XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP I Zadanie doświadczalne



Podobne dokumenty
WAHADŁO OBERBECKA V 6 38a

KOOF Szczecin: Komitet Główny Olimpiady Fizycznej. Andrzej Wysmołek Komitet Główny Olimpiady Fizycznej, IFD UW.

Siła. Zasady dynamiki

Zasada pędu i popędu, krętu i pokrętu, energii i pracy oraz d Alemberta bryły w ruchu postępowym, obrotowym i płaskim

BADANIE DYNAMICZNEGO TŁUMIKA DRGA

Laboratorium Półprzewodniki, Dielektryki i Magnetyki Ćwiczenie nr 10 Pomiary czasu życia nośników w półprzewodnikach

Zarządzanie ryzykiem. Lista 3

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

MECHANIKA OGÓLNA (II)

Wyznaczanie profilu prędkości płynu w rurociągu o przekroju kołowym

GEOMETRIA PŁASZCZYZNY

8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI

= t. Prowadzący: dr Alina Gil Instytut Edukacji Technicznej i Bezpieczeństwa, pokój 8, tel , a.gil@ajd.czest.pl

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 10 7.XII Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Równania różniczkowe. Lista nr 2. Literatura: N.M. Matwiejew, Metody całkowania równań różniczkowych zwyczajnych.

2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego. = f(x, t) dla x R, t > 0, (2.1)

3. Kinematyka ruchu jednostajnego, zmiennego, jednostajnie zmiennego, rzuty.

Ruch płaski. Bryła w ruchu płaskim. (płaszczyzna kierująca) Punkty bryły o jednakowych prędkościach i przyspieszeniach. Prof.

WYDZIAŁ FIZYKI, MATEMATYKI I INFORMATYKI POLITECHNIKI KRAKOWSKIEJ Instytut Fizyki LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI, ELEKTRONIKI I MIERNICTWA

METODY STATYCZNE Metody pomiaru twardości.

Siła tarcia. Tarcie jest zawsze przeciwnie skierowane do kierunku ruchu (do prędkości). R. D. Knight, Physics for scientists and engineers

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology

Pęd, d zasada zac zasad a zac owan owan a p a p du Zgod Zg n od ie n ie z d r d u r g u im g pr p a r wem e N ew e tona ton :

Mikrosilniki synchroniczne

Rozdział VIII KINETYKA NASYCANIA POWIERZCHNI. 1. Wstęp

Wykład Półprzewodniki

Grzegorz Kornaś. Powtórka z fizyki

II.6. Wahadło proste.

Dynamika punktu materialnego

C d u. Po podstawieniu prądu z pierwszego równania do równania drugiego i uporządkowaniu składników lewej strony uzyskuje się:

DYNAMIKA KONSTRUKCJI

ψ przedstawia zależność

POMIAR PRĘDKOŚCI OBROTOWEJ.

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

Wyznaczanie współczynnika sztywności drutu metodą dynamiczną.

ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU: PODSTAWY DYNAMIKI BRYŁY SZTYWNEJ

PRAWA ZACHOWANIA Prawa zachowania najbardziej fundamentalne prawa:

9. 1. KOŁO. Odcinki w okręgu i kole

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE. Ćwiczenie nr 3 Temat: Wyznaczenie ogniskowej soczewek za pomocą ławy optycznej.

W siła działająca na bryłę zredukowana do środka masy ( = 0

A. POMIARY FOTOMETRYCZNE Z WYKORZYSTANIEM FOTOOGNIWA SELENOWEGO

Fizyka 10. Janusz Andrzejewski

4.2. Obliczanie przewodów grzejnych metodą dopuszczalnego obciążenia powierzchniowego

ANALIZA, PROGNOZOWANIE I SYMULACJA / Ćwiczenia 1

I. KINEMATYKA I DYNAMIKA

Wojewódzki Konkurs Matematyczny dla uczniów gimnazjów. Etap szkolny 5 listopada 2013 Czas 90 minut

XL OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP I Zadanie doświadczalne

cz.2 dr inż. Zbigniew Szklarski

PROGNOZOWANIE I SYMULACJE. mgr Żaneta Pruska. Ćwiczenia 2 Zadanie 1

ĆWICZENIE 7 WYZNACZANIE LOGARYTMICZNEGO DEKREMENTU TŁUMIENIA ORAZ WSPÓŁCZYNNIKA OPORU OŚRODKA. Wprowadzenie

METODA ZDYSKONTOWANYCH SALD WOLNYCH PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH

Wyznaczanie promienia krzywizny soczewki płasko-wypukłej metodą pierścieni Newtona

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

θ = s r, gdzie s oznacza długość łuku okręgu o promieniu r odpowiadającą kątowi 2. Rys Obrót ciała wokół osi z

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

PRĘDKOŚCI KOSMICZNE OPRACOWANIE

Fizyka 3. Janusz Andrzejewski

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA (1980/1981). Stopień I, zadanie teoretyczne T4 1

Optyka falowa. polaryzacja. dwójłomność optyczna. czym jest zjawisko polaryzacji stan a stopień polaryzacji sposoby polaryzacji

Zależność natężenia oświetlenia od odległości

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

1. Ciało sztywne, na które nie działa moment siły pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem obrotowym jednostajnym.

Ćwiczenie z fizyki Doświadczalne wyznaczanie ogniskowej soczewki oraz współczynnika załamania światła

SCENARIUSZ LEKCJI Temat lekcji: Soczewki i obrazy otrzymywane w soczewkach

10. Ruch płaski ciała sztywnego

OZNACZANIE CIEPŁA SPALANIA WĘGLA

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,

Całka nieoznaczona Andrzej Musielak Str 1. Całka nieoznaczona

ĆWICZENIE 6. POMIAR MOMENTU BEZWŁADNOŚCI. SPRAWDZENIE DRUGIEJ ZASADY DYNAMIKI DLA RUCHU OBROTOWEGO. BADANIE ADDYTYWNOŚCI MOMENTU BEZWłADNOŚCI

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów dotychczasowych gimnazjów. Schemat punktowania zadań

IV.2. Efekt Coriolisa.

Ruch drgający i fale

Niepewność pomiaru. Wynik pomiaru X jest znany z możliwa do określenia niepewnością. jest bledem bezwzględnym pomiaru

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 34 OPTYKA GEOMETRYCZNA. CZĘŚĆ 2. ZAŁAMANIE ŚWIATŁA. SOCZEWKI

Maria Dems. T. Koter, E. Jezierski, W. Paszek

Sprawdzanie twierdzenia Steinera

Fizyka. Wykład 2. Mateusz Suchanek

KINEMATYCZNE WŁASNOW PRZEKŁADNI

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

Guanajuato, Mexico, August 2015

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyn i ich układów

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

WYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOSCI KRĄŻKA

WPROWADZENIE. Czym jest fizyka?

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

35 OPTYKA GEOMETRYCZNA. CZĘŚĆ 2

PRZENIKANIE PRZEZ ŚCIANKĘ PŁASKĄ JEDNOWARSTWOWĄ. 3. wnikanie ciepła od ścianki do ośrodka ogrzewanego

Opis ćwiczenia. Cel ćwiczenia Poznanie budowy i zrozumienie istoty pomiaru przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Henry ego Katera.

Elementarne przepływy potencjalne (ciąg dalszy)

PROJEKT nr 2. Ściągacz dwuramienny do kół zębatych i łożysk tocznych.

Wstęp do fizyki jądrowej Tomasz Pawlak, 2009

Ćw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2

Modele odpowiedzi do arkusza Próbnej Matury z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

XLIII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP II Zadanie doświadczalne

Rozwiązanie: Część teoretyczna

( ) ( ) ( τ) ( t) = 0

Transkrypt:

XLI OLIPIADA FIZYCZNA EAP I Zadanie doświadczalne ZADANIE D Pod działaniem sil zewnęznych ciała sale ulęgają odkszałceniom. Wyznacz zależność pomienia obszau syczniści szklanej soczewki z płyka szklana od obciążenia soczewki.zaówaz,że odkszałceniu ulega zaówno soczewka jak i płyka,gdyż są one wykonane z maeiału o ej samej wadości. ożesz kozysać z nasępujących pzedmioów: PRZYRZĄDY.Plasko wypukła soczewka szklana o znanej masie m i pomieniu kzywizny R.Plykaszklana 3. Jednakowych ciężaków w kszałcie kążków o znanej masie m (ok.5g) 4.Sma do sklejania ciężaków o znanej masie ze sobą 5.Sope 6.Konomiez 7.Linijka z podziałką milimeowa 8.Papie milimeowy 9.Kedka woskowa lub flamase piszący na szkle WSKAZOWKA. Pzyjmij,że dla malej całkowiej siły nacisku wiec dla małych odkszałceń, ciśnienie w punkcie syczności jes kwadaowa funkcja odległości ego punku od osi symeii soczewki. Pzeanalizuj związek momenu siły acia pzy obocie soczewki siły nacisku, zauważając, że R. 3. Pzyjmij,że dla użyych w doświadczeniu maeiałów współczynnik acia kineycznego jes pakycznie ówny współczynnikowi acia saycznego. ROZWIĄZANIE ZADANIA D Część eoeyczna: Znalezienie kszału soczewki w zależności od całkowiej siły nacisku jes badzo skomplikowane. Analizując związek momenu siły acia pzy obocie soczewki i siły nacisku można wyznaczyć pomień obszau syczności soczewki i płyki. W waunkach zdefiniowanych w zadaniu wysaczy zauważyć, że R ς (pomień kzywizny soczewki w obszaze syczności)jes znacznie większy od pomienia obszau syczności (ys)

Rys.3 Kozysając ze wskazówki zakładamy, że ciśnienie p(ς) w punkcie syczności obu powiezchni odległym o ς od osi symeii soczewki ( ς ) A Bς p = + () Z waunku bzegowego : dla ς= p()=,gdzie jes odległością ganicy syczności od osi symeii soczewki.sąd ς ( ) B p ς = () Siła nacisku działająca na elemen E obszau syczności (ys.) o powiezchni dς ds = ς dφ wynosi cosϑ dς dn = p{ ς } ς dφ cosϑ = p( ς ) ςdςd φ cosϑ gdzie ką ϑ jes kąem jaki wozy nomalna do odkszałconej powiezchni z pionem. Całkowia siła nacisku: N = π dφ dςςp ( ς ) = π dςςp ( ς ) Podsawiając wyażenie () ozymujemy: ς 3 ςd ς = π B ςdς ς d N = π B ς

N 4 πb = (3) 4 Rys.4 Siła acia działająca na elemen E pzy obocie soczewki jes popocjonalna do składowej siły nacisku nomalnej do powiezchni wynosi µ dn d = cosϑ omen siły acia działający na elemen E pzy obocie soczewki wokół osi symeii wynosi ( ς ) ς dςdφ d = ςd = µ p omen siły acia pzy obocie soczewki wokół osi symeii wynosi: = π dφ dςς p( ς ) = πµ dςς p( ς ) 5 4πµB =.. (4) 5 ożemy wyeliminować sałą B dzieląc ównanie (4) i(3) sonami

8µ =.. (5) N 5 Sąd: 5 = (6) 8µ N Całkowiy momen siły acia można wyznaczyć badając uch oboowy soczewki względem jej osi symeii. Równanie uchu soczewki ma posać: I ε = -, Gdzie I oznacza całkowiy momen bezwładności względem osi symeii soczewki, dω ε- pzyspieszenie kąowe, ε =, ω -pędkość kąowa.sąd ω ( ) = ω d, a ką I obazu: α ( ) = ω I W momencie zazymania się soczewki po czasie zn. skuek hamującego działania siły acia pędkość kąowa ω() =, a więc pędkość począkowa ω = i ką I wykonanego obou α = (7) I Sąd α = Nadając soczewce óżne począkowe pędkości kąowe ω i mieząc I odpowiadające im α i w chwili zazymania się soczewki możemy wyznaczyć Iα całkowiy momen siły acia = Jeżeli wykonamy akie pomiay pzy óżnych obciążeniach soczewki kładąc na niej od do n ciężaków o będziemy mogli wyznaczyć (n) lub ( ) ( n) ( n) ξ n = α [ ( n) ] = I( n) Całkowiy momen bezwładności I(n) jes sumą momenów bezwładności soczewki I i ciężaków zwiększających siłę nacisku soczewki na płykę. Dla n ciężaków nma I ( n) = I +, gdzie a oznacza pomień ciężaka m jego masę. Siła nacisku ( n) = ( m nm ) g. asa soczewki m jes znana a jej momen bezwładności N + 3 b 5b + 3b obliczamy według. Wzou I = mr, gdzie R oznacza pomień ( 3 b) D kzywizny soczewki, b =, D- gubość soczewki. R

Osaecznie : ( n) = 5ξ ( n) [( m + nm ) g 4µ ] I + nm a (8) Zgodnie z założeniem pzyjęym w eści zadania współczynnik acia kineycznego μ można pzyjąć za ówny współczynnikowi acia saycznego, kóe możemy ławo wyznaczyć doświadczalnie. Część doświadczalna: W doświadczeniu użyo soczewki o pomieniu kzywizny R=65mm i masie m=3g. Jako ciężaki sosuje salowe kążki o śednicy a=33mm masie m=5g każdy. Obciążając soczewkę kilkoma ciężakami sklejono je odobiną smau. Dla uławienia pomiau kaa obou na kace papieu milimeowego naysowano używając kąomieza i linijki układ współzędnych x, y i siakę pomieni wychodzących ze śodka układu, pzy czym ka pomiędzy kolejnymi pomieniami wynosił. aka kakę podłożono pod płykę szklana.na płaskiej sonie soczewki naysowano pomienie pzecinające się pod kaem posym w punkcie pzejścia pzez soczewka osi symeii oaz oznakowano jedno z amion kzyża. Pozwoliło o usawić soczewkę ak, aby jej oś obou pokywała się ze śodkiem układu współzędnych, a dodanie amie kzyża pokywało się np. z dodanim kieunkiem osi x. Soczewkę wpawiono w uch palcami i w momencie puszczenia jej dugą ęką włączono sope, kóym miezono czas wania uchu do momenu samozunego zazymania się soczewki.pomia czasu wania uchu oboowego do momenu zazymania się soczewki pzepowadzono wielokonie dla samej soczewki (ilość ciężaków n=)oaz dla soczewki obciążonej n ciężakami nadając soczewce óżne począkowe pędkości obou. Ciężaki należy usawić na soczewce ak, by ich oś symeii pokywała się z osią symeii soczewki. Ozymane pay waości (α, )dla każdego n odłożono na papieze milimeowym.punky e dla danego n powinny układać się na lini posej pzechodzącej pzez punk ( α=, =).Dla każdego n pzepowadzono pzez punk doświadczalne linie pose i z ich nachylenia wyznaczono wielkość ξ(n) =α/. Wynik pomiau pzedsawiono w abeli. abela. n N( n) n mm [ g ] ξ ( n) g s 3,68 ±,8,9 ±,98 8,4 ±,3,43 ±,89 4 3,4 ±,,5 ±,8 8 3, ±,53,7 ±,9 8,3 ±,95,83 ±,34 ad ( ) [ ]

Nasępnie wyznaczono współczynnik acia saycznego maeiału soczewki o płykę szklaną, szukając najmniejszego kąa β, dla kóego soczewka zaczyna się zsuwać z ówni pochyłej uwozoną pzez nachyloną pod kąem β płykę szklaną. Ozymano µ = g β =,5 ±,. Kozysając ze wzou (8) dla każdego n obliczono (n). Waości (n) waz z błędami odłożono na papieze milimeowym w funkcji N n. obciążenia ( ) g OCENA BŁĘDÓW Wielkości miezone α i obaczone są błędem pomiaowym związanym z dokładnością użyych do pomiau pzyządów, Δα=,6 ad, Δ=,s. ogą wysąpić błędy sysemayczne związane z opóźnieniem lub pzyspieszeniem włączenia lub zazymania na począku i na końcu uchu soczewki. oże wysąpić eż nieosiowe umieszczenie cięzaków na soczewce oaz nadanie jej dodakowo innego uchu poza uchem oboowym. PUNKACJA: Część eoeyczna punków i doświadczalna punków Źódło: Zadanie pochodzi z Duk OF Komie Okęgowy Olimpiady Fizycznej w Szczecinie www.of.szc.pl