Projekt nr 4. Dynamika ujęcie klasyczne

Podobne dokumenty
PROJEKT NR 1 METODA PRZEMIESZCZEŃ

Projekt nr 1. Obliczanie przemieszczeń z zastosowaniem równania pracy wirtualnej

Drgania układu o wielu stopniach swobody

MECHANIKA 2. Drgania punktu materialnego. Wykład Nr 8. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

PROJEKT NR PROJEKT NR 3 OBLICZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W POWŁOKACH ZBIORNIKÓW OSIOWO SYMETRYCZNYCH

Obliczanie układów statycznie niewyznaczalnych metodą sił.

MECHANIKA II. Drgania wymuszone

Rys. 1. Rozwiązanie zadania rozpoczniemy od wyznaczenia wartość momentów zginających wywołanych działaniem siły 20[kN]. Rys. 2

Katedra Mechaniki Konstrukcji ĆWICZENIE PROJEKTOWE NR 1 Z MECHANIKI BUDOWLI

METODA PASM SKOŃCZONYCH PŁYTY DWUPRZĘSŁOWE

2kN/m Zgodnie z wyznaczonym zadaniem przed rozpoczęciem obliczeń dobieram wstępne przekroje prętów.

DYNAMIKA RAM WERSJA KOMPUTEROWA

Obliczanie sił wewnętrznych w powłokach zbiorników osiowo symetrycznych

POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH ZAKŁAD MACHANIKI BUDOWLI

gruparectan.pl 1. Metor Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą przemieszczeń Rys. Schemat układu Współrzędne węzłów:

MECHANIKA II. Drgania wymuszone

Część ZADANIA - POWTÓRKA ZADANIA - POWTÓRKA. Zadanie 1

Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż.

Analiza dynamiczna fundamentu blokowego obciążonego wymuszeniem harmonicznym

Dr inż. Janusz Dębiński

Fizyka 12. Janusz Andrzejewski

Ćwiczenie nr 3. Obliczanie układów statycznie niewyznaczalnych metodą sił.

1. METODA PRZEMIESZCZEŃ

OBLICZANIE RAM METODĄ PRZEMIESZCZEŃ WERSJA KOMPUTEROWA

Laboratorium Mechaniki Technicznej

PROJEKT NR 2 STATECZNOŚĆ RAM WERSJA KOMPUTEROWA

1. Obciążenie statyczne

Obciążenia. Wartość Jednostka Mnożnik [m] oblicz. [kn/m] 1 ciężar [kn/m 2 ]

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

5. METODA PRZEMIESZCZEŃ - PRZYKŁAD LICZBOWY

Uwaga: Linie wpływu w trzech prętach.

DRGANIA MECHANICZNE. Poniższe materiały tylko dla studentów uczęszczających na zajęcia. Zakaz rozpowszechniania i powielania bez zgody autora.

Zgodnie z wyznaczonym zadaniem przed rozpoczęciem obliczeo dobieram wstępne przekroje prętów.

Laboratorium Dynamiki Maszyn

Zadanie: Narysuj wykres sił normalnych dla zadanej kratownicy i policz przemieszczenie poziome węzła G. Zadanie rozwiąż metodą sił.

PRAKTYCZNE METODY OBLICZENIOWE PRZYKŁAD NA PODSTAWIE REALNEJ KONSTRUKCJI WPROWADZANEJ DO PROGRAMU AUTODESK ROBOT STRUCTURAL ANALYSIS

Przykłady obliczeń belek i słupów złożonych z zastosowaniem łączników mechanicznych wg PN-EN-1995

WYZNACZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W BELCE

METODA SIŁ KRATOWNICA

WYKŁAD NR 3 OPIS DRGAŃ NORMALNYCH UJĘCIE KLASYCZNE I KWANTOWE.

Siła elektromotoryczna

OBLICZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W POWŁOKACH ZBIORNIKÓW OSIOWO SYMETRYCZNYCH

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Ruch drgający

{H B= 6 kn. Przykład 1. Dana jest belka: Podać wykresy NTM.

700 [kg/m 3 ] * 0,012 [m] = 8,4. Suma (g): 0,138 Ze względu na ciężar wykończenia obciążenie stałe powiększono o 1%:

Przykład 4.2. Sprawdzenie naprężeń normalnych

STATYKA Z UWZGLĘDNIENIEM DUŻYCH SIŁ OSIOWYCH

Wykład z modelowania matematycznego. Przykłady modelowania w mechanice i elektrotechnice.

- 1 - ANALIZA STATYCZNA BELKI

BADANIE REZONANSU W SZEREGOWYM OBWODZIE LC

Linie wpływu w belce statycznie niewyznaczalnej

POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTYTUT OBRABIAREK I TECHNOLOGII BUDOWY MASZYN. Ćwiczenie D-3

Kolokwium z mechaniki gruntów

OBLICZENIE RAMY METODĄ PRZEMIESZCZEŃ (wpływ temperatury)

2ql [cm] Przykład Obliczenie wartości obciażenia granicznego układu belkowo-słupowego

Drgania. O. Harmoniczny

Analiza drgań belki utwierdzonej na podstawie pomiarów z zastosowaniem tensometrii elektrooporowej. KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE EKSPERYMENTU

Spis treści. Wstęp Część I STATYKA

Rama statycznie wyznaczalna

WYNIKI OBLICZEN MASZT KRATOWY MK-3.0/CT. Wysokość = 3.0 m

Wykład 9. Fizyka 1 (Informatyka - EEIiA 2006/07)

Drgania wymuszone - wahadło Pohla

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

Wyznaczanie współczynnika sztywności sprężyny. Ćwiczenie nr 3

WYNIKI OBLICZEN MASZT KRATOWY MK-6.0/CT. Wysokość = 6.0 m

WIBROIZOLACJA określanie właściwości wibroizolacyjnych materiałów

Opracowanie: Emilia Inczewska 1

= 2 42EI 41EI EI 2 P=15 M=10 M=10 3EI. q=5. Pret s-p. Pret s-p. Pret s-p. Pret s-p. Pret s-l.

DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH

dr inż. Paweł Szeptyński materiały pomocnicze do przedmiotu MECHANIKA TEORETYCZNA DYNAMIKA - ZADANIA

Ćwiczenie nr 3: Wyznaczanie nośności granicznej belek Teoria spręŝystości i plastyczności. Magdalena Krokowska KBI III 2010/2011

Rozwiązywanie ramy statyczne niewyznaczalnej Metodą Sił

VII. Drgania układów nieliniowych

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

a, F Włodzimierz Wolczyński sin wychylenie cos cos prędkość sin sin przyspieszenie sin sin siła współczynnik sprężystości energia potencjalna

Drgania. W Y K Ł A D X Ruch harmoniczny prosty. k m

Węzeł nr 28 - Połączenie zakładkowe dwóch belek

Wytrzymałość Materiałów

Wytrzymałość Konstrukcji I - MEiL część II egzaminu. 1. Omówić wykresy rozciągania typowych materiałów. Podać charakterystyczne punkty wykresów.

DRGANIA ELEMENTÓW KONSTRUKCJI

Podpory sprężyste (podatne), mogą ulegać skróceniu lub wydłużeniu pod wpływem działających sił. Przemieszczenia występujące w tych podporach są

Obliczanie układów statycznie niewyznaczalnych. metodą sił

OBLICZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W POWŁOKACH ZBIORNIKÓW OSIOWO-SYMETRYCZNYCH

Równania różniczkowe opisujące ruch fotela z pilotem:

BADANIA UZUPEŁNIONE SYMULACJĄ NUMERYCZNĄ PODSTAWĄ DZIAŁANIA EKSPERTA

PRZYKŁADOWE ZADANIA. ZADANIE 1 (ocena dostateczna)

Obliczenia statyczne wybranych elementów konstrukcji

Drgania i fale II rok Fizyk BC

Obsługa programu Soldis

Wstępne obliczenia statyczne dźwigara głównego

Ruch drgajacy. Drgania harmoniczne. Drgania harmoniczne... Drgania harmoniczne... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż.

Zadanie 1 Zadanie 2 tylko Zadanie 3

Wewnętrzny stan bryły

Stateczność ramy. Wersja komputerowa

1.5 Badanie drgań modelu cząsteczki czteroatomowej(m20)

Pręt nr 0 - Element drewniany wg PN-EN 1995:2010

5.3. WIBROIZOLACJA MASZYN I URZĄDZEŃ

1 9% dla belek Strata w wyniku poślizgu w zakotwieniu Psl 1 3% Strata od odkształceń sprężystych betonu i stali Pc 3 5% Przyjęto łącznie: %

= 0,05 m - wychylenie początkowe = 0 m/s - prędkość początkowa

3 Podstawy teorii drgań układów o skupionych masach

Transkrypt:

Projekt nr 4 Dynamika POLITECHNIKA POZNAŃSKA WYDZIAŁ BUDOWNICTWA I INŻYNIERII ŚRODOWISKA INSTYTUT KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH ZAKŁAD MECHANIKI BUDOWLI Projekt nr 4 Dynamika ujęcie klasyczne Konrad Kaczmarek Albert Kawałek Grupa B Semestr IV Rok akademicki 0/04 Politechnika Poznańska - - Albert Kawałek, Konrad Kaczmarek

m = kg m =400 kg =60kg P amplituda siły wymuszającej P=6, kn p częstotliwość siły wymuszającej p=0,6 Hz Projekt nr 4 - Dynamika Dla podanego układu należy :.Obliczyć częstości i postacie drgań własnych. Obliczyć amplitudy drgań wymuszonych, siły bezwładności, obwiednię dynamicznych momentów zginających i sprawdzić maksymalne naprężenia normalne uwzględniając także obciążenie statyczne ciężarami mas. I0 I y =060 cm 4 W y =78c =67 knm =67000 Nm m P (t) m,,8, [m] Łańcuch kinematyczny: SSD= q Drganie własne: () B () B q m B () = q B () = m q B () = m q B () = m B =B () +B () B =B () B =B () () +B B = ( +m ) q m B () B () = B = m B = ) q B () B () q =δ B () +δ B () +δ B () +δ () +δ () =δ B () +δ B () +δ B () +δ () +δ () =δ B () +δ B () +δ B () +δ () +δ () q =δ B +δ B +δ =δ B +δ B +δ =δ B +δ B +δ Politechnika Poznańska - - Albert Kawałek, Konrad Kaczmarek

q +δ ( +m +δ m +δ =0 +δ ( +m +δ m q +δ ) =0 +δ ( +m ) q +δ m q +δ ) =0 q = cos ωt q = ω cosω t = cosωt = ω cosω t = A cosωt q = A ω cos ω t cosω t δ ( +m ) ω cos ω t δ m ω cos ωt δ ) A ω cos ω t=0 cosω t δ ( +m ) ω cos ωt δ m ω cosω t δ ) A ω cosω t=0 A cosω t δ ( +m ) ω cosωt δ m ω cos ω t δ ) A ω cos ω t=0 ( δ ( +m )ω ) δ m ω A δ )ω =0 δ ( +m )ω + ( δ m ω ) A δ )ω =0 δ ( +m )ω δ m ω +A ( δ )ω )=0 Wyznaczenie rozkładumomentów zginających M i metodą sił : δ ik = M i M k Stan X: dx, gdzie M i, M k wykresy momentów zginających od siły jednostkowej, po kierunku,,i' ' i,, k ' '. 6 6 X = 6 M 0 Siła jednostkowa po kierunkuq :,6,,, 0,6 δ X +δ P =0 X = δ P δ δ = M dx= ( 6 6 6+6, 6+ 6 9, 6)= δ P = M M P X = 87,9787 9, =0,60 0,96 dx= (,,,,,8 (,+ 6) 6,, 6,)= 87,9787,776 0,9 0,9 0,9 0,68 n ` 0,6 0,96 Politechnika Poznańska - - Albert Kawałek, Konrad Kaczmarek

Siła jednostkowa po kierunku : δ = 9, 0 δ P = M M P X = δ P δ = 48,6 9, = 0,460 dx= (,8 (,+ 6)+, 6+ 6 48,6 )=,08 0,076 0,076 0,46,07 0,46 n M 0,08 p ` Siła jednostkowa po kierunku :,6 7, 0, 7,,6 δ P = M M P X = δ P δ = 48, 9, =,06 0,40 dx= ( 6 6 6, 6 ( 6+ 7,) 7, 6)= 48, 0,096 0,9 0,807 0,807 0,06 n,06 ` 0,40 Przyjmuję masę porównawczą : M = kg m =6 M m =80 M = M Politechnika Poznańska - 4 - Albert Kawałek, Konrad Kaczmarek

( δ ( M +6 M )ω ) δ 6M ω A δ (80M+M)ω =0 δ (M+6M)ω + ( δ 6M ω ) A δ (80M+M)ω =0 δ (M+6M)ω δ 6M ω + A ( δ (80M+M)ω )=0 ( δ 77Mω ) δ 6M ω A δ 9M ω =0 δ 77Mω + ( δ 6M ω ) A δ 9 M ω =0 δ 77Mω δ 6 M ω + A ( δ 9 M ω )=0 Obliczenie współczynników macierzy podatności: δ ' = M dx=,776,,776+,776,8 (,776 0,9) +,8 0,9 ( 0,9,776)+, 0,9 0,9+ 0,9 0,9=,04 δ ' = M dx=,,07,07+ +,8,07 (,07+ 0,076) +,8 0,076 ( 0,076+,07)+0,076, 0,076+ 0,076 0,076=, δ ' = M dx= 0,9 6 0,9+ 0,9, ( 0,9 0,807) +, 0,807 ( 0,807 0,9)+ 0,807 0,807=0,98 δ ' = M M dx=,776,,07+,776,8 (,07+ 0,076) 0,9,8 ( 0,076+,07) 0,9, 0,076 0,076 0,9=,76 δ ' = M M dx=,776, 0,096,776,8 ( 0,096+ 0,9) +,8 0,9 ( 0,9+ 0,096)+, 0,9 ( 0,9 0,807) 0,9 0,807= 0,900 δ ' = M M dx=,07, 0,096,07,8 ( 0,096+ 0,9) 0,076,8 ( 0,9+ 0,096)+, 0,076 ( 0,9+ 0,807)+ 0,076 0,807= 0,647 δ ' =,04 δ ' =, δ ' =0,98 δ ' =,76 δ ' = 0,900 δ ' = 0,647 Podstawiamy: λ= M ω Politechnika Poznańska - - Albert Kawałek, Konrad Kaczmarek

(,04 77 λ),76 6 λ+ A 0,900 9 λ=0,76 77 λ+ (, 6 λ )+ A 0,647 9 λ=0 + 0,900 77 λ+ 0,647 6 λ+ A ( 80,9 9 λ )=0 ( 49,47 λ) 44,44 λ+ A 7,984 λ=0 9, λ+ ( 8,8λ)+A,984 λ=0 9,77λ+ 4,77λ+A ( 80,90λ )=0 49,47 λ 44,44λ 7,984 λ 9, λ 8,8 λ,984 λ 9,77λ 4,77λ 80,90λ =0 ( 49,47 λ ) ( 8,8 λ) ( 80,90 λ) 44,44 λ,984 λ 9,77 λ+ 9, λ 4,77 λ 7,984 λ 7,984 λ ( 8,8 λ) 9,77 λ+,984 λ 4,77 λ ( 49,47 λ) ( 80,90 λ) ( 44,44 λ) ( 9, λ )=0 Otrzymane z równania lambdy to: λ =0,007 λ =0,00070 λ =0,00889 Podstawiono lambdy do wzoru: ω= λ M ω = 0,007 67000 =40,6 rad s ω = 0,00070 67000 =80,0 rad s ω = 0,00889 67000 =0,9 rad s Politechnika Poznańska - 6 - Albert Kawałek, Konrad Kaczmarek

I postać drgań własnych: Dla : = ; λ=λ (,04 77λ),76 6 λ+ A 0,900 9 λ=0,76 77 λ+ (, 6λ)+ A 0,647 9 λ=0 ( 49,47 0,007) 44,44 0,007+A 7,984 0,007=0 9, 0,007+ ( 8,8 0,007)+A,984 0,007=0 = =,06 A = 0,497 II postać drgań własnych: Dla : = ; λ=λ (,04 77λ),76 6λ+ A 0,900 9 λ=0,76 77 λ+ (, 6λ)+ A 0,647 9 λ=0 ( 49,47 0,0007) 44,44 0,0007+A 7,984 0,0007=0 9, 0,0007+ ( 8,8 0,0007)+ A,984 0,0007=0 = =,490 A = 0,8649 III postać drgań własnych: Przyjęto: = ;λ=λ (,04 77 λ),76 6 λ+ A 0,900 9 λ=0,76 77 λ+ (, 6 λ)+ A 0,647 9λ=0 ( 49,47 0,00889) 44,44 0,00889+A 7,984 0,00889=0 9, 0,00889+ ( 8,8 0,00889)+A,984 0,00889=0 = = 0,664 A =,9706 Politechnika Poznańska - 7 - Albert Kawałek, Konrad Kaczmarek

Postacie drgań własnych z y Projekt nr 4 - Dynamika -0,49,06-0,49 I postać drgań własnych -0,8649-0,8649 -,40 II postać drgań własnych,9706,9706-0,664 III postać drgań własnych Politechnika Poznańska - 8 - Albert Kawałek, Konrad Kaczmarek

Projekt nr 4 - Dynamika Obliczenie amplitud drgań wymuszonych: P (t) m m,,8, [m] Układ sił B i +P (t ) P (t)= Pcospt m = kg m =400 kg =60 kg P amplituda siły wymuszającej P=6, kn p częstotliwość siły wymuszającej p=0,6 Hz =67kNm =67000 Nm p=0,6 π=9,4 rad s q =δ B +δ B +δ +δ P (t) =δ B +δ B +δ +δ P (t) =δ B +δ B +δ +δ P(t ) q +δ ( +m +δ m +δ =δ P (t) +δ ( +m +δ m q +δ =δ P (t) +δ ( +m ) q +δ m q +δ ) =δ P (t) q = cos p t q = p cos p t = cos p t q = p cos pt = A cos p t q = A p cos pt cos p t δ ( +m ) p cos p t δ m p cos p t δ ) A p cos p t=δ Pcospt cos p t δ ( +m ) p cos p t δ m p cos p t δ ) A p cos pt=δ Pcospt A cos p t δ ( +m ) p cos p t δ m p cos p t δ ) A p cos p t=δ Pcospt ( δ ( +m ) p ) δ m p A δ ) p =δ P δ ( +m ) p + ( δ m p ) A δ ) p =δ P δ ( +m ) p δ m p + A ( δ ) p )=δ P Przyjmuję masę porównawczą : M = kg m =6 M m =80 M = M Politechnika Poznańska - 9 - Albert Kawałek, Konrad Kaczmarek

Projekt nr 4 - Dynamika ( 49,47 M p ) 44,44 M p + A 7,984 M p = δ' P 9, M p + ( 8,8 M p )+A,984 M p = δ' P 9,77 M p + 4,77 M p + A ( 80,90 M p )= δ ' P ( 49,47 67000 9,4 ) 44,44 67000 9,4 +A 7,984 9, 67000 9,4 + ( 8,8 67000 9,4 )+A,984 9,77 67000 9,4 + 4,77 67000 9,4 + A ( 80,90 67000 9,4 =,76 67000 600 67000 9,4 =, 600 67000 67000 9,4 )= 0,647 600 67000 ( 6,6),947+ A,000=0,00968,4+ (,4)+A,6477=0,00,7+ 0,78+ A (,4060)= 0,007 wyniki : =0,00098 m = 0,007490 m A =0,00060 m Obliczenie amplitud sił bezwładności: B i =m p A i cos( pt ) założono: cos( pt )= B =88 9,4 0,00098=,7N =,kn B =00 9,4 ( 0,007490)= 4048,4 N = 40,kN B =960 9,4 0,00060=790,06 N =,8kN Obwiednia momentów dynamicznych: Stan p 8,96 6,76 89,76,96 6,kN 40,kN n [knm],,,8,8 kn, [m] δ = 9, δ p = [,96, (06+,96) ] + +[,,8 89,76+06 ] + 0,8 7,68 8,000 9,6 0,4 4,400 +[ 6,8 06+89,76 ] + +[,, 6,76 ] = 7,080 M d [knm] x = δ p δ = 7,080 9,000 =9,6kN Politechnika Poznańska - 0 - Albert Kawałek, Konrad Kaczmarek

0,6 6, 9,6 6,kN 40,kN,,,8 kn`,,8, 0,8 8,000,6 4,400 7,68 M d [knm] Wykres momentów od obciążenia statycznego: F =m g= 9,8=88N =,88kN F =m g=400 9,8=94N=,94 kn F = g=60 9,8=494N=,494kN 47,796 kn Stan,, P ' ',494kN,94kN δ X +δ P =0 X = δ P δ δ = 9, 8, kn 47,796 kn,88kn,494kn 9,9 7,9 0 84,9 9,9 δ P = M M P dx=,, 7,9,,8 ( 7,9+ 84,9) 6,8 ( 84,9+ 7,9) 84,9, 6 9,9, 6 6 6,6 9,9= X = 6,6 =, kn 9, Politechnika Poznańska - - Albert Kawałek, Konrad Kaczmarek

,06 kn,494kn,94kn,7 kn, kn,06kn,88kn,494kn 8,89,4,4 8, M stat n [knm] Sprawdzenie naprężeń normalnych: M MAX =, M STMAX + M DYNMAX =, 8,+ 7,7=4,7 knm M MAX W = 470 78 =4 MPa>MPa Naprężenia występujące w przekroju są zdecydowanie większe niż dopuszczalne, należy przyjąć inny przekrój. Politechnika Poznańska - - Albert Kawałek, Konrad Kaczmarek