PRĘDKOŚCI KOSMICZNE OPRACOWANIE

Podobne dokumenty
Fizyka 10. Janusz Andrzejewski

Zad. 4 Oblicz czas obiegu satelity poruszającego się na wysokości h=500 km nad powierzchnią Ziemi.

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.

Prawo powszechnego ciążenia Newtona

00507 Praca i energia D

GEOMETRIA PŁASZCZYZNY

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 10 7.XII Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Pole grawitacyjne. Definicje. Rodzaje pól. Rodzaje pól... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż. Ireneusz Owczarek.

Grawitacja i elementy astronomii.

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

Pęd, d zasada zac zasad a zac owan owan a p a p du Zgod Zg n od ie n ie z d r d u r g u im g pr p a r wem e N ew e tona ton :

Wykład FIZYKA I. 8. Grawitacja. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

20 ELEKTROSTATYKA. PRAWO COULOMBA.

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

PRĄD ELEKTRYCZNY I SIŁA MAGNETYCZNA

Oddziaływania fundamentalne

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

Siła tarcia. Tarcie jest zawsze przeciwnie skierowane do kierunku ruchu (do prędkości). R. D. Knight, Physics for scientists and engineers

1. Ciało sztywne, na które nie działa moment siły pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem obrotowym jednostajnym.

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

ROZWIĄZUJEMY PROBLEM RÓWNOWAŻNOŚCI MASY BEZWŁADNEJ I MASY GRAWITACYJNEJ.

VI. Grawitacja. Rozwiązanie:

Zasady dynamiki ruchu obrotowego

Siła. Zasady dynamiki

PRACA MOC ENERGIA. Z uwagi na to, że praca jest iloczynem skalarnym jej wartość zależy również od kąta pomiędzy siłą F a przemieszczeniem r

Plan wykładu. Rodzaje pól

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

II.6. Wahadło proste.

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,

Prawo powszechnego ciążenia, siła grawitacyjna, pole grawitacyjna

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład III

ROZWIAZANIA ZAGADNIEŃ PRZEPŁYWU FILTRACYJNEGO METODAMI ANALITYCZNYMI.

BRYŁA SZTYWNA. Umowy. Aby uprościć rozważania w tym dziale będziemy przyjmować następujące umowy:

cz.2 dr inż. Zbigniew Szklarski

Moment pędu w geometrii Schwarzshilda

Wykład Półprzewodniki

MECHANIKA OGÓLNA (II)

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology

Guma Guma. Szkło Guma

Energia potencjalna jest energią zgromadzoną w układzie. Energia potencjalna może być zmieniona w inną formę energii (na przykład energię kinetyczną)

Praca i energia. x jest. x i W Y K Ł A D Praca i energia kinetyczna. Ruch jednowymiarowy pod działaniem stałych sił.

Ocena siły oddziaływania procesów objaśniających dla modeli przestrzennych

Zagadnienia na badanie wyników nauczani z fizyki kl II. [min]

i odwrotnie: ; D) 20 km h

Fizyka. Wykład 2. Mateusz Suchanek

OPTYMALIZACJA PRZETWARZANIA ENERGII DLA MAŁYCH ELEKTROWNI WODNYCH Z GENERATORAMI PRACUJĄCYMI ZE ZMIENNĄ PRĘDKOŚCIĄ OBROTOWĄ

WYDZIAŁ FIZYKI, MATEMATYKI I INFORMATYKI POLITECHNIKI KRAKOWSKIEJ Instytut Fizyki LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI, ELEKTRONIKI I MIERNICTWA

Zadania do sprawdzianu

Graf skierowany. Graf zależności dla struktur drzewiastych rozgrywających parametrycznie

Sterowanie prędkością silnika krokowego z zastosowaniem mikrokontrolera ATmega8

Metody optymalizacji. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

SPRAWDZIAN z działu: Dynamika. TEST W zadaniach 1 33 każde twierdzenie lub pytanie ma tylko jedną prawidłową odpowiedź. Należy ją zaznaczyć.

Zagadnienie dwóch ciał oddziałujących siłą centralną Omówienie ruchu ciał oddziałujących siłą o wartości odwrotnie proporcjonalnej do kwadratu ich

10. Ruch płaski ciała sztywnego

Pole magnetyczne. 5.1 Oddziaływanie pola magnetycznego na ładunki. przewodniki z prądem Podstawowe zjawiska magnetyczne

Model klasyczny gospodarki otwartej

Praca. Siły zachowawcze i niezachowawcze. Pole Grawitacyjne.

dr inż. Zbigniew Szklarski

15. Energia i praca w polu elektrycznym. Wybór i opracowanie zadań Andrzej Kuczkowski.

Zależność natężenia oświetlenia od odległości

14 POLE GRAWITACYJNE. Włodzimierz Wolczyński. Wzór Newtona. G- stała grawitacji 6, Natężenie pola grawitacyjnego.

MAGISTERSKA PRACA DYPLOMOWA

Wykład 5: Dynamika. dr inż. Zbigniew Szklarski

KONKURS Z MATEMATYKI DLA UCZNIÓW SZKÓŁ PODSTAWOWYCH

Metody systemowe i decyzyjne w informatyce

Obraz Ziemi widzianej z Księżyca

jeden radian ( 1 rad ) jest równy kątowi środkowemu opartemu na łuku o długości równej promieniowi okręgu

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego zadania fizyka, wzory fizyka, matura fizyka

SK-7 Wprowadzenie do metody wektorów przestrzennych SK-8 Wektorowy model silnika indukcyjnego, klatkowego

θ = s r, gdzie s oznacza długość łuku okręgu o promieniu r odpowiadającą kątowi 2. Rys Obrót ciała wokół osi z

Magnetyzm. A. Sieradzki IF PWr. Pole magnetyczne ŁADUNEK ELEKTRYCZNY ŁADUNEK MAGNETYCZNY POLE ELEKTRYCZNE POLE MAGNETYCZNE

Grawitacja. W Y K Ł A D IX Prawa Keplera.

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne*

3. RUCHY CIAŁ (KINEMATYKA) Pojęcie ruchu, układ odniesienia, tor, droga, przemieszczenie

dr inż. Zbigniew Szklarski

WYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOSCI KRĄŻKA

WYKŁAD 1. W przypadku zbiornika zawierającego gaz, stan układu jako całości jest opisany przez: temperaturę, ciśnienie i objętość.

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)

Grawitacyjna energia potencjalna gdy U = 0 w nieskończoności. w funkcji r

ROZKŁAD NORMALNY. 2. Opis układu pomiarowego

GRAWITACJA MODUŁ 6 SCENARIUSZ TEMATYCZNY LEKCJA NR 2 FIZYKA ZAKRES ROZSZERZONY WIRTUALNE LABORATORIA FIZYCZNE NOWOCZESNĄ METODĄ NAUCZANIA.

Grzegorz Kornaś. Powtórka z fizyki

Grawitacja - powtórka

- substancje zawierające swobodne nośniki ładunku elektrycznego:

REZONANS ELEKTROMAGNETYCZNY

Wykład 1. Elementy rachunku prawdopodobieństwa. Przestrzeń probabilistyczna.

Arkusze maturalne poziom podstawowy

9. 1. KOŁO. Odcinki w okręgu i kole

motocykl poruszał się ruchem

WOJEWÓDZKI KONKURS FIZYCZNY [ETAP SZKOLNY] ROK SZKOLNY

XI. RÓWNOWAGA I SPRĘŻYSTOŚĆ

Tradycyjne mierniki ryzyka

Na skutek takiego przemieszcznia ładunku, energia potencjalna układu pole-ładunek zmienia się o:

Energia w geometrii Schwarzshilda

Transkrypt:

PRĘDKOŚCI KOSMICZNE OPRACOWANIE

I, II, III pędkość komiczna www.iwiedza.net Obecnie, żyjąc w XXI wieku, wydaje ię nomalne, że człowiek potafi polecieć w komo, opuścić Ziemię oaz wylądować na Kiężycu. Poza ogomem poblemów technicznych jakim ludzkość muiała tawić czoła by móc ekploować obiekty pozaziemkie, jet jezcze poblem pokonania oganiczeń fizycznych, kutecznie uniemożliwiających człowiekowi wywanie ię z więzów iły gawitacji, jaką matka Ziemia tzyma na pzy obie. I choć piewze myśli naukowe o możliwości dotacia do Kiężyca wypowiedział, już w XVII wieku, Jan Keple, to naukowe badania, dotyczące możliwości lotów komicznych ozpoczęto dopieo w XIX wieku. Piewze ozważania dotyczyły najpiew możliwości wyzucenia w pzetzeń pozaziemką ciała, któe mogłoby tać ię atelitą Ziemi. Waunkiem do tego było nadanie ciału odpowiedniej pędkości koniecznej do zównoważenia iły ciążenia ku śodkowi Ziemi. Obecnie nauka ozważa i twozy plany załogowych podóży międzyplanetanych, jak choćby wypawa na Maa. Spóbujmy pzeanalizować i ozacować baiey jakie muimy pokonać by o takich podóżach można w ogóle mówić. Wykozytując wiedzą o oddziaływaniu gawitacyjnym wiemy, że: Dwa ciała o maach M i m pzyciągają ię wzajemnie iłami gawitacji. Watość iły gawitacji jet wpot popocjonalna do iloczynu ma tych ciał, a odwotnie popocjonalna do kwadatu odległości pomiędzy ich śodkami. Zapiujemy to w potaci Mm F = G Nm -11 gdzie G tała gawitacji. G = 6,67 10 Watość tałej gawitacji odpowiada ile z jaką pzyciągają ię dwie may 1kg każda z odległości 1m. Siła gawitacji tanowi więc iłę hamującą, pzytzymującą ciała na Ziemi. By pokonać tą iłę należy dotaczyć ciału odpowiedniej enegii, któa wpawi ciało w uch i nada mu pewną pędkość. Właśnie wpomniana wcześniej pędkość jaką należy nadać ciału by mogło ono tać ię atelitą jakiegokolwiek ciała niebiekiego i aby nie kg

I, II, III pędkość komiczna www.iwiedza.net padło z powotem na to ciało, z któego zotało wyzucone, noi nazwę pędkości komicznej. Pędkości komiczne zotały wytopniowane w kolejności, piewza, duga, tzecia, czwata. Każda kolejna pędkość komiczna okeśla minimalną pędkość jaką mui poiadać ciało by móc pokonać baieę potencjału gawitacyjnego w kolejności: duga pędkość komiczna by oddalić ię od Ziemi, tzecia pędkość komiczna by oddalić ię od Słońca, czwata pędkość komiczna by dokonać ucieczki pzed pzyciąganiem nazej galaktyki. Skąd wziął ię taki podział? Chociaż oddziaływanie gawitacyjne jet w woim zaięgu niekończone to jednak w pewnych pzypadkach jedno oddziaływanie można pominąć ponieważ inne jet znacząco więkze. Tak więc pzy powiezchni Ziemi wpływ oddziaływania gawitacyjnego innych ciał niebiekich jet tak mały, że pzy ozważaniach nad piewzą pędkością gawitacyjną bieze ię pod uwagę wyłącznie iłę oddziaływania Ziemi. Tak amo jet z dugą pędkością komiczną. Ciało po zewaniu więzów gawitacyjnych z Ziemią i pouzające ię w obębie układu łonecznego nadal jet poddawane wpływom gawitacyjnym pozczególnych planet, w tym także Ziemi, lecz dominującą iłą gawitacyjną jet w tym pzypadku iła oddziaływania Słońca. Dlatego pzy ozważaniach nad tzecią pędkością komiczną bieze ię pod uwagę tylko iłę oddziaływania Słońca. To właśnie pokonanie oddziaływania gawitacyjnego Słońca opiuje tzecia pędkość komiczna. Po wydotaniu ię z układu łonecznego natępną baieą jet poiadanie takiej pędkości by móc opuścić nazą galaktykę. Ten pzypadek chaakteyzuje czwata pędkość komiczna. Bioąc pod uwagę obecne teoie budowy wzechświata można chaakteyzować jezcze natępne pędkości odnozące ię np. do ucieczki poza gomadę galaktyk, w któej znajduje ię naza galaktyka. Jednak, nie będziemy ię tym zagadnieniem zajmować w obecnym opacowaniu. Podajmy definicje pozczególnych pędkości komicznych. I pędkość komiczna (tzw. pędkość kołowa) to najmniejza pędkość, jaką należy nadać obiektowi, aby mógł on obitować wokół Ziemi lub innego ciała komicznego, np. innej planety w nazym układzie łonecznym. Ściśle jet to pędkość na kołowej obicie o pomieniu ównym śedniemu pomieniowi danego ciała komicznego, wokół punktowej (lub kulitej, o feycznie ównomienym ozkładzie gętości) may, ównej maie tego ciała. Oczywiście jet to pewna 3

I, II, III pędkość komiczna www.iwiedza.net idealizacja i nie odpowiada zeczywitemu pzypadkowi np. akiety tatującej z Ziemi, któa to mui pokonać jezcze opoy atmofey i dodatkowo wznieść ię na wyokość, na któej atmofea jet wytaczająco ozzedzona, dla nomalnego uchu obitalnego. W paktyce ze względu na wytępowanie atmofey obiekt może utzymać ię na obicie kołowej dopieo na wyokości ponad 100. Na tej wyokości pędkość kołowa jet nieco mniejza i wynoi 7,8 /. Piewzą pędkość komiczną otzymamy w natępujący poób: Jeżeli a = F m GM = I pzyównując iłę gawitacji do enegii kinetycznej jaką mui poiadać ciało by zównoważyć tą iłę, otzymujemy: v a = GMm mv = R R GM = v R GM g = R GM = gr gr = R v = gr dośodkowym w uchu po okęgu. v i poównując z pzypiezeniem Stąd GM v =, gdzie G - tała gawitacji, M - maa ciała komicznego, - pomień ciała komicznego. Po podtawieniu watości liczbowych dla Ziemi dotajemy v 1 = 7,91. W zeczywitości akiety tatując z Ziemi na wchód otzymują już część pędkości z uchu otacyjnego planety. Dlatego też komodomy najchętniej buduje ię jak najbliżej ównika, gdzie zyk pędkości jet najwiękzy (w pzypadku tatu z ównika Ziemi wynoi ok. 463 m/). 4

I, II, III pędkość komiczna www.iwiedza.net II pędkość komiczna (tzw. pędkość paaboliczna), zwana też pędkością ucieczki 1 to najmniejza pędkość, jaką należy nadać ciału, aby jego obita w polu gawitacyjnym Ziemi tała ię paaboliczną, co oznacza aby ciało pokonało pzyciąganie Ziemi i zotało atelitą Słońca. Watość dugiej pędkości komicznej ównież zależy od may i odległości od śodka ciała pzyciągającego. Za watość chaakteyzującą dugą pędkość komiczną pzyjmuje ię watość odpowiadającą oddaleniu od śodka ciała pzyciągającego, ównemu jego śedniemu pomieniowi. Dla Ziemi tuż pzy jej powiezchni duga pędkość komiczna wynoi 11, /. Obliczamy ją znajdując óżnicę w enegii obiektu znajdującego ię na powiezchni danego ciała komicznego oaz w niekończoności. Enegia w niekończoności ówna jet 0, natomiat na powiezchni jet umą enegii potencjalnej oaz enegii kinetycznej Dotajemy więc ównanie -GMm mv. mv GMm - = 0, z któego wynika GM v =. Podtawienie danych liczbowych dla Ziemi daje v = 11,19. Wzytko to pzy założeniu, że nie ma innego ciała komicznego opócz ozpatywanego - a że zwykle inne ciała ą (w pzypadku np. Układu Słonecznego), więc to lotu w paktyce nie jet paabolą, bo zaginają go po wojemu oddziaływania gawitacyjne tych innych ciał (Słońca, Kiężyca...). 5

I, II, III pędkość komiczna www.iwiedza.net III pędkość komiczna jet najmniejzą pędkością początkową, pzy któej ciało, ozpoczynając uch w pobliżu Ziemi lub innego ciała Układu Słonecznego, pzezwycięży pzyciąganie całego Układu (w zczególności Słońca) i go opuści. Jet to pędkość w paktyce odpowiadająca pędkości ucieczki względem Słońca. Zachowując waunek, że jet to pędkość liczona względem powiezchni Ziemi, za muimy wtawić śednią odległość Ziemi od Słońca, za M maę Słońca (któa kupia więkzość may układu). Daje to v 3 = 4,1. Wato jednak pamiętać, że tatująca akieta ma już pewną pędkość związaną z uchem obiegowym Ziemi wokół Słońca, więc w itocie nie mui ona ię ozpędzać aż do pędkości 4,1. Wytaczy pzy tacie z powiezchni Ziemi nadać obiektowi, w kieunku zgodnym z obiegowym Ziemi wokół Słońca, pędkość 16,7 /, by opuścił on Układ Słoneczny. Zaadniczo tzecią pędkość komiczną podaje ię względem Słońca, ale można podać dla innego punktu tatu (im dalej od ciała, tym mniejza pędkość ucieczki). Można ię jezcze potkać z czwatą pędkością komiczną, któą definiujemy jako najmniejzą pędkość, któej oiągnięcie umożliwi opuzczenie na zawze nazej Galaktyki. W okolicach Słońca (Układu Słonecznego) pędkość ta wynoi około uwzględniając uch Słońca ok. 130 /. 350, lub Niektózy kłonni ą definiować także piątą pędkość komiczną, jako pędkość ucieczki z wzechświata. Jej obliczenie jet jednak obecnie niemożliwe, ze względu na nazą nikłą wiedzę odnośnie jego globalnej budowy. Kilka obiektów kontuowanych ęką ludzką zdołało już oddalić ię od Słońca badziej niż najdalza planeta Układu Słonecznego. Najodleglejza onda komiczna Voyage 1 we wześniu 1999., czyli lata po wym tacie z Ziemi, znajdowała ię w odległości od Słońca pzewyżzającej pawie 75 azy pomień obity Ziemi, podcza gdy Pluton obiega Słońce w śedniej odległości 40 pomieni ziemkiej obity. Na 6

I, II, III pędkość komiczna www.iwiedza.net czteech ciałach niebiekich (Kiężycu i tzech planetach: Wenu, Maie i Jowizu) pacowały pzyządy zbudowane pzez człowieka, a jedno (Kiężyc) odwiedzili ludzie. 1 - Pędkość ucieczki Pędkość ucieczki (zwana też dugą pędkością komiczną) - minimalna pędkość, z jaką obiekt może oddalić ię od danego pola gawitacyjnego. Im lżejze jet źódło pola gawitacyjnego, tym mniejza pędkość ucieczki. Bibliogafia: 1. Eugeniuz Rybka Atonomia ogólna. M. Heman, A. Paletyńki, L. Widomki Podtawy fizyki 3. B. Jawoki, A. Dietłaf Ku fizyki, tom 1. 4. Intenet 7