6. Dynamika Stan równowagi. ρb(x, y, z) V n t d. Siły

Podobne dokumenty
MES w zagadnieniach ośrodka ciągłego 2D i 3D

MES w zagadnieniach ośrodka ciągłego 2D i 3D

Zagadnienie statyki kratownicy płaskiej

MES dla ustrojów prętowych (statyka)

Rozwiązanie równania różniczkowego MES

5. MES w mechanice ośrodka ciągłego

ROZWIĄZANIE PROBLEMU NIELINIOWEGO

Laboratorium Mechaniki Technicznej

Metoda Elementów Skończonych w Modelowaniu Układów Mechatronicznych. Układy prętowe (Scilab)

Q n. 1 1 x. el = i. L [m] q [kn/m] P [kn] E [kpa], A [m 2 ] n-1 n. Sławomir Milewski

Przykład 1 modelowania jednowymiarowego przepływu ciepła

Równania różniczkowe opisujące ruch fotela z pilotem:

Drgania układu o wielu stopniach swobody

Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż.

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie

x y x y y 2 1-1

Rozwiązanie stateczności ramy MES

Rodzaje fal. 1. Fale mechaniczne. 2. Fale elektromagnetyczne. 3. Fale materii. dyfrakcja elektronów

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

2009 ZARZĄDZANIE. LUTY 2009

cos(ωt) ω ( ) 1 cos ω sin(ωt)dt = sin(ωt) ω cos(ωt)dt i 1 = sin ω i ( 1 cos ω ω 1 e iωt dt = e iωt iω II sposób: ˆf(ω) = 1 = e iω 1 = i(e iω 1) i ω

I. DYNAMIKA PUNKTU MATERIALNEGO

Projekt nr 4. Dynamika ujęcie klasyczne

MECHANIKA II. Drgania wymuszone

Drgania. O. Harmoniczny

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

Ruch falowy. Fala zaburzenie wywoane w jednym punkcie ośrodka, które rozchodzi się w każdym dopuszczalnym kierunku.

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

Mechanika Analityczna

Zasada prac przygotowanych

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

MECHANIKA 2. Drgania punktu materialnego. Wykład Nr 8. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Wykład 9. Fizyka 1 (Informatyka - EEIiA 2006/07)

MES w zagadnieniach nieliniowych

Fizyka dla Informatyków Wykład 8 Mechanika cieczy i gazów

Modelowanie, sterowanie i symulacja manipulatora o odkształcalnych ramionach. Krzysztof Żurek Gdańsk,

W-24 (Jaroszewicz) 22 slajdy Na podstawie prezentacji prof. J. Rutkowskiego. Cząstka w studni potencjału. przykłady efektu tunelowego

= 2 42EI 41EI EI 2 P=15 M=10 M=10 3EI. q=5. Pret s-p. Pret s-p. Pret s-p. Pret s-p. Pret s-l.

Fizyka 12. Janusz Andrzejewski

DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH

Drgania. W Y K Ł A D X Ruch harmoniczny prosty. k m

Wyznaczanie modułu sztywności metodą Gaussa

WIBROIZOLACJA określanie właściwości wibroizolacyjnych materiałów

Wykład FIZYKA I. 10. Ruch drgający tłumiony i wymuszony. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Elektrodynamika Część 6 Elektrodynamika Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

MECHANIKA II. Drgania wymuszone

Optymalne rozmieszczanie tłumików lepkosprężystych na ramie płaskiej. Maciej Dolny Piotr Cybulski

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Ruch drgający

Podstawy Akustyki. Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: Fale akustyczne w powietrzu Efekt Dopplera.

Wykład FIZYKA I. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak. Katedra Optyki i Fotoniki Wydział Podstawowych Problemów Techniki Politechnika Wrocławska

Fizyka 11. Janusz Andrzejewski

[ P ] T PODSTAWY I ZASTOSOWANIA INŻYNIERSKIE MES. [ u v u v u v ] T. wykład 4. Element trójkątny płaski stan (naprężenia lub odkształcenia)

drgania h armoniczne harmoniczne

Siła elektromotoryczna

v = v i e i v 1 ] T v =

Wykład 2 Wahadło rezonans parametryczny. l+δ

DYNAMIKA RAM WERSJA KOMPUTEROWA

Kinematyka: opis ruchu

P. Litewka Efektywny element skończony o dużej krzywiźnie

WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI METODĄ DYNAMICZNĄ GAUSSA

PODSTAWOWE POJĘCIA MES

Technika laserowa. dr inż. Sebastian Bielski. Wydział Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej PG

R Z N C. p11. a!b! = b (a b)!b! d n dx n [xn sin x] = x n(n k) (sin x) (n) = n(n 1) (n k + 1) sin(x + kπ. n(n 1) (n k + 1) sin(x + lπ 2 )

Ruch drgajacy. Drgania harmoniczne. Drgania harmoniczne... Drgania harmoniczne... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż.

VII.1 Pojęcia podstawowe.

Wykład z modelowania matematycznego. Przykłady modelowania w mechanice i elektrotechnice.

WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI METODĄ DYNAMICZNĄ

Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

FLAC Fast Lagrangian Analysis of Continua

Rachunek Prawdopodobieństwa MAP1151, 2011/12 Wydział Elektroniki Wykładowca: dr hab. Agnieszka Jurlewicz

α - stałe 1 α, s F ± Ψ taka sama Drgania nieliniowe (anharmoniczne) Harmoniczne: Inna zależność siły od Ψ : - układ nieliniowy,

RUCH HARMONICZNY. sin. (r.j.o) sin

3.DRGANIA SWOBODNE MODELU O JEDNYM STOPNIU SWOBODY(JSS)

) I = dq. Obwody RC. I II prawo Kirchhoffa: t = RC (stała czasowa) IR V C. ! E d! l = 0 IR +V C. R dq dt + Q C V 0 = 0. C 1 e dt = V 0.

CIEPLNE I MECHANICZNE WŁASNOŚCI CIAŁ

Fizyka 2 Wróbel Wojciech

Rachunek Prawdopodobieństwa MAP1064, 2008/09

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,

METODY KOMPUTEROWE W MECHANICE

Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie

Elektrodynamika. Część 6. Elektrodynamika. Ryszard Tanaś. Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXIII: Przypomnienie: statyka

Mechanika analityczna. Małe drgania układów zachowawczych

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Kolokwium 2. Środa 14 czerwca. Zasady takie jak na pierwszym kolokwium

MES dla stacjonarnego przepływu ciepła

Rozdział 23 KWANTOWA DYNAMIKA MOLEKULARNA Wstęp. Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1

[ ] ρ m. Wykłady z Hydrauliki - dr inż. Paweł Zawadzki, KIWIS WYKŁAD WPROWADZENIE 1.1. Definicje wstępne

RUCH FALOWY. Ruch falowy to zaburzenie przemieszczające się w przestrzeni i zmieniające się w

Analiza drgań belki utwierdzonej na podstawie pomiarów z zastosowaniem tensometrii elektrooporowej. KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE EKSPERYMENTU

Elektrodynamika Część 4 Magnetostatyka Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

PROJEKT NR 1 METODA PRZEMIESZCZEŃ

Kinematyka: opis ruchu

m Jeżeli do końca naciągniętej (ściśniętej) sprężyny przymocujemy ciało o masie m., to będzie na nie działała siła (III zasada dynamiki):

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji

Podstawy fizyki sezon 1 VIII. Ruch falowy

Dobór silnika serwonapędu. (silnik krokowy)

1. PODSTAWY TEORETYCZNE

Transkrypt:

6. Dynamika P.Pluciński 6. Dynamika 6.1. tan równowagi t ρb d x, y, z P ρüx, y, z ρbx, y, z z n t d x y iły ρb wktor gęstości sił masowych [N/m 3 ] ρb d wktor gęstości sił masowych tłuminia [N/m 3 ] ρü wktor gęstości sił bzwładności [N/m 3 ] t wktor gęstości sił powirzchniowych [N/m 2 ] t d wktor gęstości sił powirzchniowych tłuminia [N/m 2 ] Równani równowagi ciała t t d d + ρ b b d ü d = tatyczn warunki brzgow t t d = σn = m T s Wykorzystując twirdzni Grna Gaussa Ostrogradzkigo σnd = divσd = L T sd Równania Navira L T s + ρ b b d ü d = L T s + ρ b b d ü = P σ ij,j + ρ b i b d i ü i = 4.1

6.2. Równani równowagi układu zdyskrtyzowango P.Pluciński formułowani słab funkcja wagowa w = δu kinmatyczni dopuszczalna wariacja przmiszcznia zgodna z kinmatycznymi warunkami brzgowymi zasada prac wirtualnych Lδu T sd + Lδu T sd = praca sił wwnętrznych δu T L T s + ρ b b d ü d = δu t t d δu T m T s d + δu T ρ b b d ü d = δu T t t d d + δu T ρ b b d ü d praca sił zwnętrznych 6.2. Równani równowagi układu zdyskrtyzowango Równani równowagi Aproksymacja ME: u h x, t = N x d t { L δu T s d δu T { B L N δ d T s d N δ d T t t d d δu T ρ b b d ü d = t t d d N δ d T ρ b b d ü d = IT δd { δ d T B T s d N T t t d d N T ρ b b d ü d = δd T { E IT { T B T s d N T t t d d N T ρ b b d ü d = δd = IT { T B T s d N T t t d d N T ρ b b d ü d = { { IT T B T s d + IT T N T ρü d + + IT T N { T t d d + N T ρb d d = = IT T N { T t d + N T ρb d 4.2

6.3. Drgania własn bz tłuminia P.Pluciński Uwzględnini związków kinmatycznych i konstytutywnych oraz tłuminia liniowa sprężystość zw. konstytutywny : s = D liniowy związk kinmatyczny : = Lu s = D L u = D L N d = D B IT d, ü = N d = N IT d lpki tłumini : t d = µ d u = µ d N d = µ d N IT ḋ, ρb d = µ b u = µ b N d = µ b N IT ḋ { { IT T B T D B d IT d + IT T ρn T N d IT d+ K { M + IT T µ d N T N d + µ b N T N d IT ḋ = C { = IT T N T t d + N T ρb d f IT T K IT d + K IT T M M IT d + IT T C C IT ḋ = IT T f f K K d + M M d + C C ḋ = f f Kd + M d + Cḋ = f M dt + Cḋt + Kdt = ft M macirz bzwładności C macirz tłuminia K macirz sztywności f wktor węzłowych obciążń zwnętrznych 6.3. Drgania własn bz tłuminia Równani równowagi M dt + Kdt = 4.3

6.4. Elmnt blkowy P.Pluciński Aproksymacja N macirz funkcji kształtu u x, t = N x d t = N x d A sinωt + ϕ d A wktor amplitud drgań własnych ω częstość drgań własnych ϕ przsunięci fazow ω = 2πf = 2π T gdzi f, T odpowidnio częstotliwość, okrs drgań własnych Uwzględnini oscylacyjngo charaktru drgań zmiana wartości stopni swobody w czasi d t = d A sinωt + ϕ d t = ω 2 d A sinωt + ϕ po agrgacji i podstawiniu do równania równowagi K ω 2 M d A sinωt + ϕ = K ω 2 M d A = problm własny równani jst spłnion dla dt K ω 2 M = lub d A = dt K ω 2 M = 6.4. Elmnt blkowy z A, I, ρ z d 1 d 3 d 2 i d 4 j Funkcj kształtu N = [N 1 N 2 N 3 N 4 ] 1 N 1 = 1 3 l 2 + 2 x l 3 1 N 3 = 3 l 2 2 x l 3 N 2 = [ 1 l ] 2 N 4 = [ x l 2 x l ] 4.4

6.5. Przykład wspornik P.Pluciński Macirz sztywności Macirz bzwładności 6.5. Przykład wspornik 1. Dan K = l B = LN, L = K = E I l 3 M = [ B T D B d d2 d2 ], D = [E I ] 12 6l 12 6l 6l 4l 2 6l 2l 2 12 6l 12 6l 6l 2l 2 6l 4l 2 l ρa N T N d µ = ρa masa na jdn. długości [kg/m] 156 22l 54 13l M = µ l 22l 4l 2 13l 3l 2 42 54 13l 156 22l 13l 3l 2 22l 4l 2 z E, I, µ, l d 1 d 3 d 2 d 4 x 2. Budowa problmu własngo dla układu K ω 2 M d A = EI l 3 12 6l -12 6l 6l 4l 2-6l 2l 2-12 -6l 12-6l 6l 2l 2-6l 4l 2 12 6l -12 6l 6l 4l 2-6l 2l 2-12 -6l 12-6l 6l 2l 2-6l 4l 2 µl ω2 42 ω2 µl 4 EI 1 42 156 22l 54-13l 22l 4l 2 13l -3l 2 54 13l 156-22l -13l -3l 2-22l 4l 2 156 22l 54-13l 22l 4l 2 13l -3l 2 54 13l 156-22l -13l -3l 2-22l 4l 2 d A1 d A2 d A3 d A1 d A2 d A3 = = 4.5

6.5. Przykład wspornik P.Pluciński 3. Uwzględnini warunków brzgowych 12 6l -12 6l 6l 4l 2-6l 2l 2-12 -6l 12-6l 6l 2l 2-6l 4l 2 42 156 22l 54-13l 22l 4l 2 13l -3l 2 54 13l 156-22l -13l -3l 2-22l 4l 2 d A3 [ ] 12-6l -6l 4l 2 [ ] [ ] [ ] 156-22l da3 42-22l 4l 2 = 4. Rozwiązani problmu własngo częstości drgań własnych [ ] 12-6l -6l 4l 2 [ ] 156-22l 42-22l 4l 2 = ω 1 = 12.48 1 = 2 = 1211.52 = 3.53 EI l 2 µ EI ω 1 = 34.81 l 2 5. Postaci drgań własnych Formy drgań własnych wyznaczon z jdngo z dwóch równań liniowo zalżnych po podstawiniu odpowidnij wartości własnj µ dla ω 1 d A3 =.728l dla ω 2 d A3 =.131l 4.6

6.5. Przykład wspornik P.Pluciński 4.7