PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W KONINIE WYDZIAŁ KULTURY FIZYCZNEJ I OCHRONY ZDROWIA Katedra EKONOMIKI TURYSTYKI Kierunek: TURYSTYKA I REKREACJA SYLABUS Nazwa przedmiotu Piłka siatkowa Kod przedmiotu TiR IV 2 _01_SS_2012 Autor sylabusa: dr Piotr Inerowicz Data opracowania: 11.04.2012
1. Podstawowe informacje Poziom kształcenia studia pierwszego stopnia Profil kształcenia praktyczny Forma studiów stacjonarne i niestacjonarne Rok studiów II Semestr III Moduł kształcenia specjalnościowy Forma zajęć ćwiczenia Wymiar godzinowy ćwiczenia 30 godz. Liczba punktów ECTS 2 Język wykładowy polski Forma zaliczenia zaliczenie z oceną Rok akademicki 2013/2014 2. Cele kształcenia C01 C02 C0n Opanowanie określonego zakresu wiedzy merytorycznej z piłki siatkowej. Opanowanie z metodyki nauczania i techniki wykonania gry w rekreacji. Kształtowanie społecznej postawy studentów, decydującej o ich przydatności w przyszłej pracy w charakterze animatora rekreacji. 3. Wymagania wstępne Student, który rozpoczyna zajęcia z przedmiotu: Posiada podstawowe wiadomości na temat piłki siatkowej Potrafi zademonstrować podstawowe elementy Wykazuje się otwartością oraz poczuciem odpowiedzialności wynikającymi z realizacji zadań 4. Efekty kształcenia Tabela odniesień przedmiotowych efektów kształcenia do efektów kierunkowych i obszarowych Odniesienie do efektów Odniesienie do efektów kształcenia w obszarze Symbol Efekty kształcenia dla przedmiotu Piłka siatkowa Student, który zaliczył przedmiot: kształcenia dla kierunku studiów Turystyka i rekreacja kształcenia w zakresie nauk medycznych, nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze fizycznej P_W01 Zna mechanizm działania i skutki uboczne aktywności ruchowej K_W01 M1_W05 P_U01 Posiada ruchowe z zakresu piłki siatkowej K_U07 M1_U06 P_K01 Dba niezbędnej dla działalności w rekreacji ruchowej K_K10 M1_K07 2
5. Treści kształcenia ĆW01 ĆW02 ĆW03 ĆW04 ĆWICZENIA Charakterystyka gry, zdrowotne znaczenie, przepisy gry w piłkę siatkową. Nauczanie przyjęcia z podaniem sposobem oburącz górnym i dolnym w wysokiej i niskiej postawie siatkarskiej - gry i zabawy. Przyjęcie z podaniem sposobem oburącz górnym i dolnym w wysokiej i niskiej postawie siatkarskiej. Małe gry single, deble, trójki. Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania przyjęcia z podaniem w postawach o zachwianej równowadze. liczba godzin ĆW05 Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania zagrywki dolnej i tenisowej. ĆW06 Gry i zabawy w nauczaniu zbicia piłki sposobem tenisowym. ĆW07 Systematyka ćwiczeń metodyka nauczania zbicia piłki sposobem tenisowym. ĆW08 Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania zastawienia piłki. ĆW09 Taktyka indywidualna gry. 4 godz. ĆW10 Początkowe ustawienie zespołu przy zagrywce własnej i przy zagrywce przeciwnika. ĆW11 Taktyka rozegrania ataku system par prosty i rozwinięty. 4 godz. ĆW12 Taktyka obrony system asekuracji ataku i bloku. ĆW13 Sprawdzian praktycznych. ogółem 30 godz. 6. Metody kształcenia MK01 MK02 MK03 prezentacja multimedialna pokaz z objaśnieniem ćwiczenia praktyczne 7. Metody oceny (ocena formująca, ocena podsumowująca) OF01 OF02 OP01 zaliczenie praktyczne przyjęcia piłki z podaniem sposobem górnym I dolnym, zagrywka tenisowa opracowanie interpretacji przepisów gry kolokwium na zaliczenie 8. Obciążenie pracą studenta liczba godzin Godziny kontaktowe z nauczycielem 30 godz. Praca indywidualna studenta, w tym: analiza treści ćwiczeń oraz literatury 4 godz. udział w konsultacjach 4 godz. podnoszenie własnych 10 godz. przygotowanie do kolokwium 4 godz. Łączne obciążenie pracą studenta 5 9. Liczba punktów ECTS Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje za: udział w zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli i studentów (godziny kontaktowe z nauczycielem) pracę indywidualną 1 Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 2 1 3
10. Literatura podstawowa BUSZ J., (1975).Gramy w siatkówkę. Warszawa: Sport i Turystyka. SIENIEK CZ., (1994 ). Metodyka nauczania piłki siatkowej. Kielce. SUPERLAK E., (2006). Piłka siatkowa -techniczno-taktyczne przygotowanie do gry. Wrocław Jnfovolley UZAROWICZ J., ZDEBSKA H., (1998 ). Piłka siatkowa. Warszawa. 11. Literatura uzupełniająca SKROBAŃSKI H., WIECZOREK A., (1995). Przewodnik do ćwiczeń z piłki siatkowej. Poznań: Skrypt NR 77. UZAROWICZ J., (2001). Siatkówka- co jest grane?. Kraków. ZATYRACZ Z., PIASECKI L., (2001). Piłka siatkowa. Szczecin. 12. Sposoby weryfikacji zakładanych efektów kształcenia Efekty kształcenia Cele Treści kształcenia Metody Metody oceny dla przedmiotu kształcenia (C) (WYK, ĆW, LAB) kształcenia (MK) (OF, OP) P_W01 C01 ĆW01 Mk01 OP01 P_U01 C02 ĆW02 ĆW03 ĆW04 ĆW05 ĆW06 ĆW07 ĆW08 ĆW09 ĆW10 ĆW11 ĆW12 MK02 MK03 OF02 OP01 P_K01 C03 ĆW13 Mk03 OF01 13. Kryteria oceny Efekty kształcenia dla przedmiotu Ocena 2,0 Ocena 3,0 Ocena 4,0 Ocena 5,0 P_W01 Student nie potrafi uzasadnić zdrowotnego znaczenia gry. Nie zna urządzeń oraz przepisów gry Student potrafi wymienić znikome walory zdrowotne gry w piłkę siatkową oraz zna przepisy w ograniczonym zakresie Student potrafi wymienić w stopniu znaczącym walory zdrowotne gry, zna przepisy gry Student w stopniu doskonałym zna walory zdrowotne gry w piłkę siatkową, w sposób bezbłędny interpretuje przepisy gry 4
P_U01 Student nie opanował Student w niewielkim stopniu opanował Student w znacznym stopniu opanował Student w stopniu doskonałym opanował P_K01 Student nie dba Student w małym stopniu dba Student w sposób należyty dba Student w sposób perfekcyjny dba 14. Prowadzący przedmiot dr Piotr Inerowicz tytuł/stopień naukowy, imię i nazwisko adres e-mail 15. Inne uwagi, wyjaśnienia i uzasadnienia 5
WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE WYPEŁNIANIA WZORU SYLABUSA 3. Wymagania wstępne W ramach wymagań wstępnych należy przestawić wymagania w zakresie wiedzy, i kompetencji społecznych. 4. Efekty kształcenia Tabela odniesień przedmiotowych efektów kształcenia do efektów kierunkowych i obszarowych Zestaw efektów kształcenia dla przedmiotu powinien z reguły wahać się w granicach od 4 do 8. 6. Metody kształcenia Na przykład: wykład z elementami dyskusji, zadania, projekt, referat, esej, studium przypadku, prezentacja multimedialna itp. 7. Metody oceny Na przykład: ocena formująca przygotowanie uwag do projektów opracowanych przez innych studentów, przygotowanie recenzji referatów opracowanych przez innych studentów, zadania przedkolokwialne; ocena podsumowująca projekt, referat, kolokwium, test, egzamin. 8. Obciążenie pracą studenta Praca indywidualna studenta na przykład: analiza treści wykładów, studia literaturowe, rozwiązanie zadań, wykonanie projektu, przygotowanie referatu, eseju, prezentacji, przygotowanie do kolokwiów i egzaminów itp. 9. Liczba punktów ECTS 1 pkt ECTS = 25-30 godzin pracy studenta Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu dwie możliwości obliczenia: suma tj. liczba punktów za udział w zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli i studentów + liczba punktów za pracę indywidualną studenta iloraz tj. łączne obciążenie pracą studenta w godzinach / 25 lub 30 godzin 6