Własności optyczne półprzewodników

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Własności optyczne półprzewodników"

Feliks Leszczyński
6 lat temu
Przeglądów:

1 Własności optyczne półprzewodników Andrzej Wysmołek Wykład przygotowany w oparciu o wykłady prowadzone na Wydziale Fizyki UW przez prof. Mariana Grynberga oraz prof. Romana Stępniewskiego

2 Klasyfikacja procesów optycznych światło padające propagacja światła w ośrodku światło po przejściu przez ośrodek światło odbite Obicie Transmisja

3 Propagacja w medium absorpcja światła (jeśli częstotliwość bliska częstotliwościom przejść optycznych w ośrodku ) stan wzbudzony relaksacja luminescencja (emisja światła przez wzbudzony ośrodek, nie zawsze towarzyszy absorpcji, gdyż zmagazynowana energia może zostać zamieniona na ciepło, zanim zostanie wyemitowana ) absorpcja luminescencja procesy bezpromieniste stan podstawowy

4 Rozpraszanie światła elastyczne (bez zmiany energii fotonu) nieelastyczne (ze zmianą energii fotonu) Procesy nieliniowe ( wymagana duża intensywność światła)

5 Stałe optyczne Odbicie na granicy ośrodków. Współczynnik odbicia: R P R = P R moc odbita P 0 P 0 moc padająca Współczynnik transmisji T = P T P 0 P 0 P R P T Gdyby nie było absorpcji, rozpraszania T + R = 1 Propagacja światła poprzez przezroczyste medium, rządzona jest przez współczynnik załamania c n = υ Współczynnik załamania zależy od częstości (dyspersja)

6 Absorpcja Współczynnik absorpcji α: Moc na jednostkę powierzchni - natężenie światła Zmiana natężenia światła w warstwie o grubości dz P I = S di = αi ( z) dz Po scałkowaniu: I αz ( z) I e Prawo Beer a = 0 Współczynnik absorpcji zależy od części światła propagującego się w ośrodku, stąd dany materiał optyczny może absorbować jakieś barwy a inne nie Gęstość optyczna absorbancja: O.D. = log I( d) I 0 = αd ln(10) = 0.434αd Przydatne w laboratorium przy wyborze filtrów optycznych

7 Transmisja warstwy krzemu Zbadajmy transmisję i gęstość optyczną warstwy krzemu o grubości 10µm, dla dlugosci fali 63.8nm (laser He-Ne). Współczynnik absorpcji dla tej długości fali wynosi α= cm -1, natomiast wspólczynnik odbicia krzemu R=0.35. αd = = 3.8 Iloczyn αd jest duży, możemy więc zaniedbać wielokrotne odbicia, zatem: T = (1 R) e αd = (1 0.35) e 3.8 = O.D. = 0.434αd = = 1.65

8 Absorpcja i rozpraszanie Rozpraszanie światła spowodowane jest obecnością zmian współczynnika załamania na obszarach mniejszych niż długość fali może być spowodowane obecnością domieszek, defektów czy też innych niejednorodności w krysztale Intensywność wiązki propagującej się (w danym kierunku) przez rozpraszające medium zanika wykładniczo: I ( z) = I exp( N z) 0 σ s Gdzie N liczba centrów rozpraszających w jednostce objętości, σ s przekrój czynny na rozpraszanie (wymiar powierzchni). Wzór identyczny jak dla absorpcji jeśli α Nσ s Jakie są różnice pomiędzy rozpraszaniem a absorpcją? Dla rozpraszania elastycznego (rozpraszanie Rayleigh a) mamy zależność: σ ( λ) s 1 4 λ Uwaga praktyczna: Wykonując pomiary optyczne w UV należy dokładać większych starań by eliminować efekty rozpraszania światła laserowego...(filtry, przesłony, itp )

9 Wielokrotne odbicia I 0 (1-R) R(1-R) R (1-R) (1 R) I 0 e αz R (1 R) I 0 e 3αz Suma ciągu geometrycznego: R 4 (1 R) I 0 e 5αz T I (1 R) T = = αd I0 1 R e e αd Gdy α duze tylko dwa odbicia: T = (1 R) e αd

10 Sławne rubiny i szafiry

11 Coś dla zwykłych ludzi

12 Al O 3 (korund) Al O 3 :Cr rubin Al O 3 :Ti szafir

13 Skąd te kolory? Cr [Ar] 4s 1 3d 5 Ti - [Ar] 4s 3d

14 Po wbudowaniu do Al O 3 Cr 3 elektrony Cr 3+ 3d 3 Ti 3 elektrony Ti 3+ 3d 1 Metale przejściowe: Chrom, tytan, żelazo, mangan, kobalt, nikiel. Orbitale d zachowują swój atomowy charakter!

15 Charakterystyczne widmo absorpcji Cr 3+

16 Domieszki centra barwne Niewielka liczba atomów chromu zmienia bezbarwny korund na rubin Badanie absorpcji, luminescencji jest więc dobrą metodą wykrywania domieszek! W trakcie wykładu okaże się, że metody te są bardzo przydatne do badania różnego rodzaju wzbudzeń w półprzewodnikach i strukturach półprzewodnikowych.

Podobne dokumenty

Własności optyczne półprzewodników

Własności optyczne półprzewodników Andrzej Wysmołek Wykład przygotowany w oparciu o wykłady prowadzone na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawakiego przez prof. Mariana Grynberga oraz prof. Romana Stępniewskiego