stawa, Fizyka powierzchni i nanostruktury 3

Podobne dokumenty
Jak badać strukturę powierzchni?

Oddziaływanie elektronu z materią

Termodynamika. Część 10. Elementy fizyki statystycznej klasyczny gaz doskonały. Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ

Krystalografia. Wykład VIII

ostawa. Fizyka powierzchni i nanostruktury 4

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

13. Optyka Polaryzacja przez odbicie.

FALE MATERII. De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 1924 wysunął hipotezę, że

Przejścia kwantowe w półprzewodnikach (kryształach)

Rodzaje fal. 1. Fale mechaniczne. 2. Fale elektromagnetyczne. 3. Fale materii. dyfrakcja elektronów

I.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona. Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona

>> ω z, (4.122) Przybliżona teoria żyroskopu

Światło jako fala Fala elektromagnetyczna widmo promieniowania Czułość oka ludzkiego w zakresie widzialnym

Może tak? Definicja robocza. Z. Postawa, Fizyka powierzchni i nanostruktury, Kraków Literatura FIZYKA POWIERZCHNI I NANOSTRUKTURY

W-24 (Jaroszewicz) 22 slajdy Na podstawie prezentacji prof. J. Rutkowskiego. Cząstka w studni potencjału. przykłady efektu tunelowego

Promieniowanie dipolowe

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] - częstotliwość.

Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

WSTĘP DO OPTYKI FOURIEROWSKIEJ

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] -częstotliwość.

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Z. Postawa, Fizyka powierzchni i nanostruktury, Kraków

Elektrodynamika. Część 8. Fale elektromagnetyczne. Ryszard Tanaś. Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 14, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Fizyka promieniowania jonizującego. Zygmunt Szefliński

Wykład 17: Optyka falowa cz.1.

Zjonizowana cząsteczka wodoru H 2+ - elektron i dwa protony

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 5, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

FALOWY I KWANTOWY OPIS ŚWIATŁA. Światło wykazuje dualizm korpuskularno-falowy. W niektórych zjawiskach takich jak

Ekscytony Wanniera Motta

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej

Pole magnetyczne magnesu w kształcie kuli

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Eikonał Optyczny.doc Strona 1 z 6. Eikonał Optyczny

Wykład 2: Atom wodoru

PODSTAWY MECHANIKI KWANTOWEJ

Podstawy Akustyki. Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: Fale akustyczne w powietrzu Efekt Dopplera.

Fotonika. Plan: Wykład 3: Polaryzacja światła

Wstęp do astrofizyki I

9. Optyka Interferencja w cienkich warstwach. λ λ

6. Dynamika Stan równowagi. ρb(x, y, z) V n t d. Siły

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywistej

Wstęp do astrofizyki I

Gaz doskonały model idealnego układu bardzo wielu cząsteczek, które: i. mają masę w najprostszym przypadku wszystkie taką samą

Fizyka. dr Bohdan Bieg p. 36A. wykład ćwiczenia laboratoryjne ćwiczenia rachunkowe

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 3, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Równania dla potencjałów zależnych od czasu

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Fizyka kwantowa. promieniowanie termiczne zjawisko fotoelektryczne. efekt Comptona dualizm korpuskularno-falowy. kwantyzacja światła

Oddziaływanie atomu z kwantowym polem E-M: C.D.

3. Struktura pasmowa

ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL

1 Płaska fala elektromagnetyczna

Pochodna kierunkowa i gradient Równania parametryczne prostej przechodzącej przez punkt i skierowanej wzdłuż jednostkowego wektora mają postać:

BUDOWA ATOMU cd. MECHANIKA KWANTOWA

Fizyka 12. Janusz Andrzejewski

Przedmiot: Fizyka. Światło jako fala. 2016/17, sem. letni 1

Prawo Bragga. Różnica dróg promieni 1 i 2 wynosi: s = CB + BD: CB = BD = d sinθ

Aerodynamika I Efekty lepkie w przepływach ściśliwych.

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Mateusz Winkowski, Jan Szczepanek

Równania Maxwella i równanie falowe

Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie

GAZ ELEKTRONÓW SWOBODNYCH POWYŻEJ ZERA BEZWZGLĘDNEGO.

Równania różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu

Fale elektromagnetyczne. Obrazy.

θ = 0 lub = = g l dw dt Przykłady drgań: Wahadło matematyczne (małe wychylenia): Inaczej: m l(1-cosθ) Drgania i fale II rok Fizyki BC

Chemia ogólna - część I: Atomy i cząsteczki

Pomiar stosunku e/m dla elektronów

Spektroskopia fotoelektronów (PES)

Ćw. 27. Badanie właściwości statystycznych elektronów emitowanych z katody lampy próżniowej

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

Elektrodynamika. Część 9. Potencjały i pola źródeł zmiennych w czasie. Ryszard Tanaś

Zginanie Proste Równomierne Belki

falowa natura materii

Ładunek elektryczny jest skwantowany

Równanie Schrödingera dla elektronu w atomie wodoru Równanie niezależne od czasu w trzech wymiarach współrzędne prostokątne

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Światło ma podwójną naturę:

Elementy mechaniki kwantowej. Mechanika kwantowa co to jest? Fale materii hipoteza de Broglie'a Funkcja falowa Równanie Schrödingera

10. Spektroskopia rentgenowska

Wykład 16: Optyka falowa

R Z N C. p11. a!b! = b (a b)!b! d n dx n [xn sin x] = x n(n k) (sin x) (n) = n(n 1) (n k + 1) sin(x + kπ. n(n 1) (n k + 1) sin(x + lπ 2 )

falowego widoczne w zmianach amplitudy i natęŝenia fal) w którym zachodzi

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 6, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Wstęp teoretyczny. Więcej na: dział laboratoria

Zad Sprawdzić, czy dana funkcja jest funkcją własną danego operatora. Jeśli tak, znaleźć wartość własną funkcji.

Interferencja. Dyfrakcja.

FIZYKA POWIERZCHNI I NANOSTRUKTURY. Wykład odbędzie się w II semstrze 2005/2006

Fizyka dla Informatyków Wykład 8 Mechanika cieczy i gazów

Optyka. Wykład VII Krzysztof Golec-Biernat. Prawa odbicia i załamania. Uniwersytet Rzeszowski, 22 listopada 2017

Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach

Wykład 16: Optyka falowa

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 26, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Charakterystyka promieniowania molibdenowej lampy rentgenowskiej

Badanie strutury powierzchni z atomową zdolnością rozdzielczą. Powierzchnia jak ją zdefiniować?

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Fala oscylacje w przestrzeni i w czasie. Zaburzenie, które rozchodzi się w ośrodku.

Kwantowa natura promieniowania

Transkrypt:

Jak badać strukturę powirchni? Tchniki badawc Inforacja o lokalny otocniu atoowa dolność rodilca Inforacja o sytrii powirchni Wykład - 115 dyfrakcja niskonrgtycnych lktronów (Low Enrgy Elctron Diffraction) LEED dyfrakcja odbiciowa wysokonrgtycnych lktronów (Rflction High Enrgy Elctron Diffraction) RHEED holografia lktronowa roprasani jonów (Ion scattring spctroscopy - ISS kanałowani jonów - channling ikroskop polowy (Fild Ion Microscop) - FIM skaningowy ikroskop tunlowy (Scanning Tunnling Microscop) STM ikroskop sił atoowych (Atoic Forc Microscop) AFM http:// usrs.uj.du.pl /~ufpostaw/wyklad/ Oddiaływani lktronów atrią Własności lktronów: ładunk = 1.6 10-19 C asa= = 1/1836 proton=9.1 10-31 kg spin = ½ proiń = /c =.8 10-15 Prka nrgii E w drniu lktronu o asi i nrgii kintycnj E0 spocywającą cąstką o asi Zdrni cntraln E = 4 ( + ) Elktron Niski nrgi Jądro atoow Elktron Jądro atoow E0 Prka nrgii w drniu proton E Roprasani lastycn 4 E 0 = 0.00 E 0 E 0 Procsy lastycn ni są fktywn Z. Postawa, Fiyka powirchni i nanostruktury Wysoki nrgi Niski nrgi ( < 0.3 kv ) roprasani do tyłu Wysoki nrgi ( > 5 kv ) roprasani do produ Oddiaływani sicią roprasani lastycn 1

Procsy nilastycn Oddiaływani lktronów atrią 4 Zdrnia innyi lktronai ciała stałgo E = ( + ) E 0 Iolatory Elktrony Prwodniki E E Enrgia lktronu Elktrony Paso prwodnictwa E = E 0 Enrgia Frigo EF Prrwa wbroniona PRÓŻNIA Elktrony wtórn δ1 Elktrony wtórn δο Efktywn CIAŁO STAŁE Współcynnik isji lktronowj ξ ξ=η + δ Paso walncyjn Poioy atoow Elktrony pirwotn Elktrony roproson η D(E) D(E) Gęstość stanów D(E) Współcynnik isji lktronowj Współcynnik isji lktronów roprosonych 0.5 0.4 0.3 0. 0.1 0.0 0 0 40 60 80 100 Licba atoowa Zalżność wtórnj isji lktronowj od nrgii pirwotnych lktronów ζax ξ η Elktrony wtórn Eo= 0.3 kv Matriał δ Na Al Cu G Pb KI CsBr 0.9 0.7 1.5 0.35 1.05 7.0 15 Współcynnik isji Elktrony roproson θ3 θ θ3 > θ > θ1 V V1 ζ =1 θ1 Napięci pryspisając ( V ) θ kąt padania lktronów pirwotnych Maksiu pry kilkust V Z. Postawa, Fiyka powirchni i nanostruktury

Matriały dynatronow Matriały o duży współcynniku wtórnj isji lktronowj γ Fotopowilac CsBr KI γ 10 Powilac lktronow Fotopowilac n lktrod R=50 Ω Wocnini W = γ n Prykład γ = 10 n = 10 Rjstrują fotony optycn Rjstrują jony, lktrony, proiniowani UV i X 3 10-13 V B wocninia 1 foton -> 1 lktron Cas prlotu 10 ns W = 10 10!!!!!! 0.16 A Z wocnini 50 Ω 3 V Powilac lktronow Matriał dynatronowy Rjstrowana cąstka Elktrony wtórn Powilac jdnokanałow (Channltron) Warstwa półprwodnikowa Ścianka sklana Ipuls lktronowy Powilac wilokanałow (Multichannl Plat - MCP) Śrdni drogi swobodn lktronów Zalżność nilastycnj śrdnij drogi swobodnj od nrgii lktronu n 0 x n n = n 0 x λ Miniu λ pry 40-100V Kstałt alżności ni alży od rodaju pirwiastka Śrdnia gęstość lktronów w paśi walncyjny pirwiastków 0.5 l/å 3 Doinują drnia lktronai pasa walncyjngo stawa, Fiyka powirchni i nanostruktury 3

Rokłady nrgii kintycnj wyitowanych lktronów Elktrony roproson lastycni Rokład kątowy jst aniotropowy Enrgia kintycna = E o Log(Sygnał) dn(e) de N(E) Węgil 1000 V E 0 = 1 kv roproson pirwotn Ciało stał Enrgia ( V ) Powirchniowo cuł Nilastycni roproson lktrony pirwotn Plaony Prsuway ga lktronowy o gęstości n i asi najdujący się w cinkij, talowj płytc o odlgłość x Elktrony wtórn Elktrony pirwotn + Gęstość powirchniowa ładunku σ = n x Wytwory się wtdy pol E = 4π σ = 4π n x, któr będi usiłowało prsunąć lktrony powrot. x Brak powirchniowj cułości d x n = n E = 4πn x dt ω p = 4πn Równani oscylatora ω p = 15.3 V dla Al stawa, Fiyka powirchni i nanostruktury 4

Kaskada drń Rokład kątowy jst iotropowy Enrgi kintycn < 50 V Elktrony wtórn Elktrony wtórn Elktrony pirwotn Brak powirchniowj cułości Elktron pirwotny E o 3 1 Elktrony Augr a E o >> E 1 Rokład kątowy jst aniotropowy Enrgia kintycna wynosi kilkast V E = E 1 E E * 3 A) B) E Próżnia Paso walncyjn Poioy wwnętrn Powirchniowo i chicni cuł Praca wyjścia Jak wytworyć wiąkę lktronów? Troisja Modl gau lktronowgo w talu Φ Enrgia Frigo µ Poio próżni E O Mtal opuscają lktrony o nrgii E najdując się w wysokonrgtycnj cęści rokładu Frigo-Diraca, cyli E - µ >> k T i f(e) xp(-(e - µ)/kt) Jżli E 1 jst nrgią lktronu liconą wględ próżni to E = E o + E 1. Ostatcni rokład nrgii wyitowanych lktronów a postać: - Φ E (E1) xp xp kt kt f 1 Klasycny rokład Boltanna Φ praca wyjścia lktronów atriału = E 0 - µ Jaki atriał wybrać? Gęstość prądu isji podaj prawo Richardsona-Dushana: j = A T Φ kt gdi A= 4π q k h -3 10 A/c K Matriały: Φ Aby j było duż: W 4.5 V nijsać Ta Φ4. V więksać Cs T 1.8 V Koprois poiędy wytryałością na wysoki T i ały Φ, R Th/W Wybrać Cs? LaB katody tlnkow 6 stawa, Fiyka powirchni i nanostruktury 5

Źródło lktronów Jak wykorystać lktrony do badań powirchni? Grany lnt (katoda) Duż prawdopodobiństwo drń nilastycnych Cylindr Whnlta Punkt skupinia (źródło lktronów) Anoda Krótka droga (płytko) Długa droga (głęboko) Wiąka lktronów Socwki skupiając Brak straty nrgii Strata nrgii Socwka obiktowa Elktrony roproson lastycni Cy lktrony ulgają dyfrakcji? TAK Dyfrakcja na sici krystalicnj Ujęci Bragga Intrfrncja konstruktywna hc λ = E Długość fali d Brogli a λ, gdi: h jst stałą Planck a, c jst prędkością światła w próżni, λ jst długością fali. θ d sinθ θ θ d sinθ θ d n λ = d sin θ λ długość fali n rąd intrfrncji d odlgłość iędypłascynowa d ~ n θ kąt padania wiąki 197 r - doświadcni Davissona-Grra Cy aws obacyy dyfrakcję? stawa, Fiyka powirchni i nanostruktury 6

Cy aws obacyy dyfrakcję? NIE!!! Warunki do spłninia: warunki spójności, proiniowani o odpowidnij długości. sin θ < 1 n λ = d sin θ λ/ d Długości fali λ a nrgia cąstk E hc λ = E hc 6.63*10 E = = λ, gdi: h jst stałą Planck a, c jst prędkością światła w próżni, λ jst długością fali. 34 Fotony: λ= 6 Å 8 J s 3.00 10 s 10 6 10 1 = 3.31 10 16 J 000V d ~ 3 Å λ 6 Å Fotony o nrgii kv: Długości fali λ a nrgia cąstk E Długość fali d Brogli a wynosi: Elktrony λ (Å) = 1.7 E( V ) E kin = 4. V Cąstki atrialn λ= 6 Å λ = h E Nutrony λ (Å) = 0.87 E( V ) E kin = 0.008 V Własności równania Bragga nλ = dsin θ n h E = dsin θ Równani Bragga a dwi własności, któr są wart auważnia: 1) sin(θ) jst proporcjonaln do 1/d. W rultaci powirchnia, na którj odlgłości iędyatoow są nijs wytwory obra dyfrakcyjny, w który odlgłości poiędy aksiai są więks. ) sin(θ) jst proporcjonaln do 1/E 1/. Tak więc, odlgłość poiędy aksiai obrau dyfrakcyjngo będi rosła nijsani się nrgii lktronów. Ni nalży używać byt dużj nrgii stawa, Fiyka powirchni i nanostruktury 7

Dyfrakcja prypadk ogólny Założnia Roprasani jst: Kinatycna toria roprasania Krystał lastycn (achowana nrgia) jdnokrotn iotropow (fala kulista) Dtktor C. Kittl, Wstęp do fiyki ciała stałgo F(r) = A ρ<< R Dyfrakcja prypadk ogólny i(kˆrˆ ωt) Na krystał pada fala płaska Krystał Dtktor r Rˆ = ρˆ + rˆ = ρ + R ρ R cos( ρ, R) r = ρ + R ρr cos( ρ, R) ρ r R 1 cos( ρ, R) R ρcos( ρ, R) R Cynnik faowy w punkci obsrwacji ( punktu ρ wychodi fala kulista) i(kˆ ρˆ ) r ikr = i(kˆ ρ+ ˆ kr) r Całkowita aplituda A rjstrowana pr dtktor Krystał Dtktor Jżli aplituda roprasania na cntru roprasający w punkci ρ wynosi n(ρ) to aplituda fali roprosonj A na lnci objętości dv krystału otryana w punkci R położony poa krystał będi proporcjonalna do całki Suujy po ożliwych wartościach ρ A ~ ρ i( kˆ ˆ ρ kρ cos( ˆ ρ,ˆ r) ) A ~ n( ˆ)xp ρ n( ˆ)xp ρ n( ˆ)xp ρ ( ikˆ ˆ ρ ikρ cos( ˆ, ρ Rˆ ))dv Powyżsy wór ożna uprościć: ( ikˆ ˆ ρ ik cos( ˆ, ρ Rˆ) ρ ) dv = ( ikˆ ˆ ρ ikˆ ˆ ρ ) dv = n( ˆ)xp ρ ( i( kˆ kˆ ) ˆ ρ ) dv = A ~ Ostatcni n(ˆ) ρ i ρˆ dv k wktor falowy roprasania stawa, Fiyka powirchni i nanostruktury 8

ρ Sić Baa ρ i ρ = a + n b + l c A ~ n(ˆ) ρ i ρˆ dv = ρ i n(ˆ ρ ) i i ρˆ i dv Cynnik atoowy F Dcyduj o natężniu i,n,l Sić i baa a,b,c wktory baow sici i aˆ + i bˆ n+ i cˆ l Cynnik strukturalny S Dcyduj o intrfrncji Maksia obrau dyfrakcyjngo A =,n,l i â + i bˆ n+ i ĉl Maksiu główn wystąpi wtdy, gdy â = π bˆ = π n ĉ = π l Prstrń odwrotna Ĝ = Warunki Laugo Wktory sici odwrotnj 3D Ĝ = h  + k Bˆ + l Ĉ Ĝ â = π Ĝ bˆ = π n Ĝ ĉ = π l Powyżs wiąki są spłnion pr następując wktory Wktory sici odwrotnj D Ĝ = h  + k Bˆ Ĝ â = π Ĝ bˆ = π n a, b wktory koórki lntarnj płascyny Powyżs wiąki są spłnion pr następując wktory bˆ ĉ  = π â (bˆ ĉ) Bˆ ĉ â = π â (bˆ ĉ) â bˆ Ĉ = π â (bˆ ĉ) bˆ nˆ  = π â (bˆ nˆ ) Bˆ nˆ â = π â (bˆ nˆ ) gdi, nˆ jst jdnostkowy wktor prostopadły do powirchni. k = k + G ' k dowoln!!! stawa, Fiyka powirchni i nanostruktury 9

Konstrukcja Ewalda Dyfrakcja trójwyiarowa Sić odwrotna Konstrukcja Ewalda dla dyfrakcji na powirchni (04)(03)(0)(01)(00)(01)(0)(03)(04) Warunk powstania aksiu Warunk powstania aksiu Sfra Ewalda Pręty sici odwrotnj k = k + G ' k dowoln k = k+ G k i k = k -4G -3G -G -G 0 G G 3G 4G Prstrń rcywista Prstrń rcywista Powirchni fcc Sić rcywista Sić rcywista Prstrń odwrotna Prstrń odwrotna Sić rcywista W ty prypadku sić odwrotna wygląda, tak jak sić rcywista! Sić rcywista fcc(100) W ty prypadku sić odwrotna wygląda, tak jak sić rcywista odwrócona o 90 o! fcc(110) Powirchnia fcc(111) Prstrń rcywista Sić rcywista Prstrń odwrotna Sić rcywista sić rcywista i odwrotna ają tą saą sytrię. Jdnak w ty prypadku wktory a 1 i a ni są prostopadł, a 1 i a są prostopadł, a i a 1 są prostopadł, al a 1 i a 1 ni są już równolgł. Poniważ kąt alfa=30 o, i Powirchni fcc, cd. cos( alfa) = 3 a 1 = 3 a ' 1 stawa, Fiyka powirchni i nanostruktury 10

Obray dyfrakcyjn - rkonstrukcja Prstrń rcywista Prstrń rcywista Co a tydiń? Prstrń odwrotna Składay obray dyfrakcyjn Tchniki ikroskopow Ni aws diała ikroskopia polowa skaningowa ikroskopia tunlowa (Scanning Tunnling Microscop ) - STM ikroskopia sił atoowych (Atoic Forc Microscopy) - AFM Obra dyfrakcyjny Wktor sici odwrotnj a płascyny siciow InSb(100) C(8x) Ghkl=h A + k B + l C Ghkl wktor sici odwrotnj A, B, C wktory baow sici odwrotnj. Zgodni dfinicją wskaźników h,k,l, płascyna (hkl) prcina układ współrędnych rcywistj sici w punktach a/h, b/k, c/l. Wktor d=a/h-b/k lży na płascyźni (hkl) Oblicy d Ghkl = π-π=0 n a dla b n alżność otryay Idntycną A = π B = π a ( b n )ora G (b/k-c/l) a ( b n ) Ghkl (a/h-c/l) hkl Wktor Ghkl jst prostopadły do płascyny (hkl) Z. Postawa, Fiyka powirchni i nanostruktury 11

Roprasani na układi liniowy Roprasani na linii N atoów Roprasani na układi liniowy k d N 1 I A = N 1 = 0 N 1 N 1 i = = 0 = 0 1 cos I = 1 i i ( (N 1) ) cos( ) 1 = 1 i (N 1) i 1 1 (N 1) sin = sin i (N 1) i (N 1) sin I = sin Znoraliowan natężni 100 80 60 40 0 0 0.0 0.1 0. 0.3 0.4 0.5 0.6 kd N = 1 N = 10 N = 100 Prykłady obraów LEED Natężni a) pojdyncy punkt b) dwa punkty odlgł o a c) N punktów odlgłych o a d) grupy N punktów odlgłych o a Grupy są odlgł o (N+1/)a ) kilka grup o innj licbi atoów. Poa ty jak w punkci d. -4π a -π a π a 4π a f) N atoów roisconych prypadkowo w N węłach sici odlgłych od sibi o a. stawa, Fiyka powirchni i nanostruktury 1