Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 23, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podobne dokumenty
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 24, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Mateusz Winkowski, Jan Szczepanek

Widmo promieniowania elektromagnetycznego

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 6, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Wykład XI. Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation (LASER) laser półprzewodnikowy

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 19, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 12, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 17, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 26, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 17, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 11, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Fizyka kwantowa. promieniowanie termiczne zjawisko fotoelektryczne. efekt Comptona dualizm korpuskularno-falowy. kwantyzacja światła

u t 1 v u(x,t) - odkształcenie, v - prędkość rozchodzenia się odkształceń (charakterystyczna dla danego ośrodka) Drgania sieci krystalicznej FONONY

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Fizyka Laserów wykład 5. Czesław Radzewicz

Dualizm korpuskularno falowy

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] -częstotliwość.

Podstawy Akustyki. Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: Fale akustyczne w powietrzu Efekt Dopplera.

Roy Jay Glauber, ojciec optyki kwantowej - Nagroda Nobla 2005 Polskie Towarzystwo Fizyczne Oddział Łódzki, 19 grudnia 2005 r.

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] - częstotliwość.

λ(pm) p 1 rozpraszanie bez zmiany λ ze wzrostem λ p e 0,07 0,08 λ (nm) tł o

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 12, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

= arc tg - eliptyczność. Polaryzacja światła. Prawo Snelliusa daje kąt. Co z amplitudą i polaryzacją? Drgania i fale II rok Fizyka BC

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 5, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 19, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 11, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 20, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 27, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

falowego widoczne w zmianach amplitudy i natęŝenia fal) w którym zachodzi

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

GŁÓWNE CECHY ŚWIATŁA LASEROWEGO

PRZYKŁADY ROZWIAZAŃ STACJONARNEGO RÓWNANIA SCHRӦDINGERA. Ruch cząstki nieograniczony z klasycznego punktu widzenia. mamy do rozwiązania równanie 0,,

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 3, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Początek XX wieku. Dualizm korpuskularno - falowy

Wstęp do optyki i fizyki materii skondensowanej. O: Wojciech Wasilewski FMS: Mateusz Goryca

Ośrodki dielektryczne optycznie nieliniowe

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 28, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Własności światła laserowego

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

Interferencja promieniowania

Fizyka elektryczność i magnetyzm

Fotometria. F. obiektywna = radiometria: Jaka ENERGIA dopływa ze źródła. F. subiektywna: Jak JASNO świeci to źródło? (w ocenie przeciętnego człowieka)

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 22, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

ν = c/λ [s -1 = Hz] ν = [cm -1 ] ZASADY ZALICZENIA PRZEDMIOTU MBS c = m/s cos x H = H o E = E o cos x c = λν 1 ν = _ λ

Wykład 12: prowadzenie światła

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 25, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Zjawisko interferencji fal

Równania Maxwella. roth t

Różne reżimy dyfrakcji

Elektrodynamika. Część 8. Fale elektromagnetyczne. Ryszard Tanaś. Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Równanie Schrödingera

Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 3, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

BADANIE INTERFERENCJI MIKROFAL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSONA

Funkcje falowe równanie Schroedingera

OPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę

S ścianki naczynia w jednostce czasu przekazywany

Rodzaje fal. 1. Fale mechaniczne. 2. Fale elektromagnetyczne. 3. Fale materii. dyfrakcja elektronów

Wydział EAIiE Kierunek: Elektrotechnika. Wykład 12: Fale. Przedmiot: Fizyka. RUCH FALOWY -cd. Wykład /2009, zima 1

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji

Optyka kwantowa wprowadzenie. Początki modelu fotonowego Detekcja pojedynczych fotonów Podstawowe zagadnienia optyki kwantowej

BUDOWA I PROMIENIOWANIE ATOMÓW

POSTULATY MECHANIKI KWANTOWEJ cd i formalizm matematyczny

FALOWY I KWANTOWY OPIS ŚWIATŁA. Światło wykazuje dualizm korpuskularno-falowy. W niektórych zjawiskach takich jak

REZONANSY : IDENTYFIKACJA WŁAŚCIWOŚCI PRZEZ ANALIZĘ FAL PARCJALNYCH, WYKRESY ARGANDA

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Twierdzenia graniczne:

Technika laserowa, otrzymywanie krótkich impulsów Praca impulsowa

Wykład I Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 16

Solitony i zjawiska nieliniowe we włóknach optycznych

Termodynamika. Część 11. Układ wielki kanoniczny Statystyki kwantowe Gaz fotonowy Ruchy Browna. Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ

Zjawisko interferencji fal

Rejestracja i rekonstrukcja fal optycznych. Hologram zawiera pełny zapis informacji o fali optycznej jej amplitudzie i fazie.

ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL

Fizyka 11. Janusz Andrzejewski

VIII. VIII.1. ORBITALNY MOMENT MAGNETYCZNY ELEKTRONU, L= r p (VIII.1.1) p=m v (VIII.1.2) L= L =mvr (VIII.1.1a) r v. r=v (VIII.1.3)

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

Wykład FIZYKA I. 11. Fale mechaniczne. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Model Bohra atomu wodoru

Moment pędu fali elektromagnetycznej

ELEMENTY OPTYKI GEOMETRYCZNEJ

Ruch falowy. Fala zaburzenie wywoane w jednym punkcie ośrodka, które rozchodzi się w każdym dopuszczalnym kierunku.

Fizyka Materii Skondensowanej.

Doświadczenie Sterna-Gerlacha

Podstawowe pojęcia optyki geometrycznej. c prędkość światła w próżni v < c prędkość światła w danym ośrodku

Fotonika. Plan: Wykład 9: Interferencja w układach warstwowych

Drgania i fale II rok Fizyk BC

Transkrypt:

Podstawy Fizyki IV Optyka z elemetami fizyki współczesej wykład 23, 21.05.2012 wykład: pokazy: ćwiczeia: Czesław Radzewicz Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek Erest Groder

Wykład 22 - przypomieie ieliiowe oddziaływaie fali EM z atomami i cząsteczkami ieliiowa polaryzacja ośrodka materialego : własości tesorów kosekwecje χ (2) - mieszaie 3 fal: prostowaie optycze, 2. harmoicza suma i różica częstości iektóre kosekwecje χ (3) - mieszaie 4 fal: 3 harmoicza, ieliiowy współczyik załamaia dopasowaie fazowe w procesach ieliiowych kryształy dwójłome geeracja harmoiczych lasera impulsowego geeratory i wzmaciacze parametrycze samo-modulacja fazy, samo-ogiskowaie geeracja superkotiuum

eergia Promieiowaie ciała doskoale czarego Spektrala gęstość eergii pola EM w rówowadze termodyamiczej z pudełkiem w temperaturze T u ν, T = 8πhν3 c 3 1 e hν kt 1 Max Karl Erst Ludwig Plack (1858-1947) Założeie (Plack, 1900): eergia modów pola EM jest skwatowaa E = + 1 2 hν h 6.62 10 34 J s stała Placka hν 1 4 3 hν 2 3 2 0 2 1 0 mod 1 mod 2 1 0...

zjawisko fotoelektrycze częstość progowa praca wyjścia mυ 2 2 = hν ev A graicza częstość promieiowaia dla υ = 0 ev max = hν mi

Zjawisko Comptoa h - y - h ' x zachowaie eergii hν + m 0 c 2 = hν + mc 2 m = m 0 1 υ 2 c 2 zachowaie pędu 0 = hν si Θ + mυ si φ c hν c = hν cos Θ + mυ cos φ c Arthur Holly Compto (1892-1962) rachuki... Δλ = λ C gdzie h 1 cos Θ λ C = m 0 c to tzw. przesuięcie kompoowskie

Kwatyzacja pola EM, wykł. 2 1900 Max Plack, prom. c. d. c; atomy absorbują i emitują pakiety eergii 1903 J.J. Thomso, graulacja w joizacji gazu prom. X 1905 A. Eistei, zjawisko fotoelektrycze; praca wyjścia, eergia elektrou 1916 postulat A. Eisteia: foto ma pęd 1921 Arthur Compto, rozpraszaie promiei X a elektroach miimala porcja eergii pola EM foto E = hν = ħω h 6.626 10 34 J s ħ = h 2π pęd fotou p = ħk k -wektor falowy wewętrzy momet pędu fotou (spi) S = ±ħ S = ħ S = ħ - polaryzacja kołowa P - polaryzacja kołowa L

Fotografia z małą liczbą fotoów, wykł.2 Advaces i Biological ad Medical Physics V, 1957, 211-242

Moduły do liczeia fotoów 1 W dla l=1 mm 5 fotoów/s

gdzie i kiedy jest foto, 1 D liczik fotoów Nie wiemy. Możemy mówić wyłączie o prawdopodobieństwie (a jedostkę czasu i jedostkę powierzchi detektora) p r, t 1 T t+t t E r, t 2 dt E r, t Przykład 1: płaska fala moochromatycza i k r ωt E r, t = E 0 e p r, t = cost ale E = ħω p = ħk

gdzie jest foto, 2 D p r, t 1 T t+t E r, t 2 dt t E r, t liczik fotoów Przykład 2: wiązka gaussowska jako superpozycja fal płaskich moochromatyczych(wykł.14) A k x, k y = e k x 2 +ky 2 E x, y, 0 = πσ 2 e σ2 x 2 +y 2 4 = πσ 2 e σ2 r 2 4 p x, y, 0, t e σ2 x 2 +y 2 2 σ 2 iepewości wyzaczeia pędu poprzeczego Δp i położeia fotou Δr możemy opisać przez dyspersję składowej poprzeczej wektora falowego i dyspersję rozkładu atężeia symbol Δk = k k 2 = σ 2 Δr = r r 2 = 1 σ ozacza uśrediaie po rozkładzie Δp = ħδk = ħσ/2 Δp Δr = ħ 2

gdzie jest foto, 3 S 2 D D s a Wygoda kowecja: dzielimy pole EM a mody (p. fale płaskie) E r, t = A q e i k q r ω q t e q q gdzie wersor e q ozacza polaryzację modu Dla każdego z modów możemy zdefiiować własości fotoów w tym modzie E = ħω q p = ħk q oraz prawdopodobieństwo zalezieia fotou w tym modzie p q A q 2 Iy rozkład a mody? wykład 15: Δx = 1 D Δk x k a s 2π D D/2 D/2 x 2 dx Δk x Δx 2π 3.46 π = D2 12 D 3.46 Geerale prawo: obowiązuje zasada ieozaczoości Heiseberga Δp x Δx ħ/2

rozkład Poissosa, 1 P, 6 3 7 D idealy liczik fotoów średi strumień fotoów Φ = P hν stała moc wiązki eergia fotou t T T T t średia liczba zliczeń w iterwale T = PT hν Dla 1 = p T 1 = PT hν ozacza prawdopodobieństwo klikięcia detektora w iterwale czasowym T

T rozkład Poissosa, 2 T / N odciki T/N są tak krótkie, że prawdopodobieństwo zalezieia więcej iż jedego impulsu w każdym z t ich jest zerowe p T/N 1 = p p T/N 0 = 1 p p T/N k = 0 dla k 0,1. stąd p = p T/N 1 = N N!! N! N 1 N N prawdopodobieństwo zliczeń w iterwale T rozkład dwumiaowy N! p =! N! p 1 p N W graicy dużych N mamy N! N! = N + 1 N 1 N N 1 lim N 1 N N = e ostateczie p() = e! rozkład Poissoa

rozkład Poissosa, 3 Własości Daje σ 2 = p() = e! 2 p() = 1 4 10 =0 stosuek sygał/szum (ag. Sigal to Noise Ratio, SNR) SNR = σ = szum śrutowy Liczby: laser He-Ne 1 mw, T=1 s = PT hν 1021 SNR 3 10 10

co robią cząstki a szczeliie(ach)?

co robią fale? (wykł. 11) Doświadczeie Youga P S 2 r 2 y O S 1 B r 1 s E P = E 1 + E 2 I = I 1 + I 2 + 2 I 1 I 2 cos δ δ = k r 1 r 2 = 2π r 1 r 2 λ

co aprawdę robią fotoy? Kwatowe reguły gry : 1. amplituda prawdopodobieństwa P S 2. superpozycja P S = P S 1 + P S 2 3. podział a części P S 1 = P S 1 S 1 S 4. Prawdopodobieństwo p = P S 2 = P S 1 + P S 2 2 S r S 2 r S1 S 2 S 1 r 1P r 2P P D Dla cząstek z iezerową masą spoczykową r 1 r 2 = eip r 2 r 1 /ħ r 2 r 1 gdzie p to pęd cząstki dla fotou r 1 r 2 = eik r 2 r1 r 2 r 1 fale prawdopodobieństwa

stay -fotoowe + BS t/ r t t - amplituda prawdopodobieństwa dla trasmisji r - amplituda prawdopodobieństwa dla odbicia r T = t 2 - prawdopodobieństwo trasmisji R = r 2 - prawdopodobieństwo odbicia T / R T = 1 R R T D zdarzeia iezależe - możymy prawdopodobieństwa fotoów m kombiacje p(m) 0 0 0 ogólie dla stau -fotoowego: p m = m Tm R m = m Tm 1 T m, m = 0,1,2, 1 0 1 R T R T jeśli a wejściu mamy rozkład p 0 () to za płytką: p m = =m m Tm 1 T m p 0 (), m = 0,1,2,, 2 0 1 2 3 0 1 2 3 RR RT, TR TT RRR TRR, RTR, RRT RTT, TRT, TTR TTT R 2 2RT T 2 R 3 3R 2 T 3RT 2 T 3

sta koherety Prawdopodobieństwo zarejestrowaia dokładie fotoów z modu przestrzeego α jest dae rozkładem Poissoa P α = α 2 = e! Amplituda prawdopodobieństwa: /2 α = e /2! gdzie korzystamy z kowecji α ket sta układu (wektor) bra mierzoa wielkość fizycza obserwabla (kowektor) Bardzo prosty przykład: sta o ustaloej liczbie fotoów, p. 3 to 3 P 0 3 = 0 3 2 = 0 P 1 3 = 1 3 2 = 0 P 2 3 = 2 3 2 = 0 P 3 3 = 3 3 2 = 1 ogólie: P m = m 2 = δ m Sta modu α - sta koherety jako superpozycja staów -fotoowych: α = =0 α /2 /2 = e! =0

sta koherety Sprawdzeie policzmy prawdopodobieństwo zarejestrowaia dokładie m fotoów z modu α: α = e /2 /2 =0! /2 P m α = m α 2 /2 = e! =0 m 2 /2 /2 = e! =0 δ m 2 m = e m! Jak wytworzyć sta o ustaloej liczbie fotoów? Procesy ieliiowe: spotaicza fluorescecja parametrycza (parametric dowcoversio). p s i p i s KLIK! Warukowo! Ie metody: pułpakowae atomy, kropki kwatowe, defekty sieci krystaliczej diametu rekord świata = 6

sta koherety The Nobel Prize i Physics 2005 was divided, oe half awarded to Roy J. Glauber "for his cotributio to the quatum theory of optical coherece",the other half joitly. Roy J. Glauber

pojedycze fotoy i płytka światłodzieląca Sta koherety: przypomieie: p m = =m m Tm 1 T m p 0 () rachuki Poisso => Poisso Pojedyczy foto: lub Geerator liczb (prawdziwie) losowych do kupieia od idquatique.