Lista 5. Odp. 1. xf(x)dx = xdx = 1 2 E [X] = 1. Pr(X > 3/4) E [X] 3/4 = 2 3. Zadanie 3. Zmienne losowe X i (i = 1, 2, 3, 4) są niezależne o tym samym

Podobne dokumenty
Lista 5. Zadanie 3. Zmienne losowe X i (i = 1, 2, 3, 4) są niezależne o tym samym

Twierdzenia graniczne:

ZBIEŻNOŚĆ CIĄGU ZMIENNYCH LOSOWYCH. TWIERDZENIA GRANICZNE

Lista 6. Estymacja punktowa

będą niezależnymi zmiennymi losowymi z rozkładu jednostajnego na przedziale ( 0,

Zadanie 2 Niech,,, będą niezależnymi zmiennymi losowymi o identycznym rozkładzie,.

są niezależnymi zmiennymi losowymi o jednakowym rozkładzie Poissona z wartością oczekiwaną λ równą 10. Obliczyć v = var( X

Prawdopodobieństwo i statystyka

Charakterystyki liczbowe zmiennych losowych: wartość oczekiwana i wariancja

STATYSTKA I ANALIZA DANYCH LAB II

1 Twierdzenia o granicznym przejściu pod znakiem całki

1 Przedziały ufności. ). Obliczamy. gdzie S pochodzi z rozkładu B(n, 1 2. P(2 S n 2) = 1 P(S 2) P(S n 2) = 1 2( 2 n +n2 n +2 n ) = 1 (n 2 +n+2)2 n.

1 Układy równań liniowych

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

Niezależność zmiennych, funkcje i charakterystyki wektora losowego, centralne twierdzenia graniczne

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

0.1 ROZKŁADY WYBRANYCH STATYSTYK

θx θ 1, dla 0 < x < 1, 0, poza tym,

ZADANIA NA ĆWICZENIA 3 I 4

Trzeba pokazać, że dla każdego c 0 c Mc 0. ) = oraz det( ) det( ) det( ) jest macierzą idempotentną? Proszę odpowiedzieć w

Wykład 8: Zbieżność według rozkładu. Centralne twierdzenie graniczne.

z przedziału 0,1. Rozważmy trzy zmienne losowe:..., gdzie X

Estymacja przedziałowa

Rozkład normalny (Gaussa)

STATYSTYKA. Rafał Kucharski. Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach 2015/16 ROND, Finanse i Rachunkowość, rok 2

Podstawowe rozkłady zmiennych losowych typu dyskretnego

Statystyka matematyczna. Wykład II. Estymacja punktowa

Wykład 13: Zbieżność według rozkładu. Centralne twierdzenie graniczne.

Wykład 5 Przedziały ufności. Przedział ufności, gdy znane jest σ. Opis słowny / 2

40:5. 40:5 = υ5 5p 40, 40:5 = p 40.

WYKŁAD 1. Zdarzenia losowe i prawdopodobieństwo Zmienna losowa i jej rozkłady

Ćwiczenie nr 14. Porównanie doświadczalnego rozkładu liczby zliczeń w zadanym przedziale czasu z rozkładem Poissona

Kurs Prawdopodobieństwo Wzory

Komputerowa analiza danych doświadczalnych

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

16 Przedziały ufności

Wykład 11 ( ). Przedziały ufności dla średniej

O liczbach naturalnych, których suma równa się iloczynowi

Wokół testu Studenta 1. Wprowadzenie Rozkłady prawdopodobieństwa występujące w testowaniu hipotez dotyczących rozkładów normalnych

Komputerowa analiza danych doświadczalnych

STATYSTYKA I ANALIZA DANYCH

ZAGADNIENIE ESTYMACJI. ESTYMACJA PUNKTOWA I PRZEDZIAŁOWA

Zmienna losowa N ma rozkład ujemny dwumianowy z parametrami (, q) = 7,

Zdarzenia losowe, definicja prawdopodobieństwa, zmienne losowe

n n X n = σ σ = n n n Ponieważ zmienna losowa standaryzowana ma rozkład normalny N(0, 1), więc

3. Tworzenie próby, błąd przypadkowy (próbkowania) 5. Błąd standardowy średniej arytmetycznej

PRZEDZIAŁY UFNOŚCI. Niech θ - nieznany parametr rozkładu cechy X. Niech α będzie liczbą z przedziału (0, 1).

Moda (Mo, D) wartość cechy występującej najczęściej (najliczniej).

1 Dwuwymiarowa zmienna losowa

ZADANIA - ZESTAW 2. Zadanie 2.1. Wyznaczyć m (n)

Internetowe Kółko Matematyczne 2004/2005

Komputerowa analiza danych doświadczalnych

STATYSTYKA MATEMATYCZNA

Podstawowe oznaczenia i wzory stosowane na wykładzie i laboratorium Część I: estymacja

Zadania z Rachunku Prawdopodobieństwa I Grupę n dzieci ustawiono w sposób losowy w szereg. Oblicz prawdopodobieństwo

P ( i I A i) = i I P (A i) dla parami rozłącznych zbiorów A i. F ( ) = lim t F (t) = 0, F (+ ) = lim t + F (t) = 1.

Model ciągły wyceny opcji Blacka Scholesa - Mertona. Wzór Blacka - Scholesa na wycenę opcji europejskiej.

Przykłady 8.1 : zbieżności ciągów zmiennych losowych

1. Wnioskowanie statystyczne. Ponadto mianem statystyki określa się także funkcje zmiennych losowych o

Estymacja. Dr Joanna Banaś Zakład Badań Systemowych Instytut Sztucznej Inteligencji i Metod Matematycznych. Wykład 7

X i. X = 1 n. i=1. wartość tej statystyki nazywana jest wartością średnią empiryczną i oznaczamy ją symbolem x, przy czym x = 1. (X i X) 2.

STATYSTYKA MATEMATYCZNA. WYKŁAD 0 (powt. wiadomości z r. p-stwa)

RACHUNEK PRAWDOPODOBIEOSTWA

Statystyka i Opracowanie Danych. W7. Estymacja i estymatory. Dr Anna ADRIAN Paw B5, pok407

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

Zadania z Rachunku Prawdopodobieństwa I Siedmiu pasażerów przydzielono losowo do trzech wagonów. Jakie jest prawdopodobieństwo

1 Zmienne losowe. Własności dystrybuanty F (x) = P (X < x): F1. 0 F (x) 1 dla każdego x R, F2. lim F (x) = 0 oraz lim F (x) = 1,

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17

Rozkład normalny (Gaussa)

Zadania z Rachunku Prawdopodobieństwa I Siedmiu pasażerów przydzielono losowo do trzech wagonów. Jakie jest prawdopodobieństwo

Rozkład normalny (Gaussa)

Rozkłady statystyk z próby Twierdzenia graniczne

Lista zadania nr 7 Metody probabilistyczne i statystyka studia I stopnia informatyka (rok 2) Wydziału Ekonomiczno-Informatycznego Filia UwB w Wilnie

oznaczają łączne wartości szkód odpowiednio dla k-tego kontraktu w t-tym roku. O składnikach naszych zmiennych zakładamy, że:

Zadanie 3. ( ) Udowodnij, że jeśli (X n, F n ) jest martyngałem, to. X i > t) E X n. . t. P(sup

Teoria. a k. Wskaźnik sumowania można oznaczać dowolną literą. Mamy np. a j = a i =

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

3. Regresja liniowa Założenia dotyczące modelu regresji liniowej

I kolokwium z Analizy Matematycznej

Ćwiczenie 2 ESTYMACJA STATYSTYCZNA

P = 27, 8 27, 9 27 ). Przechodząc do granicy otrzymamy lim P(Y n > Y n+1 ) = P(Z 1 0 > Z 2 X 2 X 1 = 0)π 0 + P(Z 1 1 > Z 2 X 2 X 1 = 1)π 1 +

Zadania z rachunku prawdopodobieństwa

Funkcja generująca rozkład (p-two)

Zadania z rachunku prawdopodobieństwa I* Siedmiu pasażerów przydzielono losowo do trzech wagonów. Jakie jest prawdopodobieństwo

L.Kowalski zadania z rachunku prawdopodobieństwa-zestaw 3 ZADANIA - ZESTAW 3

Estymacja przedziałowa:

Ćwiczenia rachunkowe TEST ZGODNOŚCI χ 2 PEARSONA ROZKŁAD GAUSSA

TESTY LOSOWOŚCI. Badanie losowości próby - test serii.

Trochę zadań kombinatorycznych. 1. na ile sposobów można siedmiu stojących na peronie pasażerów umieścić w trzech wagonach?

ma rozkład złożony Poissona z oczekiwaną liczbą szkód równą λ i rozkładem wartości pojedynczej szkody takim, że Pr( Y

KURS STATYSTYKA. Lekcja 3 Parametryczne testy istotności ZADANIE DOMOWE. Strona 1

Ciągi liczbowe wykład 3

L.Kowalski zadania ze statystyki matematycznej-zestaw 3 ZADANIA - ZESTAW 3

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Szeregi liczbowe

Zestaw 2: Zmienne losowe. 0, x < 1, 2, 2 x, 1 1 x, 1 x, F 9 (x) =

Komputerowa analiza danych doświadczalnych

Wykład 8: Zmienne losowe dyskretne. Rozkłady Bernoulliego (dwumianowy), Pascala, Poissona. Przybliżenie Poissona rozkładu dwumianowego.

Egzaminy. na wyższe uczelnie zadania

Transkrypt:

Lista 5 Zadaia a zastosowaie ierówosci Markowa i Czebyszewa. Zadaie 1. Niech zmiea losowa X ma rozkład jedostajy a odciku [0, 1]. Korzystając z ierówości Markowa oszacować od góry prawdopodobieństwo, że X > 3/4. Porówać otrzymae oszacowaie z wartością dokładą prawdopodobieństwa. Odp. 1. E [X] = 1 xf(x)dx = xdx = 1 2 0 1. Pr(X > 3/4) E [X] 3/4 = 2 3 1 2. Pr(X > 3/4) = f(x)dx = dx = 1 4 3/4 3/4 Zadaie 2. Zmiee losowe X i (i = 1, 2, 3, 4) są iezależe o tym samym rozkładzie, jedostajym a odciku [0, 1]. Oszacować od dołu Pr(X 1 + X 2 + X 3 + X 4 < 3). Odp. 2. Niech X = X 1 + X 2 + X 3 + X 4. Wtedy E [X] = E [X 1 ] + E [X 2 ] + E [X 3 ] + E [X 4 ] = 4 1 2 = 2 Pr(X < 3) = 1 Pr(X 3) 1 E [X] 3 = 1 2 3 = 1 3 Zadaie 3. Zmiee losowe X i (i = 1, 2, 3, 4) są iezależe o tym samym rozkładzie, przy czym E [X i ] = 1, oraz D 2 [X i ] = 1. Oszacować od dołu Pr(2 < X 1 + X 2 + X 3 + X 4 < 6). Odp. 3.

Niech X = X 1 + X 2 + X 3 + X 4. Wtedy E [X] = E [X 1 ] + E [X 2 ] + E [X 3 ] + E [X 4 ] = 4 D 2 [X] = D 2 [X 1 + X 2 + X 3 + X 4 ] 1 = D 2 [X 1 ] + D 2 [X 2 ] + D 2 [X 3 ] + D 2 [X 4 ] = 4 Pr(2 < X < 6) = Pr( 2 < X 4 < 2) = Pr( X 4 < 2) = 1 Pr( X 4 2) 2 1 D2 [X] 2 2 = 1 1 = 0 W 1 = skorzystaliśmy z iezależości zmieych X i. W 2 skorzystaliśmy z ierówości Czebyszeva. Jak widzimy, ie uzyskaliśmy żadej istotej iformacji (prawdopodobieństwo jest zawsze ieujeme!). Zadaie 4. Niech zmiea losowa X będzie sumą 10 iezależych zmieych losowych o tym samym rozkładzie wykładiczym z parametrem λ = 2. Korzystając z ierówości Markowa oszacować od dołu Pr(X 8), a korzystając z ierówości Czebyszewa oszacować Pr(3 < X < 7). Odp. 4. Niech X = X 1 + X 2 + + X 10, gdzie X i są iezależe o rozkładzie wykładiczym z parametrem λ = 2. Wtedy E [X i ] = 1 λ, D2 [X i ] = 1 λ 2. E [X] = 10 E [X 1 ] = 10 0 xλe λx dx = 10 1 λ = 5 D 2 [X] = D 2 [X 1 ] + D 2 [X 2 ] + + D 2 [X 10 ] = 10D 2 [X 1 ] = 10 4 Pr(X 8) = 1 Pr(X 8) 1 E [X] = 3 8 8 Pr(3 < X < 7) = Pr( 2 < X 5 < 2) = Pr( X 5 < 2) = 1 Pr( X 5 2) 1 D2 [X] 4 = 1 10 16 = 3 8 Zadaie 5. Prawdopodobieństwo sukcesu w każdej próbie jest rówe 0.25. Korzystając z ierówości Czebyszewa oszacować od dołu prawdopodobieństwo tego, że w 800 iezależych próbach ilość sukcesów będzie większa iż 150, a miejsza iż 250. Odp. 5.

W ramach schematu Beroulliego: = 800, p = 0.25, Pr(X = k) = ( k) p k (1 p) k, E [X ] = p = 200, D 2 [X ] = p(1 p) = 150. Pr(150 < X < 250) = Pr( 50 < X 200 < 50) = Pr( X 200 < 50) = 1 Pr( X 200 50) 1 D2 [X ] = 1 150 50 2 50 = 47 2 50 Zadaie 6. Niech X będzie zmieą losową o wartości średiej m = E [X] i wariacji σ 2. Oszacować od dołu wyrażeie Pr( X m < σ) dla = 3, 4, 5. Następie założyć, że X ma rozkład ormaly, X N(m, σ) i to samo zadaie wykoać korzystając z tablic rozkładu ormalego. Porówać otrzymae wyiki w pierwszym i drugim przypadku. Odp. 6. Pr( X m < σ) = 1 Pr( X m σ) 1 D2 [X] = 1 1 1 1 dla = 3 9 2 σ 2 = 1 1 dla = 4 2 16 1 1 dla = 5 25 W przypadku, gdy X N(m, σ), rozważamy stadaryzowaą zmieą X = X m N(0, 1). Dlatego σ Pr( X m < σ) = Pr( X < ) = Pr( < X < ) = Φ() Φ( ) gdzie Φ jest dystrybuatą stadardowego rozkładu ormalego. W tablicach rozkładu ormalego zajdujemy: Φ(3) = 0.99865, Φ(4) = 0.99997, Φ(5) = 1.00000, Φ( 3) = 1.3499 10 3, Φ( 4) = 3.1671 10 5, Φ( 5) = 2.8665 10 7. Stąd 0.99730 dla = 3 Pr( X m < σ) = 0.99994 dla = 4 1.00000 dla = 5 Zadaia, w których moża stosować przybliżeie Poissoa ( )p k (1 p) k λ λk e k k!,

gdzie λ = p, stosowaego, gdy jest duże, p jest małe, λ średie, p. gdy p 0.1, 0.1 λ 10 oraz 100. Zwróć uwagę, że powyższe porówaie dotyczy odpowiedich wartości prawdopodobieństw w rozkładach Beroulliego i Poissoa. Zadaie 7. Podręczik wydao w akładzie 5000 egzemplarzy. Prawdopodobieństwo tego, że podręczik został źle oprawioy jest rówe 0.001. Zaleźć prawdopodobieństwo tego, że w akładzie pojawią się co ajmiej dwie źle oprawioe książki. Odp. 7. W ramach schematu Beroulliego: X zmiea losowa podaje liczbe sukcesów, źle oprawioych podręczików w akładzie egzemplarzy. Dae rozkładu X : Pr(X = k) = ( k) p k (1 p) k, E [X ] = p, D 2 [X] = p(1 p), = 5000, p = 0.001. Przybliżeie Poissoa: ( Pr(X = k) = )p k (1 p) k λ λk e k k!, λ = p Pr(X 2) = 1 (Pr(X = 0) + Pr(X = 1)) 1 e 5 (5 + 1) λ = 5 Zadaie 8. Obliczyć w przybliżeiu prawdopodobieństwo, że partia 200 elemetów zawiera co ajmiej 1 elemet wadliwy, jeśli wiadomo, że prawdopodobieństwo wytworzeia wadliwego elemetu wyosi p = 0.01. Odp. 8. Pr(X 1) = 1 Pr(X = 0) 1 e 2, λ = p = 2 Zadaie 9. Prawdopodobieństwo wygraia agrody a loterii wyosi 0.001. Obliczyć prawdopodobieństwo, że wśród 200 grających: a) żade ie wygra, b) wygra co ajmiej jede, c) wygra co ajwyżej dwóch. Odp. 9.

Postępujemy według schematu Beroulliego, stosujemy aproksymację Poissoa Pr(X = 0) e 0.2, λ = 200 10 3 = 0.2 Pr(X 1) = 1 Pr(X = 0) 1 e 0.2 Pr(X 2) e 0.2 (1 + 0.2 + 0.2 2 /2) Zadaie 10. Rzucamy dwoma kostkami do gry. Sukcesem jest wyrzuceie pary szóstek. Obliczyć prawdopodobieństwo, że w 100 rzutach liczba sukcesów będzie dodatia, ale ie przekroczy 2. Odp. 10. Schemat Beoulliego, dae: = 100, X k wyik w k-tym rzucie, rozkład p = Pr(X k = 1) = 1/36 (sukces), q = Pr(X k = 0) = 1 p = 35/36 (porażka). Niech Z = X 1 + X 2 + + X liczba sukcesów w -rzutach. Będziemy stosować aproksymację Poissoa z λ = p = 100/36. ( ) 100 Pr(0 < Z 2) = Pr(Z = 1) + Pr(Z = 2) = p(1 p) 99 + 1 ( ) 100 p 2 (1 p) 98 e λ (λ 1 + 1 2 2 λ2 ) = Zadaie 11. Partię 50000 wyprodukowaych elemetów, wśród których wymieszaych było 100 wadliwych, zapakowao po 500 sztuk, do 100 pojemików. Obliczyć prawdopodobieństwo, że otrzymay przez klieta pojemik, zawierał co ajmiej dwa elemety wadliwe. Odp. 11. Schemat Beroulliego: = 500, sukces-elemet wadliwy, prawdopodobieństwo wylosowaia pojedyczego elemetu wadliwego: p = 100/50000 = 2 10 3. Zmiea losowa Z podaje liczbę elemetów wadliwych w partii elemetów, jej rozkład jest astępujący Pr(Z = k) = ( k) p k (1 p) k. W obliczeiach stosujemy przybliżeie Poissoa z λ = p = 500 2 10 3 = 2 Pr(Z 2) = 1 (Pr(Z = 0) + Pr(Z = 1)) 1 e 2 (1 + 2).

Zadaie 12. Przy trasmisji = 10 4 bitów dodajemy jeszcze jede bit tak, aby liczba wszystkich jedyek była parzysta. Błąd w trasmisji wykryjemy, jeśli liczba odebraych jedyek będzie ieparzysta. Obliczyć prawdopodobieństwo iewykrycia błędu, gdy prawdopodobieństwo przekłamaia pojedyczego bitu wyosi p = 10 6. Wsk. rozpatrzyć przypadek przekłamaia dokładie dwóch bitów. Co w przypadku przekłamaia większej, parzystej liczby bitów? Odp. 12. Schemat Beroulliego z = 10 4, sukces = przekłamaie jedego bitu, zmiea losowa Z podaje liczbę przekłamaych bitów. Rozkład zmieej Z jest astępujący Pr(Z = k) = ( k) p k (1 p) k. Przykładowe wartości 0.99005 dla k = 0 Pr(Z = k) = ( ) p k (1 p) k = k 0.0099005 dla k = 1 4.9498e 05 dla k = 2 1.6496e 07 dla k = 3 4.1227e 10 dla k = 4 Zwróć uwagę a rzędy wielkości i domiującą wartość prawdopodobieństwa przekłamaia dwóch bitów w stosuku do prawdopodobieństwa przekłamaia większej parzystej liczby bitów. Dla porówaia podajemy aproksymacje Poissoa 0.99005 dla k = 0 Pr(Z = k) = ( ) p k (1 p) k = k 0.0099005 dla k = 1 4.9502e 05 dla k = 2 1.6501e 07 dla k = 3 4.1252e 10 dla k = 4 Zadaie 13. Prawdopodobieństwo zdaia egzamiu przez studeta pewej iepubliczej szkoły wyższej wyosi 0.98. Zakładając, że studeci zdają egzamiy iezależie od siebie, obliczyć prawdopodobieństwo, że ze 100 studetów egzamiy zda co ajmiej 97 studetów. Odp. 13. Schemat Beroulliego, = 100, sukces=studet ie zdał egzamiu p = 1 0.98, zmiea losowa Z podaje liczbę studetów, którzy ie zdali egzamiu, rozkład Z, Pr(Z = k) = ( k) p k (1 p) k. Będziemy stosować

aproksymację Poissoa z λ = p = 2. Problem w zadaiu opisujemy astępująco Pr(Z 2) = Pr(Z = 0) + Pr(Z = 1) + Pr(Z = 2) e 2 (1 + 2 + 2/2). Zadaia a zastosowaie Cetralego Twierdzeia Graiczego (twierdzeia Lidberga-Levy ego) Przykład 1. Prawdopodobieństwo uzyskaia wygraej w pewej grze liczbowej wyosi 0.1. Obliczyć prawdopodobieństwo, że spośród 500 grających osób wygra więcej iż 60 osób. Rozwiązaie. Niech X i = { 1, gdy wystąpiła wygraa w i-tej grze 0, gdy wystapiła przegraa w i-tej grze i = 1, 2,..., 500, m = E [X i ] = p = 0.1, σ 2 = D 2 [X] i = p(1 p) = 0.09, = 500 oraz iech X = X 1 + X 2 + + X 500. Szukae prawdopodobieństwo wyosi 60 ( ) 500 Pr(X 60) = 1 Pr(X < 60) = 1 0.1 k 0.9 500 k. k Trudości w obliczeiu 60 k=0 k=0 ( 500 ) k 0.1 k 0.9 500 k moża omiąć korzystając z Cetralego Twierdzeia Graiczego. Miaowicie {ω : X < 60} = {ω : X 1 + X 2 + + X 500 < 60} = { } X 1 + X 2 + + X 500 500 m 60 500 m ω : < = 500σ 500σ { ω : X 1 + X 2 + + X 500 500 m 500σ < } 10 500 0.3 Stosując teraz Cetrale Twierdzeie Graicze, otrzymujemy ( ) 10 Pr(X < 60) Φ Φ(1.5) 0.9319, 500 0.3 gdzie Φ(x) = 1 2π x ormalego N(0, 1). Ostateczie e x2 2 dx jest dystrybuatą stadardowego rozkładu Pr(X 60) = 1 P (X < 60) 1 0.9319 = 0.0681.

Zadaie 14. Prawdopodobieństwo urodzeia chłopca jest rówe 0.515. Jakie jest prawdopodobieństwo tego, że wśród 1000 oworodków będzie co ajwyżej 480 dziewczyek? Odp. 14. Niech X = 1 ozacza urodzeie dziewczyki (sukces) i iech X = 0 ozacza urodzeie chłopca. Rozkład prawdopodobieństwa X: Pr(X = 1) = p = 0.485, Pr(X = 0) = 0.515, m = E [X] = p = 0.485, σ 2 = D 2 [X] = p(1 p) = 0.25. Przyjmujemy = 1000 Z = X 1 + X 2 + + X, X 1, X 2,..., X są iezależe o rozkładzie zmieej X, zastosujemy Cetrale Twierdzeie Graicze ( Z m Pr(Z 480) = Pr x = 480 m ) 480 m σ 1 Φ = 0.31623, 1 Φ(x ) = 0.62409 ( ) 480 m Zadaie 15. Średio, dwa a dziesięć kupioych jaj ie adaje się a pisakę. a) Ile trzeba kupić jaj, aby z prawdopodobieństwem co ajmiej 0.9 zapewić możliwość zrobieia 50 pisaek? b) Jakie jest prawdopodobieństwo, że kupując obliczoą w pukcie a) liczbę jaj a pisaki, zabrakie ich więcej iż 10? Odp. 15. Przyjmujemy X = 1 - zakupioe jajko jest dobre (sukces), X = 0-zakupioe jajko jest wadliwe (porażka). Rozkład X: Pr(X = 1) = 0.8, Pr(X = 0) = 0.2, m = E [X] = 0.8, σ 2 = D 2 [X] = 0.16. Zmiee X 1, X 2,..., X ozaczają poszczególe jajka zakupioej w -partii. Zaiteresowai jesteśmy zdarzeiem X 1 + X 2 + + X 50. Będziemy stosować Cetrale Twierdzeie Graicze. Niech Z = X 1 + X 2 + + X m = 0.8, = 0.4 ( Z m Pr(Z 50) = Pr Φ(x ) = 0.1 x = 1.28 50 0.8 x = 0.4 = 1.28 ) 50 m σ 1 Φ(x ) = 0.9

Wyzaczamy z rówaia kwadratowego (przyjąć x = ) 50 0.8 + 1.28 0.4 = 0 x 1 = 7.5922, x 2 = 8.2322 przyjmujemy: x 2 2 69 Wiosek. Trzeba kupic coajmiej = 69 jajek. b) ( Z m Pr(Z < 50 10) = Pr 40 m x = σ 40 0.8 69 = σ 69 ) ( ) 40 m 40 m < σ Φ 4.57 Zadaie 16. Czy moża zastosować twierdzeie Lideberga-Levy ego dla ciągu iezależych zmieych losowych o gęstościach f(x) = 1 π(1 + x 2 )? Odp. 16. Wśród założeń w Cetralym Twierdzeiu Graiczym są astępujące: E [X i ] = m <, D 2 [X i ] <, i = 1, 2, 3,...,. Natomiast zmiea X o gęstości f(x) ie ma skończoej wartości oczekiwaej, co wykazują obliczeia 1 π 1 x 1 + x dx = 2 2 π 0 1 x 1 + x dx = 1 2 π l(1 + x2 ) 0 =. Zadaie 17. Obliczyć w przybliżeiu prawdopodobieństwo, że partia 100 elemetów, z których każdy ma czas pracy T i (i := 1, 2,..., 100) wystarczy a zapewieie pracy urządzeia przez lączie 100 godzi, gdy wiadomo, że E [T i ] = 1 oraz D 2 [T i ] = 1. = 100 Odp. 17.

Niech Z = T 1 + T 2 + + T -łączy czas pracy elemetów, będziemy stosować Cetrale Twierdzeie Graicze. m = E [T i ] = 1, σ 2 = D 2 [T i ] ( ) Z m Pr(Z 100) = 1 Pr(Z < 100) = 1 Pr σ 100 m < σ 1 Φ(x ), x = 100 m = 0 Φ(x ) = Φ(0) = 0.5 Zadaie 18. Zmiee losowe X 1, X 2,..., X 60 mają rozklad jedostajy a odciku [1, 3]. Niech 60 X = X k. Obliczyć przybliżoą wartość wyrażeia Pr(118 < X < 123). Odp. 18. Dla rozkładu jedostajego mamy: m = E [X i ] = a+b σ 2 = D 2 [X i ] = (b a)2 = 4. Niech = 60. Wtedy 12 12 m = 120, = 20 ( 118 120 Pr(118 < X < 123) = Pr < X m 2 = 2, Φ(3/ 20) Φ( 2/ 20) = 0.74883 0.32736 = 0.42147 ) 123 120 < σ Zadaie 19. Zmiee losowe X 1, X 2,..., X 100 są iezależe o jedakowym rozkładzie Poissoa z parametrem λ = 2. Obliczyć przybliżoą wartość wyrażeia ( ) 100 Pr 190 < X k < 220. Odp. 19.

Dla rozkładu Poissoa mamy: m = E [X i ] = λ = 2, σ 2 = D 2 [X i ] = λ = 2. Niech = 100, X = 100 X k. Wtedy m = 200, = 10 2 ( 190 200 Pr(190 < X < 220) = Pr σ < X m ) σ 220 200 < σ ( ) ( ) 20 10 Φ σ Φ σ = Φ( 2) Φ( 1/ 2) = 0.92135 0.23975 = 0.68160 Zadaie 20. Zmiee losowe X 1, X 2,..., X 100 są iezależe o jedakowym rozkładzie wykładiczym z parametrem λ = 4. Dla 100 X = X k obliczyć przybliżoą wartość wyrażeia Pr(X > 30). Odp. 20. Dla rozkładu wykładiczoego mamy: m = E [X i ] = 1/λ = 0.25, σ 2 = D 2 [X i ] = 1/λ 2 = 1/16. Niech = 100, X = 100 X k. Wtedy m = 25, σ 30 m = 10/4 = 2.5, σ = 5/2.5 = 2 ( 30 m Pr(X > 30) = Pr σ < X m ) σ Φ( ) Φ(5/2.5) = 1 0.97725 = 0.022750 Zadaie 21. Zmiee losowe X k są iezależe i mają te sam rozkład o gęstości { 3 f(x) = (1 4 x2 ) dla x < 1 0 poza tym. Dla Z = 100 ( ) X k oszacować Pr Z < 10 15.

Odp. 21. m = E [X i ] = 1 xf(x)dx = 3 x(1 x 2 )dx = 0, 4 E [ X 2 i ] = σ 2 = E [ X 2 i x 2 f(x)dx = 3 4 1 1 1 x 2 (1 x 2 )dx = 3 4 ( 2 3 2 ) = 1 5 5 ] (E [Xi ]) 2 = 1 5 0 = 1 5, σ = 1 5 = 0.44721 Niech = 100, X = 100 X k. Wtedy m = 0, = 10 0.44721 = 4.4, 10 = 1 = 0.58 15σ 3 ( Pr Z < 10 ) ( ) Z m = Pr 15 < 10 Φ(0.58) = 0.7190 15σ