Sygały pojęcie i klasyfikacja, meody opisu. Iformacja przekazywaa jes za pośredicwem sygałów, kóre przeoszą eergię. Sygał jes o fukcja czasowa dowolej wielkości o charakerze eergeyczym, w kórym moża wyróżić dwa elemey: ośik i paramer iformacyjy. W zależości od rodzaju ośika wyróżia się sygały elekrycze, mechaicze, akusycze, mageycze, elekromageycze w ym świele, cieple. Paramerem iformacyjym może być ampliuda, częsoliwość, faza, szerokość impulsu, srukura sekwecji impulsu. Sygały dzieli się a: - deermiisycze i losowe, -ciągłe i dyree
Sygałem deermiisyczym jes sygał, kórego warość w każdej chwili jes jedozaczie określoa za pomocą ścisłych zależości maemayczych a podsawie fudamealych praw lub wielu obserwacji. Sygały akie możemy podzielić a - okresowe ff, -ieokresowe. Wśród sygałów okresowych bardzo ważą rolę odgrywają sygały harmoicze, kóre możemy opisać zależością cos φ gdzie -ampliuda sygału, π f pulsacja f/ f częsoliwość, okres Rówież sygały okresowe odkszałcoe poliharmoicze moża korzysając z szeregu Fouriera przedsawić jako sumę sygałów harmoiczych d d arc g d si cos cos ϕ ϕ
Sygały losowe są o akie, kóre opisujemy za pomocą procesu sochasyczego każda fukcja rakowaa jes jako jeda z wielu możliwych realizacji procesu sochasyczego. Sygały losowe dzielimy a - sygały sacjoare, kórych charakerysyki saysycze warość średia, warość średia kwadraowa, fukcja korelacji ie są fukcjami czasu ie zależą od wyboru chwili począkowej - sygały iesacjoare Sygały sacjoare dzielimy a ergodycze i ieergodycze. Ergodyczym jes proces, kórego dowola saysycza charakerysyka, orzymaa ze zbioru realizacji w dowolej chwili jes rówa podobej charakerysyce orzymaej z jedej realizacji procesu obliczoej jako średia w dosaeczie długim czasie. Wszyskie rzeczywise sygały są sygałami losowymi, a jedyie uproszczoa aaliza pozwala zakładać ich deermiisyczy charaker. Przykładem sygałów losowych są zakłóceia, szumy p.. szum kwayzacji.
Paramery sygałów Warość maksymala sygału m jes o ajwiększa warość chwilowa jaką sygał osiąga w okresie zmieości. Warość średia średia arymeycza ego sygału obliczoa za jede okres. Poieważ dla sygałów harmoiczych średia za okres rówa jes zero, podaje się w ym przypadku warość średią obliczoą dla połowy okresu i wyosi oa śr /π m Warość uecza Dla przebiegów harmoiczych m /,77 m m Współczyik szczyu ks Dla przebiegów harmoiczych k s,4 Współczyik kszału kk Dla przebiegów harmoiczych k k, Współczyik ziekszałceń ieliiowych Współczyik zawarości harmoiczych [ ] d k k z h śr śr d wierdzeie Parsevala
Sposób defiiowaia wielkości charakeryzujących impulsy - ampliudę impulsu określa się, jako różicę między warością maksymalą i miimalą bez uwzględiaia przerosów. Oprócz ampliudy ieresującym paramerem jes czas przejścia od dolej do górej warości ampliudy albo odwroie, czyli zw. - czas arasaia i czas opadaia zboczy impulsu. Puky charakerysycze, między kórymi powiy być mierzoe owe czasy, określae są a poziomie % i 9 % warości ampliudy impulsu. - szerokość Z impulsu zgodie z przyjęą defiicją mierzy się a poziomie w 5 % warości ampliudy. i -- zwis s grzbieu impulsu jes sosukiem zmiay apięcia wyjściowego w czasie rwaia impulsu, odiesioej do ampliudy, wyrażoym w proceach. Warość zwisu jes zależa od ograiczeń charakerysyki częsoliwościowej od sroy małych częsoliwości, powodowaych przez sałe czasowe układów sprzęgających. - przerosy zafalowaia oscylacje a grzbiecie impulsu, określae w % całkowiej ampliudy; powodowae są ograiczoym pasmem charakerysyki częsoliwościowej w zakresie wysokiej częsoliwości. czas rwaia oscylacji pasożyiczych przeros % 9% szerokość impulsu 5% ampliuda impulsu % liia odiesieia czas arasaia opadaia zwis %