fali płaskiej propagującej się w kierunku efiniowan pre wersor s O r,, prawoskrętn ukła współręnch kartejańskich pocątkie ukłau w punkcie O r wektor położenia owolnego punktu P coła Σ
2 Płaska fala onochroatcna c O Ale r Σ s P π π k n kn s r s Równoważne równanie falowe s Równanie fali płaskiej la ośroka o współcnniku ałaania n Znak onaca ilocn skalarn V Σ V Σ ep i [( t ks ] V V ep i Σ Σ s roga w kierunku wersora s V Σ stała aplitua na cole Σ Kołowa licba falowa k w ośroku k w próżni [( t k r ] Ilocn skalarn wóch wektorów
3 Σ P s s V Σ V Σ ep i [( t k r ] k - wektor propagacji O k r r Mouł wektora propagacji ( + s s k n s + Wersor k s wnaca kierunek propagacji k π π k n kn Skłaowe wektora r(,, s,, kosinus kierunkowe wersora s pr c ( ( ( s + s + s
4 Kosinus kierunkowe s cosβ β β β s s s cosβ cosβ Wgoniejse jest stosowanie kątów opełniającch
5 Ropatr la prostot falę cołe Σ i wersore s leżąc w płascźnie β k r α Σ s W t prpaku β 9 s cosβ Ponieważ la coła Σ a a ponato +α 9 ( + s+ s kncosβ kn α kn s sin Rokła na cole β więc V V ep( ik n sin ep( i t fali Σ Σ Σ α Ogólne równanie fali w płascźnie, ( V Σ [ ik n( sinα cosα ] ep( i t V Σ ep V Σ stała aplitua na cole Σ
6 Dla owolnie skierowanego wersora s Kąt α jest kąte opełniając o kąta β a α o kąta β O α α s k r i wte la k ( α + α n sin sin Równanie fali płaskiej propagującej się w kierunku wersora s (propagacja fali płaskiej w prestreni V Σ [ ik n( sinα + sinα sinα ] ep( i t V ep
7 Rokła fali onochroatcnej na fale płaskie Prpaek jenowiarow Niech bęie an rokła V( la V( Transforata Fouriera tego rokłau ( V( ep( i jest aplituą haronicnej o kołowej cęstości prestrennej Pojęcie kołowej cęstości prestrennej wprowaone pre analogię o kołowej cęstotliwości la funkcji iennch w casie V(t πν ν T ν T - cęstość prestrenna - okres prestrenn haronicnej
8 Prkła fali płaskiej D: o rokłau intenswności cosinus o superpocji wu fal płaskich
9 Prpaek jenowiarow Z owrotnej transforacji Fouriera ożna napisać V π ( ( ep( i ( ν ep( iπν ν Funkcja V( jest suą haronicnch ( ν ep( iπν V Σ n V( α Σ s o różnch cęstościach prestrennch ν Równanie fali płaskiej la V Σ V Σ V Σ ep π ep i ( ik nsinα nsinα Haronicne są falai płaskii Równanie prestawia rokła pola V( na fale płaskie
10 Prpaek jenowiarow c V Σ V ( ( ν ep( iπν ν n V( α Σ s Z porównania kąt propagacji haronicnej Aplitua skłaowej fali płaskiej, gie V Σ ( ν V ( ep( iπν Rokła na fale płaskie π V Σ V Σ ep i nsinα sinα n ν T ( ν - ługość fali w ośroku o współcnniku ałaania n T okres prestrenn haronicnej
11 Prpaek wuwiarow W płascźnie, an rokła ρ Dla prostot apisu ρ V ( ρ V(, V Transforata Fouriera tego rokłau la wektorowego apisu ( V( ρ ep( iρ ρ jest aplituą haronicnej o kołowej cęstości prestrennej (, Owrotna transforata Fouriera ropisana na skłaowe (, ( ν [ ( ], ν ep πiν +ν νν Funkcja V(, jest suą wuwiarowch haronicnch ( ν, ν ep[ πi( ν + ν ]
12 Porównanie równania haronicnej równanie fali płaskiej Tak jak la jenowiarowego prpaku V ( ν, ν ep[ πi( ν + ν ] [ ik n( sinα + α ] Σep sin aplitua fali V ( ν ν Σ, kąt propagacji haronicnej sinα ν sinα ν - ługość fali w ośroku o współcnniku ałaania n O α α s s kierunek propagacji haronicnej o cęstości prestrennej ν(ν,ν jako fali płaskiej
13 Posuowanie V(t Funkcja ienna w casie t T Wio tej funkcji ( ν Vt ( ep( iπνt t (ν aplitua haronicnej o cęstotliwości ν (ν ouł ν T ν O ν
14 V Σ Posuowanie funkcja ienna w prestreni Prpaek jenowiarow V( α Σ s Ma rokła V( Wio prestrenne tego rokłau Ponieważ ν sinα ν cęstość prestrenna ( ν V ( ep( iπν aplitua fali płaskiej propagującej się po kąte α Rokła V( jest równoważn biorowi fal płaskich propagującch się po różni kątai α
15 Haronicna prestrenna o cęstości prestrennej ν rsunek pogląow T /ν α Kierunek propagacji haronicnej o cęstości ν Kierunek propagacji haronicnej o cęstości -ν (ν
16 Posuowanie Prkła prpaku jenowiarowego ( (ν (α Σ a ν sinα Wio prestrenne ν a ( ν V Π( ep( iπν av sinc( πaν a Σ Σ
17 Prpaek wuwiarow W płascźnie, an rokła V ( ρ V, ( ρ Funkcja V(, jest suą wuwiarowch haronicnch Transforata Fouriera tego rokłau ν, ν V, ep[ iπν + ν ] ( ( ( jest aplituą haronicnej o cęstości prestrennej ν, ν ( ν, ν ep[ πi( ν + ν ] suą fal płaskich o aplituach propagującch się po kątai sinα ν sinα ν α s α
18 Prkła jenowiarowej siatki frakcjnej Periocn biór jenakowch eleentów V( Prkła eleentów Σ stała (okres siatki Zbiór scelin Zbiór eleentów faowch Niech na siatkę paa fala płaska cołe fali Σ Pole V( bepośrenio a siatką jest periocn biore eleentów V Σ T e ( V Σ - aplitua fali T e ( transitancja eleentu
19 Ponieważ T e ( δ( a T ( a fakt periocności ożna apisać jako e - operator splotu ( V T ( V T ( δ( V III( Σ e Σ e Zbiór fal płaskich wnacan pre transforację Fouriera funkcji V( Ale FT ( V( ep( i FT [ V( ] gż FT [ f g] FT [ f] FT [ g] ( V FT [ T ( ] FT δ( δ Σ e ( δ( gie π
20 ( ( ( δ Σ e t V π więc ( ( ( δ Σ e t V gie ( ( [ ] T t e e FT albo jest transforatą Fouriera jenego eleentu a skretn biór fal płaskich ( ( π Σ Σ e e t V t V Ponieważ ( ( a f(a a ( f δ δ którch aplitua jest proporcjonalna o transforat Fouriera t e jenego eleentu la arguentu
21 Kąt α propagacji fali płaskiej n α s sinα T π π π Σ Ostatecnie Σ α - - sinα, ±, ±,... Kierunki propagacji fal płaskich pre siatkę frakcjną Mówi się o ręach frakcjnch
22 s Roważ la prostot siatkę frakcjną jako biór scelin o serokości s Transitancja jenego eleentu Te( ( gż π t e gie funkcja prostokątna (brakująca la.5s ( s la >.5s ( FT [ T ( ] ssinc(.5 s ssinc π e Wio fal płaskich la siatki frakcjnej w postaci bioru scelin s π ( V ( Σ sinc s s V gie ( Σ s s sinc π s
23 Rokła aplitu fal płaskich w ręach la 4s Serokość scelin.5 okresu siatki ( ( sinc(.5π Dla siatki frakcjne jako bioru scelin o serokości s /4 Owrócona faa brak jest ręów ±4, ±8, it Uwaga: skretn rokła fal płaskich tlko la nieograniconej siatki frakcjnej
24 Rokła obciętej fali płaskiej na fale płaskie Σ a Niech fala płaska cołe fali Σ paa na prsłonę o serokości a Σ Za prsłoną a rokła pola V( V ( Wio fal płaskich la obciętej fali ( FT [ V( ] av sinc( a Σ a π Ponieważ sinα ( avσ sinc asinα π sinc asinα albo ( ( α π av gie ( Σ
25 Rokła obciętej fali płaskiej na fale płaskie c Dla a >> nacące wartości aplitu (α achoą la ałch kątów α i wte sin(α α więc π ( α ( sinc aα ( (α Σ α α α Miara kąta robieżności fal płaskich serokość głównego aksiu α a
26 Wpłw ograniconego wiaru siatki frakcjnej na wio fal płaskich Rokła fal płaskich la nieograniconej siatki frakcjnej bł skretn ( V t ( FT δ( Σ gż la (-, e Tera licba eleentów skońcona, więc δ ( a FT FT a ( δ( FT ( FT δ( gż a [ fg] FT [ f] FT [ g] sinc a ( a δ(
27 sin α π π Ponieważ ( + α π + α π Σ e a sin sinc sin t V a Gb a nieogranicon wiar siatki frakcjnej wrażenie a sens tlko la.,..,, sin ± ± α skretn rokła fal płaskich ( ( ( ( δ Σ e a sinc t V a Wpłw ograniconego wiaru siatki frakcjnej c ( ( ( [ ] Σ e a sinc t V a ( ( ( a T a T e e δ więc
28 Wpłw ograniconego wiaru siatki frakcjnej c ( a V Σ t e π sin α + sinc π sin α + a wpłw na aplituę fali płaskiej kstałtu eleentu G a a wartości skońcone, pr c a >> wpłw obcięcia a a rot biór fal płaskich w akresach α sinc a końcone wartości la innch kątów niż Onacając pre b sinα + serokość głównego aksiu funkcji sinc b a b b αcosα α sinα α Każ ręów frakcjnch a inn kąt robieżności α bioru fal płaskich acosα
29 Wpłw ograniconego wiaru siatki frakcjnej c a α α, - - α acosα Kąt robieżności bioru fal płaskich w każ ręie frakcjn jest więks la niejsego wiar siatki a la więksego kąta α wżsego ręu frakcjnego Gb na siatkę paała fala gaussowska wiąki ugięte błb również wiąkai gaussowskii
30 Prkła wia siatki frakcjnej su 8u T3 T( FT( T( ( cob( / ( / s ( / T Ccob [ ( f sinc( sf ] sinc( Tf
31 Wnacenie rokłau pola w prestreni la nieograniconej siatki frakcjnej V M Do punktu M( M, M, gie chce wnacć aplituę espoloną, ocierają wie fale płaskie cołai fal Σ i Σ - ( ( ikr s + V ep ikr V s, ep M, M gie wersor s (, i s -(sinα, cosα V M s - r M α M s Σ Σ - a więc ( ik + V ep[ ik( sinα cosα ] V, ep M, Dla prostot ropatruje tlko wa rę frakcjne i - Dla bioru fal płaskich rokła pola V M V, ep M ( ikr s M M
32 Wnacenie propagacji pola w wolnej prestreni - posuowanie Prpaek jenowiarow V( α V (? Znane V( naleźć V ( Aplitu espolone prestrennch haronicnch (fal płaskich ( V ( ep( i FT [ V ( ] propagującch się po kąte α Ponieważ V' V' sinα ν π ( ( [ ( ] ' ν epik'sinα sin α ( ( [( ] ' ν epi' + k sin α
33 Wnacenie propagacji pola w wolnej prestreni - c V' V' ( ( [( ] ' ν epi' + k sin α ν ( ( ( ' ep ik sin α ep( i' ( [ ( ( ] ' ' π ν ep ik sin V' α gie albo sinα k
34 Wnacenie propagacji pola w wolnej prestreni prpaek jenowiarow biór worów V( V ( ( FT [ V ( ] V' ' ( ' πft ν( ep ik k
35 Wniki obliceń propagacji płaskiej fali Σ pre otwór o serokości a Σ a
36 Funkcja prenosenia la ukłau liniowego Funkcja Prenosenia efiniuje achowanie ssteu la ukłau, któr ofikuje sgnał wejściow jenakowo nieależnie o położenia PSF point sprea function X X h( I ( ' I( ' h( Ukła liniow charakterowan pre PSF: h( point sprea function
37 Funkcja prenosenia la ukłau liniowego Funkcja prenosenia efiniuje w jaki sposób ofikowane są sgnał o anej cęstości pre an ukła X X Definicja funkcji prenosenia H(f H ( f M'( f M( f M(f M (f Funkcja prenosenia jest transforatą Fouriera h( PSF [ ] [ ] I( ' FT I( ' h( FT [ I( ] H( f I( f H( f FT ~
38 Funkcja prenosenia wolnej prestreni la prostot prpaek jenowiarow V( α π π V ( Dla nanego rokłau V( ożna naleźć V ( w oległości suując wsstkie haronicne prestrenne (fale płaskie Dla haronicnej propagującej się po kąte α V h ( ν ep[ ik( sinα + cosα ] gie (ν jest aplituą haronicnej o cęstości prestrennej ν V h pr c ( ν sinα ν ep iπ ν + ν
39 Funkcja prenosenia wolnej prestreni c Jeżeli nie na rokłau pocątkowego operowanie pojęcie funkcji prenosenia Wnioski: la ν t ( ν la Vh V ν (, ( ep πi ν, h < ouł t( ν > tν faa aleje o wartości ep π ν ( k la ν o la ν / haronicne o tch cęstościach są tłuione
40 Fala anikająca eanescent wae s - α Propagacja fali płaskiej po kąte α V Vep [ ik( sinα + cosα ] ep( i t la ręu frakcjnego - sinα Wra e wroste ręu rośnie kąt α i la ostatecnie użego, takiego że < bęie sinα > Co to onaca?
41 Fala anikająca c s - V [ ik( sinα + cosα ] ep( i t Vep α Ponieważ sinα >Nie oże ówić o kątach V Ale cosα i ν pr c ν > sinα ν fenoenologicn wbór naku inus Vep k ν ep aplitua fali [( itkν ] Fala silnie tłuiona Praktcnie suuje się fale la sinα < t ( ν ep π ν
42 Wnacenie propagacji pola w wolnej prestreni frakcja Fresnela prpaek jenowiarow biór worów V( α V ( Kąt α ałe i ał sinα k i wte ( FT [ V ( ].5 k k V' '.5 ( ' πep( ik FT ν( ep i π V'( ' ( ik FT ep ik V( ep ( ' i ± i f a a [ ] ± iπa ep iπ
43 Wnacenie propagacji pola w wolnej prestreni frakcja Fresnela c. V'( ' ( ik ep ik V( ep ( ' i Dfrakcja Fresnela - postać splotowa V '( ' V( h( ' gie ( ik ep h( ik ep i Dfrakcja Fresnela etoa Transforat Fouriera V'( ' ( ik ep ik ik ik ep ' V( ep ep ' i
44 Wnacenie rokłau w aleki polu frakcja Fraunhofer a V'( ' ( ik ep ik ik ik ep ' V( ep ep ' i V'( ' I( ' Dla użego k >> a( ( ik Otruje rokła aplituow pola ep ik ik ep ' V( ep ' i Otruje rokła intenswności pola ( ep ik V [ V( ] I( ' FT ' Gie cęstości f
45 Wajność sinusoialnch siatek Dfrakcjnch w Siatka ouluje aplituę albo faę wiąki Transitancja siatki aplituowej t A (, + cos(πf Transitancja siatki faowej rect( w rect( w t f (, ep j sin(πf rect( w rect( w
46 Wajność siatki aplituowej ( ( cos(, ( A w rect w rect f t + π [ ] ( ( [ ] ( sinc ( sinc sinc sinc, ( f f w f f w wf wf C t FT A ( sin 4 ( sin 4 sin sin, ( f u w c f u w c wu c w c f A u I Transforata Fouriera rokłau siatki Rokła intenswności w polu Frounhofera
47 Wajność siatki aplituowej Rokła intenswności w polu Frounhofera ( sin 4 ( sin 4 sin sin, ( f u w c f u w c wu c w c f A u I Wajność frakcjna anego ręu: stosunek energii skierowanej o anego ręu oniesionej o energii całkowitej 6.5 η + η η Maksalna ilość energii la kontrastu -,+ to 6.5% Rokła pola Frounhofera la siatki aplituowej sinusoialnej
48 Wajność siatki faowej t f (, ep j sin(πf rect( w rect( w Transforata Fouriera rokłau siatki I( u, A J q sinc q ( wf sinc[ w( f qf ] Rokła intenswności w polu Frounhofera I ( q A u, J f q sinc w w sinc ( uqf
49 I A u, J f q Wajność siatki faowej Rokła intenswności w polu Frounhofera ( q sinc w w sinc ( uqf Wajność frakcjna: η q J q ( / J q (/ (b.8 q.6 (a.4 q q. / Wajność frakcjna la trech wart. q Rokła pola Frounhofera la siatki faowej sinusoialnej Maalna wajność frakcjna ręu +- wnosi 33.8% (3.8
50 Cienkosocewkowa analia ukłaów optcnch (TEA thin eleent approiation Płascna sgnału wejściowego Płascn pośrenie Płascna sgnału wjściowa Wolna prestreń Wolna prestreń Wolna prestreń Optka refrakcjna Optka frakcjna
51 Analia cienkich ukłaów optcnch (TEA - thin eleent approiation Eleent cienki jako eleent transforując faę pola optcnego U (, U' (, - (, Ziana fa powoowana pre prejście pre eleent cienki (, φ(, kn (, + k( (, Dlatego wpłw eleentu cienkiego na pole optcne ożna apisać a poocą funkcji faowej: T TEA (, ep{ ik }ep{ ik( n (, } Stą rokła pola a eleente jest wrażon U '(, T TEA (, U(,
52 3 R R (, R R (, R R, (, (, (, ( Grubość socewki poielona na tr eleent (, ( R R R R Gie ( , ( R R R R Analia cienkich ukłaów optcnch - socewka
53 3, ( R R R R Zależność na funkcję grubości socewki Analia cienkich ukłaów optcnch - socewka Stosując prbliżenie prosiowe R R + Zależność na funkcję grubości socewki la prb. prosiowego +, ( R R Dlatego stosując ależność onosącą się o anali ukłaów cienkich otruje } ( }ep{ ep{, ( + + R R n jk ikn T TEA Wprowaź + ( R R n f ogniskową socewki
54 Analia cienkich ukłaów optcnch - socewka Końcowa ależność na transitancję socewki wnosi k T TEA (, ep{ i ( + f } Efekt socewki bieżnej i robieżnej na falę płaską* * J. Gooan: Introuction to Fourier Optics
55 Wiąka oświetlająca Optcne pretwaranie inforacji realiacja (, U I ( optcnej transforat Fouriera Płascna socewki (u u, Płascna wjściowa (, f f rokła pola pre socewką pre socewką la prbliżenia prosiowego (frakcja Fresnela ( ikf ep ik ik ik U( u ep u UI( ep ep u if f f f Rokła pola a socewką ( ikf ik ik ep U( u UI( ep ep u if f f
56 Optcna transforata Fouriera Rokła pola a socewką ik ik U( u c UI( ep ep u f f gie c ep if ( ikf Rokła pola w płascźnie wjściowej U( ' Dlatego ik ik ik cep ' U( uep u ep u' u f f f ik ik ik U( ' c ep ' UI( ep ep u f f f ik ik ep u ep u' u f f Ale całkując po u ik ep f u ep ik f u( + ' u iπ ep u f + ' ep πiu u f
57 iπ ep u f Z tablic transforat Gie f [ f, f] Dlatego iπ ep u f U( ' Optcna transforata Fouriera + ' ep πiu u f FT f ep iπ a [ ] ep{ iπ( a } a otruje + ' ep πiu u f f ( ' + ep iπ f ( ' ik ik + fc ep ' UI( ep ep iπ f f f Co aje wrażenie na optcną transforację Fouriera U( ' ( ikf ' UI( ep iπ ep f f
Płaska fala monochromatyczna
Płaska fala onochroatcna Fala płaska propagująca się w owoln kierunku s P s s - fragent coła fali płaskiej propagującej się w kierunku efiniowan pre wersor s O r,, prawoskrętn ukła współręnch kartejańskich
Propagacja impulsu. Literatura. B.E.A. Saleh i M.C. Teich: Fundamentals of Photonics. John Wiley & Sons, Inc. New York 1991, rozdział 5 ( 5.
Literatura Propagacja impulsu B.E.A. Saleh i M.C. Teich: Funamentals of Photonics. John Wiley & Sons, Inc. New York 99, roiał 5 ( 5.6) pomocnica alecana naukowa Propagacja impulsu w ośroku yspersyjnym
1. Podstawy rachunku wektorowego
1 Postaw rachunku wektorowego Wektor Wektor est wielkością efiniowaną pre ługość (mouł) kierunek iałania ora wrot Dwa wektor o tm samm moule kierunku i wrocie są sobie równe Wektor presunięt równolegle
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 16, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek
Podstaw Fiki IV Optka elementami fiki współcesnej wkład 16, 16.04.01 wkład: poka: ćwicenia: Cesław Radewic Radosław Chrapkiewic, Filip Oimek Ernest Grodner Wkład 15 - prpomnienie prepis Hugensa na propagację
Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 16, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz
Podstaw Fiki III Optka elementami fiki współcesnej wkład 16, 4.11.017 wkład: poka: ćwicenia: Cesław Radewic Mateus Winkowski, Łukas Zinkiewic Radosław Łapkiewic Wkład 15 - prpomnienie prepis Hugensa na
Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji
Fotonika Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji Plan: pojęcie sygnału w optyce układy liniowe filtry liniowe, transformata Fouriera,
Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] - częstotliwość.
Akusto-optyka Fala akustyczna jest falą mechaniczną Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem ( x, t) S cos( Ωt qx) s Częstotliwość kołowa Ω πf Długość fali
1. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW SIŁ. Redukcja płaskiego układu sił
. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW IŁ Redukcja płaskiego układu sił Zadanie. Znaleźć wartość licbową i równanie linii diałania wpadkowej cterech sił predstawionch na rsunku. Wartości licbowe sił są następujące:
Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji
Fotonika Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji Plan: pojęcie sygnału w optyce układy liniowe filtry liniowe, transformata Fouriera,
x od położenia równowagi
RUCH HARMONICZNY Ruch powtarając się w regularnch odstępach casu nawa ruche okresow. Jeżeli w taki ruchu seroko rouiane odchlenie od stanu równowagi ( np. odchlenie as podcepionej do sprężn, wartość wektora
Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] -częstotliwość.
Akusto-optyka Fala akustyczna jest falą mechaniczną Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem ( x, t) S cos( Ωt qx) s Częstotliwość kołowa Ω πf Długość fali
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 17, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 17, 01.12.2017 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz Radosław Łapkiewicz Wykład 16 - przypomnienie
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 17, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 17, 0.04.01 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek Ernest Grodner Wykład 16 - przypomnienie dyfrakcja
Zadania z AlgebryIIr
Zadania AlgebrIIr Seria () Rowia ι ać uk lad równań: + + t = + = 7 + + t = ; + + = ; + 7 6t = + = 7 + + = 8 = 8 + + t = + 9 = 9 ; + 7t = + = 7 + + t = + 8 7 = () Podać bae ι prestreni rowia ι ań uk ladu:
Różne reżimy dyfrakcji
Fotonika Wykład 7 - Sposoby wyznaczania obrazu dyfrakcyjnego - Przykłady obrazów dyfrakcyjnych w polu dalekim obliczonych przy użyciu dyskretnej transformaty Fouriera - Elementy dyfrakcyjne Różne reżimy
Propagacja w przestrzeni swobodnej (dyfrakcja)
Fotonika Wykład 7 - Sposoby wyznaczania obrazu dyfrakcyjnego - Przykłady obrazów dyfrakcyjnych w polu dalekim obliczonych przy użyciu dyskretnej transformaty Fouriera - Elementy dyfrakcyjne Propagacja
Geometria analityczna w przestrzeni. Kierunek. Długość. Zwrot
- podstawowe pojęcia Geometria analitcna w prestreni Wektorem acepionm w prestreni R 3 nawam uporądkowaną parę punktów A ora B i onacam go pre AB. Punkt A nawam jego pocątkiem, a punkt B - jego końcem.
WSTĘP DO OPTYKI FOURIEROWSKIEJ
1100-4BW1, rok akademicki 018/19 WSTĘP DO OPTYKI FOURIEROWSKIEJ dr hab. Rafał Kasztelanic Wykład 4 Przestrzeń swobodna jako filtr częstości przestrzennych Załóżmy, że znamy rozkład pola na fale monochromatyczne
Przestrzeń liniowa R n.
MATEMATYKA IIb - Lcjan Kowalski Prestreń liniowa R n. Element (wektor) prestreni R n będiem onacać [,,, ] Element erow [,, L, ]. Diałania. a) ilocn element pre licbę: b) sma elementów [ c, c, ] c L, c
Optyka 2. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Optka Projekt współinansowan przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funuszu Społecznego Optka II Promień świetln paając na powierzchnię zwierciała obija się zgonie z prawem obicia omówionm w poprzeniej
ZADANIA Z FUNKCJI ANALITYCZNYCH LICZBY ZESPOLONE
. Oblicyć: ZADANIA Z FUNKCJI ANALITYCZNYCH a) ( 7i) ( 9i); b) (5 i)( + i); c) 4+3i ; LICZBY ZESPOLONE d) 3i 3i ; e) pierwiastki kwadratowe 8 + i.. Narysować biór tych licb espolonych, które spełniają warunek:
Belki złożone i zespolone
Belki łożone i espolone efinicja belki łożonej siła rowarswiająca projekowanie połąceń prkła obliceń efinicja belki espolonej ałożenia echnicnej eorii ginania rokła naprężeń normalnch prkła obliceń Belki
SPEKTROSKOPIA NMR PODEJŚCIE PRAKTYCZNE DR INŻ. TOMASZ LASKOWSKI CZĘŚĆ: I. Animacje na slajdach przygotował mgr inż.
SPEKTROSKOPIA NMR PODEJŚCIE PRAKTYCZNE CZĘŚĆ: I DR INŻ. TOMASZ LASKOWSKI Animacje na slajdach 13-30 prgotował mgr inż. Marcin Płosiński MOTTO WYKŁADU Nie treba końcć studiów na kierunku elektronika, ab
PODSTAWY DYFRAKCJI WYBRANE ZAGADNIENIA DYFRAKCJI FRAUNHOFERA Krzysztof
PODSTAWY DYFRAKCJI WYBRANE ZAGADNIENIA DYFRAKCJI FRAUNHOFERA prof. dr hab. inż. Krzysztof Patorski Krzysztof Niniejsza część wykładu obejmuje wprowadzenie do dyfrakcji, opis matematyczny z wykorzystaniem
Równania Maxwella. roth t
, H wektory natężenia pola elektrycznego i magnetycznego D, B wektory indukcji elektrycznej i magnetycznej J gęstość prądu elektrycznego Równania Maxwella D roth t B rot+ t J Dla ośrodka izotropowego D
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 14, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek
Podstawy Fiyki IV Optyka elementami fiyki współcesnej wykład 4, 30.03.0 wykład: pokay: ćwicenia: Cesław Radewic Radosław Chrapkiewic, Filip Oimek Ernest Grodner Wykład 3 - prypomnienie płasko-równoległy
Podstawy wytrzymałości materiałów
Podstaw wtrmałości materiałów IMiR - MiBM - Wkład Nr 5 Analia stanu odkstałcenia Składowe stanu odkstałcenia, uogólnione prawo Hooke a, prawo Hooke a dla cstego ścinania, wględna miana objętości, klasfikacja
Równania Maxwella. Wstęp E B H J D
Równania Maxwella E B t, H J D t, D, B 0 Równania materiałowe B 0 H M, D 0 E P, J E, gdzie: 0 przenikalność elektryczną próżni ( 0 8854 10 1 As/Vm), 0 przenikalność magetyczną próżni ( 0 4 10 7 Vs/Am),
Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM
Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM http://zon8.physd.amu.edu.pl/~tanas Spis treści 9 Fale elektromagnetyczne 3 9.1 Fale w jednym wymiarze.................
Pochodna kierunkowa i gradient Równania parametryczne prostej przechodzącej przez punkt i skierowanej wzdłuż jednostkowego wektora mają postać:
ochodna kierunkowa i gradient Równania parametrcne prostej prechodącej pre punkt i skierowanej wdłuż jednostkowego wektora mają postać: Oblicam pochodną kierunkową u ( u, u ) 1 + su + su 1 (, ) d d d ˆ
Rozdział 9. Baza Jordana
Rodiał 9 Baa Jordana Niech X będie n wmiarową prestrenią wektorową nad ciałem F = R lub F = C Roważm dowoln endomorfim f : X X Wiem, że postać macier endomorfimu ależ od wboru ba w prestreni X Wiem również,
PITAGORAS ARYSTOTELES ERATOSTENES. Wprowadzenie. O kulistości Ziemi. Starożytni postulatorzy kulistości Ziemi
O kulistości Ziemi Starożtni postulator kulistości Ziemi Wprowaenie PITAGOAS sugerował, iż Ziemia jest kstałtu kulistego. Jenak postulat ten opierał się racej na tm, iż kula bła uważana a figurę oskonałą,
Promieniowanie dipolowe
Promieniowanie dipolowe Potencjały opóźnione φ i A dla promieniowanie punktowego dipola elektrycznego wygodnie jest wyrażać przez wektor Hertza Z φ = ϵ 0 Z, spełniający niejednorodne równanie falowe A
INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PROCESOWEJ, MATERIAŁOWEJ I FIZYKI STOSOWANEJ POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA ĆWICZENIE NR MR-2
INTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PROCEOWEJ, MATERIAŁOWEJ I FIZYKI TOOWANEJ POLITECHNIKA CZĘTOCHOWKA LABORATORIUM Z PRZEDMIOTU METODY REZONANOWE ĆWICZENIE NR MR- EPR JONÓW Ni W FLUOROKRZEMIANIE NIKLU I.
9. Optyka Interferencja w cienkich warstwach. λ λ
9. Optyka 9.3. nterferencja w cienkich warstwach. Światło odbijając się od ośrodka optycznie gęstszego ( o większy n) zienia fazę. Natoiast gdy odbicie zachodzi od powierzchni ośrodka optycznie rzadszego,
Zjawiska dyfrakcji. Propagacja dowolnych fal w przestrzeni
Zjawiska dyfrakcji Propagacja dowolnych fal w przestrzeni W przestrzeni mogą się znajdować różne elementy siatki dyfrakcyjne układy optyczne przysłony filtry i inne Analizy dyfrakcyjne należą do najważniejszych
ZŁOŻONE RUCHY OSI OBROTOWYCH STEROWANYCH NUMERYCZNIE
KOMISJA BUDOWY MASZYN PAN ODDZIAŁ W POZNANIU Vol. 6 nr Archiwum Technologii Masn i Automatacji 6 ROMAN STANIEK * ZŁOŻONE RUCHY OSI OBROTOWYCH STEROWANYCH NUMERYCZNIE W artkule predstawiono ależności matematcne
J. Szantyr - Wykład 4 Napór hydrostatyczny Napór hydrostatyczny na ściany płaskie
J. antr - Wkład Napór hdrostatcn Napór hdrostatcn na ścian płaskie Napór elementarn: d n( p pa ) d nρgd Napór całkowit: ρg nd ρgn d gdie: C Napór hdrostatcn na ścianę płaską predstawia układ elementarnch
G:\WYKLAD IIIBC 2001\FIN2001\Ruch falowy2001.doc. Drgania i fale II rok Fizyki BC
3-- G:\WYKLAD IIIBC \FIN\Ruh falow.do Drgania i fale II ro Fii BC Ruh falow: Fala rohodąe się w presreni aburenie lub odsałenie (pole). - impuls lub drgania. Jeśli rohodi się prędośią o po asie : ( r)
Podstawy wytrzymałości materiałów
Podstaw wtrmałości materiałów IMiR -IA- Wkład Nr 9 Analia stanu odkstałcenia Składowe stanu odkstałcenia, uogólnione prawo Hooke a, prawo Hooke a dla cstego ścinania, wględna miana objętości, klasfikacja
Metody Obliczeniowe Mikrooptyki i Fotoniki. - Dyfrakcja różne reżimy - Obliczanie elementów dyfrakcyjnych
Metody Obliczeniowe Mikrooptyki i Fotoniki - Dyfrakcja różne reżimy - Obliczanie elementów dyfrakcyjnych Elementy dyfrakcyjne - idea d1 Wiązka padająca Ψ i ( x,y ) DOE (diffractive optical element) d Oczekiwany
DYFRAKCJA NA POJEDYNCZEJ I PODWÓJNEJ SZCZELINIE
YFRAKCJA NA POJEYNCZEJ POWÓJNEJ SZCZELNE. Cel ćwiczenia: zapoznanie ze zjawiskiem yfrakcji światła na pojeynczej i powójnej szczelinie. Pomiar ługości fali światła laserowego, oległości mięzy śrokami szczelin
Elementy optyki zintegrowanej
Eleety optyki itegrowaej Dlacego w falowoie pole e- ie aika? W jaki sposób wygląa pole e- w falowoie? Jak buowae są struktury falowoowe o astosowań iterferoetrycych? Propagacja fali w falowoie Falowoy
Mechanika kwantowa ćwiczenia, 2007/2008, Zestaw II
1 Dane są następujące operatory: ˆD = x, ˆQ = π 0 x, ŝin = sin( ), ĉos = cos( ), ˆπ = π, ˆ0 = 0, przy czym operatory ˆπ oraz ˆ0 są operatorami mnożenia przez opowienie liczby (a) Wyznacz kwarat oraz owrotność
Pole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu) (1.1) (1.2a)
PODSAWY WYMIANY CIEPŁA. Postawowe pojęcia w wymianie ciepła Sposoby transportu ciepła: przewozenie konwekcja - swobona - wymuszona promieniowanie ransport ciepła w ciałach stałych obywa się na roze przewozenia.
Interferometr Macha-Zehndera. Zapis sinusoidalnej siatki dyfrakcyjnej i pomiar jej okresu przestrzennego.
Ćwiczenie 6 Interferometr Macha-Zehndera. Zapis sinusoidalnej siatki dyfrakcyjnej i pomiar jej okresu przestrzennego. Interferometr Macha-Zehndera Interferometr Macha-Zehndera jest często wykorzystywany
2 5 C). Bok rombu ma długość: 8 6
Zadanie 1 W trójkącie prostokątnym o przeciwprostokątnej 6 i przyprostokątnej sinus większego z kątów ostrych ma wartość: C) Zadanie Krótsza przekątna rombu o długości tworzy z bokiem rombu kąt 60 0. Bok
Zintegrowany analizator widma. (c) Sergiusz Patela Zintegrowany Analizator Widma 1
Zintegrowan analizator widma (c) Sergiusz Patela 998-003 Zintegrowan Analizator Widma Drakcja Bragga i Ramana-Natha ugięt sinθ B λ o ΛN e Eektwność oddziałwania: η sin η0 Gdzie: η P akust p 0. ijkl (c)
Matematyka 2. Elementy analizy wektorowej cz I Pole wektorowe
Matematka Element anali wektorowej c I Pole wektorowe Literatura M.Gewert Z.Skoclas; Element anali wektorowej; Oficna Wdawnica GiS Wrocław 000 W.Żakowski W.Kołodiej; Matematka c II; WNT Warsawa 1984 W.Leksiński
REDUKCJA PŁASKIEGO UKŁADU SIŁ
olitechnika rocławska dział Budownictwa lądowego i odnego Katedra echaniki Budowli i Inżnierii iejskiej EDUKCJA ŁASKIEG UKŁADU SIŁ ZIĄZANIE ANALITYCZNE I GAFICZNE Zadanie nr. Dokonać redukcji układu sił
1 Płaska fala elektromagnetyczna
1 Płaska fala elektromagnetyczna 1.1 Fala w wolnej przestrzeni Rozwiązanie równań Maxwella dla zespolonych amplitud pól przemiennych sinusoidalnie, reprezentujące płaską falę elektromagnetyczną w wolnej
OPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę
OPTYKA FALOWA W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę falową. W roku 8 Thomas Young wykonał doświadczenie, które pozwoliło wyznaczyć długość fali światła.
1. Podstawowe pojęcia w wymianie ciepła
PODSAWY WYMIANY CIEPŁA. Postawowe pojęcia w wymianie ciepła Sposoby transportu ciepła: przewozenie konwekcja - swobona - wymuszona promieniowanie ransport ciepła w ciałach stałych obywa się na roze przewozenia.
Rozwiazania zadań. Zadanie 1A. Zadanie 1B. Zadanie 2A
Rowiaania adań Zadanie A = ( i) = 4 8i 4 = 8i Badam licbȩ espolon a 8i Jej moduł 8i jest równ 8 Jej postać espolona jest równa 8(cosα + isinα) α = /π St ad cosα = i sinα = Mam pierwiastki które oblicam
Wykład VI Dalekie pole
Wykład VI Dalekie pole Schemat przypomnienie Musimy znać rozkład fali padającej u pad (x,y) w płaszczyźnie układu optycznego Musimy znać funkcję transmitancji układu optycznego t(x,y) Określamy falę właśnie
Rys. 1 Pole dyfrakcyjne obiektu wejściowego. Rys. 2 Obiekt quasi-periodyczny.
Ćwiczenie 7 Samoobrazowanie obiektów periodycznych Wprowadzenie teoretyczne Jeśli płaski obiekt optyczny np. przezrocze z czarno-białym wzorem (dokładniej mówiąc z przeźroczysto-nieprzeźroczystym wzorem)
Elektrodynamika. Część 8. Fale elektromagnetyczne. Ryszard Tanaś. Zakład Optyki Nieliniowej, UAM
Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM http://zon8.physd.amu.edu.pl/\~tanas Spis treści 9 Fale elektromagnetyczne 3 9.1 Fale w jednym wymiarze.................
Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017
Optyka Wykład V Krzysztof Golec-Biernat Fale elektromagnetyczne Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017 Wykład V Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 17 Plan Swobodne równania Maxwella Fale elektromagnetyczne
Moment pędu fali elektromagnetycznej
napisał Michał Wierzbicki Moment pędu fali elektromagnetycznej Definicja momentu pędu pola elektromagnetycznego Gęstość momentu pędu pola J w elektrodynamice definuje się za pomocą wzoru: J = r P = ɛ 0
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 5, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek
Podstaw Fizki IV Optka z elementami fizki współczesnej wkład 5, 27.02.2012 wkład: pokaz: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek Ernest Grodner Wkład 4 - przpomnienie dielektrki
Wyznaczanie reakcji dynamicznych oraz wyważanie ciała w ruchu obrotowym wokół stałej osi 8
Wnacanie reakcji dnaicnch ora wważanie ciała w ruchu oroow wokół sałej osi 8 Wprowadenie Jeśli dowolne ciało swne o asie jes w ruchu oroow wokół osi, o na podporach powsają reakcje A i B. Składowe ch reakcji
σ x σ y σ z σ z, Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Równania fizyczne.
Ada Bodnar: Wtrałość Materiałów. Równania ficne. 7. RÓWNANIA FIZCZN 7.. Zwiąki ięd stane odkstałcenia i naprężenia. I i II postać równań Hooke a Zależność deforacji brł od obciążeń ewnętrnch naruca istnienie
Grupa obrotów. - grupa symetrii kuli, R - wszystkie możliwe obroty o dowolne kąty wokół osi przechodzących przez środek kuli
Grupa obrotów - grupa smetr kul R - wsstke możlwe obrot o dowolne kąt wokół os prechodącch pre środek kul nacej O 3 grupa obrotów właścwch - grupa cągła - każd obrót określa sę pre podane os l kąta obrotu
Podstawy Akustyki. Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: Fale akustyczne w powietrzu Efekt Dopplera.
W-1 (Jaroszewicz) 14 slajdów Podstawy Akustyki Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: prędkość grupowa, dyspersja fal, superpozycja Fouriera, paczka falowa Fale akustyczne w powietrzu
J. Szantyr Wykład nr 27 Przepływy w kanałach otwartych I
J. Szantyr Wykład nr 7 Przepływy w kanałach otwartych Przepływy w kanałach otwartych najczęściej wymuszane są działaniem siły grawitacji. Jako wstępny uproszczony przypadek przeanalizujemy spływ warstwy
Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 19, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz
Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 9, 08.2.207 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz Radosław Łapkiewicz Wykład 8 - przypomnienie
Modelowanie i obliczenia techniczne. Modelowanie matematyczne Metody modelowania
Modelowanie i oblicenia technicne Modelowanie matematycne Metody modelowania Modelowanie matematycne procesów w systemach technicnych Model może ostać tworony dla całego system lb dla poscególnych elementów
GRUPY SYMETRII Symetria kryształu
GRUPY SYMETRII Smetria krstału Zamknięte (punktowe) operacje smetrii (minimum jeden punkt prestreni nie porusa się wskutek astosowania amkniętej operacji smetrii): Obrot i obrot inwersjne; Inwersja (smetria
Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.
Wykład - LICZBY ZESPOLONE Algebra licb espolonych, repreentacja algebraicna i geometrycna, geometria licb espolonych. Moduł, argument, postać trygonometrycna, wór de Moivre a.' Zbiór Licb Zespolonych Niech
Rejestracja i rekonstrukcja fal optycznych. Hologram zawiera pełny zapis informacji o fali optycznej jej amplitudzie i fazie.
HOLOGRAFIA prof dr hab inŝ Krzysztof Patorski Krzysztof Rejestracja i rekonstrukcja fal optycznych Hologram zawiera pełny zapis informacji o fali optycznej jej amplitudzie i fazie a) Laser b) odniesienia
Pole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu)
PODSAWY WYMIANY CIEPŁA. Postawowe pojęcia w wymianie ciepła Sposoby transportu ciepła: przewozenie konwekcja - swobona - wymuszona promieniowanie ransport ciepła w ciałach stałych obywa się na roze przewozenia.
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 19, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 19, 27.04.2012 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek Ernest Grodner Wykład 18 - przypomnienie
cz.2 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321
Wkład 8: Brła stwna c. Dr inż. Zbigniew Sklarski Katedra Elektroniki, paw. C-, pok.3 skla@agh.edu.pl http://laer.uci.agh.edu.pl/z.sklarski/ 05.04.08 Wdiał nformatki, Elektroniki i Telekomunikacji - Teleinformatka
Przykład 6.3. Uogólnione prawo Hooke a
Prkład 6 Uogónione prawo Hooke a Zwiąki międ odkstałceniami i naprężeniami w prpadku ciała iotropowego opisuje uogónione prawo Hooke a: ] ] ] a Rowiąując równania a wgędem naprężeń otrmujem wiąki: b W
PROPAGACJA PROMIENIOWANIA PRZEZ UKŁAD OPTYCZNY W UJĘCIU FALOWYM. TRANSFORMACJE FAZOWE I SYGNAŁOWE
PROPAGACJA PROMIENIOWANIA PRZEZ UKŁAD OPTYCZNY W UJĘCIU FALOWYM. TRANSFORMACJE FAZOWE I SYGNAŁOWE prof. dr hab. inż. Krzysztof Patorski Przedmiotem tej części wykładu są podstawowe transformacje fazowe
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 18, 23.04.2012 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek Ernest Grodner Wykład 17 - przypomnienie
Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywistej
Wydział Matematyki Stosowanej Zestaw zadań nr 3 Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie WEiP, energetyka, I rok Elżbieta Adamus 3 listopada 06r. Granica i ciągłość funkcji Granica funkcji rzeczywistej jednej
Równania Maxwella i równanie falowe
Równania Maxwella i równanie falowe Prezentacja zawiera kopie folii omawianch na wkładzie. Niniejsze opracowanie chronione jest prawem autorskim. Wkorzstanie niekomercjne dozwolone pod warunkiem podania
LASERY I ICH ZASTOSOWANIE
LASERY I ICH ZASTOSOWANIE Laboratorium Instrukcja do ćwiczenia nr 3 Temat: Efekt magnetooptyczny 5.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą modulowania zmiany polaryzacji światła oraz
G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\FRAUN1.doc. "Drgania i fale" ii rok FizykaBC. Dyfrakcja: Skalarna teoria dyfrakcji: ia λ
Dyfrakcja: Skalarna teoria dyfrakcji: U iω t [ e ] ( t) Re U ( ) ;. c t U ( ; t) oraz [ + ] U ( ) k. U ia s ( ) A e ik r ( rs + r ) cos( n, ) cos( n, s ) ds s r. Dyfrakcja Fresnela (a) a dyfrakcja Fraunhofera
Fotonika. Plan: Wykład 3: Polaryzacja światła
Fotonika Wykład 3: Polaryzacja światła Plan: Równania Maxwella w ośrodku optycznie liniowym Równania Maxwella dla fal monochromatycznych Polaryzacja światła Fala płaska spolaryzowana Polaryzacje liniowe,
Funkcja falowa i związek między gęstością mocy i funkcją falową to postulaty skalarnego modelu falowego światła.
WPROWADZENIE OPTYKA FALOWA prof. dr hab. inż. Krzysztof Patorski Światło propaguje się w postaci fal. W próżni prędkość światła wynosi około 3.0 x 10 8 m/s (co odpowiada 30 cm/ns lub 0.3 mm/ps). Wyróżnia
PRZESTRZEŃ WEKTOROWA (LINIOWA)
PRZESTRZEŃ WEKTOROWA (LINIOWA) Def. 1 (X, K,, ) X, K - ciało : X X X ( to diałanie wewnętrne w biore X) : K X X ( to diałanie ewnętrne w biore X) Strukturę (X, K,, ) naywamy prestrenią wektorową : 1) Struktura
Fizyka 12. Janusz Andrzejewski
Fizyka 1 Janusz Andrzejewski Przypomnienie: Drgania procesy w których pewna wielkość fizyczna na przemian maleje i rośnie Okresowy ruch drgający (periodyczny) - jeżeli wartości wielkości fizycznych zmieniające
KONWENCJA ZNAKOWANIA MOMENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA
ĆWICZENIE 5 KONWENCA ZNAKOWANIA OENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA Wektor momentu pr ginaniu ukośnm można rutować na osie,, będące głównmi centralnmi osiami bewładności prekroju. Prjmujem konwencję nakowania
Zjawisko interferencji fal
Zjawisko interferencji fal Interferencja to efekt nakładania się fal (wzmacnianie i osłabianie się ruchu falowego widoczne w zmianach amplitudy i natężenia fal) w którym zachodzi stabilne w czasie ich
Pole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu)
PODSAWY WYMIANY CIEPŁA. Postawowe pojęcia w wymianie ciepła Sposoby transportu ciepła: przewozenie konwekcja - swobona - wymuszona promieniowanie ransport ciepła w ciałach stałych obywa się na roze przewozenia.
LASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE
LASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE Laboratorium Instrukcja do ćwiczenia nr 4 Temat: Modulacja światła laserowego: efekt magnetooptyczny 5.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą
Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej
Wydział Matematyki Stosowanej Zestaw zadań nr 3 Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie WEiP, energetyka, I rok Elżbieta Adamus listopada 07r. Granica i ciągłość funkcji Granica funkcji rzeczywistej jednej
P K. Położenie punktu na powierzchni kuli określamy w tym układzie poprzez podanie dwóch kątów (, ).
Materiał ddaktcne Geodeja geometrcna Marcin Ligas, Katedra Geomatki, Wdiał Geodeji Górnicej i Inżnierii Środowiska UKŁADY WSPÓŁZĘDNYCH NA KULI Pierwsm prbliżeniem kstałtu Ziemi (ocwiście po latach płaskich
REZONANSY : IDENTYFIKACJA WŁAŚCIWOŚCI PRZEZ ANALIZĘ FAL PARCJALNYCH, WYKRESY ARGANDA
REZONANSY : IDENTYFIKACJA WŁAŚCIWOŚCI PRZEZ ANALIZĘ FAL PARCJALNYCH, WYKRESY ARGANDA Opis układu cząsteczek w mechanice kwantowej: 1. Funkcja falowa, 2. Wektora stanu ψ. TRANSFORMACJE UKŁADU CZĄSTEK: 1.
ALGEBRA rok akademicki
ALGEBRA rok akademck -8 Tdeń Tematka wkładu Tematka ćwceń ajęć Struktur algebracne (grupa cało; be Dałana na macerach perścen Defncja macer Dałana na macerach Oblcane wnacnków Wnacnk jego własnośc Oblcane
BUDOWA ATOMU cd. MECHANIKA KWANTOWA
BUDOWA ATOMU cd. ajmuje się opisem ruchu cąstek elementarnch, układ można opiswać posługując się współrędnmi określającmi położenie bądź pęd, współrędne określa się pewnm prbliżeniem, np. współrędną dokładnością
Przekształcenia liniowe
Przekształcenia liniowe Zadania Które z następujących przekształceń są liniowe? (a) T : R 2 R 2, T (x, x 2 ) = (2x, x x 2 ), (b) T : R 2 R 2, T (x, x 2 ) = (x + 3x 2, x 2 ), (c) T : R 2 R, T (x, x 2 )
Ośrodki dielektryczne optycznie nieliniowe
Ośrodki dielektryczne optycznie nieliniowe Równania Maxwella roth rot D t B t = = przy czym tym razem wektor indukcji elektrycznej D ε + = ( ) Wektor polaryzacji jest nieliniową funkcją natężenia pola
Elektrodynamika. Część 2. Specjalne metody elektrostatyki. Ryszard Tanaś. Zakład Optyki Nieliniowej, UAM
Elektroynamika Część 2 Specjalne metoy elektrostatyki Ryszar Tanaś Zakła Optyki Nieliniowej, UAM http://zon8.phys.amu.eu.pl/\~tanas Spis treści 3 Specjalne metoy elektrostatyki 3 3. Równanie Laplace a....................
Optyka instrumentalna
Optyka instrumentalna wykład 9 4 maja 2017 Wykład 8 Przyrządy optyczne Oko ludzkie Lupa Okular Luneta, lornetka Teleskopy zwierciadlane Mikroskop Parametry obiektywów, rozdzielczość Oświetlenie (dia, epi,
Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz
Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 18, 07.12.2017 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz Radosław Łapkiewicz Wykład 17 - przypomnienie
Wektory. P. F. Góra. rok akademicki
Wektor P. F. Góra rok akademicki 009-0 Wektor zwiazan. Wektorem zwiazanm nazwam parę punktów. Jeżeli parę tę stanowią punkt,, wektor przez nie utworzon oznaczm. Graficznie koniec wektora oznaczam strzałką.
BADANIE CYFROWYCH UKŁADÓW ELEKTRONICZNYCH TTL strona 1/7
BADANIE CYFROWYCH UKŁADÓW ELEKTRONICZNYCH TTL strona 1/7 BADANIE CYFROWYCH UKŁADÓW ELEKTRONICZNYCH TTL 1. Wiadomości wstępne Monolitcne układ scalone TTL ( ang. Trasistor Transistor Logic) stanowią obecnie