POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH ZAKŁAD MACHANIKI BUDOWLI

Podobne dokumenty
PROJEKT NR 2 STATECZNOŚĆ RAM WERSJA KOMPUTEROWA

Stateczność ramy. Wersja komputerowa

ĆWICZENIE PROJEKTOWE NR 2 Z MECHANIKI BUDOWLI

DYNAMIKA RAM WERSJA KOMPUTEROWA

OBLICZANIE RAM METODĄ PRZEMIESZCZEŃ WERSJA KOMPUTEROWA

Zad.1 Zad. Wyznaczyć rozkład sił wewnętrznych N, T, M, korzystając z komputerowej wersji metody przemieszczeń. schemat konstrukcji:

PROJEKT NR 1 METODA PRZEMIESZCZEŃ

STATECZNOŚĆ RAM WERSJA KOMPUTEROWA

Stateczność ramy - wersja komputerowa

WYZNACZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W BELCE

Autor: mgr inż. Robert Cypryjański METODY KOMPUTEROWE

Projekt nr 4. Dynamika ujęcie klasyczne

1. METODA PRZEMIESZCZEŃ

Rozwiązanie stateczności ramy MES

Katedra Mechaniki Konstrukcji ĆWICZENIE PROJEKTOWE NR 1 Z MECHANIKI BUDOWLI

Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż.

ALGORYTM STATYCZNEJ ANALIZY MES DLA KRATOWNICY

5. METODA PRZEMIESZCZEŃ - PRZYKŁAD LICZBOWY

Drgania układu o wielu stopniach swobody

gruparectan.pl 1. Metor Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą przemieszczeń Rys. Schemat układu Współrzędne węzłów:

POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH Zakład Mechaniki Budowli LINIE WPŁYWOWE SIŁ W UKŁADACH STATYCZNIE WYZNACZALNYCH

Część ZADANIA - POWTÓRKA ZADANIA - POWTÓRKA. Zadanie 1

OBLICZENIE RAMY METODĄ PRZEMIESZCZEŃ (wpływ temperatury)

STATYKA Z UWZGLĘDNIENIEM DUŻYCH SIŁ OSIOWYCH

Wytrzymałość Materiałów II studia zaoczne inżynierskie I stopnia kierunek studiów Budownictwo, sem. IV materiały pomocnicze do ćwiczeń

DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH

POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH. Ćwiczenie nr 4. Prowadzący: mgr inŝ. A. Kaczor

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

gruparectan.pl 1. Silos 2. Ustalenie stopnia statycznej niewyznaczalności układu SSN Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą sił

Linie wpływu w belce statycznie niewyznaczalnej

Uwaga: Linie wpływu w trzech prętach.

MECHANIKA 2. Drgania punktu materialnego. Wykład Nr 8. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

DYNAMIKA KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH

Mechanika i Budowa Maszyn

Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji / Gustaw Rakowski, Zbigniew Kacprzyk. wyd. 3 popr. Warszawa, cop

Obliczanie układów statycznie niewyznaczalnych metodą sił.

Al.Politechniki 6, Łódź, Poland, Tel/Fax (48) (42) Mechanika Budowli. Inżynieria Środowiska, sem. III

Laboratorium Mechaniki Technicznej

1. Obciążenie statyczne

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

MECHANIKA I BUDOWA MASZYN Studia pierwszego stopnia

PRAKTYCZNE METODY OBLICZENIOWE PRZYKŁAD NA PODSTAWIE REALNEJ KONSTRUKCJI WPROWADZANEJ DO PROGRAMU AUTODESK ROBOT STRUCTURAL ANALYSIS

TENSOMETRIA ZARYS TEORETYCZNY

m Jeżeli do końca naciągniętej (ściśniętej) sprężyny przymocujemy ciało o masie m., to będzie na nie działała siła (III zasada dynamiki):

Modelowanie, sterowanie i symulacja manipulatora o odkształcalnych ramionach. Krzysztof Żurek Gdańsk,

PYTANIA KONTROLNE STAN NAPRĘŻENIA, ODKSZTAŁCENIA PRAWO HOOKE A

[ P ] T PODSTAWY I ZASTOSOWANIA INŻYNIERSKIE MES. [ u v u v u v ] T. wykład 4. Element trójkątny płaski stan (naprężenia lub odkształcenia)

1. Silos Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą sił Rys. Schemat układu ...

Podpory sprężyste (podatne), mogą ulegać skróceniu lub wydłużeniu pod wpływem działających sił. Przemieszczenia występujące w tych podporach są

Projekt nr 1. Obliczanie przemieszczeń z zastosowaniem równania pracy wirtualnej

OBLICZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W POWŁOKACH ZBIORNIKÓW OSIOWO SYMETRYCZNYCH

Modelowanie układów prętowych

3. RÓWNOWAGA PŁASKIEGO UKŁADU SIŁ

PROJEKT NR PROJEKT NR 3 OBLICZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W POWŁOKACH ZBIORNIKÓW OSIOWO SYMETRYCZNYCH

LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych

WIADOMOŚCI WSTĘPNE, PRACA SIŁ NA PRZEMIESZCZENIACH

ĆWICZENIE 7 Wykresy sił przekrojowych w ustrojach złożonych USTROJE ZŁOŻONE. A) o trzech reakcjach podporowych N=3

Laboratorium Dynamiki Maszyn

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechatronika Studia pierwszego stopnia. Wytrzymałość materiałów Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Kod przedmiotu:

P. Litewka Efektywny element skończony o dużej krzywiźnie

Pręt nr 4 - Element żelbetowy wg PN-EN :2004

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 7

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2015/16

Przykład obliczeniowy wyznaczenia imperfekcji globalnych, lokalnych i efektów II rzędu P3 1

A/B. Zadanie 1. Wyznaczenie linii wpływu Nα, Tα oraz Mα dla przedstawionej poniżej ramy. a) Grupa A. L wra =1- x 10

DRGANIA MECHANICZNE. Poniższe materiały tylko dla studentów uczęszczających na zajęcia. Zakaz rozpowszechniania i powielania bez zgody autora.

Opracowanie: Emilia Inczewska 1

METODY KOMPUTEROWE W MECHANICE

wszystkie elementy modelu płaskiego są w jednej płaszczyźnie, zwanej płaszczyzną modelu

Wyboczenie ściskanego pręta

16. KONSTRUKCJE STATYCZNIE NIEWYZNACZALNE

WYKŁAD NR 3 OPIS DRGAŃ NORMALNYCH UJĘCIE KLASYCZNE I KWANTOWE.

MECHANIKA PRĘTÓW CIENKOŚCIENNYCH

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2017/2018

3 Podstawy teorii drgań układów o skupionych masach

Analiza I i II rzędu. gdzie α cr mnożnik obciążenia krytycznego według procedury

3. METODA PRZEMIESZCZEŃ - ZASADY OGÓLNE

ĆWICZENIE 6 Kratownice

Mechanika ogólna Wydział Budownictwa Politechniki Wrocławskiej Strona 1. MECHANIKA OGÓLNA - lista zadań 2016/17

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechatronika Studia pierwszego stopnia. Wytrzymałość materiałów Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Kod przedmiotu:

Metoda elementów skończonych

DYNAMIKA KONSTRUKCJI

Konstrukcje metalowe Wykład VI Stateczność

Obliczanie sił wewnętrznych w powłokach zbiorników osiowo symetrycznych

ĆWICZENIE 3 Wykresy sił przekrojowych dla ram. Zasady graficzne sporządzania wykresów sił przekrojowych dla ram

Streszczenie. 3. Mechanizmy Zniszczenia Plastycznego

Fizyka 11. Janusz Andrzejewski

I. DYNAMIKA PUNKTU MATERIALNEGO

MECHANIKA BUDOWLI LINIE WPŁYWU BELKI CIĄGŁEJ

MECHANIKA II. Drgania wymuszone

KARTA PRZEDMIOTU 1/5. Wydział Mechaniczny PWR

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu INŻYNIERIA MATERIAŁOWA Studia pierwszego stopnia

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

KARTA PRZEDMIOTU 1/6. Wydział Mechaniczny PWR. Nazwa w języku polskim: Mechanika I. Nazwa w języku angielskim: Mechanics I

Zasady i kryteria zaliczenia: Zaliczenie pisemne w formie pytań opisowych, testowych i rachunkowych.

MECHANIKA 2. Zasady pracy i energii. Wykład Nr 12. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Wyznaczanie prędkości lotu pocisku na podstawie badania ruchu wahadła balistycznego

WYZNACZANIE REAKCJI WIĘZÓW W UKŁADZIE TARCZ SZTYWNYCH

Podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Statyczna próba rozciągania metali. Warunek nośności i użytkowania. Założenia

Transkrypt:

POLIECHNIKA POZNAŃSKA INSYU KONSRUKCJI BUDOWLANYCH ZAKŁAD MACHANIKI BUDOWLI ĆWICZENIE PROJEKOWE NR 2 DYNAMIKA RAM WERSJA KOMPUEROWA Z PRZEDMIOU MECHANIKA KONSRUKCJI Wykonał: Kamil Sobczyński WBiIŚ; SUM; 2KBI I rok; semestr II Prowadzący: mgr inż. A. Kaczor POZNAŃ 21

ĆWICZENIE PROJEKOWE Z PRZEDMIOU MACHANIKA KONSRUKCJI Zawartość opracowania. I. Strona tytułowa II. Karta projektowa/konsultacyjna III. Opis techniczny 1. Podstawa opracowania 2. Podstawowe założenia obliczeń IV. Obliczenia 1. Dynamika ram wersja komputerowa II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 2

III. Opis techniczny 1. Podstawa opracowania a) Ćwiczenia projektowe z przedmiotu Mechanika konstrukcji, b) J. Rakowski, Mechanika budowli WPP, Poznań 27, c) http://www.ikb.poznan.pl/anita.kaczor/materialy.htm d) http://www.ikb.poznan.pl/przemyslaw.litewka/przykproj.html 2. Podstawowe założenia obliczeń a) Projekt nr 2 Dynamika ram wersja komputerowa Dane: kąt nachylenia pręta nr 4: α=26.565, sztywność ramy EJ const., przekrój pręta rygli (pręt nr 1 i 4) IPE3, h. 3m, przekrój pręta słupów (pręt nr 2 i 3) IPE24, h. 24m, współczynnik sprężystości podłużnej: E 25 GPa. Szukane: obliczyć częstości drgań własnych, narysować pierwsze trzy postacie drgań własnych. Założenie: przyjęto, że 1 pręt = 1 element, II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 3

IV. Obliczenia 1. Dynamika ram wersja komputerowa Schemat konstrukcji: Przemieszczenia w układzie globalnym i lokalnym: Przyjęto do obliczeń, że ramę tworzą pręty stalowe: rygiel (pręt 1 i 4): IPE3, 4 J 98cm, 2 A 69.cm,.2kg / m 54, słup (pręt 2 i 3): IPE24, 4 J 425cm, 2 A 46.1cm,.2kg / m 36, sztywność prętów: (1i4) EJ (1i4) Przeprowadzono redukcję statyczną: pręt nr 4 przegub na lewym końcu. 2 29 N m, (2i3) 2 EJ 87125 N m, EA 14145 N, (2i3) EA 9455 N. II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 4

abela powiązań: 1 2 3 4 5 6 układ L pręt 1 1 2 3 4 5 6 układ G pręt 2 13 14 15 1 2 3 układ G pręt 3 1 11 12 13 14 15 układ G pręt 4 13 14 15 7 8 9 układ G MACIERZE SZYWNOŚCI UKŁADU Pręt nr 1 (obustronnie utwierdzony): Macierz sztywności w układzie globalnym: K1= 1 2 3 4 5 6 2829 2829 1 1929 4822 1929 4822 2 4822 1672 4822 836 3 2829 2829 4 1929 4822 1929 4822 5 4822 836 4822 1672 6 Macierz transformacji jest macierzą jednostkową i zachodzi K 1 =K 1. Układ lokalny pokrywa się z układem globalnym. K ~ K K ~ K ( e ) ( e) ( e) ( e) cosα sinα 1 C= sinα cosα = 1 1 1 ~ I C = C 1 1 = 1 1 II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 5

Pręt nr 2 (obustronnie utwierdzony): Macierz sztywności w układzie lokalnym: K2= 13 14 15 1 2 3 3782 3782 13 6691 8364 6691 8364 14 8364 1394 8364 697 15 3782 3782 1 6691 8364 6691 8364 2 8364 697 8364 1394 3 ransformacja do układu globalnego: ~ K ( e ) K ( e) 1 1 = 1 1 1 1 = 1 1 Macierz sztywności elementu 2 po transformacji: K2= 13 14 15 1 2 3 6691 8364 6691 8364 13 3782 3782 14 8364 1394 8364 697 15 6691 8364 6691 8364 1 3782 3782 2 8364 697 8364 1394 3 II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 6

Pręt nr 3 (obustronnie utwierdzony): Macierz sztywności w układzie lokalnym: K3= 1 11 12 13 14 15 3782 3782 1 6691 8364 6691 8364 11 8364 1394 8364 697 12 3782 3782 13 6691 8364 6691 8364 14 8364 697 8364 1394 15 ransformacja do układu globalnego: ~ K ( e ) K ( e) 1 1 = 1 1 1 1 = 1 1 Macierz sztywności elementu 3 po transformacji: K3= 1 11 12 13 14 15 6691 8364 6691 8364 1 3782 3782 11 8364 1394 8364 697 12 6691 8364 6691 8364 13 3782 3782 14 8364 697 8364 1394 15 II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 7

Pręt nr 4 (z przegubem na lewym końcu): Macierz sztywności w układzie lokalnym: K4= 13 14 15 7 8 9 25341 25341 13 345 345 1929 14 5 25341 25341 7 345 345 1929 8 1929 1929 1782 9 ransformacja do układu globalnego: ~ K ( e ) K ( e),9,4,4,9 =,9,4,4,9,9,4,4,9 =,9,4,4,9 Macierz sztywności elementu 4 po transformacji: K4= 13 14 15 7 8 9 2252 1178 2252 1178 863 13 1178 5884 1178 5884 1725 14 5 2252 1178 2252 1178 863 7 1178 5884 1178 5884 1725 8 863 1725 863 1725 1782 9 II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 8

Macierz sztywności układu [K]x1 3 układu po agregacji: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 1 11 12 13 14 15 16 1 2829 6691 8364 2829 6691 8364 1 2 1929 4822 3782 1929 4822 3782 2 3 4822 1672 8364 1394 4822 836 8364 697 3 4 2829 2829 4 5 1929 4822 1929 4822 5 6 4822 836 4822 1672 6 7 2252 1178 863 8 1178 5884 1725 2252 1178 1178 7 5884 8 9 1 11 12 863 1725 1782 863 1725 6691 8364 6691 8364 3782 3782 8364 1394 8364 697 6691 8364 9 1 11 12 6691 8364 2252 1178 863 6691 8364 6691 8364 13 2252 1178 3782 13 3782 1178 5884 1725 3782 3782 14 1178 5884 8364 1394 14 8364 697 8364 697 8364 1394 15 16 1 2 3 4 5 6 7 8 9 1 11 12 13 14 15 16 15 16 1 2 3 4 5 6 7 8 9 1 11 12 13 14 15 16 1 289591 8364 6691 8364 1 2 379949 4822 3782 2 3 8364 4822 312 8364 697 3 4 4 5 5 6 6 7 7 8 8 9 9 1 1 11 11 12 12 13 14 15 6691 8364 215885 1178 3782 1178 86924 8364 697 2788 13 14 15 16 16 1 2 3 4 5 6 7 8 9 1 11 12 13 14 15 16 II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 9

MACIERZE MAS UKŁADU Pręt nr 1 (obustronnie utwierdzony): Macierz mas w układzie globalnym: M1= 1 2 3 4 5 6 9,3 45,2 1 1,7 71, 34,8 41,9 2 71, 64,5 41,9 48,4 3 45,2 9,3 4 34,8 41,9 1,7 71, 5 41,9 48,4 71, 64,5 6 Macierz transformacji jest macierzą jednostkową i zachodzi M 1 =M 1. Układ lokalny pokrywa się z układem globalnym. M ~ M M ~ M ( e ) ( e) ( e) ( e) ~ I cosα sinα 1 C= sinα cosα = 1 1 1 C = C 1 1 = 1 1 II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 1

Pręt nr 2 (obustronnie utwierdzony): Macierz mas w układzie lokalnym: M2= 13 14 15 1 2 3 3,2 15,1 13 33,6 11,9 11,6 7, 14 11,9 5,4 7, 4, 15 15,1 3,2 1 11,6 7, 33,6 11,9 2 7, 4, 11,9 5,4 3 ransformacja do układu globalnego: ~ M ( e ) M( e) 1 1 = 1 1 1 1 = 1 1 Macierz mas elementu 2 po transformacji: M2= 13 14 15 1 2 3 33,6 11,9 11,6 7, 13 3,2 15,1 14 11,9 5,4 7, 4, 15 11,6 7, 33,6 11,9 1 15,1 3,2 2 7, 4, 11,9 5,4 3 II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 11

Pręt nr 3 (obustronnie utwierdzony): Macierz mas w układzie lokalnym: M3= 1 11 12 13 14 15 3,2 15,1 1 33,6 11,9 11,6 7, 11 11,9 5,4 7, 4, 12 15,1 3,2 13 11,6 7, 33,6 11,9 14 7, 4, 11,9 5,4 15 ransformacja do układu globalnego: ~ M ( e ) M( e) 1 1 = 1 1 1 1 = 1 1 Macierz mas elementu 3 po transformacji: M3= 1 11 12 13 14 15 33,6 11,9 11,6 7, 1 3,2 15,1 11 11,9 5,4 7, 4, 12 11,6 7, 33,6 11,9 13 15,1 3,2 14 7, 4, 11,9 5,4 15 II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 12

Pręt nr 4 (z przegubem na lewym końcu): Macierz mas w układzie lokalnym: M4= 13 14 15 7 8 9 11, 5,5 13 71,4 42,2 66,5 14 5 5,5 11, 7 42,2 147,2 145,2 8 66,5 145,2 18,3 9 ransformacja do układu globalnego: ~ M ( e ) M( e),9,4,4,9 =,9,4,4,9,9,4,4,9 =,9,4,4,9 Macierz mas elementu 4 po transformacji: M4= 13 14 15 7 8 9 95,1 11,8 48,8 3,3 29,8 13 11,8 77,3 3,3 43,9 59,5 14 5 48,8 3,3 11,2 18,5 64,9 7 3,3 43,9 18,5 137,9 129,8 8 29,8 59,5 64,9 129,8 18,3 9 II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 13

Macierz mas układu [M] układu po agregacji: 1 1 2 3 4 5 6 7 8 9 1 11 12 13 14 15 16 9,3 45,2 11,6 7, 1 33,6 11,9 2 3 1,7 71, 3,2 71, 64,5 11,9 5,4 34,8 41,9 15,1 2 41,9 48,4 7, 4, 3 4 45,2 9,3 4 5 34,8 41,9 1,7 71, 5 6 41,9 48,4 71, 64,5 6 7 11,2 18,5 64,9 48,8 3,3 7 8 9 1 11 12 18,5 137,9 129,8 3,3 43,9 64,9 129,8 18,3 29,8 59,5 33,6 11,9 11,6 7, 3,2 15,1 11,9 5,4 7, 4, 33,6 11,9 8 9 1 11 12 11,6 7, 48,8 3,3 29,8 11,6 7, 33,6 11,9 13 95,1 11,8 3,2 13 15,1 3,3 43,9 59,5 15,1 3,2 14 11,8 77,3 11,9 5,4 14 7, 4, 7, 4, 11,9 5,4 15 16 1 2 3 4 5 6 7 8 9 1 11 12 13 14 15 16 15 16 1 2 3 4 5 6 7 8 9 1 11 12 13 14 15 16 1 123,9 11,9 11,6 7, 1 2 13,8 71, 15,1 2 3 11,9 71, 69,9 7, 4, 3 4 4 5 5 6 6 7 7 8 8 9 9 1 1 11 11 12 12 13 11,6 7, 162,3 11,8 13 14 15,1 11,8 137,7 14 15 7, 4, 1,8 15 16 16 1 2 3 4 5 6 7 8 9 1 11 12 13 14 15 16 II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 14

Macierz sztywności układu [K]: Po uwzględnieniu warunków podparcia q 412 = oraz redukcji momentów M 16 =, otrzymujemy macierz. K= 1 2 3 13 14 15 289591 8364 6691 8364 1 379949 4822 3782 2 8364 4822 312 8364 697 3 6691 8364 215885 1178 13 1178 86924 3782 14 8364 697 2788 15 Macierz mas układu [M]: Po uwzględnieniu warunków podparcia q 412 = oraz redukcji momentów M 16 =, otrzymujemy macierz. M= 1 2 3 13 14 15 123,9 11,9 11,6 7, 1 13,8 71, 15,1 2 11,9 71, 69,9 7, 4, 3 11,6 7, 162,3 11,8 13 15,1 11,8 137,7 14 7, 4, 1,8 15 Równanie równowagi dynamicznej układu (drgania własne):.. K q M q q q sin( t) (1) ( M) q (2) K 2 (3) Podstawiając macierze K i M do równania (2) wyznaczamy wartości własne λ oraz wektory własne q. Rozwiązaniem równania jest 6 wartości własnych λ i 6 wektorów własnych q. Obliczenia wykonano w programie UPW. Częstości kołowe drgań własnych na podstawie wzoru (3). Wartości własne i częstości kołowe drgań własnych: 1 2 3 4 5 6 λ [rad 2 /s 2 ] 325853, 1234, 16855, 231329, 345852, 13238, ω [rad/s] 57,8 196,8 1268,3 152,9 1859,7 3638,4 II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 15

Wektory własne dla 3 pierwszych częstości kołowych drgań własnych w układzie globalnym: q1 1,1891 q2 1,36215 q3 1,37975 2,17594 2,29613 2,436356 3 1,4251 3,589191 3,33335 4 4 4 5 5 5 6 6 6 7 7 7 8 8 8 9 9 9 1 1 1 11 11 11 12 12 12 13,13896 13,762276 13,181243 14,1595 14,286232 14,27445 15,354883 15,425473 15 1, ransformacja do układu lokalnego: q ~ i q i 1 CZĘSOŚĆ KOŁOWA DRGAŃ WŁASNYCH: Pręt nr 1 (obustronnie utwierdzony): cosα sinα 1 C= sinα cosα = 1 1 1 C = C 1,1891,2 1 1,17594,176 2 1,4251 1,43 3 = 1 q1= 1= 4 5 6 II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 16

Pręt nr 2 (obustronnie utwierdzony): 1,13896,15 13 1,1595,131 14,354883,355 15 = 1 q2=,1891 2=,176 1 1,17594,2 2 1,4251 1,43 3 Pręt nr 3 (obustronnie utwierdzony): 1 1 1 12 = 1 q3=,13896 3=,15 13 1,1595,131 14,354883,355 15 Pręt nr 4 (z przegubem na lewym końcu):,9,4,13896,7 13,4,9,1595,153 14,354883,355 15 =,9,4 q4= 4= 7,4,9 8 9 2 CZĘSOŚĆ KOŁOWA DRGAŃ WŁASNYCH: II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 17

Pręt nr 1 (obustronnie utwierdzony): 1,36215,36 1 1,29613,296 2,589191,589 3 = 1 q1= 1= 4 5 6 Pręt nr 2 (obustronnie utwierdzony): 1,36215,296 13 1,29613,36 14,589191,589 15 = 1 q2=,1891 2=,176 1 1,17594,2 2 1,4251 1,43 3 Pręt nr 3 (obustronnie utwierdzony): 1 1 1 12 = 1 q3=,762276 3=,286 13 1,286232,762 14,425473,425 15 II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 18

Pręt nr 4 (z przegubem na lewym końcu):,9,4,762276,554 13,4,9,286232,597 14,425473,425 15 =,9,4 q4= 4= 7,4,9 8 9 3 CZĘSOŚĆ KOŁOWA DRGAŃ WŁASNYCH: Pręt nr 1 (obustronnie utwierdzony): 1,37975,38 1 1,436356,436 2,33335,333 3 = 1 q1= 1= 4 5 6 Pręt nr 2 (obustronnie utwierdzony): 1,181243,274 13 1,27445,181 14 1, 1, 15 = 1 q2=,37975 2=,436 1 1,436356,38 2,33335,333 3 II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 19

Pręt nr 3 (obustronnie utwierdzony): 1 1 1 12 = 1 q3=,181243 3=,274 13 1,27445,181 14 1, 1, 15 Pręt nr 4 (z przegubem na lewym końcu):,9,4,181243,285 13,4,9,27445,164 14 1, 1, 15 =,9,4 q4= 4= 7,4,9 8 9 Postacie drgań własnych Przemieszczenia punktów na długości elementów (prętów) w oparciu o przemieszczenia węzłowe i funkcje kształtu: u ~ ( ~ x ) q~ N ( ~ x) q~ N ( ~ ) 1 1 4 4 x v ~ ( ~ x ) q~ ( ~ ) ~ ( ~ ) ~ ( ~ ) ~ ( ~ 2 N2 x q3 N3 x q5 N5 x q6 N6 x) II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 2

1 POSAĆ DRGAŃ WŁASNYCH: Pręt nr 1, L=5.m (obustronnie utwierdzony): [m] N1 N2 N3 N4 N5 N6 u ~ ( ~ x ) [m] v ~ ( ~ x) [m] 1 1,1891,17594 1,25,75,844,73,25,156,234,1418,881434 2,5,5,5,625,5,5,625,946,739521 3,75,25,156,234,75,844,73,473,271823 5 1 1 Pręt nr 2, L=2.5m (obustronnie utwierdzony): [m] N1 N2 N3 N4 N5 N6 u ~ ( ~ x ) [m] v ~ ( ~ x) [m] 1 1,1595,13896,63,75,844,352,25,156,117,122797,357672 1,25,5,5,313,5,5,313,145,5379 1,88,25,156,117,75,844,352,15822,43143 2,5 1 1,17594,1891 Pręt nr 3, L=2.5m (obustronnie utwierdzony): [m] N1 N2 N3 N4 N5 N6 u ~ ( ~ x ) [m] v ~ ( ~ x) [m] 1 1,63,75,844,352,25,156,117,26274,21135 1,25,5,5,313,5,5,313,52548,45453 1,88,25,156,117,75,844,352,78821,1432 2,5 1 1,1595,13896 Pręt nr 4, L=5.59m (z przegubem na lewym końcu): [m] N1 N2 N3 N4 N5 N6 u ~ ( ~ x ) [m] v ~ ( ~ x) [m] 1 1,777,152538 1,4,75,633,25,367,655,52558,96528 2,8,5,313,5,688 1,48,3539,47668 4,19,25,86,75,914,917,17519,1319 5,59 1 1 II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 21

2 POSAĆ DRGAŃ WŁASNYCH: Pręt nr 1, L=5.m (obustronnie utwierdzony): [m] N1 N2 N3 N4 N5 N6 ) u ~ ( ~ x [m] ~ ( ~ x) v [m] 1 1,36215,29613 1,25,75,844,73,25,156,234,27161,164415 2,5,5,5,625,5,5,625,1818,22179 3,75,25,156,234,75,844,73,954,91821 5 1 1 Pręt nr 2, L=2.5m (obustronnie utwierdzony): [m] N1 N2 N3 N4 N5 N6 ) u ~ ( ~ x [m] ~ ( ~ x) v [m] 1 1,286232,762276,63,75,844,352,25,156,117,28877,4323 1,25,5,5,313,5,5,313,291181,82163 1,88,25,156,117,75,844,352,293656,17336 2,5 1 1,29613,36215 Pręt nr 3, L=2.5m (obustronnie utwierdzony): [m] N1 N2 N3 N4 N5 N6 ) u ~ ( ~ x [m] ~ ( ~ x) v [m] 1 1,63,75,844,352,25,156,117,71558,168966 1,25,5,5,313,5,5,313,143116,51498 1,88,25,156,117,75,844,352,214674,792751 2,5 1 1,286232,762276 Pręt nr 4, L=5.59m (z przegubem na lewym końcu): [m] N1 N2 N3 N4 N5 N6 ) u ~ ( ~ x [m] ~ ( ~ x) v [m] 1 1,553794,596913 1,4,75,633,25,367,655,415346,377734 2,8,5,313,5,688 1,48,276897,186535 4,19,25,86,75,914,917,138449,51297 5,59 1 1 II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 22

3 POSAĆ DRGAŃ WŁASNYCH: Pręt nr 1, L=5.m (obustronnie utwierdzony): [m] N1 N2 N3 N4 N5 N6 ) u ~ ( ~ x [m] ~ ( ~ x) v [m] 1 1,37975,436356 1,25,75,844,73,25,156,234,23981,1341 2,5,5,5,625,5,5,625,153988,131 3,75,25,156,234,75,844,73,76994,9874 5 1 1 Pręt nr 2, L=2.5m (obustronnie utwierdzony): [m] N1 N2 N3 N4 N5 N6 ) u ~ ( ~ x [m] ~ ( ~ x) v [m] 1 1,27445,181243,63,75,844,352,25,156,117,314927,591635 1,25,5,5,313,5,5,313,35543,661182 1,88,25,156,117,75,844,352,39588,522443 2,5 1 1,436356,37975 Pręt nr 3, L=2.5m (obustronnie utwierdzony): [m] N1 N2 N3 N4 N5 N6 ) u ~ ( ~ x [m] ~ ( ~ x) v [m] 1 1,63,75,844,352,25,156,117,68613,88868 1,25,5,5,313,5,5,313,137225,221879 1,88,25,156,117,75,844,352,25838,198639 2,5 1 1,27445,181243 Pręt nr 4, L=5.59m (z przegubem na lewym końcu): [m] N1 N2 N3 N4 N5 N6 ) u ~ ( ~ x [m] ~ ( ~ x) v [m] 1 1,284846,164421 1,4,75,633,25,367,655,213635,1448 2,8,5,313,5,688 1,48,142423,51382 4,19,25,86,75,914,917,71212,1413 5,59 1 1 II semestr studiów uzupełniających magisterskich Kamil Sobczyński 23