Geodezja fizyczna i geodynamika

Podobne dokumenty
Geodezja fizyczna. Siła grawitacji. Potencjał grawitacyjny Ziemi. Modele geopotencjału. Dr inż. Liliana Bujkiewicz. 23 października 2018

Geodezja fizyczna. Potencjał normalny. Potencjał zakłócajacy. Dr inż. Liliana Bujkiewicz. 8 listopada 2018

Geodezja fizyczna i geodynamika

Geodezja fizyczna i geodynamika

Geodezja fizyczna i geodynamika

Geodezja fizyczna i geodynamika

Geodezja fizyczna i geodynamika

Geodezja fizyczna i geodynamika

cz.2 dr inż. Zbigniew Szklarski

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.

KURS CAŁKI WIELOKROTNE

Pole grawitacyjne. Definicje. Rodzaje pól. Rodzaje pól... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż. Ireneusz Owczarek.

dr inż. Zbigniew Szklarski

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Plan wykładu. Rodzaje pól

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

Siła tarcia. Tarcie jest zawsze przeciwnie skierowane do kierunku ruchu (do prędkości). R. D. Knight, Physics for scientists and engineers

Siły centralne, grawitacja (I)

II.6. Wahadło proste.

MECHANIKA OGÓLNA (II)

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

METODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 10 7.XII Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych

CHARAKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁASKICH

Teoria Względności. Czarne Dziury

Atom (cząsteczka niepolarna) w polu elektrycznym

Mechanika ruchu obrotowego

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,

Prawo powszechnego ciążenia Newtona

Elektrodynamika Część 2 Specjalne metody elektrostatyki Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Fizyka. Wykład 2. Mateusz Suchanek

Atom wodoru w mechanice kwantowej

- substancje zawierające swobodne nośniki ładunku elektrycznego:

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology

29 Rozpraszanie na potencjale sferycznie symetrycznym - fale kuliste

Fizyka 10. Janusz Andrzejewski

podsumowanie (E) E l Eds 0 V jds

Zasady dynamiki ruchu obrotowego

Siły oporu prędkość graniczna w spadku swobodnym

Wykład Pojemność elektryczna. 7.1 Pole nieskończonej naładowanej warstwy. σ-ładunek powierzchniowy. S 2 E 2 E 1 y. ds 1.

Pole magnetyczne magnesu w kształcie kuli

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki nieoznaczone

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Fizyka 1 (mechanika) AF14. Wykład 9

Układy współrzędnych

Modele odpowiedzi do arkusza Próbnej Matury z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

Wykład 1. Elementy rachunku prawdopodobieństwa. Przestrzeń probabilistyczna.

1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych. , u x1 x 2

Wyznaczanie profilu prędkości płynu w rurociągu o przekroju kołowym

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXIII: Przypomnienie: statyka

Orbity typu Mołnija. praktyczne zastosowanie mechaniki nieba. Maciej Urbaniak IFM PAN Poznań. Dysk z Nebry, ok pne

v = v i e i v 1 ] T v = = v 1 v n v n [ ] U [x y z] T (X,Y,Z)

v = v i e i v 1 ] T v =

Wykład 5: Dynamika. dr inż. Zbigniew Szklarski

Na skutek takiego przemieszcznia ładunku, energia potencjalna układu pole-ładunek zmienia się o:

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

E4. BADANIE POLA ELEKTRYCZNEGO W POBLIŻU NAŁADOWANYCH PRZEWODNIKÓW

Wykład FIZYKA I. 8. Grawitacja. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Fizyka elektryczność i magnetyzm

8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI

Całka podwójna po prostokącie

Fizyka 9. Janusz Andrzejewski

Równania dla potencjałów zależnych od czasu

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

magnetyzm ver

ver grawitacja

Arkusz 6. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

θ = 0 lub = = g l dw dt Przykłady drgań: Wahadło matematyczne (małe wychylenia): Inaczej: m l(1-cosθ) Drgania i fale II rok Fizyki BC

Rys. 1. Ilustracja modelu. Oddziaływanie grawitacyjne naszych ciał z masą centralną opisywać będą wektory r 1

ZASTOSOWANIA CAŁEK OZNACZONYCH

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Niektóre zastosowania całki krzywoliniowej niezorientowanej 1.Długość l łuku zwykłego gładkiego Γ

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 5 2.XI Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Siły oporu prędkość graniczna w spadku swobodnym

Fizyka dla Informatyki Stosowanej

EGZAMIN Z ANALIZY II R

Analiza Matematyczna Praca domowa

Wyznaczanie współczynnika sztywności drutu metodą dynamiczną.

PRĄD ELEKTRYCZNY I SIŁA MAGNETYCZNA

WYKŁAD 11 OPTYMALIZACJA WIELOKRYTERIALNA

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

IV.2. Efekt Coriolisa.

IX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA

Elementarne przepływy potencjalne (ciąg dalszy)

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

Oddziaływania fundamentalne

Matematyka z el. statystyki, # 4 /Geodezja i kartografia I/

KOOF Szczecin: Komitet Główny Olimpiady Fizycznej. Andrzej Wysmołek Komitet Główny Olimpiady Fizycznej, IFD UW.

Przykład 4.1. Ściag stalowy. L200x100x cm 10 cm I120. Obliczyć dopuszczalną siłę P rozciagającą ściąg stalowy o przekroju pokazanym na poniższym

Matematyka liczby zespolone. Wykład 1

2. Charakterystyki geometryczne przekroju

Prędkość i przyspieszenie punktu bryły w ruchu kulistym

Równania Lagrange a II r.

Transkrypt:

Geodezja fizyczna i geodynamika Wstęp. Potencjał gawitacyjny iemi. Modele geopotencjału. D inż. Liliana Bujkiewicz 27 maca 2017 D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 1 / 25

Liteatua 1 Geodezja współczesna - Kazimiez Czanecki, PWN 2014 2 Geodezja fizyczna - Adam Łyszkowicz, Wyd. Uniwesytetu Wamińsko-Mazuskiego w Olsztynie 2012 3 Geodezja fizyczna i gawimetia geodezyjna. Teoia i paktyka - Macin Balik, Andzej Pachuta, Oficyna Wydawnicza Politechniki Waszawskiej 2007 4 Physical Geodesy - Matin Vemee, https://uses.aalto.fi/ mvemee/mpk-en.pdf D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 2 / 25

Wstęp Geodezja fizyczna - nauka o fizycznych własnościach pola gawitacyjnego iemi Tadycyjna geodezja - pion, lokalna linia pionu, lokalny kieunek wetykalny, pomiay óżnic geopotencjału Geodezja satelitana - badania pola gawitacyjnego, pozyskiwanie danych do twozenia modelu geopotencjału; pozycjonowanie i nawigacja (z wykozystaniem modeli geopotencjału) WGS 84 - Wold Geodetic System 84 - globalny system odniesienia, podstawa do twozenia map, podstawa działania GPS EGM96 (Eath Gavitational Model 1996), EGM2008 - modele (zeczywistego) geopotencjału (w postaci seii współczynników hamonik sfeycznych) Geoida - powiezchnia ekwipotencjalna pawdziwego geopotencjału - najlepiej pasujaca do śedniego poziomu móz (inaczej: powiezchnia móz w ównowadze, któa powstałaby, gdyby wody mogły swobodnie pouszać się pod ladem) D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 3 / 25

Siła gawitacyjna - powtóka F = GMm 2, g = F m = GM 2, = x 2 + y 2 + z 2 G = 6, 67408(31) 10 11 m 3 kg s 2, 0, 01 m s 2 = 1Gal 1 10 5 m s 2 = 1mGal, D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 4 / 25

Potencjał: V = GM Wekto pzyspieszenia jest gadientem potencjału pola gawitacyjnego: ( V g = V = x, V y, V ) z ( V x = GM x 1 x 2 + y 2 + z 2 ) = GM ( (x 2 + y 2 + z 2 ) 1/2) = MG( 1 x 2 )(x2 + y 2 + z 2 ) 3/2 2x = GM x 3 g = ( GM x 3, GM y 3, GM z ) 3 = GM 3 (x, y, z) g = GM 3 (x, y, z) = GM 2 Dla sfey kieunek pionu = kieunek gadientu = kieunek adialny: Analogicznie: ( ) dv 1 ( d = GM = GM 1) = GM 2 = GM 2 = V ( ) dg 1 ( d = GM 2 = GM 2) = 2GM 3 = 2 GM 3 = 2 g - pzyspieszenie maleje waz ze wzostem D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 5 / 25

Potencjał V = GM jest funkcja hamoniczna - tzn. spełnia ównanie Laplace a: Spawdzenie: Analogicznie: W sumie : 2 V x 2 + 2 V y 2 2 V x 2 + 2 V z 2 = x V = 0 2 V x 2 + 2 V y 2 + 2 V z 2 = 0 ( GM x 3 ) = = GM 5 ( 2x 2 + y 2 + z 2) 2 V y 2 2 V z 2 = GM 5 ( x 2 2y 2 + z 2) = GM 5 ( x 2 + y 2 2z 2) = GM 5 ( 2x 2 + y 2 + z 2 + x 2 2y 2 + z 2 + x 2 + y 2 2z 2) = 0 D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 6 / 25

powiezchnie poziomowe - ekwipotencjalne Dla V = GM powiezchnie ekwipotencjalne: = const. D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 7 / 25

wyznaczanie wysokości D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 8 / 25

Potencjał gawitacyjny od niewielkiej masy m w odległosci l : V = Gm l V = i V i = i G m i l i V = G dm l m = σ(x, y, z) v = σ(x, y, z) x y z dm = σ(x, y, z)dxdydz Jeśli P(x P, y P, z P ), a element masy dm jest w punkcie (x, y, z), to l = (x x P ) 2 + (y y P ) 2 + (z z P ) 2 G V(x P, y P, z P ) = σ(x, y, z)dxdydz (x xp ) 2 + (y y P ) 2 + (z z P ) 2 D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 9 / 25

Potencjał gawitacyjny V = G m l V = Σ i G m i l i V = G dm l l = ϱ l 2 = ϱ 2 = ( ϱ) ( ϱ) = 2 + ϱ 2 2 ϱ = 2 + ϱ 2 2ϱ cos ψ l = 2 + ϱ 2 2ϱ cos ψ = 1 + ( ) ϱ 2 2 Punkt P - ustalony - stałe ; elementy masy zmieniaja się - zmienne ϱ i ψ V = G dm 1 + ( ϱ ) 2 ( 2 ϱ ) cos ψ ( ) ϱ cos ψ D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 10 / 25

1 Rozwinięcie funkcji w szeeg (wzó) MacLauina: f (x) = n=0 f (n) (0) xn n! f (0) + f (0)x + f (0) x2 2! + f (3) (0) x3 3! + f (4) (0) x4 4! +... f (N) (0) xn N! 2 Funkcja podcałkowa: 1 1 + ( ϱ ) 2 ( 2 ϱ ) x = cos ψ 3 Rozwinięcie w szeeg: ( ) ϱ 2 2 ( ) ϱ cos ψ 1 1 + x 4 Wstawiajac za x... 1 1 + ( ϱ ) 2 ( 2 ϱ ) = 1 1 cos ψ 2 1 1 + x = 1 1 2 x + 3 8 x2 5 16 x3 + 35 128 x4 63 256 x5 +... [ ( ) ϱ 2 2 ( ) ] ϱ cos ψ + 3 8 [ ( ) ϱ 2 2 ( ) 2 ϱ cos ψ] +... D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 11 / 25

1 Pozadkuj ac względem potęg wyażenia ϱ : 1 + ( ) ϱ cos ψ + ( ϱ 1 1 + ( ϱ ) 2 ( 2 ϱ ) = cos ψ ) 2 ( ) 1 ( 3 cos 2 ψ 1) + 2 ( ϱ 2 auważamy, że pojawiaja się wielomiany Legende a ( funkcje kuliste ): ) 3 ( ) 1 ( 5 cos 3 ψ 3 cos ψ) +... 2 P 0 (cos ψ) = 1, P 1 (cos ψ) = cos ψ, P 2 (cos ψ) = 3 2 cos2 ψ 1 2, P 3(cos ψ) = 5 2 cos3 ψ 3 2 cos ψ 3 Ostatecznie ozwinięcie jest postaci: 1 = 1 l 1 1 + ( ϱ ) 2 ( 2 ϱ ) = 1 cos ψ n=0 ( ) ϱ n P n (cos ψ) V = G dm l = G n=0 ( ) ϱ n P n (cos ψ) dm D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 12 / 25

Jeśli jest jednoodna kula (σ, M, R), to potencjał wyliczamy od azu bez ozwijania w szeeg, całkujac po całej kuli we współzędnych sfeycznych i dla > R otzymujemy V=GM/. Jeśli dla tej samej kuli będziemy całkować szeeg wyaz po wyazie, to okaże się, że pewne całki maja swoje intepetacje fizyczne. V = n=0 G ( ) ϱ n P n (cos ψ) dm = P 0 (cos ψ) = 1, P 1 (cos ψ) = cos ψ, P 2 (cos ψ) = 3 2 cos2 ψ 1 2, V n = V 0 + V 1 + V 2 + V 3 +... n=0 V 0 = G 1 dm V 1 = G 2 ϱ cos ψ dm V 2 = G 2 3 Wzó ekuencyjny dla wielomianów Legende a dla n > 1 : P n(t) = 2n 1 t P n 1 (t) n 1 P n 2 (t). n n ( ) ϱ 2 3 cos 2 ψ 1 dm D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 13 / 25

V 0 = GM - potencjał dla kuli o masie M - gdyby iemia była jednoodna kula, to kolejne V n musiałyby się zeować. Powacamy teaz do układu współzędnych XY i można pzyjać, że poczatek tego układu pokywa się ze śodkiem ciężkości iemi, a osie - z osiami głównymi bezwładności. W układzie tym : ϱ = ϱ = x 2 + y 2 + z 2, atem: cos ψ = ϱ ϱ V 1 = V 1 = G 2 = xx P + yy P + zz P ϱ ϱ cos ψ dm = G 3 (xx P + yy P + zz P ) dm = G x 3 P x dm + y P y dm + z P z dm Tzy całki to tzw. momenty statyczne, więc jeśli współzędne śodka masy sa ówne (0,0,0), to te całki też się zeuja, więc V 1 = 0. D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 14 / 25

W całce dla V 2 mamy: ( ) ϱ 2 3 cos 2 ψ 1 = 1 (3(xx 2 P + yy P + zz P ) 2 2 ϱ 2) = 1 ) (3(xx 2 P + yy P + zz P ) 2 (x 2 P + y2 P + z2 P )(x2 + y 2 + z 2 ) =... = 1 2 [x 2 P Pzykładowo piewszy składnik: ( 2x 2 y 2 z 2) ( + y 2 P 2y 2 x 2 z 2) ( + z 2 P 2z 2 x 2 y 2) + +6x P y P (xy) + 6x P z P (xz) + 6y P z P (yz)] 2x 2 y 2 z 2 = (x 2 + z 2 ) + (x 2 + y 2 ) 2(y 2 + z 2 ) wstawiony do całki geneuje główne momenty bezwładności: V 2.1 = G ( ) 2 5 x2 P (x 2 + z 2 ) + (x 2 + y 2 ) 2(y 2 + z 2 ) dm = G ( ) 2 5 x2 P Iyy + I zz 2I xx podobnie dwa kolejne, a ostatnie tzy daja momenty dewiacyje i pzykładowo: V 2.6 = G 2 5 6y Pz P (yz) dm = G 5 3y Pz P ( I ) yz Jeśli osie xyz pokywaja się z głównymi osiami bezwładności iemi, to momenty dewiacyjne sa ówne zeo. D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 15 / 25

V 2 = V 2.1 + V 2.2 + V 2.3 = G [ 2 5 x 2 ( ) ( ) ( ) ] P Iyy + I zz 2I xx + y 2 P Ixx + I zz 2I yy + z 2 P Ixx + I yy 2I zz Momenty bezwładności sa wyznaczane metodami astonomicznymi - sa to wielkości zędu 8 10 37 kg m 2. W innych oznaczeniach: I xx, I yy, I zz A,B,C: V 2 = G 2 5 [ x 2 P (B + C 2A) + y2 P (A + C 2B) + z2 P (A + B 2C) ] D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 16 / 25

Dalsze ozwijanie potecjału w hamoniki sfeyczne Współzędne sfeyczne z = cos θ x = sin θ cos λ y = sin θ sin λ θ = π 2 ϕ cos θ = sin ϕ ϕ - szeokość geogaficzna, λ - długość geogaficzna D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 17 / 25

Niech punkt obsewacji P (o współzędnych katezjańskich (x P, y P, z P ) ma współzędne sfeyczne (, θ, λ) z P = cos θ, y P = sin θ sin λ, x P = sin θ cos λ i podobnie punkty obszau całkowania - (, θ, λ ) ( zamiast ϱ dla ujednolicenia notacji): z = cos θ, y = sin θ sin λ, x = sin θ cos λ własności iloczynu skalanego otzymujemy zwiazek między katami ψ, θ, θ, λ, λ : cos ψ = (x P, y P, z P ) (x, y, z) (x P, y P, z P ) (x, y, z = = cos θ cos θ + sin θ sin θ cos(λ λ). D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 18 / 25

Wtedy P n(cos ψ) = P n(cos θ cos θ + sin θ sin θ cos(λ λ)) pzyjmuje postać: P n(cos θ) = P n(cos θ)p n(cos θ ) + 2 P n(cos ψ) = n m=1 (n m)! [ Pnm(cos θ) cos(mλ)p nm(cos θ ) cos(mλ ) (n + m)! +P nm(cos θ) sin(mλ)p nm(cos θ ) sin(mλ ) ] n m=0 (n m)! [ κ Pnm(cos θ) cos(mλ)p nm(cos θ ) cos(mλ ) (n + m)! +P nm(cos θ) sin(mλ)p nm(cos θ ) sin(mλ ) ], gdzie κ = 1 dla m = 0 i κ = 2 dla m > 0, a P nm to stowazyszone funkcje Legende a. Wzó na stowazyszone funkcje Legende a: Np. P nm(t) = (1 t 2) m 2 d m dt m Pn(t) P 2 (cos ψ) = 3 2 cos2 ψ 1 2 P 2 (t) = 3 2 t2 1 2 ( P 21 (t) = 1 t 2) 12 3t P 21 (cosψ) = 3 sin ψ cos ψ D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 19 / 25

P n(cos ψ) = n m=0 (n m)! [ κ Pnm(cos θ) cos(mλ)p nm(cos θ ) cos(mλ ) (n + m)! +P nm(cos θ) sin(mλ)p nm(cos θ ) sin(mλ ) ], Całkowanie jest po zmiennych pimowanych (potencjał wyznaczany jest w punkcie (, θ, λ)) V = G ( ) n P n (cos ψ) dm = GM ( 1 ) n 1 + P n (cos ψ) dm M n=0 n=2 = GM ( ) a n ( 1 ) n 1 + P n (cos ψ) dm M a n=2 a - długość ównikowej półosi elipsy; dla n = 0: dm = M = GM [ n 1 + n=2 m=0 ( ) a n (C nm cos(mλ) + S nm sin(mλ)) P nm(cos θ)] D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 20 / 25

C nm = Współczynniki ozkładu mas = 1 (n m)! κ M (n + m)! 1 M ( a ) n (n m)! κ (n + m)! Pnm(cos θ ) cos(mλ )dm ( ) n P nm(cos θ ) cos(mλ )σ(, φ, λ )dv a dv jest elementem objętości, σ(, φ, λ ) jest gęstościa. Analogicznie S nm =... sin(mλ )... Widać, że S n0 = 0 dla wszystkich n Współczynniki te wyznaczane sa na podstawie pomiaów satelitanych (np. z analizy obit satelitów), jak ównież na podstawie danych gawimetycznych zebanych na powiezchni iemi. Bak n = 1 w sumie: poczatek układu odniesienia pokywa się ze śodkiem masy iemi i stad C 10, C 11, S 10, S 11 0 D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 21 / 25

Momenty bezwładności i momenty dewiacyjne: A = I xx B = I yy C = I zz D = I yz E = I xz F = I xy Np. A = I xx = 1 M ( y 2 + z 2) dm F = I xy = 1 (xy)dm M Oś z pokywa się z osia maksymalnego głównego momentu bezwładności (C): Spłaszczenie iemi : C 20 = C A+B 2 Ma 2 = 5 C 20 = 1, 08263 10 3 C 21 E 0 S 21 D 0 C 22 = B A 4Ma 2 S 22 = 10 6 F = 10 6 2Ma2 ( 10 9) J 2 = C 2 = C 20 f = 3 2 J 2 + 1 a 2 ω 3 2 GM Stad J 2 nazywany jest spłaszczenem dynamicznym iemi (jest paametem dla GRS 80) D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 22 / 25

Model EGM96 W paktyce używa się unomowanych funkcji Legende a i wtedy odpowiednio oznaczane sa współczynniki ozkładu mas jako C nm oaz S nm [ V = GM 360 n ( ) a n 1 + ( Cnm cos(mλ) + S nm sin(mλ) ) Pnm(cos θ)] n=2 m=0 Źódło: Matin Vemee Physical Geodesy D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 23 / 25

Potencjał siły odśodkowej: dodanie potencjału siły odśodkowej V = 1 2 ω2 2 xy = 1 2 ω2 (x 2 + y 2 ) = 1 2 ω2 2 cos 2 φ a od = V = (ω 2 x, ω 2 y) = ω 2 xy Całkowity potencjał siły ciażenia: [ W = V + V = GM n ( ) a n 1 + ( Cnm cos(mλ) + S nm sin(mλ) ) Pnm(cos θ)] + ω2 2 cos 2 φ 2 n=2 m=0 Osie główne momentu bezwładności Ustalone osie x i y nie pokywaja się z osiami głównymi a i b momentu bezwładności. Kieunek osi a : 14.93 W Kieunek osi b : 75.07 E Źódło: H.S. Liu, B.F. Chao - Geophys. J, Int. (1991) 106, 699-702 http://www.eath.sinica.edu.tw/ bfchao/publication/eng/ D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 24 / 25

Geoida w modelu EGM96 źódło: NASA Goddad Space Flight Cente https://en.wikipedia.og/wiki/egm96 D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna i geodynamika 27 maca 2017 25 / 25