Definicja krętu i kręt układu materialnego

Podobne dokumenty
Energia kinetyczna układu punktów materialnych

4.1. Środek ciężkości i środek masy

Blok 8: Moment bezwładności. Moment siły Zasada zachowania momentu pędu

Wytrzymałość śruby wysokość nakrętki

20. Model atomu wodoru według Bohra.

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA (1980/1981). Stopień I, zadanie teoretyczne T4 1

DYNAMIKA. Dynamika jest działem mechaniki zajmującym się badaniem ruchu ciał z uwzględnieniem sił działających na ciało i wywołujących ten ruch.

Rys. 1. Ilustracja modelu. Oddziaływanie grawitacyjne naszych ciał z masą centralną opisywać będą wektory r 1

Przejmowanie ciepła przy kondensacji pary

Wykład 6. Przestrzenie metryczne ośrodkowe i zupełne. ρ, gdzie r

BRYŁA SZTYWNA. Zestaw foliogramów. Opracowała Lucja Duda II Liceum Ogólnokształcące w Pabianicach

f '. Funkcja h jest ciągła. Załóżmy, że ciąg (z n ) n 0, z n+1 = h(z n ) jest dobrze określony, tzn. n 0 f ' ( z n

Novosibirsk, Russia, September 2002

( ) O k k k. A k. P k. r k. M O r 1. -P n W. P 1 P k. Rys Redukcja dowolnego przestrzennego układu sił

Rama płaska metoda elementów skończonych.

Ćwiczenie 43. Halotron

MMF ćwiczenia nr 1 - Równania różnicowe

Wykład 7. Przestrzenie metryczne zwarte. x jest ciągiem Cauchy ego i posiada podciąg zbieżny. Na mocy

WYBRANE DZIAŁY ANALIZY MATEMATYCZNEJ. Wykład 0 Wprowadzenie ( ) ( ) dy x dx ( )

Mechanika ogólna. Równowaga statyczna Punkt materialny (ciało o sztywne) jest. porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym. Taki układ sił nazywa

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

Drgania harmoniczne. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Dynamika bryły sztywnej

Siła. Zasady dynamiki

Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na okres drgań

XXI OLIMPIADA FIZYCZNA ( ). Stopień III, zadanie teoretyczne T1. Źródło: XXI i XXII OLIMPIADA FIZYCZNA, WSiP, Warszawa 1975 Andrzej Szymacha,

5. Dynamika ruchu postępowego, ruchu punktu materialnego po okręgu i ruchu obrotowego bryły sztywnej

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

FIZYKA R.Resnick & D. Halliday

Fizyka I (2013/2014) Kolokwium Pytania testowe (B)

Prędkość i przyspieszenie punktu bryły w ruchu kulistym

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

1. Ciało sztywne, na które nie działa moment siły pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem obrotowym jednostajnym.

Beata Leska Zespół Szkół im. M. Konarskiego w Warszawie

Rozważymy nieskończony strumień płatności i obliczymy jego wartość teraźniejszą.

OBLICZENIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH DLA BELKI SWOBODNIE PODPARTEJ SWOBODNIE PODPARTEJ ALGORYTM DO PROGRAMU MATHCAD

Przejścia optyczne w cząsteczkach

Fizyka. Wykład 2. Mateusz Suchanek

Podstawowe zasady udzielania i spłaty kredytów

Fizyka I (2013/2014) Kolokwium Pytania testowe (A)

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

co wskazuje, że ciąg (P n ) jest ciągiem arytmetycznym o różnicy K 0 r. Pierwszy wyraz tego ciągu a więc P 1 z uwagi na wzór (3) ma postać P

Zadania do rozdziału 4. Zad.4.1. względem osi obrotu krążka o promieniu

APROKSYMACJA I INTERPOLACJA. funkcja f jest zbyt skomplikowana; użycie f w dalszej analizie problemu jest trudne

Liczby Stirlinga II rodzaju - definicja i własności

LICZBY, RÓWNANIA, NIERÓWNOŚCI; DOWÓD INDUKCYJNY

Wyznaczenie prędkości pojazdu na podstawie długości śladów hamowania pozostawionych na drodze

6.1. Rodzaje momentów bezwładności

Grawitacyjna energia potencjalna gdy U = 0 w nieskończoności. w funkcji r

Nierelatywistyczne równania ruchu = zasady dynamiki Newtona

Zbigniew Otremba, Fizyka cz.1: Mechanika 5

MECHANIKA OGÓLNA (II)

INDUKCJA MATEMATYCZNA

VII MIĘDZYNARODOWA OLIMPIADA FIZYCZNA (1974). Zad. teoretyczne T3.

Zasady zachowania, zderzenia ciał

Pędu Momentu pędu Ładunku Liczby barionowej. Przedmiot: Fizyka. Przedmiot: Fizyka. Wydział EAIiE Kierunek: Elektrotechnika.

kartki od 27 do 32 włącznie kap. - kapitalizacja, zał. - założenie, załóżmy, zakładając, st. proc. - stopa procentowa, (...

Metrologia: miary dokładności. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

Przykład Obliczenie wskaźnika plastyczności przy skręcaniu

Wyznaczenie gęstości cieczy za pomocą wagi hydrostatycznej. Spis przyrządów: waga techniczna (szalkowa), komplet odważników, obciążnik, ławeczka.

Kolorowanie Dywanu Sierpińskiego. Andrzej Szablewski, Radosław Peszkowski

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology

KOMBINATORYKA. Oznaczenia. } oznacza zbiór o elementach a, a2,..., an. Kolejność wypisania elementów zbioru nie odgrywa roli.

Ćwiczenia rachunkowe TEST ZGODNOŚCI χ 2 PEARSONA ROZKŁAD GAUSSA

, gdzie b 4c 0 oraz n, m ( 2). 2 2 b b b b b c b x bx c x x c x x

WAHADŁO SPRĘŻYNOWE. POMIAR POLA ELIPSY ENERGII.

Powtórzenie na kolokwium nr 4. Dynamika punktu materialnego

Pęd, d zasada zac zasad a zac owan owan a p a p du Zgod Zg n od ie n ie z d r d u r g u im g pr p a r wem e N ew e tona ton :

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17

Wyższe momenty zmiennej losowej

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Ruch obrotowy INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

n k n k ( ) k ) P r s r s m n m n r s r s x y x y M. Przybycień Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka

Zasady dynamiki ruchu obrotowego

Dwumian Newtona. Agnieszka Dąbrowska i Maciej Nieszporski 8 stycznia 2011

GEOMETRIA ANALITYCZNA W PRZESTRZENI

Matematyka. Zakres podstawowy. Nawi zanie do gimnazjum. n/m Rozwi zywanie zada Zadanie domowe Dodatkowe Komunikaty Bie ce materiały

Układ termodynamiczny

Parametryzacja rozwiązań układu równań

1. RACHUNEK WEKTOROWY

Wykład 4 Soczewki. Przyrządy optyczne

1. Podstawowe własności fizyczne płynów.

i = 0, 1, 2 i = 0, 1 33,115 1,698 0,087 0,005!0,002 34,813 1,785 0,092 0,003 36,598 1,877 0,095 38,475 1,972 40,447 i = 0, 1, 2, 3

Numeryczny opis zjawiska zaniku

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\Geom20.doc. Drgania i fale III rok Fizyki BC

Stechiometria analiza elementarna

Metody badania zbieżności/rozbieżności ciągów liczbowych

Twierdzenia o funkcjach ciągłych

EFEKTYWNA STOPA PROCENTOWA O RÓWNOWAŻNA STPOPA PROCENTOWA

MECHANIKA BUDOWLI 12

WYKORZYSTANIE FILTRU CZĄSTECZKOWEGO W PROBLEMIE IDENTYFIKACJI UKŁADÓW AUTOMATYKI

IV Uniwersytecka Sobota Matematyczna 14 kwietnia Funkcje tworzące w kombinatoryce

1.3. Przestrzeni. Odwzorowania. Rząd macierzy. Twierdzenie Croneckera- Capellego

Równania Lagrange a II rodzaju

ANALIZA DRGAŃ POPRZECZNYCH PŁYTY PIERŚCIENIOWEJ O ZŁOŻONYM KSZTAŁCIE Z UWZGLĘDNIENIEM WŁASNOŚCI CYKLICZNEJ SYMETRII UKŁADU

4. PRZEKŁADNIKI PRĄDOWE I NAPIĘCIOWE

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/ n 333))

Pierwiastki z liczby zespolonej. Autorzy: Agnieszka Kowalik

Transkrypt:

7.3.. Defiicja ętu i ęt uładu ateialego Kęte putu ateialego o asie względe putu azyway oet pędu p tego putu ateialego względe putu : p. (7.56) Z powyższej defiicji wyia, że ęt zdefiioway podobie ja oet siły względe putu jest wetoe postopadły do płaszczyzy wyzaczoej pzez put i weto pędości (ys. 7.6). Kęt putu będzie ówy zeu, poza pzypadai tywialyi ( 0 i 0), gdy wetoy i będą współliiowe. Jeżeli będziey ieli uład putów ateialych o asach opisaych wetoai wodzącyi i pouszających się z pędością (ys. 7.7), to ęt tego uładu ateialego względe ieuchoego putu będzie ówy suie ętów (suie oetów pędów) poszczególych putów ateialych względe tego putu. p. (7.57) o Rys. 7.6. Kęt (oet pędu) putu ateialego

7.3.. Reducja ętu do śoda asy Wzó (7.57) opisuje ęt uładu ateialego obliczoy względe dowolego ieuchoego putu. Zadajy sobie pytaie, jai będzie ęt tego saego uładu ateialego względe śoda asy. W ty celu pzyjijy w śodu asy począte uchoego uładu współzędych o osiach x,y,z ówoległych do odpowiedich osi ieuchoego uładu współzędych x, y, z (ys. 7.7). W tej sytuacji uład x,y,z będzie się pouszał uche postępowy względe uładu ieuchoego x, y, z z pędością śoda asy. z y x Rys. 7.7. Rozład pędości uładu putów ateialych Pzy tai założeiu pędość bezwzględa ażdego putu ateialego względe uładu ieuchoego x, y, z będzie suą pędości uoszeia ówej pędości śoda asy i pędości względej wzgęde uładu uchoego x, y,, azywaej dalej pędością względe śoda asy: +. (a) Kęt ozpatywaego uładu putów ateialych względe śoda asy wyazi wzó:, (7.58) gdzie jest poieie wodzący put ateialy o asie w uładzie x, y,. Z ysuu 7.7 wyia, że poień wodzący jest ówy suie poieia wodzącego śoda asy i poieia : +.

Po wyzaczeiu z tej zależości i podstawieiu do wzou (7.58) otzyay: ( ). (b) Piewsza sua po pawej stoie tego wzou, zgodie ze wzoe (7.57), jest ęte względe ieuchoego putu, duga zaś jest pęde oawiaego uładu ateialego. Na podstawie wzou (7.4) ożey zapisać: p gdzie jest asą całego uładu. Zate ówaie (b) pzyjie postać:, lub +. (7.59) Kęt uładu putów ateialych względe dowolego ieuchoego putu jest ówy ętowi tego uładu względe śoda asy powięszoeu o ęt asy całowitej supioej w śodu asy. Wzó (7.58) pzedstawia ęt uładu ateialego względe śoda asy obliczoy dla uchu bezwzględego, poieważ występująca w ty wzoze pędość jest pędością względe ieuchoego uładu odiesieia. Zastaówy się, czeu będzie ówy ęt tego uładu ateialego względe śoda asy wyzaczoy dla uchu względego. W ty celu podstawy do wzou (7.58) zależość (a). + ( + ) + +. Ale sua 0,

poieważ oet statyczy uładu względe śoda asy jest ówy zeu. stateczie ay:. (7.60) Z otzyaej zależości wyia stwiedzeie: Kęt uładu putów ateialych względe śoda asy wyzaczoy dla uchu bezwzględego jest ówy ętowi względe śoda asy wyzaczoeu dla uchu względego.

7.3.3. Kęt były Wyzaczy ęt były o asie pouszającej się uche dowoly, a więc były swobodej. Podobie ja w ieatyce były (p. 5.3.) pzyjiey dwa ułady współzędych jede ieuchoy o początu w ieuchoy pucie i osiach x, y, z, a dugi uchoy, sztywo związay z byłą o osiach x,y,z (ys. 7.8) i początu ie w dowoly pucie, lecz w śodu asy. W byle wydziely yślowo eleet asy d o wetoze wodzący gdzie x +, (c) i+ y j+ z, i + j +. Zając pędość śoda asy i pędość ątową ω, ożey obliczyć pędość dowolego putu były (wzó 5.3). Zate pędość eleetaej asy d Zgodie z defiicją ęt eleetu asy d względe ieuchoego putu d d. Kęt były będzie ówy całce z powyższej zależości ozciągiętej a całą asę były: d. Po podstawieiu do tego wzou zależości (c) i (d) otzyay: + ω. (d) ( + ) ( + ω ) d d + ( ω ) + d + ( ω ) d. x z d + d Rys. 7.8. pis położeia dowolego eleetu były sztywej y

Występujące pod całai wielości, i ω ie podlegają całowaiu i ogą być wyciągięte pzed zai całe: d + d d + ω ( ω ) d. Dwie śodowe całi są oetai statyczyi były względe śoda asy, a więc są ówe zeu: d 0, a piewsza cała jest asą całowitą były: d. stateczie ęt były ożey zapisać w postaci: ( ω ) d +. (7.6) ała występująca w ty wzoze jest ęte śoda asy z pędością ątową ω. ( ω ) Zate wzó (7.6) ożey zapisać w postaci: były w jej uchu względe d. (7.6) +. (7.63) Kęt były względe dowolego ieuchoego putu jest ówy ętowi były względe śoda asy (w jej uchu względe śoda asy z pędością ątową ω) powięszoeu o ęt asy były pouszającej się z pędością śoda asy. becie obliczyy współzęde wetoa w uchoy uładzie współzędych x, y, o początu w śodu asy (ys. 7.8). W ty uładzie współzędych wetoy występujące we wzoze (7.6) ają astępujące współzęde: i + j + x y i + j +, z,

ω i + ω j + ω. ω Po ozpisaiu podwójego iloczyu wetoowego ze wzou (7.6), zgodie ze wzoe (.34) otzyay: ω d ( ω) d ω ( ) d ( ω) d. Piewsza cała występująca po pawej stoie powyższego ówaia jest bieguowy oete bezwładości względe śoda asy : a więc ( ) I d, ( ω) d ω I. (7.64) Współzęde ętu otzyay po zzutowaiu tego wetoa a osie x,y,z : i ωx I ( ω) d, j ωy I ( ω) d, ωz I ( ω) d. Po podstawieiu do tych wzoów iloczyu salaego: ω ω x ω + y + z ω oaz wyłączeiu pzed całi współzędych pędości ątowej otzyujey: ω I ω d ω d ω d, ω ω I I ω ω ( ) d ω d ω ( ) d ω d ω d, ( ) d. ałi występujące w powyższych wzoach są zdefiiowayi w p. 6.. oetai bezwładości były względe odpowiedich płaszczyz i oetai dewiacyjyi. Po wyozystaiu zależości (6.7) i (6.9) iędzy oetai

bezwładości względe biegua, płaszczyz i osi oaz odpowiedi upoządowaiu wyazów współzęde ętu były opisują wzoy: ω I ω D ω D, ω D + ω I ω D, ω ω + ω D D I. (7.65) Z powyższych wzoów wyia, że do obliczeia ętu były swobodej względe śoda asy usiy zać wszystie osiowe oety bezwładości i wszysie oety dewiacyje, czyli teso bezwładości. Wzoy (7.65) zaczie się upaszczają, gdy osie x,y,z są główyi cetalyi osiai bezwładości. W ty pzypadu, ja wiadoo z p. 6.5, wszystie oety dewiacyje są ówe zeu i ęt ω I i + ω I j + ω I. (7.66) Jeżeli założyy, że osią obotu były jest p. oś, to pędość ątowa ω poyje się z osią obotu: ω ω ω z. Wówczas ęt wyzaczoy ze wzoów (7.65) a postać: a a podstawie wzou (7.66) ωd i ωd j + ωi, (7.67) ω zi z. (7.68) Z poówaia wzoów (7.67) i (7.68) wyia, że jeżeli oś obotu jest główą cetalą osią bezwładości, to weto ętu leży a tej osi; gdy ta ie jest, ieue wetoa ętu ie poywa się z osią obotu. Pzyład 7.9. Koba A o asie obaca się z pędością ątową ω 0 woół osi z pzechodzącej pzez put i postopadłej do płaszczyzy ys. 7.9. Na ońcu A oby jest osadzoa ciea A jedooda tacza o asie i ω 0 ω poieiu, tóa toczy się bez poślizgu po ieuchoy ole o poieiu R. Wyzaczyć ęt uładu względe osi z. R A Kobę A uważać za pęt jedoody. Rys. 7.9. Wyzaczeie ętu uładu

Rozwiązaie. Kęt uładu względe osi z słada się z ętu pouszającej się uche obotowy woół osi z oaz ętu się uche postępowy śoda ciężości A taczy z pędością oby A taczy pouszającej z A oaz uche obotowy z pędością ω względe osi z ówoległej do osi z i pzechodzącej pzez śode taczy: Kęt oby A względe osi z z z z z +. (a) ω. (b) z Iz Kęt taczy względe tej saej osi a podstawie wzou (7.63) ożey wyazić zależością: I ω + R +. (c) 0 ( ) A z z We wzoach (b) i (c) Iz i I są odpowiedio oetai bezwładości oby względe osi z pzechodzącej pzez put i taczy względe osi z pzechodzącej pzez jej śode A. Zgodie ze wzoai (f) i (a) z pzyładu 6.: Pędość śoda taczy I z ( R + ) ( R + ),I. (d) 3 3 A ( R + ) ω 0. (e) Poieważ put (ys. 7.9) styu taczy z ieuchoy ołe jest chwilowy śodie obotu taczy, ay ówież:, A ( R + ) A ω stąd ω ω0. (f) Po uwzględieiu w związach (b) i (c) wzoów (d), (e) i (f) oaz po ich podstawieiu do ówaia (a) otzyujey ęt uładu względe osi z. z R 3 R 3 ( + ) ω + ( + )( 7R + 0) ω. 0 0 ( R + ) ω 0 + R ( + )( R + ) ω 0

7.3.4. Zasada ętu i poętu. Zasada zachowaia ętu Załóży, że ay uład ateialy sładający się z putów ateialych o asach pouszających się z pędością (ys. 7.7). Na ażdy put iech działa siła zewętza P oaz siły wewętze F l. Zgodie z dugi pawe Newtoa ożey dla dowolego putu ozważaego uładu ateialego apisać dyaicze ówaie uchu: lub d d P + P w (,,... ) P + Pw, W powyższy ówaiu zgodie ze wzoe (7.45) P w jest wypadową sił wewętzych działających a put o asie. Poóży wetoowo ażde z ówań obustoie pzez weto wodzący i dodajy wszystie ówaia stoai. tzyay: d P. (e) ( P + Pw ) P + Duga sua po pawej stoie tego ówaia jest suą oetów sił wewętzych względe putu i ja wyazao w p. 7..4 (wzó 7.3), jest ówa zeu. Z olei sua oetów sił zewętzych względe putu jest ówa oetowi główeu (3.6): o M P. Suę występującą po lewej stoie ówaia (e) ożey pzeształcić: w d d d ( ). d + d d ( ) Wyia z tego, że lewa stoa ówaia (e) jest pochodą ętu całego uładu ateialego względe ieuchoego putu. stateczie otzyujey:

tzyaa zależość óżiczowa jest zasadą ętu. d M. (7.69) Pochoda względe czasu ętu uładu putów ateialych względe dowolego ieuchoego putu jest ówa oetowi główeu wszystich sił zewętzych względe tego saego putu. Po obustoy scałowaiu ówaia (7.69) w gaicach od 0 do t otzyay: () t ( 0) t M. (7.70) ała występująca w ty ówaiu osi azwę poętu oetu główego, a sao ówaie jest zasadą ętu i poętu. Pzyost ętu uładu ateialego względe dowolego ieuchoego putu jest ówy poętowi oetu główego sił zewętzych względe tego saego putu. Rówaia (7.69) i (7.70) są słusze ie tylo dla uładu putów ateialych, ale i dla były. zęsto się zdaza, że oet główy uładu sił zewętzych względe obaego ieuchoego biegua educji jest stale ówy zeu bądź jest poijalie ały, M 0. Wtedy cała po pawej stoie ówaia (7.70) jest ówa zeu i zasada ętu i poętu pzechodzi w zasadę zachowaia ętu: t 0 0, czyli t 0 lub () ( ) ( ) ( ) cost jeżeli 0 M 0, to cost. (7.7) tzyaą zasadę zachowaia ętu oża wyazić słowie: Jeżeli oet główy sił zewętzych względe ieuchoego putu educji jest ówy zeu, to ęt uładu ateialego (były) względe tego putu jest wielością stałą.

7.3.5. Reducja zasady ętu i poętu do śoda asy Zastaówy się, jaą postać pzyjie zasada ętu i poętu (7.70), jeżeli za biegu educji pzyjiey ie dowoly put, lecz śode asy uładu ateialego. W celu udzieleia odpowiedzi a postawioe pytaie podstawy do ówaia (7.69) wzó (7.59): + oaz twiedzeie o oecie główy (3.9): M M + W i dooajy óżiczowaia: d d( ) + M + W, d d d( ) + + M + W. (f) Dugi wyaz po lewej stoie powyższego ówaia jest ówy zeu, poieważ jest to iloczy wetoowy wetoów ówoległych: d 0, a pochoda występująca w tzeci wyazie jest pochodą względe czasu pędu uładu ateialego, ówą wetoowi główeu uładu sił zewętzych (7.48): d ( ) d p W. Po uwzględieiu powyższych zależości w ówaiu (f) i uposzczeiu otzyay zasadę ętu pzy educji do śoda asy: d M. (7.7) Z olei po scałowaiu tego ówaia od zea do t otzyay zasadę ętu i poętu zeduowaą do śoda asy uładu: () t ( 0) t M. (7.73) 0

Widziy, że foala postać otzyaych ówań (7.7) i (7.73) jest taa saa ja ówań (7.69) i (7.70), ale ówaia (7.7) i (7.73) ie opisują uchu śoda asy. Do opisu uchu śoda asy ależałoby zastosować zasadę pędu (7.48). Jeżeli założyy teaz, że oet sił zewętzych względe śoda asy uładu ateialego będzie stale ówy zeu, M 0, to zasada ętu i poętu (7.73) zeduowaa do śoda asy pzejdzie w zasadę zachowaia ętu względe śoda asy, co oża zapisać w astępujący sposób: jeżeli M 0, to cost (7.74) lub ująć słowie: Jeżeli oet główy sił zewętzych względe śoda asy uładu ateialego jest ówy zeu, to ęt tego uładu ateialego względe śoda asy jest wielością stałą. Pzyład 7.0. Put ateialy A o asie zaczął się pouszać wzdłuż cięciwy B (ys. 7.0a) pozioej jedoodej taczy ołowej o poieiu R i asie według ówaia: x bsit, gdzie x ozacza współzędą odiezoą ja a ys. 7.0, pewą stałą, a b B. Tacza oże się obacać bez tacia woół osi pioowej z pzechodzącej pzez śode taczy. Wyzaczyć pędość ątową ω taczy w fucji czasu t, jeżeli odległość cięciwy od śoda taczy wyosi b, a tacza w chwili początowej t 0 była ieuchoa. a) b) α w R A x R A α x b A 0 ω b A 0 u B Rys. 7.0. Wyzaczeie pędości ątowej taczy Rozwiązaie. Na uład działają siły zewętze ciężości taczy i putu ateialego oaz eacje w łożysach osi obotu taczy. Siły ciężości są ówoległe do osi obotu, więc ich oety względe osi obotu są zawsze

ówe zeu. Nie dają oetu względe tej osi ówież eacje w łożysach. Zate zgodie z zasadą zachowaia ętu (7.7) ęt uładu względe osi ie ulega ziaie. Poieważ w chwili początowej t 0, gdy put A był jeszcze ieuchoy, ęt uładu był ówy zeu, zate w dowolej chwili t ęt tego uładu ówież będzie ówy zeu. Po ozpoczęciu uchu putu A tacza zaczie się pouszać uche obotowy z pędością ątową w ieuu pzeciwy do uchu putu (ys. 7.0b). Pędość putu taczy, w tóy w chwili t zajduje się put A, czyli pędość uoszeia putu A ω ω b + x ωb si t. u + Pędość putu A względe taczy (pędość względa) dx w bcost. Z olei pędość bezwzględa putu A jest ówa suie wetoowej pędości uoszeia i pędości względej: +. A Rzut wetoa pędości bezwzględej putu A a ieue postopadły do poieia A jest ówy cosα. u w w u Kęt uładu w chwili t względe osi obotu z słada się z ętu i ętu z taczy względe tej osi. Kęt putu A z putu A z ( cosα ) ( cosα ) w u w u ( wb ωb + si t ) ( b cost ωb + si t b + x ) [ b cost ωb ( + si t) ], a ęt taczy względe osi obotu z I zω R ω. Poieważ ęt całowity uładu jest w ażdej chwili ówy zeu, otzyujey: [ b cost ωb ( + si t) ] R ω 0.

Z powyższego ówaia zajdujey pędość ątową taczy: b cost ω. b ( + si t) + R