Własności optyczne półprzewodników

Podobne dokumenty
Własności optyczne półprzewodników

gdzie E jest energią całkowitą cząstki. Postać równania Schrödingera dla stanu stacjonarnego Wprowadźmy do lewej i prawej strony równania Schrödingera

Oddziaływanie fali elektromagnetycznej z ośrodkiem

Oddziaływanie fali elektromagnetycznej z ośrodkiem

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI - CD. Zjawisko indukcji elektromagnetycznej polega na powstawaniu prądu elektrycznego w

Własności optyczne półprzewodników

Eikonał Optyczny.doc Strona 1 z 6. Eikonał Optyczny

Rezonansowe tworzenie molekuł mionowych helu i wodoru oraz ich rotacyjna deekscytacja

BADANIE WYBRANYCH STRUKTUR NIEZAWODNOŚCIOWYCH

I. Metoda Klasyczna. Podstawy Elektrotechniki - Stany nieustalone. Zadanie k.1 Wyznaczyć prąd i w na wyłączniku. R RI E

4. Prąd stały Prąd i prawo Ohma. C s. i = i = t. i S. j = V u prędkość unoszenia ładunków. r r

Wykład 11. Kryształ. Na podstawie wykładu Prof. Dariusza Wasika. Ciało amorficzne

E2. BADANIE OBWODÓW PRĄDU PRZEMIENNEGO

Podsumowanie W2: V V c + V nc. Przybliżenie Pola Centralnego: H = H free +V = H 0 +V nc

OGÓLNE PODSTAWY SPEKTROSKOPII

BADANIE WYBRANYCH STRUKTUR NIEZAWODNOŚCIOWYCH

W Wymiana ciepła. Opór r cieplny Przewodzenie ciepła Konwekcja Promieniowanie Ekranowanie ciepła. Termodynamika techniczna

Nośniki swobodne w półprzewodnikach

[ ] D r ( ) ( ) ( ) POLE ELEKTRYCZNE

Kondensatory. Definicja pojemności przewodnika: C = q V. stosunek!adunku wprowadzonego na przewodnik do wytworzonego potencja!u.

ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU: PODSTAWY DYNAMIKI BRYŁY SZTYWNEJ

Własności optyczne półprzewodników

Politechnika Wrocławska Instytut Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych. Materiał ilustracyjny do przedmiotu. (Cz. 2)

Kwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego

Transmisja i odbicie fali na granicy dwóch ośrodków dielektrycznych

Badanie zależności natężenia wiązki promieniowania od odległości

Przejścia międzypasmowe

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

Tensorowe. Wielkości fizyczne. Wielkości i Jednostki UŜywane w Elektryce Wielkość Fizyczna to właściwość fizyczna zjawisk lub obiektów,

Prąd elektryczny U R I =

Proces stochastyczny jako funkcja dwóch zmiennych. i niepusty podzbiór zbioru liczb rzeczywistych T. Proces stochastyczny jest to funkcja

Rezonanse w deekscytacji molekuł mionowych i rozpraszanie elastyczne atomów mionowych helu. Wilhelm Czapliński Katedra Zastosowań Fizyki Jądrowej

Laboratorium Fizyki Cienkich Warstw. Ćwiczenie 7. Wyznaczanie współczynnika załamania cienkich warstw dielektrycznych metodą spektrofotometryczną

ψ przedstawia zależność

Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

ELEKTROCHEMIA. ( i = i ) Wykład II b. Nadnapięcie Równanie Buttlera-Volmera Równania Tafela. Wykład II. Równowaga dynamiczna i prąd wymiany

Elektrostatyka. + (proton) - (elektron)

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 6, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA. - Prąd powstający w wyniku indukcji elektro-magnetycznej.

1 n 0,1, exp n

3. Siła bezwładności występująca podczas ruchu ciała w układzie obracającym się siła Coriolisa

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej

Wykład 12. Reinhard Kulessa 1

Energia potencjalna jest energią zgromadzoną w układzie. Energia potencjalna może być zmieniona w inną formę energii (na przykład energię kinetyczną)

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Ruch obrotowy INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,

Optyka falowa. polaryzacja. dwójłomność optyczna. czym jest zjawisko polaryzacji stan a stopień polaryzacji sposoby polaryzacji

1 Płaska fala elektromagnetyczna

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Wstęp. Prawa zostały znalezione doświadczalnie. Zrozumienie faktu nastąpiło dopiero pod koniec XIX wieku.

Wykład Turbina parowa kondensacyjna

EXAFS lokalna sonda strukturalna. Wg. Agnieszka Witkowska i J. Rybicki

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Kryteria oceniania odpowiedzi. Arkusz A II. Strona 1 z 5

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

MATEMATYCZNE. Krzysztof

podsumowanie (E) E l Eds 0 V jds

dy dx stąd w przybliżeniu: y

WYKŁAD FIZYKAIIIB 2000 Drgania tłumione

Sprawozdanie powinno zawierać:

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.

STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD 5 WERYFIKACJA HIPOTEZ NIEPARAMETRYCZNYCH

5. Regulacja częstotliwościowa prędkości obrotowej silnika indukcyjnego klatkowego

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

WYKŁAD 1. W przypadku zbiornika zawierającego gaz, stan układu jako całości jest opisany przez: temperaturę, ciśnienie i objętość.

Wykład 15 Elektrostatyka

Analiza termodynamiczna ożebrowanego wymiennika ciepła z nierównomiernym dopływem czynników

Teoria Sygnałów. II rok Geofizyki III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 4. iωα. Własności przekształcenia Fouriera. α α

PRĄD ELEKTRYCZNY I SIŁA MAGNETYCZNA

Zespolona funkcja dielektryczna metalu

Fotonika. Plan: Wykład 3: Polaryzacja światła

Wzbudzenia sieci fonony

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

OSCYLATOR HARMONICZNY

Jak policzyć pole magnetyczne? Istnieją dwie metody wyznaczenia pola magnetycznego: prawo Biot Savarta i prawo Ampera.

Podstawowe definicje

Temat 13. Rozszerzalność cieplna i przewodnictwo cieplne ciał stałych.

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Wykład 2 Metoda Klasyczna część I

I. Elementy analizy matematycznej

Fale elektromagnetyczne spektrum

Wstęp do fizyki budowli

Indukcja elektromagnetyczna Indukcyjność Drgania w obwodach elektrycznych

Pole magnetyczne. Za wytworzenie pola magnetycznego odpowiedzialny jest ładunek elektryczny w ruchu

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywistej

29 Rozpraszanie na potencjale sferycznie symetrycznym - fale kuliste

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

System BCD z κ. Adam Slaski na podstawie wykładów, notatek i uwag Pawła Urzyczyna. Semestr letni 2009/10

Elektrodynamika. Część 8. Fale elektromagnetyczne. Ryszard Tanaś. Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

I.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona. Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona

Wyznaczanie długości fali światła metodą pierścieni Newtona

WYDZIAŁ FIZYKI, MATEMATYKI I INFORMATYKI POLITECHNIKI KRAKOWSKIEJ Instytut Fizyki LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI, ELEKTRONIKI I MIERNICTWA

Siła tarcia. Tarcie jest zawsze przeciwnie skierowane do kierunku ruchu (do prędkości). R. D. Knight, Physics for scientists and engineers

BADANIE DYNAMICZNEGO TŁUMIKA DRGA

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)

Funkcje i charakterystyki zmiennych losowych

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Transkrypt:

Własnośc opyczn półpzwodnków Andzj Wysmołk Wykład pzygoowany w opacu o wykłady powadzon na Wydzal Fzyk Unwsyu Waszawskgo pzz pof. Maana Gynbga oaz pof. Romana Sępnwskgo

Klasyfkacja pocsów opycznych śwało padając popagacja śwała w ośodku śwało po pzjścu pzz ośodk śwało odb Obc Tansmsja

Absopcja, lumnscncja, ozpaszn absopcja śwała jśl częsolwość blska częsolwoścom pzjść opycznych w ośodku san wzbudzony laksacja lumnscncja msja śwała pzz wzbudzony ośodk, n zawsz owazyszy absopcj, gdyż zmagazynowana nga moż zosać zamnona na cpło, zanm zosan wymowana absopcja lumnscncja pocsy bzpomns san podsawowy

Rozpaszan śwała lasyczn bz zmany ng foonu nlasyczn z zmaną ng foonu Pocsy nlnow wymagana duża nnsywność śwała

Sał opyczn Odbc na gancy ośodków. Współczynnk odbca: R P R P R moc odba P P moc padająca Współczynnk ansmsj T P T P Sposób dokładngo pomau: pzyządy dwuwązkow np.. Cay P P R P T W zczywsośc współczynnk załamana zalży od częsośc fal śwlnj dyspsja Gdyby n było absopcj, ozpaszana T R Popagacja śwała popzz pzzoczys mdum, ządzona js pzz współczynnk załamana n c υ

Współczynnk absopcj α: Absopcja Moc na jdnoskę powzchn - naężn śwała Zmana naężna śwała w wasw o gubośc dz P I S di αi z dz Po scałkowanu: I αz z I Pawo Ba Współczynnk absopcj zalży od częsośc śwała popagującgo sę w ośodku, sąd dany maał opyczny moż absobować jakś bawy a nn n Gęsość opyczna absobancja: O.D. log I d I Pzydan w laboaoum pzy wyboz flów opycznych logt

I Wlokon odbca -R R-R R -R R I αz R R I 3αz Suma cągu gomyczngo: T d Gdy α duż ylko dwa odbca: R αd T I R 4 R I 5αz R T αd I R T αd R R Gdy α badzo mał R T T

Tansmsja waswy kzmu Zbadajmy ansmsję gęsość opyczną waswy kzmu o gubośc µm, dla długośc fal 63.8nm las H-N. Współczynnk absopcj dla j długośc fal wynos α3.8 3 cm -, naomas współczynnk odbca kzmu R.35. αd 3.8 3 6 3.8 Iloczyn αd js duży, możmy węc zandbać wlokon odbca, zam: T R αd.35 3.8.95 O.D. log.95.5 Gdybyśmy n uwzględnl odbca R dosalbyśmy: O.D..434αd.434 3.8.65 T,

Absopcja ozpaszan Rozpaszan śwała spowodowan js obcnoścą zman współczynnka załamana na obszaach mnjszych nż długość fal moż być spowodowan obcnoścą domszk, dfków czy ż nnych njdnoodnośc w kyszal Innsywność wązk popagującj sę w danym kunku pzz ozpaszając mdum zanka wykładnczo: σ s I z I p N z Gdz N lczba cnów ozpaszających w jdnosc objęośc, σ s pzkój czynny na ozpaszan wyma powzchn. Wzó dnyczny jak dla absopcj jśl α Nσ s Jak są óżnc pomędzy ozpaszanm a absopcją? Dla ozpaszana lasyczngo ozpaszan Raylgh a mamy zalżność: σ λ s 4 λ Uwaga pakyczna: Wykonując pomay opyczn w UV nalży dokładać wększych saań by lmnować fky ozpaszana śwała lasowgo...fly, pzsłony, p

Nbsk nbo hp://www.sykowsk.n/

Zachód słońca

Sławn ubny szafy www.wc.com.pl

Al O 3 kound Al O 3 :C ubn Al O 3 :T szaf

Skąd koloy? C [A] 4s 3d 5 T - [A] 4s 3d

Po wbudowanu do Al O 3 C 3 lkony C 3 3d 3 T 3 lkony T 3 3d Mal pzjścow: Chom, yan, żlazo, mangan, kobal, nkl. Obal d zachowują swój aomowy chaak!

Chaakysyczn wdmo absopcj C 3

Domszk cna bawn Nwlka lczba aomów chomu zmna bzbawny kound na ubn Badan absopcj, lumnscncj js węc dobą modą wykywana domszk! W akc wykładu okaż sę, ż mody są badzo pzydan do badana óżngo odzaju wzbudzń w ma skondnsowanj zaówno w skal mako jak ż nano

Oddzaływan fal lkomagnycznj z ośodkm

Lnowa odpowdź ośodka dlkyczngo na zwnęzn zabuzn pol lkomagnyczn fal k P naężn pola lkyczngo polayzacja ośodka Załóżmy dla uławna, ż: P - zajmujmy sę ośodkm zoopowym - zakładamy, ż polayzacja js popocjonalna do zwnęzngo pola lkyczngo pomjamy fky nlnow! χ P P χ podaność dlkyczna

Lnowa odpowdź ośodka dlkyczngo Wko ndukcj lkycznj można wyazć jako: P χ D Wko ndukcj magnycznj: M χm H P Względna sała dlkyczna ośodka: D χ B H M µ µ µ H χ M - względna podaność magnyczna: Względna pznkalność magnyczna: µ χ M

Równana maałow dfnując ośodk D j H B B D ρ j H B D σ µ µ µ względna pznkalność magnyczna j - gęsość pądu, σ - pzwodncwo w ogólnośc nso Równana Mawlla Pawo Gaussa dla lkosayk Pawo Gaussa dla magnosayk n ma monopol magnycznych Pawo Faadaya Pawo Ampa z pądm pzsunęca dug składnk po pawj son

Fal lkomagnyczn w ośodku bz swobodnych ładunków pądów zolao nmagnyczny D j H B j ρ B B µ µ µ µ Równana Mawlla Bzmy oację z pwszgo ównana kozysamy z duggo ównana: Wadomo, ż zachodz ożsamość wkoowa H B D D µ µ, Jdnak z faku, ż ρ wynka, ż R

Zam ównan R pzyjmuj posać: Posać go ównana js dnyczna z klasycznym ównanm falowym µ µ ψ ψ υ R Zam ównan R opsuj fal lkomagnyczn o pędkośc spłnającj zwązk µ υ, µ W póżn W ośodku υ µ c µ c µ c n µ υ.998 8 m s n - współczynnk załamana

Dla ośodków nmagnycznych dla częsośc opycznych można pzyjąć µ Współczynnk załamana n Rozwązan dla pola lkyczngo fal lkomagnycznj popagującj sę w kunku z ma posać: z, kz Po podsawnu do ównana R dosajmy zwązk: k Zwązk mędzy sałą dlkyczną a współczynnkm załamana gdz k - lczba falowa mówmy o jdnym wymaz w ogólnośc wko falowy π n z z, c λ υ c k n π λ λ π c n π υ Długość fal w ośodku js mnjsza nż w póżn, sąd zjawsko załamana śwała! Bz absopcj: - ampluda n ulga zman, - n n zalży od częsośc!

Konsukcja fal załamanj Póżna λ Ośodk λ λ /n Częsość po obu sonach gancy js dnyczna

Jak opsać absopcję załaman jdnoczśn?

Zspolony współczynnk załamana n ~ n κ n - zwykły współczynnk załamana κ - współczynnk ksynkcj k n ~ c n κ c z, n κ z c κ z c n z c zank wykładnczy ampludy pochłanan ng popagacja fal z pędkoścą fazową c/n

Zam zmana naężna fal lkomagnycznj po pzjścu dysnansu z : κ z I z z I c al z pawa Ba: I z I αz κ α c λ Zwązk pomędzy zspolonym współczynnkm załamana sała dlkyczną: - długość fal w póżn 4 πκ λ n~ n κ ~ ~ n κ nκ Zwązk pomędzy częścą zczywsą częścą uojoną funkcj dlkycznj

Dla słabo absobującgo mdum κ js mał wdy: n κ n nκ n κ n Czyl współczynnk załamana zwązany js z częścą zczywsą zspolonj funkcj dlkycznj Współczynnk ksynkcj okślony js główn pzz część uojoną zspolonj funkcj dlkycznj Można ż wyazć współczynnk załamana współczynnk ksynkcj pzz zczywsą uojoną część funkcj dlkycznj: n κ / / / /

Fala lkomagnyczna na gancy ośodków

Rozważmy falę lkomagnyczną popagującą sę wzdłuż os z y H y k z H H y z, y z, z, z, H y kz n~ z c Odbc od gancy ośodków padan posopadł n~ z c póżna n fala padająca fala odba p H y o H y p o mdum opyczn schaakyzowan pzz H y n ~ n κ fala popagująca sę w ośodku

Waunk cągłośc na gancy ośodków o y p y y o p H H H B Zwązk pomędzy polm lkycznym magnycznym fal lkomagnycznj Założylśmy, ż,, kz y y kz H z H z kz y kz z y z y k kz y y H H B µ µ µ µ y H k µ µ y c n k H µ µ µ µ ~

o y p y y o p H H H y c n k H µ µ µ µ ~ Dla póżn: Dla ośodka nmagnyczngo, ~ n µ, ~ n µ o p o p n ~ n n p o ~ ~ ~ ~ κ κ n n n n R p o Gdy absopcja js mała ośodk pzzoczysy R n n R R n Czyl znając współczynnk odbca R możmy wyznaczyć współczynnk załamana ośodka pzzoczysgo np. koundu, ubnu

Wdmo ansmsj dosacza ż nfomacj o współczynnku odbca T.86 R.75 Pzykład - wdma ubnu pomay w mpauz 3K 77K A. Kuźnak, II Pacowna WF UW 6 Dla małych α T R R R T T n R R,76 Al O 3 :,77o,,763

Pzykład Mak Fo, Opcal pops of solds Zspolony współczynnk załamana gmanu dla śwała o długośc fal 4 nm czyl dla ng wększych od pzwy ngycznj gmanu dany js wzom n ~ 4.4.5 Wyznaczyć: a pędkość fazową śwała o długośc fal 4nm w gman. b współczynnk absopcj gmanu dla j długośc fal c współczynnk odbca Ad. a Pędkość fazowa zwązana js z częścą zczywsą υ c 8.998 8 n 4.4 Ad. b Współczynnk absopcj α m s.74 m s n ~ n κ 4πκ 4π.5 7 5 6.96 6.96 9 c λ 4 m m Ad. c Współczynnk odbca n κ 4.4 n κ 4.4.5 4.4 R.47 R. 37.5 4.4 κ cm N uwzględnając κ mlbyśmy: Czyl za mało!

Wpływ swobodnych nośnków ładunku na własnośc opyczn ośodka Zalżność własnośc opycznych od częsolwośc fal lkomagnycznj Zwązanym ładunkam zajmmy sę w nasępnj koljnośc oczywśc wykozysując modl oscylaoa hamonczngo

Jak uwzględnć wpływ swobodnych nośnków w ośodku? Klasyczn ównan uchu łumongo lkonu w polu lkycznym: d d m mγ d d Rozważmy pol lkyczn oscylując z częsoścą Posulujmy ozwązan sacjonan: R3 Po podsawnu do R3 dosajmy: m γ Sąd polayzacja gazu lkonowgo: N P N m γ Zakładamy, ż wszysk nośnk nzalżn agują na zabuzn τ γ chaakysyczny nzalżny od częsośc czas ozpaszana τ js zwązany z współczynnkm łumna γ

Z dfncj D m N P D γ Zam ndukcja lkyczna w ośodku wyns: Zam γ m N Zwykl zwązk n zapsujmy w posac: γ p / m N p gdz: - częsolwość plazmowa p Zanm pzjdzmy do badzj złożonych sysmów ozważmy najpw syuację gdy, sysm js słabo łumony γ, wdy p

< p Jśl ~ C n p p ~ ~ C C C C n n R Odbc malczn!!! % n ~ Pamęamy, ż p > ~ p n ~ ~ p p n n R Odbc częścow,, R R p p Odbc częścow

R/ p Mal..8.6.4.. 3 / p Typow odbc plazmow wysępuj n ylko dla mal, al ównż dla półpzwodnków Domszkowanych- zajmmy sę ym wkóc. Dla częsośc śwała z obszau wdzalngo ν Możmy węc jakoścowo opsać zachowan złoa, sba, alumnum... ~ π 4 γ ~ >> γ Hz 5 Hz Modl Dudgo jakoścowo opsuj zachowan kzywj odbca mal.

Jak uwzględnć łumn? Równan uchu lkonu w polu można zapsać jszcz naczj: żby pokazać, ż absopcja pzwodncwo są z sobą zwązan dp v d d d m mγ d d γp Skoo zwnęzn pol lkyczn oscyluj podyczn, To spodzwamy sę ównż podyczngo zachowana pędkośc: Gęsość pądu js zwązana z pędkoścą nośnków υ υ j Nυ σ σ N τ m γ τ dp v p d τ υ τ - czas ozposzna pędowgo τ m τ σ - pzwodncwo sałopądow σ τ

τ σ τ τ σ τ σ σ m N τ σ σ τ σ σ Pomay opyczn są ównoważn pomaow pzwodncwa zmnnopądowgo! γ m N Zwązk pomędzy funkcją dlkyczną pzwodncwm Pamęamy, ż Zapszmy węc naczj

Rozważmy syuację nskch częsośc τ << N m γ Składow zspolonj funkcj dlkycznj ~ będą mały posać: >> τ << τ τ p τ p τ p N m Pamęamy n κ / / / / / Pamęamy N p m σ N τ m / n κ c µ pτ σ / κ pτ α c c σ µ Współczynnk absopcj js popocjonalny do pwaska z sałopądowgo pzwodncwa częsośc!

fk naskókowy z p z / δ I z I p z / δ Pamęamy I z α κ z c z I I σ µ αz δ α σ µ Dla mdz pzy częsolwośc f5hz δ 9mm pzy częsolwośc fmhz δ 6.µm Jasn dlaczgo w uządznach pacujących pzy wysokch częsolwoścach używamy pokyć z sba

Rzczyws zwcadło malczn fk łumna Pzwodncwo Al3K σ 4. 7 Ω - m - Koncnacja dla Al: N.8 9 m -3 m σ τ N 5 τ p τ τ 8. Dla długośc fal λ 5 nm p R τ n κ 39.3 s.9 n κ. λ πc 5 3.8 ad/s / /. n / / 6. κ p 6. 6.,4.99 6 ad/s Tłumn dukuj współczynnk odbca!

Zwązk pomędzy funkcją dlkyczną pzwodncwm gazu lkonowgo - pzmyśln σ Czy pownno o nas dzwć? Rozważmy własnośc gazu lkonowgo w opacu o ównan Bolzmanna. Pozwala ono śldzn w jak sposób ozkład nośnków, w ównowadz modynamcznj zmna sę pod wpływm sł zwnęznych oaz w wynku ozpaszana lkonów... f k k p kt f, k, F -ozkład ównowagowy n zalży położna - ozkład nośnków opsujący lokalną ównowagę dla obszaów dużych w poównanu z wymaam aomów odlgłoścam aomowym

Rozważmy zmanę funkcj w czas od -d do. Po pzyłożnu zwnęzngo pola lkyczngo, lkon kóy znajduj sę w punkc ma wko falowy, mał w chwl -d współzędn,,,, d d k d k f k f h υ k d k υ h d k Bz ozpaszana: d f d d k d k f k f s,,,, h υ Jśl pzz wyazmy zmanę funkcj f wywołaną ozpaszanm, o s f Po ozwnęcu ównana do członów lnowych względm d ozymamy: s k f f f f h υ

W pzyblżnu czasu laksacj zakładamy, ż τ f f s f f f Odsępswo od sanu ównowagowgo Jżl zabuzn ma chaak oksowy, np. js o fala lkomagnyczna o częsośc o f f f f f f f k τ υ h τ υ f f f f k h τ τ τ Żby wykozysać wynk dla ównana Bolzmanna opsującgo syuację sacjonaną w czas musmy dokonać zamany:

W półpzwodnkach s 9 ~ τ zam człon uojony pzsunęy w faz nalży uwzględnać dla, czyl dla mkofal. s 9 ~ Pzwodncwo, zalżn od będz zspolon: * m N m N τ τ σ τ σ * τ τ τ τ σ σ σ m N m N 4 4443 443 * π σ σ σ σ σ j Pojawa sę pzsunęc fazow mędzy polm lkycznym a pądm. Pądow pzsunęca n owazyszą pocsy dyssypacj ng. pąd pzwodncwa pąd pzsunęca