Płaska fala monochromatyczna

Podobne dokumenty
Płaska fala monochromatyczna

Propagacja impulsu. Literatura. B.E.A. Saleh i M.C. Teich: Fundamentals of Photonics. John Wiley & Sons, Inc. New York 1991, rozdział 5 ( 5.

1. Podstawy rachunku wektorowego

1. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW SIŁ. Redukcja płaskiego układu sił

WSTĘP DO OPTYKI FOURIEROWSKIEJ

x od położenia równowagi

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 16, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] - częstotliwość.

Przestrzeń liniowa R n.

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] -częstotliwość.

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 17, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

ZADANIA Z FUNKCJI ANALITYCZNYCH LICZBY ZESPOLONE

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 16, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 17, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

PITAGORAS ARYSTOTELES ERATOSTENES. Wprowadzenie. O kulistości Ziemi. Starożytni postulatorzy kulistości Ziemi

Geometria analityczna w przestrzeni. Kierunek. Długość. Zwrot

Optyka 2. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Zjawiska dyfrakcji. Propagacja dowolnych fal w przestrzeni

Równania Maxwella. Wstęp E B H J D

J. Szantyr - Wykład 4 Napór hydrostatyczny Napór hydrostatyczny na ściany płaskie

INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PROCESOWEJ, MATERIAŁOWEJ I FIZYKI STOSOWANEJ POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA ĆWICZENIE NR MR-2

Belki złożone i zespolone

Elementy optyki zintegrowanej

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji

PODSTAWY DYFRAKCJI WYBRANE ZAGADNIENIA DYFRAKCJI FRAUNHOFERA Krzysztof

G:\WYKLAD IIIBC 2001\FIN2001\Ruch falowy2001.doc. Drgania i fale II rok Fizyki BC

SPEKTROSKOPIA NMR PODEJŚCIE PRAKTYCZNE DR INŻ. TOMASZ LASKOWSKI CZĘŚĆ: I. Animacje na slajdach przygotował mgr inż.

Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Równania Maxwella. roth t

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji

Promieniowanie dipolowe

Zadania z AlgebryIIr

Podstawy wytrzymałości materiałów

Interferometr Macha-Zehndera. Zapis sinusoidalnej siatki dyfrakcyjnej i pomiar jej okresu przestrzennego.

ZŁOŻONE RUCHY OSI OBROTOWYCH STEROWANYCH NUMERYCZNIE

I. Rachunek wektorowy i jego zastosowanie w fizyce.

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

Rozdział 9. Baza Jordana

Matematyka 2. Elementy analizy wektorowej cz I Pole wektorowe

Podstawy Akustyki. Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: Fale akustyczne w powietrzu Efekt Dopplera.

OPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę

Pole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu) (1.1) (1.2a)

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Przykład 6.3. Uogólnione prawo Hooke a

Propagacja fali w falowodzie Falowody

1. Podstawowe pojęcia w wymianie ciepła

Wykład VI Dalekie pole

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\FRAUN1.doc. "Drgania i fale" ii rok FizykaBC. Dyfrakcja: Skalarna teoria dyfrakcji: ia λ

REDUKCJA PŁASKIEGO UKŁADU SIŁ

Elektrodynamika. Część 8. Fale elektromagnetyczne. Ryszard Tanaś. Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

9. Optyka Interferencja w cienkich warstwach. λ λ

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.

Pole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu)

Rys. 1 Pole dyfrakcyjne obiektu wejściowego. Rys. 2 Obiekt quasi-periodyczny.

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 19, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Pochodna kierunkowa i gradient Równania parametryczne prostej przechodzącej przez punkt i skierowanej wzdłuż jednostkowego wektora mają postać:

Funkcja falowa i związek między gęstością mocy i funkcją falową to postulaty skalarnego modelu falowego światła.

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 5, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 19, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

P K. Położenie punktu na powierzchni kuli określamy w tym układzie poprzez podanie dwóch kątów (, ).

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

1 Płaska fala elektromagnetyczna

Pole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu)

2 5 C). Bok rombu ma długość: 8 6

Część całkowita i ułamkowa, funkcje trygonometryczne, podstawowe własności funkcji

Elektrodynamika. Część 9. Potencjały i pola źródeł zmiennych w czasie. Ryszard Tanaś

Moment pędu fali elektromagnetycznej

Zjawisko interferencji fal

MECHANIKA BUDOWLI 2 PRACA SIŁ WEWNĘTRZNYCH W PRĘTACH

ODLEGŁOŚĆ NA PŁASZCZYŹNIE - SPRAWDZIAN

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 14, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy wytrzymałości materiałów

DYFRAKCJA NA POJEDYNCZEJ I PODWÓJNEJ SZCZELINIE

Równania Maxwella. prawo Faraday a. I i uogólnione prawo Ampera. prawo Gaussa. D ds = q. prawo Gaussa dla magnetyzmu. si la Lorentza E + F = q( Fizyka

BUDOWA ATOMU cd. MECHANIKA KWANTOWA

Matematyka kompendium 2

Propagacja w przestrzeni swobodnej (dyfrakcja)

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\Fale wodnem.doc. Drgania i fale III rok Fizyki BC. Model: - długi kanał o prostokątnym przekroju i głębokości h,

cz.2 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

Równania Maxwella i równanie falowe

Ośrodki dielektryczne optycznie nieliniowe

J. Szantyr Wykład nr 27 Przepływy w kanałach otwartych I

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE

BUDOWA ATOMU cd. MECHANIKA KWANTOWA

Różne reżimy dyfrakcji

Funkcje trygonometryczne

KOOF Szczecin:

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE

falowego widoczne w zmianach amplitudy i natęŝenia fal) w którym zachodzi

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

Fale elektromagnetyczne

VIII. ZBIÓR PRZYKŁADOWYCH ZADAŃ MATURALNYCH

Optyka. Optyka falowa (fizyczna) Optyka geometryczna Optyka nieliniowa Koherencja światła

PROPAGACJA PROMIENIOWANIA PRZEZ UKŁAD OPTYCZNY W UJĘCIU FALOWYM. TRANSFORMACJE FAZOWE I SYGNAŁOWE

Funkcje wielu zmiennych

TENSOMETRIA ZARYS TEORETYCZNY

J. Szantyr - Wykład 7 Ruch ogólny elementu płynu

σ x σ y σ z σ z, Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Równania fizyczne.

REZONANSY : IDENTYFIKACJA WŁAŚCIWOŚCI PRZEZ ANALIZĘ FAL PARCJALNYCH, WYKRESY ARGANDA

Zjawisko interferencji fal

Transkrypt:

Płaska fala onochroatcna Fala płaska propagująca się w owoln kierunku s P s s - fragent coła fali płaskiej propagującej się w kierunku efiniowan pre wersor s O r,, prawoskrętn ukła współręnch kartejańskich pocątkie ukłau w punkcie O r wektor położenia owolnego punktu P coła

Płaska fala onochroatcna c O Ale r s P 2π 2π k n kn s r s Równoważne równanie falowe s Równanie fali płaskiej la ośroka o współcnniku ałaania n Znak onaca ilocn skalarn ep i [( t ks) ] ep i s roga w kierunku wersora s stała aplitua na cole Kołowa licba falowa k w ośroku k w próżni [( t k r) ] Ilocn skalarn wóch wektorów

P s s ep i [( t k r) ] k - wektor propagacji O k r r Mouł wektora propagacji ( + s s ) k n s + Wersor k s wnaca kierunek propagacji k 2π 2π k n kn Skłaowe wektora r(,,) s,, kosinus kierunkowe wersora s 2 2 2 pr c ( ) ( ) ( s + s + s ) 1

Kosinus kierunkowe s cosβ β β β s s s cosβ cosβ Wgoniejse jest stosowanie kątów opełniającch

Ropatr la prostot falę cołe i wersore s leżąc w płascźnie β k r α s W t prpaku β 9 s cosβ Ponieważ la coła a a ponato +α 9 ( ) + s+ s kncosβ kn α kn s sin Rokła na cole β więc ep( ik n sin ) ep( i t) fali α Ogólne równanie fali w płascźnie, ( ) [ ik n( sinα cosα )] ep( i t) ep stała aplitua na cole

Dla owolnie skierowanego wersora s Kąt α jest kąte opełniając o kąta β a α o kąta β O α α s k r i wte la k ( α + α ) n sin sin Równanie fali płaskiej propagującej się w kierunku wersora s (propagacja fali płaskiej w prestreni) [ ik n( sinα + sinα sinα )] ep( i t) ep

Rokła fali onochroatcnej na fale płaskie Prpaek jenowiarow Niech bęie an rokła () la () Transforata Fouriera tego rokłau ( ) ( ) ep( i) jest aplituą haronicnej o kołowej cęstości prestrennej Pojęcie kołowej cęstości prestrennej wprowaone pre analogię o kołowej cęstotliwości la funkcji iennch w casie (t) 2πν 1 ν T ν T - cęstość prestrenna - okres prestrenn haronicnej

Prpaek jenowiarow Z owrotnej transforacji Fouriera ożna napisać 1 2π ( ) ( ) ep( i) ( ν) ep( i2πν) ν Funkcja () jest suą haronicnch ( ν ) ep( i2πν ) n () α s o różnch cęstościach prestrennch ν Równanie fali płaskiej la ep 2π ep i ( ik nsinα ) nsinα Haronicne są falai płaskii Równanie prestawia rokła pola () na fale płaskie

Prpaek jenowiarow c ( ) ( ν) ep( i2πν) ν n () α s Z porównania kąt propagacji haronicnej Aplitua skłaowej fali płaskiej, gie ( ν ) ( ) ep( i2πν ) Rokła na fale płaskie 2π ep i nsinα sinα n ν T ( ν ) - ługość fali w ośroku o współcnniku ałaania n T okres prestrenn haronicnej

Prpaek wuwiarow W płascźnie, an rokła ρ Dla prostot apisu ρ ( ρ) (,) Transforata Fouriera tego rokłau la wektorowego apisu ( ) ( ρ) ep( iρ) ρ jest aplituą haronicnej o kołowej cęstości prestrennej (, ) Owrotna transforata Fouriera ropisana na skłaowe (,) ( ν ) [ ( )], ν ep 2πiν +ν νν Funkcja (,) jest suą wuwiarowch haronicnch ( ν, ν ) ep[ 2πi( ν + ν ) ]

Porównanie równania haronicnej równanie fali płaskiej Tak jak la jenowiarowego prpaku ( ν, ν ) ep[ 2πi( ν + ν ) ] [ ik n( sinα + α )] ep sin aplitua fali ( ν ν ), kąt propagacji haronicnej sinα ν sinα ν - ługość fali w ośroku o współcnniku ałaania n O α α s s kierunek propagacji haronicnej o cęstości prestrennej ν(ν,ν ) jako fali płaskiej

Posuowanie (t) Funkcja ienna w casie t T Wio tej funkcji ( ν) t ( ) ep( i2πνt) t (ν) aplitua haronicnej o cęstotliwości ν (ν) ouł ν 1 T ν O ν

Posuowanie funkcja ienna w prestreni Prpaek jenowiarow () α s Ma rokła () Wio prestrenne tego rokłau Ponieważ ν sinα ν cęstość prestrenna ( ν ) ( ) ep( i2πν ) aplitua fali płaskiej propagującej się po kąte α Rokła () jest równoważn biorowi fal płaskich propagującch się po różni kątai α

Haronicna prestrenna o cęstości prestrennej ν rsunek pogląow T 1/ν α Kierunek propagacji haronicnej o cęstości ν Kierunek propagacji haronicnej o cęstości -ν 2 (ν )

Posuowanie Prkła prpaku jenowiarowego () (ν ) (α ) 2a ν sinα Wio prestrenne ν a ( ν ) Π( ) ep( i2πν ) 2a sinc( 2πaν ) a

Prpaek wuwiarow W płascźnie, an rokła ( ρ), ( ) ρ Funkcja (,) jest suą wuwiarowch haronicnch Transforata Fouriera tego rokłau ν, ν, ep[ i2πν + ν ] ( ) ( ) ( ) jest aplituą haronicnej o cęstości prestrennej ν, ν ( ν, ν ) ep[ 2πi( ν + ν ) ] suą fal płaskich o aplituach propagującch się po kątai sinα ν sinα ν α s α

Prkła jenowiarowej siatki frakcjnej Periocn biór jenakowch eleentów () Prkła eleentów stała (okres) siatki Zbiór scelin Zbiór eleentów faowch Niech na siatkę paa fala płaska cołe fali Pole () bepośrenio a siatką jest periocn biore eleentów T e () - aplitua fali T e () transitancja eleentu

Ponieważ T e ( ) δ( a) T ( a) fakt periocności ożna apisać jako e - operator splotu ( ) T ( ) T ( ) δ( ) III() e e Zbiór fal płaskich wnacan pre transforację Fouriera funkcji () Ale FT ( ) ( ) ep( i ) FT [ ( ) ] gż FT [ f g] FT [ f] FT [ g] ( ) FT [ T ( ) ] FT δ( ) δ e 1 ( ) δ( ) gie 2π

( ) ( ) ( ) δ e t 2 π więc ( ) ( ) ( ) δ e t gie ( ) ( ) [ ] T t e e FT albo jest transforatą Fouriera jenego eleentu a skretn biór fal płaskich ( ) ( ) π e e 2 t t Ponieważ ( ) ( ) a f(a) a () f δ δ którch aplitua jest proporcjonalna o transforat Fouriera t e jenego eleentu la arguentu

Kąt α propagacji fali płaskiej n α s sinα T 2π 2π 2π Ostatecnie α -2-1 1 2 sinα, ± 1, ± 2,... Kierunki propagacji fal płaskich pre siatkę frakcjną Mówi się o ręach frakcjnch

s Roważ la prostot siatkę frakcjną jako biór scelin o serokości s Transitancja jenego eleentu Te( ) ( ) gż 2π t e gie funkcja prostokątna (brakująca) 1 la.5s ( ) s la >.5s ( ) FT [ T ( ) ] ssinc(.5 s) ssinc π e Wio fal płaskich la siatki frakcjnej w postaci bioru scelin s π ( ) ( ) sinc s s gie ( ) s sinc π s s

Rokła aplitu fal płaskich w ręach la 4s Serokość scelin.25 okresu siatki () () sinc(.25π) -5 5-4 -3-2 -1 1 2 3 4 Dla siatki frakcjne jako bioru scelin o serokości s /4 Owrócona faa brak jest ręów ±4, ±8, it Uwaga: skretn rokła fal płaskich tlko la nieograniconej siatki frakcjnej

Rokła obciętej fali płaskiej na fale płaskie 2a Niech fala płaska cołe fali paa na prsłonę o serokości 2a Za prsłoną a rokła pola ( ) ( ) Wio fal płaskich la obciętej fali ( ) FT [ ( ) ] 2a sinc( a) 2a 2π Ponieważ sinα ( ) 2a sinc asinα 2π sinc asinα albo ( ) ( ) α 2π 2a gie ( )

Rokła obciętej fali płaskiej na fale płaskie c Dla 2a >> nacące wartości aplitu (α ) achoą la ałch kątów α i wte sin(α ) α więc 2π ( α ) ( ) sinc aα () (α ) α α α Miara kąta robieżności fal płaskich serokość głównego aksiu α a

Wpłw ograniconego wiaru siatki frakcjnej na wio fal płaskich Rokła fal płaskich la nieograniconej siatki frakcjnej bł skretn ( ) t ( ) FT δ( ) gż la (-, ) e Tera licba eleentów skońcona, więc 1 δ ( ) 2a FT FT 2a ( ) δ( ) FT ( ) FT δ( ) gż 2a [ fg] FT [ f] FT [ g] sinc 2a ( ) a δ( )

sin 2 α π 2 π Ponieważ ( ) + α π + α π e a sin 2 sinc sin 2 t 2a Gb a nieogranicon wiar siatki frakcjnej wrażenie a sens tlko la. 2,.. 1,, sin ± ± α skretn rokła fal płaskich ( ) ( ) ( ) ( ) δ e a sinc t 2a Wpłw ograniconego wiaru siatki frakcjnej c ( ) ( ) ( ) [ ] e a sinc t 2a ( ) ( ) ( ) a T a T e e δ więc

Wpłw ograniconego wiaru siatki frakcjnej c ( ) 2a t e 2π sin α + sinc 2π sin α + a wpłw na aplituę fali płaskiej kstałtu eleentu G a a wartości skońcone, pr c 2a >> wpłw obcięcia 2a a rot biór fal płaskich w akresach α sinc a końcone wartości la innch kątów niż Onacając pre b sinα + serokość głównego aksiu funkcji sinc b a b α cosα sinα α Każ ręów frakcjnch a inn kąt robieżności α bioru fal płaskich acosα

Wpłw ograniconego wiaru siatki frakcjnej c 2a α α,2-2 2-1 1 α acosα Kąt robieżności bioru fal płaskich w każ ręie frakcjn jest więks la niejsego wiar siatki 2a la więksego kąta α wżsego ręu frakcjnego Gb na siatkę paała fala gaussowska wiąki ugięte błb również wiąkai gaussowskii

Wnacenie rokłau pola w prestreni la nieograniconej siatki frakcjnej M Do punktu M( M, M ), gie chce wnacć aplituę espoloną, ocierają wie fale płaskie cołai fal i -1 ( ) ( ikr s + ep ikr ) s, ep M, 1 M gie wersor s (,1) i s -1(sinα 1, cosα 1 ) M s -1 r M α 1 M s -1 a więc ( ik ) + ep[ ik( sinα cosα )], ep M, 1 Dla prostot ropatruje tlko wa rę frakcjne i -1 Dla bioru fal płaskich rokła pola M, ep M ( ikr s ) M 1 M 1 1

Wnacenie propagacji pola w wolnej prestreni - posuowanie Prpaek jenowiarow () α ( )? Znane () naleźć ( ) Aplitu espolone prestrennch haronicnch (fal płaskich) ( ) ( ) ep( i ) FT [ ( )] propagującch się po kąte α Ponieważ ' ' sinα ν 2π ( ) ( ) [ ( )] 2 ' ν ep ik'sinα 1 sin α ( ) ( ) [( )] 2 ' ν epi' + k 1 sin α

Wnacenie propagacji pola w wolnej prestreni - c ' ' ( ) ( ) [( )] 2 ' ν epi' + k 1 sin α ν ( ) ( ) ( ) 2 ' ep ik 1 sin α ep( i' ) ( ) [ ( ) ( )] ' 2 ' 2π ν ep ik 1 sin ' α gie albo sinα k

Wnacenie propagacji pola w wolnej prestreni prpaek jenowiarow biór worów () ( ) ( ) FT [ ( )] ' ' ( ' ) 2πFT ν( ) ep ik 1 k 2

Wniki obliceń propagacji płaskiej fali pre otwór o serokości 2a 2a

Wnacenie propagacji pola w wolnej prestreni frakcja Fresnela () i wte α prpaek jenowiarow biór worów ( ) FT [ ( )] ' ( ) Kąt α ałe i ał sinα 2 2 1 1.5 '.25 2 ( ' ) 2πep( ik) FT ν( ) ep i k π k k

Funkcja prenosenia wolnej prestreni la prostot prpaek jenowiarow () α π π ( ) Dla nanego rokłau () ożna naleźć ( ) w oległości suując wsstkie haronicne prestrenne (fale płaskie) Dla haronicnej propagującej się po kąte α h ( ν ) ep[ ik( sinα + cosα )] gie (ν ) jest aplituą haronicnej o cęstości prestrennej ν h pr c ( ν ) sinα ν ep i2π ν + 1 2 ν 2

Funkcja prenosenia wolnej prestreni c Jeżeli nie na rokłau pocątkowego operowanie pojęcie funkcji prenosenia Wnioski: la ν t ( ν ) la h ν (, ) ( ) 1 2 ep 2πi ν 2, h < 1 ouł t( ν ) 1 > 1 t faa aleje o wartości 2 1 ν ep 2π ν 2 ( ) k la ν o la ν 1/ haronicne o tch cęstościach są tłuione

Fala anikająca eanescent wae s - α Propagacja fali płaskiej po kąte α ep [ ik( sinα + cosα )] ep( i t) la ręu frakcjnego - sinα Wra e wroste ręu rośnie kąt α i la ostatecnie użego, takiego że < bęie sinα >1 Co to onaca?

Fala anikająca c s - [ ik( sinα + cosα )] ep( i t) ep α Ponieważ sinα >1 2 2 cosα i sin α 1 pr c sin α 1> 1 fenoenologicn wbór naku inus ( ) 2 k sin α 1 epi( t k α ) [ ] ep sin aplitua fali Fala silnie tłuiona Praktcnie suuje się fale la sinα < 1