Rozwiazania zadań. Zadanie 1A. Zadanie 1B. Zadanie 2A

Podobne dokumenty
Rozdział 9. Baza Jordana

Przestrzeń liniowa R n.

Algebra z geometrią 2012/2013

Postać Jordana macierzy

Zadania z AlgebryIIr

Geometria analityczna w przestrzeni. Kierunek. Długość. Zwrot

,..., u x n. , 2 u x 2 1

Środek ciężkości bryły jednorodnej

GRUPY SYMETRII Symetria kryształu

1. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW SIŁ. Redukcja płaskiego układu sił

Zestaw zadań 15: Funkcjonały dwuliniowe i formy kwadratowe (1) Sprawdzić, czy następujące odwzorowania ξ : R 3 R 3 R: x y. x y z. f(x)g(x)dx.

POTENCJALNE POLE SIŁ. ,F z 2 V. x = x y, F y. , F x z F z. y F y

Zestaw zadań 12: Przekształcenia liniowe. Macierze przekształceń liniowych. z z + 2 2x + y. x y z. x y + 2t 2x + 3y + 5z t x + z t

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.

Przykład 6.3. Uogólnione prawo Hooke a

cz.2 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

Układy równań - Przykłady

PRZESTRZEŃ WEKTOROWA (LINIOWA)

Wydawnictwo Wyższej Szkoły Komunikacji i Zarządzania w Poznaniu

Zestaw zadań 12: Przekształcenia liniowe. z z + 2 2x + y. x y z. x y + 2t 2x + 3y + 5z t x + z t. x y + 2t 2x 3y + 5z t x z t

( ) O k k k. A k. P k. r k. M O r 1. -P n W. P 1 P k. Rys Redukcja dowolnego przestrzennego układu sił

III. LICZBY ZESPOLONE

Zadanie 0 Obliczyć całki. Wyniki sprawdzić obliczając pochodne otrzymanych funkcji pierwotnych. x 4. x x. x x 1 , 11)

ZŁOŻONE RUCHY OSI OBROTOWYCH STEROWANYCH NUMERYCZNIE

Elementy symetrii makroskopowej w ujęciu macierzowym.

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3

Matematyka I. WYKŁAD 8. UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH II Macierzowa Postać Eliminacji Gaussa. gdzie

KONWENCJA ZNAKOWANIA MOMENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA

Macierze normalne. D : Dowolną macierz kwadratową można zapisać w postaci A = B + ic gdzie ( ) B = A + A B = A + A = ( A + A)

2.1. ZGINANIE POPRZECZNE

INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PROCESOWEJ, MATERIAŁOWEJ I FIZYKI STOSOWANEJ POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA ĆWICZENIE NR MR-2

Liczby zespolone, liniowa zależność i bazy Javier de Lucas. a d b c. ad bc

Rozdział 2. Liczby zespolone

J. Szantyr - Wykład 4 Napór hydrostatyczny Napór hydrostatyczny na ściany płaskie

Optymalizacja (w matematyce) termin optymalizacja odnosi się do problemu znalezienia ekstremum (minimum lub maksimum) zadanej funkcji celu.

Algebra z geometrią 2012/2013

Zadania egzaminacyjne

napór cieczy - wypadkowy ( hydrostatyczny )

Wektory i wartości własne

Ekoenergetyka Matematyka 1. Wykład 1.

Zastosowania wyznaczników

Wykład 1 Podstawy projektowania układów logicznych i komputerów Synteza i optymalizacja układów cyfrowych Układy logiczne

DB Algebra liniowa semestr zimowy 2018

P K. Położenie punktu na powierzchni kuli określamy w tym układzie poprzez podanie dwóch kątów (, ).

Równania liniowe. Rozdział Przekształcenia liniowe. Niech X oraz Y będą dwiema niepustymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem

PRAWIDŁOWE ODPOWIEDZI I PUNKTACJA

13 Układy równań liniowych

Formy kwadratowe. Mirosław Sobolewski. Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. 14. wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2017

J. Szantyr - Wykład 7 Ruch ogólny elementu płynu

WYKŁAD 6. MODELE OBIEKTÓW 3-D3 część Powierzchnie opisane parametrycznie. Plan wykładu: Powierzchnie opisane parametrycznie

Wektory i wartości własne

a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn x 1 x 2... x m ...

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Strukturalne elementy symetrii. Krystalograficzne grupy przestrzenne.

1. Podstawy rachunku wektorowego

A = {dostęp do konta} = {{właściwe hasło,h 2, h 3 }} = 0, (10 4 )! 2!(10 4 3)! 3!(104 3)!

Wartości i wektory własne

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

1. Krótki zarys teorii grup 1

MES W ANALIZIE SPRĘŻYSTEJ UKŁADÓW PRĘTOWYCH

15. Macierze. Definicja Macierzy. Definicja Delty Kroneckera. Definicja Macierzy Kwadratowej. Definicja Macierzy Jednostkowej

Zastosowanie funkcji inżynierskich w arkuszach kalkulacyjnych zadania z rozwiązaniami

Diagonalizacja macierzy i jej zastosowania

Macierze i Wyznaczniki

CHEMIA KWANTOWA MONIKA MUSIA L. Ćwiczenia. mm

Algebra liniowa. Zadania przygotowujące do egzaminu: .Wskazówka: Zastosować wzór de Moivre'a;

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Przykład 6.1. Przestrzenny stan naprężenia i odkształcenia

Macierze. Dziaªania na macierzach. 1. Niech b d dane macierze , D = , C = , B = 4 12 A = , F = , G = , H = E = a) Obliczy A + B, 2A 3B,

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

Własności wyznacznika

2.1. Określenie i rodzaje wektorów. Mnożenie wektora przez skalar

Iloczyn skalarny

Diagonalizacja macierzy i jej zastosowania

Macierze i Wyznaczniki

Metody Numeryczne Wykład 4 Wykład 5. Interpolacja wielomianowa

Pochodna kierunkowa i gradient Równania parametryczne prostej przechodzącej przez punkt i skierowanej wzdłuż jednostkowego wektora mają postać:

dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory;

1. Liczby zespolone i

Imię i nazwisko... Grupa...

1 Zbiory i działania na zbiorach.

Układy równań liniowych i metody ich rozwiązywania

Animowana grafika 3D. Opracowanie: J. Kęsik.

x od położenia równowagi

; B = Wykonaj poniższe obliczenia: Mnożenia, transpozycje etc wykonuję programem i przepisuję wyniki. Mam nadzieję, że umiesz mnożyć macierze...

Macierze i Wyznaczniki

III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań.

Grupa obrotów. - grupa symetrii kuli, R - wszystkie możliwe obroty o dowolne kąty wokół osi przechodzących przez środek kuli

Lista nr 1 - Liczby zespolone

Belki złożone i zespolone

Funkcje wielu zmiennych

Zajmijmy się najpierw pierwszym równaniem. Zapiszmy je w postaci trygonometrycznej, podstawiając z = r(cos ϕ + i sin ϕ).

Belki zespolone 1. z E 1, A 1

Algebra liniowa II. Lista 1. 1 u w 0 1 v 0 0 1

ANALIZA KONSTRUKCJI POWŁOKOWEJ. CIENKOŚCIENNY ZBIORNIK CIŚNIENIOWY

Analiza matematyczna i algebra liniowa Macierze

O MACIERZACH I UKŁADACH RÓWNAŃ

Przekształcenia całkowe. Wykład 1

PODSTAWY AUTOMATYKI. MATLAB - komputerowe środowisko obliczeń naukowoinżynierskich - podstawowe operacje na liczbach i macierzach.

( ) Arkusz I Zadanie 1. Wartość bezwzględna Rozwiąż równanie. Naszkicujmy wykresy funkcji f ( x) = x + 3 oraz g ( x) 2x

Transkrypt:

Rowiaania adań Zadanie A = ( i) = 4 8i 4 = 8i Badam licbȩ espolon a 8i Jej moduł 8i jest równ 8 Jej postać espolona jest równa 8(cosα + isinα) α = /π St ad cosα = i sinα = Mam pierwiastki które oblicam woru: Zadanie B = 8i (cos /π + isin /π ) = 8(cos π + isinπ ) = i /π + π /π + π = 8i (cos + isin /π + 4π = 8i (cos + isin ) = ( + i ) = i + i ) = i /π + 4π ) = ( = (i ) 4i = (i i + )4i = 4(i) 8(i) + 4i = 4i + 8 + 4i = 8 Badam licbȩ espolon a 8, tn "wlicam" jej pierwiastki -stopnia Jej moduł 8i jest równ 8 Jej postać espolona jest równa 8(cosα + isinα) α = St ad cosα = i sinα = Mam pierwiastki które oblicam woru: Zadanie A = 8 (cos + isin ) = 8(cos + isin = = 8 (cos + π = 8 (cos + 4π + isin + π + isin + 4π ) = ( ) = ( + i ) = + i + i ) = i Licm tw Kroneckera-Capelliego rȩd macier Poniewż tr pierwse kolumn macier głównej 7 s a liniowo nieależne (wnacnik macier powżej jest różn od era), wiȩc jej r ad jest równ tr Macier uupełniona ma wmiar 5 i jej pierws kolumn s a takie same jak macier głównej St ad r ad macier uupełnionej jest także równ tr Rowi aania równania jednorodnego maj a wmiar 4- = I baa

(jedno rowi aanie nieerowe równania jednorodnego) to np wektor, /7, 4/7, Należ jesce posukać rowi aanie scegółowe Znajdujem je rowi auj ac pr pomoc worów Kramera nas układ dla t = I jest to wektor /, /, /, Podsumowuj ac ogólne rowi aanie nasego układu jest biorem {/, /, /, + r, /7, 4/7,, r R} Zadanie B R ad macier głównej jest równ Łatwo to obacć mnoż ac pierws wiers odpowiedni pre,, i dodaj ac odpowienio do, i 4 wiersa Poniewż kolumna wraów wolnch układu równań jest równa pierwsej kolumnie macier głównej, wiȩc tw Kroneckera-Capelliego układ ma rowi aanie Wstarc ogranicć siȩ do rowi aania układu składaj acego siȩ dwóch pierwsch równań (One sa "liniowo nieależne",a r ad macier głównej jest równ dwa) I tak nietrudna naleźć baȩ rowi aań układu jednorodnego (składa siȩ ona jednego wektora gdż wmiar rowi aań jest równ (ilość niewiadomch)-(r ad macier) = Jest to np wektor,, A równanie scegółowe najdujem prjmuj ac = I jest ono w tm prpadku równe,, Zatem podsumowuj ac ogólne rowi aanie nasego układu jest biorem {,, + r,,, t R} Zadanie A Diagonialiacja macier Ab oblicć wartości własne najdujem wielomian charakterstcn w(λ) := det λ λ λ Dokonuj ac odpowiednich redukcji otrmujem: = ( λ) ( + λ) ( λ) ( λ) + + λ w(λ) = λ + λ + 7λ Pierwiastek całkowit, o ile istnieje, musi składać siȩ wł acnie cnników ostatniego wrau wielomianu Metod a prób i błȩdów sprawdam, że w() = Zatem ( ) ( 7 w(λ) = λ + λ λ + λ + 4λ = (λ )( λ λ + 4) = (λ ) λ λ ) 7 Sukam wektorów własnch dla λ = 7 Musim w tm celu rowi aać układ równań: 5 7 5 7 7 =

Układ rowi awać bȩdiem apisuj ac go w postaci macierowej i wkonuj ac operacje na wiersach macier Najpierw mnożm wsstkie wierse pre, ab pobć siȩ mianowników: Nastȩpnie odejmujem drugi wiers od treciego: 5 7 5 7 7 5 7 5 7 7 + 7 7 Później do pierwsego wiersa dodajem drugi pomnożon pre 5 7 : 9 5 7 7 + 7 5 7 7 + 7 7 Ponieważ wsstkie wierse wj atkiem drugiego maj a era na pierwsej współrȩdnej, jedna liniowa ależność, która może wstȩpować pomiȩd wiersami musi dotcć wiersa pierwsego i treciego Cli wierse te mus ć proporcjonalne Faktcnie, możem sprawdić, że mnoż ac treci wiers pre + 7 otrmam pierws wiers St ad wnika, że oba te wierse nios a t a sam a informacjȩ i jeden nich można pomin ać w roważaniach Zatem otrmujem układ rówwnań: { + (5 7) = ( 7 + 7) + ( 7) = Wnacam drugiego równania mienn a : = 7 7 + 7 = 7 Po wstawieniu do pierwsego równania, otrmujem Zatem wektor własne s a nastȩpuj acej postaci: + = 7 Ab łatwo naleźć wektor własne dla λ = 7 auważm, że w powżsch obliceniach wstarc ast apić 7 pre 7 Wkorstujem tutaj fakt istnienia smetrii pomiȩd rowi aaniami równania kwadratowego Ocwist fakt, iż oba rowi aania spełniaj a t a sam a ależność algebraicn a implikuje, iż wsstkie oblicenia prebiegaj a upełnie analogicnie Dlatego otrmujem wektor własne postaci: + 7

Ostatecnie sukam wektorów własnch dla λ = Rowi aujem nastȩpuj ac układ równań 5 = Łatwo widim, że odejmuj ac drugi wiers od pierwsego i od treciego mam macier 4 A st ad natchmiast dostajem relacje: = i = Zatem wektor własne s a postaci: Tera apisujem naleione wektor własne jako kolumn macier P : P = 7 + 7 Zatem mam 7 + 7 7 7+ 7 + 7 Zadanie B Diagonialiacja macier 4 4 Ab oblicć wartości własne najdujem wielomian charakterstcn w(λ) := det λ 4 λ 4 λ Rokładaj ac trójmian kwadratow otrmujem: = ( λ)(( λ) ) = ( λ)(λ 4λ + ) w(λ) = (λ ) (λ ) Sukam wektorów własnch dla λ = Musim w tm celu rowi aać układ równań: 4 4 4 =

Od rau widim, że dwa trech równań nie nios a żadnej dodatkowej informacji Zatem mam jedn a ależność = 4 St ad widim, że wektor własne λ = s a postaci: + Mam wiȩc dwa nieależne wektor baowe, a atem diagonaliacjȩdie możliwa Sukam wektorów własnch dla λ = Musim w tm celu rowi aać układ równań: 4 4 4 = Z ostatniego równania mam natchmiast = Zatem nas układ redukuje siȩ do: { + = = Jest to układ równań ależnch, któr redukuje siȩ do = Zatem wektor własne s a postaci: Tera apisujem naleione wektor własne jako kolumn macier P : P = 4 Zatem mam Zadanie 4A 4 4 Prestreń V jest prestreni a tw macier hermitowskich (cli takich macier, które nie mieniaj a siȩ wskutek wkonania transpocji i sprȩżenia espolonego) Niech wiȩc bȩdie macier a espolon a Widim, że, c d a c A H =, b d Zatem ab bło A H musim mieć nastȩpuj ace ależności: a = a, b = c, c = b i d = d Pierwsa i cwarta ależność implikuje, że a, d R Natomiast druga i trecia ależność s a równoważne (jeżeli b = c, 5

to automatcnie c = b, gdż sprȩżenie espolone jest inwolucj a) Podsumowuj ac, macier hermitowska jest postaci, b d gdie b C i a, d R Nastȩpnie możem auważć, że V nie jest prestreni a liniow a nad ciałem licb espolonch, gdż wkonuj ac mnożenie pre odpowiednio dobran a licbȩ espolon a możem wjść poa maciere hermitowskie Faktcnie, macier jednostkowa I jest hermitowska gdż ma na diagonalnej wartości recwiste, a poa diagonaln a ma same era Natomiast ii (gdie i - jednostka urojona) nie jest hermitowska, bo ma na diagonalnej licb urojone Wiȩc nie ma sensu licć wmiaru nad C Ab policć wmiar nad R musim wraić dowoln a macier hermitowsk a popre kombinacjȩ elementów baowch e współcnnikami recwistmi W tm celu licb espolone robijam na cȩść urojon a i recwist a: = + b i, b d b b i d Dokonuj ac ocwistego robicia otrmujem: a + d + b Mam atem 4 wektor baowe i wmiar prestreni V wnosi 4 Zadanie 4B + b i i Prestreń V jest prestreni a macier espolonch o śladie ero Niech wiȩc, c d gdie a, b, c C Ab ślad bł równ ero musim mieć a + d = Zatem nase maciere s a postaci c a Ab oblicć wmiar nad ciałem licb espolonch musim tak a macier wraić jako kombinacje liniow a wektorów baowch espolonmi współcnnikami Dokonuj ac ocwistego robicia mam: a + b + c Mam wiȩc tr wektor baowe, atem wmiar wnosi Ab oblicć wmiar nad ciałem licb recwistch, również musim maciere wraić popre kombinacje liniowe, ale e współcnnikami recwistmi W tm celu najpierw robijam współcnniki na cȩść urojon a i recwist a a + a i b + b i c + c i a a i Dokonuj ac ocwistego robicia a + b + c Mam wiȩc seść wektorów baowch, cli wmiar wnosi 6 6 + a i i + b i + c i

Zadanie 5A Ab naleźdź iomorfim wstarc auważć że, wmiar Z 4 nad Z 4 wnosi Wmiar podprestreni generowanej pre wektor (, ) jest ocwiście (bo jest jeden wektor baow) Zatem wmiar prestreni iloraowej bȩdie równ = Cli bȩdie ona iomorficna Z 4 Wstarc wiȩc naleźć jeden wektor, któr nie należ do lin {(, )} Tm wektorem może bć (, ) (jest on w ocwist sposób nieależn liniowo od (, )) Niech (, ) onaca klasȩ abstrakcji wektora (, ) w prestreni iloraowej W wi aku powżsm klasa ta jest wektorem baowm, któr generuje cał a prestreń iloraow a A atem wstarc adać iomorfim tlko na tm wektore (na poostałe wektor predłuża siȩ on liniowo) Prjmijm wiȩc że iomorfim ten jest nastȩpuj ac (, ) Z 4 Zadanie 5B Ab naleźć iomorfim wstarc auważć, że wmiar Z 4 nad Z 4 wnosi Wmiar podprestreni generowanej pre wektor (, ) jest ocwiście (bo jest jeden wektor baow) Zatem wmiar prestreni iloraowej bȩdie równ = Cli bȩdie ona iomorficna Z 4 Wstarc wiȩc naleźć jeden wektor, któr nie należ do lin {(, )} Tm wektorem może bć (, ) (jest on w ocwist sposób nieależn liniowo od (, )) Niech (, ) onaca klasȩ abstrakcji wektora (, ) w prestreni iloraowej W wi aku powżsm klasa ta jest wektorem baowm, któr generuje cał a prestreń iloraow a A atem wstarc adać iomorfim tlko na tm wektore (na poostałe wektor predłuża siȩ on liniowo) Zatem prjmujem, że iomorfim ten jest nastȩpuj ac (, ) Z 4 7