POTENCJALNE POLE SIŁ. ,F z 2 V. x = x y, F y. , F x z F z. y F y
|
|
- Roman Mazur
- 4 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 POTENCJALNE POLE SIŁ POLE SKALARNE Polem skalarnm V(r) nawam funkcję prpisującą każdemu punktowi w prestreni licbę recwistą (skalar): V (r): r=(,, ) V (r) POLE WEKTOROWE SIŁ Polem wektorowm sił F(r) nawam funkcję prpisującą każdemu punktowi prestreni wektor diałającej w nim sił wiąanej tm polem: F(r): r=(,, ) F=[F, F, F ] POTENCJALNE POLE SIŁ Pole sił F(r) nawam potencjalnm polem sił, jeśli istnieje takie pole skalarne V(r), nawane potencjałem, dla którego to pole sił jest gradientem, tj.: F(r) = grad V (r) [F, F,F ] = [ V, V, V ] Gradient pola skalarnego V onacam cęsto pre V, gdie operator, nawan nablą, definiowan jest następująco: = [,, ] Możem w łatw sposób określić warunek koniecn istnienia potencjału dla danego pola sił. Jeśli bowiem potencjał istnieje i różnickujem dowolną składową pola sił na kierunku różnm od tej składowej, np. = 2 V, = 2 V wted, ponieważ pochodne miesane musą bć sobie równe, nieależnie od kolejności różnickowania, odpowiednie pochodne składowch sił musą bć sobie równe. Jeśli powtórm to roumowanie dla każdej par składowch otrmam warunek koniecn istnienia potencjału: { F = = = rot F(r) = df. [,, ] =[ ; ;] Poa tm wmagam ocwiście, ab pole to bło prnajmniej jednokrotnie różnickowalne. Pole wektorowe rot F, definiowane jak wżej, nawam rotacją pola wektorowego F i onacam je niekied jako F - recwiście, mnożąc wektorowo operator nabla danm polem wektorowm otrmam jego rotację. Pole F, którego rotacja jest równa ero, nawam polem bewirowm. Zatem, jeśli pole sił jest polem potencjalnm, to jest również polem bewirowm. Można udowodnić, że warunek ten jest również warunkiem wstarcającm, tj. Pole sił jest potencjalne (istnieje jego potencjał) wted i tlko wted, gd jest polem bewirowm (jego rotacja jest erowa)
2 WŁASNOŚCI POTENCJALNEGO POLA SIŁ 1. Praca wkonana pre potencjalne pole sił nie ależ od drogi, na której wkonwana jest praca, ale jednie od pocątkowego i końcowego położenia punktu V d + V d + V d = L AB C F d + F d + F d C C d V = V (B) V (A) 2. W scególności, praca wkonana w potencjalnm polu sił na krwej amkniętej (punkt końcow drogi pokrwa się punktem pocątkowm) jest erowa. 3. Stąd wnika, że praca wkonana na drode łącącej dwa punkt, w którch wartość potencjału jest taka sama V =const., taka praca jest równa. Zbiór wsstkich punktów, dla którch potencjał prjmuje pewną ustaloną wartość tworą pewną ciągłą powierchnię ałożliśm bowiem, że pole sił jest co najmniej jednokrotnie różnickowalne, atem potencjał jest nie tlko ciągł, ale i dwukrotnie różnickowaln. Powierchnie w prestreni o stałej wartości potencjału nawam powierchniami ekwipotencjalnmi. π V =const ={(,, ): V (,, )=const.} Różnm ustalonm wartościom potencjału odpowiadają różne powierchnie ekwipotencjalne. Jeśli punkt pocątkow i końcow krwej, na której wkonwano pracę leż na tej samej powierchni ekwipotencjalnej, to praca wkonana na tej krwej jest równa. 4. Z definicji gradientu wnika, że jest to wektor prostopadł do powierchni opisanej różnickowaną funkcją, atem linie pola sił są awse prostopadłe do powierchni ekwipotencjalnch. F=grad V F π V =const. 5. Z potencjalnm polem sił wiąana jest pewna forma energii, nawana energią potencjalną ciało najdujące się danm punkcie pola siła posiada wiąaną nim energię, która może bć potencjalnie wkorstana (prekstałcona) na energię kinetcną jego ruchu. Wartość tej energii jest preciwna do wartości potencjału: E p = V 6. W potencjalnm polu sił obowiąuje asada achowania energii mechanicnej, mianowicie: wartość całkowitej energii mechanicnej układu, tj. suma energii kinetcnej i energii potencjalnej jest stała w casie d d t [ E k (t )+E p (t)] =
3 WYZNACZANIE POTENCJAŁU DLA DANEGO POLA SIŁ Ponieważ pole sił jest gradientem potencjału, atem dwa potencjał różniące się o stałą dają jako swój gradient to samo pole sił. Potencjał jest atem dan niejednonacnie ab wnacć potencjał jednonacnie, musim nać jego wartość prnajmniej w jednm punkcie. Jeśli dane jest pole sił, to potencjał możem wnacć na dwa sposob: 1. Bepośrednim całkowaniem pola sił całkujem każdą e składowch wględem odpowiedniej miennej, dodając następnie stałą całkowanie ależną od miennch, wględem którch do tej por nie całkowaliśm: V = F V F d + C 1 (, ) V = F F d + C (, ) 1 = F C 1 [ F F d ] d + C 2 () V = F F d + [ ( F F d ) d ] + C ( ) 2 = F C 2 [ F F d + [ ( F F d )d ]] d +C 3 Ostatnią stałą całkowania wnacam wartości potencjału w ustalonm punkcie. 2. Oblicając pracę pr presunięciu o dowoln wektor wiem, że praca wkonana w potencjalnm polu sił ależ jednie położenia pocątkowego i końcowego. Jeśli atem nam wartość potencjału w jednm punkcie, to oblicając pracę pr presunięciu do dowolnego punktu (,, ) i dodając tę wartość uskam wór na potencjał: A=(,, ) B=(,, ) L AB = V ( B) V ( A) V (,, ) = L AB +V (,, ) λ B F d +F d +F d [ F d d λ + F d B L AB A B F d s A λ A d λ + F d d λ ] d λ Ponieważ praca nie ależ od drogi, atem możem wbrać ją dowolnie najprościej będie porusać się trema odcinkami prostmi, równoległmi do osi prjętego układu współrędnch: AP 1 :{=λ = = λ ( ; ) P 1 P 2 :{= =λ = λ ( ; ) P 2 B:{ = = =λ λ ( ; ) Ostatecnie otrmujem: L AB = L AP 1 + L P 1 P 2 + L P2 B d d λ = 1, d d λ =, d d λ = d d λ = d dλ = 1 d d λ = d d λ = d d λ =, d d λ = 1 P1 A ` B P2 V (,, ) F (λ,, )d λ + F (,λ, )d λ + F (,, λ)d λ + V (,, )
4 ZADANIE 1 Wkaż bepośrednimi rachunkami nieależność wielkości prac jaką należ wkonać w polu sił grawitacjnch F=[,, mg] pr presunięciu mas m punktu A=(,,) do punktu C=(,1,1) dla każdej trech podanch dróg. ROZWIĄZANIE: 1 3 A 5 D 2 5 C 1 B 1 Praca dana jest całką skierowaną: L F ds F d + F d +F d Krwą, na której wkonwana jest praca można sparametrować, tj. wraić każdą e współrędnch pre równanie ależne od jednego parametru określającego położenie punktu na krwej: = (λ), = (λ), = (λ). Wted całka skierowana wraża się worem L [ d F d λ +F d d λ +F d d λ ] d λ Musim oblicć pochodne każdej e współrędnch wględem parametru i na końcu wraić wsstkie współrędne pojawiające się w całce pre ten parametr. Dwie roważanch dróg składają się prostch odcinków. Każdą prostą w prestreni możem sparametrować w następując sposób: r r r r = r + λ a wektor wodąc dowolnego punktu prostej wektor wodąc ustalonego punktu prostej wektor równoległ do prostej { = +λ a = +λ a = +λ a DROGA 1 Droga nr 1 składa się dwóch odcinków prostch, onacm je AB i BC. Praca wkonana na tej drode jest sumą prac wkonanch na odcinkach (całka sum jest sumą całek). Oblicm pracę na pierwsm odcinku. W tm prpadku ODCINEK AB: r = [,, ] r = [,,] a = [,1,] Punkt pocątkow A odpowiada wartości parametru λ= Punkt końcow B odpowiada wartości parametru λ=1 Parametracja odcinka: :{ =+λ AB =+λ 1 gdie: =+λ d d λ =, d d λ =1, d d λ =, 1 Praca: L AB [() () + () (1) + ( mg) ()]d λ = λ (,1)
5 ODCINEK BC: r = [,, ] r = [,1,] a = [,,1] Punkt pocątkow B odpowiada wartości parametru λ= Punkt końcow C odpowiada wartości parametru λ=1 Parametracja odcinka: 1 Praca: L BC :{ =+λ BC =1+λ gdie: =+λ 1 d d λ =, d d λ =, d d λ =1, λ (,1) [() () + () (1) + ( mg) (1)] d λ = mg 1 d λ= 1 mg Całkowita praca L = L AB +L BC = 1 mg = 1 mg DROGA 2 Podobnie jak w prpadku pierwsej drogi również i ta składa się odcinków prostch. Pracę policm dla obdwu odcinków nieależnie. ODCINEK AD: r = [,,] a = [1,1,] Punkt pocątkow A odpowiada wartości parametru λ= Punkt końcow D odpowiada wartości parametru λ=5 Parametracja odcinka: :{ =+λ 1 BC =+λ 1 =+λ d d λ =1, d d λ =1, gdie: d d λ = λ (,5) 5 Praca: L AD [() (1) + () (1) + ( mg) ()]d λ = ODCINEK DC: r = [2,2,] a = [ 5,5,1] Punkt pocątkow A odpowiada wartości parametru λ= Punkt końcow D odpowiada wartości parametru λ=1 Parametracja odcinka: 1 Praca: L DC :{ =2+λ ( 5) BC =2+λ 5 gdie: =+λ 1 d d λ = 5, d d λ =5, d d λ =1 λ (,2) [() ( 5) + () (5) + ( mg ) (1)]d λ = 1mg 1 d λ = 1mg Całkowita praca L = L AD +L DC = 1mg = 1 mg
6 DROGA 3 Droga nr 3 to fragment okręgu w płascźnie, o środku w punkcie (,1,) i promieniu 1. Okrąg taki opisują równania: Parametracja odcinka: BC :{ = =1 1cos λ =+1sin λ gdie: λ (,π 2 ) W tm prpadku parametrem krwej jest miara łukowa kąta awartego międ osią OY a prostą łącącą dan punkt na krwej e środkiem okręgu. Praca: d d λ =, d d λ =1sin λ, d =1 cos λ d λ L AC = [() ( 5) + () (1sin λ) + ( mg ) (1cos λ)]d λ = = 1 mg cos λ d λ = 1 mg [sin λ ] = 1mg Ujemn wnik należ interpretować w ten sposób, że ab ciało mogło porusać się po krwej opisanej w adaniu koniecne jest doprowadenie dodatkowej energii do układu ponad tę, którą apewnia nam potencjalne pole sił. W ogólności ciało pod wpłwem diałania sił tego pola będie porusać się jakimś innm torem utrmanie go na ustalonej drode wmaga diałania dodatkowch sił, które ocwiście również wkonują pracę na tej drode. Ujemna wartość prac sił pola informuje nas o tm, że ruch po tak ustalonej drode możliw jest jednie w stuacji, gd dodatkowmi siłami (poa polem sił) utrmującmi na tej wmusonej trajektorii wkonam pracę w tm prpadku równą -1mg (w dżulach).
7 ZADANIE 3 Sprawdić c poniżse pole sił jest polem potencjalnm a następnie oblicć pracę pola sił wkonanej na drode amkniętej jak na rsunku ROZWIĄZANIE: F = [+, ] Wnacam rotację pola F: 4 2 = = = 1 = ( ) = = ( ) = = 1 ( ) = 2 Rotacja pola sił nie jest wektorem erowm, a atem pole to nie jest polem potencjalnm. Praca po krwej amkniętej będie w ogólności różna od. ODCINEK AB r = [,] a = [,1] Punkt pocątkow A odpowiada wartości parametru λ= Punkt końcow B odpowiada wartości parametru λ=8 Parametracja odcinka: AB :{ = gdie λ (,8) =λ d d λ =3, d d λ =1 8 Praca: L AB [(+ ) () + ( ) (1)]d λ 8 8 [(λ ) (1)]d λ λ d λ =[ λ ] = 32 ODCINEK BC Parametracja odcinka: Praca: 3π/ 4 = 64 3 π/ 4 64 π /2 3 π/ 4 L BC = AB :{ =8cos λ gdie =8sin λ λ ( π 2 ; 3π 4 ) d d λ = 8sin λ, d d λ =8cosλ [(+ ) ( 8sin λ) + ( ) (8 cosλ)]d λ = [(cos λ+sin λ) ( sin λ) + (sin λ cosλ) (cos λ)]d λ = 64 3 π/ d λ = 64 [λ ] 4 = 16 π 3π/ 4 sin 2 λ+cos 2 λ d λ =
8 ODCINEK CA r = [ 4 2,4 2] a = [1, 1] Punkt pocątkow A odpowiada wartości parametru λ= Punkt końcow B odpowiada wartości parametru λ=4 2 Parametracja odcinka: = 4 2+λ CA:{ =4 2 λ gdie λ (,4) d d λ =1, d d λ = 1 Praca: 4 2 L CA = [( + ) (1) + ( ) ( 1)]d λ = 4 2 = [(( 4 2+λ)+(4 2 λ)) (1) + (( 4 2 λ) ( 4 2+λ)) ( 1)]d λ = = [() (1) + (8 2 2 λ) ( 1)]d λ = [2 λ 8 2]d λ = [ λ λ] 4 2 = 32 Praca całkowita: L = L AB +L BC + L CA = π 32 5,265
9 ZADANIE 2 Oblic pracę wkonaną pre pole sił F = [2, 4 ; 2 ] C=(,,3) na drode anaconej na rsunku. ROWIĄZANIE: B=(3,,) A=(,4,) Oblicm pracę na każdm odcinku drogi osobno, parametrując każd odcinków nieależnie: 1. ODCINEK OA prosta równoległa do osi L = L OA + L AB +L BC r = [,, ] r = [,,] a = [,1,] Punkt pocątkow O odpowiada wartości parametru λ= Punkt końcow A odpowiada wartości parametru λ=4 Parametracja odcinka: OA:{ = =+λ = Praca: L OA d d λ =, gdie: d d λ =1, d d λ =, 4 4 [(2 ) () + ( 4 ) (1) + ( 2 ) ()]d λ λ (,4) 4 [ 4 ]d λ [ 4 λ ]d λ = [ 2 λ 2 4 ] = ODCINEK AB prosta łącąca punkt (,4,) i (3,,) r = [,, ] r = [,4,] a = [3, 4,] Punkt pocątkow A odpowiada wartości parametru λ= Punkt końcow B odpowiada wartości parametru λ=1 Parametracja odcinka: Praca: :{ =3λ AB =4 4 λ = d d λ =3, gdie λ (,1) d dλ = 4, d d λ =, 1 1 L AB [(2 ) (3) + ( 4 ) ( 4) + ( 2 ) ()]d λ 1 [ 72λ 2 +8λ+64 ]d λ = [ 24λ 3 +4 λ 2 +64λ] 1 = 44 [6 (+3 λ ) (4 4 λ) + 16(4 4 λ)]d λ =
10 3) ODCINEK BC łuk kołow w płascźnie o środku w punkcie O i promieniu 3 :{ =3cos(λ) Parametracja odcinka: BC = gdie λ (,π 2 ) =3sin(λ) d d λ = 3sin (λ) d d λ = d d λ =3cos(λ), Praca: L BC = [(2 ) ( 3sin λ) + ( 4 ) () + ( 2 ) (3 cos λ)]d λ = = t=sin λ = [2 (3 cosλ) ( 3 sin λ) + (3sin λ) 2 (3 cosλ)] d λ = 27 [sin 2 λ cosλ ]d λ = d t=cos λ d λ = 27 Praca całkowita: L = L OA + L AB +L BC = =21 t 2 t 1 t 2 t 2 d t = 27[ t3 = 9 [sin 3 λ ] 3 = 9 ]t 1
11 ZADANIE 3 Sprawdź c dane pole sił jest potencjalne. F = [ ; ; sin( ) ] Jeśli tak, to wnac potencjał pr ałożeniu, że jego wartość w punkcie (,,) jest równa. ROZWIĄZANIE: Sprawdam, c rotacja pola sił jest równa : = 8 2 = 8 2 = 8 2 ( ) = = 16 = 8 2 ( ) = = 16 ( ) = Pole sił jest bewirowe, atem jest polem potencjalnm. Potencjał wnacm stosując obdwie predstawione wceśniej metod: 1) Bepośrednie całkowanie V = F V F d + C 1 (, ) = C 1 (, ) V = F V = [ C 1 (,)] = C (, ) 1 C 1 2 d + C 2 ( ) = 2 +C 2 ( ) V = F V = [ C 2 ()] = C () 2 C 2 sin()d + C 3 = cos()+c 3 = F = sin () F Ostatecnie: V = cos()+c Stałą całkowania wnacam warunku: V (,,)= C 3 = 1 2) Na podstawie wkonanej prac V (,, ) F (λ,, )d λ + F (,λ, )d λ + F (λ,,)d λ + F (,λ,)d λ + [8λ 2 +1]d λ + [8 2 λ +2 λ] dλ + F (,,λ)d λ + = F (,, λ)d λ + V (,, ) = [sin (λ) ]d λ = = [λ ] + [λ 2 ] + [ cos(λ) λ ] = + 2 cos()
12 ZADANIE 4 Sprawdź c dane pole sił jest polem potencjalnm. F = [2 ; 2 ; 2 ] Jeśli tak, to wnac jego potencjał prjmując, że w punkcie P=(3,4,5) potencjał ma wartość 1. ROZWIĄZANIE: Sprawdam, c rotacja pola sił jest równa : = = = = ( ) = = ( ) = = ( ) = Pole sił jest bewirowe, atem jest polem potencjalnm. Potencjał jest równ V (,, ) 3 3 F (λ,4,5)d λ + 4 [2 λ 4 5]d λ + 4 F (λ,, )d λ + F (,λ, )d λ + F (,λ,5)d λ + 5 [2 λ 5 ]d λ + 5 = [λ 2 2 λ] 3 + [λ 2 5λ ] 4 + [λ 2 λ ] = F (,, λ)d λ + 1 = [2 λ ]d λ+1 = F (,, λ)d λ + V (,, ) = = [( 2 2 ) ( 51)] + [( 2 5 ) (16 2 )] + [( 2 ) (25 5 )] + 1 = =
Matematyka 2. Elementy analizy wektorowej cz I Pole wektorowe
Matematka Element anali wektorowej c I Pole wektorowe Literatura M.Gewert Z.Skoclas; Element anali wektorowej; Oficna Wdawnica GiS Wrocław 000 W.Żakowski W.Kołodiej; Matematka c II; WNT Warsawa 1984 W.Leksiński
Bardziej szczegółowoPochodna kierunkowa i gradient Równania parametryczne prostej przechodzącej przez punkt i skierowanej wzdłuż jednostkowego wektora mają postać:
ochodna kierunkowa i gradient Równania parametrcne prostej prechodącej pre punkt i skierowanej wdłuż jednostkowego wektora mają postać: Oblicam pochodną kierunkową u ( u, u ) 1 + su + su 1 (, ) d d d ˆ
Bardziej szczegółowoGeometria analityczna w przestrzeni. Kierunek. Długość. Zwrot
- podstawowe pojęcia Geometria analitcna w prestreni Wektorem acepionm w prestreni R 3 nawam uporądkowaną parę punktów A ora B i onacam go pre AB. Punkt A nawam jego pocątkiem, a punkt B - jego końcem.
Bardziej szczegółowoPrzestrzeń liniowa R n.
MATEMATYKA IIb - Lcjan Kowalski Prestreń liniowa R n. Element (wektor) prestreni R n będiem onacać [,,, ] Element erow [,, L, ]. Diałania. a) ilocn element pre licbę: b) sma elementów [ c, c, ] c L, c
Bardziej szczegółowoRozdział 9. Baza Jordana
Rodiał 9 Baa Jordana Niech X będie n wmiarową prestrenią wektorową nad ciałem F = R lub F = C Roważm dowoln endomorfim f : X X Wiem, że postać macier endomorfimu ależ od wboru ba w prestreni X Wiem również,
Bardziej szczegółowo1. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW SIŁ. Redukcja płaskiego układu sił
. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW IŁ Redukcja płaskiego układu sił Zadanie. Znaleźć wartość licbową i równanie linii diałania wpadkowej cterech sił predstawionch na rsunku. Wartości licbowe sił są następujące:
Bardziej szczegółowonapór cieczy - wypadkowy ( hydrostatyczny )
5. apór hdrostatcn i równowaga ciał płwającch Płn najdując się w stanie równowagi oddiałwuje na ścian ogranicające ropatrwaną jego objętość i sił te nawane są naporami hdrostatcnmi. Omawiana problematka
Bardziej szczegółowocz.2 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321
Wkład 8: Brła stwna c. Dr inż. Zbigniew Sklarski Katedra Elektroniki, paw. C-, pok.3 skla@agh.edu.pl http://laer.uci.agh.edu.pl/z.sklarski/ 05.04.08 Wdiał nformatki, Elektroniki i Telekomunikacji - Teleinformatka
Bardziej szczegółowoPostać Jordana macierzy
Rodiał 8 Postać Jordana macier 8.1. Macier Jordana Niech F = R lub F = C. Macier J r () F r r postaci 1. 1... J r () =..........,.... 1 gdie F, nawam klatką Jordana stopnia r. Ocwiście J 1 () = [. Definicja
Bardziej szczegółowoRuch kulisty bryły. Kąty Eulera. Precesja regularna
Ruch kulist brł. Kąt Eulera. Precesja regularna Ruchem kulistm nawam ruch, w casie którego jeden punktów brł jest stale nieruchom. Ruch kulist jest obrotem dookoła chwilowej osi obrotu (oś ta mienia swoje
Bardziej szczegółowoI. Rachunek wektorowy i jego zastosowanie w fizyce.
Blok 1: Rachunek wektorow i jego astosowanie w fice Podstawowe wielkości ficne w kinematce Opis ruchu w różnch układach odniesienia Ruch wględn I Rachunek wektorow i jego astosowanie w fice Wsstkie wielkości
Bardziej szczegółowoPRAWIDŁOWE ODPOWIEDZI I PUNKTACJA
MAŁOPOLSKI KONKURS MATEMATYCZNY Rok skoln 08/09 ETAP REJONOWY 0 grudnia 08 roku PRAWIDŁOWE ODPOWIEDZI I PUNKTACJA adanie odpowiedź punkt B 3 C 3 3 A 3 4 B 3 5 E 3 6 B 3 7 E 3 8 C 3 9 D 3 0 A 3 7 adania
Bardziej szczegółowoPowierzchnie stopnia drugiego
Algebra WYKŁAD 3 Powierchnie sopnia drugiego Deinicja Powierchnią sopnia drugiego kwadrką nawam biór punków presreni rójwmiarowej, spełniającch równanie A B C D E F G H I K gdie A, B,, K są sałmi i prnajmniej
Bardziej szczegółowoPRAWA ZACHOWANIA Prawa zachowania najbardziej fundamentalne prawa:
PRW ZCHOWNI Pawa achowania nabadie fundamentalne pawa: o ewnętne : pawo achowania pędu, pawo achowania momentu pędu, pawo achowania enegii; o wewnętne : pawa achowania np. całkowite licb nukleonów w eakci
Bardziej szczegółowoProjekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Materiał ddaktczne na zajęcia wrównawcze z matematki dla studentów pierwszego roku kierunku zamawianego Inżnieria i Gospodarka Wodna w ramach projektu Era inżniera pewna lokata na przszłość Projekt Era
Bardziej szczegółowoZginanie ukośne LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki
Katedra Wtrmałości Materiałów i Metod Komputerowch Mechaniki Wdiał Mechanicn Technologicn Politechnika Śląska LABORATORUM WYTRZYMAŁOŚC MATERAŁÓW Zginanie ukośne ZGNANE UKOŚNE 2 1. CEL ĆWCZENA Ćwicenie
Bardziej szczegółowoJ. Szantyr - Wykład 4 Napór hydrostatyczny Napór hydrostatyczny na ściany płaskie
J. antr - Wkład Napór hdrostatcn Napór hdrostatcn na ścian płaskie Napór elementarn: d n( p pa ) d nρgd Napór całkowit: ρg nd ρgn d gdie: C Napór hdrostatcn na ścianę płaską predstawia układ elementarnch
Bardziej szczegółowo4.2.1. Środek ciężkości bryły jednorodnej
4..1. Środek ciężkości rł jednorodnej Brłą jednorodną nawam ciało materialne, w którm masa jest romiescona równomiernie w całej jego ojętości. Dla takic ciał arówno gęstość, jak i ciężar właściw są wielkościami
Bardziej szczegółowoJ. Szantyr - Wykład 7 Ruch ogólny elementu płynu
J. Santr - Wkład 7 Rch ogóln element płn Rch ogóln ciała stwnego można predstawić jako smę premiescenia liniowego i obrot. Ponieważ płn nie mają stwności postaciowej, w rch płn dochodi dodatkowo do odkstałcenia
Bardziej szczegółowoMechanika Robotów. Wojciech Lisowski. 2 Opis położenia i orientacji efektora Model geometryczny zadanie proste
Katedra Robotki i Mechatroniki Akademia Górnico-Hutnica w Krakowie Mechanika Robotów Wojciech Lisowski Opis położenia i orientacji efektora Model geometrcn adanie proste Mechanika Robotów KRIM, AGH w Krakowie
Bardziej szczegółowoMETODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ
METODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ Wykład 3 Elementy analizy pól skalarnych, wektorowych i tensorowych Prof. Antoni Kozioł, Wydział Chemiczny Politechniki Wrocławskiej 1 Analiza
Bardziej szczegółowoZŁOŻONE RUCHY OSI OBROTOWYCH STEROWANYCH NUMERYCZNIE
KOMISJA BUDOWY MASZYN PAN ODDZIAŁ W POZNANIU Vol. 6 nr Archiwum Technologii Masn i Automatacji 6 ROMAN STANIEK * ZŁOŻONE RUCHY OSI OBROTOWYCH STEROWANYCH NUMERYCZNIE W artkule predstawiono ależności matematcne
Bardziej szczegółowoFunkcje wielu zmiennych
Funkcje wielu miennch wkład MATEMATYKI Automatka i Robotka sem I, rok ak 2008/2009 Katedra Matematki Wdiał Informatki Politechnika Białostocka Niech R n def = {( 1, 2,, n ): 1 R 2 R n R } Funkcją n miennch
Bardziej szczegółowoProjekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Materiał ddaktczne na zajęcia wrównawcze z matematki dla studentów pierwszego roku kierunku zamawianego Inżnieria Środowiska w ramach projektu Era inżniera pewna lokata na przszłość Projekt Era inżniera
Bardziej szczegółowoRozwiazania zadań. Zadanie 1A. Zadanie 1B. Zadanie 2A
Rowiaania adań Zadanie A = ( i) = 4 8i 4 = 8i Badam licbȩ espolon a 8i Jej moduł 8i jest równ 8 Jej postać espolona jest równa 8(cosα + isinα) α = /π St ad cosα = i sinα = Mam pierwiastki które oblicam
Bardziej szczegółowoANALIZA KONSTRUKCJI POWŁOKOWEJ. CIENKOŚCIENNY ZBIORNIK CIŚNIENIOWY
Cw3_biornik.doc ANALIZA KONTRUKCJI POWŁOKOWEJ. CIENKOŚCIENNY ZBIORNIK CIŚNIENIOWY 1. W P R O W A D Z E N I E Ciało utworone pre dwie akrwione powierchnie nawane jest powłoką, jeśli preciętna odlełość pomięd
Bardziej szczegółowoP K. Położenie punktu na powierzchni kuli określamy w tym układzie poprzez podanie dwóch kątów (, ).
Materiał ddaktcne Geodeja geometrcna Marcin Ligas, Katedra Geomatki, Wdiał Geodeji Górnicej i Inżnierii Środowiska UKŁADY WSPÓŁZĘDNYCH NA KULI Pierwsm prbliżeniem kstałtu Ziemi (ocwiście po latach płaskich
Bardziej szczegółowoStrukturalne elementy symetrii. Krystalograficzne grupy przestrzenne.
Uniwerstet Śląski Insttut Chemii Zakład Krstalografii Laboratorium Krstalografii Strukturalne element smetrii. Krstalograficne grup prestrenne. god. Cel ćwicenia: aponanie się diałaniem elementów smetrii
Bardziej szczegółowo,..., u x n. , 2 u x 2 1
. Równania różnickowe cąstkowe Definicja. Równaniem różnickowm cąstkowm (rrc) nawam równanie różnickowe, w którm wstępuje funkcja niewiadoma dwóch lub więcej miennch i jej pochodne cąstkowe. Ogólna postać
Bardziej szczegółowo1. Podstawy rachunku wektorowego
1 Postaw rachunku wektorowego Wektor Wektor est wielkością efiniowaną pre ługość (mouł) kierunek iałania ora wrot Dwa wektor o tm samm moule kierunku i wrocie są sobie równe Wektor presunięt równolegle
Bardziej szczegółowoRuch kulisty bryły. Kinematyka
Ruch kulist bł. Kinematka Ruchem kulistm nawam uch, w casie któego jeden punktów bł jest stale nieuchom. Ruch kulist jest obotem dookoła chwilowej osi obotu (oś ta mienia swoje położenie w casie). a) b)
Bardziej szczegółowoWyznaczanie ruchliwości i koncentracji nośników prądu w półprzewodnikach metodą efektu Halla
Ćwicenie 13 Wnacanie ruchliwości i koncentracji nośników prądu w półprewodnikach metodą efektu alla Cel ćwicenia Celem ćwicenia jest aponanie się e jawiskiem alla, stałoprądową metodą badania efektu alla,
Bardziej szczegółowoFunkcje wielu zmiennych
Funkcje wielu miennch wkład MATEMATYKI Automatka i robotka studia niestacjonarne sem II, rok ak 2009/2010 Katedra Matematki Wdiał Informatki Politechnika Białostocka Niech R ndef ={( 1, 2,, n ): 1 R 2
Bardziej szczegółowoEPR. W -1/2 =-1/2 gµ B B
Hamiltonian spinow Elektronow reonans paramanetcn jest wiąan absorpcją pola wsokiej cęstotliwości, która towars mianie orientacji spin w ewnętrnm polu manetcnm. Niesparowane spinowe moment manetcne µ s
Bardziej szczegółowoMECHANIKA II. Praca i energia punktu materialnego
MECHANIKA II. Praca i energia punktu materialnego Daniel Lewandowski Politechnika Wrocławska, Wydział Mechaniczny, Katedra Mechaniki i Inżynierii Materiałowej http://kmim.wm.pwr.edu.pl/lewandowski/ daniel.lewandowski@pwr.edu.pl
Bardziej szczegółowox od położenia równowagi
RUCH HARMONICZNY Ruch powtarając się w regularnch odstępach casu nawa ruche okresow. Jeżeli w taki ruchu seroko rouiane odchlenie od stanu równowagi ( np. odchlenie as podcepionej do sprężn, wartość wektora
Bardziej szczegółowoGRUPY SYMETRII Symetria kryształu
GRUPY SYMETRII Smetria krstału Zamknięte (punktowe) operacje smetrii (minimum jeden punkt prestreni nie porusa się wskutek astosowania amkniętej operacji smetrii): Obrot i obrot inwersjne; Inwersja (smetria
Bardziej szczegółowoKONWENCJA ZNAKOWANIA MOMENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA
ĆWICZENIE 5 KONWENCA ZNAKOWANIA OENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA Wektor momentu pr ginaniu ukośnm można rutować na osie,, będące głównmi centralnmi osiami bewładności prekroju. Prjmujem konwencję nakowania
Bardziej szczegółowoAdam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Ukośne zginanie 13. UKOŚNE ZGINANIE
. UKOŚNE GINNIE.. Naprężenia i odkstałcenia Ukośne ginanie pręta prmatcnego wstępuje wówcas gd układ sił ewnętrnch po jednej stronie jego prekroju poprecnego pręta redukuje się do momentu ginającego, którego
Bardziej szczegółowoMECHANIKA 2. Zasady pracy i energii. Wykład Nr 12. Prowadzący: dr Krzysztof Polko
MECHANIKA 2 Wykład Nr 12 Zasady pracy i energii Prowadzący: dr Krzysztof Polko WEKTOR POLA SIŁ Wektor pola sił możemy zapisać w postaci: (1) Prawa strona jest gradientem funkcji Φ, czyli (2) POTENCJAŁ
Bardziej szczegółowoRównoważne układy sił
Równoważne układ sił Równoważnmi układami sił nawam takie układ, którch skutki diałania na ten sam obiekt są jednakowe. Jeżeli układ sił da się astąpić jedną siłą, to siłę tą nawam siłą wpadkową. Wpadkowa
Bardziej szczegółowoPotencjał pola elektrycznego
Potencjał pola elektrycznego Pole elektryczne jest polem zachowawczym, czyli praca wykonana przy przesunięciu ładunku pomiędzy dwoma punktami nie zależy od tego po jakiej drodze przesuwamy ładunek. Spróbujemy
Bardziej szczegółowoZestaw zadań 12: Przekształcenia liniowe. Macierze przekształceń liniowych. z z + 2 2x + y. x y z. x y + 2t 2x + 3y + 5z t x + z t
Zesaw adań : Preksałcenia liniowe. Maciere preksałceń liniowch () Kóre podanch niżej preksałceń ϕ : K n K m są preksałceniami liniowmi: a) n = m = 3, ϕ( + ) = +, b) n = m = 3, ϕ( ) = +, 3 + + + +, d) n
Bardziej szczegółowoFunkcje wielu zmiennych
Funkcje wielu zmiennch Wkres i warstwice funkcji wielu zmiennch. Przeglad powierzchni stopnia drugiego. Granice i ciagłość funkcji wielu zmiennch. Małgorzata Wrwas Katedra Matematki Wdział Informatki Politechnika
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM MECHANIKI EKSPERYMENTALNEJ. Instrukcja do ćwiczenia
LABORATORIUM MECHANIKI EKSPERYMENTALNEJ Instrukcja do ćwicenia 3 Ruch precesjn giroskopu Cel ćwicenia Obserwacja jawiska precesji regularnej. Badanie ależności prędkości kątowej precesji od momentu sił
Bardziej szczegółowoPrzykład 3.7. Naprężenia styczne przy zginaniu belki cienkościennej.
Prkład.7. Naprężenia tcne pr ginaniu belki cienkościennej. Wnac rokład naprężenia tcnego w prekroju podporowm belki wpornikowej o prekroju cienkościennm obciążonej na wobodnm końcu pionową iłą P. Siła
Bardziej szczegółowoMECHANIKA 2. Zasady pracy i energii. Wykład Nr 12. Prowadzący: dr Krzysztof Polko
MECHANIKA 2 Wykład Nr 12 Zasady pracy i energii Prowadzący: dr Krzysztof Polko WEKTOR POLA SIŁ Wektor pola sił możemy zapisać w postaci: (1) Prawa strona jest gradientem funkcji Φ, czyli (2) POTENCJAŁ
Bardziej szczegółowoFunkcje pola we współrzędnych krzywoliniowych cd.
Funkcje pola we współrędnych krywoliniowych cd. Marius Adamski 1. spółrędne walcowe. Definicja. Jeżeli M jest rutem punktu P na płascynę xy, a r i ϕ są współrędnymi biegunowymi M, to mienne u = r, v =
Bardziej szczegółowo22. CAŁKA KRZYWOLINIOWA SKIEROWANA
CAŁA RZYWOLINIOWA SIEROWANA Niech łuk o równaniach parametrycznych: x x(t), y y(t), a < t < b, będzie łukiem regularnym skierowanym, tzn łukiem w którym przyjęto punkt A(x(a), y(a)) za początek łuku, zaś
Bardziej szczegółowoFizyka 2 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku
Fizyka w poprzednim odcinku Obliczanie natężenia pola Fizyka Wyróżniamy ładunek punktowy d Wektor natężenia pola d w punkcie P pochodzący od ładunku d Suma składowych x-owych wektorów d x IĄGŁY ROZKŁAD
Bardziej szczegółowoWektory. P. F. Góra. rok akademicki
Wektor P. F. Góra rok akademicki 009-0 Wektor zwiazan. Wektorem zwiazanm nazwam parę punktów. Jeżeli parę tę stanowią punkt,, wektor przez nie utworzon oznaczm. Graficznie koniec wektora oznaczam strzałką.
Bardziej szczegółowoVIII. ZBIÓR PRZYKŁADOWYCH ZADAŃ MATURALNYCH
VIII. ZBIÓR PRZYKŁADOWYCH ZADAŃ MATURALNYCH ZADANIA ZAMKNIĘTE Zadanie. ( pkt) 0 90 Liczba 9 jest równa 0 B. 00 C. 0 9 D. 700 7 Zadanie. 8 ( pkt) Liczba 9 jest równa B. 9 C. D. 5 Zadanie. ( pkt) Liczba
Bardziej szczegółowoAnaliza wektorowa. Teoria pola.
Analiza wektorowa. Teoria pola. Pole skalarne Pole wektorowe ϕ = ϕ(x, y, z) A = A x (x, y, z) i x + A y (x, y, z) i y + A z (x, y, z) i z Gradient grad ϕ = ϕ x i x + ϕ y i y + ϕ z i z Jeśli przemieścimy
Bardziej szczegółowo2. Wstęp do analizy wektorowej
2. Wstęp do analiz wektorowej 2.1. Pojęcia podstawowe Wielkości wektorowe (1) Wektorem (P) w punkcie P trójwmiarowej przestrzeni euklidesowej nazwam uporządkowan zbiór trzech liczb (skalarów, składowch
Bardziej szczegółowoFunkcje wielu zmiennych
Funkcje wielu miennch wkład MATEMATYKI Automatka i robotka studia niestacjonarne sem I, rok ak 2009/2010 Katedra Matematki Wdiał Informatki Politechnika Białostocka Niech R ndef ={( 1, 2,, n ): 1 R 2 R
Bardziej szczegółowoDryLin T System prowadnic liniowych
DrLin T Sstem prowadnic liniowch Prowadnice liniowe DrLin T ostał opracowane do astosowań wiąanch automatką i transportem materiałów. Chodiło o stworenie wdajnej, beobsługowej prowadnic liniowej do astosowania
Bardziej szczegółowo11. Znajdż równanie prostej prostopadłej do prostej k i przechodzącej przez punkt A = (2;2).
1. Narysuj poniższe figury: a), b), c) 2. Punkty A = (0;1) oraz B = (-1;0) należą do okręgu którego środek należy do prostej o równaniu x-2 = 0. Podaj równanie okręgu. 3. Znaleźć równanie okręgu przechodzącego
Bardziej szczegółowoElektrostatyka. Prawo Coulomba Natężenie pola elektrycznego Energia potencjalna pola elektrycznego
Elektrostatyka Prawo Coulomba Natężenie pola elektrycznego Energia potencjalna pola elektrycznego 1 Prawo Coulomba odpychanie naelektryzowane szkło nie-naelektryzowana miedź F 1 4 0 q 1 q 2 r 2 0 8.85
Bardziej szczegółowoRównania dla potencjałów zależnych od czasu
Równania dla potencjałów zależnych od czasu Potencjały wektorowy A( r, t i skalarny ϕ( r, t dla zależnych od czasu pola elektrycznego E( r, t i magnetycznego B( r, t definiujemy poprzez następujące zależności
Bardziej szczegółowo= [6; 2]. Wyznacz wierzchołki tego równoległoboku.
ZADANIE 1 (5 PKT) Wyznacz współrzędne wierzchołków trójkata jeżeli środki jego boków maja współrzędne: P = (1, 3), Q = ( 5, 4), R = ( 6, 7). ZADANIE 2 (5 PKT) Dla jakich wartości parametru α odległość
Bardziej szczegółowoPRÓBNY EGZAMIN MATURALNY
PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI ZESTAW PRZYGOTOWANY PRZEZ SERWIS WWW.ZADANIA.INFO POZIOM PODSTAWOWY 9 MARCA 019 CZAS PRACY: 170 MINUT 1 Zadania zamknięte ZADANIE 1 (1 PKT) Cena nart po obniżce o
Bardziej szczegółowoPola siłowe i ich charakterystyka
W-6 (Jaosewic) 10 slajdów Pola siłowe i ich chaaktestka Pola siłowe: pojęcie i odaje pól siłowch, wielkości chaakteujące pola siłowe Pola achowawce Pole gawitacjne: uch w polu gawitacjnm 3/10 L.R. Jaosewic
Bardziej szczegółowoWyznaczanie reakcji dynamicznych oraz wyważanie ciała w ruchu obrotowym wokół stałej osi 8
Wnacanie reakcji dnaicnch ora wważanie ciała w ruchu oroow wokół sałej osi 8 Wprowadenie Jeśli dowolne ciało swne o asie jes w ruchu oroow wokół osi, o na podporach powsają reakcje A i B. Składowe ch reakcji
Bardziej szczegółowolim = 0, gdzie d n oznacza najdłuższą przekątną prostokątów
9. CAŁKA POWÓJNA 9.. Całka podwójna w prostokącie Niech P będzie prostokątem opisanm na płaszczźnie OXY nierównościami: a < < b, c < < d, a f(,) funkcją określoną i ograniczoną w tm prostokącie. Prostokąt
Bardziej szczegółowoPRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE
ZESPÓŁ SZKÓŁ HOTELARSKO TURYSTYCZNO GASTRONOMICZNYCH NR UL. KRASNOŁĘCKA, WARSZAWA Z A D AN I A Z A M K N I Ę T E ) Liczba, której 5% jest równe 6, to : A. 0, C. 0. D. 0 5% 6 II sposób: x nieznana liczba
Bardziej szczegółowoRóżniczkowe prawo Gaussa i co z niego wynika...
Różniczkowe prawo Gaussa i co z niego wynika... Niech ładunek będzie rozłożony w objętości V z ciągłą gęstością ρ(x,y,z). Wytworzone przez ten ładunek pole elektryczne będzie również zmieniać się w przestrzeni
Bardziej szczegółowo[ A i ' ]=[ D ][ A i ] (2.3)
. WSTĘP DO TEORII SPRĘŻYSTOŚCI 1.. WSTĘP DO TEORII SPRĘŻYSTOŚCI.1. Tensory macierzy Niech macierz [D] będzie macierzą cosinusów kierunkowych [ D ]=[ i ' j ] (.1) Macierz transformowana jest równa macierzy
Bardziej szczegółowo2.1. Określenie i rodzaje wektorów. Mnożenie wektora przez skalar
2.1. kreślenie i rodje wektorów. Mnożenie wektor pre sklr Wielkości ficne wstępujące w mechnice i innch diłch fiki możn podielić n sklr i wektor. A określić wielkość sklrną, wstrc podć tlko jedną licę.
Bardziej szczegółowoPODSTAWY RACHUNKU WEKTOROWEGO
Transport, studia niestacjonarne I stopnia, semestr I Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Adam Wosatko Ewa Pabisek Skalar Definicja Skalar wielkość fizyczna (lub geometryczna)
Bardziej szczegółowoy(t) = y 0 + R sin t, t R. z(t) = h 2π t
SNM - Elementy analizy wektorowej - 1 Całki krzywoliniowe Definicja (funkcja wektorowa jednej zmiennej) Funkcją wektorową jednej zmiennej nazywamy odwzorowanie r : I R 3, gdzie I oznacza przedział na prostej,
Bardziej szczegółowoDodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.
Wykład - LICZBY ZESPOLONE Algebra licb espolonych, repreentacja algebraicna i geometrycna, geometria licb espolonych. Moduł, argument, postać trygonometrycna, wór de Moivre a.' Zbiór Licb Zespolonych Niech
Bardziej szczegółowo3. Metody rozwiązywania zagadnień polowych
3. Metod rowiąwania agadnień polowch 3.. Dokładne metod anali pola Dokładne metod anali pola powalają na uskanie dokładnego rowiąania równania róŝnickowego lub całkowego w dowolnm punkcie obsaru diałania
Bardziej szczegółowo3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas
3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas oddziaływanie między ciałami, ani też rola, jaką to
Bardziej szczegółowo2.3.1. Iloczyn skalarny
2.3.1. Ilon sklrn Ilonem sklrnm (sklrowm) dwóh wektorów i nwm sklr równ ilonowi modułów ou wektorów pre kosinus kąt wrtego międ nimi. α O Rs. 2.8. Ilustrj do definiji ilonu sklrnego Jeżeli kąt międ wektormi
Bardziej szczegółowoZestaw zadań 15: Funkcjonały dwuliniowe i formy kwadratowe (1) Sprawdzić, czy następujące odwzorowania ξ : R 3 R 3 R: x y. x y z. f(x)g(x)dx.
Zestaw adań 5: Funkcjonał dwuliniowe i form kwadratowe () Sprawdić, c następujące odworowania ξ : R 3 R 3 R: x x a) ξ( x, c) ξ( x, x ) = xx + + ; b) ξ(, x ) = xx + 2 + ; d) ξ( x, x x ) = x + x + 2; ) =
Bardziej szczegółowo14. Krzywe stożkowe i formy kwadratowe
. Krwe stożkowe i form kwdrtowe.. Kwdrki Powierchnią stopni drugiego, lub krótko kwdrką, nwm biór punktów P(,,), którch współrędne spełniją równnie: 33 3 3 kwdrt wr miesne 3 wr liniowe wr woln gdie. 33
Bardziej szczegółowoZasady dynamiki Newtona. Ilość ruchu, stan ruchu danego ciała opisuje pęd
Zasady dynamiki Newtona Ilość ruchu, stan ruchu danego ciała opisuje pęd Siły - wektory Ilość ruchu, stan ruchu danego ciała opisuje pęd Zasady dynamiki Newtona I Każde ciało trwa w stanie spoczynku lub
Bardziej szczegółowo[L] Rysunek Łuk wolnopodparty, paraboliczny wymiary, obciążenie, oznaczenia.
rzkład 10.3. Łuk paraboliczn. Rsunek przedstawia łuk wolnopodpart, którego oś ma kształt paraboli drugiego stopnia (łuk paraboliczn ). Łuk obciążon jest ciśnieniem wewnętrznm (wektor elementarnej wpadkowej
Bardziej szczegółowoWyprowadzenie prawa Gaussa z prawa Coulomba
Wyprowadzenie prawa Gaussa z prawa Coulomba Natężenie pola elektrycznego ładunku punktowego q, umieszczonego w początku układu współrzędnych (czyli prawo Coulomba): E = Otoczmy ten ładunek dowolną powierzchnią
Bardziej szczegółowoPRZESTRZEŃ WEKTOROWA (LINIOWA)
PRZESTRZEŃ WEKTOROWA (LINIOWA) Def. 1 (X, K,, ) X, K - ciało : X X X ( to diałanie wewnętrne w biore X) : K X X ( to diałanie ewnętrne w biore X) Strukturę (X, K,, ) naywamy prestrenią wektorową : 1) Struktura
Bardziej szczegółowoUkłady współrzędnych
Układy współrzędnych Układ współrzędnych matematycznie - funkcja przypisująca każdemu punktowi danej przestrzeni skończony ciąg (krotkę) liczb rzeczywistych zwanych współrzędnymi punktu. Układ współrzędnych
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki sezon 1 III. Praca i energia
Podstawy fizyki sezon 1 III. Praca i energia Agnieszka Obłąkowska-Mucha WFIiS, Katedra Oddziaływań i Detekcji Cząstek, D11, pok. 111 amucha@agh.edu.pl http://home.agh.edu.pl/~amucha F.Żarnecki Praca Rozważamy
Bardziej szczegółowoCałki krzywoliniowe. SNM - Elementy analizy wektorowej - 1
SNM - Elementy analizy wektorowej - 1 Całki krzywoliniowe Definicja (funkcja wektorowa jednej zmiennej) Funkcją wektorową jednej zmiennej nazywamy odwzorowanie r : I R 3, gdzie I oznacza przedział na prostej,
Bardziej szczegółowoArkusz 6. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni
Arkusz 6. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni Zadanie 6.1. Obliczyć długości podanych wektorów a) a = [, 4, 12] b) b = [, 5, 2 2 ] c) c = [ρ cos φ, ρ sin φ, h], ρ 0, φ, h R c) d = [ρ cos φ cos
Bardziej szczegółowoTeoria pola elektromagnetycznego
Teoria pola elektromagnetycznego Odpowiedzialny za przedmiot (wykłady): prof. dr hab. inż. Stanisław Gratkowski Ćwiczenia i laboratoria: dr inż. Krzysztof Stawicki ks@zut.edu.pl e-mail: w temacie wiadomości
Bardziej szczegółowo>> ω z, (4.122) Przybliżona teoria żyroskopu
Prybliżona teoria żyroskopu Żyroskopem naywamy ciało materialne o postaci bryły obrotowej (wirnika), osadone na osi pokrywającej się osią geometrycną tego ciała wanej osią żyroskopową. ζ K θ ω η ω ζ y
Bardziej szczegółowoCoba, Mexico, August 2015
Coba, Meico, August 015 W-6 (Jaosewic) 10 sladów Pola siłowe i ich chaaktestka Pola siłowe: poęcie i odae pól siłowch, wielkości chaakteuące pola siłowe Pola achowawce Pole gawitacne: uch w polu gawitacnm
Bardziej szczegółowoElektrostatyka, cz. 1
Podstawy elektromagnetyzmu Wykład 3 Elektrostatyka, cz. 1 Prawo Coulomba F=k q 1 q 2 r 2 1 q1 q 2 Notka historyczna: 1767: John Priestley - sugestia 1771: Henry Cavendish - eksperyment 1785: Charles Augustin
Bardziej szczegółowoMECHANIKA 2. Praca, moc, energia. Wykład Nr 11. Prowadzący: dr Krzysztof Polko
MECHANIKA 2 Wykład Nr 11 Praca, moc, energia Prowadzący: dr Krzysztof Polko PRACA MECHANICZNA SIŁY STAŁEJ Pracą siły stałej na prostoliniowym przemieszczeniu w kierunku działania siły nazywamy iloczyn
Bardziej szczegółowo( ) O k k k. A k. P k. r k. M O r 1. -P n W. P 1 P k. Rys. 3.21. Redukcja dowolnego przestrzennego układu sił
3.7.. Reducja dowolego uładu sił do sił i par sił Dowolm uładem sił będiem awać uład sił o liiach diałaia dowolie romiescoch w prestrei. tm pucie ajmiem się sprowadeiem (reducją) taiego uładu sił do ajprostsej
Bardziej szczegółowoCałki krzywoliniowe skierowane
Całki krzywoliniowe skierowane Zamiana całki krzywoliniowej skierowanej na całkę pojedyńcza. Twierdzenie Greena. Zastosowania całki krzywoliniowej skierowanej. Małgorzata Wyrwas Katedra Matematyki Wydział
Bardziej szczegółowoPRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE
ZESPÓŁ SZKÓŁ HOTELARSKO TURYSTYCZNO GASTRONOMICZNYCH NR UL. KRASNOŁĘCKA 3, WARSZAWA Z A D AN I A Z A M K N I Ę T E ) Liczba, której 5% jest równe 6, to : A. 0,3 C. 30. D. 0 5% 6 II sposób: x nieznana liczba
Bardziej szczegółowoZestaw zadań 12: Przekształcenia liniowe. z z + 2 2x + y. x y z. x y + 2t 2x + 3y + 5z t x + z t. x y + 2t 2x 3y + 5z t x z t
Zesaw adań : Preksałcenia liniowe () Kóre podanch niżej preksałceń ϕ : K n K m są preksałceniami liniowmi: a) n = m = 3, ϕ( + +, b) n = m = 3, ϕ( +, 3 + + + +, d) n = m = 3, ϕ( +, c) n = m = 3, ϕ( e) n
Bardziej szczegółowoAdam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Proste zginanie
dam Bodnar: trmałość ateriałów. Proste ginanie. PROSTE GINNIE.. Naprężenia i odkstałcenia Proste ginanie pręta prmatcnego wstępuje wówcas gd układ sił ewnętrnch po jednej stronie jego prekroju poprecnego
Bardziej szczegółowoSiły zachowawcze i energia potencjalna. Katarzyna Sznajd-Weron Mechanika i termodynamika dla matematyki stosowanej 2017/18
Siły zachowawcze i energia potencjalna Katarzyna Sznajd-Weron Mechanika i termodynamika dla matematyki stosowanej 2017/18 Polecana literatura John R Taylor, Mechanika klasyczna, tom1 Wydawnictwo Naukowe
Bardziej szczegółowo1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia
1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia Definicja 1 Funkcją dwóch zmiennych określoną na zbiorze A R 2 o wartościach w zbiorze R nazywamy przyporządkowanie każdemu punktowi ze zbioru A dokładnie jednej
Bardziej szczegółowoPole magnetyczne magnesu w kształcie kuli
napisał Michał Wierzbicki Pole magnetyczne magnesu w kształcie kuli Rozważmy kulę o promieniu R, wykonaną z materiału ferromagnetycznego o stałej magnetyzacji M = const, skierowanej wzdłuż osi z. Gęstość
Bardziej szczegółowoRówna Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym
Mechanika ogólna Wykład nr 14 Elementy kinematyki i dynamiki 1 Kinematyka Dział mechaniki zajmujący się matematycznym opisem układów mechanicznych oraz badaniem geometrycznych właściwości ich ruchu, bez
Bardziej szczegółowoZajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria
Technologia Chemiczna 008/09 Zajęcia wyrównawcze. Pokazać, że: ( )( ) n k k l = ( n l )( n l k l Zajęcia nr (h) Dwumian Newtona. Indukcja. ). Rozwiązać ( ) ( równanie: ) n n a) = 0 b) 3 ( ) n 3. Znaleźć
Bardziej szczegółowoPRÓBNY EGZAMIN MATURALNY
PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI ZESTAW PRZYGOTOWANY PRZEZ SERWIS WWW.ZADANIA.INFO POZIOM PODSTAWOWY 6 KWIETNIA 0 CZAS PRACY: 70 MINUT Zadania zamknięte ZADANIE ( PKT.) Liczbę 5 7 zaokr aglam do liczb,6.
Bardziej szczegółowo