Projekt pracy magisterskiej

Podobne dokumenty
Uk lady modelowe II - oscylator

Oddzia lywania miedzycz. jony molekularne lub atomy. edzy A i B:

i elektronów w czasteczkach (laboratoryjnym) operator Hamiltona dla czasteczki dwuatomowej (jadra 2M b a i b; m -masa elektronu e 2 r ij

po lożenie cz astki i od czasu (t). Dla cz astki, która może poruszać siȩ tylko w jednym wymiarze (tu x)

Rotacje i drgania czasteczek

po lożenie cz astki i od czasu (t). Dla cz astki, która może poruszać siȩ tylko w jednym wymiarze (tu x)

stany ekscytonowo-fononowe w kryszta lech oligotiofenów

Uklady modelowe III - rotator, atom wodoru

Struktura elektronowa czasteczek. przybliżenie Borna-Oppenheimera. równania Schrödingera dla elektronów przy ustalonym po lożeniu jader

Czastka swobodna Bariera potencja lu Pud lo jednowymiarowe FEMO Pud la wielowymiarowe. Wyk lad 3. Uk lady modelowe I

Teoria funkcjona lu g Density Functional Theory (DFT)

Symbol termu: edu (sumy ca lkowitego orbitalnego momentu edu i ca lkowitego spinu) Przyk lad: 2 P 3. kwantowa

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

w jednowymiarowym pudle potencja lu

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

JEDNOSTKI ATOMOWE =1, m e =1, e=1, ; 1 E 2 h = 4, J. Energia atomu wodoru lub jonu wodoropodobnego w jednostkach atomowych:

Wyk lad 11 Przekszta lcenia liniowe a macierze

Zad Sprawdzić, czy dana funkcja jest funkcją własną danego operatora. Jeśli tak, znaleźć wartość własną funkcji.

Optyczna spektroskopia oscylacyjna. w badaniach powierzchni

Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej

Hierarchia baz gaussowskich (5)

Metody obliczeniowe chemii teoretycznej

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Wyk lad 11 1 Wektory i wartości w lasne

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Postulaty mechaniki kwantowej

SPEKTROSKOPIA IR I SPEKTROSKOPIA RAMANA JAKO METODY KOMPLEMENTARNE

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Metody obliczeniowe chemii kwantowej oparte na funkcji falowej. Dla uk ladu N elektronów i K j ader atomowych hamiltonian przyjmuje postać:

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

Oddziaływanie atomu z kwantowym polem E-M: C.D.

SPEKTROSKOPIA IR I SPEKTROSKOPIA RAMANA JAKO METODY KOMPLEMENTARNE

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

Równania Maxwella. prawo Faraday a. I i uogólnione prawo Ampera. prawo Gaussa. D ds = q. prawo Gaussa dla magnetyzmu. si la Lorentza E + F = q( Fizyka

Rozdział 23 KWANTOWA DYNAMIKA MOLEKULARNA Wstęp. Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1

Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera

WYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3

Promieniowanie dipolowe

Podstawowe metody i przybliżenia: metoda wariacyjna, rachunek zaburzeń

FALE MATERII. De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 1924 wysunął hipotezę, że

Transport elektronów w biomolekułach

17 Naturalne jednostki w fizyce atomowej

Stany atomu wieloelektronowego o określonej energii. być przypisywane elektrony w tym stanie atomu.

Elektrodynamika. Część 9. Potencjały i pola źródeł zmiennych w czasie. Ryszard Tanaś

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Pole elektromagnetyczne. Równania Maxwella

stosunek przyrostu funkcji y do odpowiadajacego dy dx = lim y wielkości fizycznej x, y = f(x), to pochodna dy v = ds edkości wzgl edem czasu, a = dv

Przejścia optyczne w strukturach niskowymiarowych

Chemia kwantowa. Pytania egzaminacyjne. 2010/2011: 1. Przesłanki doświadczalne mechaniki kwantowej.

Podstawy elektrodynamiki / David J. Griffiths. - wyd. 2, dodr. 3. Warszawa, 2011 Spis treści. Przedmowa 11

Notatki do wyk ladu V (z ) Metoda Hartree-Focka (Hartree ego-focka)

Wyk lad 9 Przekszta lcenia liniowe i ich zastosowania

Statystyki kwantowe. P. F. Góra

Fale elektromagnetyczne. Gradient pola. Gradient pola... Gradient pola... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż. Ireneusz Owczarek 2013/14

Zadania z mechaniki kwantowej

Księgarnia PWN: David J. Griffiths - Podstawy elektrodynamiki

obrotów. Funkcje falowe cząstki ze spinem - spinory. Wykład II.3 29 Pierwsza konwencja Condona-Shortley a

Wykład 14. Termodynamika gazu fotnonowego

Wykład I Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 16

Notatki do wyk ladu IV (z ) Metoda Hartree-Focka (Hartree ego-focka)

TEORIA FUNKCJONA LÓW. (Density Functional Theory - DFT) Monika Musia l

Monika Musia l. METODA MIESZANIA KONFIGURACJI Configuration Interaction (CI) (ujȩcie wyznacznikowe)

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podczerwień bliska: cm -1 (0,7-2,5 µm) Podczerwień właściwa: cm -1 (2,5-14,3 µm) Podczerwień daleka: cm -1 (14,3-50 µm)

Diagnostyka plazmy - spektroskopia molekularna. Ewa Pawelec wykład dla pracowni specjalistycznej

Mechanika kwantowa ćwiczenia, 2007/2008, Zestaw II

WYKŁAD NR 3 OPIS DRGAŃ NORMALNYCH UJĘCIE KLASYCZNE I KWANTOWE.

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie

Wyk lad 10 Przestrzeń przekszta lceń liniowych

Elektrodynamika. Część 8. Fale elektromagnetyczne. Ryszard Tanaś. Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Mateusz Winkowski, Jan Szczepanek

Fizyka 12. Janusz Andrzejewski

Kondensacja Bosego-Einsteina

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

Wyk lad 6 Podprzestrzenie przestrzeni liniowych

Wyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej

Metoda oddzia lywania konfiguracji (CI)

Rzadkie gazy bozonów

Moment pędu fali elektromagnetycznej

Ośrodki dielektryczne optycznie nieliniowe

Liczby zespolone, liniowa zależność i bazy Javier de Lucas. a d b c. ad bc

W lasności elektryczne moleku l

Notatki do wyk ladu IV (z )

Fizyka. dr Bohdan Bieg p. 36A. wykład ćwiczenia laboratoryjne ćwiczenia rachunkowe

WYKŁAD 2 Podstawy spektroskopii wibracyjnej, model oscylatora harmonicznego i anharmonicznego. Częstość oscylacji a struktura molekuły Prof. dr hab.

n n 1 2 = exp( ε ε ) 1 / kt = exp( hν / kt) (23) 2 to wzór (22) przejdzie w następującą równość: ρ (ν) = B B A / B 2 1 hν exp( ) 1 kt (24)

Normy wektorów i macierzy

Teoretyczna interpretacja widma elektroabsorpcji 2,2 :5,2 :5,2 - tetratiofenu

Równania Maxwella i równanie falowe

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\FRAUN1.doc. "Drgania i fale" ii rok FizykaBC. Dyfrakcja: Skalarna teoria dyfrakcji: ia λ

Zadania egzaminacyjne

OPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę

Światło jako fala Fala elektromagnetyczna widmo promieniowania Czułość oka ludzkiego w zakresie widzialnym

{E n ( k 0 ) + h2 2m (k2 k 2 0 )}δ nn + h m ( k k 0 ) p nn. c nn = E n ( k)c nn (1) gdzie ( r)d 3 r

Fale elektromagnetyczne

Transkrypt:

Symulacja widma dichroizmu ko lowego (1R,2R)-1,2-bis(1,8 -naftalimido)cykloheksanu przy użyciu rozszerzonego modelu dimerowego Promotor prof. dr hab. Marek Pawlikowski 2 grudnia 2009

Plan prezentacji 1 S lowem wstepu... Zastosowania 1,8-naftalimidu Aspekt poznawczy widm CD oligomerów 2 Narzedzia i przybliżenia cz. 1 Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej 3 Narzedzia i przybliżenia cz. 2

Cel pracy S lowem wst epu... G lówny cel pracy: wykorzystanie rozszerzonego modelu dimerowego do opisu (1R,2R)-1,2-bis(1,8 -naftalimido)cykloheksanu

Etap pośredni S lowem wst epu... Rozpracowanie czasteczki monomeru 1,8-naftalimidu

Zastosowania 1,8-naftalimidu Aspekt poznawczy widm CD oligomerów Przyk ladowe zastosowania 1,8-naftalimidu element budulcowy dendrymerów (polimerów przypominajacych drzewa) w charakterze anten leki antynowotworowe interkalatory ci ecie DNA syntetyczne indygo, pestycydy, pigmenty, leki, środki grzybobójcze

Sprz eżenie ekscytonowe Zastosowania 1,8-naftalimidu Aspekt poznawczy widm CD oligomerów aktywność optyczna di-, tri-,...-meru NIE jest suma aktywności optycznych jego sk ladowych pojawia si e nawet wówczas, gdy monomer jest optycznie nieaktywny zastosowanie w spektroskopii dichroizmu ko lowego w analizie konformacyjnej polipeptydów, polimerów

Sprz eżenie ekscytonowe Zastosowania 1,8-naftalimidu Aspekt poznawczy widm CD oligomerów aktywność optyczna di-, tri-,...-meru NIE jest suma aktywności optycznych jego sk ladowych pojawia si e nawet wówczas, gdy monomer jest optycznie nieaktywny zastosowanie w spektroskopii dichroizmu ko lowego w analizie konformacyjnej polipeptydów, polimerów

Sprz eżenie ekscytonowe Zastosowania 1,8-naftalimidu Aspekt poznawczy widm CD oligomerów aktywność optyczna di-, tri-,...-meru NIE jest suma aktywności optycznych jego sk ladowych pojawia si e nawet wówczas, gdy monomer jest optycznie nieaktywny zastosowanie w spektroskopii dichroizmu ko lowego w analizie konformacyjnej polipeptydów, polimerów

Jakościowe podejście do dimeru Zastosowania 1,8-naftalimidu Aspekt poznawczy widm CD oligomerów Teoria sprz eżenia ekscytonowego daje możliwość prostego jakościowego przewidzenia konformacji dimeru

Przyk lad S lowem wst epu... Zastosowania 1,8-naftalimidu Aspekt poznawczy widm CD oligomerów Rozróżnienie dwóch izomerów bis(p-dimetyloaminobenzoesano)cykloheksanu Analytical Applications of Circular Dichroism, N. Purdie, H. G. Brittain

Polaryzowalności zależne od czasu Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Funkcja falowa zaburzona Ψ n ( r, t) = ψ 0 s ( r)e iωs t + k s ( 1 τ=t ) V ks (τ)e iω ks τ dτ ψ i k( r)e 0 iω k t τ= Postać zaburzenia [ V ( r, t) = e ηt d F ] (t), η duża liczba rzeczywista Moment dipolowy (daleko od pasma absorpcji) d α (t) = d α (0) + α αα F α (t) + α αα Ḟ α (t) ω ω ls α αα (ωls 2 ω2 ) Re (d α,sld α,ls) α αα = 2 l s = 2 l s ω (ω 2 ls ω2 ) Im (d α,sld α,ls)

Polaryzowalności zależne od czasu Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Funkcja falowa zaburzona Ψ n ( r, t) = ψ 0 s ( r)e iωs t + k s ( 1 τ=t ) V ks (τ)e iω ks τ dτ ψ i k( r)e 0 iω k t τ= Postać zaburzenia [ V ( r, t) = e ηt d F ] (t), η duża liczba rzeczywista Moment dipolowy (daleko od pasma absorpcji) d α (t) = d α (0) + α αα F α (t) + α αα Ḟ α (t) ω ω ls α αα (ωls 2 ω2 ) Re (d α,sld α,ls) α αα = 2 l s = 2 l s ω (ω 2 ls ω2 ) Im (d α,sld α,ls)

Polaryzowalności zależne od czasu Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Funkcja falowa zaburzona Ψ n ( r, t) = ψ 0 s ( r)e iωs t + k s ( 1 τ=t ) V ks (τ)e iω ks τ dτ ψ i k( r)e 0 iω k t τ= Postać zaburzenia [ V ( r, t) = e ηt d F ] (t), η duża liczba rzeczywista Moment dipolowy (daleko od pasma absorpcji) d α (t) = d α (0) + α αα F α (t) + α αα Ḟ α (t) ω ω ls α αα (ωls 2 ω2 ) Re (d α,sld α,ls) α αα = 2 l s = 2 l s ω (ω 2 ls ω2 ) Im (d α,sld α,ls)

Zaburzenie przez pole magnetyczne Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Postać zaburzenia [ V ( r, t) = e ηt m B(t) ], η duża liczba rzeczywista Moment dipolowy (daleko od pasma absorpcji) d α (t) = d α (0) + G αα B α (t) + G αα Ḃ α (t) ω ω ls G αα (ωls 2 ω2 ) Re (d α,slm α,ls) G αα = 2 l s = 2 l s ω (ω 2 ls ω2 ) Im (d α,slm α,ls)

Zaburzenie przez pole magnetyczne Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Postać zaburzenia [ V ( r, t) = e ηt m B(t) ], η duża liczba rzeczywista Moment dipolowy (daleko od pasma absorpcji) d α (t) = d α (0) + G αα B α (t) + G αα Ḃ α (t) ω ω ls G αα (ωls 2 ω2 ) Re (d α,slm α,ls) G αα = 2 l s = 2 l s ω (ω 2 ls ω2 ) Im (d α,slm α,ls)

Polaryzacja fali świetlnej Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Fala świetlna w przybliżeniu pó lklasycznym V ( r, t) = d F ( r, t) m B( r, t) Z równań Maxwella fala monochromatyczna: F ( r, t) = 1 c A t gdzie A( r, ( ) t) = Re A 0ˆπe i( k r ωt) potencja l wektorowy, ˆπ wersor polaryzacji

Polaryzacja S lowem wst epu... Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej niech ˆk = ẑ, wtedyˆπ = aê x + bê y przy a 2 + b 2 = 1 ˆπ ± = 1 2 (ê x ± iê y ) źród lo: http://www.photophysics.com/polarization.php

Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Podstawowe charakterystyki świat la spolaryzowanego n± = n ± ik ± n = n n + = n i k

Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Oddzia lywanie czasteczki z fala spolaryzowana ko lowo F ± (t) = 2F 0 (ˆxcosω(t z c ) ± ŷsinω(t z c ) ) B ± = 2F 0 ( ˆxsinω(t z c ) + ŷcosω(t z c ) ) V ± (t) = d x F ± x (t) d y F ± y (t) m x B± x (t) m y B± y (t) d ± α (t) = d α (0) + (α αα G αα ) F ± α (t)

Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Oddzia lywanie czasteczki z fala spolaryzowana ko lowo F ± (t) = 2F 0 (ˆxcosω(t z c ) ± ŷsinω(t z c ) ) B ± = 2F 0 ( ˆxsinω(t z c ) + ŷcosω(t z c ) ) V ± (t) = d x F ± x (t) d y F ± y (t) m x B± x (t) m y B± y (t) d ± α (t) = d α (0) + (α αα G αα ) F ± α (t)

Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Oddzia lywanie czasteczki z fala spolaryzowana ko lowo F ± (t) = 2F 0 (ˆxcosω(t z c ) ± ŷsinω(t z c ) ) B ± = 2F 0 ( ˆxsinω(t z c ) + ŷcosω(t z c ) ) V ± (t) = d x F ± x (t) d y F ± y (t) m x B± x (t) m y B± y (t) d ± α (t) = d α (0) + (α αα G αα ) F ± α (t)

Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Oddzia lywanie czasteczki z fala spolaryzowana ko lowo F ± (t) = 2F 0 (ˆxcosω(t z c ) ± ŷsinω(t z c ) ) B ± = 2F 0 ( ˆxsinω(t z c ) + ŷcosω(t z c ) ) V ± (t) = d x F ± x (t) d y F ± y (t) m x B± x (t) m y B± y (t) d ± α (t) = d α (0) + (α αα G αα ) F ± α (t)

Dyspersja anomalna S lowem wst epu... Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Co dzieje si e, gdy cz estość fali zbliża si e do pewnej cz estości absorpcji

Dyspersja anomalna S lowem wst epu... Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Co dzieje si e, gdy cz estość fali zbliża si e do pewnej cz estości absorpcji

Z lota regu la Fermiego Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Świat lo nigdy nie jest doskonale monochromatyczne Stany kwantowe czasteczki nie sa idealnie izolowane W pobliżu pasma absorpcji szybkość przejścia (dana przez c mn (t) 2 ) jest proporcjonalna do czasu: dp f i (t) = 2π dt V fi 2 ρ(ν) gdzie ρ(ν) oznacza gestość energii wyrażona jako ilość stanów w przedziale energii ν, ν + dν.

Absorpcja i absorpcja różnicowa Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej dp ± dt = 2π ( dsl 3 2 d ls + m sl m ls ± 2Im( ) d sl m ls ) ρ(ν) A = 4π2 ν 0 N A dsl 3 c d ls A = 16π2 ν 0 N ( ) A Im dsl m ls 3 c

Absorpcja i absorpcja różnicowa Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej dp ± dt = 2π ( dsl 3 2 d ls + m sl m ls ± 2Im( ) d sl m ls ) ρ(ν) A = 4π2 ν 0 N A dsl 3 c d ls A = 16π2 ν 0 N ( ) A Im dsl m ls 3 c

Absorpcja i absorpcja różnicowa Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej dp ± dt = 2π ( dsl 3 2 d ls + m sl m ls ± 2Im( ) d sl m ls ) ρ(ν) A = 4π2 ν 0 N A dsl 3 c d ls A = 16π2 ν 0 N ( ) A Im dsl m ls 3 c

Spektroskopia MCD S lowem wst epu... Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Dodatkowe zaburzenie - zeemanowskie h = m H = m z H 0 wymieszanie stanów Ψ J = Ψ J + K J Ψ K h Ψ J EJ 0 E K 0 Ψ K = Ψ J Ψ K m z Ψ J H 0 E 0 K J J E K 0 Ψ K

Wyrażenie na magnetyczna si l e rotatora Parametry Faraday a Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej ( A = γµ B H 0 f (E) A 1 ( E ) + (B 0 + C ) 0 )f (E) kt wyrazy A zmieniaja znak w maksimum absorpcji, podczas gdy B i C osiagaj a tam wartości ekstremalne wyrazy C sa odwrotnie proporcjonalne do temperatury niezerowe wyrazy A i C sa możliwe jedynie w przypadku degeneracji, wyrazy B sa zwykle obecne dla wszystkich przejść w przypadku degeneracji intensywność wynikajaca z cz lonów A i C jest zwykle 50 do 1000 razy wieksza niż wynikajaca z cz lonów B

Wyrażenie na magnetyczna si l e rotatora Parametry Faraday a Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej ( A = γµ B H 0 f (E) A 1 ( E ) + (B 0 + C ) 0 )f (E) kt wyrazy A zmieniaja znak w maksimum absorpcji, podczas gdy B i C osiagaj a tam wartości ekstremalne wyrazy C sa odwrotnie proporcjonalne do temperatury niezerowe wyrazy A i C sa możliwe jedynie w przypadku degeneracji, wyrazy B sa zwykle obecne dla wszystkich przejść w przypadku degeneracji intensywność wynikajaca z cz lonów A i C jest zwykle 50 do 1000 razy wieksza niż wynikajaca z cz lonów B

Wyrażenie na magnetyczna si l e rotatora Parametry Faraday a Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej ( A = γµ B H 0 f (E) A 1 ( E ) + (B 0 + C ) 0 )f (E) kt wyrazy A zmieniaja znak w maksimum absorpcji, podczas gdy B i C osiagaj a tam wartości ekstremalne wyrazy C sa odwrotnie proporcjonalne do temperatury niezerowe wyrazy A i C sa możliwe jedynie w przypadku degeneracji, wyrazy B sa zwykle obecne dla wszystkich przejść w przypadku degeneracji intensywność wynikajaca z cz lonów A i C jest zwykle 50 do 1000 razy wieksza niż wynikajaca z cz lonów B

Wyrażenie na magnetyczna si l e rotatora Parametry Faraday a Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej ( A = γµ B H 0 f (E) A 1 ( E ) + (B 0 + C ) 0 )f (E) kt wyrazy A zmieniaja znak w maksimum absorpcji, podczas gdy B i C osiagaj a tam wartości ekstremalne wyrazy C sa odwrotnie proporcjonalne do temperatury niezerowe wyrazy A i C sa możliwe jedynie w przypadku degeneracji, wyrazy B sa zwykle obecne dla wszystkich przejść w przypadku degeneracji intensywność wynikajaca z cz lonów A i C jest zwykle 50 do 1000 razy wieksza niż wynikajaca z cz lonów B

Wyrażenie na magnetyczna si l e rotatora Parametry Faraday a Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej ( A = γµ B H 0 f (E) A 1 ( E ) + (B 0 + C ) 0 )f (E) kt wyrazy A zmieniaja znak w maksimum absorpcji, podczas gdy B i C osiagaj a tam wartości ekstremalne wyrazy C sa odwrotnie proporcjonalne do temperatury niezerowe wyrazy A i C sa możliwe jedynie w przypadku degeneracji, wyrazy B sa zwykle obecne dla wszystkich przejść w przypadku degeneracji intensywność wynikajaca z cz lonów A i C jest zwykle 50 do 1000 razy wieksza niż wynikajaca z cz lonów B

Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Wyrażenie B 0 B 0 (J A) = 2 Im Ψ J m Ψ K Ψ A 3µ B E K E d Ψ J Ψ K d Ψ A J K J! = 2 Ψ A 3µ d Ψ J Im Ψ J m Ψ K Ψ K d Ψ A B E K E J K J

Przybliżenie Condona i jego implikacje dla widm absorpcji Funkcja falowa stanu podstawowego w przybliżeniu Borna-Oppenheimera (BO) Ψ 0,0 (q, Q ) = Φ 0 (q ; Q )Λ 0,0 (Q) Funkcja falowa stanu wzbudzonego w przybliżeniu BO Ψ m,v (q, Q ) = Φ m (q ; Q )Λ m,v (Q)

Przybliżenie Condona i jego implikacje dla widm absorpcji Funkcja falowa stanu podstawowego w przybliżeniu Borna-Oppenheimera (BO) Ψ 0,0 (q, Q ) = Φ 0 (q ; Q )Λ 0,0 (Q) Funkcja falowa stanu wzbudzonego w przybliżeniu BO Ψ m,v (q, Q ) = Φ m (q ; Q )Λ m,v (Q)

Moment przejścia S lowem wst epu... Elektryczny dipolowy moment przejścia miedzy stanem Ψ 0,0 a stanem Ψ m,v : ( 2 D m,v 0,0 2 = Ψ 0,0 (q, Q) D(q, Q) Ψ m,v (q, Q)) ( 2 = Ψ 0,0 (q, Q) d N (Q) + D e (q) Ψ m,v (q, Q)) = D f D e,m 0 (0) (Λ 0,0 Λ m,v ) + e,m 0 (0) (Λ 0,0 Q i Λ m,v ) +... Q i i=1 + d N (0) Φ 0 Φ m (Λ 0,0 Λ m,v ) 2 D e,m 0 (0) (Λ 0,0 Λ m,v ) 2

Progresja Francka-Condona weźmy prosty uk lad o jednym drganiu normalnym wspó lrz edna Q i rozpatrzmy stan wzbudzony, powiedzmy m bezwymiarowa wspó lrz edna drgania: q = µω Q za lóżmy, że przybliżenie harmoniczne jest poprawne w stanie podstawowym E 0 (q) = E 0 (0) + ω 2 q2 stan wzbudzony ma taki sam potencja l harmoniczny, ale przesuni ety (parametr b) E m (q) = E m (0) + ω 2 q2 + b ωq = E m (0) ω 2 b2 + ω 2 (q + b)2

Progresja Francka-Condona weźmy prosty uk lad o jednym drganiu normalnym wspó lrz edna Q i rozpatrzmy stan wzbudzony, powiedzmy m bezwymiarowa wspó lrz edna drgania: q = µω Q za lóżmy, że przybliżenie harmoniczne jest poprawne w stanie podstawowym E 0 (q) = E 0 (0) + ω 2 q2 stan wzbudzony ma taki sam potencja l harmoniczny, ale przesuni ety (parametr b) E m (q) = E m (0) + ω 2 q2 + b ωq = E m (0) ω 2 b2 + ω 2 (q + b)2

Progresja Francka-Condona weźmy prosty uk lad o jednym drganiu normalnym wspó lrz edna Q i rozpatrzmy stan wzbudzony, powiedzmy m bezwymiarowa wspó lrz edna drgania: q = µω Q za lóżmy, że przybliżenie harmoniczne jest poprawne w stanie podstawowym E 0 (q) = E 0 (0) + ω 2 q2 stan wzbudzony ma taki sam potencja l harmoniczny, ale przesuni ety (parametr b) E m (q) = E m (0) + ω 2 q2 + b ωq = E m (0) ω 2 b2 + ω 2 (q + b)2

przyk lad S lowem wst epu...

przyk lad S lowem wst epu...

przyk lad S lowem wst epu...

przyk lad c.d. S lowem wst epu...

Parametry Francka-Condona czasteczk e w stanie wzbudzonym można traktować jako zespó l przesunietych oscylatorów harmonicznych (tylko w drganiach pe lnosymetrycznych) za lóżmy, że drgania normalne w stanie wzbudzonym nie mieszaja sie i nie zmieniaja czestości wtedy do reprodukcji widma absorpcji wystarcza elektronowe dipolowe momenty przejścia i zestaw parametrów Francka-Condona dla każdego drgania

Parametry Francka-Condona czasteczk e w stanie wzbudzonym można traktować jako zespó l przesunietych oscylatorów harmonicznych (tylko w drganiach pe lnosymetrycznych) za lóżmy, że drgania normalne w stanie wzbudzonym nie mieszaja sie i nie zmieniaja czestości wtedy do reprodukcji widma absorpcji wystarcza elektronowe dipolowe momenty przejścia i zestaw parametrów Francka-Condona dla każdego drgania

Parametry Francka-Condona czasteczk e w stanie wzbudzonym można traktować jako zespó l przesunietych oscylatorów harmonicznych (tylko w drganiach pe lnosymetrycznych) za lóżmy, że drgania normalne w stanie wzbudzonym nie mieszaja sie i nie zmieniaja czestości wtedy do reprodukcji widma absorpcji wystarcza elektronowe dipolowe momenty przejścia i zestaw parametrów Francka-Condona dla każdego drgania

Parametry Francka-Condona Jak je uzyskać? optymalizacja geometrii czasteczki w stanie podstawowym wektor kartezjańskich po lożeń jader Q 0 analiza wibracyjna w stanie podstawowym wektory przesunieć kartezjańskich jader S czestości i, i masy zredukowane drgań ω i, µ i (i = 1,..., 3N 6) optymalizacja geometrii czasteczki w stanie wzbudzonym wektor kartezjańskich po lożeń jader Q X obliczenie różnicy geometrii w stanie X wzgledem stanu podstawowego F (X, 0) = Q Q X 0 wykonanie iloczynu skalarnego B X,i = S T i ( ) 1 F (X, 0) µ i ω i

Parametry Francka-Condona Jak je uzyskać? optymalizacja geometrii czasteczki w stanie podstawowym wektor kartezjańskich po lożeń jader Q 0 analiza wibracyjna w stanie podstawowym wektory przesunieć kartezjańskich jader S czestości i, i masy zredukowane drgań ω i, µ i (i = 1,..., 3N 6) optymalizacja geometrii czasteczki w stanie wzbudzonym wektor kartezjańskich po lożeń jader Q X obliczenie różnicy geometrii w stanie X wzgledem stanu podstawowego F (X, 0) = Q Q X 0 wykonanie iloczynu skalarnego B X,i = S T i ( ) 1 F (X, 0) µ i ω i

Parametry Francka-Condona Jak je uzyskać? optymalizacja geometrii czasteczki w stanie podstawowym wektor kartezjańskich po lożeń jader Q 0 analiza wibracyjna w stanie podstawowym wektory przesunieć kartezjańskich jader S czestości i, i masy zredukowane drgań ω i, µ i (i = 1,..., 3N 6) optymalizacja geometrii czasteczki w stanie wzbudzonym wektor kartezjańskich po lożeń jader Q X obliczenie różnicy geometrii w stanie X wzgledem stanu podstawowego F (X, 0) = Q Q X 0 wykonanie iloczynu skalarnego B X,i = S T i ( ) 1 F (X, 0) µ i ω i

Parametry Francka-Condona Jak je uzyskać? optymalizacja geometrii czasteczki w stanie podstawowym wektor kartezjańskich po lożeń jader Q 0 analiza wibracyjna w stanie podstawowym wektory przesunieć kartezjańskich jader S czestości i, i masy zredukowane drgań ω i, µ i (i = 1,..., 3N 6) optymalizacja geometrii czasteczki w stanie wzbudzonym wektor kartezjańskich po lożeń jader Q X obliczenie różnicy geometrii w stanie X wzgledem stanu podstawowego F (X, 0) = Q Q X 0 wykonanie iloczynu skalarnego B X,i = S T i ( ) 1 F (X, 0) µ i ω i

Parametry Francka-Condona Jak je uzyskać? optymalizacja geometrii czasteczki w stanie podstawowym wektor kartezjańskich po lożeń jader Q 0 analiza wibracyjna w stanie podstawowym wektory przesunieć kartezjańskich jader S czestości i, i masy zredukowane drgań ω i, µ i (i = 1,..., 3N 6) optymalizacja geometrii czasteczki w stanie wzbudzonym wektor kartezjańskich po lożeń jader Q X obliczenie różnicy geometrii w stanie X wzgledem stanu podstawowego F (X, 0) = Q Q X 0 wykonanie iloczynu skalarnego B X,i = S T i ( ) 1 F (X, 0) µ i ω i

Dodatkowa informacja w wyrażeniach na (Λ 0,0 Λ m,v ) pojawiaja sie parametry FC jedynie w potegach parzystych wyrażenie B 0 w MCD zawiera ca lki FC postaci (Λ n,v Λ m,v ), które zawieraja różnice parametrów FC dwóch stanów dzieki temu uzyskuje sie dodatkowa informacje dotyczac a znaku B X,i przyjrzyjmy sie modelowym widmom MCD z dwoma izolowanymi przejściami i jednym drganiem aktywnym w procesie Francka-Condona w nastepuj acych przypadkach: 1 B 1 = 1, B 2 = 1 2 B 1 = 1, B 2 = 1

Dodatkowa informacja w wyrażeniach na (Λ 0,0 Λ m,v ) pojawiaja sie parametry FC jedynie w potegach parzystych wyrażenie B 0 w MCD zawiera ca lki FC postaci (Λ n,v Λ m,v ), które zawieraja różnice parametrów FC dwóch stanów dzieki temu uzyskuje sie dodatkowa informacje dotyczac a znaku B X,i przyjrzyjmy sie modelowym widmom MCD z dwoma izolowanymi przejściami i jednym drganiem aktywnym w procesie Francka-Condona w nastepuj acych przypadkach: 1 B 1 = 1, B 2 = 1 2 B 1 = 1, B 2 = 1

Dodatkowa informacja w wyrażeniach na (Λ 0,0 Λ m,v ) pojawiaja sie parametry FC jedynie w potegach parzystych wyrażenie B 0 w MCD zawiera ca lki FC postaci (Λ n,v Λ m,v ), które zawieraja różnice parametrów FC dwóch stanów dzieki temu uzyskuje sie dodatkowa informacje dotyczac a znaku B X,i przyjrzyjmy sie modelowym widmom MCD z dwoma izolowanymi przejściami i jednym drganiem aktywnym w procesie Francka-Condona w nastepuj acych przypadkach: 1 B 1 = 1, B 2 = 1 2 B 1 = 1, B 2 = 1

Dodatkowa informacja w wyrażeniach na (Λ 0,0 Λ m,v ) pojawiaja sie parametry FC jedynie w potegach parzystych wyrażenie B 0 w MCD zawiera ca lki FC postaci (Λ n,v Λ m,v ), które zawieraja różnice parametrów FC dwóch stanów dzieki temu uzyskuje sie dodatkowa informacje dotyczac a znaku B X,i przyjrzyjmy sie modelowym widmom MCD z dwoma izolowanymi przejściami i jednym drganiem aktywnym w procesie Francka-Condona w nastepuj acych przypadkach: 1 B 1 = 1, B 2 = 1 2 B 1 = 1, B 2 = 1

przyk lad S lowem wst epu...

Model dimeru S lowem wst epu... dwa monomery A i B dobrze opisane w przybliżeniu BO hamiltonian dimeru Ĥ = Ĥ A + Ĥ B + ˆV AB baza funkcji elektronowych: Φ g = g A g B, Φ ma = m A g B, Φ mb = g A m B, Φ na = n A g B, Φ nb = g A n B funkcja wibronowa opisujaca stan wzbudzony: Ψ ν = m A g B α m,ν ) + g A m B β m,ν ) + n A g B α n,ν ) + g A n B β n,ν )

Model dimeru S lowem wst epu... dwa monomery A i B dobrze opisane w przybliżeniu BO hamiltonian dimeru Ĥ = Ĥ A + Ĥ B + ˆV AB baza funkcji elektronowych: Φ g = g A g B, Φ ma = m A g B, Φ mb = g A m B, Φ na = n A g B, Φ nb = g A n B funkcja wibronowa opisujaca stan wzbudzony: Ψ ν = m A g B α m,ν ) + g A m B β m,ν ) + n A g B α n,ν ) + g A n B β n,ν )

Model dimeru S lowem wst epu... dwa monomery A i B dobrze opisane w przybliżeniu BO hamiltonian dimeru Ĥ = Ĥ A + Ĥ B + ˆV AB baza funkcji elektronowych: Φ g = g A g B, Φ ma = m A g B, Φ mb = g A m B, Φ na = n A g B, Φ nb = g A n B funkcja wibronowa opisujaca stan wzbudzony: Ψ ν = m A g B α m,ν ) + g A m B β m,ν ) + n A g B α n,ν ) + g A n B β n,ν )

Model dimeru S lowem wst epu... dwa monomery A i B dobrze opisane w przybliżeniu BO hamiltonian dimeru Ĥ = Ĥ A + Ĥ B + ˆV AB baza funkcji elektronowych: Φ g = g A g B, Φ ma = m A g B, Φ mb = g A m B, Φ na = n A g B, Φ nb = g A n B funkcja wibronowa opisujaca stan wzbudzony: Ψ ν = m A g B α m,ν ) + g A m B β m,ν ) + n A g B α n,ν ) + g A n B β n,ν )

Model dimeru S lowem wst epu... zagadnienie wibronowe do rozwiazania ( ) h vib ε ν 0 B @ α m,ν β m,ν α n,ν β n,ν ˆT N + E ma + E gb V m 0 V mn V m ˆT N + E ga + E mb V mn 0 0 V mn ˆT N + E na + E gb V n V mn 0 V n ˆT N + E ga + E nb redukcja do uk ladu 2x2 dzieki operatorowi wymieniajacemu monomery Ĝ dalsze przekszta lcenia daja uk lad równań algebraicznych na wspó lczynniki rozwiniecia funkcji wibracyjnych w bazie oscylatorów harmonicznych = 0 1 C A

Model dimeru S lowem wst epu... zagadnienie wibronowe do rozwiazania ( ) h vib ε ν 0 B @ α m,ν β m,ν α n,ν β n,ν ˆT N + E ma + E gb V m 0 V mn V m ˆT N + E ga + E mb V mn 0 0 V mn ˆT N + E na + E gb V n V mn 0 V n ˆT N + E ga + E nb redukcja do uk ladu 2x2 dzieki operatorowi wymieniajacemu monomery Ĝ dalsze przekszta lcenia daja uk lad równań algebraicznych na wspó lczynniki rozwiniecia funkcji wibracyjnych w bazie oscylatorów harmonicznych = 0 1 C A

Model dimeru S lowem wst epu... zagadnienie wibronowe do rozwiazania ( ) h vib ε ν 0 B @ α m,ν β m,ν α n,ν β n,ν ˆT N + E ma + E gb V m 0 V mn V m ˆT N + E ga + E mb V mn 0 0 V mn ˆT N + E na + E gb V n V mn 0 V n ˆT N + E ga + E nb redukcja do uk ladu 2x2 dzieki operatorowi wymieniajacemu monomery Ĝ dalsze przekszta lcenia daja uk lad równań algebraicznych na wspó lczynniki rozwiniecia funkcji wibracyjnych w bazie oscylatorów harmonicznych = 0 1 C A

Model dimeru S lowem wst epu... zagadnienie wibronowe do rozwiazania ( ) h vib ε ν 0 B @ α m,ν β m,ν α n,ν β n,ν ˆT N + E ma + E gb V m 0 V mn V m ˆT N + E ga + E mb V mn 0 0 V mn ˆT N + E na + E gb V n V mn 0 V n ˆT N + E ga + E nb redukcja do uk ladu 2x2 dzieki operatorowi wymieniajacemu monomery Ĝ dalsze przekszta lcenia daja uk lad równań algebraicznych na wspó lczynniki rozwiniecia funkcji wibracyjnych w bazie oscylatorów harmonicznych = 0 1 C A

Geometria dimeru a dichroizm ko lowy m A X 0 = X ˆm A 0 = µ B X ˆL A 0 = = e N 2m e c X ( R A + r ia ) ˆp ia 0 X ˆm A 0 = e 2ic R A i=1 e N 2m e c X R ia ˆp ia 0 i=1 N X r ia Ĥ Ĥ r ia 0 = i (E X E 0 ) R A X 2c d A 0 i=1 iω 0X 2c R A d A X 0

Przyk lad zastosowania modelu Interpretacja widm absorpcji i dichroizmu ko lowego S-2,2 -metylenodioksy-1,1 -binaftalenu

Przyk lad zastosowania modelu Interpretacja widm absorpcji i dichroizmu ko lowego S-2,2 -metylenodioksy-1,1 -binaftalenu

Bibliografia I S lowem wst epu... D. J. Griffiths. Podstawy elektrodynamiki. Wydaw. Naukowe PWN, 2001. M. A. Busch K. W. Bushch. Chiral Analysis. Elsevier, 2006. M. T. Pawlikowski M. Makowski. J. Chem. Phys., 119:12795, 2003. M. Z. Zgierski M. T. Pawlikowski. Vibronic analysis of circular dichroism spectra of dimeric systems. chiral molecules consisting of two polyacene chromophores. J. Chem. Phys, 76:4789, 1982.

Bibliografia II S lowem wst epu... M. T. Pawlikowski M. Z. Zgierski. Spectra of dimeric systems. J. Chem. Phys, 79:1616, 1983. P. N. Schatz; A. J. McCaffery. J. Quart. Rev., 23(552), 1969. P. L. Polavarapu. Vibrational spectra: principles and applications with emphasis on optical activity. Elsevier, 1998. E. M. Purcell. Elektrycznosc i magnetyzm. Warszawa: PWN, 1974. B. Sredniawa. Mechanika kwantowa. Warszawa: PWN, 1988.

Bibliografia III S lowem wst epu... A. D. Buckingham; P. J. Stephens. J. Annu. Rev. Phys. Chem., 17(399), 1966. P. J. Stephens. J. Adv. Chem. Phys., 35(197), 1976.