MECHANIKA III (Mechanika analityczna)

Podobne dokumenty
MECHANIKA III (Mechanika analityczna)

KINEMATYKA. Pojęcia podstawowe

, q3) współrzędnych kartezjańskich o równaniach:

Opis ruchu we współrzędnych prostokątnych (kartezjańskich)

Ruch kulisty bryły. Kinematyka

Guanajuato, Mexico, August 2015

Pozyskiwanie danych przestrzennych, wykorzystywanie map numerycznych i analogowych, posługiwanie się systemami GIS

Wyznaczanie reakcji dynamicznych oraz wyważanie ciała w ruchu obrotowym wokół stałej osi 8

Ruch kulisty bryły. Kąty Eulera. Precesja regularna

Dynamika punktu materialnego

TEORIA SPRĘŻYSTOŚCI 10

Pręty silnie zakrzywione 1

PRAWA ZACHOWANIA Prawa zachowania najbardziej fundamentalne prawa:

W siła działająca na bryłę zredukowana do środka masy ( = 0

23. CAŁKA POWIERZCHNIOWA NIEZORIENTOWANA

Pola siłowe i ich charakterystyka

MECHANIKA OGÓLNA (II)

Maria Dems. T. Koter, E. Jezierski, W. Paszek

DYNAMIKA. Dynamika jest działem mechaniki zajmującym się badaniem ruchu ciał z uwzględnieniem sił działających na ciało i wywołujących ten ruch.

Coba, Mexico, August 2015

Wykład 4. Zasada zachowania energii. Siły zachowawcze i niezachowawcze

Powierzchnie stopnia drugiego

Ruch płaski. Bryła w ruchu płaskim. (płaszczyzna kierująca) Punkty bryły o jednakowych prędkościach i przyspieszeniach. Prof.

Postać Jordana macierzy

Fizyka 3. Janusz Andrzejewski

MECHANIKA OGÓLNA (II)

I. Rachunek wektorowy i jego zastosowanie w fizyce.

Zestaw zadań 12: Przekształcenia liniowe. Macierze przekształceń liniowych. z z + 2 2x + y. x y z. x y + 2t 2x + 3y + 5z t x + z t

6. Kinematyka przepływów

Zestaw zadań 12: Przekształcenia liniowe. z z + 2 2x + y. x y z. x y + 2t 2x + 3y + 5z t x + z t. x y + 2t 2x 3y + 5z t x z t

BADANIE DYNAMICZNEGO TŁUMIKA DRGA

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology

Pochodna kierunkowa i gradient Równania parametryczne prostej przechodzącej przez punkt i skierowanej wzdłuż jednostkowego wektora mają postać:

Atom wodoru eV. Seria Lymana. od 91 nm to 122 nm. n = 2, 3,... Seria Paschena n = 4, 5,... n = 5, 6,... Seria Bracketta.

DODATEK 6. Pole elektryczne nieskończenie długiego walca z równomiernie rozłożonym w nim ładunkiem objętościowym. Φ = = = = = π

,..., u x n. , 2 u x 2 1

A r promień wektor. r = f 1 (t), φ = f 2 (t) y r φ. x, = 0

napór cieczy - wypadkowy ( hydrostatyczny )

P K. Położenie punktu na powierzchni kuli określamy w tym układzie poprzez podanie dwóch kątów (, ).

ψ przedstawia zależność

Zasada pędu i popędu, krętu i pokrętu, energii i pracy oraz d Alemberta bryły w ruchu postępowym, obrotowym i płaskim

MECHANIKA OGÓLNA. Semestr: II (Mechanika I), III (Mechanika II), rok akad. 2013/2014

POTENCJALNE POLE SIŁ. ,F z 2 V. x = x y, F y. , F x z F z. y F y

cz.2 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

Równoważne układy sił

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

Przestrzeń liniowa R n.

Podstawy wytrzymałości materiałów

II.6. Wahadło proste.

Zginanie ukośne LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki

Geometria analityczna w przestrzeni. Kierunek. Długość. Zwrot

Równania Lagrange a II r.

Belki złożone i zespolone

cz. 2. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

Stopy spot i stopy forward. Bootstrapping

Rozdział VIII KINETYKA NASYCANIA POWIERZCHNI. 1. Wstęp

Moment pędu w geometrii Schwarzshilda

Algebra WYKŁAD 9 ALGEBRA

Oddziaływania fundamentalne

oznacza przyrost argumentu (zmiennej niezależnej) x 3A82 (Definicja). Granicę (właściwą) ilorazu różnicowego funkcji f w punkcie x x x e x lim x lim

Podstawy wytrzymałości materiałów

Prędkość i przyspieszenie punktu bryły w ruchu kulistym

KONWENCJA ZNAKOWANIA MOMENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA

Drgania układu o wielu stopniach swobody

Wykład 4 Metoda Klasyczna część III

J. Szantyr - Wykład 7 Ruch ogólny elementu płynu

WYBRANE ZAGADNIENIA ODKSZTAŁCEŃ NAPĘDOWEGO KOŁA PNEUMATYCZNEGO CIĄGNIKA ROLNICZEGO. Bronisław Kolator

KINEMATYKA I DYNAMIKA CIAŁA STAŁEGO. dr inż. Janusz Zachwieja wykład opracowany na podstawie literatury

Funkcje analityczne. Wykład 13. Zastosowanie rachunku residuów do rozwiązywania problemów analizy rzeczywistej. Paweł Mleczko

Studia magisterskie ENERGETYKA. Jan A. Szantyr. Wybrane zagadnienia z mechaniki płynów. Ćwiczenia 2. Wyznaczanie reakcji hydrodynamicznych I

Funkcje wielu zmiennych

Ćw. 4. Określenie momentu i pracy tarcia w złącznych sprzęgłach ciernych. 1. Wprowadzenie do zagadnienia.

SK-7 Wprowadzenie do metody wektorów przestrzennych SK-8 Wektorowy model silnika indukcyjnego, klatkowego

GRUPY SYMETRII Symetria kryształu

Krzywe na płaszczyźnie.

Strukturalne elementy symetrii. Krystalograficzne grupy przestrzenne.

Opis ruchu płynu rzeczywistego

C d u. Po podstawieniu prądu z pierwszego równania do równania drugiego i uporządkowaniu składników lewej strony uzyskuje się:

1. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW SIŁ. Redukcja płaskiego układu sił

Ruch dwu i trójwymiarowy

KINEMATYCZNE WŁASNOW PRZEKŁADNI

Tra r n a s n fo f rm r a m c a ja a na n p a rę r ż ę eń e pomi m ę i d ę zy y uk u ł k a ł d a am a i m i obr b ó r cony n m y i m

Teoria Pola Elektromagnetycznego

Rozdział 9. Baza Jordana

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.

EPR. W -1/2 =-1/2 gµ B B

>> ω z, (4.122) Przybliżona teoria żyroskopu

1. Podstawy rachunku wektorowego

drgania h armoniczne harmoniczne

Środek ciężkości bryły jednorodnej

ELEMENTY MECHANIKI ANALITYCZNEJ

3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas

WAHADŁO OBERBECKA V 6 38a

lim = 0, gdzie d n oznacza najdłuższą przekątną prostokątów

Document: Exercise-03-manual /12/ :54--- page 1 of 8 INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 3. Optymalizacja wielowarstwowych płyt laminowanych

Orientacja zewnętrzna pojedynczego zdjęcia

Siła. Zasady dynamiki

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)

Prof. dr hab. Józef Korecki C-1, IIp, pok. 207 Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Katedra Fizyki Ciała Stałego

3. Kinematyka ruchu jednostajnego, zmiennego, jednostajnie zmiennego, rzuty.

Transkrypt:

MECHNIK III (Mechanika analicna) Semes: I, ok akad. 2013/2014 Licba godin: - wkład 15 god., ćwicenia 15 god. *) egamin Wkładając: pof. d hab. inż. Edmund Wibod Kaeda Mechaniki i Mechaoniki p. 103 (sekeaia p. 104) WM Ćwicenia ablicowe: d inż. Sefan Sawiak, d inż. Wikoia Wojnic

Chaakeska pedmiou Celem wkładu jes oseenie dobej wied w amach Mechaniki I i Mechaniki II, w m: kinemaki i dnamiki bł swnej oa uchu wględnego, e deeniami, a pede wsskim aponanie asadami mechaniki analicnej, o więksm sopniu absakcjności niż mechanika klascna. Powiąanie innmi pedmioami Koniecna jes najomość maemaki, w scególności geomeii i gonomeii, achunku óżnickowego, wekoowego i macieowego, a akże agadnień w akesie Mechaniki I oa Mechaniki II. Egamin jes pisemn, a spawdeniu podlega najomość eoii, w m podsawowch wiedeń, asad i wpowadeń woów, a akże owiąwania adań.

Pogam amow. Wkład Wsęp. Kinemaka punku we współędnch kwoliniowch i wekoowch oa w uchu łożonm (wględnm) (1). Kinemaka uchu kulisego bł. Ką Eulea. Pecesja egulana (1). Pędkość i pspiesenie oboowe i doosiowe punku bł w uchu kulism (1). Kinemaka bł w uchu dowolnm. Dnamika bł w uchu kulism i dowolnm. Kę bł (1). Enegia kinecna, asad dnamiki i ównania dnamiki bł w uchu kulism i dowolnm (1). Mechanika analicna: współędne, wię, sopnie swobod, współędne uogólnione (1). Zasada d lembea ogólne ównanie dnamiki analicnej (1). Zasada pac pgoowanch (2). Zasada Joudina (1). Równania Lagange'a II odaju (2). Równania Lagange a I odaju (1). Dnamika układu o miennej masie (1). Dnamika punku w uchu łożonm (1).

B. Ćwicenia Oblicanie pędkości i pspieseń punku bł w uchu płaskim: mechanim pęowe (1) i mechanim kołami (1). Oblicanie pędkości i pspieseń punku w uchu łożonm (1). Oblicanie pędkości i pspieseń bł w uchu kulism (1) oa punku bł w uchu kulism (1). Kolokwium I (1). Rowiąwanie pkładów p wkosaniu asad d lembea (1). Rowiąwanie adań a pomocą asad pac pgoowanch (2). Rowiąwanie adań a pomocą asad Joudina (1). Rowiąwanie adań a pomocą ównań Lagange a II odaju (1) oa ównań Lagange a I odaju (1). Oblicanie paameów bł o miennej masie (1) oa punku w uchu łożonm (1). Kolokwium II (1).

Lieaua 1. Wibod E., Sawiak S.: Mechanika ogólna. Teoia i adania. Wdawnicwo Poliechniki Gdańskiej, Gdańsk 2012 2. Sawiak S., Wibod E.: Mechanika. Wbane agadnienia. Teoia i adania. Wdawnicwo Poliechniki Gdańskiej, Gdańsk 2007 3. wejcewic J.: Mechanika. WNT, Wasawa 2007

www.mech.pg.gda.pl/kmim Maeiał ddakcne Mechanika III (mechanika analicna) Maeiał podielone są na bloki 1-godinne: Wkład 1 Wkład 15

Kinemaka punku we współędnch kwoliniowch naualne biegunowe walcowe (clindcne) kulise (sfecne) Współędnmi kwoliniowmi mogą bć dowolne funkcje ( q 1, q2, q3) współędnch kaejańskich o ównaniach: q 1 = q1(,, ) q 2 = q2 (,, ) q = q,, ), kóe powinn jednonacnie wnacać współędne kaejańskie: = q, q, ) ( 3 3 = = ( 1 2 q3 ( q1, q2, q3 ( q1, q2, q3 ) )

Opis uchu we współędnch naualnch Podcas uchu punku po dowolnm oe możem popowadić do ou płascnę ściśle scną, płascnę nomalną i płascnę posującą w miejscu, w kóm najduje się akualnie oważan punk. Kawędie pecięcia się płascn są osiami: scną, nomalną główną i binomalną. b płascna posująca O s() () o n płascna ściśle scna płascna nomalna Opis uchu punku we współędnch naualnch; oś scna, n oś nomalna główna, b oś binomalna, O położenie pocąkowe punku, s() ównanie dogi pebej po oe Można wkaać, że uch punku odbwa się chwilowo w płascźnie ściele scnej i w dalsch oważaniach bać pod uwagę lko o naniesionm osiami: scną i nomalną. O s() () s () (+ ) n Ruch punku w płascźnie ściśle scnej

Położenie. Położenie punku we współędnch naualnch jes okeślone, gd dan jes: 1) o pousającego się punku (ównanie ou), 2) położenie pocąkowe i chwila pocąkowa, 3) ównanie uchu po oe s = s( ). (3.14) Pędkość. Ponieważ uch punku odbwa się w płascźnie ściśle scnej, weko pędkości pokwa się awse kieunkiem osi scnej. Waość wekoa pędkości śedniej licm e wou ś s =, (3.15) naomias pędkości chwilowej (ścisłej), dla dowolnej chwili casu, e wou s = lim = s&, (3.16) 0 Weko pędkości możem aem apisać = e, (3.17) gdie e weso osi scnej.

Pspiesenie. Możem ównież wkaać, że pspiesenie punku jes wekoem leżącm awse w płascźnie ściśle scnej. b je wnacć óżnickujm pędkość (3.17) wględem casu = & d a = ( e ) = & + & e e d, (3.18) gdż weso e mienia swój kieunek w casie.

Okeślenie pochodnej wesoa e wględem casu. Zgodnie definicją pochodnej mam gdie e e e e e& = lim, (3.18a) 0 =. n n ϕ ϕ 2 e e e ϕ Weko e O n e n () ϕ n (+ ) e e n e () o Zmian wesoa osi nomalnej e ( + ) ϕ ϕ = = =. 2 2 Gd 0, kieunek wekoa e dąż do kieunku wesoa e n, naomias jego waość e e 2e sin 2sin Z kolei pochodna ϕ ϕ ϕ e 2sin sin sin lim lim 2 lim 2 ϕ s e& = = = = 2 ϕ s 1 = lim lim lim = 1k = 1 =, 0 0 0 ϕ s ϕ 0 ϕ s 0 s 0 ρ ρ 2 2 gdie: k kwina ou, ρ pomień kwin ou. Zaem osaecnie e& = ωe n, gdie ω Pe analogię można wkaać, że & n ϕ = = lim = & ϕ ρ 0. (3.18b) e = ωe. (3.18c) Znak minus onaca, że kieunek mian w casie wesoa e n jes peciwn do osi scnej.

Po podsawieniu ależności (3.18b) do (3.18) omujem gdie: a = a e + ane n, (3.19) a = & = && s, pspiesenie scne a n = 2 ρ pspiesenie nomalne. (3.19a), (3.19b) Waość wekoa pspiesenia całkowiego oblicam e wou 2 2 n a a a = +. (3.19c) Zaówno weko pędkości jak i weko pspiesenia we współędnch naualnch pedsawiono na s. o a e Pędkość i pspiesenie punku we współędnch naualnch a e n n n a

Pomień kwin ou płaskiego, gd dan on jes a pomocą ównania = (), oblicam e wou ρ 3 2 2 d [1 + ( ) ] d d = 2, (3.20a) d 2 naomias w ppadku ou pesennego, gd o dan jes w posaci paamecnch ównań ou (PRT), j.: (), (), (), kosam e wou ρ = 3 2 2 2 2 [ & + & + & ] 2 2 2 ( &&& &&& ) + ( &&& &&& ) + ( &&& &&&). (3.20b) Jeżeli o jes adan w posaci uwikłanej F(, ) = 0, o jego pomień kwin oblicam e wou ρ = 3 2 2 2 F F + 2 2 2 2 2 2 F F F F F F F 2 + 2 2. (3.20c) W scególnm ppadku, gd uch odbwa się po oe posoliniowm, wówcas pomień kwin ou ρ =, a aem pspiesenie nomalne a n = 0. Pędkość i pspiesenie punku w uchu po oe posoliniowm O () n a W uchu posoliniowm (uch po oe posoliniowm) aówno weko pędkości jak i pspiesenia są scne do ou.

Opis uchu we współędnch biegunowch Współędne biegunowe sosujem do opisu agadnień płaskich. Położenie. Do opisu położenia punku sosujem współędne: ρ = ρ( ), ϕ ϕ( ) =. (3.24) φ Opis uchu punku we współędnch biegunowch ω φ() ρ() o punku

Pędkość. Ponieważ weko wodąc punku możem apisać = ρe, gdie e jes wesoem osi, pędkość punku oblicm = & = ρe + ρe &. & Pochodna wesoa e, kó wiuje pędkością kąową ω = & ϕ, na podsawie (3.18b), jes ówna & = & ϕ e e ϕ, gdie e ϕ jes wesoem osi ϕ. Zaem ależność na pędkość punku we współędnch biegunowch pjmuje posać = e + ϕ e ϕ, (3.25) gdie: ϕ = & ρ, = & ϕρ. (3.25a)

Pspiesenie. Pspiesenie punku wnacm óżnickując (3.25) wględem casu = & d a = ( & ρe + & ϕρ ) = && ρ + & ρ& + && ϕρ + & ϕρ& + & ϕρ& e e e e e e d ϕ ϕ ϕ ϕ. Ponieważ pochodne wesoów są ówne: e& = & ϕe, e& ϕ = ϕ e, ϕ & wó na pspiesenie punku we współędnch biegunowch pjmuje posać a = ae + aϕ e ϕ, (3.26) gdie: 2 a = && ρ ρϕ&, a ϕ = ρϕ&& + 2 & ρϕ&. (3.26a) Zaówno weko pędkości jak i pspiesenia pedsawiono na s. φ e ϕ ϕ a a e ϕ ϕ e Pędkość pspiesenie punku we współędnch biegunowch a e o punku

Opis uchu we współędnch walcowch (clindcnch) Współędne walcowe sosujem do opisu agadnień pesennch. Są one łożone współędnch biegunowch dla płascn,, a ponado dochodi kieunek pionow. Położenie. Do opisu położenia punku sosujem współędne: ρ = ρ( ), ϕ = ϕ( ), = () Zwiąek współędnch kaejańskich walcowmi jes np.: = ρ cosϕ = ρ sinϕ Pędkość. Pędkość punku we współędnch walcowch oblicam gdie: ϕ + e, (3.25) ϕ = e + eϕ = & ρ, = & ϕρ, = &. Pspiesenie. Pspiesenie punku we współędnch walcowch oblicam gdie: a + = ae + aϕ eϕ ae, (3.26b) 2 && &, a = ρ ρϕ a ϕ = ρϕ&& + 2 & ρϕ&, a = & =

Opis uchu a pomocą współędnch kulisch (sfecnch) Położenie. Do opisu położenia punku sosujem współędne: = (), ψ = ψ (), ϕ = ϕ() Zwiąek współędnch kaejańskich kulismi jes np.: = cosψ cosϕ = cosψ sinϕ = sinψ Pędkość. Pędkość punku we współędnch kulisch oblicam = &, = & ϕ cosψ, = ψ& ϕ ψ Pspiesenie. Pspiesenie punku we współędnch kulisch oblicam & & & a = 2& & ϕ cosψ + && ϕ cosϕ 2 & ϕ ψ& sinψ, 2 2 2 a = ϕ cos ψ ψ, ϕ a ψ 2 = 2& ψ& + && ψ + 2 & ϕ sinψ cosψ

Kinemaka punku we współędnch wekoowch Wekoem wodącm jes weko o pocąku w punkcie odniesienia O, a końcu w miejscu, gdie w danej chwili najduje się oważan punk. Roważm ea punk, kóego położenie opisuje weko wodąc o składowch: gdie jes casem. = ( ), = ( ), = ( ), (3.1) Opis uchu punku a pomocą wekoa wodącego O Równania (3.1) nawam ównaniami uchu (RR). Są one jednoceśnie paamecnmi ównaniami ou (PRT). Wsac ównań uchu wugować paame, kóm jes cas, ab omać ównanie ou. Położenie. Jeżeli pocąek wekoa wodącego, opisującego położenie punku, pjmiem w pocąku układu odniesienia, wówcas jego współędne są ówne: = ( ), Położenie punku we współędnch wekoowch = ( ), (3.2) = ( ), a weko wodąc możem apisać = ( ) i + ( ) j + ( ) k. (3.3) O

Pędkość. Roważm ea dwa położenia punku, jedno w chwili i dugie w chwili +. O () ( ) (+ ) (+ ) s ( ) ( ) ( ) ( ) ( ),, = (+ ) = ( (+ ), (+ ), (+ )) Pędkość śednią punku wnacam ależności ś =. (3.4) Pędkość punku we współędnch wekoowch Weko ś ma kieunek i wo godn wekoem, a jego waość ależ od pjęego pediału casu. b wnacć pędkość chwilową (ścisłą), dla danej chwili casu, należ oblicć ganicę (3.4), p 0 d = lim = = &. (3.5) 0 d Weko pędkości jes awse scn do ou, w punkcie, w kóm najduje się oważan punk. Podsawiając (3.3) do (3.5) omujem wiąek pomięd położeniem a pędkością punku = & = i + j + k, (3.5) gdie składowe wekoa są ówne: = &, = &, = &. (3.7) Składowe wekoa są pędkościami punku w kieunku osi,,. O i k j o 2 2 2 Waość wekoa licm e wou = + +. (3.8) Weko pędkości punku

Pspiesenie. Podobnie jak pędkość śednią, możem oblicć śednie pspiesenie punku, kóe jes mianą wekoa pędkości w jednosce casu. Oblicam je ależności a ś ( + ) ( ) = =. (3.9) Zaówno waość jak i pośednio kieunek wekoa a ś ależ od pjęego pediału casu. b oblicć pspiesenie chwilowe (ścisłe) dla casu pechodim pspieseniem śednim (3.9) do ganic, p 0 d a = lim = = = = 0 d Podsawiając (3.3) do (3.10) omujem & &&. (3.10) a = & = a i + a j + a k, (3.11) gdie składowe wekoa a licm e woów a = & = &&, a = & = &&, a = & = &&, (3.12) naomias waość wekoa pspiesenia 2 2 2 a a a a = + +. (3.13) Należ podkeślić, że weko pspiesenia na ogół nie jes scn do ou.

Kinemaka punku w uchu łożonm (wględnm) Z uchem łożonm (wględnm) punku mam do cnienia wed, gd uch punku opisan jes w układie odniesienia 1, 1, 1, kó o układ pousa się wględem innego, pjęego a nieuchom, układu odniesienia,,. 1 ρ 1 O1 O O 1 Położenie punku w uchu łożonm Położenie. Położenie punku wględem układu uchomego opisuje weko ρ, a wględem układu nieuchomego weko, p cm = O + ρ, (3.66) gdie O jes wekoem wodącm punku O 1, będącm pocąkiem układu uchomego.

Pędkość. Różnickując (3.66) wględem casu, omujem = & = & + & ρ + ω ρ, (3.67) O gdie ω jes wekoem pędkości kąowej układu uchomego. Równanie (3.67) apisujem w posaci = u + w, (3.68) gdie: u = & O + ω ρ (3.68a) - pędkość unosenia punku, w = & ρ (3.68b) - pędkość wględna. Pędkość unosenia u jes pędkością punku, akowanego jako nieuchom wględem układu uchomego 1, 1, 1, naomias pędkość wględna w jes pędkością punku wględem układu uchomego, akowanego jako nieuchom. a) b) u 1 O 1 1 1 O1 w 1 O 1 1 Pędkości punku w uchu łożonm: a) unosenia, b) wględna

Pspiesenie. Pspiesenie punku omam, óżnickując (3.67) wględem casu a = & = && + ω & ρ + & ω ρ + ω ( & ρ + ω ρ ) + && ρ, (3.69) O co apisujem a = au + aw + a c, (3.70) gdie: a = && + ε ρ + ω ( ω ρ ) (3.70a) u O - pspiesenie unosenia punku, a w = && ρ (3.70b) - pspiesenie wględne punku - pspiesenie Coiolisa. a = 2ω & ρ = 2ω (3.70c) c w

Pspiesenie unosenia a u jes pspieseniem punku, akowanego jako nieuchom wględem układu uchomego. Pspiesenie wględne a w jes pspieseniem punku wględem układu uchomego 1, 1, 1, akowanego jako nieuchom. Naomias pspiesenie Coiolisa a c jes dodakowm pspieseniem, pojawiającm się wed, gd układ uchom 1, 1, 1 pousa się pędkością kąową ω (obaca się), a dodakowo punk pousa się pędkością wględną w wględem układu uchomego. a) a u b) a w 1 1 1 1 O 1 O 1 O 1 1 c) 1 a ω c w ω 1 O 1 Pspiesenia punku w uchu łożonm: a) unosenia, b) wględne, c) Coiolisa O 1