Dynamika punktu materialnego

Podobne dokumenty
Guanajuato, Mexico, August 2015

W siła działająca na bryłę zredukowana do środka masy ( = 0

PRAWA ZACHOWANIA Prawa zachowania najbardziej fundamentalne prawa:

Grawitacja: - wiąże wszystkie masy we Wszechświecie, - jest najsłabszą wśród znanych nam sił, - działa na wszystkich odległościach,

KINEMATYKA. Pojęcia podstawowe

Maria Dems. T. Koter, E. Jezierski, W. Paszek

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Grzegorz Kornaś. Powtórka z fizyki

Pęd, d zasada zac zasad a zac owan owan a p a p du Zgod Zg n od ie n ie z d r d u r g u im g pr p a r wem e N ew e tona ton :

MECHANIKA III (Mechanika analityczna)

>> ω z, (4.122) Przybliżona teoria żyroskopu

Zasada pędu i popędu, krętu i pokrętu, energii i pracy oraz d Alemberta bryły w ruchu postępowym, obrotowym i płaskim

Praca. r r. Praca jest jednąz form wymiany energii między ciałami. W przypadku, gdy na ciało

Ruch kulisty bryły. Kinematyka

Fizyka. Wykład 2. Mateusz Suchanek

Pola siłowe i ich charakterystyka

MECHANIKA III (Mechanika analityczna)

cz.2 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.

Oddziaływania fundamentalne

DODATEK 6. Pole elektryczne nieskończenie długiego walca z równomiernie rozłożonym w nim ładunkiem objętościowym. Φ = = = = = π

Wyznaczanie reakcji dynamicznych oraz wyważanie ciała w ruchu obrotowym wokół stałej osi 8

Nierelatywistyczne równania ruchu = zasady dynamiki Newtona

MECHANIKA OGÓLNA (II)

Konspekt lekcji. I. Metryczka konspektu: II. Plan lekcji:

Fizyka 3. Janusz Andrzejewski

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology

23. CAŁKA POWIERZCHNIOWA NIEZORIENTOWANA

I. KINEMATYKA I DYNAMIKA

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Opis ruchu płynu rzeczywistego

J. Szantyr Wykład 11 Równanie Naviera-Stokesa

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

ZASADY DYNAMIKI. Przedmiotem dynamiki jest badanie przyczyn i sposobów zmiany ruchu ciał.

Przemieszczeniem ciała nazywamy zmianę jego położenia

WPROWADZENIE. Czym jest fizyka?

Siła tarcia. Tarcie jest zawsze przeciwnie skierowane do kierunku ruchu (do prędkości). R. D. Knight, Physics for scientists and engineers

OSCYLATOR HARMONICZNY

Część I. MECHANIKA. Wykład KINEMATYKA PUNKTU MATERIALNEGO. Ruch jednowymiarowy Ruch na płaszczyźnie i w przestrzeni.

Ruch kulisty bryły. Kąty Eulera. Precesja regularna

Ruch drgający i fale

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP I Zadanie doświadczalne

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

1. Ciało sztywne, na które nie działa moment siły pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem obrotowym jednostajnym.

Zasady dynamiki ruchu obrotowego

Wykład 4. Zasada zachowania energii. Siły zachowawcze i niezachowawcze

Fizyka 10. Janusz Andrzejewski

METODA ZDYSKONTOWANYCH SALD WOLNYCH PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH

WAHADŁO OBERBECKA V 6 38a

Katedra Geotechniki i Budownictwa Drogowego. WYDZIAŁ NAUK TECHNICZNYCH Uniwersytet Warmińsko-Mazurski

BADANIE DYNAMICZNEGO TŁUMIKA DRGA

Fizyka 9. Janusz Andrzejewski

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.

Zasady zachowania, zderzenia ciał

Wykład 5: Dynamika. dr inż. Zbigniew Szklarski

Podstawy Automatyzacji Okrętu

Zginanie Proste Równomierne Belki

Podstawy Automatyzacji Okrętu

POMIAR PRĘDKOŚCI OBROTOWEJ.

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 10 7.XII Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Siła. Zasady dynamiki

= ± Ne N - liczba całkowita.

Prawo powszechnego ciążenia, siła grawitacyjna, pole grawitacyjna

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 5 2.XI Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Coba, Mexico, August 2015

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,

VII.1 Pojęcia podstawowe.

Zasady dynamiki Newtona. Ilość ruchu, stan ruchu danego ciała opisuje pęd

II.6. Wahadło proste.

MECHANIKA OGÓLNA. Semestr: II (Mechanika I), III (Mechanika II), rok akad. 2013/2014

ψ przedstawia zależność

JOANNA GONDEK UNIWERSYTET GDAŃSKI INSTYTUT FIZYKI DOŚWIADCZALNEJ ZAKŁAD DYDAKTYKI FIZYKI 3 XII 2015 TORUŃ

Laboratorium Półprzewodniki, Dielektryki i Magnetyki Ćwiczenie nr 10 Pomiary czasu życia nośników w półprzewodnikach

Studia magisterskie ENERGETYKA. Jan A. Szantyr. Wybrane zagadnienia z mechaniki płynów. Ćwiczenia 2. Wyznaczanie reakcji hydrodynamicznych I

Ćwiczenie 13. Wyznaczanie ruchliwości i koncentracji nośników prądu w półprzewodnikach metodą efektu Halla. Cel ćwiczenia

Wykład FIZYKA I. 8. Grawitacja. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

XXI OLIMPIADA FIZYCZNA ( ). Stopień III, zadanie teoretyczne T1. Źródło: XXI i XXII OLIMPIADA FIZYCZNA, WSiP, Warszawa 1975 Andrzej Szymacha,

Pręty silnie zakrzywione 1

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

Czarnodziurowy Wszechświat a ziemska grawitacja

drgania h armoniczne harmoniczne

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Lista zadań nr 1 - Wektory

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

II.1. Zagadnienia wstępne.

Funkcje analityczne. Wykład 13. Zastosowanie rachunku residuów do rozwiązywania problemów analizy rzeczywistej. Paweł Mleczko

Ruch obrotowy bryły sztywnej. Bryła sztywna - ciało, w którym odległości między poszczególnymi punktami ciała są stałe

Podstawy fizyki. Wykład 3. Dr Piotr Sitarek. Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr

Wykład 2 - zagadnienie dwóch ciał (od praw Keplera do prawa powszechnego ciążenia i z powrotem..)

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

TEORIA SPRĘŻYSTOŚCI 10

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)

Pędu Momentu pędu Ładunku Liczby barionowej. Przedmiot: Fizyka. Przedmiot: Fizyka. Wydział EAIiE Kierunek: Elektrotechnika.

Wykład 19 Zagadnienie dwóch ciał. naj- mniej dwóch musi dwóch i wi cej trudny. szybkim jedynie ograniczaj c si do fizyki nierelatywistycznej dwóch

ĆWICZENIE 7 WYZNACZANIE LOGARYTMICZNEGO DEKREMENTU TŁUMIENIA ORAZ WSPÓŁCZYNNIKA OPORU OŚRODKA. Wprowadzenie

Transkrypt:

Naa -Japonia

W-3 (Jaosewic 1 slajdów Dynamika punku maeialnego Dynamika Układ inecjalny Zasady dynamiki: piewsa asada dynamiki duga asada dynamiki; pęd ciała popęd siły ecia asada dynamiki (pawo akcji i eakcji Równania uchu punku maeialnego Tansfomacje Galileusa

3/ L R Jaosewic Dynamika punku maeialnego Dynamika diał fiyki ajmujący się uchem ciał maeialnych pod diałaniem sił. Głównym adaniem dynamiki jes opis uchu ciał pod diałaniem samych sił. W ależności od ego jakim modelem mechanicnym dynamika się ajmuje wyóżniamy dynamikę: punku maeialnego były sywnej płynów ip. Ogólne asady dynamiki sfomułował Newon w diele "Pincipia" uwoył y podsawowe asady dynamiki ądące uchem ciał (punków maeialnych. Pycyny y y wselkich mian uchu punku maeialnego naywać będiemy siłami. Si Issac Newon iyk i maemayk 164-177 Pyspiesenie jes popocjonalne do wielkości chaakeyującej podaność ciała na diałanie sił waną masą.

4/1 L.R. Jaosewic Układ inecjalny Układ odniesienia pousający się uchem jednosajnym posoliniowym lub poosający w spocynku wględem innego układu naywamy układem inecjalnym Pykłady pogosenia inecjalności układu Dla układu wiąanego Ziemią nieinecjalność wiąana uchem oboowym Ziemi jes dość nacna: a R ω R 4π R T 34 1 m/s Pogosenie inecjalności wiąane uchem Ziemi wokół Słońca (3 km/s R15. 1 6 km: a R 6 1 3 m/s Dla układu wiąanego e Słońcem pousającym się uchem oboowym 3 km/s wokół śodka Galakyki oddalonego o R3. 1 m a R 3 1 1 m/s Wg Macha jedynie układ odległych gwiad sałych jes w miaę dobym układem inecjalnym.

5/1 L.R. Jaosewic Zasady dynamiki I asada dynamiki: Jeżeli na ciało nie diałają żadne siły lub diałające siły wajemnie się ównoważą o ciało o poosaje w spocynku lub pousa się uchem jednosajnym posoliniowym. Zdolność ciał do achowania sanu uchu jednosajnego posoliniowego py baku diałania sił naywamy ich bewładnością.piewsą asadę dynamiki naywa się ównież asadą bewładności ponieważ asada a wyaża bewładność ciał. Układ odniesienia w kóym obowiąuje piewsa asada dynamiki naywamy układem inecjalnym

6/1 L.R. Jaosewic II asada dynamiki: Jeżeli na ciało diała nieównoważona siła o ciało pousa się uchem posoliniowym jednosajnie pyspiesonym pyspieseniem liniowym wpos popocjonalnym do ej siły a odwonie popocjonalnym do jego masy kóa jes miaą jego bewładności m a m d d p I asada dynamiki wynika II asady gdyż: d d ; m m p d p cons p (lub cons Pęd punku maeialnego na kóy nie diała żadna siła ( jes wielkością sałą.

7/1 L.R. Jaosewic Pawo pędu popęd siły p dp ( 1 cons 13 1 p1 13 { Δ p p 13 1 popęd sily pyos pędu dp Δp Δ Δ p miana pędu ciała ówna jes popędowi siły wywaemu na o ciało. III asada dynamiki (pawo akcji i eakcji: Jeżeli jedno ciało diała jakąś siłą (siła akcji A na inne o samo ulega diałaniu peciwnie skieowanej siły (siły eakcji R od ciała na kóe osała wywaa akcja. Inacej mówiąc: wajemne oddiaływanie dwóch ciał jes awse ówne co do waości lec peciwnie skieowane.

8/1 L.R. Jaosewic Równania uchu punku maeialnego Tajekoia Wekoowe ównanie uchu ( ( m ( Skalane ównania uchu: d η 1 dx dy d ; gdie η x y η m x y Równania uchu mają w ooceniu chwili pocąkowej ( dokładnie jedno owiąanie: ( c c c c c c 1 3 4 5 c 6 Rowiąanie o spełnia adane waunki pocąkowe na położenie i pędkość punku maeialnego w chwili ( ; ( x ( x ; y ( y ; ( ( ; ( x ( Z owiąania ego układu ównań najdujemy sałe c 1 c c 3 c 4 c 5 c 6 kóych najomość powala na okeślenie ajekoii uchu owiąań ównań uchu. x ; y ( y ; (

Zasada pycynowości w mechanice klasycnej: 9/1 L.R. Jaosewic Więy oganicają uch punku maeialnego np. do uchu po pewnej usalonej san pocąkowy uchu (w chwili okeśla jednonacnie san w chwilach późniejsych. Zasada pycynowości w mechanice kwanowej: san pocąkowy uchu punku maeialnego okeśla jedynie pawdopodobieńswo położenia w chwilach późniejsych. powiechni lub kywej okeślonych ównaniami więów np. ( y x f ( ( 1 y x f y x f ( ( ( m R + Tea ównanie uchu:

1/1 L.R. Jaosewic Tansfomacje Galileusa pousający się P punk maeialny O y Układ pousający się x uchem posępowym O y x Układ sały 1 Dla obsewaoa w układie nieuchomym achodi elacja + 1 Pędkość punku P oblicana pe 1 obsewaoa układu sałego. + + 1 d d Pyśpiesenie punku P oblicane 1 1 + + a a pe obsewaoa układu sałego. + a1 d d d d d d d

11/1 L.R. Jaosewic Ruchome układy odniesienia c.d. Jeśli cons o d a a 1 ma ma 1 1 Jeśli układ O pousa się wględem układu O e sałą pędkością o pyśpiesenie punku maeialnego i diałające na en punk siły są w obu układach jednakowe. Zasada wględności Galileusa: wsyskie układy kóe pousają się wględem siebie be pyśpiesenia j. uchem jednosajnym posoliniowym są pod wględem fiycnym ównoważne. Wsyskie układy inecjalne są sobie ównoważne nie ma więc możliwości wykaania a pomocą doświadceń mechanicnych a ównież a pomocą jakichkolwiek innych doświadceń pepowadanych wewną układu inecjalnego że układ poosaje w spocynku cy eż pousa się uchem jednosajnym posoliniowym.

Naa -Japonia