1. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW SIŁ. Redukcja płaskiego układu sił

Podobne dokumenty
Geometria analityczna w przestrzeni. Kierunek. Długość. Zwrot

Przestrzeń liniowa R n.

KONWENCJA ZNAKOWANIA MOMENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA

J. Szantyr - Wykład 4 Napór hydrostatyczny Napór hydrostatyczny na ściany płaskie

1. Podstawy rachunku wektorowego

Środek ciężkości bryły jednorodnej

Zginanie ukośne LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki

REDUKCJA PŁASKIEGO UKŁADU SIŁ

EPR. W -1/2 =-1/2 gµ B B

I. Rachunek wektorowy i jego zastosowanie w fizyce.

Elementy symetrii makroskopowej w ujęciu macierzowym.

cz.2 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

Ruch kulisty bryły. Kąty Eulera. Precesja regularna

Rozdział 9. Baza Jordana

ZŁOŻONE RUCHY OSI OBROTOWYCH STEROWANYCH NUMERYCZNIE

P K. Położenie punktu na powierzchni kuli określamy w tym układzie poprzez podanie dwóch kątów (, ).

2.1. Określenie i rodzaje wektorów. Mnożenie wektora przez skalar

VIII. ZBIÓR PRZYKŁADOWYCH ZADAŃ MATURALNYCH

( ) O k k k. A k. P k. r k. M O r 1. -P n W. P 1 P k. Rys Redukcja dowolnego przestrzennego układu sił

POTENCJALNE POLE SIŁ. ,F z 2 V. x = x y, F y. , F x z F z. y F y

ANALIZA KONSTRUKCJI POWŁOKOWEJ. CIENKOŚCIENNY ZBIORNIK CIŚNIENIOWY

Strukturalne elementy symetrii. Krystalograficzne grupy przestrzenne.

Wyznaczanie reakcji dynamicznych oraz wyważanie ciała w ruchu obrotowym wokół stałej osi 8

napór cieczy - wypadkowy ( hydrostatyczny )

x od położenia równowagi

TEORIA SPRĘŻYSTOŚCI 10

Iloczyn skalarny

Powierzchnie stopnia drugiego

PRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE

[L] Rysunek Łuk wolnopodparty, paraboliczny wymiary, obciążenie, oznaczenia.

Przykład 6.3. Uogólnione prawo Hooke a

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Ukośne zginanie 13. UKOŚNE ZGINANIE

MECHANIKA 2 KINEMATYKA. Wykład Nr 5 RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

GRUPY SYMETRII Symetria kryształu

Przykład 3.7. Naprężenia styczne przy zginaniu belki cienkościennej.

Równoważne układy sił

ALGEBRA rok akademicki

Mechanika Robotów. Wojciech Lisowski. 2 Opis położenia i orientacji efektora Model geometryczny zadanie proste

Podstawy wytrzymałości materiałów

PRAWA ZACHOWANIA Prawa zachowania najbardziej fundamentalne prawa:

Wektory. P. F. Góra. rok akademicki

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Pochodna kierunkowa i gradient Równania parametryczne prostej przechodzącej przez punkt i skierowanej wzdłuż jednostkowego wektora mają postać:

Rozwiazania zadań. Zadanie 1A. Zadanie 1B. Zadanie 2A

>> ω z, (4.122) Przybliżona teoria żyroskopu

PRZEKŁADNIE ZĘBATE CZOŁOWE ŚRUBOWE. WALCOWE (równoległe) STOŻKOWE (kątowe) ŚLIMAKOWE HIPERBOIDALNE. o zebach prostych. walcowe. o zębach.

Geometria analityczna - przykłady

Położenia, kierunki, płaszczyzny

Stan naprężenia. Przykład 1: Tarcza (płaski stan naprężenia) Określić siły masowe oraz obciążenie brzegu tarczy jeśli stan naprężenia wynosi:

Pręty silnie zakrzywione 1

2. CHARAKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁASKICH

Geometria analityczna

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

J. Szantyr - Wykład 7 Ruch ogólny elementu płynu

Równania prostych i krzywych; współrzędne punktu

σ x σ y σ z σ z, Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Równania fizyczne.

Ruch kulisty bryły. Kinematyka

PRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE

Postać Jordana macierzy

ODLEGŁOŚĆ NA PŁASZCZYŹNIE - SPRAWDZIAN

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Proste zginanie

1 Geometria analityczna

3. RÓWNOWAGA PŁASKIEGO UKŁADU SIŁ

Wyznaczanie środka ścinania w prętach o przekrojach niesymetrycznych

Wyznaczanie ruchliwości i koncentracji nośników prądu w półprzewodnikach metodą efektu Halla

LABORATORIUM MECHANIKI EKSPERYMENTALNEJ. Instrukcja do ćwiczenia

Strukturalne elementy symetrii. Krystalograficzne grupy przestrzenne.

Zadania do samodzielnego rozwiązania zestaw 11

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.

Podstawy wytrzymałości materiałów

EGZAMIN PRÓBNY CZAS PRACY: 180 MIN. SUMA PUNKTÓW: 50 ZADANIE 1 (1 PKT) ZADANIE 2 (1 PKT) ZADANIE 3 (1 PKT) ZADANIE 4 (1 PKT) ZADANIE 5 (1 PKT)

Algebra z geometrią 2012/2013

PRAWIDŁOWE ODPOWIEDZI I PUNKTACJA

Laboratorium grafiki komputerowej i animacji. Ćwiczenie IV - Biblioteka OpenGL - transformacje przestrzenne obiektów

Redukcja dowolnego układu wektorów, redukcja w punkcie i redukcja do najprostszej postaci

Ekoenergetyka Matematyka 1. Wykład 1.

Układy współrzędnych

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY PRZYKŁADOWY ZESTAW ZADAŃ NR 1. Czas pracy 150 minut

Mechanika teoretyczna

R o z w i ą z a n i e Przy zastosowaniu sposobu analitycznego należy wyznaczyć składowe wypadkowej P x i P y

Funkcje wielu zmiennych

AUTORKA: ELŻBIETA SZUMIŃSKA NAUCZYCIELKA ZESPOŁU SZKÓŁ OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH SCHOLASTICUS W ŁODZI ZNANE RÓWNANIA PROSTEJ NA PŁASZCZYŹNIE I W PRZESTRZENI

Repetytorium z matematyki ćwiczenia

Ruch po równi pochyłej

Przykład Łuk ze ściągiem, obciążenie styczne. D A

Co to jest wektor? Jest to obiekt posiadający: moduł (długość), kierunek wraz ze zwrotem.

KORESPONDENCYJNY KURS PRZYGOTOWAWCZY Z MATEMATYKI

PODSTAWY RACHUNKU WEKTOROWEGO

KONKURS ZOSTAŃ PITAGORASEM MUM. Podstawowe własności figur geometrycznych na płaszczyźnie

Pręt nr 2 N 3,1416² ,1. Wyniki wymiarowania stali wg PN-EN 1993 (Stal1993_2d v. 1.3 licencja) Zadanie: P_OFFER Przekrój: 8 - Złożony

Rozwiązywanie belek prostych i przegubowych wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 6

TENSOMETRIA ZARYS TEORETYCZNY

Arkusz 6. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

Zestaw VI. Zadanie 1. (1 pkt) Wskaż nierówność, którą spełnia liczba π A. (x + 1) 2 > 18 B. (x 1) 2 < 5 C. (x + 4) 2 < 50 D.

MECHANIKA 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY CIAŁA SZTYWNEGO. Wykład Nr 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Matura 2011 maj. Zadanie 1. (1 pkt) Wskaż nierówność, którą spełnia liczba π A. x + 1 > 5 B. x 1 < 2 C. x D. x 1 3 3

W(x) = Stopień wielomianu jest równy: A. B. C. D. A. B. C. D.

Mechanika teoretyczna

Skrypt 19. Trygonometria: Opracowanie L3

Belki złożone i zespolone

Transkrypt:

. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW IŁ Redukcja płaskiego układu sił Zadanie. Znaleźć wartość licbową i równanie linii diałania wpadkowej cterech sił predstawionch na rsunku. Wartości licbowe sił są następujące: F N, F 5 N, F N, F 4 N, a ich punkt prłożenia widać na rsunku... Rs... Pierwsm etapem redukcji dowolnego płaskiego układu sił będie redukcja do punktu O, któr jest pocątkiem nasego układu współrędnch. etoda analitcna Prgotowujem współrędne danch sił wględem osie i : F N F N F 5N F N F -N F N F 4 N F 4 N Wnacam współrędne i wektora głównego jako sum algebraicne współrędnch F i i F i :

4 i F i F + F + F 4 5 + 4 N 4 i F i F N oduł wektora głównego jest równ sumie geometrcnej i : + 4 + 5 N Jego kierunek i wrot określam wnacając kąt jaki twor on osią : a więc α 6,9 o tgα 4 4 Wektor momentu ogólnego nasego układu (płaskiego) jest prostopadł do płascn diałania sił. Wstarc wnacć jego moduł i wrot. 4 i ( Fi i Fi i ) [ 4 ] + [ 5 ] + [ ( ) ( ) ] + [ (,5) ] Nm Otrman wnik dodatni mówi nam, że wrot O jest godn kierunkiem osi prawego układu współrędnch. W punkcie O otrmaliśm więc dwa prostopadłe wektor i O (wektor główn i moment ogóln). usim redukować je do jednego wektora równoległego i równego co do modułu wektorowi wanego wpadkową W układu sił. Posukujem równania prostej wanej osią centralną układu wdłuż której diała wektor wpadkow. Równanie to dla płaskiego układu sił ma postać: O wstawiając wartości:,75,5 4 4

etoda wkreślna ając wnacone wektor i O rsujem pocątku układu O pod kątem α wektor rs... Następnie punktu O atacam okrąg o promieniu h równm: h O,4[m] 5 Presuwam równolegle wektor stcnie do otrmanego kręgu, tak b powodował obrót wględem punktu O preciwnie do ruch wskaówek egara (bo otrman O >). Otrman wektor to wpadkowa nasego układu sił, a linia wdłuż której diała to oś centralna układu. Rs... Zadanie. Dan jest układ 4-ech sił diałającch w płascźnie układu współrędnch. F N, F N, F 5 N, F 4 N, prłożonch w punktach : A(5, 5), B(-, 8), C(-, -5), D(, -4). Współrędne punktów wrażono w metrach. ił tworą dodatnim kierunkiem

osi O kąt: α 45 o, α 5 o, α 6 o, α 4 o. Rs... Zredukować dan układ do punktu ora określić położenie wpadkowej. Rs... Pierwsm etapem będie redukcja do punktu O. Wpisujem współrędne danch sił wględem osi i : F F cosα 5 F F sinα 5 F F cosα F F sinα F F cosα 5 75 F F sinα 5 75 F 4 F 4 cosα 4 5 F 4 F 4 sinα 4 5 Wnacam współrędne I wektora głównego: jego wartość licbową: 4 5 + 75 + 5, N F i i 4 F 5 + + 75-5 5,6 N i i +, + 5,6 76,8 N ora kierunek i wrot (kąt α jaki twor osią ):

o α,96 tgα 5,6, Długość wektora momentu ogólnego wględem punktu O o 4 ( Fi i Fi i ) [ 7,7 5 7,7 5] + [ ( ) + 7, 8] i + [ 9,9( ) 75( 5) ] [ 5 59,8( 4) ] 99, Nm o 99, k + Wnik ujemn mówi o tm, że wektor O ma wrot preciwn do wrotu osi. W punkcie O otrmaliśm dwa prostopadłe wektor i O (wektor główn i moment ogóln). Drugim etapem jest redukcja do wpadkowej W. Redukujem wektor i O do jednego wektora równoległego i równego co do modułu wektorowi wanego wpadkową W układu sił. Równanie wpadkowej ma postać: wstawiając wartości: 5,6 99,,648 +,857,, ożna to predstawić graficnie. Wektor główn należ presunąć równolegle stcnie do okręgu o promieniu h tak ab wględem punktu O kręcił on godnie ruchem wskaówek egara ( O <). h O O 99,,7m 76,8 Rs...

Redukcja prestrennego układu sił Zadanie. Wdłuż boków seścianu o boku równm m diałają cter sił F N, F 4N, F N, F 4 N, jak pokaano na rsunku... Zredukować podan układ sił do punktu O prjętego a pocątek układu współrędnch. Następnie redukować układ do skrętnika i napisać równanie osi centralnej. Rs... Rowiąanie Wsstkie wartości sił w obliceniach podane są w niutonach. Wnacam współrędne sił diałającch na ciało. F F F F F -4 F F F F F 4 - F 4 F 4 Zapis wektorow: F i, F 4 j, F k, F4 i. Współrędne wektora głównego (ogólnej sum) układu wnosą: -4

Równanie wektora głównego w postaci wektorowej: i 4 j+ k aś długość wektor głównego wlicm e woru: + + 4+ 6+ 44,8 Współrędne momentu ogólnego O wnacam jako moment sił wględem poscególnch osi układu (ramiona wsstkich sił są równe m). Obrót w prawo patrąc wdłuż danej osi jest dodatni. Wsstkie wartości momentów będą wrażone w Nm. F +F 4 + 6 -F F 4 - - -F F - 4-7 Równanie wektorowe momentu głównego: O 6 i j 7 k, a jego długość: O + + 56+ 69+ 49,8 ożem tera wnacć parametr układu e woru: p + + 6 + 4 7 Ponieważ parametr układu jest równ eru a i O w punkcie O otrmaliśm dwa wektor wajemnie prostopadłe. Układ taki można redukować do sił wpadkowej równoległej do wektora sum i presuniętej o wielkość h w płascźnie prostopadłe do wektora momentu O. h O,8,7m,8 oduł wektora wpadkowej jest równ modułowi wektora głównego W, aś równanie osi centralnej na której leż wpadkowa można predstawić jak równanie prostej prechodącej pre punkt C i równoległej do wektora

c c c Punkt C jest końcem ramienia h i leż na wpadkowej najbliżej pocątku układu współrędnch. Współrędne punktu C wnacam jako współrędne końca wektora h jest prostopadł do wektorów i. h OC. Wektor W prpadku ogólnm, gd kąt pomięd i (nawijm go α) jest różn od 9 składową momentu prostopadłą do (nawijm ją ) można wraić worem: więc: sinα h sin α h mnożąc licnik i mianownik prawej stron ostatniego równania pre otrmam sin α h sin α jest to długość wektora więc h jako wektor opisem worem h OC ( ) i j k wlicam współrędne h, h, h onacone w równaniu osi centralnej jako c, c, c, które są równe wartością podwnacników powżsego wnacnika,8 4 c 7,8 c 7 6,8 4 c 6,,56,

więc wektor h możem apisać worem h, i +,56 j+, k wstawiając do równania osi centralnej otrmam,,56, 4 Wnacenie punktów prebicia osi centralnej płascnami układu. Podstawiając najdujem współrędne punktu prebicia płascną :,,,8 6, +,56, ; prebicie płascn :,,68,75,,768 4, Patr rsunek.. Równanie osi centralnej można także predstawić w postaci krawędiowej: + + + 6 4 + 7 + 4 + 4 Ocwiście jest to równanie tej samej prostej.

Rs... Zadanie.4 W punktach o współrędnch A (,, ), A (,,), i A (,,), wrażonch w metrach, ciała stwnego, prłożono sił o wartościach F N, F N, F N. Kąt jakie sił te tworą osiami,, wnosą odpowiednio: osią osią osią siła F α, β 45, γ 6, siła F α 6, β 5, γ, siła F α 45, β 9, γ 45. Zredukować podan układ:. do pocątku układu,. do skrętnika i napisać równanie osi centralnej (sporądić perspektwicn skic osi centralnej). Rowiąanie Wpism wsstkie dane potrebne pr dalsch obliceniach Współrędne punktów prłożenia sił w prostokątnm układie odniesienia,,,

,,,,,. Współrędne sił diałającch na ciało (wartość sił mnożona pre cosinus kąta kierunkowego danej osi) F cos,, F cos45,, F cos6 F cos6, F cos5, F cos, F cos45, F cos9 F cos45. Współrędne wektora głównego (sum ogólnej) wnosą a jego długość: F F F + F + F + F + F + F + F + + + +,7,99,89 + +,99 +,7 +,89 4,5N Dostaw kierunkowe: cosα cosβ cosγ,99 4,5,96,7,7 4,5,89, 4,5 α 5,96 γ 77,6, β 99,85 ożem też predstawić sumę ogólną jako wektor,99 i,7 j+,89 k Prechodim tera do wnacania parametrów momentu ogólnego wględem pocątku układu.

Współrędne momentu ogólnego (i Fi i Fi ) [,5 i ( ) ] + [( ) ( ) ( )] + [ ], 4 ( i Fi i Fi ) [ ] + [ ( ) ( )] + [ + ], i ( i Fi i Fi ) [ ] + [( ) ( ) ( ) ] + [ ], i Jego długość + +,4 +, +,,65 Nm Dostaw kierunkowe: cosα ' cosβ ' cosγ',4,98,65,,,65,,65, α ',4 γ' 89,6, β ' 78,46, Zapis wektorow,4 i, j+, k Wnacam tera parametr układu p + +,99,4 + (,7) (,) +,89, 47, Otrmaliśm w punkcie dwa wektor skośne: wektor główn i wektor ogólnego momentu. Ponieważ, i p są różne od era układ można redukować do skrętnika. Redukcja do skrętnika Ponieważ wiem, że moment ogóln układu sił ależ od położenia bieguna redukcji i mienia się wra e mianą położenia bieguna, sukam takiego bioru punktów wględem którch moment ogóln jest równoległ do wektora głównego. iejscem geometrcnm takich punktów jest prosta wana osią centralną. ukam więc takiego punktu wględem którego

moment ogóln jest równoległ do wektora głównego. Niech ten punkt nawa się C. oment wględem nowego bieguna C wnacam e nanego woru: C + CO + i j k więc współrędne momentu C C C C + + + koro C i są mają bć do siebie równoległe to odpowiednie współrędne tch wektorów musą bć do siebie proporcjonalne: C C C lub po podstawieniu: + + + Jest to równanie osi centralnej w postaci krawędiowej. Po wstawieniu nasch danch,4,89 + (,7),,99 +,89, (,7) +,99,99,7,89 Chcąc wnacć punkt prebicia osi centralnej płascnami układu współrędnch należ w równaniu osi centralnej podstawić kolejno (punkt prebicia płascn,,) i (punkt prebicia płascn,,),4,89, +,89, (,7) +,99,99,7,89 stąd dwa równania:,9 +,8,98,55,6,9

równań tch,4;,5. po wstawieniu,,8 +,6 9,64,,55,98 równań tch,6,6 ożna to predstawić graficnie rs..4. Rs..4 oment skętnika jest równoległ do wektora głównego a jego długość s wlicam jako rut wektora na kierunek wektora głównego cosα s ponieważ p cosα + + p cosα p 47,,4Nm 4,5

Wektor momentu skrętnika możem predstawić jako ilocn jego długości i wersora kierunku wektora głównego,4 4,5,96i,95j +,44k [,99 i,7 j+,89 k] Zadanie.5 Dane są dwie sił diałające jak pokaano na rsunku.5.. Zredukować układ do punktu O, a następnie do skrętnika i napisać równanie osi centralnej. Dane F N, F 4N, a m. Rs..5. Rowiąanie Ropisujem dane potrebne w trakcie obliceń Współrędne sił : F, F F, F, F, F, F F 4,,,,,,.

Współrędne wektora głównego : Fi Fi, Fi 4 Forma wektorowa : j + 4 k jego długość : + + + 4 5 N cosinus kierunkowe : 4 cosα, cos β,6, cosγ,8 5 5 oment ogóln układu wględem punktu O. W adaniu tm możem ale nie musim posługiwać się worami na współrędne momentu, bo widać wraźnie, że tlko siła F na ramieniu a daje moment wględem osi.,, F a 6 6 6Nm Forma wektorowa momentu ogólnego : 6 k Jest to wektor leżąc na osi Wnacam parametr układu : p + + 4 6 4 Otrmaliśm w punkcie O dwa wektor skośne i. Układ ten można również redukować do skrętnika Współrędne punktu C leżącego na osi centralnej najbliżej pocątku układu wnacam ależności:

i j k h OC ( ) 5 i j k 4 6 C,7m C m C m wstawiam do równania osi centralnej : oment skrętnika Wektor momentu skrętnika C,7 4 p 4 s 4,8Nm 5 4,8 (j + 4k) 5,88j +,84k C C Zakładając w równaniu osi centralnej np. 4,88,7;,75 Oś centralna leż więc w płascźnie równoległej do płascn o równaniu,75 i precina oś pr,7m. Dla sprawdenia równanie osi centralnej w postaci krawędiowej powinno mieć postać: 4 + 4 6 4

Rs..5.