[wersja z 5 X 2010] Wojciech Broniowski

Podobne dokumenty
Analiza Matematyczna część 3

Matematyka I. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr zimowy 2018/2019 Wykład 11

Informatyka Stosowana-egzamin z Analizy Matematycznej Każde zadanie należy rozwiązać na oddzielnej, podpisanej kartce!

CAŁKA NIEOZNACZONA. F (x) = f(x) dx.

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11

Zadania z Matematyka 2 - SIMR 2008/ szeregi zadania z rozwiązaniami. n 1. n n. ( 1) n n. n n + 4

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

1 Pochodne wyższych rzędów

III seria zadań domowych - Analiza I

ZAGADNIENIA Z MATEMATYKI DLA STUDENTÓW I ROKU WIMiR Semestr zimowy 2017/18

Szeregi liczbowe. Szeregi potęgowe i trygonometryczne.

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

x 2 5x + 6, (i) lim 9 + 2x 5 lim x + 3 ( ) 9 Zadanie 1.4. Czy funkcjom, (c) h(x) =, (b) g(x) = x x, (c) h(x) = x + x.

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Szeregi liczbowe

+ ln = + ln n + 1 ln(n)

Funkcje trygonometryczne Moduł - dział -temat Funkcje trygonometry czne dowolnego kąta

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2, lato 2018/19

Analiza Matematyczna I dla Inżynierii Biomedycznej Lista zadań

Zadania domowe z Analizy Matematycznej III - czȩść 2 (funkcje wielu zmiennych)

Funkcje trygonometryczne Moduł - dział -temat Funkcje trygonometry czne dowolnego kąta

Wykład 19. Matematyka 3, semestr zimowy 2011/ grudnia 2011

Stwierdzenie 1. Jeżeli ciąg ma granicę, to jest ona określona jednoznacznie (żaden ciąg nie może mieć dwóch różnych granic).

I. Ciągi liczbowe. , gdzie a n oznacza n-ty wyraz ciągu (a n ) n N. spełniający warunek. a n+1 a n = r, spełniający warunek a n+1 a n

Materiały do ćwiczeń z Analizy Matematycznej I

Funkcje trygonometryczne Moduł - dział -temat Funkcje trygonometry czne dowolnego kąta

Analiza Matematyczna część 3

Wzór Taylora. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Ciągi liczbowe wykład 3

Analiza numeryczna Kurs INP002009W. Wykład 1 Narzędzia matematyczne. Karol Tarnowski A-1 p.223

Analiza matematyczna dla informatyków 4 Zajęcia 5

Damian Doroba. Ciągi. 1. Pierwsza z granic powinna wydawać się oczywista. Jako przykład może służyć: lim n = lim n 1 2 = lim.

Zadanie 1.6. Niech n N, a R + \ N, a 2 = n. Wykazać, że a / Q. Zadanie 1.7. Wykazać następujące twierdzenia za pomocą indukcji matematycznej.

Analiza matematyczna I. Pula jawnych zadań na kolokwia.

Analiza matematyczna I. Pula jawnych zadań na kolokwia.

Szeregi liczbowe. 15 stycznia 2012

Pochodna funkcji. Pochodna funkcji w punkcie. Różniczka funkcji i obliczenia przybliżone. Zastosowania pochodnych. Badanie funkcji.

3. Funkcje elementarne

1 Twierdzenia o granicznym przejściu pod znakiem całki

Twierdzenia o funkcjach ciągłych

a 1, a 2, a 3,..., a n,...

Poziom rozszerzony. 5. Ciągi. Uczeń:

Ciągi i szeregi liczbowe. Ciągi nieskończone.

P π n π. Równanie ogólne płaszczyzny w E 3. Dane: n=[a,b,c] Wówczas: P 0 P=[x-x 0,y-y 0,z-z 0 ] Równanie (1) nazywamy równaniem ogólnym płaszczyzny

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z matematyki w klasie III poziom rozszerzony

Przykładowe zadania dla poziomu rozszerzonego

FAQ ANALIZA R c ZADANIA

KADD Metoda najmniejszych kwadratów

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Pochodne funkcji, przebieg zmienności funkcji

Treści programowe. Matematyka 1. Efekty kształcenia. Literatura. Warunki zaliczenia. Ogólne własności funkcji. Definicja 1. Funkcje elementarne.

Wykład III. Granice funkcji. f : R A R, A przedział. f określona w x. K M x. lim. lim. Granice niewłaściwe:

Analiza numeryczna. Stanisław Lewanowicz. Aproksymacja funkcji

RACHUNEK RÓŻNICZKOWY FUNKCJI JEDNEJ ZMIENNEJ. Wykorzystano: M A T E M A T Y K A Wykład dla studentów Część 1 Krzysztof KOŁOWROCKI

Analiza Matematyczna I dla Fizyki na WPPT Lista zadań

Pochodna funkcji jednej zmiennej

Dydaktyka matematyki III-IV etap edukacyjny (wykłady)

2. Nieskończone ciągi liczbowe

ZBIEŻNOŚĆ CIĄGU ZMIENNYCH LOSOWYCH. TWIERDZENIA GRANICZNE

Zdarzenia losowe, definicja prawdopodobieństwa, zmienne losowe

1. Granica funkcji w punkcie

7 Liczby zespolone. 7.1 Działania na liczbach zespolonych. Liczby zespolone to liczby postaci. z = a + bi,

Treści programowe. Matematyka. Efekty kształcenia. Warunki zaliczenia. Literatura. Funkcje elementarne. Katarzyna Trąbka-Więcław

Egzaminy. na wyższe uczelnie zadania

APROKSYMACJA I INTERPOLACJA. funkcja f jest zbyt skomplikowana; użycie f w dalszej analizie problemu jest trudne

ĆWICZENIA NR 1 Z MATEMATYKI (Finanse i Rachunkowość, studia zaoczne, I rok) Zad. 1. Wyznaczyć dziedziny funkcji: 1 = 1, b) ( x) , c) h ( x) x x

Analiza Matematyczna I dla Fizyki na WPPT Lista zadań

Prawdopodobieństwo i statystyka

Analiza Matematyczna I dla Fizyki na WPPT Lista zadań

Rekursja 2. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej. 1 Obliczanie pochodnej i jej interpretacja geometryczna

0, co implikuje tezę. W interpretacji geometrycznej: musi istnieć punkt, w którym styczna ( f (c)

Treści programowe. Matematyka. Literatura. Warunki zaliczenia. Funkcje elementarne. Katarzyna Trąbka-Więcław

8. Jednostajność. sin x sin y = 2 sin x y 2

2 n < 2n + 2 n. 2 n = 2. 2 n 2 +3n+2 > 2 0 = 1 = 2. n+2 n 1 n+1 = 2. n+1

SZEREGI LICZBOWE. s n = a 1 + a a n = a k. k=1. aq n = 1 qn+1 1 q. a k = s n + a k, k=n+1. s n = 0. a k lim n

Zestaw zadań do skryptu z Teorii miary i całki. Katarzyna Lubnauer Hanna Podsędkowska

MACIERZE STOCHASTYCZNE

1 Funkcja wykładnicza i logarytm

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych

Materiały do wykładu Matematyka Stosowana 1. Dariusz Chrobak

Wykład VI. Badanie przebiegu funkcji. 2. A - przedział otwarty, f D 2 (A) 3. Ekstrema lokalne: 4. Punkty przegięcia. Uwaga!

1 Układy równań liniowych

Charakterystyki liczbowe zmiennych losowych: wartość oczekiwana i wariancja

Wykład 11. a, b G a b = b a,

Zadania do samodzielnego rozwiązania zestaw 11

Funkcje tworz ce skrypt do zada«

TO SĄ ZAGADNIENIA O CHARAKTERZE RACZEJ TEORETYCZNYM PRZYKŁADOWE ZADANIA MACIE PAŃSTWO W MATERIAŁACH ĆWICZENIOWYCH. CIĄGI

Podprzestrzenie macierzowe

f '. Funkcja h jest ciągła. Załóżmy, że ciąg (z n ) n 0, z n+1 = h(z n ) jest dobrze określony, tzn. n 0 f ' ( z n

21. CAŁKA KRZYWOLINIOWA NIESKIEROWANA. x = x(t), y = y(t), a < t < b,

Operatory zwarte Lemat. Jeśli T jest odwzorowaniem całkowym na przestrzeni Hilberta X = L 2 (Ω) z jądrem k L 2 (M M)

( ) WŁASNOŚCI MACIERZY

Twierdzenia graniczne:

O pewnych zastosowaniach rachunku różniczkowego funkcji dwóch zmiennych w ekonomii

1 Funkcja wykładnicza i logarytm

Elementy nieliniowe w modelach obwodowych oznaczamy przy pomocy symboli graficznych i opisu parametru nieliniowego. C N

I kolokwium z Analizy Matematycznej

ZADANIA Z ANALIZY MATEMATYCZNEJ dla I roku kierunku informatyka WSZiB

Pochodne funkcji wraz z zastosowaniami - teoria

16 Przedziały ufności

Transkrypt:

[wersja z 5 X ] Aaliza Matematycza część 3 Kospekt wykładu dla studetów fizyki/iformatyki Akademia Świętokrzyska / Wojciech Broiowski

Różiczkowalość

Pochoda fukcji jedej zmieej Pochoda f : ( a, b) R w pukcie x ( a, b) f f ( x + x) f ( x) f ( x) f ( x) '( x) = lim = lim x x x x x x przyrost argumetu fukcji f = f ( x + x) f ( x ) przyrost wartosci fukcji df ( x) Ia otacja: f '( x) = dx df ( x ) różiczka f odpowiadająca przyrostowi argumetu dx Fukcja o( x) jest malą wyższego rzędu iż x w sąsiedztwie x = o( x) jeżeli lim = x x f ( x + x) f ( x ) = f '( x ) x + o( x) 3

Tw. f różiczkowala w x jest ciagla w x D: f ( x) = f ( x + x) = f ( x ) + f '( x ) x + o( x) lim f ( x) = lim f ( x + x) = lim( f ( x ) + f '( x ) x + o( x)) = f ( x ) x x x x 3 x, x ciągle w x =, a ie różiczkowale Iterpretacja geometrycza pochodej stycza w pukcie x ma achyleie α 4

o małe, O duże,... [ f ( x) >, g( x) > ] f ( x) = O( g( x)) C > x x > x : Cg( x) f ( x) f ( x) = Ω( g( x)) c > x x > x : f ( x) cg( x) f ( x) = Θ( g( x)) c > C > x x > x : Cg( x) f ( x) cg( x) f ( x) f ( x) = o( g( x)) w otoczeiu x lim = x x g( x) f ( x) f ( x) ~ g( x) w otoczeiu x lim = c, ( c >, u iektórych c = ) x x g( x) 5

f ( x) = O( g( x)) f ( x) = Ω ( g( x)) f ( x) = Θ( g( x)) [ C =, c = ] 6

Obliczaie pochodych ( cf )'( x) = cf '( x), ( f + g)'( x) = f '( x) + g '( x) ( fig)'( x) = f '( x) g( x) + f ( x) g '( x) f '( x) g( x) f ( x) g '( x) ( f / g)'( x) = ( g( x)) ( f g)'( x) = f '( g( x)) g '( x) ( f )'( y) = f '( x) 7

Wyprowadzeia: f ( x) g( x) f ( x ) g( x ) = ( f ( x) f ( x )) g( x) + f ( x )( g( x) g( x )) ( f ( x) f ( x )) g( x) f ( x )( g( x) g( x )) ( fig)'( x ) lim lim = + = x x x x x x x x = f '( x ) g( x ) + f ( x ) g '( x ) f ( x) f ( x) f ( x) f ( x) f '( x) '( x) lim lim f = = = x x x x x x f ( x) f ( x)( x x) f ( x) f ( g( x)) f ( g( x)) f ( g( x)) f ( g( x)) g( x) g( x) ( f g)'( x) = lim = lim x x g( x) g( x ) x x x x x x f ( y) f ( y ) g( x) g( x ) = = lim lim f '( g( x)) g '( x) y y y y x x x x ( f )'( y) = lim y y ( y) x x = = = y y f x f x f x f f y f ( y) f lim x x ( ) ( ) '( ) '( ( )) 8

x x x + x x x si cos si si x si x x + x (si x )' = lim = lim = lim cos = cos x x x x x x x x x x x x x si si cos x cos x = = = x x x x x x x x x (cos x )' lim lim si (l x x = + = = x x x + x x + x l x x x x x x x x = = = + = + = l( ) l x x + )' lim lim lim l lim l x x x x x x x x ' x = = x x x l lim x l e x x l (log a x)' l a x l a x x ( a )' = = = y l a = a l a (log a y)' y l a x ( e )' = e x x 9

(arcsi x )' = = = =, y ( π, π ) (arccos x a a l x ( )' ( )' (si y)' cos y si y x )' = = (cos y )' x (arc tg x )' = = cos y = = (tg y)' + tg y + x (arc ctg x )' = = si y = = (ctg y)' + ctg y + x x = e = e ( a l x )' = x a = ax x a l x a a

Przykłady: Od wewątrz do zewątrz si(tg( x )) ' = x cos(tg( x )) ( ) ( ) ( l ) cos x x e e x x x x x x x x l x x ' = ' = ( l )' = (l + ) Od zewątrz do wewątrz x y y yy y y = + + x = ' + ' ' = y x + Różiczkowaie po obu stroach

Stycza do krzywej x + y =, A = (, ) 3 x + yy ' = y ' x = = = 3 y y = x + b 3 3 3 3 3 b y = = + 3 3 = x + b 3 3 3 3 3 3 Zajdź styczą do okręgu w pkt. A Różiczkowaie po obu stroach Wartość pochodej Rówaie styczej z parametrem b Wyzaczeie b pkt. A ależy do styczej Rówaie styczej

Kąt przecięcia krzywych tgβ tgα tgγ = tg( β α) = = + tgαtgβ g '( x) f '( x) = + g '( x ) f '( x ) Krzywa parametrycza x( t), y( t) wspólrzęde zależe od czasu dy dy d dy dt y = y( t( x)) = = dt = dx dx dt dx dx x dt 3

Fukcja pochoda f : ( a, b) R f ' : ( a, b) R x f '( x) Fukcja pochoda przyporządkowuje puktowi z przedziału otwartego (a,b) wartość pochodej fukcji w tym pukcie 4

f x = x f () = ( ) si x f '( x) = x si cos, dla x x x x si x f '() = lim =, dla x = x x Pochoda istieje, ale jest ieciągla w x = Fukcje klasy C a przedziale [a,b] mają -tą pochoda ciąglą. C,C,C,...,C 5

Pochode wyższych rzędów Jeśli fukcja f jest różiczkowala, to możemy zdefiiować jej pochodą, itd. f ''( x) = ( f '( x))' f '''( x) = ( f ''( x))' ( ) ( ) f x f x ( ) = ( ( ))' fukcje klasy C - -ta pochoda ciągla C - ma wszystkie pochode ( k ) kπ (si x) = si( x + ) ( k ) kπ (cos x) = cos( x + ) ( e ) = e x ( k ) x ( ) ( ( )) =! w x a f () ( x) = f ( x) 4 (4) 3 (3) () ( x ) = (4 x ) = (4 3 x ) = (4 3 x)' = 4! 6

Wzór Leibiza ( fg)'( x) = f '( x) g( x) + f ( x) g '( x) ( fg)''( x) = f ''( x) g( x) + f '( x) g '( x) + f ( x) g ''( x) (3) (3) () () () ( fg) ( x) f ( x) g ( x) 3 f ( x) g ( x)... = + + + + () () () (3) 3 f ( x) g ( x) f ( x) g ( x) ( ) ( k ) ( k ) ( fg) ( x) = f ( x) g ( x) k= k = + + = ( x e ) ( ) x x x x e x e x e = e x + e x + ( ) e x x x 7

Tw. o ekstremach Jeżeli f : ( a, b) R jest różiczkowala w c ( a, b) i ma ma w tym pukcie ekstremum lokale, to f '( c)= D (maksimum): δ > : x ( c - δ, c + δ ) f ( x) f ( c) f ( x) - f ( c) f ( x) - f ( c) dla x < c f ' ( c) = lim x - c x c x - c f ( x) - f ( c) podobie f ' + ( c) = lim. + x c x - c Poieważ f '( c) = f ' ( c) = f ' ( c), f '( c) =. + 8

Tw. Rolle a f : [ a, b] R ciagla i różiczkowala w ( a, b) oraz f ( a) = f ( b) c ( a, b) : f '( c) = D: Jeżeli f = cost. to f'(c)=. W przeciwym razie c ( a, b) dla którego f osiąga ekstremum lokale f '( c) = Kotrprzykłady: fukcja ieciągła i ieróżiczkowala 9

Tw. Cauchy ego f, g C : [ a, b] R, różiczkowale w ( a, b) c ( a, b) : ( f ( b) f ( a)) g '( c) = ( g( b) g( a)) f '( c) D: h( x) = ( f ( b) f ( a)) g( x) ( g( b) g( a)) f ( x) + tw. Rolle'a Tw. Lagrage a f C : [ a, b] R, różiczkowala w ( a, b) f ( b) f ( a) c ( a, b) : f '( c) = b a D: tw. Cauchy'ego z g( x) = x (prędkość średia i chwilowa)

Przykład (tw. Lagrage a): f ( x) = l x, f '( x) = x l b l a l b l a = < < b a c b b a a b a b b a < l < b a a

Tw. Taylora : [, ], -krotie różiczkowala w (, ) f C x x + h R x x + h c ( x, x + h) : f ( x + h) = S ( h) + R ( h) f '( x ) f ''( x ) f ( x ) S( h) = f ( x) + h + h +... + h!! ( )! ( ) ( ) f ( c) R ( h) = h (reszta w postaci Lagrage'a)! D: x, ( ) ( - ) = x + h k x = x x f '( x)( x x) f ( x)( x x) g( x) = f ( x) f ( x)...! ( )! ( )

Z tw. Cauchy'ego: (, ) : g( x ) g( x ) g '( c) k( x ) k( x ) k '( c) c x x = S( h) f ( x ) f ( x c) f ( c) = = ( h)!( c x )! ( ) f ( c) f ( x) = S( h) + h! ( ) ( ) ( ) Zaczeie tw. Taylora: dość łatwe przybliżaie fukcji -krotie różiczkowalych wielomiaem stopia -. Dla regularych fukcji reszta jest mała i metoda jest tym dokładiejsza, im większe jest. 3

(RR) Przybliżaie fukcji exp(x-) z pomocą wzoru Taylora dla kolejych 4

f(x)=si(x) = =5 = = 5

Szereg (rozwiięcie) Taylora ( ) f ( x) f C : [ x, x + h] R. Jeżeli ciąg fukcji r ( x) = h jest! zbieży jedostajie do a przedziale [ x, x + h], to f ( x ) w x x x f ( k ) k ( ) = ( ) jest zbieży jedostajie do. k= k! Tw: Jeżeli fukcja ma a daym przedziale wszystkie pochode ( ) ograiczoe, f ( x) M, to ma w tym przedziale rozwiięcie Taylora. 6

Przykład fukcji mającej wszystkie pochode i ie posiadającej rozwiięcia Taylora wokół x=: exp(-/x ). Pochode ie są ograiczoe! Wszystkie pochode w x= zikają. f (x) f (x) f (x) 7

e x 3 4 k x x x x x = + + + + +... =!! 3! 4! k! k = 3 4 k x x x x k x l( + x) = + +... = ( ), x (,] 3 4 k k = k= k = 4 6 k x x x k x cos x = +... = ( )! 4! 6! ( k)! 3 5 k + x x x k x si x = +... = ( )! 3! 5! (k + )! iz e = cos z + i si z cos z = e iz + e e e, siz = i iz iz iz 8

Fukcje hiperbolicze 4 6 k x x x x cosh x = ch x = + + +... =! 4! 6! ( k)! k = k= (krzywa lańcuchowa) 3 5 k + x x x x sih x = sh x = + +... =! 3! 5! (k + )! z z e = cosh z + sih z, e = cosh z sih z, z z z e + e e e cosh z =, sih z = cosh z sih z = z (cosh z)' = sih z, (sih z)' = cosh z, 9

cosh sih tah=sih/cosh 3

Tw. o ekstremach sile maksimum lokale w x δ > : x S( x, δ ) f ( x ) > f ( x) sile miimum lokale w x δ > : x S( x, δ ) f ( x ) < f ( x) Tw. f '( x ) =, f '' ciagla w x. f ''( x ) < (sile) maksimum f D: Z tw. Taylora dla = ''( x ) > (sile) miimum f ( x) = f ( x ) + f '( x )( x x ) + f ''( x )( x x ) f '( x ) =, z ciąglosci r > : x K( x, r) f ''( x ) jest tego samego zaku, co f ''( x ), skąd wyika teza. Przyklad: f ( x) = x x 3 3 = = f '( x) x 3x = 3 x( x) 3 f ''( x) = 6x f ''() = (miimum) f ''( ) = (maksimum) 3

Tw. f różiczkowala w ( a, b) f '( x) > dla x ( a, b) f ( x) (silie) rosąca f '( x) < dla x ( a, b) f ( x) (silie) malejąca D: x, x ( a, b), x < x Z tw. Lagrage'a c ( a, b) : f ( x ) f ( x ) = f '( c)( x x ) Tw. f różiczkowala w ( a, b), x ( a, b) f '( x) > dla x ( a, x ) i f '( x) < dla x ( x, b) (sile) maksimum w x f '( x) < dla x ( a, x ) i f '( x) > dla x ( x, b) (sile) miimum w x 6 ( ) f x = x + 5 '( ) = 6, = f x x x 4 ''( ) = 3, ''( ) = f x x f x x x f '( x) < > > '( ) < x x f x mi w x 3

Wypukłość Fukcja różiczkowala f : ( a, b) R jest wypukla (wklęsla), jeżeli y ( a, b) x ( a, b), x y : f ( x) > ( < ) f ( y) + f '( y)( x y) - ad (pod) styczą Tw. Fukcja dwukrotie różiczkowala w (a,b) jest wypukla w tym przedziale, jeżeli f ''( x) >, a wklęsla jeżeli f ''( x) <. D: Z tw. Taylora dla =. Jeżeli dla x x wypukla, a dla x x wklęsla (lub a odwrót), to x azywamy puktem przegięcia. < > 33

Reguła de L Hospitala f, g - różiczkowale a ( a, b), g '( x), ) lim f ( x) = lim g( x) =, f '( x) f ( x) r { R,, }: lim = r lim = r + + x a g '( x) x a g( x) + + x a x a D: Uzupelijmy f ( a) = g( a) =. Wtedy z tw. Cauchy'ego c (a,x): f ( x) f ( x) - f ( a) f '( c) =. Gdy + + = x a rówież c a, zatem g( x) g( x) - g( a) g '( c) f ( x) f '( c) lim = lim = r x a + g( x) c a + g '( c) si x cos x lim = lim = x x x cos x si x cos x lim = lim = lim = x x x x x 34

f '( x) f ( x) ) lim f ( x) = lim g( x) =, r { R,, }: lim = r lim = r x x x g '( x) x g( x) D: φ( x) = f ( ), γ ( x) = g( ), y = x x x f ( y) f ( ) ( ) '( ) '( )( ) x φ x φ x f x x lim = lim = lim = lim = lim y g( y) x g( ) x ( ) x '( ) x x γ x + γ x + g '( x)( ) x f '( x ) f '( y) = lim = lim + x g '( ) y x g '( y) = f '( x) f ( x) 3) lim f ( x) = lim g( x) =, r { R,, }: lim = r lim = r + + + + x a x a x a g '( x) x a g( x) ' g '( x) f ( x) ( ) g( x) g x D: lim lim lim g( x) g '( x) f ( x) = = = lim = lim lim + + + ' + + x a g( x) x a x a x a f '( x) x a f '( x) + x a g( x) f ( x) f ( x) f ( x) g( x) g '( x) f ( x) f '( x) lim = lim lim = lim + + + + x a f ( x) x a f '( x) x a g( x) x a g '( x) 35

4) = = l x = = lim x l x = lim = lim x = lim x = + + + + x x x x x x si x x cos x 5) = lim lim lim + = = + + x x si x x x si x x si x + x cos x g( x) f ( x) si x tg x f ( x) g( x) = = lim = lim = + + x cos x x si x x x tg x f ( x) g( x) = l x lim l x lim x x x x x x 6),, lim x = lim e = e = e = e = f ( x) g( x) g( x)l f ( x) = e x x 36

Badaie fukcji ) Dziedzia ) Miejsca zerowe ) Parzystość, ieparzystość, okresowość 3) Ciągłość, graice w puktach ieciągłości i a krańcach przedziałów określoości 4) Asymptoty 5) Różiczkowalość 6) Mootoiczość i ekstrema 7) Druga pochoda, wypukłość, pukty przegięcia 8) Tabela przebiegu fukcji 9) Szkic wykresu ) Zbiór wartości (kolejość dowola!) 37

4 x 4 f ( x) = 3 x 38

Całkowaie 39

Całka ieozaczoa (fukcja pierwota) f : ( a, b) R, F różiczkowala w (a,b). Jeżeli F '( x) = f ( x) dla x ( a, b), to F jest fukcją pierwotą fukcji f. Fukcja pierwota określoa jest z dokładością do stałej, tz. jeśli F(x) jest fukcją piewrotą, to F(x)+C jest rówież fukcją pierwotą, poieważ (F(x)+C) =F (x)=f(x). Całkowaie: operacja odwrota do różiczkowaia af ( x) dx = a f ( x) dx ( f ( x) + g( x)) dx = = f ( x) dx + g( x) dx 4

dx = l x + C, bo ( l x )' = x ' = sg( x) = x x x x 3 x + x + x dx = dx x l x C + + = + + x x x x + x dx x = dx x = + C = x x + C + + 4

Całkowaie przez części Wyprowadzeie: ( fg)'( x) dx = f ( x) g( x) ( f '( x) g( x) + f ( x) g '( x)) dx = f ( x) g( x) f '( x) g( x) dx = f ( x) g( x) f ( x) g '( x) dx f ( x) = x, g( x) = l x l x dx = x 'l x dx = x l x x(l x )' dx = = x l x x dx = x l x dx = x l x x + C x dx x cos x = dx x(si x)' = x si x dxsi x = xsi x + cos x + C ( ) Sprawdzeie: xsi x + cos x + C ' = si x + x cos x si x = x cos x 4

Całkowaie przez podstawieie f : ( a, b) R, g : ( s, t) ( a, b) różiczkowala, F - pierwota dla f F g jest pierwota dla f ( g( x)) g '( x), tj. f ( g( x)) g '( x) dx = f ( y) dy = F( g( x)), y = g( x) D: Z tw. o pochodej fukcji zlożoej [ F( g( x))]' = F '( g( x)) g '( x) = f ( g( x)) g '( x) I = dx, f ( y) =, y = g( x) = 3x +, g '( x) = 3 3x + y 3 g '( x) I = dx = dx = dy = l y + C = l 3 x + + C 3 3x + 3 g( x) 3 y 3 43

dy Prostszy zapis: dyf ( y) = dx f ( y( x)) dx dy dg( x) bo dy = dx, lub dg( x) = dx dx dx x dy I = dx, y = 4x +, dy = 8 x dx x dx = 4x + 8 dy I = = l y + C = l 4x + +C 8 y 8 8 I = dx + x x y = + x 3 ( ),, dy = x dx 4 4 3 3 3 3 3 I = 8 8 ( ) y dy = y + C = + x + C f '( x) Tw. dx = l f ( x) + C f ( x) cos( x) dx = l si( x) si( x) 44

Wzory rekurecyje dx x 3 I =, I = + I,, I ( + x ) ( + x ) = x J = dxsi x, J = cos xsi x + J,, J = x K = dx cos x, K = si x cos x + K,, K = x (użytecze w wielu obliczeiach) 45

Całkowaie fukcji wymierych Ulamki proste A Bx + C i + + ( x a) ( x px q) Al x a, = Adx = A ( x a), > ( )( x a) Bx + C B x + p Bp dx dx = dx + C + + + + + + x + p dy = = + + ( x + px + q) = p 4q < y ( x px q) ( x px q) ( x px q). dx, y x px q, p p. x + px + q = x + = ( t + ), x + = t, dx = dt 4 4 4 4 dx = / dt ( x + px + q) 4 ( + t ) 46

Rozkład fukcji wymierej a ułamki proste P( x) Fukcja wymiera ma postać f ( x) =, gdzie P i Q są wielomiaami. Q( x) Jeżeli stopień P jest wyższy lub rówy stopiowi Q, to wykoujemy dzieleie, otrzymując P( x) = W ( x) Q( x) + R( x), gdzie stopień R jest iższy od Q. Mamy R( x) f ( x) = W ( x) +. Q( x) Wielomia W ( x) calkujemy trywialie. Q( x) ma rozklad Q x c x a x a x + p x + q x + p x + q k km l ( ) = ( - )...( - ) ( )...( l ), atomiast dl m częsci iewymierej mamy astępujący rozklad a ulamki proste: R( x) A B x + C Q( x) ( x a ) ( x p x q ) m ki li i, k j, l j, l = + k i= k= i j= l= + j + j co calkujemy z pomocą wczesiejszych wzorów. l, a 47

Metoda : Sprowadzamy prawą stroę do wspólego miaowika i porówujemy wspólczyiki przy tych samych potęgach x, co daje uklad rówań liiowych a A, B, C. i, k j, l j, l Metoda (prostsza): f ( x) A = + r( x), gdzie miaowik r( x) zawiera ( x - a) s ( x - a) s s w potędze co ajwyżej s -. Wtedy f ( x)( x - a) = A + r( x)( x - a) = A. ki ( ki m) Ogólie Ai, m = [ f ( x)( x - ai ) ] /( ki m)!, m =,..., ki Bx + C Dla przypadku f ( x) = + r( x) rozkladamy x + px + q = ( x z)( x z ), - p + i - gdzie z =, a wtedy l ( x + px + q) x= a x= a f x x + px + q = Bz + C f x x + px + q = Bz + C ( )( ), ( )( ), x= z x= z skąd wyzaczamy B i C. Metoda 3: Symbolicze maipulacje z pomocą komputera (Mathematica, Maple, MatLab, Form,...) 48

Całkowaie fukcji iewymierych R( x, y) fukcja wymiera dwóch zmieych (iloraz wielomiaów dwóch zmieych) ax + b ax + b. R x, dx, ad bc, t = cx + d cx + d ( )., + +, a>, ( - ) = + + R x ax bx c dx t x a ax bx c b a<, (x+ ) = + + a 4a = + = t ax bx c x a, x a cosh t, x a, x a sih t podstawieia Eulera + t + t a) R( u, v) = R( u, v), t = cos x b) R( u, v) = R( u, v), t = si x prostsze podstawieia c) R( u, v) = R( u, v), t = tgx x t t 3. R ( si x,cos x) dx, t = tg, si x =, cos x =, dt = ( + t ) 49

f : [ a, b] R, m = if{ f ( x), x [ a, b]}, M = sup{ f ( x), x [ a, b]} Dzielimy [ a, b] a częsci: a = x < x < x <... < x < x = b Π = { x,..., x }, x = x x, i =,..., i=,..., i i i δ = max x sredica podzialu Π i mi = if{ f ( x) : x [ xi, xi ]}, M = sup{ f ( x) : x [ x, x ]} s i i i = x m i= i= i i suma dola, S = x M suma góra i i Z kostrukcji m( b - a) s S M ( b - a) Całka ozaczoa Riemaa 5

Rozważamy ormaly ciąg podzialów ( Π ), tj. taki, że limδ =. s i S ozaczają sumę dolą i górą dla podzialu Π. Tw. f : [ a, b] R ograiczoa dla dowolego ormalego ciągu ( Π ) istieją graice lim s i lim S, oraz ie zależą od wyboru podzaialów. b lim s = f ( x) dx calka dola, lim S = f ( x) dx calka góra a b a Fukcja jest calkowala w sesie Riemaa jeżeli calka góra rówa się dolej. b b b f ( x) dx = f ( x) dx = f ( x) dx calka ozaczoa (Riemaa) a a a 5

Tw. Fukcja ciągla w [ a, b] jest calkowala w sesie Riemaa Tw. Fukcja mootoicza w [ a, b] jest calkowala w sesie Riemaa b b b b b ( f + g)( x) = f ( x) + g( x), cf ( x) = c f ( x) a a a a a f, g calkowale iloczy fg calkowaly b c c b a a f ( x) + f ( x) = f ( x), f ( x) = f ( x), f ( x) = a b a a b a f ( x) g( x), x [ a, b] f ( x) g( x) b a b f ( x) f ( x) a b a b a 5

Tw. f i g - ciągle w [ a, b], f ( x) g( x), x : f ( x ) < g( x ) b f ( x) dx < g( x) dx a b a Tw. f - calkowala w sesie Riemaa w [ a, b], x [ a, b] x df( x) F( x) = f ( t) dt F ciągla, oraz = f ( x) dx a dla x, w których f jest ciągla. Tw. (podstawowe twierdzeie rachuku calkowego) f - ciągla posiada fukcję pierwotą F, oraz b a f ( x) dx = F( b) F( a), zapis: f ( x) dx = F( x) Tw. (o wartosci srediej) f - ciągla w [ a, b] x : f ( x b a b x= a ) = f ( x) dx b a b a 53

Zastosowaia całek Geometria: pole figury, objętość bryły, długość krzywej Miara Jordaa (fiz.) zbioru (tu: -wymiarowego): ) otaczamy zbiór ograiczoy A prostokątem S o bokach a,b ) dzielimy S a miejszych prostokątów jak a rysuku (pole każdego prostokąta wyosi ab/ 3) zliczamy wszystkie prostokąty zawarte w A i ozaczamy ich pole jako s 4) zliczamy wszystkie prostokąty, które zawierają jakiś pukt zbioru A i ozaczamy ich pole jako S 6) Jeżeli s*=s*=p, to A jest mierzaly w miara dola: s* = sup s sesie Jordaa, a P azywamy jego N polem miara góra: S* = if S s S s* S * N Uwaga: miara Jordaa brzegu, S*-s*, wyosi dla zbioru mierzalego 54

Przykłady zbiorów iemierzalych w sesie Jordaa (przejście graicze z liczbą wierzchołków przed pomiarem w sesie Jordaa) Ie: trójkąt Sierpińskiego, fraktale 55

Uwagi: W trzech wymiarach kostrukcja miary Jordaa jest aalogicza używamy prostopadłościaów. W większej liczbie wymiarów używamy hiperkostek. W jedym wymiarze (do pomiaru zbioru leżącego a prostej) używamy odcików. Przy zmiaie skali długości, L, pole zmieia się jak L, objętość jak L 3, hiperobjętość jak L d, gdzie d jest liczbą wymiarów przestrzei 56

Pole figury płaskiej Tw. f : [ a, b] R ciągla i ieujema pole figury utworzoej przez krzywą y = f ( x) oraz odciki AB, AC, BD, gdzie A = ( a,), B = ( b,), C = ( a, f ( a)), D = ( b, f ( b)) wyosi P b = a f ( x) dx (mówimy: pole obszaru pod wykresem f ( x)) Dowód wyika atychmiast z aalogii kostrukcji miary Jordaa i całki Riemaa Tw. f, g : [ a, b] R ciągle, f ( x) g( x) pole obszaru między wykresami y = f ( x) i y = g( y) wyosi b P = ( g( x) f ( x)) dx a 57

58

Przyklad: pole kola g( x) = r x, f ( x) = r x r r P = ( g( x) f ( x)) dx = r x dx r x = r cos t, dx = r si t dt π P r r cos t r si t dt r si t dt = r ( t si t cost) = π r π π si t dt = cos t dt = a a+ π a+ π a π [sredia wartosć si t i cos t w ich okresie: r = = = a+ π a+ π si t dt = cos t dt = ] π π a a 59

Objętość bryły obrotowej k = b k π V = π f ( x ) x, V = f ( x) dx Przyklad: objętosć kuli r ( ) π ( ) V= π r x dx = r x dx = r r 3 x 4 3 = π r x = π r 3 3 r a 6

Pole poboczicy bryły obrotowej f ( x) P = π f ( x) ( x) + ( f ( x)) = π f ( x) + x k = k= x b P = π f ( x) + ( f '( x)) dx a Przyklad: pole sfery ( ), '( ) f x = r x f x = r r x r x r P = π r x + dx = π r dx = 4π r r r x x 6

Długość krzywej Krzywa daa jest rówaiem parametryczym x = x( t), y = y( t), t ( t, t ) t L x t y t dt x( tk ) y( tk ) L = ( x( tk ) x( tk )) + ( y( tk ) y( tk )) = + t k= k= t t = ( '( )) + ( '( )) t Przyklad: dlugosć okręgu x( t) = cos t, y( t) = si( t), t =, t = π π π L = si t + cos tdt = dt = π 6

Całki iewłaściwe f : [ a, b) R, b R b =, β ( a, b) I β β a f ( x) dx Calka prawostroie iewlasciwa: f ( x) dx = lim I Aalogiczie defiiujemy calkę lewostroie iewlasciwą: f : ( c, a] R, c R c =, γ ( c, a) γ = a I = f ( x) dx, f ( x) dx = γ a c lim I γ c γ b a β b b a b Calka obustroie iewlasciwa: f ( x) dx = f ( x) dx + f ( x) dx c c a β 63

3 β β γ γ γ + x dx x x = lim = lim + = x β dx dx = lim x = lim π π = arctg x = = π p x p α x γ γ γ log xdx = lim( x log x x) = lim( γ log γ ) = dx β = lim p p = α p β p γ dla p < dla p β dx dla p > = lim = p x p x dla p 64

Kryterium całkowe zbieżości szeregu Podstawowa idea: 65

Jesli f : [, ) R, ciagla, ieujema, ierosąca, to f ( ) zbieży f ( x) dx zbieża = + Dowód: Ozaczmy a = f ( x) dx, wtedy a f ( ) a oraz (patrz rysuek) a f () a + a f () + f () f () + a... a + a +... + a f () + f () +... + f ( ) f () + a +... + a, czyli + f ( x) dx f ( k) f () + f ( x) dx f () + f ( x) dx k= ) Jeżeli istieje calka, to ciąg sum częsciowych jest ograiczoy, poadto jest rosący, bo f ( k), a zatem szereg jest zbieży. ) W graicy mamy f ( x) dx f ( k), zatem jesli calka jest rozbieża, to szereg też jest rozbieży k= 66

Wiosek: mamy góre i dole ograiczeia f ( x) dx f ( k) f () + f ( x) dx k= Dla sumowaia od k = m mamy m f ( x) dx f ( k) f ( m) + f ( x) dx k= m m Przyklad: ma tę samą wlasosć zbieżosci p l co dx p x l x = = p p l du u, p > = = p p ( u = l x ) u p l l, p 67

Stała Eulera-Mascheroiego dx γ = lim = lim log.5775... k k x = = k= k Nie wiadomo, czy jest liczbą wymierą czy iewymierą! Występuje w wielu całkach i szeregach, p. x dx e log x = γ 68

Graica pod całką Tw. f calkowale a [ a, b], ( f ) zbieży jedostajie do f. b b b Wtedy lim f ( x) dx = lim f ( x) = f ( x) i zbieżosć jest a a a jedostaja [moża zmieić kolejosć graicy i calkowaia] Wiosek: Poieważ szereg jest graicą ciągu sum częciowych, to jeżeli s( x) = f ( x) i zbieżosć jest jedostaja, to b a b = dxs( x) = dx f ( x) i zbiezosć jest jedostaja = a [moża calkować wyraz po wyrazie] 69

= = = ( ) t = zb. jedostajie w kole zbieżosci t < + t y ( ) dt t = dt zb. jedostajie dla y t < + t ( ) y + + y = l( + y) zb. jedostajie dla y < 3 4 5 y y y y l( + y) = y + +... 3 4 5 Waruek jedostajej zbieżosci jest koieczy. Kotrprzyklad: ( ) = exp( ), ( ) = lim ( ) = f x x x f x f x ( ) = exp( ) = ( exp( )) dx f x x lim dx f ( x) = dx f ( x) = 7

Różiczkowaie po parametrze Tw. f ( x, p) ciagla dla zmieej x [ a, b] oraz dla parametru p [ r, s], f poadto ma ciągla pochodą przy ustaloym x. Ozaczmy p b di(p) f ( x, p) I( p) = dx f ( x, p). Wtedy = dx. dp p a Przyklad: I( p) = y dx e y - px = dx x e = b( p) b( p) a( p) a( p) - px py di( p) e ( + py) (- ) dp p [moża kotyuować róziczkowaie] Uogólieie: = e p py d f ( x, p) f ( x, p) dx dx b'( p) f ( b( p), p) a '( p) f ( a( p), p). dp = + p b a Bardzo użytecza sztuczka! 7

Całkowaie fukcji oscylujących f ( x) mootoicza a [ a, ), lim f ( x) = f ( x)si( x + φ) dx zbieża a si x 3 4 dx = Γ x 4 π si( x ) dx cos( x ) dx calki Fresela x = = 7