Problem. Jak praktycznie badać jednostajną ciągłość funkcji?

Podobne dokumenty
Twierdzenia o funkcjach ciągłych

Automatyka i Robotyka Analiza Wykład 14 dr Adam Ćmiel

Szeregi liczbowe i ich własności. Kryteria zbieżności szeregów. Zbieżność bezwzględna i warunkowa. Mnożenie szeregów.

Wykład 7. Przestrzenie metryczne zwarte. x jest ciągiem Cauchy ego i posiada podciąg zbieżny. Na mocy

AM1.1 zadania 8 Przypomn. e kilka dosyć ważnych granic, które już pojawiły się na zajeciach. 1. lim. = 0, lim. = 0 dla każdego a R, lim (

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych

a 1, a 2, a 3,..., a n,...

Analiza I.1, zima wzorcowe rozwiązania

f '. Funkcja h jest ciągła. Załóżmy, że ciąg (z n ) n 0, z n+1 = h(z n ) jest dobrze określony, tzn. n 0 f ' ( z n

Damian Doroba. Ciągi. 1. Pierwsza z granic powinna wydawać się oczywista. Jako przykład może służyć: lim n = lim n 1 2 = lim.

I kolokwium z Analizy Matematycznej

Wyk lad 8 Zasadnicze twierdzenie algebry. Poj. ecie pierścienia

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2 (LUX), lato 2017/18. a n n = 10.

3. Funkcje elementarne

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna A1, zima 2011/12. Kresy zbiorów. x Z M R

Wzór Taylora. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

zadań z pierwszej klasówki, 10 listopada 2016 r. zestaw A 2a n 9 = 3(a n 2) 2a n 9 = 3 (a n ) jest i ograniczony. Jest wiec a n 12 2a n 9 = g 12

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2012/13. Ciągi.

APROKSYMACJA I INTERPOLACJA. funkcja f jest zbyt skomplikowana; użycie f w dalszej analizie problemu jest trudne

Dwumian Newtona. Agnieszka Dąbrowska i Maciej Nieszporski 8 stycznia 2011

dna szeregu. ; m., k N ; ó. ; u. x 2n 1 ; e. n n! jest, że

Stwierdzenie 1. Jeżeli ciąg ma granicę, to jest ona określona jednoznacznie (żaden ciąg nie może mieć dwóch różnych granic).

Analiza I.1, zima globalna lista zadań

Zauważone błędy bardzo proszę zgłaszać mailem lub na ćwiczeniach. Z góry dziękuję :-)

SZEREGI LICZBOWE. s n = a 1 + a a n = a k. k=1. aq n = 1 qn+1 1 q. a k = s n + a k, k=n+1. s n = 0. a k lim n

LICZBY, RÓWNANIA, NIERÓWNOŚCI; DOWÓD INDUKCYJNY

Materiały do ćwiczeń z Analizy Matematycznej I

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Szeregi liczbowe

Szeregi liczbowe. 15 stycznia 2012

tek zauważmy, że podobnie jak w dziedzinie rzeczywistej wprowadzamy dla funkcji zespolonych zmiennej rzeczywistej pochodne wyższych rze

Szeregi liczbowe. Szeregi potęgowe i trygonometryczne.

Rozkład normalny (Gaussa)

8. Jednostajność. sin x sin y = 2 sin x y 2

ANALIZA FOURIEROWSKA szybkie transformaty Fouriera

3.1. Ciągi liczbowe - ograniczoność, monotoniczność, zbieżność ciągu. Liczba e. Twierdzenie o trzech ciągach.

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU. Wprowadzenie. = =

Analiza numeryczna. Stanisław Lewanowicz. Aproksymacja funkcji

Analiza matematyczna. Robert Rałowski

Analiza matematyczna i algebra liniowa

Równania liniowe rzędu drugiego stałych współczynnikach

Metody badania zbieżności/rozbieżności ciągów liczbowych

n k n k ( ) k ) P r s r s m n m n r s r s x y x y M. Przybycień Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka

CAŁKA NIEOZNACZONA. F (x) = f(x) dx.

Wykład 19. Matematyka 3, semestr zimowy 2011/ grudnia 2011

Zadanie 1.6. Niech n N, a R + \ N, a 2 = n. Wykazać, że a / Q. Zadanie 1.7. Wykazać następujące twierdzenia za pomocą indukcji matematycznej.

460 Szeregi Fouriera. Definicja. Definicja. Układ trygonometryczny. Definicja Układ ortogonalny funkcji ( ϕ n

Wyższe momenty zmiennej losowej

O liczbach naturalnych, których suma równa się iloczynowi

Matematyka 2. dr inż. Rajmund Stasiewicz

Zasada indukcji matematycznej. Dowody indukcyjne.

1. Granica funkcji w punkcie

2 n < 2n + 2 n. 2 n = 2. 2 n 2 +3n+2 > 2 0 = 1 = 2. n+2 n 1 n+1 = 2. n+1

FILTRY ANALOGOWE Spis treści

+ ln = + ln n + 1 ln(n)

Relaksacja. Chem. Fiz. TCH II/19 1

ZBIEŻNOŚĆ CIĄGU ZMIENNYCH LOSOWYCH. TWIERDZENIA GRANICZNE

Zadania z Matematyka 2 - SIMR 2008/ szeregi zadania z rozwiązaniami. n 1. n n. ( 1) n n. n n + 4

5. Szeregi liczbowe. A n = A = lim. a k = lim a k, a k = a 1 + a 2 + a

Wektory Funkcje rzeczywiste wielu. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Funkcje trygonometryczne Moduł - dział -temat Funkcje trygonometry czne dowolnego kąta

Ciągi liczbowe wykład 3

5. Zasada indukcji matematycznej. Dowody indukcyjne.

2. Nieskończone ciągi liczbowe

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2014/15. n = Rozwiązanie: Stosując wzór na wartość współczynnika dwumianowego otrzymujemy

Analiza numeryczna Kurs INP002009W. Wykład 1 Narzędzia matematyczne. Karol Tarnowski A-1 p.223

Teoria. a k. Wskaźnik sumowania można oznaczać dowolną literą. Mamy np. a j = a i =

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17

Zakres materiału obowiązujący do egzaminu poprawkowego z matematyki klasa 2 Ha i 2 Lb 2011 str 1

INDUKCJA MATEMATYCZNA

Matematyka ETId I.Gorgol Twierdzenia o granicach ciagów. Twierdzenia o granicach ciagów

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

Funkcja wykładnicza i logarytm

Materiały do wykładu Matematyka Stosowana 1. Dariusz Chrobak

Relacje rekurencyjne. będzie następująco zdefiniowanym ciągiem:

Estymacja przedziałowa

Funkcje trygonometryczne Moduł - dział -temat Funkcje trygonometry czne dowolnego kąta

Prawdopodobieństwo i statystyka

Automatyka i Robotyka Analiza Wykład 23 dr Adam Ćmiel

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2014/15. n 4n n 1

7. Różniczkowanie. x x. f (x 0 ) = df(x). dx x=x0 Pierwsze oznaczenie pochodzi od Lagrange a, a drugie od Leibniza.

Funkcja generująca rozkład (p-two)

Wykład III. Granice funkcji. f : R A R, A przedział. f określona w x. K M x. lim. lim. Granice niewłaściwe:

Metrologia: miary dokładności. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

ma rozkład złożony Poissona z oczekiwaną liczbą szkód równą λ i rozkładem wartości pojedynczej szkody takim, że Pr( Y

Twierdzenia graniczne:

Analiza matematyczna dla informatyków

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\Fourier.doc. Drgania i fale II rok Fizyki BC. zawierają fazy i amplitudy.

N ( µ, σ ). Wyznacz estymatory parametrów µ i. Y które są niezależnymi zmiennymi losowymi.

Wykład 3 : Podstawowe prawa, twierdzenia i reguły Teorii Obwodów

Analiza matematyczna dla informatyków

MACIERZE STOCHASTYCZNE

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z matematyki w klasie III poziom rozszerzony

Repetytorium z Matematyki Elementarnej Wersja Olimpijska

Zajęcia nr. 2 notatki

( ) WŁASNOŚCI MACIERZY

[ ] ( x) Wzory postawowe: (w przedziałach, w których f i F są określone) Metody całkowania. arctg. dx = arcsinx+

Matematyka I. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr zimowy 2018/2019 Wykład 11

Od wzorów skróconego mnoŝenia do klasycznych nierówności

GENEZA WYZNACZNIKA. Układ równań liniowych z dwiema niewiadomymi. Rozwiązania układu metodą eliminacji Gaussa

Transkrypt:

EAIiIB-Iormatya - Wyład 3- dr Adam Ćmiel miel@.agh.edu.pl Ciągłość uji w puie e. Fuję : azywamy iągłą w puie jeżeli Heie Cauhy Uwaga: Put ale ie musi być putem supieia zbioru. Jeżeli jest putem izolowaym zbioru to z deiiji uja jest iągła w puie izolowaym. Jeżeli atomiast jest putem supieia zbioru to z deiiji uja jest iągła w puie supieia. Ciągłość putowa uji : e. Fuja : jest putowo iągła w jeżeli jest iągła w ażdym puie zbioru zyli H C Ciągłość jedostaja e. Fuja jest jedostajie iągła w gdy Bezpośredio z deiiji otrzymujemy orzystają z tautologii { y : ϕy} {y : ϕy} Tw. Jeżeli jest jedostajie iągła a to jest putowo iągła a. Problem. Ja pratyzie badać jedostają iągłość uji? Użytezym pojęiem jest tzw. moduł iągłośi uji. e. Modułem iągłośi uji : azywamy uję } : sup{ d Tw. Fuja : jest jedostajie iągła a owód. : jest jedostajie iągła a y y A y A

EAIiIB-Iormatya - Wyład 3- dr Adam Ćmiel miel@.agh.edu.pl Przyład. Poazać że jest jedostajie iągła a przedziale [ sup { : } sup{ + } sup{ Stąd wię jest jedostajie iągła a przedziale [. + ++ } Twierdzeia o ujah iągłyh Tw. Weierstrassa Jeżeli uja [ ] : sup i ab i [ a : [ a jest iągła a [a to ograizoa i [ a owód. Ograizoość od góry. la dowodu ie wprost załóżmy że uja ie jest ograizoa od góry. Istieje wię iąg [a tai że. Z twierdzeia Bolzao-Weierstrassa wyia że z ograizoego iągu moża wybrać podiąg zbieży tz. [ a. Z iągłośi uji otrzymujemy o jest w sprzezośi z atem ażdy podiąg iągu rozbieżego do iesońzoośi jest rozbieży do iesońzoośi. Osiągaie resu górego M sup. Jeśli res góry M zbioru wartośi uji ie jest a [ osiągięty to jest o putem supieia zbioru wartośi uji. Istieje wię iąg [a tai że M. Z twierdzeia Bolzao-Weierstrassa istieje podiąg zbieży [ a. Z iągłośi uji otrzymujemy M. Tw. arbou o przyjmowaiu wartośi pośredih Jeżeli : I - iągła a przedziale I to y y Iy < < I owód. ozważmy pomoizą uję g-y. Fuja g przyjmuje a ońah przedziału [l p ] gdzie l mi{ } i p ma{ } wartośi różyh zaów tz. g l g p <. Nieh s będzie środiem przedziału [l p ]. Jeśli gs to twierdzeie zostało udowodioe. W przeiwym przypadu rozważamy przedział [l p ] zastępują jede z ońów l p putem s ta aby g l g p. Powtarzamy powyższą proedurę ostruują iąg przedziałów [l p ] i ih < środów s. Jeśli dla pewego otrzymamy gs to twierdzeie jest udowodioe. Jeśli ie to sostruowaliśmy dwa iągi zbieże: iemalejąy i ograizoy od góry l oraz ierosąy i pl ograizoy od dołu p przy zym p l. Stąd l p. Z tw. o

EAIiIB-Iormatya - Wyład 3- dr Adam Ćmiel miel@.agh.edu.pl zahowaiu słabej ierówośi w graiy otrzymujemy g wię g o ońzy dowód. Tw. Catora Fuja jedostajie iągła a [a : [ a - iągła a przedziale domiętym [a jest ow: ie wprost. Nieprawda że jest jedostajie iągła [ ' < ' < ] ~ [ a ' [ a [ a ' [ ab ] ' < '. la ażdego zyli w szzególośi dla ' ' też istieją iągi taie że < i istieje taie. ' Poieważ jest iągiem w [a wię moża z iego wybrać podiąg zbieży ' ' mamy + sąd wyia że ' i ' ' wię '. Z waruu trójąta. Z iągłośi uji mamy o przezy waruowi Tw: o loalym zahowaiu zau Jeżeli uja : a b - iągła a przedziale otwartym ab ab i to istieje otozeie putu powiedzmy K taie że K. owód. ie wprost gdyby w ażdym otozeiu putu istiały puty w tóryh to istieje iąg tyh putów zbieży do. Z iągłośi uji i twierdzeia o zahowaiu słabej ierówośi w przejśiu graizym wyia że sprzezość Tw. o iągłośi uji odwrotej. Jeżeli uja jest iągła i rosąa malejąa to uja odwrota : I gdzie I dowoly przedział jest iągła i rosąa malejąa. owód. Nieh będzie iągła i rosąa w przedziale I. Z tw.arbou wyia że iągły obraz przedziału jest przedziałem J[I] jest przedziałem a jest ują różowartośiową. Istieje wię : JI i jest rosąa dowód ie wprost. Aby wyazać iągłość uji w puie y przedziału J wystarzy wyazać że jeśli y y to y y. Gdyby iąg ie dążył do graiy to iesońzeie wiele wyrazów leżałoby a zewątrz przedziału - + zyli spełiałoby jedą z ierówośi < - +. W pierwszym przypadu y < - -η tu orzystamy z założeia że jest rosąa. W drugim y + +η η i η.wobe tego iesońzeie wiele wyrazów y leżałoby a zewątrz przedziału y -η y +η o przezy założeiu ze y y. Ciągłość złożeia Tw. Jeżeli jest iągła w puie a g jest iągła w puie to iągła w puie. Tw. Jeżeli jest iągła a zbiorze A i g jest iągła a zbiorze B to go złożeie z g jest go jest iągła a zbiorze A. Tw. Jeżeli jest jedostajie iągła a zbiorze A i g jest jedostajie iągła a zbiorze B to jedostajie iągła a zbiorze A. go jest 3

EAIiIB-Iormatya - Wyład 3- dr Adam Ćmiel miel@.agh.edu.pl owód Powyższe twierdzeia są atyhmiastową oseweją deiiji złożeia uji i deiiji odpowiedio putowej i jedostajej iągłośi uji. Ciągłość sumy różiy ilozyu i ilorazu uji rzezywistyh zmieej rzezywistej : ; g : Tw Jeżeli i g są iągłe w puie puie. Jeżeli i g są iągłe a zbiorze to A to + g + g g zbiorze. Jeżeli i g są jedostajie iągłe a zbiorze to to Wiosi zbiorze uje g i g g g g + g ie musza być jedostajie iągłe g g g są iągłe w g są iągłe a g są jedostajie iągłe a º Wielomia jest ują iągłą bo jest o sumą uji iągłyh oraz ilozyów uji iągłyh. º Fuja wymiera jest iągła bo jest ilorazem dwóh iągłyh wielomiaów. owodzi się że 3º Fuja potęgowa jest iągła tz Z uwagi a rówość wystarzy udowodić iągłość w puie tz. ćwizeia 4º Fuja wyładiza jest iągła a a. Z uwagi a rówość a a a wystarzy udowodić iągłość w puie ćwizeia 5º Fuje trygoometryze są iągłe p si si ćwizeia Wiosi. Fuje logarytmize i ylometryze są iągłe bo są odwrote do uji iągłyh Fuje elemetare zyli wszystie powyższe oraz taie tóre moża otrzymać z poprzedih przez sońzoą ilość działań arytmetyzyh oraz złożeń są iągłe w swoih aturalyh dziedziah. Uzupełieie. Ciągłość uji wyładizej. Należy poazać że a a. Z uwagi a rówość a a a wystarzy poazać iągłość uji wyładizej w puie zyli a a. Korzystają z deiiji Heiego graiy uji ależy poazać że a. Wiadomo że a i stąd a a + a + 4

EAIiIB-Iormatya - Wyład 3- dr Adam Ćmiel miel@.agh.edu.pl Z atu wyia że m m. Wobe tego a a a gdy a i a a a gdy a <. Stąd biorą N ma{ m } mamy N N a + zyli a. Ciągłość uji potęgowej. Należy poazać że. Z uwagi a rówość wystarzy poazać iągłość uji potęgowej w puie zyli. Korzystają z deiiji Heiego graiy uji ależy poazać że. Nieh N będzie taie że. Z tw. o arytmetye grai wiadomo że i. Wobe tego + +. ozważają wszystie wariaty związae z mootoizośią uji potęgowej i położeiem względem mamy ierówość mi{ } ma{ } z tórej wyia że + zyli o dowodzi iągłośi uji potęgowej w puie. Ciągłość uji siius. Należy poazać że si si. Z tożsamośi si si os si ograizoośi uji osius i ierówośi si mamy si si z tórej łatwo wyia iągłość uji sius. Podobie dowodzi się iągłośi uji osius. Fuje tages i otages jao ilorazy uji iągłyh są iągłe w swoih dziedziah. + 5