Ekstrema lokalne i punkty otwarto±ci funkcji ci gªej

Podobne dokumenty
Ekstremalnie maªe zbiory

Podstawy matematyki dla informatyków

A = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy.

Twierdzenie Wainera. Marek Czarnecki. Warszawa, 3 lipca Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski

1 Poj cia pomocnicze. Przykªad 1. A A d

Zbiory i odwzorowania

Twierdzenie Levy-Steiniza i zbiory osi galne szeregów warun

W poprzednim odcinku... Podstawy matematyki dla informatyków. Relacje równowa»no±ci. Zbiór (typ) ilorazowy. Klasy abstrakcji

Mierzalne liczby kardynalne

Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych.

Funkcje wielu zmiennych

Matematyka 1. Šukasz Dawidowski. Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski

Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych.

Zdzisªaw Dzedzej, Katedra Analizy Nieliniowej pok. 611 Kontakt:

Zadania. 4 grudnia k=1

Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór ϱ X X.

Statystyka matematyczna - ZSTA LMO

Przekroje Dedekinda 1

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Ekstrema funkcji wielu zmiennych, twierdzenia o funkcji odwrotnej i funkcji uwikªanej

JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1. JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

I Rok LOGISTYKI: wykªad 2 Pochodna funkcji. iloraz ró»nicowy x y x

Cz ± I. Analiza Matematyczna I

Indeksowane rodziny zbiorów

*** Teoria popytu konsumenta *** I. Pole preferencji konsumenta 1. Przestrze«towarów 2. Relacja preferencji konsumenta 3. Optymalny koszyk towarów

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Czy funkcja zadana wzorem f(x) = ex e x. 1 + e. = lim. e x + e x lim. lim. 2 dla x = 1 f(x) dla x (0, 1) e e 1 dla x = 1

Waldemar Sieg. Topologia dziedziny a rozkªady pewnych funkcji pierwszej klasy Baire'a na sumy i ró»nice funkcji o domkni tym wykresie

Strategia czy intuicja?

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Matematyka dyskretna dla informatyków

AM II /2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium

Funkcje wielu zmiennych

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

punkcie. Jej granica lewostronna i prawostronna w punkcie x = 2 wynosz odpowiednio:

Oba zbiory s uporz dkowane liniowo. Badamy funkcj w pobli»u kresów dziedziny. Pewne punkty szczególne (np. zmiana denicji funkcji).

Funkcje jednej zmiennej. Granica, ci gªo±. (szkic wykªadu)

O pewnych klasach funkcji prawie okresowych (niekoniecznie ograniczonych)

Ciaªa i wielomiany. 1 Denicja ciaªa. Ciaªa i wielomiany 1

Geometria Algebraiczna

Zadania z PM II A. Strojnowski str. 1. Zadania przygotowawcze z Podstaw Matematyki seria 2

1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci

Twierdzenie 1 (Hindmana). Ustalmy dowolne kolorowanie zbioru liczb naturalnych na sko«czenie wiele kolorów. Wtedy istnieje zbiór niesko«- czony A

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

1 Granice funkcji wielu zmiennych.

Metoda tablic semantycznych. 1 Metoda tablic semantycznych

1 Funkcje i ich granice

1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f(x)=0

Zad. 1 Zad. 2 Zad. 3 Zad. 4 Zad. 5 SUMA. W obu podpunktach zakªadamy,»e kolejno± ta«ców jest wa»na.

Rachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych

EGZAMIN MAGISTERSKI, r Matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach. a) (6 pkt.) oblicz intensywno± pªaconych skªadek;

Funkcje, wielomiany. Informacje pomocnicze

WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14

3. (8 punktów) EGZAMIN MAGISTERSKI, Biomatematyka

Wybrane poj cia i twierdzenia z wykªadu z teorii liczb

Wykªad 12. Transformata Laplace'a i metoda operatorowa

Logika intuicjonistyczna

Przeksztaªcenia liniowe

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Rachunek ró»niczkowy funkcji wielu zmiennych

Biostatystyka, # 5 /Weterynaria I/

Wyra»enia logicznie równowa»ne

GRUPA PODSTAWOWA I X. GRZEGORZ ZBOROWSKI

Zbiory liczbowe widziane oczami topologa

WŠASNO CI PROJEKCJI MINIMALNYCH

Uczenie Wielowarstwowych Sieci Neuronów o

Funkcja rzeczywista zmiennej rzeczywistej. Pochodna (szkic wykªadu)

Podstawy matematyki dla informatyków. Funkcje. Funkcje caªkowite i cz ±ciowe. Deniowanie funkcji. Wykªad pa¹dziernika 2012

Szkice rozwi za«zada«z egzaminu 1

Zbiory ograniczone i kresy zbiorów

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Matematyka 1. Šukasz Dawidowski. Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski

CAŠKA NIEOZNACZONA. Politechnika Lubelska. Z.Šagodowski. 18 lutego 2016

1 Otwarto± i domkni to±

EGZAMIN MAGISTERSKI, r Matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach

Twierdzenie Choqueta o mierzalno±ci rzutów

Wst p do sieci neuronowych, wykªad 14 Zespolone sieci neuronowe

Maszyny Turinga i problemy nierozstrzygalne. Maszyny Turinga i problemy nierozstrzygalne

ELEMENTARNA TEORIA LICZB. 1. Podzielno±

O zbiorach małych w polskich grupach abelowych

Ekonometria - wykªad 8

Funkcje wielu zmiennych

Liniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach

Matematyka II: Zadania przed 3. terminem S tu niektóre zadania z egzaminu z rozwi zaniami i troch dodatkowych

Metody dowodzenia twierdze«

Rodzinę F złożoną z podzbiorów zbioru X będziemy nazywali ciałem zbiorów, gdy spełnione są dwa następujące warunki.

2 Rodziny zbiorów. 2.1 Algebry i σ - algebry zbiorów. M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 2 11

gdzie wektory α i tworz baz ortonormaln przestrzeni E n

istnienie elementu neutralnego dodawania (zera): 0 K a K a + 0 = a, istnienie elementu neutralnego mno»enia (jedynki): 1 K a K a 1 = a,

Matematyka. Justyna Winnicka. rok akademicki 2016/2017. Szkoªa Gªówna Handlowa

Równania ró»niczkowe I rz du (RRIR) Twierdzenie Picarda. Anna D browska. WFTiMS. 23 marca 2010

Teoria mnogo±ci. Twierdzenia podziaªowe. Piotr Zakrzewski. Toru«, 31 sierpnia Instytut Matematyki Uniwersytet Warszawski

Prawdopodobie«stwo warunkowe, twierdzenie Bayesa, niezale»no± zdarze«.

O pewnych problemach deskryptywnej teorii mnogo±ci w analizie rzeczywistej

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a).

Twierdzenie Wedderburna Witold Tomaszewski

2 Podstawowe obiekty kombinatoryczne

2 Liczby rzeczywiste - cz. 2

Informacje pomocnicze

Korzystając z własności metryki łatwo wykazać, że dla dowolnych x, y, z X zachodzi

Transkrypt:

Politechnika Šódzka, Instytut Matematyki Konopnica, maj 2016

Plan Wspóªautorzy Omawiane wyniki zostaªy uzyskane w pracy M. Balcerzak, M. Popªawski, J. Wódka, Local extrema and nonopenness points for continuous functions, wysªanej do Amer. Math. Monthly.

Plan Wspóªautorzy Omawiane wyniki zostaªy uzyskane w pracy M. Balcerzak, M. Popªawski, J. Wódka, Local extrema and nonopenness points for continuous functions, wysªanej do Amer. Math. Monthly. 1 Punkty otwarto±ci 2 Wszystkie drogi prowadz do Rzymu 3 Zbiór ekstremów ci gªej funkcji f : [0, 1] R 4 Problemy otwarte

Punkty otwarto±ci Niech X oraz Y b d przestrzeniami topologicznymi. Denicja Powiemy,»e odwzorowanie f : X Y jest otwarte w punkcie x X je»eli f (x) intf [U] dla dowolnego otoczenia U punktu x. Powiemy,»e odwzorowanie f jest otwarte je»eli jest otwarte w ka»dym punkcie x X.

Punkty otwarto±ci Niech X oraz Y b d przestrzeniami topologicznymi. Denicja Powiemy,»e odwzorowanie f : X Y jest otwarte w punkcie x X je»eli f (x) intf [U] dla dowolnego otoczenia U punktu x. Powiemy,»e odwzorowanie f jest otwarte je»eli jest otwarte w ka»dym punkcie x X. Odwzorowanie jest otwarte je»eli obraz zbioru otwartego jest otwarty.

Punkty otwarto±ci Niech X oraz Y b d przestrzeniami topologicznymi. Denicja Powiemy,»e odwzorowanie f : X Y jest otwarte w punkcie x X je»eli f (x) intf [U] dla dowolnego otoczenia U punktu x. Powiemy,»e odwzorowanie f jest otwarte je»eli jest otwarte w ka»dym punkcie x X. Odwzorowanie jest otwarte je»eli obraz zbioru otwartego jest otwarty. Zbiór punktów otwarto±ci funkcji f : X Y oznacza b dziemy symbolem Op(f ).

Punkty otwarto±ci Niech X oraz Y b d przestrzeniami topologicznymi. Denicja Powiemy,»e odwzorowanie f : X Y jest otwarte w punkcie x X je»eli f (x) intf [U] dla dowolnego otoczenia U punktu x. Powiemy,»e odwzorowanie f jest otwarte je»eli jest otwarte w ka»dym punkcie x X. Odwzorowanie jest otwarte je»eli obraz zbioru otwartego jest otwarty. Zbiór punktów otwarto±ci funkcji f : X Y oznacza b dziemy symbolem Op(f ). Uwaga Denicja otwarto±ci kojarzy si w sposób naturalny z denicj ci gªo±ci. Jednak»e istniej przykªady funkcji ci gªych, które nie s otwarte i vice-versa.

Niektóre wyniki Twierdzenie Niech X i Y b d przestrzeniami metrycznymi a f : X Y funkcj ci gª. Zbiór Op(f ) jest typu G δ. Szkic dowodu Op(f ) = ε>0 δ>0 A εδ, gdzie A εδ := {x X : B(f (x), δ) f [B(x, ε)]}. Je»eli f jest ci gªa, to A εδ inta 2ε δ. 2 ε Q δ>0 + A εδ ε Q + δ>0 inta 2ε δ 2 ε Q δ>0 + inta εδ ε Q + δ>0 A εδ. =

Punkty otwarto±ci funkcji ci gªej Niech Y = R. Šatwo wida,»e je»eli punkt x jest ekstremum funkcji f (x Extr f ), to odwzorowanie f nie jest otwarte w x.

Punkty otwarto±ci funkcji ci gªej Niech Y = R. Šatwo wida,»e je»eli punkt x jest ekstremum funkcji f (x Extr f ), to odwzorowanie f nie jest otwarte w x. Prawdziwe jest ogólniejsze twierdzenie. Twierdzenie Zaªó»my,»e X jest przestrzeni lokalnie zwart oraz funkcja f : X R jest ci gªa. Niech x X. Nast puj ce warunki s równowa»ne: 1 x jest ekstremum lokalnym funkcji f ; 2 odwzorowanie f nie jest otwarte w x. Przestrze«lokalnie zwarta Przestrze«topologiczna X jest lokalnie zwarta je»eli dla dowolnego x X oraz dowolnego otoczenia U punktu x istnieje zwarty zbiór E U speªniaj cy warunek x inte.

Historia Na sesji problemowej w czasie 34th Winter School in Abstract Analysis (stycze«2006) M.R. Wójcik zapytaª, czy zbiór Extr(f ) mo»e by równy [0, 1] dla funkcji f : [0, 1] R, która jest ci gªa, ale nie staªa.

Historia Na sesji problemowej w czasie 34th Winter School in Abstract Analysis (stycze«2006) M.R. Wójcik zapytaª, czy zbiór Extr(f ) mo»e by równy [0, 1] dla funkcji f : [0, 1] R, która jest ci gªa, ale nie staªa. W 2008 roku S. Geschke udowodniª,»e zbiór ekstremów lokalnych nigdzie niestaªej funkcji ci gªej f : [0, 1] R jest zawsze I kategorii, cho mo»e by peªnej miary.

Historia Na sesji problemowej w czasie 34th Winter School in Abstract Analysis (stycze«2006) M.R. Wójcik zapytaª, czy zbiór Extr(f ) mo»e by równy [0, 1] dla funkcji f : [0, 1] R, która jest ci gªa, ale nie staªa. W 2008 roku S. Geschke udowodniª,»e zbiór ekstremów lokalnych nigdzie niestaªej funkcji ci gªej f : [0, 1] R jest zawsze I kategorii, cho mo»e by peªnej miary. W 2007 roku E. Behrends, S. Geschke, T. Natkaniec pokazali,»e ka»da ci gªa funkcja f : X R speªniaj ca warunek Extr(f ) = X jest staªa je»eli zachodzi który± z warunków: X jest spójn i o±rodkow przestrzen metryczn ; X jest spójn i o±rodkow liniowo uporz dkowan przestrzeni topologiczn ; X jest spójn, lokalnie spójn i zupeªn przestrzeni metryczn.

Nowy problem Problem Co mo»na powiedzia o zbiorze ekstremów ci gªej funkcji f : [0, 1] R? Oczywi±cie dla f : [0, 1] R zbiór Extr f jest typu F σ.

Nowy problem Problem Co mo»na powiedzia o zbiorze ekstremów ci gªej funkcji f : [0, 1] R? Oczywi±cie dla f : [0, 1] R zbiór Extr f jest typu F σ. Naturalnie nasuwa si pytanie: Pytanie Niech A [0, 1] b dzie zbiorem typu F σ. Czy istnieje ci gªa funkcja f : [0, 1] R, dla której Extr f = A?

Odpowied¹ na pytanie Twierdzenie Dla»adnej funkcji ci gªej f : [0, 1] R zbiór Extr(f ) nie jest: (i) dopeªnieniem niepustego zbioru przeliczalnego; (ii) nigdzie g stym niepustym zbiorem doskonaªym. Szkic dowodu Obraz f [Extr(f )] jest zawsze zbiorem przeliczalnym. Przypu± my,»e [0, 1] \ A = Extr f. Przypu± my,»e D = Extr(f ), wówczas D jest przeliczaln sum domkni tych zbiorów D y := f 1 [{y}] D, gdzie y f [Extr(f )]. Istnieje takie y,»e zbiór D y zawiera niepust porcj zbioru D, tj. podzbiór D postaci D (a, b). Rozwa»my spójn skªadow (c, d) (a, b) zbioru R \ D. Skoro f (x) = y dla dowolnego x D y, to f (c) = y = f (d) ma ekstremum lokalne w pewnym punkcie przedziaªu (c, d). Sprzeczno±.

Ekstrema niewªa±ciwe Rozró»nia b dziemy dwa rodzaje ekstremów niewªa±ciwych funkcji ci gªej f : [0, 1] R: punkty nale» ce do przedziaªów staªo±ci funkcji f (b dziemy je nazywa c-ekstremami) oraz pozostaªe punkty. Przykªady Rozwa»amy funkcj dziaªaj c z przedziaªu [0, 1] w R. Zdeniujmy f (x) := { 0, dla x [0, 1/2], (x 1/2) sin(1/(x 1/2)), dla x (1/2, 1]. Maj c klasyczny zbiór Cantora C, rozwa»my funkcj g(x) = d(x, C), gdzie d jest odlegªo±ci punktu od zbioru C.

Zbiór Extr c (f ) Twierdzenie Je»eli f : [0, 1] R jest monotoniczn funkcj ci gª, to Extr c (f ) jest przeliczaln sum parami rozª cznych niepustych przedziaªów I n. Odwrotnie, je»eli A := n I n, dla przeliczalnej rodziny parami rozª cznych domkni tych niezdegenerowanych przedziaªów I n [0, 1], to istnieje niemalej ca funkcja ci gªa f : [0, 1] R, dla której Extr c (f ) = A.

Lemat Lemat Je»eli B = n J n, gdzie J n to otwarte przedziaªy zawarte w J := [α, β] oraz dist(j m, J n ) > 0 dla dowolnych m n, to zbiór W := J \ B jest nieprzeliczalny (precyzyjniej, jest mocy continuum).

Lemat Lemat Je»eli B = n J n, gdzie J n to otwarte przedziaªy zawarte w J := [α, β] oraz dist(j m, J n ) > 0 dla dowolnych m n, to zbiór W := J \ B jest nieprzeliczalny (precyzyjniej, jest mocy continuum). Zamiast przedziaªów otwartych mo»na rozwa»a te» przedziaªy domkni te. Szkic dowodu intw - oczywi±cie W zawiera przedziaª. intw = - konstruujemy zbiór Cantora.

Szkic dowodu " Niech F := cl([0, 1] \ A) oraz bd F = P E. Je»eli P =, zdeniujmy g(x) := 0 dla x [0, 1]. Gdy P, to P jest zbiorem typu Cantora, wi c mo»emy rozwa»y ci gª niemalej c funkcj g dziaªaj c z przedziaªu [a, b] na [0, 1], gdzie a := min P and b := max P. Niech h(x) := λ(f [0, x]) dla x [0, 1], gdzie λ jest miar Lebesgue'a na R. Zauwa»my,»e f := g + h jest ci gªa, monotoniczna oraz staªa na domkni ciu ka»dej skªadowej spójno±ci zbioru [0, 1] \ F, wi c zbiór Extr c f rozª cznych przedziaªów domkni tych.

Problem otwarty Problem Scharakteryzowa rodzin zbiorów, które mog by zbiorem ekstremów funkcji ci gª j f : [0, 1] R.

A.V. Arhangel'skii, Some metrization theorems, Uspehi Mat. Nauk, 18 (1963), no. 5 (113), 139145 (in Russian). E. Behrends, S. Geschke, T. Natkaniec, Functions for which all points are local extrema, Real Anal. Exchange 33 (2007/2008). A. Bella, J.J. Charatonik, A. Villani, Many continuous functions have many proper local extrema, J. Math. Anal. Appl. 154, (1991), 558571. W.G. Bloch, Open discontinuous maps from R n onto R n, Amer. Math. Monthly 122 (2015), 268271. F.S. Cater, Functions with preassigned local maximum points, Rocky Mountain J. Math. 15 (1985), 215217. V. Drobot, M. Morayne, Continuous functions with a dense set of proper local maxima, Amer. Math. Monthly 92 (1985), 209211. R. Engelking, General Topology, PWN, Warsaw 1977.

A. Fedeli, A. Le Donne, On metric spaces and local extrema, Topology Appl. 156 (2009), 21962199. S. Geschke, Functions with many local extrema, KURENAI (Kioto University Research Information Repository) (2008), 1619: 43-47; URL: http://hdl.handle.net/2433/140207 L. Holá, A.K. Mirmostafaee, Z. Piotrowski, Points of openness and closedness of some mappings, Banach J. Math. Anal. 9 (2015), 243252. V. Kelar, On strict local extrema of dierentiable functions, Real Anal. Exchange 6 (1980-1981), 242244. E.E. Posey, J.E. Vaughan, Functions with a proper local maximum in each interval, Amer. Math. Monthly 90 (1983), 281282. A. Schoenies, Die Entwickelung der Lehre von den Punktmanningfaltigkeiten, Bericht, esrstattet der Deutschen Mathematiker-Vereinigung, 1900. Z. Zalcwasser, Sur le fonctions de Kepcke, Prace Mat. Fiz. 35 (1927-1928), 5799.

Thank you for your attention