Wykład 8. Prawo Hooke a

Podobne dokumenty
PRĘDKOŚCI KOSMICZNE OPRACOWANIE

3. Metody matematycznego opisu właściwości liniowych elementów i układów automatyki

1. Ciało sztywne, na które nie działa moment siły pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem obrotowym jednostajnym.

SK-7 Wprowadzenie do metody wektorów przestrzennych SK-8 Wektorowy model silnika indukcyjnego, klatkowego

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

II.6. Wahadło proste.

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology

Przejmowanie ciepła przy kondensacji pary

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

Procedura wymiarowania mimośrodowo ściskanego słupa żelbetowego wg PN-EN-1992:2008

WARTOŚĆ PIENIĄDZA W CZASIE

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

OPTYKA GEOMETRYCZNA. WŁASNOŚCI FALI ŚWIETLNEJ. Optyka geometryczna zajmuje się zjawiskami związanymi z promieniowaniem

Prawo Gaussa. Potencjał elektryczny.

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU. Wprowadzenie. = =

KINEMATYKA. Kinematyka jest częścią mechaniki opisującą ruch obiektów bez wchodzenia w

MMF ćwiczenia nr 1 - Równania różnicowe

MECHANIKA OGÓLNA (II)

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI. W roku 1820 Oersted zaobserwował oddziaływanie przewodnika, w którym płynął

RUCH FALOWY. Ruch falowy to zaburzenie przemieszczające się w przestrzeni i zmieniające się w

Zmiana wartości pieniądza

20. Model atomu wodoru według Bohra.

Wykład 4 Soczewki. Przyrządy optyczne

TWIERDZENIE OSELEDECA I WYKŁADNIKI LAPUNOWA

n n Weźmy f: 3 (x 1, x 2, x 3 ) (y 1, y 2, y 3 ) 3 Jeżeli zdefiniujemy funkcje pomocnicze f j : 3 (x 1, x 2, x 3 ) y j, dla j = 1,2,3, to

Dobór zmiennych objaśniających do liniowego modelu ekonometrycznego

Pole magnetyczne. 5.1 Oddziaływanie pola magnetycznego na ładunki. przewodniki z prądem Podstawowe zjawiska magnetyczne

PRZEMIANA ENERGII ELEKTRYCZNEJ W CIELE STAŁYM

ELEMENTY MATEMATYKI FINANSOWEJ. Wprowadzenie

Mechanika analityczna wprowadzenie

Grzegorz Kornaś. Powtórka z fizyki

KATEDRA ENERGETYKI. Laboratorium Elektrotechniki UKŁAD REGULACJI PRĘDKOŚCI. Temat ćwiczenia: SILNIKA PRĄDU STAŁEGO (LEONARD TYRYSTOROWY)

Mechanika ogólna. Równowaga statyczna Punkt materialny (ciało o sztywne) jest. porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym. Taki układ sił nazywa

ι umieszczono ladunek q < 0, który może sie ι swobodnie poruszać. Czy środek okregu ι jest dla tego ladunku po lożeniem równowagi trwa lej?

STATYSTYCZNA OCENA WYNIKÓW POMIARÓW.

Metody optymalizacji. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

GEOMETRIA PŁASZCZYZNY

PRACA MOC ENERGIA. Z uwagi na to, że praca jest iloczynem skalarnym jej wartość zależy również od kąta pomiędzy siłą F a przemieszczeniem r

WZORY Z FIZYKI POZNANE W GIMNAZJUM

9.1 POMIAR PRĘDKOŚCI NEUTRINA W CERN

Wykład 25 Soczewki. Przyrządy optyczne

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

ROZWIĄZUJEMY PROBLEM RÓWNOWAŻNOŚCI MASY BEZWŁADNEJ I MASY GRAWITACYJNEJ.

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

Relacje rekurencyjne. będzie następująco zdefiniowanym ciągiem:

BRYŁA SZTYWNA. Umowy. Aby uprościć rozważania w tym dziale będziemy przyjmować następujące umowy:

Podstawowe układy pracy tranzystora bipolarnego

MECHANIKA BUDOWLI 8 METODA SIŁ

Wprowadzenie do laboratorium 1

PRZYKŁADY ROZWIAZAŃ STACJONARNEGO RÓWNANIA SCHRӦDINGERA. Ruch cząstki nieograniczony z klasycznego punktu widzenia. mamy do rozwiązania równanie 0,,

METEMATYCZNY MODEL OCENY

Fizyka I (2013/2014) Kolokwium Pytania testowe (A)

Rozwiązanie zadania 1.

WYKŁAD nr 2. to przekształcenie (1.4) zwane jest przekształceniem całkowym Laplace a

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

W(s)= s 3 +7s 2 +10s+K

Wykład 11. a, b G a b = b a,

należą do grupy odbiorników energii elektrycznej idealne elementy rezystancyjne przekształcają energię prądu elektrycznego w ciepło

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.

Metody probabilistyczne egzamin

MASZYNA ASYNCHRONICZNA 1. Oblicz sprawność silnika dla warunków znamionowych przy zadanej mocy strat i mocy znamionowej. Pmech

WYKŁAD 11 OPTYMALIZACJA WIELOKRYTERIALNA

Pole grawitacyjne. Definicje. Rodzaje pól. Rodzaje pól... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż. Ireneusz Owczarek.

00502 Podstawy kinematyki D Część 2 Iloczyn wektorowy i skalarny. Wektorowy opis ruchu. Względność ruchu. Prędkość w ruchu prostoliniowym.

Metody Optyczne w Technice. Wykład 3 Optyka geometryczna

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

Zjawisko indukcji. Magnetyzm materii.

LIST EMISYJNY nr 3 /2014 Ministra Finansów

Twierdzenie Cayleya-Hamiltona

9. 1. KOŁO. Odcinki w okręgu i kole

5. Regulacja częstotliwościowa prędkości obrotowej silnika indukcyjnego klatkowego

Układy liniowosprężyste Clapeyrona

KURS GEOMETRIA ANALITYCZNA

PRĄD ELEKTRYCZNY I SIŁA MAGNETYCZNA

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

σ r z wektorem n r wynika

Sterowanie prędkością silnika krokowego z zastosowaniem mikrokontrolera ATmega8

Ćwiczenia nr 5. TEMATYKA: Regresja liniowa dla prostej i płaszczyzny

Praca i energia. x jest. x i W Y K Ł A D Praca i energia kinetyczna. Ruch jednowymiarowy pod działaniem stałych sił.

Opis kwantowy cząsteczki jest bardziej skomplikowany niż atomu. Hamiltonian przy zaniedbaniu oddziaływań związanych ze spinem ma następującą postać:

UWAGI O WZORZE NA MOMENTY ROZKŁADU PRAWDOPODOBIEŃSTWA PÓLYI. Tadeusz Gerstenkorn. 1. Wstęp. 2. Rozkład G. Pólyi

Fizyka I (2013/2014) Kolokwium Pytania testowe (B)

WYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOSCI KRĄŻKA

Teoria i metody optymalizacji

00507 Praca i energia D

Laboratorium Metod Statystycznych ĆWICZENIE 2 WERYFIKACJA HIPOTEZ I ANALIZA WARIANCJI

Model Lesliego. Oznaczmy: 0 m i liczba potomstwa pojawiającego się co jednostkę czasu u osobnika z i-tej grupy wiekowej, i = 1,...

Modele odpowiedzi do arkusza Próbnej Matury z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

Ruch jednostajny po okręgu

Blok 4: Dynamika ruchu postępowego. Równia, wielokrążki, układy ciał

ĆWICZENIE PROJEKTOWE NR 4 POSADOWIENIE NA PALACH Wybrane schematy i tablice z PN-83/B :

Przykłady procesów nieodwracalnych: wyrównywanie się temperatur, gęstości i różnicy potencjałów.

WYBRANE DZIAŁY ANALIZY MATEMATYCZNEJ. Wykład 0 Wprowadzenie ( ) ( ) dy x dx ( )

Wykład 10. Reinhard Kulessa 1

Równania liniowe rzędu drugiego stałych współczynnikach

Fizyka 10. Janusz Andrzejewski

Transkrypt:

Wykład 8 Pawo Hooke a Pod działaiem apężeń ciało tałe zmieia wó kztałt. Z doświadczeń wyika, że eżeli wielkość apężeia et mieza od pewe watości, zwae gaicą pężytości, to odkztałceie et odwacale i po uuięciu apężeia ciało powaca do wego piewotego kztałtu. Zaobewowao dale, że dla małych apężeń wielkości odkztałceia ą wpot popocoale do wielkości pzyłożoego apężeia. Jeżeli mamy a pzykład pęt ozciągay pzez obciążeie tak, że apężeie ozciągaące wyoi t, to odkztałceie podłuże l / l, gdzie l ozacza pzyot długości pęta, a l - długość piewotą, wyoi t, (8.) gdzie et tałą i tą tałą azywamy wpółczyikiem pężytości lub kótko pężytością. Doświadczale udowodioe pawo (8.) oi azwę pawa Hooke a. Podkeślimy, że pawo Hooke a et łuze tylko w pzypadku małych apężeń. Wzó (8.) możemy zapiać w iy poób t c, (8.) gdzie c azywamy wpółczyikiem ztywości lub ztywością. Z podtaw fizyki tałą c et zaa pod azwą modułu Youga lub modułu pężytości. Uogólioe pawo Hooke a twiedza, że pzyłożoe do kyztału edoode apężeie t, wywołue edoode odkztałceie takie, że każda kładowa teoa odkztałceń związaa et ze wzytkimi kładowymi teoa apężeń t, czyli k, l t t. (8.) Wpółczyiki azywamy wpółczyikami pężytości kyztału. Związki (8.) możemy ozważać ako układ ówań a kładowe teoa t. Rozwiązaia tego układu ówań możemy zapiać w potaci 75

t c k, l c. (8.4) Wpółczyiki c ą liiowymi fukcami wpółczyików i ozą azwę wpółczyików ztywości. Teo apężeń et teoem dugiego zędu dla któego t t, (8.5) i a więc pawo Hooke a (8.) możemy zapiać w potaci ( lk ) t. (8.6) Ze wzou (8.6) wyika, że kładowe oaz lk ( l k) zawze wytępuą azem, a zatem w zaadzie ie będziemy mogli pzepowadzić takiego ekpeymetu, któy dałby możliwość zmiezyć oddziele kładowe i lk ( l k). Tak więc, możemy pzyąć, że obie te kładowe ą obie ówe, czyli lk. (8.7) Dla kładowych teoa odkztałceń mamy ówież Kozytaąc ze wzou (8.8) i pawa Hooke a (8.) możemy zapiać kąd ówież wyika, że i. (8.8) ( ) t 0, i i i. (8.9) Teo czwatego zędu ma 8 kładowych. Jedak ze względu a związki (8.7) i (8.9) pozotaie tylko 6 iezależych kładowych teoa zamiat 8. Łatwo udowodić, że teo c ma ówież tylko 6 iezależych kładowych. Symetia dwóch piewzych i dwóch otatich wkaźików pzy i c twaza możliwość zatoowaia zapiu maciezowego kładowych tych teoów. W tym celu, w 76

kładowych i c piewze dwa wkaźiki () zatępuemy edym pzymuącym watości od do 6 i tak amo potępuemy z dwoma otatimi wkaźikami. Stouemy pzy tym atępuący chemat: Zapi wkaźików ( ) oaz ( ) teoowy Zapi maciezowy ( m ) oaz ( ) dla wkaźików ( ) oaz ( ),,, 4 5 6 (8.0) edocześie wpowadzamy czyik albo 4 w poób atępuący: m, gdy m i maą watości, lub, m gdy albo m, albo ą ówe 4,5 lub 6, 4 m, gdy zaówo m, ak i ą ówe 4,5 lub 6, Kozytaąc z eguły (8.0) dla zapiu kładowych teoów t oaz, wzoy (8.) i (8.4) możemy zapiać atępuąco: m t, (8.) m t m c, (8.) m Pzy pomocy zapiu maciezowego łatwo możemy wypiać wpółczyiki pężytości m i ztywości c m w potaci tabelki ( 6 6). Wato pamiętać, że wpółczyiki m i c m, chaakteyzuące ię dwoma wkaźikami ie tafomuą ię tak ak kładowe teoa dugiego zędu. Dla chaakteytyki właściwości pężytych kyztałów częto touę ię wielkości: moduł Youga ( E ) oaz wpółczyik Poioa ( σ ). Moduł Youga chaakteyzue właściwości pężyte ciała wzdłuż kieuku działaia apężeia. Rozważmy kyztał wycięty w kztałcie ciekiego pęta (ici) i obciążoy wzdłuż oi pęta. Moduł Youga defiiuemy ako touek apężeia działaącego wzdłuż oi pęta do odkztałceia pęta wzdłuż te zx 77

/ ame oi. Wybiezmy oś Oz wzdłuż oi pęta. Wtedy zgodie z (8.) moduł Youga okeśla wzó E t / α iα α k α l, (8.) gdzie α i, α, αk, α / l - coiuy kieukowe oi Oz w daym układzie kytałofizyczym; kładowe teoa pężytości w tym układzie. Rozważmy teaz kyztał wycięty w kztałcie potopadłościau i ściśięty wzdłuż ede ze ścia (wybiezemy kieuek działaia apężeia, czyli kieuek potopadły do te ściay za oś Ox ). Wpółczyik Poioa σ zx defiiumy ako touek odkztałceia wzdłuż oi Oz potopadłe do oi Ox do odkztałceia wzdłuż oi Ox. Zgodie ze wzoem (8.) σ zx. (8.4) Ściśliwością obętościową kyztału azywamy względe zmiezeie obętości kyztału podcza działaia edotkowego ciśieia hydotatyczego. Teo apężeia odpowiadaący ciśieiu hydotatyczemu ma potać t pδ. Więc odkztałceia powodowae ciśieiem hydotatyczym wyozą p δ p. (8.5) kk Poieważ ozzezalość δ V / V okeśla wzó V V ii p iikk. Stąd dla ściśliwości obętościowe otzymuemy V δ ( p ) iikk. (8.6) V Ściśliwością liiową azywamy względe zmiezeie długości kyztału w kztałcie ciekiego pęta, gdy kyztał poddaemy edotkowemu ciśieiu hydotatyczemu. Pod 78

działaiem ciśieia hydotatyczego p zmiezeie długości pęta w kieuku edotkowego wektoa wyoi p. (8.7) i kk i Tu uwzględiliśmy wzó (8.5). Dla edotkowego ciśieia p ze wzou (8.7) mamy atępuący wzó a ściśliwość liiową β β. (8.8) kk i Moża wykazać, że paca potzeba do wywołaia odkztałceia edotki obętości kyztału, któą azywamy eegią odkztałceia, wyoi Wp ci, ( i,,,6). (8.9) Pzykład 8.. Wykażemy, że maciez wpółczyików pężytości kyztałów układu egulaego ma potać 0 0 0 0 0 0 0 0 0. (8.0) 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 We wzytkich aach układu egulaego wytępuą cztey tzykote oi obotowe, któe maą kieuek typu []. Pzy obocie o kąt π / wokół każde z oi -kote atępue kolea zamiaa kieuków oi Ox, Ox, Ox : oś wzdłuż kieuku [] x x x x,, x x, (8.a) oś wzdłuż kieuku [ ] 79

x x x x,, x x, (8.b) oś wzdłuż kieuku [] x x x x,, x x, (8.c) x oś wzdłuż kieuku [] x x x,, x x, (8.d) Kozytaąc ze wzou (8.a) otzymuemy, że kładowe pzekztałcaą ię pzy obocie układu o kąt π / w atępuący poób 4 4 4 5 5 5 55 5 5 5 55 6 6 6 56 66 6 6 6 46 56 66 4 4 4 54 46. (8.) Z pzekztałceń (8.) wyika, że maciez wpółczyików pężytości mui mieć potać 4 6 5 5 4 6 6 5 4. (8.) Kozytaąc ze wzou (8.b) otzymuemy, że kładowe pzekztałcaą ię pzy obocie układu o kąt π / dookoła dugie -kote oi w atępuący poób 80

4 4 4 6 6 6 66 5 5 5 55 4 4 4 46 6 6 6 56 46 66 5 5 5 56 55. (8.4) Ze wzou (8.4) wyika, że powio być, a pzykład, 4 6. Jedak, ze wzou (8.) mamy 6 4, a więc 0. W podoby poób otzymuemy 4 0. (8.5) 4 5 6 Bioąc pod uwagę związki (8.5) ze wzou (8.) otzymuemy wzó (8.0). Pzykład 8.. Zadziemy kieuki w kyztale układu egulaego w któych moduł Youga ma watości miimale i makymale. Zgodie ze wzoem (8.) E α α α α, (8.6) i k l i k l gdzie i - coiuy kieukowe wektoa edotkowego w daym układzie kytałofizyczym. Dla kyztałów układu egulaego teo wpółczyików pężytości okeśla wzó (8.0). Po podtawieiu do wzou (8.6) iezeowych kładowych teoa otzymuemy E ( 4 ( 4 ) ( 4 ) ( ) ( ) ). (8.7) Ze wzou (8.7) wyika, że zależość E od (od kieuku w kyztale) okeśla fukca f. (8.8) Zadziemy teaz makimum fukci (8.8), kozytaąc z metody ieozaczoych możików Lagage a. Zapizmy fukcę f w potaci 8

) ( f λ, (8.9) gdzie λ - możik Lagage a. Różiczkuąc (8.9) względem, oaz i kozytaąc z wauku okeślaącego ektemum fukci otzymuemy 0 λ f, (8.0a) 0 λ f, (8.0b) 0 λ f. (8.0c) Z układu ówań (8.0), bioąc pod uwagę, że, mamy, kąd,, ± ± ±. (8.) A zatem, w kyztale układu egulaego itieę oiem kieuków typu [] wzdłuż któych wielkość ma makymalą watość. Uwzględiaąc, że dla kyztałów układu egulaego 0 ) ( >, otzymuemy ze wzou (8.7), że moduł Youga E ma makymale watości w kieukach typu []. Miimale watości moduł Youga ma w kieukach, gdy 0, czyli w kieukach typu [00]. Pzykład 8.. Wykażemy, że pzekó powiezchi chaakteytycze modułu Youga płazczyzą potopadłą do oi -kote kyztału egulaego et okęgiem. Rówaie powiezchi chaakteytycze modułu Youga, zgodie z (8.7) ma potać ) ( ) / ( E. (8.) 8

Rówaie powiezchi potopadłe do edotkowego wektoa l możemy zapiać ako ( l ) 0, (8.) gdzie et wektoem leżącym w płazczyźie potopadłe do wektoa l. W kyztale układu egulaego oi -kote et kieowae wzdłuż kieuków typu []. Wybiezemy wekto l wzdłuż kieuku []: l ( /,/,/ ). Podtawiaąc do wzou (8.) zamiat wektoa wekto zaduemy ( l ) ( ) 0, kąd. (8.4) Ze wzou (8.4), oaz tożamości otzymuemy Bioąc pod uwagę te ówości zaduemy /. (8.5) / 4 / 4. (8.6) Po podtawieiu (8.6) do (8.) mamy 4 E (. (8.7) ) A więc w płazczyźie potopadłe do oi -kote pzekó powiezchi chaakteytycze modułu Youga et okęgiem. 8