FIZYKA POWIERZCHNI I NANOSTRUKTURY. Wykład odbędzie się w II semstrze 2005/2006
|
|
- Mirosław Smoliński
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 FIZYKA POWIERZCHNI I NANOSTRUKTURY dr hab. Zbigniew Postawa Zakład Fizyki Doświadczalnej pok. 016 Tel zp@castor.if.uj.edu.pl H H C H H C H H Wykład odbędzie się w II semstrze 2005/2006 Bez egzaminu Zaliczenie Obecność na wykładzie + Pisemny referat na temat związany z powierzchnią Anim - ten kod oznacza, że na stronie znajdują się animacje niewidoczne w pliku pdf. Aby oglądnąć te animacje skopiuj zbiór z pokazem PowerPoint Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 1
2 Literatura A. Zangwill, Physics at Surfaces, Cambridge University Press D.P. Woodruf, T.A. Delchar, Modern Techniques of Surface Science, Cambridge University Press G.A. Samorjai, Introduction to Surface Chemistry and Catalysis, Wiley Interscience. Sitters, Herman, Molecular Beam Epitaxy, Pergamon Press D. Frenkel, B. Schmit, Understanding Molecular Simulations, Academic Press G. Timp, Nanotechnology, Springer Verlag, Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 2
3 Co to jest powierzchnia? Może jest to ostatnia warstwa atomowa? Anim Relaksacja z d d 0.1 d Raczej nie Zazwyczaj d(z) =d o exp(-β z) d 12 < d o 12 a d 23 > d o 23, przy czym Odległość bez relaksacji Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 3
4 Powierzchnia jak ją zdefiniować? Może tak Obszar kryształu, dla którego nie da się zastosować trójwymiarowych równań opisujących własności wnętrza. Definicja robocza 2-3 ostatnie warstwy atomowe Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 4
5 Czy warto zajmować się powierzchnią? n=8 D=1 n=27 D=0.963 n=64 D=0.875 Dyspersja = Liczba atomów na powierzchni Liczba atomów w klasterze Liczba atomów na powierzchni jest znacznie mniejsza niż liczba atomów wewnątrz kryształu A więc może nie warto? Dyspersja -D n=125 D=0.784 n=216 D= Liczba atomów w klastrze - n Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 5
6 mikroelektronika kserograf tarcie Technologie wykorzystujące zjawiska zachodzące na powierzchniach drobne przykłady adhezja utwardzanie zwilżanie kataliza Skala długości, nm nośniki pamięci korozja generacja drugiej harmonicznej nowe materiały światłowody zabarwienia materiałów filtry Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 6
7 Jak badać powierzchnię? Czy możemy stosować klasyczne techniki pomiarowe fizyki ciała stałego? Promieniowanie X NIE!!! powierzchnia Zasięg promieniowania X wnętrze kryształu 400 nm 2 nm Dyfrakcja promieniowania X Zasięg promieniowania kilkaset nm Informacja o strukturze powierzchni ginie w informacji pochodzącej od wnętrza kryształu Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 7
8 Promieniowanie o krótkim zasięgu Elektrony o energiach < 2000 ev Jony o energiach < 5000 ev Promieniowanie rentgenowskie i ultrafioletowe stymulujące emisję elektronów Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 8
9 Kiedy powierzchnia jest czysta? Ile atomów znajduje się na 1 cm 2 powierzchni? Kryształ miedzi Gęstość Cu = g/cm 3 Masa atomu Cu= 64.5* g= g Liczba atomów w 1 cm 3 = 8.32/ Liczba atomów Cu w 1cm 2 powierzchni ( ) 2/ atomów Liczba atomów na 1cm 2 powierzchni = Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 9
10 θ Ile czasu potrzeba na utworzenie 1 warstwy? Ile atomów uderzy w 1cm 2 powierzchni w ciągu t sekund? Teoria kinetyczna gazów (rozkład Maxwella) pozwala nam określić liczbę atomów gazu o masie m, temperaturze T,gęstości atomowej N i ciśnieniu p poruszających się w danym kierunku θ z prędkością v v dθ ds v t cosθ N tot dn(v)dvdω = 3/ 2 m 2πkT 3/ 2 exp 2 π/ 2 m 3 mv = t N v exp dv cos θ sin θdθ = 2πkT 2kT 0 0 v 2 2 mv Nsin θdθdv 2kT W powierzchnię ds uderzą wszystkie cząstki znajdujące się wewnątrz walca o podstawie ds i wysokości v t cosθ. Takich cząstek jest 1 4 tn 8kT πm Korzystając z równania gazu doskonałego, definicji gęstości, oraz związku pomiędzy stałą Boltzmanna k, a stałą gazową R i liczbą Avogadro N A k= R/N A otrzymamy ostatecznie, że w czasie t na powierzchnię 1 cm 2 pada N tot : 18 p N tot = t µ T gdzie p w Pa, masa molowa µ - w kg/mol, T w K Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 10
11 Czas utworzenia 1 warstwy współczynnik przylegania η Współczynnik przylegania prawdopodobieństwo, że cząstka uderzająca w powierzchnię przylepi się do niej. Zależy m.in. od: - rodzaju cząstek i typu podłoża, - energii kinetycznej cząstek, - temperatury podłoża, η 1 - liczby wcześniej zaadsorbowanych cząstek. Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 11
12 Czas utworzenia 1 warstwy N tot = t η p µ T Czas t po jakim uformuje się 1 warstwa azotu w T=293K t p η 4 sekundy W poniższej tabeli pokazano ile czasu potrzeba przy danym ciśnieniu na utworzenie 1 warstwy azotu w T=293 K, zakładając, że współczynnik przylegania =1. Ciśnienie [Pa] Czas [s] Praca na czystych powierzchniach (pokrycie < 1% warstwy) wymaga więc ciśnień rzędu 10-8 Pa lub Tr. Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 12
13 Jak określić, z którą powierzchnią mamy do czynienia? Określić orientację płaszczyzny Wskaźniki Millera Określić rozmieszczenie atomów na płaszczyźnie Notacja macierzowa Notacja Wooda Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 13
14 Wskaźniki Millera Zespół trzech liczb (hkl), które otrzymujemy w następujący sposób: Określamy punkty przecięcia danej płaszczyzny z osiami z krystalograficznymi kryształu. Płaszczyzna 1 (¼ a, ½ b, 1c ) Płaszczyzna 2 (½ a, 1 b, 2 c) Płaszczyzna 3 (¾ a, 3/2 b, 3c) Wyrażamy powyższe współrzędne jako ułamki długości odpowiedniego boku komórki elementarnej Płaszczyzna 1 (¼, ½, 1 ) Płaszczyzna 2 (½, 1, 2 ) Płaszczyzna 3 (¾, 3/2, 3) Liczymy odwrotność wartości uzyskanych powyżej i jeśli jest to konieczne mnożymy przez taką liczbę, aby otrzymać najmniejsze wartości całkowite. Płaszczyzna 1 (421 ) c a b x y Płaszczyzna 2 (421 ) Płaszczyzna 3 (421) Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 14
15 Powierzchnia (100) 1) Punkt przecięcia: a,, 2) 1,, 3) Wskaźnik Millera: (100) Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 15
16 Powierzchnia (110) 1) Punkt przecięcia: a, a, 2) 1, 1, 3) Wskaźnik Millera: (110) Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 16
17 Powierzchnia (111) 1) Punkt przecięcia: a, a, a 2) 1, 1, 1 3) Wskaźnik Millera: (111) Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 17
18 Powierzchnie równoważne Terminologia (001) (010) Oznaczenia: (hkl) - płaszczyzna {hkl} - zespół płaszczyzn równoważnych [hkl] - kierunek w przestrzeni [kierunek prostopadły do płaszczyzny (hkl)] <hkl> - zespół kierunków Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 18
19 Struktura geometryczna powierzchni p=m a + n a 1 2 Powierzchnia kryształu jest dwuwymiarowa i okresowa. a 2 a 1 Definiujemy więc dwa wektory a 1 i a 2, przy pomocy których można określić położenie p każdego atomu na powierzchni w następujący sposób: p = m a 1 + n a 2, gdzie m i n są liczbami całkowitymi. Wektory te tworzą tzw. komórkę elementarną powierzchni. Przyjęto konwencję, w której wektory a 1 i a 2 są wybierane tak, aby a 1 a 2, a od wektora 1 przechodzi się do wektora 2 w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Istnieje wiele komórek elementarnych. Najmniejsza komórka elementarna nosi nazwę komórki prymitywnej. Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 19
20 Przykłady wyboru wektorów tworzących komórki elementarne powierzchni kryształu fcc Powierzchnia fcc(100) a a Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 20
21 fcc(100) W przypadku tej powierzchni komórkę elementarną stanowią dwa prostopadłe wektory o długościach a 1 i a 2 Długość wektorów a 1 i a 2 wynosi a 1 = a 2 = a / 2, gdzie a jest długością boku komórki elementarnej wnętrza kubicznego kryształu fcc. Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 21
22 Powierzchnia fcc(110) Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 22
23 fcc(110) W przypadku tej powierzchni komórkę elementarną stanowią dwa prostopadłe wektory o różnych długościach a 1 i a 2 Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 23
24 Powierzchnia fcc(111) Trójkąt równoramienny Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 24
25 fcc(111) W tym przypadku długość wektorów a 1 i a 2 jest taka sama a 1 = a 2. Wektory a 1 i a 2 nie są prostopadłe. Komórka elementarna tej powierzchni może być wybrana w dwojaki sposób. Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 25
26 Gęstość upakowania (111) > (100) > (110) Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 26
27 Superstruktury Zazwyczaj ułożenie atomów na powierzchni kryształu odwzorowuje ułożenie atomów znajdujących się wewnątrz kryształu. Jednak nie zawsze musi tak być. Struktura powierzchni o innej komórce elementarnej niż wyrzutowana na płaszczyznę powierzchni komórka elementarna wnętrza kryształu nosi nazwę superstruktury lub nadstruktury. Wnętrze kryształu widziane od strony powierzchni Widok na powierzchnię p=m b + n b 1 2 Wektory b wyrażamy przez wektory a: a 2 a 1 b 2 b 1 notacja macierzowa notacja Wooda atom powierzchniowy atom wnętrza kryształu Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 27
28 Notacja macierzowa W ogólnym przypadku wektory b 1 i b 2 można zapisać jako: b 1 = m 11 a 1 + m 12 a 2 b 2 = m 21 a 1 + m 22 a 2. Powyższe równanie można zapisać w następującej postaci macierzowej b b 1 2 = m m m m a a 1 2, gdzie zarówno a 1 i a 2 jaki i b 1 i b 2 są wektorami, a m nie musi być całkowite!! Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 28
29 Notacja Wooda Znajdujemy wektory tworzące komórkę elementarną powierzchni b 1 i b 2 oraz wektory a 1 i a 2 powstałe przez rzut komórki elementarnej wnętrza kryształu na powierzchnię. Jeżeli wektor b 1 nie jest równoległy do wektora a 1, to obracamy wektory a 1 i a 2 o taki kąt ϕ, aby spełniony był ten warunek. Obliczamy stosunek długości wektorów a i b: b 1 / a 1 b 2 / a 2 Rezultatem końcowym jest zapis: ( b 1 / a 1 x b 2 / a 2 ) R ϕ!! Metodę Wooda można stosować tylko wtedy, gdy kąt pomiędzy!! wektorami b 1 i b 2 jest taki sam, jak kąt pomiędzy wektorami a 1 i a 2. Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 29
30 Przykłady Podłożem jest warstwa fcc(100). Powierzchnię tworzy warstwa fcc(100), z której usunięto co drugi atom. Podłoże fcc(100) Komórka elementarna podłoża Komórka elementarna ostatniej warstwy ( b 1 / a 1 x b 2 / a 2 ) R ϕ b 2 = 2 a 2 i b 1 = 2 a 1 a więc czerwona struktura to ( 2 x 2 ) Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 30
31 Przykłady Podłożem jest warstwa fcc(111). Powierzchnię tworzy warstwa fcc(111), z której usunięto co drugi atom. Podłoże fcc(111) Komórka elementarna podłoża Komórka elementarna ostatniej warstwy b 2 = 2 a 2 i b 1 = 2 a 1 a więc czerwona struktura to ( 2 x 2 ) Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 31
32 Podłożem jest warstwa fcc(111). Podłoże fcc(111) Komórka elementarna podłoża Komórka elementarna ostatniej warstwy Po obrocie o 30 o w kierunku ruchu wskazówek zegara otrzymamy: b 2 = 3 a 2 i b 1 = 3 a 1 a wiec struktura to 3 x 3 o R30 Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 32
33 Przykłady Podłożem jest warstwa fcc(100). Powierzchnię tworzy warstwa fcc(100), z której usunięto co drugi atom i dodano atom pośrodku każdego kwadratu Podłoże fcc(100) Komórka prymitywna ostatniej warstwy Komórka elementarna ostatniej warstwy b 2 = 2 a 2 i b 1 = 2 a 1, więc 2x 2 R45 lub c( 2 x 2 ) Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 33
34 Powierzchnia Si(100) Rekonstrukcja powierzchni Bez rekonstrukcji Obniżenie entropii swobodnej G Niewysycone wiązania Duża entropia swobodna G Anim Po rekonstrukcji (2x1) Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 34
35 Entropia swobodna powierzchni G G = γ S γ - napięcie powierzchniowe S wielkość powierzchni Liczba atomowa Faza ciekła Kryształ Pb Heyraun & Matois Schmitt Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 35
36 Rekonstrukcja Ir(100) Ir(100) (1 x 1) Ir(100) (1 x 5) Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 36
37 Powierzchnie wicynalne Powierzchniami wicynalnymi (vicinal surfaces) nazywamy powierzchnie opisane wysokimi wskaźnikami Millera. Takie powierzchnie nie są gładkie, lecz składają się z tarasów rozdzielonych przez monoatomowe uskoki. Pokazana na poniższym rysunku powierzchnia fcc(755) składa się z tarasów (111) o szerokości 7 odległości międzyatomowych, rozdzielonych przez monoatomowe uskoki mające powierzchnie (100). Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 37
38 Powierzchnie wicynalne Oznaczanie powierzchni wicynalnych jest bardziej złożone niż gładkich powierzchni. W tym przypadku przyjęto następującą notację: w(h t k t l t ) x (h s k s l s ), gdzie (h t k t l t ) i (h s k s l s ) są wskaźnikami Millera odpowiednio dla powierzchni tworzących tarasy (t) i uskoki (s), natomiast w określa liczbę atomów liczonych wzdłuż szerokości tarasu. Powierzchnia fcc(775) będzie więc zapisana jako 7(111) x 1(100). Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 38
39 Powierzchnie skrętne Powierzchnie wicynalne, w których uskoki są również opisane wysokimi wskaźnikami Millera noszą nazwę powierzchni skrętnych lub po angielsku (kinked surfaces). Powierzchnia (10 7 7) Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 39
40 Teoria a rzeczywistość Powierzchnia materiału amorficznego Powierzchnia Cu Zmodyfikowana przez Z. Postawa D. Eigler at al.., IBM Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 40
41 Czy powierzchnie naprawdę są gładkie? Powierzchnia kryształu Au P. Cyganik at al., IF UJ (111)Au P.Cyganik at al., IF UJ Tylko na niewielkim obszarze Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 41
42 Czyż to nie jest piękne? Gęstość elektronów w pobliżu ogrodzenia wykonanego z atomów Ni Pomiar mikroskopem STM Eigler, IBM D. Eigler, IBM Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 42
43 Podsumowanie Jest sens zajmować się badaniem powierzchni Relaksacja i rekonstrukcja Terminologia służąca do opisu powierzchni wskaźniki Millera notacja Wooda Rodzaje powierzchni niskoindeksowe wicynalne skrętne Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 43
44 Co za tydzień? W jaki sposób można badać strukturę powierzchni? wtórna emisja elektronowa dyfrakcja niskoenergetycznych elektronów (Low Energy Electron Diffraction) - LEED dyfrakcja odbiciowa wysokoenergetycznych elektronów (Reflection High Energy Electron Diffraction) - RHEED Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 44
Może tak? Definicja robocza. Z. Postawa, Fizyka powierzchni i nanostruktury, Kraków Literatura FIZYKA POWIERZCHNI I NANOSTRUKTURY
FIZYKA POWIERZCNI I NANOSTRUKTURY Literatura dr hab. Zbigniew Postawa Zakład Fiyki Doświadcalnej pok. 16 (nie 016!!) Tel. 5626 e-mail: p@castor.if.uj.edu.pl Sala 328, poniediałek 12 15 Be egaminu Zalicenie
Bardziej szczegółowoFizyka Ciała Stałego
Wykład III Struktura krystaliczna Fizyka Ciała Stałego Ciała stałe można podzielić na: Krystaliczne, o uporządkowanym ułożeniu atomów lub molekuł tworzącym sieć krystaliczną. Amorficzne, brak uporządkowania,
Bardziej szczegółowoSieć przestrzenna. c r. b r. a r. komórka elementarna. r r
Sieć przestrzenna c r b r r r u a r vb uvw = + + w c v a r komórka elementarna V = r r a ( b c) v Układy krystalograficzne (7) i Sieci Bravais (14) Triclinic (P) a b c, α β γ 90 ο Monoclinic (P) a b c,
Bardziej szczegółowoElementy teorii powierzchni metali
prof. dr hab. Adam Kiejna Elementy teorii powierzchni metali Wykład 2 v.16 Sieci płaskie i struktura powierzchni 1 Typy sieci dwuwymiarowych (płaskich) Przecinając monokryształ wzdłuż jednej z płaszczyzn
Bardziej szczegółowoBUDOWA KRYSTALICZNA CIAŁ STAŁYCH. Stopień uporządkowania struktury wewnętrznej ciał stałych decyduje o ich podziale
BUDOWA KRYSTALICZNA CIAŁ STAŁYCH Stopień uporządkowania struktury wewnętrznej ciał stałych decyduje o ich podziale na: kryształy ciała o okresowym regularnym uporządkowaniu atomów, cząsteczek w całej swojej
Bardziej szczegółowoElementy teorii powierzchni metali
Prof. dr hab. Adam Kiejna Elementy teorii powierzchni metali Wykład dla studentów fizyki Rok akademicki 2017/18 (30 godz.) Wykład 1 Plan wykładu Struktura periodyczna kryształów, sieć odwrotna Struktura
Bardziej szczegółowoPowierzchnie cienkie warstwy nanostruktury. Józef Korecki, C1, II p., pok. 207
Powierzchnie cienkie warstwy nanostruktury Józef Korecki, C1, II p., pok. 207 korecki@uci.agh.edu.pl http://korek.uci.agh.edu.pl/priv/jk.htm Obiekty niskowymiarowe Powierzchnia Cienkie warstwy Wielowarstwy
Bardziej szczegółowoWykład 1 i 2. Termodynamika klasyczna, gaz doskonały
Wykład 1 i 2 Termodynamika klasyczna, gaz doskonały dr hab. Agata Fronczak, prof. PW Wydział Fizyki, Politechnika Warszawska 1 stycznia 2017 dr hab. A. Fronczak (Wydział Fizyki PW) Wykład: Elementy fizyki
Bardziej szczegółowoJak badać strukturę powierzchni?
Jak badać strukturę powierzchni? Wykład - 12 15 Anim - ten kod oznacza, że na stronie znajdują się animacje niewidoczne w pliku pdf. Aby oglądnąć te animacje skopiuj zbiór z pokazem PowerPoint Z. Postawa,
Bardziej szczegółowoWŁASNOŚCI CIAŁ STAŁYCH I CIECZY
WŁASNOŚCI CIAŁ STAŁYCH I CIECZY Polimery Sieć krystaliczna Napięcie powierzchniowe Dyfuzja 2 BUDOWA CIAŁ STAŁYCH Ciała krystaliczne (kryształy): monokryształy, polikryształy Ciała amorficzne (bezpostaciowe)
Bardziej szczegółowoPołożenia, kierunki, płaszczyzny
Położenia, kierunki, płaszczyzny Dalsze pojęcia Osie krystalograficzne; Parametry komórki elementarnej; Wskaźniki punktów kierunków i płaszczyzn; Osie krystalograficzne Osie krystalograficzne: układ osi
Bardziej szczegółowoSTRUKTURA CIAŁA STAŁEGO
STRUKTURA CIAŁA STAŁEGO Podział ciał stałych Ciała - bezpostaciowe (amorficzne) Szkła, żywice, tłuszcze, niektóre proszki. Nie wykazują żadnych regularnych płaszczyzn ograniczających, nie można w nich
Bardziej szczegółowoAby opisać strukturę krystaliczną, konieczne jest określenie jej części składowych: sieci przestrzennej oraz bazy atomowej.
2. Podstawy krystalografii Podczas naszych zajęć skupimy się przede wszystkim na strukturach krystalicznych. Kryształem nazywamy (def. strukturalna) substancję stałą zbudowaną z atomów, jonów lub cząsteczek
Bardziej szczegółowoRepeta z wykładu nr 3. Detekcja światła. Struktura krystaliczna. Plan na dzisiaj
Repeta z wykładu nr 3 Detekcja światła Sebastian Maćkowski Instytut Fizyki Uniwersytet Mikołaja Kopernika Adres poczty elektronicznej: mackowski@fizyka.umk.pl Biuro: 365, telefon: 611-3250 Konsultacje:
Bardziej szczegółowoMetody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice
Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice Mariusz Przybycień Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademia Górniczo-Hutnicza Wykład 6 M. Przybycień (WFiIS AGH) Metody Lagrange a i Hamiltona... Wykład
Bardziej szczegółowoFizyka powierzchni. Dr Piotr Sitarek. Katedra Fizyki Doświadczalnej, Wydział Podstawowych Problemów Techniki, Politechnika Wrocławska
Fizyka powierzchni 1 Dr Piotr Sitarek Katedra Fizyki Doświadczalnej, Wydział Podstawowych Problemów Techniki, Politechnika Wrocławska Lista zagadnień Fizyka powierzchni i międzypowierzchni, struktura powierzchni
Bardziej szczegółowoPODSTAWY MECHANIKI KWANTOWEJ
PODSTAWY MECHANIKI KWANTOWEJ De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 194 wysunął hipotezę, że cząstki materialne także charakteryzują się dualizmem korpuskularno-falowym. Hipoteza de Broglie
Bardziej szczegółowoFizyka Ciała Stałego. Struktura krystaliczna. Struktura amorficzna
Wykład II Struktura krystaliczna Fizyka Ciała Stałego Ciała stałe można podzielić na: Amorficzne, brak uporządkowania, np. szkła; Krystaliczne, o uporządkowanym ułożeniu atomów lub molekuł tworzącym sieć
Bardziej szczegółowoFizyka Ciała Stałego. Struktura krystaliczna. Struktura amorficzna
Wykład II Struktura krystaliczna Fizyka Ciała Stałego Ciała stałe można podzielić na: Amorficzne, brak uporządkowania, np. szkła; Krystaliczne, o uporządkowanym ułożeniu atomów lub molekuł tworzącym sieć
Bardziej szczegółowoElementy wiedzy o powierzchni ciała stałego
Elementy wiedzy o powierzchni ciała stałego Struktura powierzchni Procesy zachodzące na powierzchni Bolesław AUGUSTYNIAK Powierzchnia jak ją zdefiniować? Obszar kryształu, dla którego nie da się zastosować
Bardziej szczegółowoZadania treningowe na kolokwium
Zadania treningowe na kolokwium 3.12.2010 1. Stan układu binarnego zawierającego n 1 moli substancji typu 1 i n 2 moli substancji typu 2 parametryzujemy za pomocą stężenia substancji 1: x n 1. Stabilność
Bardziej szczegółowoWykład FIZYKA I. 15. Termodynamika statystyczna. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
Wykład FIZYKA I 15. Termodynamika statystyczna Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/fizyka1.html TERMODYNAMIKA KLASYCZNA I TEORIA
Bardziej szczegółowoLaboratorium z Krystalografii. 2 godz.
Uniwersytet Śląski - Instytut Chemii Zakład Krystalografii ul. Bankowa 14, pok. 132, 40-006 Katowice tel. 0323591627, e-mail: ewa.malicka@us.edu.pl opracowanie: dr Ewa Malicka Laboratorium z Krystalografii
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki wykład 2
D. Halliday, R. Resnick, J.Walker: Podstawy Fizyki, tom 5, PWN, Warszawa 2003. H. D. Young, R. A. Freedman, Sear s & Zemansky s University Physics with Modern Physics, Addison-Wesley Publishing Company,
Bardziej szczegółowoWykład 5. Komórka elementarna. Sieci Bravais go
Wykład 5 Komórka elementarna Sieci Bravais go Doskonały kryształ składa się z atomów jonów, cząsteczek) uporządkowanych w sieci krystalicznej opisanej przez trzy podstawowe wektory translacji a, b, c,
Bardziej szczegółowoV.6.6 Pęd i energia przy prędkościach bliskich c. Zastosowania
V.6.6 Pęd i energia przy prędkościach bliskich c. Zastosowania 1. Ogólne wyrażenia na aberrację światła. Rozpad cząstki o masie M na dwie cząstki o masach m 1 i m 3. Rozpraszanie fotonów z lasera GaAs
Bardziej szczegółowoFALE MATERII. De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 1924 wysunął hipotezę, że
FAL MATRII De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 194 wysunął hipotezę, że cząstki materialne także charakteryzują się dualizmem korpuskularno-falowym. Hipoteza de Broglie a Cząstce materialnej
Bardziej szczegółowoSTRUKTURA KRYSTALICZNA
PODSTAWY KRYSTALOGRAFII Struktura krystaliczna Wektory translacji sieci Komórka elementarna Komórka elementarna Wignera-Seitza Jednostkowy element struktury Sieci Bravais go 2D Sieci przestrzenne Bravais
Bardziej szczegółowoBadanie strutury powierzchni z atomową zdolnością rozdzielczą. Powierzchnia jak ją zdefiniować?
Badanie strutury powierzchni z atomową zdolnością rozdzielczą Powierzchnia jak ją zdefiniować? Obszar kryształu, dla którego nie da się zastosować trójwymiarowych równań opisujących własności wnętrza.
Bardziej szczegółowoostawa. Fizyka powierzchni i nanostruktury 4
Obrazy dyfrakcyjne elektronów Jak badać strukturę powierzchni? Własności: Dyfrakcja elektronowa cd. Dyfrakcja zachowuje symetrię. Duże odległości w obrazie dyfrakcyjnym oznaczają małe odległości na powierzchni.
Bardziej szczegółowoRównanie falowe Schrödingera ( ) ( ) Prostokątna studnia potencjału o skończonej głębokości. i 2 =-1 jednostka urojona. Ψ t. V x.
Równanie falowe Schrödingera h Ψ( x, t) + V( x, t) Ψ( x, t) W jednym wymiarze ( ) ( ) gdy V x, t = V x x Ψ = ih t Gdy V(x,t)=V =const cząstka swobodna, na którą nie działa siła Fala biegnąca Ψ s ( x, t)
Bardziej szczegółowopółprzewodniki Plan na dzisiaj Optyka nanostruktur Struktura krystaliczna Dygresja Sebastian Maćkowski
Plan na dzisiaj Optyka nanostruktur Sebastian Maćkowski Instytut Fizyki Uniwersytet Mikołaja Kopernika Adres poczty elektronicznej: mackowski@fizyka.umk.pl Biuro: 365, telefon: 611-3250 półprzewodniki
Bardziej szczegółowoInstytut Fizyki Doświadczalnej Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki UNIWERSYTET GDAŃSKI
Instytut Fizyki Doświadczalnej Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki UNIWERSYTET GDAŃSKI I. Zagadnienia do opracowania. 1. Otrzymywanie promieni rentgenowskich. 2. Budowa lampy rentgenowskiej. 3. Własności
Bardziej szczegółowoFIZYKA STATYSTYCZNA. d dp. jest sumaryczną zmianą pędu cząsteczek zachodzącą na powierzchni S w
FIZYKA STATYSTYCZNA W ramach fizyki statystycznej przyjmuje się, że każde ciało składa się z dużej liczby bardzo małych cząstek, nazywanych cząsteczkami. Cząsteczki te znajdują się w ciągłym chaotycznym
Bardziej szczegółowoS ścianki naczynia w jednostce czasu przekazywany
FIZYKA STATYSTYCZNA W ramach fizyki statystycznej przyjmuje się, że każde ciało składa się z dużej liczby bardzo małych cząstek, nazywanych cząsteczkami. Cząsteczki te znajdują się w ciągłym chaotycznym
Bardziej szczegółowoCiała stałe. Ciała krystaliczne. Ciała amorficzne. Bardzo często mamy do czynienia z ciałami polikrystalicznymi, rzadko monokryształami.
Ciała stałe Ciała krystaliczne Ciała amorficzne Bardzo często mamy do czynienia z ciałami polikrystalicznymi, rzadko monokryształami. r T = Kryształy rosną przez regularne powtarzanie się identycznych
Bardziej szczegółowoNatęż. ężenie refleksu dyfrakcyjnego
Natęż ężenie refleksu dyfrakcyjnego Wskaźnikowanie dyfraktogramów 1. Natężenie refleksu dyfrakcyjnego - od czego i jak zależy 1. Wskaźnikowanie dyfraktogramów -metoda różnic 3. Wygaszenia systematyczne
Bardziej szczegółowoZasady oceniania karta pracy
Zadanie 1.1. 5) stosuje zasadę zachowania energii oraz zasadę zachowania pędu do opisu zderzeń sprężystych i niesprężystych. Zderzenie, podczas którego wózki łączą się ze sobą, jest zderzeniem niesprężystym.
Bardziej szczegółowoPole magnetyczne magnesu w kształcie kuli
napisał Michał Wierzbicki Pole magnetyczne magnesu w kształcie kuli Rozważmy kulę o promieniu R, wykonaną z materiału ferromagnetycznego o stałej magnetyzacji M = const, skierowanej wzdłuż osi z. Gęstość
Bardziej szczegółowoPromieniowanie X. Jak powstaje promieniowanie rentgenowskie Budowa lampy rentgenowskiej Widmo ciągłe i charakterystyczne promieniowania X
Promieniowanie X Jak powstaje promieniowanie rentgenowskie Budowa lampy rentgenowskiej Widmo ciągłe i charakterystyczne promieniowania X Lampa rentgenowska Lampa rentgenowska Promieniowanie rentgenowskie
Bardziej szczegółowoSPM Scanning Probe Microscopy Mikroskopia skanującej sondy STM Scanning Tunneling Microscopy Skaningowa mikroskopia tunelowa AFM Atomic Force
SPM Scanning Probe Microscopy Mikroskopia skanującej sondy STM Scanning Tunneling Microscopy Skaningowa mikroskopia tunelowa AFM Atomic Force Microscopy Mikroskopia siły atomowej MFM Magnetic Force Microscopy
Bardziej szczegółowoELEMENTY FIZYKI STATYSTYCZNEJ
ELEMENTY FIZYKI STATYSTYCZNEJ Przedmiot badań fizyki statystycznej układy składające się z olbrzymiej ilości cząstek (ujawniają się specyficzne prawa statystyczne). 15.1. Termodynamiczny opis układu Opis
Bardziej szczegółowoEfekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach
Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach Efekt Comptona. p f Θ foton elektron p f p e 0 p e Zderzenia fotonów
Bardziej szczegółowoStara i nowa teoria kwantowa
Stara i nowa teoria kwantowa Braki teorii Bohra: - podane jedynie położenia linii, brak natężeń -nie tłumaczy ilości elektronów na poszczególnych orbitach - model działa gorzej dla atomów z więcej niż
Bardziej szczegółowoTermodynamika Część 3
Termodynamika Część 3 Formy różniczkowe w termodynamice Praca i ciepło Pierwsza zasada termodynamiki Pojemność cieplna i ciepło właściwe Ciepło właściwe gazów doskonałych Ciepło właściwe ciała stałego
Bardziej szczegółowoFizyka powierzchni. Dr Piotr Sitarek. Katedra Fizyki Doświadczalnej, Wydział Podstawowych Problemów Techniki, Politechnika Wrocławska
Fizyka powierzchni 7 Dr Piotr Sitarek Katedra Fizyki Doświadczalnej, Wydział Podstawowych Problemów Techniki, Politechnika Wrocławska Lista zagadnień Fizyka powierzchni i międzypowierzchni, struktura powierzchni
Bardziej szczegółowoSIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa
SIMR 06/07, Analiza, wykład, 07-0- Przestrzeń wektorowa Przestrzeń wektorowa (liniowa) - przestrzeń (zbiór) w której określone są działania (funkcje) dodawania elementów i mnożenia elementów przez liczbę
Bardziej szczegółowoDynamiczne własności powierzchni
Dynamiczne własności powierzchni Zjawiska dynamiczne na powierzchni ciał stałych Segregacja Zjawisko adsorpcji dsorpcja fizyczna - fizysorpcja dsorpcja chemiczna chemisorpcja Desorpcja cząstek Spektrometria
Bardziej szczegółowoV.6 Pęd i energia przy prędkościach bliskich c
r. akad. 005/ 006 V.6 Pęd i energia przy prędkościach bliskich c 1. Relatywistyczny pęd. Relatywistyczne równanie ruchu. Relatywistyczna energia kinetyczna 3. Relatywistyczna energia całkowita i energia
Bardziej szczegółowoWstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej. Mateusz Goryca
Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Mateusz Goryca mgoryca@fuw.edu.pl Uniwersytet Warszawski 2015 Materia skondensowana OC 6 H 13 H 13 C 6 O OC 6 H 13 H 17 C 8 O H 17 C 8 O N N Cu O O H 21
Bardziej szczegółowogęstością prawdopodobieństwa
Funkcja falowa Zgodnie z hipotezą de Broglie'a, cząstki takie jak elektron czy proton, mają własności falowe. Własności falowe cząstki (lub innego obiektu) w mechanice kwantowej opisuje tzw. funkcja falowa(,t)
Bardziej szczegółowoMechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?
Mechanika kwantowa Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki? Mechanika kwantowa Elektron fala stojąca wokół jądra Mechanika kwantowa Równanie Schrödingera Ĥ E ψ H ˆψ = Eψ operator różniczkowy
Bardziej szczegółowoCo to jest wektor? Jest to obiekt posiadający: moduł (długość), kierunek wraz ze zwrotem.
1 Wektory Co to jest wektor? Jest to obiekt posiadający: moduł (długość), kierunek wraz ze zwrotem. 1.1 Dodawanie wektorów graficzne i algebraiczne. Graficzne - metoda równoległoboku. Sprowadzamy wektory
Bardziej szczegółowoTermodynamiczny opis układu
ELEMENTY FIZYKI STATYSTYCZNEJ Przedmiot badań fizyki statystycznej układy składające się z olbrzymiej ilości cząstek (ujawniają się specyficzne prawa statystyczne). Termodynamiczny opis układu Opis termodynamiczny
Bardziej szczegółowoMATERIA. = m i liczby całkowite. ciała stałe. - kryształy - ciała bezpostaciowe (amorficzne) - ciecze KRYSZTAŁY. Periodyczność
MATERIA ciała stałe - kryształy - ciała bezpostaciowe (amorficzne) - ciecze - gazy KRYSZTAŁY Periodyczność Kryształ (idealny) struktura zbudowana z powtarzających się w przestrzeni periodycznie identycznych
Bardziej szczegółowoSpektroskopia charakterystycznych strat energii elektronów EELS (Electron Energy-Loss Spectroscopy)
Spektroskopia charakterystycznych strat energii elektronów EELS (Electron Energy-Loss Spectroscopy) Oddziaływanie elektronów ze stałą, krystaliczną próbką wstecznie rozproszone elektrony elektrony pierwotne
Bardziej szczegółowoIX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA
IX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA IX.1. OPERACJE OBSERWACJI. a) klasycznie nie ważna kolejność, w jakiej wykonujemy pomiary. AB = BA A pomiar wielkości A B pomiar wielkości B b) kwantowo wartość obserwacji
Bardziej szczegółowoOdp.: F e /F g = 1 2,
Segment B.IX Pole elektrostatyczne Przygotował: mgr Adam Urbanowicz Zad. 1 W atomie wodoru odległość między elektronem i protonem wynosi około r = 5,3 10 11 m. Obliczyć siłę przyciągania elektrostatycznego
Bardziej szczegółowoDynamika relatywistyczna
Dynamika relatywistyczna Fizyka I (B+C) Wykład XVIII: Energia relatywistyczna Transformacja Lorenza energii i pędu Masa niezmiennicza Energia relatywistyczna Dla ruchu ciała pod wpływem stałej siły otrzymaliśmy:
Bardziej szczegółowocz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski
Wykład 14: Pole magnetyczne cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Wektor indukcji pola magnetycznego, siła Lorentza v F L Jeżeli na dodatni ładunek
Bardziej szczegółowoWykład Budowa atomu 3
Wykład 14. 12.2016 Budowa atomu 3 Model atomu według mechaniki kwantowej Równanie Schrödingera dla atomu wodoru i jego rozwiązania Liczby kwantowe n, l, m l : - Kwantowanie energii i liczba kwantowa n
Bardziej szczegółowo1. Od czego i w jaki sposób zależy szybkość reakcji chemicznej?
Tematy opisowe 1. Od czego i w jaki sposób zależy szybkość reakcji chemicznej? 2. Omów pomiar potencjału na granicy faz elektroda/roztwór elektrolitu. Podaj przykład, omów skale potencjału i elektrody
Bardziej szczegółowoRównanie Schrödingera
Równanie Schrödingera Maciej J. Mrowiński 29 lutego 2012 Zadanie RS1 Funkcja falowa opisująca stan pewnej cząstki w chwili t = 0 ma następującą postać: A(a Ψ(x,0) = 2 x 2 ) gdy x [ a,a] 0 gdy x / [ a,a]
Bardziej szczegółowoWykład 1. Symetria Budowy Kryształów
Wykład Symetria Budowy Kryształów Ciała krystaliczne i amorficzne Każda substancja ciekła (z wyjątkiem helu) podczas oziębiania traci swoje własności ciekłe i przechodzi w ciało stałe. Jednakże proces
Bardziej szczegółowoInstytut Fizyki Doświadczalnej Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki UNIWERSYTET GDAŃSKI
Instytut Fizyki Doświadczalnej Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki UNIWERSYTET GDAŃSKI I. Zagadnienia do opracowania. 1. Otrzymywanie promieni rentgenowskich. 2. Budowa lampy rentgenowskiej. 3. Własności
Bardziej szczegółowoWytwarzanie niskowymiarowych struktur półprzewodnikowych
Większość struktur niskowymiarowych wytwarzanych jest za pomocą technik epitaksjalnych. Najczęściej wykorzystywane metody wzrostu: - epitaksja z wiązki molekularnej (MBE Molecular Beam Epitaxy) - epitaksja
Bardziej szczegółowoWykład Praca (1.1) c Całka liniowa definiuje pracę wykonaną w kierunku działania siły. Reinhard Kulessa 1
1.6 Praca Wykład 2 Praca zdefiniowana jest jako ilość energii dostarczanej przez siłę działającą na pewnej drodze i matematycznie jest zapisana jako: W = c r F r ds (1.1) ds F θ c Całka liniowa definiuje
Bardziej szczegółowoUniwersytet Śląski Instytut Chemii Zakład Krystalografii. Laboratorium z Krystalografii. 2 godz. Komórki Bravais go
Uniwersytet Śląski Instytut Chemii Zakład Krystalografii Laboratorium z Krystalografii 2 godz. Komórki Bravais go Cel ćwiczenia: kształtowanie umiejętności: przyporządkowywania komórek translacyjnych Bravais
Bardziej szczegółowoMetody dyfrakcyjne do wyznaczania struktury krystalicznej materiałów
Metody dyfrakcyjne do wyznaczania struktury krystalicznej materiałów prowadzący : dr inŝ. Marcin Małys (malys@mech.pw.edu.pl) dr inŝ. Wojciech Wróbel (wrobel@mech.pw.edu.pl) gdzie nas szykać: pok. 333
Bardziej szczegółowoPasmowa teoria przewodnictwa. Anna Pietnoczka
Pasmowa teoria przewodnictwa elektrycznego Anna Pietnoczka Wpływ rodzaju wiązań na przewodność próbki: Wiązanie jonowe - izolatory Wiązanie metaliczne - przewodniki Wiązanie kowalencyjne - półprzewodniki
Bardziej szczegółowoFeynmana wykłady z fizyki. [T.] 1.2, Optyka, termodynamika, fale / R. P. Feynman, R. B. Leighton, M. Sands. wyd. 7. Warszawa, 2014.
Feynmana wykłady z fizyki. [T.] 1.2, Optyka, termodynamika, fale / R. P. Feynman, R. B. Leighton, M. Sands. wyd. 7. Warszawa, 2014 Spis treści Spis rzeczy części 1 tomu I X 26 Optyka: zasada najkrótszego
Bardziej szczegółowoWstęp. Krystalografia geometryczna
Wstęp Przedmiot badań krystalografii. Wprowadzenie do opisu struktury kryształów. Definicja sieci Bravais go i bazy atomowej, komórki prymitywnej i elementarnej. Podstawowe typy komórek elementarnych.
Bardziej szczegółowoSTRUKTURA PASM ENERGETYCZNYCH
PODSTAWY TEORII PASMOWEJ Struktura pasm energetycznych Teoria wa Struktura wa stałych Półprzewodniki i ich rodzaje Półprzewodniki domieszkowane Rozkład Fermiego - Diraca Złącze p-n (dioda) Politechnika
Bardziej szczegółowoPODSTAWY RACHUNKU WEKTOROWEGO
Transport, studia niestacjonarne I stopnia, semestr I Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Adam Wosatko Ewa Pabisek Skalar Definicja Skalar wielkość fizyczna (lub geometryczna)
Bardziej szczegółowoPRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE
ZESPÓŁ SZKÓŁ HOTELARSKO TURYSTYCZNO GASTRONOMICZNYCH NR UL. KRASNOŁĘCKA, WARSZAWA Z A D AN I A Z A M K N I Ę T E ) Liczba, której 5% jest równe 6, to : A. 0, C. 0. D. 0 5% 6 II sposób: x nieznana liczba
Bardziej szczegółowoZasady zachowania. Fizyka I (Mechanika) Wykład VI:
Zasady zachowania Fizyka I (Mechanika) Wykład VI: Zasady zachowania energii i pędu Zasada zachowania momentu pędu Zderzenia elastyczne Układ środka masy Zasada zachowania pędu II zasada dynamiki Pęd układu
Bardziej szczegółowoFIZYKA STATYSTYCZNA. Liczne eksperymenty dowodzą, że ciała składają się z wielkiej liczby podstawowych
FIZYKA STATYSTYCZA Liczne eksperymenty dowodzą, że ciała składają się z wielkiej liczby podstawowych elementów takich jak atomy czy cząsteczki. Badanie ruchów pojedynczych cząstek byłoby bardzo trudnym
Bardziej szczegółowoI.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona. Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona
r. akad. 004/005 I.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona Jan Królikowski Fizyka IVBC 1 r. akad. 004/005 0.01 nm=0.1 A
Bardziej szczegółowoFizyka 3.3 WYKŁAD II
Fizyka 3.3 WYKŁAD II Promieniowanie elektromagnetyczne Dualizm korpuskularno-falowy światła Fala elektromagnetyczna Strumień fotonów o energii E F : E F = hc λ c = 3 10 8 m/s h = 6. 63 10 34 J s Światło
Bardziej szczegółowoNanostruktury i nanotechnologie
Nanostruktury i nanotechnologie Heterozłącza Efekty kwantowe Nanotechnologie Z. Postawa, "Fizyka powierzchni i nanostruktury" 1 Termin oddania referatów do 19 I 004 Zaliczenie: 1 I 004 Z. Postawa, "Fizyka
Bardziej szczegółowoi = [ 0] j = [ 1] k = [ 0]
Ćwiczenia nr TEMATYKA: Układy współrzędnych: kartezjański, walcowy (cylindryczny), sferyczny (geograficzny), Przekształcenia: izometryczne, nieizometryczne. DEFINICJE: Wektor wodzący: wektorem r, ρ wodzącym
Bardziej szczegółowoInstytut Fizyki Doświadczalnej Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki UNIWERSYTET GDAŃSKI
Instytut Fizyki Doświadczalnej Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki UNIWERSYTET GDAŃSKI I. Zagadnienia do opracowania. 1. Otrzymywanie promieni rentgenowskich. 2. Budowa lampy rentgenowskiej. 3. Własności
Bardziej szczegółowoWykład 3. Entropia i potencjały termodynamiczne
Wykład 3 Entropia i potencjały termodynamiczne dr hab. Agata Fronczak, prof. PW Wydział Fizyki, Politechnika Warszawska 1 stycznia 2017 dr hab. A. Fronczak (Wydział Fizyki PW) Wykład: Elementy fizyki statystycznej
Bardziej szczegółowoJednowymiarowa mechanika kwantowa Rozpraszanie na potencjale Na początek rozważmy najprostszy przypadek: próg potencjału
Fizyka 2 Wykład 4 1 Jednowymiarowa mechanika kwantowa Rozpraszanie na potencjale Na początek rozważmy najprostszy przypadek: próg potencjału Niezależne od czasu równanie Schödingera ma postać: 2 d ( x)
Bardziej szczegółowoPromieniowanie rentgenowskie. Podstawowe pojęcia krystalograficzne
Promieniowanie rentgenowskie Podstawowe pojęcia krystalograficzne Krystalografia - podstawowe pojęcia Komórka elementarna (zasadnicza): najmniejszy, charakterystyczny fragment sieci przestrzennej (lub
Bardziej szczegółowoUkład okresowy. Przewidywania teorii kwantowej
Przewidywania teorii kwantowej Chemia kwantowa - podsumowanie Cząstka w pudle Atom wodoru Równanie Schroedingera H ˆ = ˆ T e Hˆ = Tˆ e + Vˆ e j Chemia kwantowa - podsumowanie rozwiązanie Cząstka w pudle
Bardziej szczegółowoPraca w języku potocznym
Praca w języku potocznym Kto wykonuje większą pracę? d d https://www.how-to-draw-funny-cartoons.com/cartoontable.html http://redwoodbark.org/016/09/1/text-heavy-hidden-weight-papertextbook-use/ https://www.freepik.com/free-photos-vectors/boy
Bardziej szczegółowoIII. METODY OTRZYMYWANIA MATERIAŁÓW PÓŁPRZEWODNIKOWYCH Janusz Adamowski
III. METODY OTRZYMYWANIA MATERIAŁÓW PÓŁPRZEWODNIKOWYCH Janusz Adamowski 1 1 Wstęp Materiały półprzewodnikowe, otrzymywane obecnie w warunkach laboratoryjnych, charakteryzują się niezwykle wysoką czystością.
Bardziej szczegółowoOPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki
OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki c Adam Bechler 2006 Instytut Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego Rezonansowe oddziaływanie układu atomowego z promieniowaniem "! "!! # $%&'()*+,-./-(01+'2'34'*5%.25%&+)*-(6
Bardziej szczegółowoZad Sprawdzić, czy dana funkcja jest funkcją własną danego operatora. Jeśli tak, znaleźć wartość własną funkcji.
Zad. 1.1. Sprawdzić, czy dana funkcja jest funkcją własną danego operatora. Jeśli tak, znaleźć wartość własną funkcji. Zad. 1.1.a. Funkcja: ϕ = sin2x Zad. 1.1.b. Funkcja: ϕ = e x 2 2 Operator: f = d2 dx
Bardziej szczegółowoZadanie 3. (2 pkt) Uzupełnij zapis, podając liczbę masową i atomową produktu przemiany oraz jego symbol chemiczny. Th... + α
Zadanie: 1 (2 pkt) Określ liczbę atomową pierwiastka powstającego w wyniku rozpadów promieniotwórczych izotopu radu 223 88Ra, w czasie których emitowane są 4 cząstki α i 2 cząstki β. Podaj symbol tego
Bardziej szczegółowoKLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI
Egzamin maturalny maj 009 MATEMATYKA POZIOM PODSTAWOWY KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI Zadanie 1. Matematyka poziom podstawowy Wyznaczanie wartości funkcji dla danych argumentów i jej miejsca zerowego. Zdający
Bardziej szczegółowoFizyka kwantowa. promieniowanie termiczne zjawisko fotoelektryczne. efekt Comptona dualizm korpuskularno-falowy. kwantyzacja światła
W- (Jaroszewicz) 19 slajdów Na podstawie prezentacji prof. J. Rutkowskiego Fizyka kwantowa promieniowanie termiczne zjawisko fotoelektryczne kwantyzacja światła efekt Comptona dualizm korpuskularno-falowy
Bardziej szczegółowoPRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE
ZESPÓŁ SZKÓŁ HOTELARSKO TURYSTYCZNO GASTRONOMICZNYCH NR UL. KRASNOŁĘCKA 3, WARSZAWA Z A D AN I A Z A M K N I Ę T E ) Liczba, której 5% jest równe 6, to : A. 0,3 C. 30. D. 0 5% 6 II sposób: x nieznana liczba
Bardziej szczegółowoPrzykładowe rozwiązania
Przykładowe rozwiązania (E. Ludwikowska, M. Zygora, M. Walkowiak) Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych Zadanie 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Odpowiedź D C B A C B C C D C C D A Zadanie 14 15 16 17 18
Bardziej szczegółowoBlok III: Funkcje elementarne. e) y = 1 3 x. f) y = x. g) y = 2x. h) y = 3x. c) y = 3x + 2. d) y = x 3. c) y = x. d) y = x.
Blok III: Funkcje elementarne III. Narysuj wykres funkcji: a) y = x y = x y = x y = x III. Narysuj wykres funkcji: a) y = x + y = 4 x III. Znajdź miejsca zerowe funkcji: a) y = 6 x y = x e) y = x f) y
Bardziej szczegółowoNauka o Materiałach Wykład II Monokryształy Jerzy Lis
Wykład II Monokryształy Jerzy Lis Treść wykładu: 1. Wstęp stan krystaliczny 2. Budowa kryształów - krystalografia 3. Budowa kryształów rzeczywistych defekty WPROWADZENIE Stan krystaliczny jest podstawową
Bardziej szczegółowoWstęp do astrofizyki I
Wstęp do astrofizyki I Wykład 13 Tomasz Kwiatkowski Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wydział Fizyki Instytut Obserwatorium Astronomiczne Tomasz Kwiatkowski, OA UAM Wstęp do astrofizyki I, Wykład
Bardziej szczegółowoWykład FIZYKA I. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak. Katedra Optyki i Fotoniki Wydział Podstawowych Problemów Techniki Politechnika Wrocławska
Wykład FIZYKA I 1. Ruch drgający tłumiony i wymuszony Katedra Optyki i Fotoniki Wydział Podstawowych Problemów Techniki Politechnika Wrocławska http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/fizyka1.html DRGANIA HARMONICZNE
Bardziej szczegółowo