4. Elementy teorii powierzchni. Odwzorowanie powierzchni na powierzchnię.

Podobne dokumenty
29 Rozpraszanie na potencjale sferycznie symetrycznym - fale kuliste

GEOMETRIA PŁASZCZYZNY

Prawo Gaussa. Potencjał elektryczny.

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA (1980/1981). Stopień I, zadanie teoretyczne T4 1

Cieplne Maszyny Przepływowe. Temat 8 Ogólny opis konstrukcji promieniowych maszyn wirnikowych. Część I Podstawy teorii Cieplnych Maszyn Przepływowych.

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

KURS CAŁKI WIELOKROTNE

MECHANIKA OGÓLNA (II)

Rama płaska metoda elementów skończonych.

LINIA PRZESYŁOWA PRĄDU STAŁEGO

Wyznaczanie współczynnika sztywności drutu metodą dynamiczną.

Siła. Zasady dynamiki

8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI

Elementarne przepływy potencjalne (ciąg dalszy)

Podstawowe konstrukcje tranzystorów bipolarnych

- substancje zawierające swobodne nośniki ładunku elektrycznego:

Atom (cząsteczka niepolarna) w polu elektrycznym

Analiza Matematyczna MAEW101 MAP1067

11. 3.BRYŁY OBROTOWE. Walec bryła obrotowa powstała w wyniku obrotu prostokąta dokoła prostej zawierającej jeden z jego boków

Wykład 3 Równania rózniczkowe cd

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

W przestrzeni liniowej funkcji ciągłych na przedziale [a, b] można określić iloczyn skalarny jako następującą całkę:

Fizyka. Wykład 2. Mateusz Suchanek

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,

ROZWIAZANIA ZAGADNIEŃ PRZEPŁYWU FILTRACYJNEGO METODAMI ANALITYCZNYMI.

Graf skierowany. Graf zależności dla struktur drzewiastych rozgrywających parametrycznie

Lista zadań nr 1 - Wektory

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Blok 8: Moment bezwładności. Moment siły Zasada zachowania momentu pędu

9. 1. KOŁO. Odcinki w okręgu i kole

Na skutek takiego przemieszcznia ładunku, energia potencjalna układu pole-ładunek zmienia się o:

Wykład 1. Elementy rachunku prawdopodobieństwa. Przestrzeń probabilistyczna.

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład III

Modele odpowiedzi do arkusza Próbnej Matury z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

Geodezja fizyczna i geodynamika

Geodezja fizyczna. Siła grawitacji. Potencjał grawitacyjny Ziemi. Modele geopotencjału. Dr inż. Liliana Bujkiewicz. 23 października 2018

Równanie Fresnela. napisał Michał Wierzbicki

UTRATA STATECZNOŚCI. O charakterze układu decyduje wielkośćobciążenia. powrót do pierwotnego położenia. stabilnego do stanu niestabilnego.

10. Ruch płaski ciała sztywnego

Przedmiot: Kartografia I

Matematyka z el. statystyki, # 4 /Geodezja i kartografia I/

Równania różniczkowe liniowe rzędu pierwszego

X. PODSTAWOWA MATEMATYKA REKONSTRUKCJI TOMOGRAFICZNYCH

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

Rys I EA III. Rys x, y w odniesieniu do całej konstrukcji (rys. 9.15):

Zaawansowane metody numeryczne

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)

Fizyka elektryczność i magnetyzm

m Jeżeli do końca naciągniętej (ściśniętej) sprężyny przymocujemy ciało o masie m., to będzie na nie działała siła (III zasada dynamiki):

Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na okres drgań

SCENARIUSZ LEKCJI MATEMATYKI Temat: Zadania na dowodzenie w trygonometrii. Cel: Uczeń tworzy łańcuch argumentów i uzasadnia jego poprawność.

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

Wykład 9. Model ISLM: część I

23 PRĄD STAŁY. CZĘŚĆ 2

Konkurs Matematyczny dla uczniów gimnazjów województwa lubuskiego 19 stycznia 2012 r. zawody II stopnia (rejonowe)

3. PŁASKI STAN NAPRĘŻENIA I ODKSZTAŁCENIA

Wykład 14 i 15. Równania różniczkowe. Równanie o zmiennych rozdzielonych. Definicja 1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu n nazywamy równanie

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

Wykład 5: Handel międzynarodowy a zasoby czynników produkcji część II

i = [ 0] j = [ 1] k = [ 0]

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współcz

TERMODYNAMIKA PROCESOWA. Wykład V

TECHNIKI INFORMATYCZNE W ODLEWNICTWIE

LINIOWA MECHANIKA PĘKANIA

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 10 7.XII Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

LABORATORIUM ELEKTRONIKI

FIZYCZNO-STATYSTYCZNY MODEL PRZEWODNICTWA HYDRAULICZNEGO W OŚRODKU POROWATYM

KINEMATYCZNE WŁASNOW PRZEKŁADNI

SK-7 Wprowadzenie do metody wektorów przestrzennych SK-8 Wektorowy model silnika indukcyjnego, klatkowego

Algebra liniowa z geometrią analityczną

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

II.6. Wahadło proste.

Jak policzyć pole magnetyczne? Istnieją dwie metody wyznaczenia pola magnetycznego: prawo Biot Savarta i prawo Ampera.

KOOF Szczecin: Komitet Główny Olimpiady Fizycznej. Andrzej Wysmołek Komitet Główny Olimpiady Fizycznej, IFD UW.

Metoda odbić zwierciadlanych

Pędu Momentu pędu Ładunku Liczby barionowej. Przedmiot: Fizyka. Przedmiot: Fizyka. Wydział EAIiE Kierunek: Elektrotechnika.

Układy równań i równania wyższych rzędów

PRZENIKANIE PRZEZ ŚCIANKĘ PŁASKĄ JEDNOWARSTWOWĄ. 3. wnikanie ciepła od ścianki do ośrodka ogrzewanego

IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych,

Notatki z Analizy Matematycznej 3. Jacek M. Jędrzejewski

ROZKŁAD NORMALNY. 2. Opis układu pomiarowego

dr inż. Ryszard Rębowski 1 WPROWADZENIE

LINIOWA MECHANIKA PĘKANIA

RÓWNANIE RÓśNICZKOWE LINIOWE

Podstawy elektrotechniki

3. Siła bezwładności występująca podczas ruchu ciała w układzie obracającym się siła Coriolisa

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

Przykład 7.3. Belka jednoprzęsłowa z dwoma wspornikami

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

rozwarcia 2α porusza sie wzd luż swojej osi (w strone

a fale świetlne Powtórzenie; operatory róŝniczkowe Wektorowe równanie falowe (3D) Fale wyraŝone przez zespolone amplitudy r r r 2 r r r r E E E 1 E

IX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA

Badanie siły elektromotorycznej Faraday a

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

Fizyka 11. Janusz Andrzejewski

00502 Podstawy kinematyki D Część 2 Iloczyn wektorowy i skalarny. Wektorowy opis ruchu. Względność ruchu. Prędkość w ruchu prostoliniowym.

Wykład 5: Dynamika. dr inż. Zbigniew Szklarski

Transkrypt:

Katogafia matematyczna. ementy teoii powiezchni. Odwzoowanie powiezchni na powiezchnię. 4. ementy teoii powiezchni. Odwzoowanie powiezchni na powiezchnię. 4.. Powiezchnie Powiezchnią w geometii óŝniczowej nazywamy zbió pntów pzestzeni tóych połoŝenie oeśa w sposób jednoznaczny ciągła i dwotnie óŝniczowana w pewnym obszaze D fncja wetoowa dwóch niezaeŝnych od siebie paametów i Równanie: nazywamy wetoowym ównaniem powiezchni. z M S W ładzie otoatezjańsim ównanie powiezchni ma postać: x i y j z x i j Rys. y b inaczej [ x y z ] 3 Równanie wetoowe jest ównowaŝne ładowi tzech ównań saanych: x x y y z z tóe nazywa się ównaniem paametycznym powiezchni. 4 Kzywe na powiezchni oeśone ównaniem postaci const const const 5 const Rys. nazywamy iniami stałego paamet b odpowiednio iniami współzędnych i danego pzetawienia paametycznego powiezchni. inie te twozą na powiezchni tzw. siatę assa ys. b siatę współzędnych assa. 4. Piewsza foma wadatowa powiezchni

Katogafia matematyczna. ementy teoii powiezchni. Odwzoowanie powiezchni na powiezchnię. Weźmy powiezchnię daną ównaniem wetoowym. Na tej powiezchni pzez pnt P powadzimy inie paametyczne const. const. Paametom i iniom paametycznym nadajemy óŝniczi d i. W wyni tego otzymjemy nowe inie paametyczne pzecinające się w pncie P ys. 3. Pnty P i P łączymy łiem o dłgości ; chcemy znaeźć dłgość. P d const d const P const d const Rys. 3 Wyznaczymy w tym ce óŝniczę d wetoa : d d d 6 Pzyjmje się Ŝe Wygodniej jest posłŝyć się wyaŝeniem. d d d 7 d d 8 Wstawiając wyaŝenie 6 do wzo 8 otzymjemy d d 9 d d - I foma wadatowa powiezchni 0 gdzie: WyaŜenie 0 nosi nazwę piewszej fomy wadatowej powiezchni zaś wyaŝenia są jej współczynniami. Do piewszej fomy wadatowej moŝemy ównieŝ dojść ozystając z zaeŝności: dx dy dz 4.3 Kat między zywymi na powiezchni i eementane poe powiezchni

Katogafia matematyczna. ementy teoii powiezchni. Odwzoowanie powiezchni na powiezchnię. Niech na powiezchni będą dane dwie zywe:. Kat miedzy zywymi jest ątem między stycznymi do zywych w pncie pzecięcia. d P Rys. 4 d d Z definicji ioczyn saanego mamy Rys. 4 d d cos d cos 3 d Po wstawieni do 3 wzoów 0 otzymjemy d cos 4 d d Jao szczegóny pzypade wyznaczymy ąt między iniami paametycznymi: Wtedy da inii paametycznej const mamy 0 d 0 da inii paametycznej const mamy 0 0 Po wstawieni do 4 otzymjemy cos θ 5 Stąd wniose Ŝe siata inii paametycznych jest otogonana gdy 0. 3

Katogafia matematyczna. ementy teoii powiezchni. Odwzoowanie powiezchni na powiezchnię. Następnie wyznaczymy ąt między dowoną zywą a inią paametyczną. ZałoŜymy Ŝe inie paametyczne są otogonane czyi Ŝe 0. β const P α const Rys. 5 Najpiew wyznaczymy ąt α ys.5: da dowonej inii mamy: 0 d 0 da inii paametycznej const mamy 0 0 Komentaz [UCI]: t po wstawieni do 4 otzymjemy cos α 6 Teaz obiczymy ąt β: da dowonej inii mamy: 0 d 0 da inii paametycznej const mamy 0 0 co w wyni daje nam wzó d d cos β 7 o o PoniewaŜ wiemy Ŝe α β 90 to sin β cosα β 90 α MoŜemy podać teaz inny wzó na ąt β 8 d gdzie wyaŝenie nazywamy ieniem. d Kąt na powiezchni zaeŝy od współczynniów I fomy wadatowej i od ien. ementane poe powiezchni oganiczone iniami paametycznymi const i dconst oaz const i const ja na ys.3 dp d d 8a sin θ cos 4

Katogafia matematyczna. ementy teoii powiezchni. Odwzoowanie powiezchni na powiezchnię. 4.4 Odwzoowanie powiezchni Rozpatzymy dwie powiezchnie dane ównaniami: S : S : U V P Q S P S Q Rys. 6 JeŜei znajdziemy związi między paametami U U U f b 9 V V V g czyi fncje odwzoowawcze to moŝemy powiedzieć Ŝe odwzoowanie jest oeśone. Wtedy będziemy mieć dwie powiezchnie odniesione do tych samych paametów. Zapiszemy to óto: f : S S f P Q 0 Def. odwzoowania Odwzoowaniem jednej powiezchni na dgą nazywamy aŝdą jednoznaczną i wzajemną odpowiedniość pntową między powiezchnią tóą pzyjmjemy za powiezchnię oyginał a powiezchnią tóą pzyjmjemy za powiezchnię obaz. ncje 9 powinny spełniać dwa wani: - powinny być asy C dwotnie óŝniczowane i ciągłe - jaobian odwzoowania msi być óŝny od zea fncje są wtedy niezaeŝne: U U J 0 V V W odwzoowaniach eganych: obazem pnt jest pnt obazem zywej jest zywa oła jest oło obsza jest obsza. 5

Katogafia matematyczna. ementy teoii powiezchni. Odwzoowanie powiezchni na powiezchnię. 6 4.5 Piewsze twiedzenie Tissota Weźmy odwzoowanie dwóch powiezchni: : S : S : S S f at at Da danego odwzoowania poszjemy pay inii ienów postopadłych tóe odwzoowją się ównieŝ jao paa inii postopadłych. Na potawie 4 da powiezchni S napiszemy : cos s d d d s d cos podobnie da powiezchni S : s d cos 3 Jeśi ieni są postopadłe to mamy: 0 cos 0 cos co powadzi do ównań: 0 0 4 A S Rys. 7 N P A S N P

Katogafia matematyczna. ementy teoii powiezchni. Odwzoowanie powiezchni na powiezchnię. Rozwiązjąc ład ównań 4 otzymjemy wzoy: C C D 5 4 C C D 6 4 C 7 D wyóŝni I fomy 8 I twiedzenie Tissota W dowonym eganym odwzoowani jednej powiezchni na dgą istnieją dwa ieni postopadłe tóe odwzoowją się ównieŝ jao ieni postopadłe. Kieni te nazywamy ienami głównymi Pzy odwzoowani wienoątnym aŝda paa ienów postopadłych odwzoowje się jao paa ienów postopadłych. Twiedzenie to posiada ogóniejszą postać: W dowonym eganym odwzoowani jednej powiezchni na dgą istnieje co najmniej jedna siata otogonana tóa odwzoowje się na siatę otogonaną. Siata ta nazywa się siatą główną. 4.6 Saa odwzoowania Na ob powiezchniach pzyjmiemy siatę inii paametycznych poywających się z siatą główną ieni główne poywają się z ienami inii paametycznych. S const S const const const Rys. 8 f : S S 7

Katogafia matematyczna. ementy teoii powiezchni. Odwzoowanie powiezchni na powiezchnię. Saę odwzoowania definijemy w sposób następjący: m - eementana saa dłgości 9 Wygodniej jest nam posłŝyć się wadatem sai: d d m 30 d d JeŜei pzyjmiemy Ŝe na ob powiezchniach siata inii paametycznych jest siatą główną to sae w ienach głównych będą ówne saom w ienach inii paametycznych. Da inii const. 0: d m a 3 d Da inii const. d0: d m b 3 d Sae w ienach głównych nazywamy saami głównymi ab Weźmy następnie saę w dowonym ien: m d d następnie potawimy wyaŝenia: d d d i wyozystjąc wzoy 3 i 3 otzymamy d m a gdzie ab są saami głównymi. Pzyjmjąc następnie otzymamy a b 33 b cos β a sin β b m cos β x msin β y x a b y Jest to ównanie eipsy Tissota b wsaźnicy Tissota. x a b y Rys. 9 8

Katogafia matematyczna. ementy teoii powiezchni. Odwzoowanie powiezchni na powiezchnię. II twiedzenie Tissota Obazem gaficznym znieształceń dłgości we wszystich ienach wychodzących z jednego pnt powiezchni jest eipsa tóej półosie są ówne znieształceniom w ienach głównych. 4.7 Znieształcenia ątów Na powiezchni S weźmy ąt β i odpowiadający m ąt β na powiezchni S. S const S const β const β const Rys. 0 f : S S β β Znieształcenie ąta definijemy jao óŝnicę ątów β β Do obiczenia tej óŝnicy wyozystamy wzó 8 a następnie wzoy 3 i 3: d d a b 34 Pzeształcając daej otzymamy: a b a b sin β cos β sin β cos β a b sin β cos β sin β cos β a b czyi sin β β a b sin β β a b a b sin β β sin β β a b 35 9

Katogafia matematyczna. ementy teoii powiezchni. Odwzoowanie powiezchni na powiezchnię. Masymana watość óŝnicy β β max będzie wtedy gdy β β a b sin β β a b Masymane znieształcenie oznaczymy pzez ω. Jest ono ówne podwójnej watości β -β max. Wynia to z fat Ŝe ąt β jest ątem pomiędzy inia paametyczną a dowoną inią. JeŜei po dgiej stonie inii paametycznej weźmiemy tai sam ąt to at całowity między dowonymi iniami będący smą dw ątów będzie miał znieształcenie dwa azy więsze β -β max. 90 o β β ω 36 max a b sin ω 37 a b JeŜei ab to wg wzo 37 znieształcenie ąta jest ówne ze czyi odwzoowanie jest wienoątne ównoątne onfoemne 4.8 Znieształcenie poa ementane poe powiezchni dane jest wzoem 8a: dp d d Na powiezchni S biezemy eement poa dp i odpowiadający m na powiezchni S eement dp. dp dp d d Saę poa i znieształcenie poa definijemy w sposób następjący: dp dp f - saa poa f z p - znieształcenie poa f 39 Pzyjmjemy dodatowo Ŝe mamy siatę główną czyi Ŝe 0 i otzymjemy: f a b JeŜei a b to odwzoowanie nazywamy wienopoowym ównopoowym. 40 0

Katogafia matematyczna. ementy teoii powiezchni. Odwzoowanie powiezchni na powiezchnię. 4.9 Płaszczyzna jao powiezchnia obaz w odwzoowani powiezchni i dyby powiezchnia i była powiezchnią ozwijaną to wówczas wystaczyłoby ozciąć ę wzdłŝ jaiejś inii i wypostować na płaszczyźnie. Da i jest to jedna niemoŝiwe poniewaŝ a nie jest ozwijana na płaszczyznę. Datego teŝ biezemy powiezchnie tóą łatwo moŝemy ozwinąć. dy stycznie do i pzyładamy płaszczyznę to mamy odwzoowanie płaszczyznowe zwane ównieŝ odwzoowaniem azymtanym. dy weźmiemy waec styczny do i wzdłŝ dowonego oła wieiego zztjemy pnty z powiezchni i na pobocznicę waca a następnie ozetniemy ją wzdłŝ twozącej to otzymamy odwzoowanie wacowe. MoŜna taŝe Ŝyć jao powiezchnie obaz pobocznicę waca połoŝoną stycznie do powiezchni i wzdłŝ dowonego oła małego a następnie ozciąć ją wzdłŝ twozącej. Będziemy miei wtedy odwzoowanie stoŝowe.