Uklady modelowe III - rotator, atom wodoru

Podobne dokumenty
Uk lady modelowe II - oscylator

JEDNOSTKI ATOMOWE =1, m e =1, e=1, ; 1 E 2 h = 4, J. Energia atomu wodoru lub jonu wodoropodobnego w jednostkach atomowych:

i elektronów w czasteczkach (laboratoryjnym) operator Hamiltona dla czasteczki dwuatomowej (jadra 2M b a i b; m -masa elektronu e 2 r ij

w jednowymiarowym pudle potencja lu

Czastka swobodna Bariera potencja lu Pud lo jednowymiarowe FEMO Pud la wielowymiarowe. Wyk lad 3. Uk lady modelowe I

Rotacje i drgania czasteczek

Postulaty mechaniki kwantowej

po lożenie cz astki i od czasu (t). Dla cz astki, która może poruszać siȩ tylko w jednym wymiarze (tu x)

Zad Sprawdzić, czy dana funkcja jest funkcją własną danego operatora. Jeśli tak, znaleźć wartość własną funkcji.

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

Podstawowe metody i przybliżenia: metoda wariacyjna, rachunek zaburzeń

po lożenie cz astki i od czasu (t). Dla cz astki, która może poruszać siȩ tylko w jednym wymiarze (tu x)

Struktura elektronowa czasteczek. przybliżenie Borna-Oppenheimera. równania Schrödingera dla elektronów przy ustalonym po lożeniu jader

Wykład Budowa atomu 3

Oddzia lywania miedzycz. jony molekularne lub atomy. edzy A i B:

Mechanika kwantowa. Erwin Schrödinger ( ) Werner Heisenberg

Atom wodoru i jony wodoropodobne

Chemia kwantowa. Pytania egzaminacyjne. 2010/2011: 1. Przesłanki doświadczalne mechaniki kwantowej.

Symbol termu: edu (sumy ca lkowitego orbitalnego momentu edu i ca lkowitego spinu) Przyk lad: 2 P 3. kwantowa

Notatki do wyk ladu IV (z )

Metody obliczeniowe chemii kwantowej oparte na funkcji falowej. Dla uk ladu N elektronów i K j ader atomowych hamiltonian przyjmuje postać:

Notatki do wyk ladu V (z ) Metoda Hartree-Focka (Hartree ego-focka)

Stany atomu wieloelektronowego o określonej energii. być przypisywane elektrony w tym stanie atomu.

Atom wodoru. Model klasyczny: nieruchome jądro +p i poruszający się wokół niego elektron e w odległości r; energia potencjalna elektronu:

że w wyniku pomiaru zmiennej dynamicznej A, której odpowiada operator αˆ otrzymana zostanie wartość 2.41?

MOMENT PĘDU, ROTATOR SZTYWNY. c.us.edu.pl/ mm

Notatki do wyk ladu IV (z ) Metoda Hartree-Focka (Hartree ego-focka)

Niezb. ednik matematyczny. Niezb. ednik matematyczny

Stara i nowa teoria kwantowa

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Indeks odwzorowania zmiennej zespolonej wzgl. krzywej zamknietej

RÓWNANIE SCHRÖDINGERA NIEZALEŻNE OD CZASU

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii

Chemia kwantowa - proste modele

Podstawy chemii obliczeniowej

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

WYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3

Metoda Hartree-Focka (Hartree ego-focka)

Algorytm określania symetrii czasteczek

13.1 Układy helopodobne (trójcząstkowe układy dwuelektronowe)

Budowa atomów. Atomy wieloelektronowe Układ okresowy pierwiastków

c) prawdopodobieństwo znalezienia cząstki między x=1.0 a x=1.5 jest równe

TEORIA FUNKCJONA LÓW. (Density Functional Theory - DFT) Monika Musia l

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

1. Przesłanki doświadczalne mechaniki kwantowej.

Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej

Metody obliczeniowe chemii teoretycznej

Spis treści. Przedmowa redaktora do wydania czwartego 11

Atom wodoru w mechanice kwantowej. Równanie Schrödingera

15 Potencjały sferycznie symetryczne

II. POSTULATY MECHANIKI KWANTOWEJ W JĘZYKU WEKTORÓW STANU. Janusz Adamowski

Wykład 9 Podstawy teorii kwantów fale materii, dualizm falowo-korpuskularny, funkcja falowa, równanie Schrödingera, stacjonarne równanie

Elektronowa struktura atomu

Zadania o liczbach zespolonych

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Metody obliczeniowe ab initio w fizyce struktur atomowych. Wykład 1: Wstęp

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

IX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA

Monika Musia l. METODA MIESZANIA KONFIGURACJI Configuration Interaction (CI) (ujȩcie wyznacznikowe)

Normy wektorów i macierzy

Teoria funkcjona lu g Density Functional Theory (DFT)

Elektrodynamika Część 2 Specjalne metody elektrostatyki Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Wyk lad 8 macierzy i twierdzenie Kroneckera-Capellego

Hierarchia baz gaussowskich (5)

Układ okresowy. Przewidywania teorii kwantowej

Statystyka w analizie i planowaniu eksperymentu

Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera

(U.13) Atom wodoropodobny

Chemia ogólna - część I: Atomy i cząsteczki

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Atom wodoropodobny. Biegunowy układ współrzędnych. współrzędne w układzie. kartezjańskim. współrzędne w układzie. (x,y,z) biegunowym.

Statystyka w analizie i planowaniu eksperymentu

Statystyka w analizie i planowaniu eksperymentu

Promieniowanie dipolowe

Spektroskopia magnetyczna

REZONANSY : IDENTYFIKACJA WŁAŚCIWOŚCI PRZEZ ANALIZĘ FAL PARCJALNYCH, WYKRESY ARGANDA

Normalizacja funkcji falowej

Teorie wiązania chemicznego i podstawowe zasady mechaniki kwantowej Zjawiska, które zapowiadały nadejście nowej ery w fizyce i przybliżały

Układ okresowy. Przewidywania teorii kwantowej

II.4 Kwantowy moment pędu i kwantowy moment magnetyczny w modelu wektorowym

Wyk lad 7 Metoda eliminacji Gaussa. Wzory Cramera

Podstawy chemii obliczeniowej

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

Wyk lad 4 Dzia lania na macierzach. Określenie wyznacznika

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

2a )2 a b2. = 2 4a ====== x + b. nawias

STRUKTURA ELEKTRONOWA CZA STECZEK: METODA ORBITALI MOLEKULARNYCH (MO) Ćwiczenia. Monika Musia l

Projekt pracy magisterskiej

WNIOSKOWANIE W MODELU REGRESJI LINIOWEJ

Funkcje dwóch zmiennych

stosunek przyrostu funkcji y do odpowiadajacego dy dx = lim y wielkości fizycznej x, y = f(x), to pochodna dy v = ds edkości wzgl edem czasu, a = dv

Zastosowanie metod matematycznych w fizyce i technice - zagadnienia

Mnożniki funkcyjne Lagrange a i funkcje kary w sterowaniu optymalnym

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

Wykład 5 Widmo rotacyjne dwuatomowego rotatora sztywnego

Mnożniki funkcyjne Lagrange a i funkcje kary w sterowaniu optymalnym

Mechanika klasyczna zasada zachowania energii. W obszarze I cząstka biegnie z prędkością v I, Cząstka przechodzi z obszaru I do II.

VIII. VIII.1. ORBITALNY MOMENT MAGNETYCZNY ELEKTRONU, L= r p (VIII.1.1) p=m v (VIII.1.2) L= L =mvr (VIII.1.1a) r v. r=v (VIII.1.3)

ep do matematyki aktuarialnej Micha l Jasiczak Wyk lad 2 Tablice trwania życia

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych

Transkrypt:

Wyk lad 5 Uklady modelowe III - rotator, atom wodoru

Model

Separacja ruchu środka masy R = m 1r 1 + m 2 r 2 m 1 + m 2 Ĥ = Ĥ tr (R) + Ĥ rot (r) Ĥ tr 2 (R) = 2(m 1 + m 2 ) R [ Ψ E tr (R; t) = exp i (k R E tr )] t

Ruch wzgl edny - opis klasyczny r 1 + r 2 = r, m 1 r 1 = m 2 r 2 m 1 m 2 r 1 = r, m 1 + m 2 r 2 = r m 1 + m 2 v 1 = r 1 ω, v 2 = r 2 ω ( ) ( ) E rot = m 1 v1 2 + m 2 v2 2 /2 = m 1 r1 2 + m 2 r2 2 ω/2 E rot = µr 2 ω 2 /2 = I ω 2 /2 = M 2 /(2I )

Hamiltonian ruchu wzgl ednego Ĥ rot = (2I ) 1 ˆM 2 Wniosek Hamiltonian dla rotacji i operator kwadratu momentu pedu maja wspólny uk lad funkcji w lasnych. W uk ladzie wspó lrz ednych sferycznych [ ( ˆM 2 (r, θ, φ) = 2 r 2 ) + 1 ( sin θ ) ( ) 1 + sin 2 2 ] θ r r sin θ θ θ φ 2 W naszym przypadku r = const i możemy zaniedbać pierwszy cz lon [ ( 1 ˆM 2 (θ, φ) = 2 sin θ ) ( ) 1 + sin 2 2 ] θ sin θ θ θ φ 2

Zagadnienia w lasne Operator kwadratu momentu p edu komutuje z operatorami sk ladowych momentu p edu, w szczególnosci z operatorem ˆM z ( ˆM z (φ) = i φ ). Wniosek Funkcje w lasne spe lniaja jednocześnie zagadnienia w lasne operatorów Ĥ rot, ˆM 2 i ˆM z Bez utraty ogólności możemy zapisać: ψ(θ, φ) = ψ l,m (θ, φ) l, m > ˆM z l, m >= m l, m > ˆM 2 l, m >= l(l + 1) 2 l, m > Ĥ rot l, m >= l(l+1) 2 2I l, m >

Rozwiazania: energia, moment pedu Liczby kwantowe rotacyjna liczba kwantowa l = 0, 1, 2,... magnetyczna rotacyjna liczba kwantowa m = 0, ±1, ±2,..., ±l Kwantowanie E = l(l + 1) 2 2I M 2 = l(l + 1) 2 M z = m

Rozwiazania: funkcje w lasne Funkcje kuliste ψ l,m = Y l,m (θ, φ) = Θ l, m (θ)φ m (φ) Θ l, m (θ) = N l, m P m l (cos θ) Φ m (φ) = 1 2π e imφ ( 2l + 1 N l, m = 2 (l m )! (l + m )! ) 1 2 P n (x) = P r n(x) = 1 d n ( ) n 2 n n! dx n x 2 1 (1 x 2) r 2 d r dx r P n(x)

Degeneracja, nazewnictwo Degeneracja Energia zależy jedynie od liczby kwantowej l. Skoro tak, to każdemu poziomowi energetycznemu b edzie odpowiadać 2l + 1 różnych stanów. Konwencja nazw Y 0,0 s Y 1, 1, Y 1,0, Y 1,1 p 1, p 0, p 1 Y 2, 2, Y 2, 1, Y 2,0, Y 2,1, Y 2,2 d 2, d 1, d 0, d 1, d 2 Y 3, 3,... f 3......

Funkcje zespolone vs funkcje rzeczywiste x = r sin θ cos φ y = r sin θ sin φ z = r cos θ l = 0 Y 0,0 = 1 4π (rzeczywista, funkcja w lasna ˆM 2 i ˆM z ) l = 1 Y 1,0 cos θ f (r)z = Y 1,z p z (rzeczywista, funkcja w lasna ˆM 2 i ˆM z ) Y 1,1 = (Y 1, 1 ) sin θe iφ (zespolone, funkcje w lasne ˆM 2 i ˆM z ) Y 1,1+Y 1, 1 2 Y 1,1 Y 1, 1 2i sin θ cos φ f (r)x = Y 1,x p x sin θ sin φ f (r)y = Y 1,x p y (rzeczywiste, funkcje w lasne ˆM 2, ale już nie ˆM z )

Separacja zmiennych Przedstawmy poszukiwana funkcje falowa zadana przez zagadnienie w lasne Ĥ rot (θ, φ)ψ(θ, φ) = (2I ) 1 ˆM 2 ψ(θ, φ) = Eψ(θ, φ) w postaci iloczynu ψ(θ, φ) = Θ l, m (θ)φ m (φ) Jeśli oznaczymy β = 2IE, pomnożymy wyjściowe zagadnienie 2 w lasne przez β sin 2 θ a nastepnie podzielimy przez ψ(θ, φ), to otrzymamy ostatecznie dwa równania rozseparowane, jedno zwiazane wy l acznie z Θ; drugie wy l acznie z Φ i stanowiace 2 zagadnienie w lasne operatora ˆM z.

Zagadnienie w lasne ˆM z [ ] 2 Ponieważ ˆM z, ˆM z zagadnienie w lasne ˆM z : Ogólne rozwiazanie ma postać = 0, możemy szukać Φ rozwiazuj ac i dφ dφ = m Φ Φ(φ) = Ne imφ Z warunków jednoznaczności i unormowania Φ(φ) = 1 2π e imφ, m = 0, ±1, ±2,...

Operatory podwyższajace i obniżajace I ˆM 2 l, m >= l(l + 1) 2 l, m > ˆM z l, m >= m l, m > Wprowadźmy dwa sprz eżone po hermitowsku operatory ˆ M + = ˆM x + i ˆM y ( ) Mˆ = M ˆ+ = ˆM x i ˆM y Regu ly komutacji: [ ] ˆM 2, M ˆ ± = 0 [ ] M ˆ+, Mˆ = 2 ˆM z [ ] ˆM z, M ˆ ± = ± ˆM z Alternatywne wyrażenia na ˆM 2 : ˆM 2 = ˆ M + 2 Mˆ ˆM z + ˆM z = 2 ˆ M ˆ + + ˆM z + ˆM z M

Operatory podwyższajace i obniżajace II Korzystajac z regu l komutacji (analogicznie jak w przypadku oscylatora) możemy pokazać, że ( ) ˆM z M ˆ+ l, m > ( ) ˆM z M ˆ l, m > ( ) = (m + 1) M ˆ+ l, m > ( ) = (m 1) M ˆ l, m > Wniosek Operator M ˆ + jest operatorem podwyższajacym, a Mˆ operatorem obniżajacym.

Operatory podwyższajace i obniżajace III Wyznaczmy kwadrat normy ˆ M + l, m >: l, m M ˆ + M ˆ + l, m = l, m Mˆ M ˆ + l, m = l, m ˆM 2 2 ˆM z ˆM z l, m = 2 [l(l + 1) m(m + 1)] l, m l, m 0 Analogicznie l, m ˆ M Mˆ l, m = 2 [l(l + 1) m(m 1)] l, m l, m 0 Powyższe nierówności sa spe lnione tylko wtedy, gdy l m l

Operatory podwyższajace i obniżajace IV Wystarczy znać jeden ze stanów dla zadanego l, aby móc wygenerować pozosta le za pomoca operatorów podwyższajacych/obniżaj acych: l, m + 1 > = 1 [l(l + 1) m(m + 1)] 1 2 M ˆ + l, m > l, m 1 > = 1 [l(l + 1) m(m 1)] 1 2 Mˆ l, m > Ciag może być przerwany na jeden z dwu sposobów: M ˆ + l, l >= 0 Mˆ l, l >= 0 Stad i z warunku l m l, aby uniknać sprzeczności musimy mieć m = l, l + 1, l + 2,..., l 1, l Wiemy, że m musi być ca lkowite, aby funkcje by ly porzadne. Skoro tak, to jedynymi dopuszczalnymi wartościami l bed a l = 0, 1, 2,...

Funkcje w lasne Funkcje Y l,l znajdziemy rozwiazuj ac równanie ˆ M + Y l,l = 0 We wspó lrz ednych sferycznych [ M ˆ + = exp(iφ) θ + i ctg θ ] φ Podstawiajac ta postać operatora i faktoryzujac otrzymane równanie poprzez wy l aczenie znanej funkcji Φ l (φ) = e ilφ otrzymamy Θ l,l (θ) = l ctg θθ l,l (θ) θ Rozwiazuj ac powyższe, ostatecznie Y l,l (θ, φ) = N l sin l θe ilφ

Czasteczki dwuatomowe l J B = 2 2I = 2 2µR 2 regu la wyboru: J = ±1 E J = E J+1 E J = (J+1)(J+2)B J(J+1)B = (J + 1)2B absorpcja w zakresie mikrofal widmo z lożone z równoodleg lych przejść, pomiar ich odleg lości pozwala wyznaczyć równowagowa odleg lość atomów

Czasteczki wieloatomowe ruch obrotowy: z lożenie trzech rotacji wokó l osi g lównych tensora momentu bezw ladności w ogólności I a I b I c informacja o trzech momentach bezw ladności może nie wystarczyć do określenia geometrii struktury technika podstawienia izotopowego

Widma oscylacyjno-rotacyjne w ogólności oscylacji i rotacji nie da si e odseparować (si ly Coriolisa) w uproszczeniu: poziomy rotacyjne nabudowuja sie na oscylacyjnych regu ly wyboru w spektroskopii oscylacyjno-rotacyjnej: v = ±1 i J = 1 (ga l aź P) J = 0 (ga l aź Q) J = 1 (ga l aź R)

Uk lad jednostek atomowych D lugość a 0 = 2 km ee 2 = 1bohr = 1a.u. Ladunek e = 1a.u. Masa m e = 1a.u. Czas τ 0 = 3 e 4 m e = 1a.u. Energia E H = 27, 211eV = 1hartree = 1a.u. Dzia lanie, moment pedu = 1a.u. Sta la w prawie Coulomba k = 1 4πɛ = 1a.u.

Traktowalne uk lady H He + Li 2+ Be 3+...

Hamiltonian ruchu wzglednego ĥ(r) = 2 2µ k Ze2 r Masa jadra jest bardzo duża w porównaniu z masa elektronu W uk ladzie jednostek atomowych µ = m em j m e + m j m e ĥ(r) = 1 2 Z r

Komutatory, ogolna postac rozwiazan Można pokazać, że hamiltonian (jak w każdym polu o symetrii sferycznej) komutuje z operatorem kwadratu momentu pedu. Funkcje w lasne (orbitale) bedzie można zapisać w postaci iloczynu cześci radialnej i katowej (funkcji kulistej ψ(r, θ, φ) = R(r)Y l,m (θ, φ). Spe lnione jednocześnie bed a trzy zagadnienia w lasne ˆM z Y l,m (θ, φ) = m Y l,m (θ, φ) ˆM 2 Y l,m (θ, φ) = l(l + 1) 2 Y l,m (θ, φ) ĥψ(r, θ, φ) = Eψ(r, θ, φ)

Rozwiazania Rozwiazania opisane bed a trzema liczbami kwantowymi n, l i m: ψ n,l,m (r, θ, φ) = R n,l (r)y l,m (θ, φ) n = 1, 2,... l = 0, 1,..., n 1 m = l, l + 1,..., l 1, l E = Z 2 2n 2 M 2 = l(l + 1) 2 M z = m

Energetyka stanów Z = 1: atom wodoru Degeneracja n-tego poziomu energetycznego: n 2

Widmo atomu wodoru

Funkcje radialne Przyk ladowo: R 1s = N 1,0 e Zr a 0 = N 1,0 e Zr (a.u.) R 2p = N 2,1 r a 0 e Zr 2 (a.u.)

Kszta lt orbitali

G estość radialna funkcja falowa stanu podstawowego (1s) ma maksimum w pozycji jadra model atomu Bohra: elektron kraży po orbicie o promieniu a 0??? Definicja Radialna gestości a prawdopodobieństwa bedziemy nazywać gestość prawdopodobieństwa znalezienia elektronu na sferze o zadanym promieniu r ρ rad (r) = 2π π 0 0 ψ(r, θ, φ)dθdφ = r 2 R 2 (r)

G estość radialna dla orbitali w atomie wodoru

Spinorbitale Elektrony posiadaja dodatkowy spinowy stopień swobody. Pe lne (przestrzenno-spinowe) funkcje bed a opisane zestawem pieciu liczb kwantowych: n = 1, 2,... l = 0, 1,..., n 1 m = l, l + 1,..., l 1, l s = 1 2 m s = 1 2, 1 2 Każdy orbital generuje dwa spinorbitale (degeneracja zwieksza sie dwukrotnie): + 1s = ψ 1s α(σ) 1s = ψ 1s β(σ)