PROJEKT NR 1 METODA PRZEMIESZCZEŃ

Podobne dokumenty
1. METODA PRZEMIESZCZEŃ

Projekt nr 1. Obliczanie przemieszczeń z zastosowaniem równania pracy wirtualnej

5. METODA PRZEMIESZCZEŃ - PRZYKŁAD LICZBOWY

2kN/m Zgodnie z wyznaczonym zadaniem przed rozpoczęciem obliczeń dobieram wstępne przekroje prętów.

OBLICZENIE RAMY METODĄ PRZEMIESZCZEŃ (wpływ temperatury)

WYZNACZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W BELCE

1. Obciążenie statyczne

PROJEKT NR 2 STATECZNOŚĆ RAM WERSJA KOMPUTEROWA

Projekt nr 4. Dynamika ujęcie klasyczne

Obliczanie układów statycznie niewyznaczalnych metodą sił.

gruparectan.pl 1. Metor Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą przemieszczeń Rys. Schemat układu Współrzędne węzłów:

Katedra Mechaniki Konstrukcji ĆWICZENIE PROJEKTOWE NR 1 Z MECHANIKI BUDOWLI

Dr inż. Janusz Dębiński

Zgodnie z wyznaczonym zadaniem przed rozpoczęciem obliczeo dobieram wstępne przekroje prętów.

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2015/16

POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH Zakład Mechaniki Budowli LINIE WPŁYWOWE SIŁ W UKŁADACH STATYCZNIE WYZNACZALNYCH

OBLICZANIE RAM METODĄ PRZEMIESZCZEŃ WERSJA KOMPUTEROWA

Uwaga: Linie wpływu w trzech prętach.

Przykład 4.2. Sprawdzenie naprężeń normalnych

Obliczanie układów statycznie niewyznaczalnych. metodą sił

ĆWICZENIE PROJEKTOWE NR 2 Z MECHANIKI BUDOWLI

Część ZADANIA - POWTÓRKA ZADANIA - POWTÓRKA. Zadanie 1

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15

METODA SIŁ KRATOWNICA

= 2 42EI 41EI EI 2 P=15 M=10 M=10 3EI. q=5. Pret s-p. Pret s-p. Pret s-p. Pret s-p. Pret s-l.

Zadanie: Narysuj wykres sił normalnych dla zadanej kratownicy i policz przemieszczenie poziome węzła G. Zadanie rozwiąż metodą sił.

Zbigniew Mikulski - zginanie belek z uwzględnieniem ściskania

WIADOMOŚCI WSTĘPNE, PRACA SIŁ NA PRZEMIESZCZENIACH

Podpory sprężyste (podatne), mogą ulegać skróceniu lub wydłużeniu pod wpływem działających sił. Przemieszczenia występujące w tych podporach są

Stateczność ramy. Wersja komputerowa

Zad.1 Zad. Wyznaczyć rozkład sił wewnętrznych N, T, M, korzystając z komputerowej wersji metody przemieszczeń. schemat konstrukcji:

Rozwiązywanie ramy statyczne niewyznaczalnej Metodą Sił

STATYKA Z UWZGLĘDNIENIEM DUŻYCH SIŁ OSIOWYCH

6. WYZNACZANIE LINII UGIĘCIA W UKŁADACH PRĘTOWYCH

PROJEKT NR PROJEKT NR 3 OBLICZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W POWŁOKACH ZBIORNIKÓW OSIOWO SYMETRYCZNYCH

Ćwiczenie nr 3. Obliczanie układów statycznie niewyznaczalnych metodą sił.

POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH ZAKŁAD MACHANIKI BUDOWLI

Przykład 4.1. Ściag stalowy. L200x100x cm 10 cm I120. Obliczyć dopuszczalną siłę P rozciagającą ściąg stalowy o przekroju pokazanym na poniższym

Obsługa programu Soldis

Z1/7. ANALIZA RAM PŁASKICH ZADANIE 3

ALGORYTM STATYCZNEJ ANALIZY MES DLA KRATOWNICY

ZADANIA - POWTÓRKA

OBLICZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W POWŁOKACH ZBIORNIKÓW OSIOWO SYMETRYCZNYCH

10.0. Schody górne, wspornikowe.

Linie wpływu w belce statycznie niewyznaczalnej

10.1 Płyta wspornikowa schodów górnych wspornikowych w płaszczyźnie prostopadłej.

Al.Politechniki 6, Łódź, Poland, Tel/Fax (48) (42) Mechanika Budowli. Inżynieria Środowiska, sem. III

Rozwiązanie stateczności ramy MES

Wprowadzenie układu ramowego do programu Robot w celu weryfikacji poprawności uzyskanych wyników przy rozwiązaniu zadanego układu hiperstatycznego z

gruparectan.pl 1. Silos 2. Ustalenie stopnia statycznej niewyznaczalności układu SSN Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą sił

9.0. Wspornik podtrzymujący schody górne płytowe

{H B= 6 kn. Przykład 1. Dana jest belka: Podać wykresy NTM.

MECHANIKA BUDOWLI I. Prowadzący : dr inż. Hanna Weber pok. 225, weber@zut.edu.pl strona:

7.0. Fundament pod słupami od stropu nad piwnicą. Rzut fundamentu. Wymiary:

MECHANIKA BUDOWLI LINIE WPŁYWU BELKI CIĄGŁEJ

3. METODA PRZEMIESZCZEŃ - ZASADY OGÓLNE

Przykłady (twierdzenie A. Castigliano)

Dr inż. Janusz Dębiński

Olga Kopacz, Adam Łodygowski, Krzysztof Tymber, Michał Płotkowiak, Wojciech Pawłowski Poznań 2002/2003 MECHANIKA BUDOWLI 1

Wykład 6: Linie wpływu reakcji i sił wewnętrznych w belkach gerbera. Obciążanie linii wpływu. dr inż. Hanna Weber

Pręt nr 1 - Element żelbetowy wg. PN-B-03264

Mechanika teoretyczna

MECHANIKA PRĘTÓW CIENKOŚCIENNYCH

ĆWICZENIE 7 Wykresy sił przekrojowych w ustrojach złożonych USTROJE ZŁOŻONE. A) o trzech reakcjach podporowych N=3

2ql [cm] Przykład Obliczenie wartości obciażenia granicznego układu belkowo-słupowego

3. RÓWNOWAGA PŁASKIEGO UKŁADU SIŁ

Obliczanie sił wewnętrznych w powłokach zbiorników osiowo symetrycznych

Wewnętrzny stan bryły

700 [kg/m 3 ] * 0,012 [m] = 8,4. Suma (g): 0,138 Ze względu na ciężar wykończenia obciążenie stałe powiększono o 1%:

Autor: mgr inż. Robert Cypryjański METODY KOMPUTEROWE

Wytrzymałość materiałów

Z1/1. ANALIZA BELEK ZADANIE 1

Węzeł nr 28 - Połączenie zakładkowe dwóch belek

Przykład obliczeniowy wyznaczenia imperfekcji globalnych, lokalnych i efektów II rzędu P3 1

Moduł. Profile stalowe

Zadanie 1 Zadanie 2 tylko Zadanie 3

Wstępne obliczenia statyczne dźwigara głównego

DYNAMIKA RAM WERSJA KOMPUTEROWA

Podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Statyczna próba rozciągania metali. Warunek nośności i użytkowania. Założenia

Wytrzymałość Materiałów

1. Silos Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą sił Rys. Schemat układu ...

Dane. Biuro Inwestor Nazwa projektu Projektował Sprawdził. Pręt - blacha węzłowa. Wytężenie: TrussBar v

Pręt nr 1 - Element żelbetowy wg. EN :2004

Mechanika i Budowa Maszyn

Zadanie 3. Belki statycznie wyznaczalne. Dla belek statycznie wyznaczalnych przedstawionych. na rysunkach rys.a, rys.b, wyznaczyć:

Wprowadzanie zadanego układu do

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

Wprowadzenie układu ramowego do programu Robot w celu weryfikacji poprawności uzyskanych wyników przy rozwiązaniu zadanego układu hiperstatycznego z

Metody energetyczne. Metoda Maxwella Mohra Układy statycznie niewyznaczalne Metoda sił Zasada minimum energii

Pręt nr 4 - Element żelbetowy wg PN-EN :2004

Mechanika teoretyczna

Ćwiczenie nr 3: Wyznaczanie nośności granicznej belek Teoria spręŝystości i plastyczności. Magdalena Krokowska KBI III 2010/2011

Wytrzymałość Konstrukcji I - MEiL część II egzaminu. 1. Omówić wykresy rozciągania typowych materiałów. Podać charakterystyczne punkty wykresów.

Raport obliczeń ścianki szczelnej

Krótko, co nas czeka na zajęciach. Jak realizujemy projekty. Jak je zaliczamy. Nieobecności Wykład nr 1

Sprawdzenie stanów granicznych użytkowalności.

Mechanika ogólna Wydział Budownictwa Politechniki Wrocławskiej Strona 1. MECHANIKA OGÓLNA - lista zadań 2016/17

Ć w i c z e n i e K 4

Obliczenia szczegółowe dźwigara głównego

Opracowanie: Emilia Inczewska 1

Transkrypt:

POLITECHNIKA POZNAŃSKA WYDZIAŁ BUDOWNICTWA I INŻYNIERII ŚRODOWISKA INSTYTUT KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH ZAKŁAD MECHANIKI BUDOWLI PROJEKT NR 1 METODA PRZEMIESZCZEŃ Jakub Kałużny Ryszard Klauza Grupa B3 Semestr IV Rok Akademicki 2013/2014

Dla układu należy: 1. Przyjąć przekroje i z profili dwuteowych (IN,IPE,HEB,HEA); 2. Korzystając z metody przemieszczeń obliczyć siły przekrojowe (M,N,T) od zadanego obciążenia oraz wykonać kontrolę kinematyczną i kontrolę statyczną; 3. Sprawdzić naprężenia w obu grupach przekrojów i, porównując je z wartościami dopuszczalnymi naprężeń (215MPa) i sformułować wnioski; UWAGA!!!!!: Przekrojów nie należy zmieniać. 17kN/m 32kNm 15kN 21kN 40kN 3,5 3,5 2,5 2,5 1,6 2,4 [cm]

1. Przyjęcie przekrojów oraz. Przekrój to profil dwuteowy HEB220 Przekrój to profil dwuteowy IPE260. =8061cm 4 =5790cm 4 E=205 GPa EI=E E =1,39222798E E =205x10 6 x8061x10-8 =16525,05kNm 2 E =205x10 6 x5790x10-8 =11869,5kNm 2 2. 2.1 Wyznaczenie SGN: φ 1 φ 2 Δ 3 SGN = Σφ + ΣΔ SGN = 2 + 1 = 3 2.2 Układ podstawowy (UP) metody przemieszczeń. 17kN/m 32kNm 15kN 21kN 40kN 3,5 3,5 2,5 2,5 1,6 2,4 [cm]

2.3 Układ równań kanonicznych metody przemieszczeń: r 11 φ 1 +r 12 φ 2 +r 12 Δ 3 +r 1P =0 r 21 φ 1 +r 22 φ 2 +r 23 Δ 3 +r 2P =0 r 31 φ 1 +r 23 φ 2 +r 33 Δ 3 +r 3P =0 2.4. Łańcuch kinematyczny zadanej ramy do wyznaczenia Ψ ik : Δ 3 =1,0 0 1 2 3 4 5 pionowo 014: 0 + Ψ 01 x 3,50 + Ψ 41 x 0 = 0 ψ 01 =0,00 poziomo 523 0 + Ψ 25 x 3,50 + Ψ 32 x 0 = 1,00 ψ 25 = 1,00 3,50 = 2 7 pionowo 0125 0 + 0 x 3,50 + Ψ 12 x 5 + Ψ 25 x 1,60 = 0 ψ 12 = 1,60 5,00 ψ 25= 8 25 ( 2 7 )= 16 175 pionowo 0123 0 + 0 x 3,50 + Ψ 12 x 5 + Ψ 23 x 4,00 = 0 ψ 23 = 5,00 4,00 ψ = 5,00 ( 16,0) 12 = 4 175 4 35 poziomo 4123 0 + Ψ 14 x 3,50 + Ψ 12 x 0 + Ψ 23 x 0 = 1,00 ψ 14 = 1,00 3,50 = 2 7 SPRAWDZENIE pionowo 523 0 + Ψ 25 x 1,60 + Ψ 32 x 4 = 0 ψ 32 = 1,60 4,00 ψ 25= 2 5 ψ 25= 4 35

2.5 Stan φ 1 =1,0 1,193338268 EI φ 1 =1,0 0,835336787 EI 0 1 2 3 1,14285714 EI 0,57142857 EI 4 5 2.6 Stan φ 2 =1,0 L=3,84837628 długość pręta ukośnego φ 2 =1,0 0 1 2 3 1,04417098 EI 1,03939940 EI 4 5 2.7 Stan Δ 3 (u 3 )=1,0 0,51969970 EI 0,07637365 EI 0,119333827 EI Δ 3 =1,0 0 1 2 3 0,48979592 EI 0,44545689 EI 0,48979592 EI 4 5 0,44545689 EI

2.8 Stan P φ 1 φ 2 17kN/m 32kNm 15kN Δ 3 21kN 40kN 3,5 3,5 2,5 2,5 1,6 2,4 α 1. 2.8 a) Pręt ukośny: L=3,84837628 długość pręta ukośnego cosα= 1,60 3,50 =0,41575976 sin α= 3,8483763 3,8483763 =0,90947447 q p =q cosα=7,06791592 kn m q r =q sin α=15,46106599 kn m 2 2 5 5

2.8 b) Moment na pręcie ukośnym 25: 2 q p L 25 = 8,722986231 knm 8,722986231 knm 12 2 5 4,361493116 knm 3,8483763m 2.8 c) Moment na pręcie 12: 3 16 P L 25 = 14,0625kNm 1 2 11,71875 knm 5,00m φ 1 φ 2 0 32kNm 15kN A 2 3 1 B 40kN 14,0625kNm C 8,722986317kNm 27,2kN = 17 3,8483763 Δ 3 21kN 3,5 5 4 8,722986317kNm 3,5 2,5 2,5 1,6 2,4

Założono przemieszczenia pod siłami skupionymi zgodnie ze zwrotami sił; praca sił na tak przyjętych przemieszczeniach w równaniu pracy wirtualnej będzie dodatni. Przemieszczenia wyznaczamy z równania łańcucha kinematycznego. pionowo 01B 0 + 5 ( 16 175 )= δ B - pod siłą 40kN δ B = 16 35 pionowo 5C 0 + 4 5 ( 2 7 )=δ C - pod siłą wypadkową na pręcie ukośnym δ C = 8 35 pionowo 01A 0 + 2,5 ( 16 175 )=δ A - pod siłą 15kN δ B = 8 35 2.9 Wyznaczenie macierzy sztywności i wektora kolumnowego od sił zewnętrznych: r 11 = 0,835336787EI + 1,14285714EI + 1,193338268EI = 3,171532195EI r 12 = 0 r 13 =0,07637365EI + (- 0,48979592EI) = -0,41342223EI r 21 = 0 r 22 = 1,04417099EI + 1,03939940EI = 2,08357038EI r 23 = -0,119333827EI + (-0,44545683EI) = -0,5647907EI r 31 x 1 + 0,835336787EI x ( r 31 = -0,41342225EI r 32 x 1 + 1,04417098EI x r 32 = -0,5647907EI r 33 x 1 + (-2 x 0,48979592EI) x 16 175 ) + (1,14285714EI + 0,571428957EI) x 2 7 =0 4 35 + (0,5196997EI + 1,03939940EI) x 2 7 = 0 2 7 + 0,07637365EI x ( 16 175 ) + ( 2 x -0,44545689) x 2 + (-0,119333827EI) x 0,114285714 = 0 7 r 33 = 0,5550510625EI

r 2P r 1P 32kNm 14,0625kNm 8,72298632kNm r 1P = -32-14,0625 = -46,0625kNm r 2P = -8,72298632kNm r 3P 1+21 ( 1) 14,0625 ( 16 175 )+(8,72298 8,72298) ( 2 7 )+40 δ B+15 δ A +27,2 δ C =0 r 3P 1+21 ( 1) 14,0625 ( 16 175 )+(8,72298 8,72298) ( 2 7 )+40 16 8 8 +15 +27,2 35 35 35 =0 r 3P = 21-9 7-24 7-128 7 + 6,217142857 = -1,360000kNm [ 3,171532195 0 0,4134223 0 2,08357039 0,56479072 0,4134224 0,56479071 0,5550510625] EI [ ϕ1 ϕ 2 ] [ 0 0] = 0 1,360000 8,7729863 Δ 3] + [ 46,0625 2.10 Rzeczywiste wartości obrotów węzłów oraz przemieszczenia poziomego: φ 1 = 18,17244177/EI = 0,000153101999 rad φ 2 = 11,7975996/EI = 0,0009939727837 rad Δ 3 = 27,99071203/EI = 0,002358204813 m

2.11 Wyznaczenie momentów: M n ik =M (1) ik ϕ 1 +M (2) ik ϕ 2 +M (3) (P ) ik Δ 3 +M ik M 01 = OkNm M 10 = 1,193338268EI x 18,17244177/EI = 21,68587kNm M 12 = 0835336789EI x 18,17244177/EI + 0,07637365EI x 27,99071203/EI 14,0625 M 12 = 3,2553609kNm M 21 = OkNm M 23 = 1,044170985EI x 11,7975996/EI 0,119333827EI x 27,99071203/EI M 23 = 8,9784724kNm M 32 = OkNm M 14 = 1,14285714EI x 18,17244177/EI -0,48979592EI x 27,99071203/EI M 14 = 7,05876811kNm M 41 = 0,571428957EI x 18,17244177/EI -0,48979592EI x 27,99071203/EI M 41 = 3,32548kNm M 25 =-0,445456886EI x27,99071203/ei + 1,03939940EI x11,7975996/ei -8,7229632 M 25 =-8,9292001kNm M 52 = -0,445456886EI x27,99071203/ei + 0,5196997EI x11,7975996/ei + 8,722632 M 52 = 2,385517kNm SPR węzła 1: 32kNm 3,258995kNm 1 21,68600kNm 7,058767kNm ΣM w1 = 32-21,68600 7,05876811 3,258995 = 0,000376kNm = OkNm

SPRAWDZDENIE KINEMATYCZNE: wykres momentów 0 1 21,68587 2 8,9789 7,058768 3,2589 20,3201k 8,9784 3,32548 7,65013 4 n M 5 P [knm] 2,35301 3.5 0 1 2 3.5 1.0 3.5 0 4 M P 5 SPRAWDZENIE KINEMATYCZNE 1 v 0 = M n p M EI ds v 0 = (1/3,84837628 EI) x (0,5 x 3,5 x 0,6666667 x 3,5 x 21,68587) + (1/EI) x (3,5 x 3,5 x 0,5 x (7,058768 + 3,332548) = 0,0007259/EI v 0 < 1/EI

WYZNACZENIE TNĄCYCH I NORMALNYCH: 1. TNĄCE: *pręt 25 q p =7,06791592 kn m 8,9789kNm 17,0 kn m 8,9789kNm q r =15,46106599 kn m N 25 N 25 2 2 T 25 T 25 2,35301kNm α α 5 5 N 52 T 52 T 52 N 52 2,35301kNm ΣM 2 = -8,92885 +2,35331+ T 52 x 3,8483763 + 7,0679159 x 3,848376 2 x 0,5 = 0 T 52 = -11,8996 kn ΣM 1 = -8,92885 +2,35331 + T 52 x 3,8483763-7,0679159 x 3,848376 2 x 0,5 = 0 T 25 = 15,30865 kn Wyznaczenie wartości ekstremalnego momentu zginającego pod obciążeniem: ΣY = T 52 + T 7,067916 X -----> X = 1,6836m M EXT = -2,35301 -T 53 X + 7,067916 X 2 x 0,5 = 7,65013 knm

*pręt 23 8,92895kNm 2 3 ΣM 2 = 8,97837 + T3 2 x 4= 0 T 25 =T 52 = -2,24459 kn T 23 T 32 *pręt 01 21,68587kNm 0 1 T 01 T 10 ΣM 1 =21,68587 + T 01 x 4= 0 T 10 = T 10 = -6,19596 kn *pręt 12 15,0kNm 1 2 3,25536kNm T 12 T 21 ΣM 2 =3,25536 + T 12 x 5 15 x 2,5= 0 T 12 = 6,848928kN ΣM 1 = 3,25536 + T 21 x 5 + 15 x 2,5= 0 T 21 = -8,151072kN Wyznaczenie wartości momentu pod siłą skupioną: ΣM A = T 12 x 2,5 + M 12 = 6,848928 x 2,5 + 3,25536 = 20,3201kNm

*pręt 14 7,05817kNm 1 T 14 4 T 41 3,25536kNm ΣM 4 =-3,25536 +7,058168 + T 12 x 5 15 x 2,5= 0 T 14 =T 41 = - 1,0867kN 2.NORMALNE *podpora 0 N 01 0 N 01 = 0,0kN *węzeł 1 6,196kN 6,8689kN 0,0kN 1 N 12 1,0867kN N 14

ΣX=N 12-1,0867 = 0 N 12 = 1,0867kN ΣY= -N 12 6,196-6,8689= 0 N 14 = -13,0499kN *węzeł 2 8,15107kN 21,0kN 1,08668kN 2 2,24459kN 40,0kN 15,30865kN ΣX= -1,08668 21,0-15,30865 x sin(a) + N 25 x cos(a) = 0 N 25 = 74,045kN Wyznaczenie N 25 z równowagi pręta 2-5 ΣY= -8,15107 +2,24459 + 40,0 + 15,30865 x cos(a) 74,045 x sin(a) = 0,00015 = 0 N 25 Wyznaczenie reakcji *podpora 4 13,0499kN 1,08668kN 4 T 4 N 4 3,32548kNm

ΣX= -1,08668 + T 4 = 0 T 4 =1,08668 kn ΣY= -13,0499 + N 4 = 0 N 4 = 13,0499kN Projekt nr I METODA PRZEMIESZCZEŃ *podpora 5 14,545kN 11,89135kN 2,35301kN α 5 19,913kN 6,898125kN 2,35301kN ΣX= -14,545 x cos (a) 11,89135 x sin(a) + 19,913 = 0,000032 = 0 ΣY= 14,545 x sin(α) + 11,89135 x cos(α) 6,898125 = -0,000067 = 0 *podpora 3 2,24459kN 3 N 32 21kN N 32 = -21,0kN 2,24459kN

*wykres sił tnących: 6,1959 6,84893 0 1 2 2,24459 8,151072-1,0869 15,30865 4 T [kn] 11,89135 *wykres sił normalnych: 21,0 0,0 0 1 1,0869 2 13,0649 74,045 4 5 N [kn] 14,545

*reakcje rzeczywiste w podporach oraz sprawdzenie statyczne: 17kN/m 32kNm 15kN 21kN 40kN 6,1959kN 2,24459kN 1,0867kN 3,32548kNm 19,913kN 2,35301kNm [cm] 13,0449kN 6,898125kN ΣX= -21,0 + 19,913 + 1,0867= -0,0003 0,0kN ΣY= -15,0 + 40,0 17,0 x 1,6 6,19596 + 13,0499-6,89813 + 2,24459 = 0,000405 0,0kN ΣM 2 = 19,913 x 3,5 +2,24459 x 4,0 +2,35301-6,898125 x 1,6-17 x 1,6 x 0,8-15 x 2,5 + 32-6,1959 x 8,5-3,32548 + 13,0499-1,0867 x 3,5 = 0,0025 0,0kNm 3.0 Sprawdzenie naprężeń normalnych wywołanych momentami zginającymi: dla prętów o σ MAX = M max W σ =215MPa dop σ 1 = 2168,57 =84,1MPa<σ 258 dop =215MPa dla prętów o σ 2 = 898,97 441 =20,4 MPa<σ dop=215mpa Wnioski: Przekroje spełniają warunek wytrzymałościowy. Ze względu na niskie wykorzystanie przekrojów można by je zmniejszyć. Zmiana przekrojów oznacza zmianę współczynnika n=, należało by zatem przeprowadzić obliczenia ponownie; wyznaczyć ponownie rozkład momentów zginających M p n i ponownie sprawdzić naprężenia dla obydwu grup prętów: i.