Geodezja fizyczna. Siła grawitacji. Potencjał grawitacyjny Ziemi. Modele geopotencjału. Dr inż. Liliana Bujkiewicz. 23 października 2018

Podobne dokumenty
Geodezja fizyczna i geodynamika

Geodezja fizyczna. Potencjał normalny. Potencjał zakłócajacy. Dr inż. Liliana Bujkiewicz. 8 listopada 2018

Geodezja fizyczna i geodynamika

Geodezja fizyczna i geodynamika

Geodezja fizyczna i geodynamika

Geodezja fizyczna i geodynamika

Geodezja fizyczna i geodynamika

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.

cz.2 dr inż. Zbigniew Szklarski

Geodezja fizyczna i geodynamika

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

KURS CAŁKI WIELOKROTNE

Pole grawitacyjne. Definicje. Rodzaje pól. Rodzaje pól... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż. Ireneusz Owczarek.

Plan wykładu. Rodzaje pól

dr inż. Zbigniew Szklarski

II.6. Wahadło proste.

Siła tarcia. Tarcie jest zawsze przeciwnie skierowane do kierunku ruchu (do prędkości). R. D. Knight, Physics for scientists and engineers

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

METODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 10 7.XII Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Siły centralne, grawitacja (I)

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)

Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

Atom (cząsteczka niepolarna) w polu elektrycznym

CHARAKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁASKICH

Elektrodynamika Część 2 Specjalne metody elektrostatyki Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

MECHANIKA OGÓLNA (II)

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

Teoria Względności. Czarne Dziury

Fizyka 10. Janusz Andrzejewski

Zasady dynamiki ruchu obrotowego

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,

podsumowanie (E) E l Eds 0 V jds

Prawo powszechnego ciążenia Newtona

Pole magnetyczne magnesu w kształcie kuli

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki nieoznaczone

Fizyka 1 (mechanika) AF14. Wykład 9

Siły oporu prędkość graniczna w spadku swobodnym

Fizyka. Wykład 2. Mateusz Suchanek

1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych. , u x1 x 2

Mechanika ruchu obrotowego

29 Rozpraszanie na potencjale sferycznie symetrycznym - fale kuliste

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology

v = v i e i v 1 ] T v =

v = v i e i v 1 ] T v = = v 1 v n v n [ ] U [x y z] T (X,Y,Z)

Układy współrzędnych

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Atom wodoru w mechanice kwantowej

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI

Całka podwójna po prostokącie

Analiza Matematyczna Praca domowa

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

Wykład 5: Dynamika. dr inż. Zbigniew Szklarski

EGZAMIN Z ANALIZY II R

Wykład FIZYKA I. 8. Grawitacja. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Równania dla potencjałów zależnych od czasu

Fizyka 9. Janusz Andrzejewski

Modele odpowiedzi do arkusza Próbnej Matury z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

Arkusz 6. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

θ = 0 lub = = g l dw dt Przykłady drgań: Wahadło matematyczne (małe wychylenia): Inaczej: m l(1-cosθ) Drgania i fale II rok Fizyki BC

Orbity typu Mołnija. praktyczne zastosowanie mechaniki nieba. Maciej Urbaniak IFM PAN Poznań. Dysk z Nebry, ok pne

ZASTOSOWANIA CAŁEK OZNACZONYCH

Matematyka liczby zespolone. Wykład 1

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXIII: Przypomnienie: statyka

czastkowych Państwo przyk ladowe zadania z rozwiazaniami: karpinw adres strony www, na której znajda

Niektóre zastosowania całki krzywoliniowej niezorientowanej 1.Długość l łuku zwykłego gładkiego Γ

- substancje zawierające swobodne nośniki ładunku elektrycznego:

Wykład 1. Elementy rachunku prawdopodobieństwa. Przestrzeń probabilistyczna.

Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie

Oddziaływania fundamentalne

WYKŁAD 11 OPTYMALIZACJA WIELOKRYTERIALNA

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Obraz Ziemi widzianej z Księżyca

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

Prędkość i przyspieszenie punktu bryły w ruchu kulistym

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 5 2.XI Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Przykład 4.1. Ściag stalowy. L200x100x cm 10 cm I120. Obliczyć dopuszczalną siłę P rozciagającą ściąg stalowy o przekroju pokazanym na poniższym

Matematyka z el. statystyki, # 4 /Geodezja i kartografia I/

Fizyka dla Informatyki Stosowanej

2. Charakterystyki geometryczne przekroju

Rys. 1. Ilustracja modelu. Oddziaływanie grawitacyjne naszych ciał z masą centralną opisywać będą wektory r 1

Liczby zespolone. x + 2 = 0.

lim = 0, gdzie d n oznacza najdłuższą przekątną prostokątów

Wykłady z Matematyki stosowanej w inżynierii środowiska, II sem. 2. CAŁKA PODWÓJNA Całka podwójna po prostokącie

Wielomiany Legendre a

Wykłady z Matematyki stosowanej w inżynierii środowiska, II sem. 3. CAŁKA POTRÓJNA

VI. Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów

Siły oporu prędkość graniczna w spadku swobodnym

ROZWIĄZUJEMY PROBLEM RÓWNOWAŻNOŚCI MASY BEZWŁADNEJ I MASY GRAWITACYJNEJ.

Elektrodynamika Część 1 Elektrostatyka Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n

Elektrodynamika Część 1 Elektrostatyka Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

1 Równania różniczkowe zwyczajne

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

Transkrypt:

Geodezja fizyczna Siła gawitacji. Potencjał gawitacyjny iemi. Modele geopotencjału. D inż. Liliana Bujkiewicz 23 paździenika 2018 D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 1 / 24

Liteatua 1 Geodezja współczesna - Kazimiez Czanecki, PWN 2014 2 Geodezja fizyczna - Adam Łyszkowicz, Wyd. Uniwesytetu Wamińsko-Mazuskiego w Olsztynie 2012 3 Geodezja fizyczna i gawimetia geodezyjna. Teoia i paktyka - Macin Balik, Andzej Pachuta, Oficyna Wydawnicza Politechniki Waszawskiej 2007 4 Physical Geodesy - Matin Vemee, https://uses.aalto.fi/ mvemee/mpk-en.pdf D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 2 / 24

Siła gawitacyjna - powtóka F = GMm 2, a = F m = GM 2, = x 2 + y 2 + z 2 G = 6, 67408(31) 10 11 m 3 kg s 2, 0, 01 m s 2 = 1Gal 1 10 5 m s 2 = 1mGal, Oznaczenia: a - pzyspieszenie gawitacyjne, g - pzyspieszenie siły ciężkości (siły gawitacji i siły odśodkowej) D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 3 / 24

Potencjał: V = GM Wekto pzyspieszenia jest gadientem potencjału pola gawitacyjnego: ( V a = V = x, V y, V ) z ( V x = GM x 1 x 2 + y 2 + z 2 ) = GM ( (x 2 + y 2 + z 2 ) 1/2) = MG( 1 x 2 )(x2 + y 2 + z 2 ) 3/2 2x = GM x 3 a = ( GM x 3, GM y 3, GM z ) 3 = GM 3 (x, y, z) a = a = GM 3 (x, y, z) = GM 2 Dla sfey kieunek pionu = kieunek gadientu = kieunek adialny: Analogicznie: ( ) dv 1 ( d = GM = GM 1) = GM 2 = GM 2 = V = a ( ) da 1 ( d = GM 2 = GM 2) = 2GM 3 = 2 GM 3 = 2 a - pzyspieszenie maleje waz ze wzostem D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 4 / 24

Potencjał V = GM jest funkcja hamoniczna - tzn. spełnia ównanie Laplace a: Spawdzenie: Analogicznie: W sumie : 2 V x 2 + 2 V y 2 2 V x 2 + 2 V z 2 = x V = 0 2 V x 2 + 2 V y 2 + 2 V z 2 = 0 ( GM x 3 ) = = GM 5 ( 2x 2 + y 2 + z 2) 2 V y 2 2 V z 2 = GM 5 ( x 2 2y 2 + z 2) = GM 5 ( x 2 + y 2 2z 2) = GM 5 ( 2x 2 + y 2 + z 2 + x 2 2y 2 + z 2 + x 2 + y 2 2z 2) = 0 D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 5 / 24

powiezchnie poziomowe - ekwipotencjalne Dla V = GM powiezchnie ekwipotencjalne: = const. D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 6 / 24

wyznaczanie wysokości D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 7 / 24

Potencjał gawitacyjny od niewielkiej masy m w odległosci l : V = Gm l V = i V i = i G m i l i V = G dm l m = σ(x, y, z) v = σ(x, y, z) x y z dm = σ(x, y, z)dxdydz Jeśli P(x P, y P, z P ), a element masy dm jest w punkcie (x, y, z), to l = (x x P ) 2 + (y y P ) 2 + (z z P ) 2 G V(x P, y P, z P ) = σ(x, y, z)dxdydz (x xp ) 2 + (y y P ) 2 + (z z P ) 2 D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 8 / 24

Potencjał gawitacyjny V = G m l V = Σ i G m i l i V = G dm l l = ϱ l 2 = ϱ 2 = ( ϱ) ( ϱ) = 2 + ϱ 2 2 ϱ = 2 + ϱ 2 2ϱ cos ψ l = 2 + ϱ 2 2ϱ cos ψ = 1 + ( ) ϱ 2 2 Punkt P - ustalony - stałe ; elementy masy zmieniaja się - zmienne ϱ i ψ V = G dm 1 + ( ϱ ) 2 ( 2 ϱ ) cos ψ ( ) ϱ cos ψ D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 9 / 24

1 Rozwinięcie funkcji w szeeg (wzó) MacLauina: f (x) = n=0 f (n) (0) xn n! f (0) + f (0)x + f (0) x2 2! + f (3) (0) x3 3! + f (4) (0) x4 4! +... f (N) (0) xn N! 2 Funkcja podcałkowa: 1 1 + ( ϱ ) 2 ( 2 ϱ ) x = cos ψ 3 Rozwinięcie w szeeg: ( ) ϱ 2 2 ( ) ϱ cos ψ 1 1 + x 4 Wstawiajac za x... 1 1 + ( ϱ ) 2 ( 2 ϱ ) = 1 1 cos ψ 2 1 1 + x = 1 1 2 x + 3 8 x2 5 16 x3 + 35 128 x4 63 256 x5 +... [ ( ) ϱ 2 2 ( ) ] ϱ cos ψ + 3 8 [ ( ) ϱ 2 2 ( ) 2 ϱ cos ψ] +... D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 10 / 24

1 Pozadkuj ac względem potęg wyażenia ϱ : 1 + ( ) ϱ cos ψ + ( ϱ 1 1 + ( ϱ ) 2 ( 2 ϱ ) = cos ψ ) 2 ( ) 1 ( 3 cos 2 ψ 1) + 2 ( ϱ 2 auważamy, że pojawiaja się wielomiany Legende a ( funkcje kuliste ): ) 3 ( ) 1 ( 5 cos 3 ψ 3 cos ψ) +... 2 P 0 (cos ψ) = 1, P 1 (cos ψ) = cos ψ, P 2 (cos ψ) = 3 2 cos2 ψ 1 2, P 3(cos ψ) = 5 2 cos3 ψ 3 2 cos ψ 3 Ostatecznie ozwinięcie jest postaci: 1 = 1 l 1 1 + ( ϱ ) 2 ( 2 ϱ ) = 1 cos ψ n=0 ( ) ϱ n P n (cos ψ) V = G dm l = G n=0 ( ) ϱ n P n (cos ψ) dm D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 11 / 24

Jeśli jest jednoodna kula (σ, M, R), to potencjał wyliczamy od azu bez ozwijania w szeeg, całkujac po całej kuli we współzędnych sfeycznych i dla > R otzymujemy V=GM/. Jeśli dla tej samej kuli będziemy całkować szeeg wyaz po wyazie, to okaże się, że pewne całki maja swoje intepetacje fizyczne. V = n=0 G ( ) ϱ n P n (cos ψ) dm = P 0 (cos ψ) = 1, P 1 (cos ψ) = cos ψ, P 2 (cos ψ) = 3 2 cos2 ψ 1 2, V n = V 0 + V 1 + V 2 + V 3 +... n=0 V 0 = G 1 dm V 1 = G 2 ϱ cos ψ dm V 2 = G 2 3 Wzó ekuencyjny dla wielomianów Legende a dla n > 1 : P n(t) = 2n 1 t P n 1 (t) n 1 P n 2 (t). n n ( ) ϱ 2 3 cos 2 ψ 1 dm D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 12 / 24

V 0 = GM - potencjał dla kuli o masie M - gdyby iemia była jednoodna kula, to kolejne V n musiałyby się zeować. Powacamy teaz do układu współzędnych XY i można pzyjać, że poczatek tego układu pokywa się ze śodkiem ciężkości iemi, a osie - z osiami głównymi bezwładności. W układzie tym : ϱ = ϱ = x 2 + y 2 + z 2, atem: cos ψ = ϱ ϱ V 1 = V 1 = G 2 = xx P + yy P + zz P ϱ ϱ cos ψ dm = G 3 (xx P + yy P + zz P ) dm = G x 3 P x dm + y P y dm + z P z dm Tzy całki to tzw. momenty statyczne, więc jeśli współzędne śodka masy sa ówne (0,0,0), to te całki też się zeuja, więc V 1 = 0. D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 13 / 24

W całce dla V 2 mamy: ( ) ϱ 2 3 cos 2 ψ 1 = 1 (3(xx 2 P + yy P + zz P ) 2 2 ϱ 2) = 1 ) (3(xx 2 P + yy P + zz P ) 2 (x 2 P + y2 P + z2 P )(x2 + y 2 + z 2 ) =... = 1 2 [x 2 P Pzykładowo piewszy składnik: ( 2x 2 y 2 z 2) ( + y 2 P 2y 2 x 2 z 2) ( + z 2 P 2z 2 x 2 y 2) + +6x P y P (xy) + 6x P z P (xz) + 6y P z P (yz)] 2x 2 y 2 z 2 = (x 2 + z 2 ) + (x 2 + y 2 ) 2(y 2 + z 2 ) wstawiony do całki geneuje główne momenty bezwładności: V 2.1 = G ( ) 2 5 x2 P (x 2 + z 2 ) + (x 2 + y 2 ) 2(y 2 + z 2 ) dm = G ( ) 2 5 x2 P Iyy + I zz 2I xx podobnie dwa kolejne, a ostatnie tzy daja momenty dewiacyjne i pzykładowo: V 2.6 = G 2 5 6y Pz P (yz) dm = G 5 3y Pz P ( I ) yz Jeśli osie xyz pokywaja się z głównymi osiami bezwładności iemi, to momenty dewiacyjne sa ówne zeo. D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 14 / 24

V 2 = V 2.1 + V 2.2 + V 2.3 = G [ 2 5 x 2 ( ) ( ) ( ) ] P Iyy + I zz 2I xx + y 2 P Ixx + I zz 2I yy + z 2 P Ixx + I yy 2I zz Momenty bezwładności sa wyznaczane metodami astonomicznymi - sa to wielkości zędu 8 10 37 kg m 2. W innych oznaczeniach: I xx, I yy, I zz A,B,C: V 2 = G 2 5 [ x 2 P (B + C 2A) + y2 P (A + C 2B) + z2 P (A + B 2C) ] D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 15 / 24

Dalsze ozwijanie potecjału w hamoniki sfeyczne Współzędne sfeyczne z = cos θ x = sin θ cos λ y = sin θ sin λ θ = π 2 φ cos θ = sin φ φ - szeokość geocentyczna, λ - długość geogaficzna D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 16 / 24

Niech punkt obsewacji P (o współzędnych katezjańskich (x P, y P, z P ) ma współzędne sfeyczne (, θ, λ) z P = cos θ, y P = sin θ sin λ, x P = sin θ cos λ i podobnie punkty obszau całkowania - (, θ, λ ) ( zamiast ϱ dla ujednolicenia notacji): z = cos θ, y = sin θ sin λ, x = sin θ cos λ własności iloczynu skalanego otzymujemy zwiazek między katami ψ, θ, θ, λ, λ : cos ψ = (x P, y P, z P ) (x, y, z) (x P, y P, z P ) (x, y, z = = cos θ cos θ + sin θ sin θ cos(λ λ). D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 17 / 24

Wtedy P n(cos ψ) = P n(cos θ cos θ + sin θ sin θ cos(λ λ)) pzyjmuje postać: P n(cos ψ) = P n(cos θ)p n(cos θ ) + 2 P n(cos ψ) = n m=1 (n m)! [ Pnm(cos θ) cos(mλ)p nm(cos θ ) cos(mλ ) (n + m)! +P nm(cos θ) sin(mλ)p nm(cos θ ) sin(mλ ) ] n m=0 (n m)! [ κ Pnm(cos θ) cos(mλ)p nm(cos θ ) cos(mλ ) (n + m)! +P nm(cos θ) sin(mλ)p nm(cos θ ) sin(mλ ) ], gdzie κ = 1 dla m = 0 i κ = 2 dla m > 0, a P nm to stowazyszone funkcje Legende a. Wzó na stowazyszone funkcje Legende a: Np. P nm(t) = (1 t 2) m 2 d m dt m Pn(t) P 2 (cos ψ) = 3 2 cos2 ψ 1 2 P 2 (t) = 3 2 t2 1 2 ( P 21 (t) = 1 t 2) 12 3t P 21 (cosψ) = 3 sin ψ cos ψ D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 18 / 24

P n(cos ψ) = n m=0 (n m)! [ κ Pnm(cos θ) cos(mλ)p nm(cos θ ) cos(mλ ) (n + m)! +P nm(cos θ) sin(mλ)p nm(cos θ ) sin(mλ ) ], Całkowanie jest po zmiennych pimowanych (potencjał wyznaczany jest w punkcie (, θ, λ)) V = G ( ) n P n (cos ψ) dm = GM ( 1 ) n 1 + P n (cos ψ) dm M n=0 n=2 = GM ( ) a n ( 1 ) n 1 + P n (cos ψ) dm M a n=2 a - długość ównikowej półosi elipsy; dla n = 0: dm = M = GM [ n 1 + n=2 m=0 ( ) a n (C nm cos(mλ) + S nm sin(mλ)) P nm(cos θ)] D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 19 / 24

C nm = Współczynniki ozkładu mas = 1 (n m)! κ M (n + m)! 1 M ( a ) n (n m)! κ (n + m)! Pnm(cos θ ) cos(mλ )dm ( ) n P nm(cos θ ) cos(mλ )σ(, φ, λ )dv a dv jest elementem objętości, σ(, φ, λ ) jest gęstościa. Analogicznie S nm =... sin(mλ )... Widać, że S n0 = 0 dla wszystkich n Współczynniki te wyznaczane sa na podstawie pomiaów satelitanych (np. z analizy obit satelitów), jak ównież na podstawie danych gawimetycznych zebanych na powiezchni iemi. Bak n = 1 w sumie: poczatek układu odniesienia pokywa się ze śodkiem masy iemi i stad C 10, C 11, S 10, S 11 0 D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 20 / 24

Momenty bezwładności i momenty dewiacyjne: A = I xx B = I yy C = I zz D = I yz E = I xz F = I xy Np. A = I xx = 1 M ( y 2 + z 2) dm F = I xy = 1 (xy)dm M Oś z pokywa się z osia maksymalnego głównego momentu bezwładności (C): Spłaszczenie iemi : C 20 = C A+B 2 Ma 2 = 5 C 20 = 1, 08263 10 3 C 21 E 0 S 21 D 0 C 22 = B A 4Ma 2 S 22 = 10 6 F = 10 6 2Ma2 ( 10 9) J 2 = C 2 = C 20 f = 3 2 J 2 + 1 a 2 ω 3 2 GM Stad J 2 nazywany jest spłaszczenem dynamicznym iemi (jest paametem dla GRS 80) D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 21 / 24

Model EGM96 W paktyce używa się unomowanych funkcji Legende a i wtedy odpowiednio oznaczane sa współczynniki ozkładu mas jako C nm oaz S nm [ V = GM 360 n ( ) a n 1 + ( Cnm cos(mλ) + S nm sin(mλ) ) Pnm(cos θ)] n=2 m=0 Źódło: Matin Vemee Physical Geodesy D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 22 / 24

Potencjał siły odśodkowej: dodanie potencjału siły odśodkowej V = 1 2 ω2 2 xy = 1 2 ω2 (x 2 + y 2 ) = 1 2 ω2 2 cos 2 φ a od = V = (ω 2 x, ω 2 y) = ω 2 xy Całkowity potencjał siły ciażenia: [ W = V + V = GM n ( ) a n 1 + ( Cnm cos(mλ) + S nm sin(mλ) ) Pnm(cos θ)] + ω2 2 cos 2 φ 2 n=2 m=0 D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 23 / 24

Geoida w modelu EGM96 źódło: NASA Goddad Space Flight Cente https://en.wikipedia.og/wiki/egm96 D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 24 / 24

osie główne momentu bezwładności iemi S 22 = F 2Ma 2 = 10 6, F = I xy Ustalone osie x i y nie pokywaja się z osiami głównymi a i b momentu bezwładności. Kieunek osi a : 14.93 W Kieunek osi b : 75.07 E Źódło: H.S. Liu, B.F. Chao - Geophys. J, Int. (1991) 106, 699-702 http://www.eath.sinica.edu.tw/ bfchao/publication/eng/ D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 25 / 24