MECHANIKA OGÓLNA (II)

Podobne dokumenty
MECHANIKA OGÓLNA (II)

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

Prędkość i przyspieszenie punktu bryły w ruchu kulistym

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology

Ruch płaski. Bryła w ruchu płaskim. (płaszczyzna kierująca) Punkty bryły o jednakowych prędkościach i przyspieszeniach. Prof.

10. Ruch płaski ciała sztywnego

BRYŁA SZTYWNA. Umowy. Aby uprościć rozważania w tym dziale będziemy przyjmować następujące umowy:

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.

II.6. Wahadło proste.

Pęd, d zasada zac zasad a zac owan owan a p a p du Zgod Zg n od ie n ie z d r d u r g u im g pr p a r wem e N ew e tona ton :

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

1. Ciało sztywne, na które nie działa moment siły pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem obrotowym jednostajnym.

Zasady dynamiki ruchu obrotowego

Siły oporu prędkość graniczna w spadku swobodnym

Siła. Zasady dynamiki

Ruch jednostajny po okręgu

Składowe przedmiotu MECHANIKA I MECHATRONIKA. mechanika techniczna podstawy konstrukcji maszyn mechatronika

cz.2 dr inż. Zbigniew Szklarski

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

SK-7 Wprowadzenie do metody wektorów przestrzennych SK-8 Wektorowy model silnika indukcyjnego, klatkowego

9. 1. KOŁO. Odcinki w okręgu i kole

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Ruch obrotowy INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

WYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOSCI KRĄŻKA

Ruch kulisty bryły. Kinematyka

Grzegorz Kornaś. Powtórka z fizyki

MOBILNE ROBOTY KOŁOWE WYKŁAD 04 DYNAMIKA Maggie dr inż. Tomasz Buratowski. Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Robotyki i Mechatroniki

IV.2. Efekt Coriolisa.

CHARAKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁASKICH

SKRYPT DO ZAJĘĆ WYRÓWNAWCZYCH Z FIZYKI DLA STUDENTÓW I ROKU AKADEMII MORSKIEJ W SZCZECINIE

GEOMETRIA PŁASZCZYZNY

Mechanika ogólna. Kinematyka. Równania ruchu punktu materialnego. Podstawowe pojęcia. Równanie ruchu po torze (równanie drogi)

Fizyka. Wykład 2. Mateusz Suchanek

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI

Opis ćwiczeń na laboratorium obiektów ruchomych

MECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Fizyka dla Informatyki Stosowanej

Siła tarcia. Tarcie jest zawsze przeciwnie skierowane do kierunku ruchu (do prędkości). R. D. Knight, Physics for scientists and engineers

MECHANIKA 2 KINEMATYKA. Wykład Nr 5 RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI. W roku 1820 Oersted zaobserwował oddziaływanie przewodnika, w którym płynął

θ = s r, gdzie s oznacza długość łuku okręgu o promieniu r odpowiadającą kątowi 2. Rys Obrót ciała wokół osi z

00502 Podstawy kinematyki D Część 2 Iloczyn wektorowy i skalarny. Wektorowy opis ruchu. Względność ruchu. Prędkość w ruchu prostoliniowym.

Elementarne przepływy potencjalne (ciąg dalszy)

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 10 7.XII Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Pole magnetyczne. 5.1 Oddziaływanie pola magnetycznego na ładunki. przewodniki z prądem Podstawowe zjawiska magnetyczne

MECHANIKA 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY CIAŁA SZTYWNEGO. Wykład Nr 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Wyznaczanie współczynnika sztywności drutu metodą dynamiczną.

Pole grawitacyjne. Definicje. Rodzaje pól. Rodzaje pól... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż. Ireneusz Owczarek.

POLE MAGNETYCZNE ŹRÓDŁA POLA MAGNETYCZNEGO

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład III

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

Wyznaczanie profilu prędkości płynu w rurociągu o przekroju kołowym

POLE MAGNETYCZNE ŹRÓDŁA POLA MAGNETYCZNEGO

Wykład FIZYKA I. 8. Grawitacja. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Zjawisko indukcji. Magnetyzm materii.

KURS GEOMETRIA ANALITYCZNA

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym

MECHANIKA 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Fizyka 10. Janusz Andrzejewski

Studia magisterskie ENERGETYKA. Jan A. Szantyr. Wybrane zagadnienia z mechaniki płynów. Ćwiczenia 2. Wyznaczanie reakcji hydrodynamicznych I

Mechanika ruchu obrotowego

Wykład 15. Reinhard Kulessa 1

WYZNACZANIE PRĘDKOŚCI PRECESJI ŻYROSKOPU. BADANIE MODELU STABILIZATORA ŻYROSKOPOWEGO

ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU: PODSTAWY DYNAMIKI BRYŁY SZTYWNEJ

Podstawy fizyki wykład 4

PRĄD ELEKTRYCZNY I SIŁA MAGNETYCZNA

PRAWA ZACHOWANIA Prawa zachowania najbardziej fundamentalne prawa:

ĆWICZENIE 6. POMIAR MOMENTU BEZWŁADNOŚCI. SPRAWDZENIE DRUGIEJ ZASADY DYNAMIKI DLA RUCHU OBROTOWEGO. BADANIE ADDYTYWNOŚCI MOMENTU BEZWłADNOŚCI

KINEMATYKA. Pojęcia podstawowe

Prawo Gaussa. Potencjał elektryczny.

Lista zadań nr 1 - Wektory

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Zastosowanie zasad dynamiki Newtona.

Energia potencjalna jest energią zgromadzoną w układzie. Energia potencjalna może być zmieniona w inną formę energii (na przykład energię kinetyczną)

Magnetyzm. A. Sieradzki IF PWr. Pole magnetyczne ŁADUNEK ELEKTRYCZNY ŁADUNEK MAGNETYCZNY POLE ELEKTRYCZNE POLE MAGNETYCZNE

PRACA MOC ENERGIA. Z uwagi na to, że praca jest iloczynem skalarnym jej wartość zależy również od kąta pomiędzy siłą F a przemieszczeniem r

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

Wykład Półprzewodniki

dr inż. Zbigniew Szklarski

Pola elektryczne i magnetyczne

20 ELEKTROSTATYKA. PRAWO COULOMBA.

WYWAŻANIE MASZYN WIRNIKOWYCH W ŁOŻYSKACH WŁASNYCH

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Próba określenia miary jakości informacji na gruncie teorii grafów dla potrzeb dydaktyki

KINEMATYCZNE WŁASNOW PRZEKŁADNI

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

5. Mechanika bryły sztywnej

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA (1980/1981). Stopień I, zadanie teoretyczne T4 1

= ± Ne N - liczba całkowita.

ROZWIAZANIA ZAGADNIEŃ PRZEPŁYWU FILTRACYJNEGO METODAMI ANALITYCZNYMI.

11. 3.BRYŁY OBROTOWE. Walec bryła obrotowa powstała w wyniku obrotu prostokąta dokoła prostej zawierającej jeden z jego boków

29 Rozpraszanie na potencjale sferycznie symetrycznym - fale kuliste

BRYŁA SZTYWNA. Zestaw foliogramów. Opracowała Lucja Duda II Liceum Ogólnokształcące w Pabianicach

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

Transkrypt:

MECHNIK GÓLN (II) Semest: II (Mechanika I), III (Mechanika II), ok akademicki 2017/2018 Liczba godzin: sem. II*) - wykład 30 godz., ćwiczenia 30 godz. sem. III*) - wykład 30 godz., ćwiczenia 30 godz. (dla kie. IMM 15 godz.) *) Wykładający: egzamin pof. d hab. inż. Edmund Wittbodt Kateda Mechaniki i Mechatoniki p. 101 (seketaiat p. 102) WM Ćwiczenia tablicowe: mg inż. Gzegoz anaszek, mg inż. Kzysztof obowski, mg inż. dian zechowski, mg inż. Julita Sagun, mg inż. Kaol Żmich

Ruch płaski Ruchem płaskim nazywamy uch, podczas któego wszystkie punkty ciała pouszają się w płaszczyznach ównoległych do pewnej nieuchomej płaszczyzny, zwanej płaszczyzną kieującą. Punkty były o jednakowych pędkościach i pzyspieszeniach 0 (płaszczyzna kieująca) yła w uchu płaskim Punkty ciała leżące na postej postopadłej do płaszczyzny kieującej pouszają się po takich samych toach, mają jednakowe pędkości i pzyspieszenia. Zatem dla badania uchu płaskiego wystaczy wziąć pod uwagę dowolny pzekój ciała płaszczyzną ównoległą do kieującej.

Ruch płaski jest supepozycją (złożeniem) uchów: postępowego dowolnie wybanego punktu ciała (bieguna) i obotowego wokół tego wybanego punktu. Ruch płaski można też taktować jako uch obotowy, wokół pewnego punktu, tzw. śodka obotu. Śodek obotu zmienia swoje położenie podczas uchu. a) φ b) Ruch płaski jako: a) supepozycja uchu postępowego i obotowego, b) uch obotowy wokół chwilowego śodka obotu C

Położenie były by okeślić położenie ciała na płaszczyźnie należy podać tzy współzędne (była ma tzy stopnie swobody). Na ogół są to: y Położenie były w uchu płaskim 0 φ ψ dwie współzędne bieguna (x, y): x o = x o (t), x y x y o = y o (t), (3.34a) kąt, o jaki obóciło się ciało = (t). (3.34b) Położenie dowolnego punktu były, względem nieuchomego układu osi x, y, okeślamy za pomocą wektoa. Ponieważ położenie punktu, względem bieguna, opisuje wekto, gdzie cos i sin j, więc wekto pzyjmuje postać ( x cos ) i ( y sin ) j. (3.35)

Pędkość były Pędkość ciała w uchu płaskim jest okeślona, jeżeli znamy pędkość bieguna oaz pędkość kątową były. Pędkość bieguna obliczamy óżniczkując współzędne bieguna z ównania (3.34a) względem czasu x i y j, (3.36a) gdzie: x, y y, x natomiast pędkość kątową obliczamy óżniczkując kąt obotu ciała z ównania (3.34b) względem czasu k (3.36b) Wielkości opisujące pędkość były w uchu płaskim

Pędkość liniową punktu były obliczamy pzez zóżniczkowanie względem czasu ównania (3.35). (3.37) Pędkość jest pędkością bieguna i dana jest ównaniem (3.36a), natomiast względem bieguna, obliczamy jak dla uchu obotowego z zależności, któa jest pędkością punktu cos j i j k 0 0, (3.38) cos sin 0 y y j zatem xi y j, (3.39) y y j ψ x i x sin i x i gdzie: x sin, y cos. x y x Wekto pędkości punktu były w uchu płaskim

Watość wektoa pędkości punktu obliczamy (ys. 3.28) 2 2 2 2 x y ( sin ) ( cos ) x y 2 2 2 2 ( x ) ( y ) 2 ( x sin y cos ). Często wygodniej jest obliczać pędkość punktu, kozystając ze współzędnych natualnych do opisu pędkości względnej. We wzoze (3.37), jak popzednio, 0 jest pędkością bieguna, a jest pędkością względną punktu względem bieguna. Zatem, (3.40) gdzie:,, pzy czym:, zaś kieunek wektoa jest postopadły do wektoa i do wektoa (zgodny z kieunkiem osi t) co można też zapisać et. statecznie zależność na pędkość punktu były pzyjmuje postać et. (3.41) t e t keślenie pędkości punktu były w uchu płaskim pzy danej pędkości punktu n

Twiedzenie 1 W uchu płaskim istnieje punkt, któego pędkość jest ówna zeo. Jest to chwilowy śodek pędkości. Pzyjmując za biegun chwilowy śodek pędkości ( C ) pędkość dowolnego punktu możemy obliczyć z zależności et. t ρ C 0 n Pędkość punktu były w uchu płaskim pzy wykozystaniu chwilowego śodka pędkości

Twiedzenie 2 Wekto pędkości punktu były jest postopadły do pomienia łączącego chwilowy śodek pędkości z tym punktem. Twiedzenie 3 Końce wektoów pędkości dowolnych punktów były w uchu płaskim są widziane pod tym samym kątem z chwilowego śodka pędkości, pzy czym actg. Pędkości punktów były widziane z chwilowego śodka pędkości C C

Twiedzenie 4 Rzuty wektoów pędkości dwóch dowolnych punktów były na postą łączącą te punkty są sobie ówne. cos cos. cos cos Rzuty wektoów pędkości punktów i były na postą łączącą te punkty Twiedzenie to jest słuszne dla dowolnego uchu były. Gdyby zuty wektoów pędkości punktów nie były sobie ówne, to odległość pomiędzy tymi punktami musiałaby się zmieniać, co jest z założenia niemożliwe dla były sztywnej.