Ciągi i szeregi funkcyjne

Podobne dokumenty
I. CIĄGI I SZEREGI FUNKCYJNE. odwzorowań zbioru X w zbiór R [lub C] nazywamy ciągiem funkcyjnym.

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Całki oznaczone i zastosowania

7. Szeregi funkcyjne

3.1. Ciągi liczbowe - ograniczoność, monotoniczność, zbieżność ciągu. Liczba e. Twierdzenie o trzech ciągach.

Ciągi liczbowe podstawowe definicje i własności

Wykład 1 Pojęcie funkcji, nieskończone ciągi liczbowe, dziedzina funkcji, wykres funkcji, funkcje elementarne, funkcje złożone, funkcje odwrotne.

Powtórka dotychczasowego materiału.

log lim =log a e, a x 1 =loga, lim a (1+x) ,oiletagranicaistnieje. ,...,jeżeli a n a,tociągśrednicharytmetycznychb n a(odwrotnienie!

Zadania i rozwiązania prac domowych z Analizy Matematycznej 1.2 z grupy pana Ryszarda Kopieckiego, semestr letni 2011/2012.

Literatura do ćwiczeń: Program zajęć: dr Krzysztof Żyjewski Informatyka; rok I, I o.inż. 17 listopada 2015

1.1 Pochodna funkcji w punkcie

Analiza matematyczna ISIM I

CIĄGI LICZBOWE N 1,2,3,... zbiór liczb naturalnych. R zbiór liczb rzeczywistych (zbiór reprezentowany przez punkty osi liczbowej).

Wykład 8: Całka oznanczona

Analiza Matematyczna 2 Szeregi liczbowe i funkcyjne

EAIiIB- Informatyka - Wykład 1- dr Adam Ćmiel zbiór liczb wymiernych

Ekoenergetyka Matematyka 1. Wykład 8. CIĄGI LICZBOWE

ZADANIA Z ANALIZY MATEMATYCZNEJ dla I roku kierunku informatyka WSZiB

Całka oznaczona. długość k-tego odcinka podziału P. punkt pośredni k-tego odcinka podziału P. Niech funkcja f będzie ograniczona na przedziale

Całka oznaczona. długość k-tego odcinka podziału P. punkt pośredni k-tego odcinka podziału P. Niech funkcja f będzie ograniczona na przedziale

CIĄGI LICZBOWE N = zbiór liczb naturalnych. R zbiór liczb rzeczywistych (zbiór reprezentowany przez punkty osi liczbowej).

Analiza Matematyczna część 3

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11

Całka oznaczona. długość k-tego odcinka podziału P. średnica podziału P. punkt pośredni k-tego odcinka podziału P

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki oznaczone. lim δ n = 0. σ n = f(ξ i ) x i. (1)

nazywamy n -tym wyrazem ciągu ( f n

Materiały dydaktyczne. Matematyka. Semestr II. Wykłady

Jan Nawrocki. MATEMATYKA cz. 2. Analiza matematyczna I

ZADANIA NA POCZA n(n + 1) = 1 3n(n + 1)(n + 2).

Obrazowo, zbiór jest ograniczony, gdy wszystkie jego elementy są położone między dwoma punktami osi liczbowej.

RACHUNEK CAŁKOWY. Funkcja F jest funkcją pierwotną funkcji f na przedziale I R, jeżeli. F (x) = f (x), dla każdego x I.

2. Ciągi liczbowe. Definicja 2.1 Funkcję a : N R nazywamy ciągiem liczbowym. Wartość funkcji a(n) oznaczamy symbolem a

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Szeregi liczbowe

Szeregi liczbowe. Szeregi potęgowe i trygonometryczne.

VI. Rachunek całkowy. 1. Całka nieoznaczona

Materiały do ćwiczeń z Analizy Matematycznej I

Analiza Matematyczna część 2

Ciągi i szeregi liczbowe

Analiza matematyczna v.1.6 egzamin mgr inf niestacj 1. x p. , przy założeniu, że istnieją lim

Matematyka wybrane zagadnienia. Lista nr 4

Analiza Matematyczna część 2

Szeregi o wyrazach dowolnych znaków, dwumian Newtona

nazywamy odpowiednio dolną oraz górną sumą Darboux funkcji f w przedziale [a, b] wyznaczoną przez podział P.

Analiza Matematyczna (część II)

Notatki z Analizy Matematycznej 4. Jacek M. Jędrzejewski

Wykład 12: Sumowanie niezależnych zmiennych losowych i jego związek ze splotem gęstości i transformatami Laplace a i Fouriera. Prawo wielkich liczb.

Matematyka I. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr zimowy 2018/2019 Wykład 11

SZEREGI LICZBOWE. s n = a 1 + a a n = a k. k=1. aq n = 1 qn+1 1 q. a k = s n + a k, k=n+1. s n = 0. a k lim n

Rachunek prawdopodobieństwa MAP1151 Wydział Elektroniki, rok akad. 2011/12, sem. letni Wykładowca: dr hab. A. Jurlewicz

1 Definicja całki oznaczonej

Zestaw zadań do skryptu z Teorii miary i całki. Katarzyna Lubnauer Hanna Podsędkowska

Zadania z Matematyka 2 - SIMR 2008/ szeregi zadania z rozwiązaniami. n 1. n n. ( 1) n n. n n + 4

Całka Riemanna Dolna i górna suma całkowa Darboux

MATHCAD Obliczenia iteracyjne, macierze i wektory

CAŁKA NIEOZNACZONA. F (x) = f(x) dx.

Twierdzenia o funkcjach ciągłych

Całka Riemanna. Analiza Matematyczna. Alexander Denisjuk

Wykład 9: Różne rodzaje zbieżności ciągów zmiennych losowych. Prawa wielkich liczb.

Analiza matematyczna i algebra liniowa Całka oznaczona

8. Jednostajność. sin x sin y = 2 sin x y 2

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna A1, zima 2011/12. Kresy zbiorów. x Z M R

MATERIAŁY POMOCNICZE DO MATURY Z MATEMATYKI

WZORY Z MATEMATYKI. Równość zbiorów: A = B (dla każdego x : x A x B ) Zawieranie się zbiorów, podzbiory: A B ( dla każdego x: x A x B )

ZADANIA Z TOPOLOGII I. PRZESTRZENIE METRYCZNE. II. ZBIORY OTWARTE I DOMKNIĘTE.

Główka pracuje - zadania wymagające myślenia... czyli TOP TRENDY nowej matury.

Wykład 19. Matematyka 3, semestr zimowy 2011/ grudnia 2011

Ciągi liczbowe wykład 3

Ekoenergetyka Matematyka 1. Wykład 15. CAŁKI OZNACZONE. Egzaminy I termin poniedziałek :00 Aula B sala 12B Wydział Informatyki

Zasada indukcji matematycznej. Dowody indukcyjne.

Zadanie 1.6. Niech n N, a R + \ N, a 2 = n. Wykazać, że a / Q. Zadanie 1.7. Wykazać następujące twierdzenia za pomocą indukcji matematycznej.

dna szeregu. ; m., k N ; ó. ; u. x 2n 1 ; e. n n! jest, że

Całkowanie. dx d) x 3 x+ 4 x. + x4 big)dx g) e x 4 3 x +a x b x. dx k) 2x ; x 0. 2x 2 ; x 1. (x 2 +3) 6 j) 6x 2. x 3 +3 dx k) xe x2 dx l) 6 1 x dx

460 Szeregi Fouriera. Definicja. Definicja. Układ trygonometryczny. Definicja Układ ortogonalny funkcji ( ϕ n

4. Rekurencja. Zależności rekurencyjne, algorytmy rekurencyjne, szczególne funkcje tworzące.

+ ln = + ln n + 1 ln(n)

Metoda szeregów potęgowych dla równań różniczkowych zwyczajnych liniowych. Równanie różniczkowe zwyczajne liniowe drugiego rzędu ma postać

III. Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej.

Analiza matematyczna I. Pula jawnych zadań na kolokwia.

Analiza obwodów elektrycznych z przebiegami stochastycznymi. Dariusz Grabowski

Wymagania na poszczególne oceny z matematyki w Zespole Szkół im. St. Staszica w Pile Kl. II poziom rozszerzony

Rozdział 1. Ciągi liczbowe, granica ciągu

Dorota Ponczek, Karolina Wej. MATeMAtyka 2. Szczegółowe wymagania edukacyjne z matematyki w klasie drugiej. Zakres podstawowy i rozszerzony

Matematyka ETId I.Gorgol Twierdzenia o granicach ciagów. Twierdzenia o granicach ciagów

a 1, a 2, a 3,..., a n,...

Analiza numeryczna Kurs INP002009W. Wykład 1 Narzędzia matematyczne. Karol Tarnowski A-1 p.223

Całki oznaczone. Funkcja górnej granicy całkowania. Zastosowania całek oznaczonych. Całki niewłaściwe. Małgorzata Wyrwas

Całki oznaczone. Funkcja górnej granicy całkowania. Zastosowania całek oznaczonych. Całki niewłaściwe. Małgorzata Wyrwas

Analiza numeryczna. Stanisław Lewanowicz. Aproksymacja funkcji

Stwierdzenie 1. Jeżeli ciąg ma granicę, to jest ona określona jednoznacznie (żaden ciąg nie może mieć dwóch różnych granic).

Wykład 2. Granice, ciągłość, pochodna funkcji i jej interpretacja geometryczna

Analiza matematyczna. Robert Rałowski

III seria zadań domowych - Analiza I

MATEMATYKA Przed próbną maturą. Sprawdzian 2. (poziom rozszerzony) Rozwiązania zadań

Informatyka Stosowana-egzamin z Analizy Matematycznej Każde zadanie należy rozwiązać na oddzielnej, podpisanej kartce!

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2 (LUX), lato 2017/18. a n n = 10.

Wzory uproszczonego mno zenia: (a + b) 2 = a 2 + 2ab + b 2, (a b) 2 = a 2 2ab + b 2, a 2 b 2 = (a b) (a + b).

KONKURS MATEMATYCZNY dla uczniów gimnazjów w roku szkolnym 2012/13 III etap zawodów (wojewódzki) 12 stycznia 2013 r.

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 1 POZIOM ROZSZERZONY

Transkrypt:

Mteriły do ćwiczeń Aliz Mtemtycz II 7/8 Mri Frotczk, Ludwik Kczmrek, Ktrzy Klimczk, Mri Michlsk, Bet Osińsk-Ulrych, Tomsz Rodk, Adm Różycki, Grzegorz Sklski, Stisłw Spodziej Teori pod przed ćwiczeimi pochodzi z pozycji [Sp]. Ciągi i szeregi fukcyje Zbieżość puktow i jedostj ciągów fukcyjych Defiicj. (Ciąg fukcyjy). Fukcję określoą zbiorze N o wrtościch w zbiorze R X zywmy ciągiem fukcyjym i ozczmy (f ) N, (f ) = lub f : X R, =,,.... Wtedy piszemy (f ) N R X lub (f ) = RX. Defiicj. (Zbieżość ciągu fukcyjego). Mówimy, że ciąg fukcyjy f : X R, =,,... jest zbieży, gdy istieje fukcj f : X R tk, że dl kżdego X zchodzi to zczy f() = lim f () X ε> N R N ( > N f () f() < ε) Fukcję f zywmy gricą ciągu (f ) N i piszemy f = lim f. Ciąg fukcyjy, który ie jest zbieży, zywmy rozbieżym. Uwg.. Niech (f ) N, (g ) N R X będą ciągmi fukcyjymi zbieżymi odpowiedio do f, g : X R. Wprost z włsości gric ciągów liczbowych dostjemy, że: sum (f + g ) N, różic (f g ) N i iloczy (f g ) N są ciągmi zbieżymi odpowiedio ( do f + g, f g orz fg. Jeśli podto g(), g () dl X orz N, to ciąg f g ) N jest zbieży do f g. Defiicj.3 (Jedostj zbieżość). Mówimy, że ciąg fukcyjy f : X R, =,,... jest jedostjie zbieży, gdy istieje fukcj f : X R tk, że ε> N R N X ( > N f () f() < ε). Wtedy mówimy, że ciąg (f ) N jest jedostjie zbieży do fukcji f i piszemy f f. Włsość.. Niech f : X R, =,,... i f : X R. Ozczmy Wówczs stępujące wruki są rówowże: () f f M = sup{ f () f() : X} dl N. (b) istieje m N, że M R dl m orz lim M =. Twierdzeie. (Wruek Cuchy ego zbieżości jedostjej ciągu fukcyjego). Ciąg fukcyjy f : X R, =,,... jest jedostjie zbieży wtedy i tylko wtedy, gdy spełi stępujący wruek Cuchy ego: ε> N R,l N X (( > N l > N) f () f l () < ε).

Twierdzeie.. Niech ciąg fukcyjy (f ) = RX, gdzie X R, będzie zbieży jedostjie do fukcji f : X R. Jeśli wszystkie fukcje f, N, są ciągłe w pukcie X, to f jest fukcją ciągłą w pukcie. Ćwiczeie.. Udowodić, że dl dowolego A (, ) ciąg fukcyjy f () =, (, A) jest jedostjie zbieży. Ćwiczeie.. Udowodić, że ciąg fukcyjy f () =, R, jest zbieży do fukcji f =, le ie jest o jedostjie zbieży w cłym R. Ćwiczeie.3.. Udowodić, że ciąg fukcyjy f () = + jest jedostjie zbieży w [, ].. Udowodić,że ciąg fukcyjy f () = + ie jest jedostjie zbieży w [, ]. Ćwiczeie.4. Zbdć zbieżość jedostją ciągów fukcyjych:. f () = [, ]; R,. f () = +, [, + ), 3. f () = +, [, ], 4. f () = +, [, + ), 5. f () = +3 +, 6. f () = 7. f () = [, + ), +, R,, 8. f () = +3 +, [, + ), (, + ), 9. f () = e, R,. f () = e, (, + ),. f () = + e, [, + ),. f () = e, [, ], 3. f () = e +e + +e, R, 4. f () = ( ), [, ], 5. f () = ( ), [, ], 6. f () = ( ), [, ], 7. f () = l + +, 8. f () = +, R, 9. f () = +, R, (, + ),. f () = (+) (+) +, R,. f () = +, R. Zbieżość jedostj ciągów fukcyjych.włsości ogóle Ćwiczeie.. Zbdć zbieżość jedostją ciągów fukcyjych:. f () = [], R,. f () = si, R 3. f () = + si, R, 4. f () = l, (, ), 5. f () = l + +, R, 6. f () = l( + ) +, [, ], 7. f () = l ( + ) ( l + +), [, + ), 8. f () = l + 9. f () = l ( +, (, + ), ), R,. f () = rctg( + ), R,. f () = rctg ( + + ), R,. f () = rctg ( + ), 3. f () = rctg +, R, 4. f () = rc si +, R, (, + ), 5. f () = + rctg(e ), R, 6. f () = + rctg(( + ) ), R, 7 f () = +, R, 8 f () = + si cos, R.

Ćwiczeie.. Podć przykłd ciągu fukcyjego f : [, ] R, który ie jest zbieży jedostjie w przedzile [, ]. Ćwiczeie.3. Podć przykłd ciągu (f ) N fukcji ciągłych, zbieżego do fukcji ciągłej, le tkiego, że zbieżość ie jest jedostj. Ćwiczeie.4. Niech (f ) N będzie ciągiem fukcji ciągłych przedzile domkiętym [, b]. Jeśli dl kżdego [, b] ciąg (f ()) N jest mootoiczy i zbieży do fukcji ciągłej, to jest zbieży jedostjie. Ćwiczeie.5. Udowodić, że jeśli (f ) N jest ciągiem fukcji jedostjie ciągłych zbiorze E R, jedostjie zbieżym do fukcji f, to f jest fukcją jedostjie ciągłą E. Ćwiczeie.6. Niech (f ) N i (g ) N będą ciągmi fukcyjymi jedostjie zbieżymi odpowiedio do fukcji f i g zbiorze X R. Złóżmy, że istieją stłe M > i K >, że f() K i g () M dl X. Wówczs ciąg ) ( f N jest zbieży jedostjie do fukcji f/g zbiorze X. g Ćwiczeie.7. Niech (f ) N będzie ciągiem fukcji ciągłych jedostjie zbieżym do fukcji f zbiorze zwrtym P R. Niech M = m P f (), M = m P f(). Pokzć, że lim M = M. 3 Zbieżość jedostj szeregów fukcyjych Defiicj 3. (Defiicj szeregu fukcyjego). Niech (f ) = RX. Ciąg fukcyjy (s ) = R X określoy wzorem s () = j= f j () dl X, N, zywmy ciągiem sum częściowych ciągu (f ) =. Szeregiem fukcyjym zywmy prę uporządkową ((f ) =, (s ) = ) i ozczmy = f. Wtedy ciąg (s ) = zywmy ciągiem sum częściowych szeregu = f. Defiicj 3. (Zbieżość szeregu fukcyjego). Szereg fukcyjy = f, gdzie (f ) = RX zywmy zbieżym, gdy zbieży jest jego ciąg sum częściowych. Jeśli s : X R jest gricą ciągu sum częściowych szeregu = f, to mówimy, że szereg te jest zbieży do s, fukcję s zś zywmy sumą tego szeregu i piszemy s = = f. Szereg fukcyjy, który ie jest zbieży zywmy rozbieżym. Defiicj 3.3 (Zbieżość jedostj szeregu fukcyjego). Mówimy, że szereg fukcyjy = f, gdzie f : X R dl N, jest jedostjie zbieży, gdy ciąg sum częściowych tego szeregu jest jedostjie zbieży. Twierdzeie 3. (Wruek koieczy zbieżości szeregu fukcyjego). Jeśli szereg = f jest zbieży jedostjie, to ciąg fukcyjy (f ) = jest zbieży jedostjie do zer. Twierdzeie 3. (Wruek Cuchy ego zbieżości jedostjej szeregu fukcyjego). Niech (f ) = RX. Wówczs szereg = f jest jedostjie zbieży wtedy i tylko wtedy, gdy spełi stępujący wruek Cuchy ego: ) m ε> N R m,l N X (m l > N f () < ε. Kryterium 3. (Weierstrss). Niech (f ) = RX. Jeśli istieje ciąg liczbowy (M ) = tki, że dl kżdego N zchodzi f () M dl X orz szereg liczbowy = M jest zbieży, to szereg fukcyjy = f jest jedostjie zbieży. Kryterium 3. (Abel). Niech (f ) =, (g ) = RX. Jeśli () istieje M R, że dl kżdego N orz X zchodzi f () M, =l (b) dl kżdego X ciąg (f ()) = jest mlejący, (c) szereg = g jest jedostjie zbieży, to szereg = f g jest zbieży jedostjie. 3

Kryterium 3.3 (Dirichlet). Niech (f ) =, (g ) = RX. Jeśli () istieje M R, że dl kżdego k N orz X mmy k = f () M, (b) dl kżdego X ciąg (g ()) = jest mlejący, (c) ciąg (g ) = jest jedostjie zbieży do fukcji g() = dl X, to szereg = f g jest zbieży jedostjie. Ćwiczeie 3.. Zbdć zbieżość i zbieżość jedostją szeregów:. =, [, + ), +. = e, R, 3. = e 5 +, R, 4. = rctg(+)!, R, 5. = (+ ), R, 6. = si 3 4 + 4, R, 7. = si + e, (, + ), 8. = cos 5 6 +, R, 9. = rctg ( ) +, R,. si () = 3, R, 5 +. rctg () =!, R,. = 4!, [, ], 3. = (+ ), 4. = (+ ), 5. = 3 (+ ), 6. = 3 + 9 4, R, R, (wyzczyć sumę), R, (wyzczyć sumę), R, (wyzczyć sumę), 7. = + 4, R, 8. = l(+), [, + ), >, 9. = e, [, + ), >,. = e, [, + ),. = e + e, R,. =, [, ], 3. =! ( ), [, ], 4. = ( ) (+ ), R, 5. = ( ), [, ], 6. = ( ) +, 9 =, (, + ), (, + ), 3 = f (), gdzie { f () =, [, + ), dl pozostłych 3 ( ) l, = (, + ), 3 = l, (, e ). Ćwiczeie 3.. Zbdć w jkich podzbiorch zbioru R zbieże są szeregi. = l,. = +, 3. = + ( 3+ ). Czy szeregi te są zbieże jedostjie? Ćwiczeie 3.3. Zbdć zbieżość szeregów si =, cos =, R. Wskzówk: Skorzystć z stępujących wzorów: si k = k= si + si si, 4

o ile si. cos k = k= cos + si si, Ćwiczeie 3.4. Udowodić, że istieją fukcje ciągłe R, które ie są różiczkowle w żdym pukcie. Wskzówk. Rozwżyć fukcję f() = = cos(b π), gdzie < <, b N, b > + 3 π. 4 Szeregi potęgowe. Rozwijie fukcji w szereg potęgowy Defiicj 4. (Szereg potęgowy). Niech ( ) = będzie ciągiem liczbowym orz R. Szereg postci ( ), = gdzie R, zywmy szeregiem potęgowym o środku lub szeregiem Tylor o środku w. Przyjmujemy tutj =. Szereg potęgowy o środku w zywmy szeregiem Mcluri. Defiicj 4. (Promień zbieżości). Niech dy będzie szereg potęgowy = ( ). Elemet R R {+ } tki, że powyższy szereg potęgowy jest zbieży dl R tkich, że < R orz rozbieży dl > R zywmy promieiem zbieżości tego szeregu potęgowego. Zbiór { R : < R} zywmy przedziłem zbieżości szeregu potęgowego. Włsość 4.. Biorąc ϱ = lim sup, promieiem zbieżości szeregu = ( ) jest dl ϱ = +, R = /ϱ dl < ϱ < +, + dl ϱ =. Twierdzeie 4.. Niech R > będzie promieiem zbieżości szeregu potęgowego = ( ). Wówczs dl kżdego r R tkiego, że < r < R, szereg = ( ) jest jedostjie zbieży w przedzile { R : r}. Defiicj 4.3. Szeregiem pochodych szeregu potęgowego = ( ) zywmy szereg ( ). = Włsość 4.. Promieie zbieżości szeregu potęgowego = ( ) = ( ) są rówe. i szeregu pochodych Twierdzeie 4.. Niech R > będzie promieiem zbieżości szeregu potęgowego = ( ), orz iech f będzie sumą tego szeregu w przedzile zbieżości P = { R : < R}. Wówczs fukcj f jest klsy C w P orz f (k) () = =k! ( k)! ( ) k dl P. Defiicj 4.4 (Rozwiięcie fukcji w szereg potęgowy). Jeśli fukcj f w pewym otoczeiu puktu R jest sumą szeregu potęgowego o środku postci, f() = ( ) w pewym otoczeiu puktu, = to mówimy, że fukcj f rozwij się w otoczeiu puktu w szereg potęgowy lub w szereg Tylor. Wtedy szereg = ( ) zywmy rozwiięciem fukcji f w szereg potęgowy w otoczeiu puktu lub rozwiięciem w szereg Tylor. 5

Twierdzeie 4.3 (Współczyiki rozwiięci fukcji w szereg). Jeśli fukcj f rozwij się w pewym otoczeiu puktu w szereg potęgowy f() = = ( ), to rozwiięcie to jest określoe jedozczie, podto = f () ( )! dl =,,... Defiicj 4.5. Niech f : (, b) R będzie fukcją klsy C orz (, b). Dl N, fukcję R : (, b) R tką, że f() = k= f (k) ( ) ( ) k + R () dl (, b) k! zywmy -tę resztą we wzorze Tylor. Ciąg fukcyjy (R ) = Tylor. zywmy ciągiem reszt we wzorze Twierdzeie 4.4. Niech f : (, b) R będzie fukcją klsy C, (, b) orz (R ) = będzie ciągiem reszt we wzorze Tylor. Wówczs fukcj f rozwij się w otoczeiu Ω (, b) puktu w szereg potęgowy wtedy i tylko wtedy, gdy dl kżdego Ω zchodzi lim R () =. Wzory 4.. Poiższe fukcje rozwijją się w stępujące szeregi: e = =! dl R, Podto dl α R mmy si = cos = = ( ) ( + )! + dl R, = ( ) ()! dl R, = dl (, ), = ( ) + l( + ) = dl (, ). = ( + ) α = = ( ) α dl (, ), gdzie ( ) α α(α ) (α + ) =! dl N orz ( ) α =. Ćwiczeie 4.. Wykzć, że fukcje. f() =, R,. f() = (, ) rozwijją się w szereg Tylor o środku w pukcie =. Ćwiczeie 4.. Zleźć sumy stępujących szeregów, o ile istieją. =,. =, 3. = 3, 4. = ( ) +, 6

5. = + +3, 6. = ( ) (+) 3 4, 7. = +, <, 8. =. Ćwiczeie 4.3. Opisć wszystkie szeregi potęgowe, które są jedostjie zbieże R. Ćwiczeie 4.4. Zleźć promień zbieżości R szeregu =! ( + )! + orz wykzć, że jego sum f spełi rówie f () = + f(), ( R, R). Ćwiczeie 4.5. Dowieść, że szereg = 3 (3)! jest zbieży R orz jego sum f spełi rówie f () + f () + f() = e. Ćwiczeie 4.6. Niech f() = = dl <. Wykzć, że istieje stł M >, tk że f () < M dl <. Ćwiczeie 4.7. Zleźć rozwiięcie fukcji e w szereg Tylor o środku w pukcie R. Ćwiczeie 4.8. Zleźć rozwiięcie fukcji, >,, w szereg Tylor o środku w pukcie R. Ćwiczeie 4.9. Zleźć rozwiięcie fukcji l w szereg Tylor o środku w pukcie R +. Ćwiczeie 4.. Zleźć rozwiięcie fukcji. log, >,,. α w szereg Tylor o środku w pukcie R +. Ćwiczeie 4.. Zleźć rozwiięcie fukcji w szereg Tylor o środku w dl fukcji. rc si (skorzystć z fktu, że(rc si ) = ),. rctg (skorzystć z fktu, że(rctg ) = + ). Ćwiczeie 4.. Zleźć rozwiięcie stępujących fukcji w szereg Mcluri. f() = sih = e e,. f() = cosh = e +e, 3. f() = l(3 + ), 4. f() = e, 5. f() = ( ), 6. f() = 4 6+ 4, 7. f() = + +, 8. f() = 3, 9. f() = si,. f() = si (3) cos (4),. f() = si (3). 5 Rozwijie fukcji w szereg potęgowy. Twierdzeie Weierstrss i Arzeli-Ascoliego Twierdzeie 5. (Weierstrss o proksymcji). Kżd fukcj f ciągł w przedzile domkiętym [, b] jest gricą pewego jedostjie zbieżego w [, b] ciągu wielomiów. Defiicj 5. (Ogriczo rodzi fukcji). Niech X R, X orz iech R będzie rodzią fukcji rzeczywistych określoych zbiorze X. Mówimy, że rodzi R jest ogriczo w pukcie X, gdy istieje M R, że dl kżdej fukcji f R zchodzi f( ) M. Mówimy, że rodzi R jest ogriczo, gdy istieje M R, że dl kżdej fukcji f R orz kżdego X zchodzi f() M. 7

Defiicj 5. (Jedkowo ciągł rodzi fukcji). Niech X R, X orz iech R będzie rodzią fukcji rzeczywistych określoych zbiorze X. Mówimy, że rodzi R R X jest jedkowo ciągł, gdy dl kżdego ε > istieje δ >, że dl kżdej fukcji f R orz kżdych, X tkich, że < δ zchodzi f( ) f( ) < ε. Twierdzeie 5. (Arzeli-Ascoliego). Niech R będzie rodzią fukcji rzeczywistych określoych przedzile ogriczoym P. Jeśli R jest rodzią jedkowo ciągłą i ogriczoą w pewym pukcie P, to z kżdego ciągu (f ) = R tej rodziy moż wybrć podciąg jedostjie zbieży. Ćwiczeie 5.. Zleźć rozwiięcie stępujących fukcji w szereg Tylor w otoczeiu puktu. f() = 4 5 3 + 3 + 4, = 4,. f() = ( 4 + 4) 3, =, 3. f() =, =, 4. f() = e 3, =, 5. f() = e +5, = 7, 6. f() =, =, 7. f() = (+), =, 8. f() = +4 +5, =, 9. f() = +3, =,. f() =, =,. f() = 3, = 5,. f() = 3 + 5, = 3, 3. f() = ( ) l( + ), =, 4. f() = l (4 + 5), =, 5. f() = ( 4) l( 5), = 4, 6. f() = l( 3), =, 7. f() = l( + 3), =, 8. f() = si, = π, 7 f() = +, R \ {}. Ćwiczeie 5.. Udowodić, że dl dowolego R > istieje ciąg wielomiów (W ) N zbieży jedostjie do fukcji f() = w przedzile [ R, R] tki, że W () =, dl N. Ćwiczeie 5.3. Podć przykłd ciągu wielomiów (W ) N, który jest jedostjie zbieży przedzile [, ] do fukcji f() = e. Ćwiczeie 5.4. Zbdć, czy istieje ciąg wielomiów jedostjie zbieży przedzile [, ] do fukcji { si f() = dl [, ] \ {} dl = Ćwiczeie 5.5. Udowodić, że fukcj f określo w przedzile I ie jest gricą jedostjie zbieżego ciągu wielomiów. f() = si, I = (, ),. f() = cos, I = (, ), 3. f() =, I = (, + ), 4. f() = l, I = (, ). Ćwiczeie 5.6. Podć przykłdy, że w twierdzeiu Arzeli-Ascoliego ie moż opuścić żdego z złożeń. Ćwiczeie 5.7. Udowodić, że jeżeli ciąg fukcyjy (f ) N jest zbieży przedzile ogriczoym P i tworzy rodzię jedkowo ciągłą, to jest ciągiem jedostjie zbieżym P. Ćwiczeie 5.8. Udowodić, że kżd fukcj ciągł f : [, b] R jest gricą jedostjie zbieżego ciągu łmych, tz. fukcji, które są ciągłe i kwłkmi liiowe. 8

Cłk Riem 6 Cłk ieozczo. Wzory podstwowe Defiicj 6. (Fukcj pierwot). Niech f będzie fukcją określoą przedzile P. Mówimy, że fukcj F : P R jest fukcją pierwotą fukcji f w przedzile P, gdy F jest fukcją różiczkowlą i F () = f() dl P. Twierdzeie 6. (o istieiu fukcji pierwotej fukcji ciągłej). Niech P będzie przedziłem. Wówczs kżd fukcj ciągł f : P R m fukcję pierwotą w przedzile P. Defiicj 6. (Cłk ieozczo). Niech P będzie przedziłem orz f fukcją określoą P. Jeśli fukcj f m fukcję pierwotą w przedzile P, to zbiór wszystkich fukcji pierwotych fukcji f w przedzile P zywmy cłką ieozczoą fukcji f w przedzile P i ozczmy f d lub f() d. Jeśli fukcj f ie m fukcji pierwotej w przedzile P, to mówimy, że fukcj t ie m cłki ieozczoej w tym przedzile. Włsość 6.. Jeśli fukcje f i g mją cłki ieozczoe w przedzile P, to fukcje f + g orz αf, gdzie α R, mją cłki ieozczoe w przedzile P i (f + g) d = f d + g d orz αf d = α f d. Twierdzeie 6. (Cłkowie przez części). Niech P będzie przedziłem orz iech f, g będą fukcjmi różiczkowlymi w przedzile P. Jeśli fukcj f g m w przedzile P cłkę ieozczoą, to fukcj f g m w przedzile P cłkę ieozczoą orz f g d = fg f g d. Twierdzeie 6.3 (Cłkowie przez podstwieie). Niech P, Q będą przedziłmi orz iech ϕ : Q R będzie fukcją różiczkowlą tką, że ϕ(q) P. Jeśli fukcj f m w przedzile P cłkę ieozczoą, to fukcj f ϕ ϕ m w przedzile Q cłkę ieozczoą orz ( ) f ϕ() ϕ () d = f(t)dt ϕ(). Wzory 6.. Niech α, R. Wówczs w odpowiedim przedzile, mmy α d = α+ α+ + C, w (, + ), gdy α R \ { }, α d = α+ α+ + C, w R, gdy α N, α d = α+ α+ + C, w (, ), gdy α Z \ { }, d = l + C, w (, + ), d = l( ) + C, w (, ), e d = e + C, w R, d = l + C, w R, gdy >,, si d = cos + C, w R, cos d = si + C, w R, cos d = tg + C, w ( π + kπ, π + kπ), gdzie k Z, d = ctg + C, w (kπ, π + kπ), gdzie k Z, si + d = rctg + C, w R, d = rc si + C, w (, ). gdzie C R jest dowolą stłą. 9

Ćwiczeie 6.. Obliczyć cłki ieozczoe. ( ) 3 3 si + cos d,. ( + + 4 ) d, 3. 3 d, 4. e 3 e d, 5. ctg d, 6. si cos d, 7. 5 d, 8. d, 9. 4 3 d,. si 3 +cos 3 si si cos +cos d. Ćwiczeie 6.. Niech f : P R (P -dowoly przedził) będzie fukcją klsy C, tką, że f() dl P. Udowodić, że wówczs f d = l f + c f Ćwiczeie 6.3. Obliczyć cłki ieozczoe. + d,. 7 4+5 d, 3. l d, 4. e e + d, 5. e si cos d, 6. 4 + d, 7. 6 d, 8. cos si cos d, 9. e 3 +e 6 d,. cos d.. ctg d,. si +3 cos d, 3. 3 cos 4 d, 4. si 4 cos 5 d, 5. si d, 6. (+4 )(rctg ) d, 7. tg si d, 8. +5 ( ) d. Ćwiczeie 6.4. Udowodić, że jeśli fukcje f, g : P R (P -dowoly przedził) posidją cłki ieozczoe, to ich iloczy f g może ie posidć cłki ieozczoej. Wskzówk. Rozwżyć fukcję f() = { si = i wykzć, że posid o cłkę ieozczoą, lecz jej kwdrt f ie m tej włsości. Ćwiczeie 6.5. Obliczyć cłki ieozczoe. si d,. cos d. 3. e cos d, 4. l d, 5. log 3 d, 6. e d, 7. e 3 d, 8. rctg d, 9. l d,. d,. 3 si d,. si d, 3. cos l d. Ćwiczeie 6.6. Obliczyć cłki ieozczoe. 3 + d,. e d, 3. l d, 4. l d, 5. +l d, 6. l(rctg ) + d, 7. ctg l(si ) d, 8. 7 4+5 d, 9. 4+5 d,. + +6 d,. 7 8 5 +6 d,. 3 4d, 3. 3 3 d, 4. si 3 + cos d, 5. e d, 6. rc si d, 7. rctg d, 8. +l 3+ l d.

7 Cłkowie fukcji wymierych i trygoometryczych Defiicj 7. (Ułmki proste). Niech N orz, b, c, d, p, q R. Ułmkmi prostymi zywmy fukcje wymiere postci f() = ( b), b, g() = c + d ( + p + q), R, gdzie p 4q <. Włsość 7.. Niech N, > orz, b R. Wówczs d = l(b ) + C, w przedzile (, b), b d = l( b) + C, w przedzile (b, + ), b ( b) d = + C, w przedzile (, b), ( )( b) gdzie C R jest dowolą stłą. ( b) d = + C, w przedzile (b, + ), ( )( b) Włsość 7.. Niech b R, b >. Wówczs + b d = l( + b) + C, w zbiorze R, ( + b) α d = ( α)( + C, w zbiorze R, gdzie α R \ {} + b) α orz C R jest dowolą stłą. Włsość 7.3. Ozczmy I = ( d, w zbiorze R, gdzie N. + ) Wówczs gdzie C R jest dowolą stłą orz I = rctg + C w zbiorze R, I + = ( + ) + I dl N. Twierdzeie 7.. Dl kżdej fukcji wymierej f istieje wielomi W orz skończoy ciąg ułmków prostych g,..., g k, że f = W + g + + g k, w puktch, gdzie fukcj f jest określo. Lemt 7.. Kżdy wielomi doddiego stopi (o współczyikch rzeczywistych) jest iloczyem skończoej ilości wielomiów stopi pierwszego orz wielomiów stopi, które ie mją pierwistków. Lemt 7.. Niech P, Q będą wielomimi orz R, k N. Jeśli Q(), to przyjmując A = P () Q(), istieje wielomi P tki, że gdzie R, ( )Q(). P () ( ) k Q() = A ( ) k + P () ( ) k Q(),

Lemt 7.3. Niech P, Q będą wielomimi orz p, q R, k N. Jeśli wielomi + p + q ie dzieli żdego z wielomiów P i Q orz p 4q <, to istieją B, C R orz istieje wielomi P tki, że dl kżdego R spełijącego Q(), zchodzi P () ( + p + q) k Q() = B + C ( + p + q) k + P () ( + p + q) k Q(). Twierdzeie 7. (Cłkowie fukcji trygoometryczych). Niech (, b) ( π, π) orz iech f : (, b) R będzie fukcją postci f() = W (si, cos ), (, b), gdzie W jest fukcją wymierą dwóch zmieych. Jeśli ϕ : (, b) R jest fukcją określoą wzorem ϕ() = tg, (, b), to ( ) f() = W t +t, t +t + t ϕ() ϕ (), (, b). W szczególości W f() d = ( ) t +t, t +t + t dt ϕ() w przedzile (, b). Ćwiczeie 7.. Obliczyć cłki ieozczoe. 3 d,. +5 3 d, 3. + 9 6+ d, 4. 3+ 3 (+) d, 5. + d, 6. 3 4 d, 7. 3 6 +8 d, 8. 4 d, 9. e + e d,. 3 (+)( ) d,. 3 + + d,. 5 + 4 + 3 d, 3. 4 +4 d, 4. ( +) d, 5. ( +) 3 d, 6. 3 4 ++ d. Ćwiczeie 7.. Obliczyć cłki ieozczoe. cos 3 si d,. cos d, 3. cos 3 d, 4. si +cos d, 5. si 4 d, 6. si cos +si 4 d, 7. si 4 +cos 4 d, 8. si cos +5 d, 9. +si cos (+cos )(+si ) d,. 5+4 cos d,. cos d,. cos 5 +si d, 3. si 3 cos d, 4. cos cos 3d, 5. si 3 si 4d. 8 Cłkowie pewych fukcji iewymierych Twierdzeie ( 8. (I podstwieie Euler). Niech f będzie fukcją postci f() = W, ) + b + c, P. Jeśli > i b 4c, to fukcj ϕ : P R określo wzorem ϕ() = + b + c +, P jest różiczkowl i dl P mmy ( t ) c = ϕ(), t + b orz ( t + bt + c ) + b + c = ϕ() t + b ( t + bt + c ) = ( t + b) ϕ()ϕ ().

W szczególości w przedzile P, f() d = [ W ( t c t + b, t + bt + c t + b ) t + bt + c ] ( t + b) dt ϕ. Ćwiczeie 8.. Obliczyć cłki ieozczoe. + d, >, R,. + d, >, R, 3. + d, >, R, 4. d, >, (, ), 5. d, >, (, ), 6. d, >, (, ). Ćwiczeie 8.. Obliczyć cłki ieozczoe. 4 d,. d, 3. + d, 4. 3 + +3 d, 5. 3 3 + ++ d, 6. 3 + ++ d, 7. rc si d, 8. d, 9. rc si d,. 3 4 d,. k d,. 3+8 4 d, 3. + 3 d, 4. 6 7 3 + 6d, 5. ( 3 7) d. 9 Cłk Riem. Podstwowe włsości. Cłk jko gric sum Riem Defiicj 9. (Podził przedziłu). Niech, b R, < b. Kżdy skończoy ciąg P postci P = (,..., ), gdzie N, = < <... < < = b. zywmy podziłem przedziłu [, b]. Wyrzy i, i =,...,, podziłu P zywmy puktmi podziłu P. Dl podziłu P powyższej postci określmy ciąg i = i i, i =,...,. Liczbę zywmy średicą podziłu P. δ(p) = m{ i : i =,..., } Defiicj 9. (Dol i gór sum Drbou). Niech f : [, b] R będzie fukcją ogriczoą i iech P będzie podziłem przedziłu [, b]. Połóżmy Liczby m i = if f([ i, i ]), M i = sup f([ i, i ]), i =,...,. L(P, f) = m i i orz U(P, f) = M i i i= i= zywmy odpowiedio dolą orz górą sumą Drbou fukcji f w przedzile [, b] wyzczoą przez podził P. 3

Defiicj 9.3 (Dol i gór cłk Drbou). Niech f : [, b] R będzie fukcją ogriczoą. Ozczmy przez L(f) zbiór wszystkich dolych sum Drbou L(P, f) orz przez U(f) zbiór wszystkich górych sum Drbou U(P, f), gdzie P przebieg wszystkie podziły przedziłu [, b]. Liczbę sup L(f) zywmy dolą cłką Drbou fukcji f w przedzile [, b]. Liczbę if U(f) zywmy górą cłką Drbou fukcji f w przedzile [, b]. Dolą i górą cłkę Drbou fukcji f w przedzile [, b] ozczmy odpowiedio f() d, f() d. Włsość 9.. Niech f : [, b] R będzie fukcją ogriczoą i iech P będzie podziłem przedziłu [, b]. Wówczs L(P, f) f() d f() d U(P, f). Defiicj 9.4 (Cłk Riem). Niech f : [, b] R będzie fukcją ogriczoą. Mówimy, że fukcj f jest cłkowl w sesie Riem w przedzile [, b], gdy dol i gór cłk Drbou fukcji f w przedzile [, b] są rówe, to zczy f() d = f() d. Zbiór wszystkich fukcji cłkowlych w sesie Riem w przedzile [, b] ozczmy R([, b]). Jeśli f R([, b]), to wspólą wrtość dolej i górej cłki Drbou ozczmy f d lub f() d i zywmy cłką Riem fukcji f w przedzile [, b] lub cłką ozczoą Riem fukcji f w przedzile [, b]. Twierdzeie 9.. Kżd fukcj ciągł w przedzile domkiętym jest cłkowl w sesie Riem w tym przedzile. Twierdzeie 9.. Niech f : [, b] R będzie fukcją ogriczoą. Jeśli fukcj f jest ciągł w przedzile [, b], z wyjątkiem co jwyżej skończoej ilości puktów, to f jest cłkowl w sesie Riem w tym przedzile. Twierdzeie 9.3. Kżd fukcj mootoicz w przedzile domkiętym jest cłkowl w sesie Riem w tym przedzile. Twierdzeie 9.4 (Podstwowe twierdzeie rchuku cłkowego). Jeśli fukcj f m w przedzile [, b] fukcję pierwotą F : [, b] R orz f R([, b]), to f d = F (b) F (). Twierdzeie 9.5. Niech f : [, b] R będzie fukcją ogriczoą orz iech A R. Wówczs stępujące wruki są rówowże: () f R([, b]) orz f() d = A. (b) Dl kżdego ciągu (P ) = podziłów przedziłu [, b] tkiego, że lim δ(p ) =, zchodzi lim L(P, f) = A orz lim U(P, f) = A. () (c) Istieje ciąg (P ) = podziłów przedziłu [, b] tki, że zchodzi (). 4

Twierdzeie 9.6 (Cłk jko gric sum Riem). Niech f : [, b] R będzie fukcją ogriczoą i iech A R. Wówczs stępujące wruki są rówowże: () f R([, b]) i f d = A, (b) dl kżdego ε > istieje η > tk, że dl kżdego podziłu P = (,..., ) przedziłu [, b] o średicy miejszej od η orz kżdego ciągu puktów t i [ i, i ], i =,...,, zchodzi A f(t i )( i i ) < ε. i= Twierdzeie 9.7. Niech (f ) N będzie cigiem fukcji określoych przedzile [, b]. Jeśli f R([, b]) dl N orz szereg f jest jedostjie zbieży w [, b] do fukcji f, to f R([, b]) orz fd = f d = f d. Ćwiczeie 9.. Korzystjąc z defiicji cłki Riem wykzć, że fukcje = =. f() =, [, ],. f() =, [, ] 3. f() = 3, [, ], 4. f() = +, [, 3] są cłkowle. Wskzówk. Skorzystć z rówości: () + + + = (+), (b) + + + = (+)(+) 6. Ćwiczeie 9.. Podć przykłd fukcji cłkowlej o ieskończoej liczbie puktów ieciągłości. Ćwiczeie 9.3. Udowodić, że jeśli fukcj f : [, b] R jest ciągł, f() dl [, b] i f()d =, to f =. Ćwiczeie 9.4. Niech f, g R([, b]). Udowodić, że zchodzi stępując ierówość Schwrz dl cłek ( fgd) f d g d. Ćwiczeie 9.5. Obliczyć wrtości cłek. π π si 3d,. 5 d, 3. 4. 5. e d, ( 3 + 4 ) d, ( + ) d, 6. ( + 3 )d, 7. 4 3 e d, 8. 6 7 + 3d, 9. 3 e d,. e l d,. e l d, e. 4 3. l rctg + d, +4 d, 4. + d, 5. 6. 7. 9 d, 3 8 + d, +9 d, 8. π π (si + cos )d, 9. 4 rc cos d,. π +cos d,. e e. l l d, +e d, 3. erctg + d, 4. 4 d, 5. 4 +4+ d. 5

Ćwiczeie 9.6. Obliczyć grice ( ). lim + + + + + +, ( ). lim 3+ + 3+ + + 3+, 3. lim ( + + 4. lim ( 5. lim ( 4 + + + 9 + + + 4 + + + + ), 4 + ), 9 + + 9 ), 6. lim ( + 4 7. lim 4 + 4 + + 4 5, 8. lim + + +, 4 + + 9. lim ( e + e 4 + + e ), lim ( + )( + ) ( + ), 4 ), lim p+ ( p +3 p + +( ) p), p >. Ćwiczeie 9.7. Podć przykłd fukcji cłkowlej f w przedzile [, b], ie posidjącej fukcji pierwotej. Ćwiczeie 9.8. Podć przykłd fukcji cłkowlej w przedzile [, b], dl której fukcj F () = fd jest różiczkowl w [, b], lecz F ( ) f( ) dl pewego [, b]. Ćwiczeie 9.9. Obliczyć cłki. e d,. si( )d, 3. si d. Ćwiczeie 9.. Podć przykłd ciągu (f ) N fukcji cłkowlych zbieżego (le iejedostjie) do fukcji cłkowlej f, dl którego zchodzi rówość lim f d = lim f d. Ćwiczeie 9.. Wychodząc z rówości l( + + ) = +t dt rozwiąć fukcję f() = l( + + ) w szereg Mcluri. Ćwiczeie 9.. Niech f : [, b] R będzie fukcją ciągłą, tką że k f()d = dl k =,,,... Pokzć, że f() = dl [, b]. Wskzówk. Skorzystć z twierdzei proksymcyjego Weierstrss. Ćwiczeie 9.3. Udowodić. wzór Wllis π = lim 4 4 6 6 () () 3 3 5 5 ( ) ( ),. wzór Stirlig. Dl kżdej liczby turlej istieje liczb θ tk, że < θ i Cłki iewłściwe! = e πe θ. Defiicj. (Cłk w przedzile [, b) ). Niech f będzie fukcją określoą w przedzile [, b), gdzie < b, b R. Jeśli dl kżdego β (, b) fukcj f jest cłkowl w sesie Riem w przedzile [, β] orz istieje skończo gric β A = lim f d, β b 6

to liczbę A zywmy cłką iewłściwą Riem fukcji f w przedzile [, b) lub cłką iewłściwą fukcji f w przedzile [, b) i ozczmy f d. Wtedy mówimy, że f d jest zbież do A. Jeśli gric lim β β b f d ie istieje lbo jest ieskończo, to mówimy, że cłk iewłściw fukcji f w przedzile [, b) ie istieje lub, że cłk jest rozbież. Jeśli A = + lub A =, to mówimy, że cłk fd jest rozbież do + lub do. Jeśli zbież jest cłk f d, to mówimy, że cłk f d jest bezwzględie zbież. Jeśli cłk f d jest zbież lecz ie jest zbież bezwzględie, to mówimy, że cłk t jest wrukowo zbież. Alogiczie określmy cłkę fukcji w przedzile (, b], którą ozczmy f d. Defiicj. (Cłk w przedzile (, b) ). Niech f będzie fukcją określoą w przedzile (, b) gdzie, b R, < b. Jeśli istieje c (, b) tkie, że cłki c f d orz c f d są zbieże, to określmy cłkę iewłściwą Riem fukcji f w przedzile (, b) jko f d = c f d + f d, c i mówimy, że cłk t jest zbież. Jeśli cłk c f d lub c f d jest rozbież, to cłkę f d zywmy rozbieżą. Jeśli cłk f d jest zbież, to cłkę f d zywmy bezwzględie zbieżą. Jeśli cłk f d jest zbież lecz ie jest zbież bezwzględie, to mówimy, że cłk t jest wrukowo zbież. Włsość.. Niech f będzie fukcją określoą w przedzile (, b). Wówczs: () Cłk f d jest zbież wtedy i tylko wtedy, gdy dl kżdego c (, b) zbieże są cłki c f d orz c f d. (b) Jeśli cłk f d jest zbież, to f d = c f d + c f d dl kżdego c (, b). Twierdzeie.. Niech f, g : [, b) R orz iech f, g R([, β]) dl kżdego β (, b). () Jeśli cłk f d jest bezwzględie zbież, to jest zbież orz f d f d. (b) Jeśli f() g() dl [, b) orz cłk g d jest zbież, to cłk f d jest zbież bezwzględie orz f d (c) Jeśli f() g() dl [, b) orz cłk f d jest rozbież, to cłk g d jest rozbież. g d. Ćwiczeie.. Dl jkich wrtości > cłk iewłściw d jest zbież? Ćwiczeie.. Udowodić, że jeśli fukcj f : P R ( P = [, b]) m jedyy pukt osobliwy b i jest o cłkowl w kżdym przedzile miejszym [, β], < β < b orz cłk iewłściw f d jest zbież, to jest zbież i cłk fd. Ćwiczeie.3. Udowodić, że jeśli cłk + fd jest zbież, to. dl dowolego A > cłk + A f d cłk jest zbież,. lim A + A fd =. Ćwiczeie.4. Zbdć zbieżość cłki + si d. 7

Ćwiczeie.5. Zbdć zbieżość cłek iewłściwych. d,. 3. + 4. + 5. d, d, d, d, 6. 3 3 5 d, 7. + π cos d, 8. π tg d, 9. + d,.. π. e 3. 3 π π Ćwiczeie.6. Obliczyć cłkę d. (rc si ) d, cos etg d, ( l ) d, si d, 4. π si d, 5. π si d. 6. π cos d, 7. + e d, 8. + e d, Ćwiczeie.7. Zbdć zbieżość cłek iewłściwych 9. ++4 d,. + + d,. +. + 3. + 4. 3 π (+) d, e +e d, ++3 d, si d, 5. + cos d, 6. e /e l d.. e. 3 l d, 4 d, 3. + e l l d, 4. + e rctg e +e d, 5. + e si d, 6. 7. 8. e ( ) d, +si d, d, 9.... 3. 4. 5. + 6. + 3 d, 4 d, 4 d, 5 d, e 5 d, 5 d, rctg d, + 4 + d, 7. + 8. 9.. +. 5 3. 3. + cos ( ) 3 d, e d, e cos d, cos + d, d, ( 3)(5 ) 4 d, [] d, gdzie [ ] ozcz cłość z liczby R. Kryterium cłkowe zbieżości szeregów. Mir Jord Kryterium. (Kryterium cłkowe zbieżości szeregów). Niech f : [, + ) R będzie fukcją mootoiczą. Wówczs szereg f() jest zbieży, wtedy i tylko wtedy, gdy cłk f d jest zbież. = Defiicj.. Prostokątem zywmy podzbiór P płszczyzy R, postci P = [, b ] [, b ], gdzie [, b ], [, b ] są przedziłmi domkiętymi. Wętrzem prostokąt P zywmy zbiór It P = (, b ) (, b ). Zwrtością prostokąt P = [, b ] [, b ] zywmy liczbę P = (b ) (b ). Dl rodziy prostokątów Π = {P,..., P k } przyjmujemy Π = P + + P k. Defiicj. (Mir zewętrz Jord). Niech D R będzie zbiorem ogriczoym. Ozczmy przez U(D) zbiór wszystkich rodzi prostokątów {P,..., P k } tkich, że D P... P k orz It P i It P j = dl i j. 8

Mirą zewętrzą Jord zbioru D zywmy liczbę m z (D) = if{ Π : Π U(D)}. Defiicj.3 (Mir wewętrz Jord). Niech D R będzie zbiorem ogriczoym. Ozczmy przez L(D) zbiór wszystkich rodzi prostokątów {P,..., P k } tkich, że P... P k D orz It P i It P j = dl i j. Mirą wewętrzą Jord zbioru D zywmy liczbę m w (D) = { sup{ Π : Π L(D)}, gdy L(D),, gdy L(D) =. Defiicj.4 (Zbiór mierzly w sesie Jord). Zbiór ogriczoy D R zywmy mierzlym w sesie Jord, gdy m w (D) = m z (D). Jeśli D R jest zbiorem mierzlym w sesie Jord, to mirę zewętrzą zbioru D zywmy mirą Jord zbioru D i ozczmy m J (D). Twierdzeie. (Mir Jord cłk Riem). Niech f, g R([, b]) orz f() g() dl [, b]. Wówczs zbiór D = {(, y) R : b g() y f()} jest mierzly w sesie Jord i m J (D) = (f g) d. Ćwiczeie.. Udowodić, że złożeie o mootoiczości fukcji f w kryterium cłkowym zbieżości szeregów jest istote. Ćwiczeie.. Zbdć zbieżość szeregów. =,. = l, 3. = e +e, 4. =3 l, 5. = e, 6. = e, 7. = e, 8. = l, 9. = (l ),. = +3 +6,. = l,. = +, 3. = ( π rctg ). Ćwiczeie.3. Niech f : [, ) [, ) będzie fukcją ciągłą. Jeżeli to Czy prwdziwe jest twierdzeie odwrote? A = lim Ćwiczeie.4. Obliczyć mirę Jord zbiorów f k= f()d = A. ( k ),. zbioru ogriczoego zwrtego między prbolmi y = orz y =,. zbioru ogriczoego zwrtego między prbolą y = i prostą + y =, 3. zbioru ogriczoego zwrtego między hiperbolą y = 4 i prostą + y = 5, 4. zbioru zwrtego między wykresem fukcji y = cos, [, π] i prostą y =. 9

Ćwiczeie.5. Obliczyć mirę Jord zbiorów. D = {(, y) R : 4, y },. D = {(, y) R :, y rctg }, 3. D = {(, y) R : π 4, y tg }, 4. D = {(, y) R :, y rc si 5}, 5. D = {(, y) R : 3, y + 3}, 6. D = {(, y) R : π 6, si y cos }, 7. D = {(, y) R :, rctg y rcctg }, { } 8. D = (, y) R :, y +, 9. D = {(, y) R : e e, e y l },. D = {(, y) R : + y R },. D = {(, y) R : + y b, >, b > }. Długość krzywej Defiicj.. Dl puktu = (,..., k ) R k, ozczmy = + + k i zywmy ormą. Jeśli, y R k, to liczbę y zywmy odległością euklidesową puktów i y, gdzie y = ( y,..., k y k ). Defiicj.. Niech γ,..., γ k : [, b] R będą fukcjmi ciągłymi. Odwzorowie γ = (γ,..., γ k ) : [, b] R k zywmy krzywą. Pukty γ(), γ(b) zywmy odpowiedio początkiem i końcem krzywej γ. Jeśli γ jest odwzorowiem różowrtościowym, to krzywą γ zywmy łukiem. Jeśli γ() = γ(b), to krzywą γ zywmy zmkiętą. Jeśli wszystkie fukcje γ,..., γ k sę różiczkowle w przedzile [, b] orz γ,..., γ k są ciągłe, to γ zywmy krzywą głdką. Defiicj.3 (Długość krzywej). Niech γ : [, b] R k będzie krzywą. Dl kżdego podziłu P = (,..., ) przedziłu [, b] określmy Długością krzywej γ zywmy V (P, γ) = γ( i ) γ( i ). i= V (γ) = sup{v (P, γ) : P jest podziłem przedziłu [, b]}. Jeśli V (γ) < +, to krzywą γ zywmy prostowlą. Twierdzeie.. Jeśli γ : [, b] R k jest krzywą głdką, to γ jest prostowl orz gdzie γ = (γ,..., γ k ) : [, b] Rk. V (γ) = γ (t) dt, Włsość.. Niech f : [, b] R będzie fukcją klsy C. Długość wykresu fukcji f, czyli krzywej γ(t) = (t, f(t)), t [, b], jest określo wzorem V (γ) = + (f (t)) dt.

Ćwiczeie.. Wykzć, że. krzyw γ : [, π] R, γ(t) = (R cos t, R si t), R > jest krzywą zmkiętą i głdką.. obrzem γ jest okrąg o środku w zerze i promieiu R, tz. γ([, π]) = S R, gdzie S R = {(, y) R : + y = R }. Ćwiczeie.. Obliczyć długość krzywych. steroidy: γ(t) = ( cos 3 t, si 3 t), t [, π], >,. cykloidy: γ(t) = ((t si t), ( cos t)), t [, π], >, 3. liii śrubowej: γ(t) = (3 cos t, 3 si t, 4t), t [, π]. Ćwiczeie.3. Wyzczyć długość odcik w R i w R. Ćwiczeie.4. Podć przkłd krzywej ieprostowlej. Wskzówk. Zdefiiowć krzywą łmą tk, by koleje odciki tej łmej miły długość,, 3,... Ćwiczeie.5. Obliczyć długości wykresów fukcji. f() = 3 +, [, 5],. f() =, [, 3], 3. f() =, s [, ], 4. f() = 4 4 + 8, [, 3], 5. f() = 4 l, [, e], 6. f() = l (si ), [ π 4, π ], 7. f() = l (cos ), [, π 3 ], 8. f() = l ( ), [, 3], 9. f() = l, [, e],. f() = + rc si, [ 3, ],. f() = 3, [, ]. f() = e +e, [, ], 3. f() = e, [, ], 4. f() =, [, ], 5. f() = ( ) 3, [ ] 5,. 3 Kolokwium odbędzie się w dich.5.8 5.6.8 Kolokwium poprwkowe odbędzie się w dich 4.6.8 8.6.8. 4 Szeregi Fourier Defiicj 4. (Szereg Fourier). Szeregiem Fourier lub szeregiem trygoometryczym zywmy szereg fukcyjy postci + ( cos + b si ), = gdzie ( ) =, (b ) = są ciągmi liczbowymi. Defiicj 4. (Rozwiięcie fukcji w szereg Fourier). Mówimy, że fukcj f : R R rozwij się w szereg Fourier, gdy istieje szereg Fourier postci + = ( cos + b si ), który w kżdym pukcie R jest zbieży do f(). Wtedy szereg + = ( cos + b si ) zywmy rozwiięciem fukcji f w szereg Fourier. Twierdzeie 4. (Współczyiki szeregu Fourier). Jeśli fukcj f : R R m rozwiięcie w szereg Fourier f() = + ( cos + b si ), R =

i szereg po prwej stroie jest zbieży jedostjie, to π = f() d, π π () orz = π f() cos d, b = π f() si d π π π π dl N. (3) Defiicj 4.3 (Szereg Fourier fukcji). Niech f R([ π, π]). Szereg + ( cos + b si ), = gdzie współczyiki i b określoe są wzormi () i (3) zywmy szeregiem Fourier fukcji f. Twierdzeie 4. (Dirichlet). Jeśli fukcj f : R R jest ogriczo, okresow o okresie π orz jest przedziłmi mootoicz w przedzile [ π, π] i m skończoą ilość puktów ieciągłości w przedzile [ π, π], to szereg Fourier fukcji f m sumę rówą f() w kżdym pukcie ciągłości fukcji f orz rówą [ ] lim f(y) + lim f(y), y y + w kżdym pukcie ieciągłości fukcji f. Ćwiczeie 4.. Rozwiąć stępujące fukcje w szeregi Fourier. f() = ( π, π),. f() = [ π, π], 3. f() = si [ π, π], 4. f() = e [ π, π]. Ćwiczeie 4.. Podć rozwiięcie stępujące fukcje w szeregi Fourier:. f() =, R,. f() = si 3, R. Ćwiczeie 4.3. Udowodić, że dl fukcji f cłkowlej w przedzile [ π, π]. jeśli fukcj f jest ieprzyst, to współczyiki Fourier przy cos zikją,. jeśli fukcj f jest przyst, to współczyiki Fourier przy si zikją. Ćwiczeie 4.4. Wyprowdzić wzór Leibiz ( ) + = π 4 i Euler = = = π 6. Litertur [B] J. Bś, S. Wędrychowicz Zbiór zdń z lizy mtemtyczej, WNT, Wrszw 997. [D] B. P. Demidowicz Zbiór zdń i ćwiczeń z lizy mtemtyczej, Nuk, Moskw 977, (w języku rosyjskim). [F] G. M. Fichteholz Rchuek różiczkowy i cłkowy, t.,, 3, PWN, Wrszw 96. [K] T. Krsiński Aliz mtemtycz, WUŁ, Łódź. [Ki] K. Kurtowski Rchuek różiczkowy i cłkowy, PWN, Wrszw 973. [L] F. Lej Rchuek różiczkowy i cłkowy, PWN, Wrszw 969. [S] W. Sierpiński Dziłi ieskończoe, Spółdzieli Wydwicz Czytelik, 948. [Sp] S. Spodziej Wstęp do Alizy Mtemtyczej. Fukcje jedej zmieej, http://mth.ui.lodz.pl/kfirr/liz