Ćwiczenie 6 WYZNACZANIE OBROTÓW KRYTYCZNYCH WAŁÓW

Podobne dokumenty
ZASADY ZACHOWANIA W FIZYCE

BADANIA CHARAKTERYSTYK STATYCZNYCH WIBROIZOLATORÓW

Ć w i c z e n i e K 2 b

Pomiar bezpośredni przyrządem wskazówkowym elektromechanicznym

Charakterystyki geometryczne figur płaskich. dr hab. inż. Tadeusz Chyży Katedra Mechaniki Konstrukcji

WYKŁAD Parcie na ściankę zakrzywioną

ĆWICZENIE 1. (8.10) Rozciąganie statycznie wyznaczalne, pręty o skokowo zmiennym przekroju, kratownice, Obciążenia termiczne.

Rozwiązywanie belek prostych i przegubowych wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 6

Ć w i c z e n i e K 6. Wyznaczanie stałych materiałowych przy wykorzystaniu pomiarów tensometrycznych.

Rozwiązywanie belek prostych i przegubowych wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 4-5

Imperfekcje globalne i lokalne

Równania różniczkowe opisujące ruch fotela z pilotem:

Instrukcja do ćwiczenia jednopłaszczyznowe wyważanie wirników

MECHANIKA 2. Drgania punktu materialnego. Wykład Nr 8. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Dobór silnika serwonapędu. (silnik krokowy)

FIZYKA R.Resnick & D. Halliday

Pierwsze dwa podpunkty tego zadania dotyczyły równowagi sił, dla naszych rozważań na temat dynamiki ruchu obrotowego interesujące będzie zadanie 3.3.

Metoda pasm skończonych płyty dwuprzęsłowe

DRGANIA MECHANICZNE. Poniższe materiały tylko dla studentów uczęszczających na zajęcia. Zakaz rozpowszechniania i powielania bez zgody autora.

wiczenie 15 ZGINANIE UKO Wprowadzenie Zginanie płaskie Zginanie uko nie Cel wiczenia Okre lenia podstawowe

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

MECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

PORÓWNANIE WPŁYWU WYBRANYCH PARAMETRÓW CIĄGNIKA ROLNICZEGO NA JEGO DRGANIA

1. Z pręta o stałym przekroju poprzecznym i długości 1 m odcięto 25 cm kawałek. O ile przesunęło się połoŝenie środka masy pręta. Odp. o 8.

W NACZYNIU WIRUJĄCYM WOKÓŁ OSI PIONOWEJ

ĆWICZENIE 5 Badanie stanów nieustalonych w obwodach szeregowych RLC przy wymuszeniu sinusoidalnie zmiennym

Politechnika Białostocka

Ćwiczenie: "Silnik prądu stałego"

19. Wybrane układy regulacji Korekcja nieliniowa układów. Przykład K s 2. Rys Schemat blokowy układu oryginalnego

TMM-1 Wyznaczanie współrzędnych tensorów bezwładności członów manipulatorów

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

2. Pręt skręcany o przekroju kołowym

Bryła sztywna Zadanie domowe

( ) σ v. Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Analiza płaskiego stanu naprężenia.

Rys. 1. Rozwiązanie zadania rozpoczniemy od wyznaczenia wartość momentów zginających wywołanych działaniem siły 20[kN]. Rys. 2

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH. Doświadczalne sprawdzenie zasady superpozycji

lim = 0, gdzie d n oznacza najdłuższą przekątną prostokątów

Młodzieżowe Uniwersytety Matematyczne. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego REGUŁA GULDINA

MES W ANALIZIE SPRĘŻYSTEJ UKŁADÓW PRĘTOWYCH

2. CHARAKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁASKICH

MECHANIKA 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY CIAŁA SZTYWNEGO. Wykład Nr 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2. Analiza kinematyczna napędu z przekładniami

Wyznaczanie e/m za pomocą podłużnego pola magnetycznego

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Obwody prądu przemiennego bez liczb zespolonych

ĆWICZENIE 8 i 9. Zginanie poprzeczne z wykładową częścią

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXIII: Przypomnienie: statyka

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

ANALiZA DRGAŃ WAŁU DOPROWADZAJĄCEGO NAPĘD DO PRZEKŁADNi OGONOWEJ ŚMiGŁOWCA ULTRALEKKiEGO

Zasada zachowania pędu

Definicja wartości bezwzględnej. x < x y. x =

Ćwiczenie: "Silnik indukcyjny"

Pomiar parametrów w obwodach magnetycznych Pomiar parametrów w łączach selsynowych

Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na okres drgań

Wyznaczenie gęstości cieczy za pomocą wagi hydrostatycznej. Spis przyrządów: waga techniczna (szalkowa), komplet odważników, obciążnik, ławeczka.

1. Dostosowanie paska narzędzi.

Ćwiczenie 6 IZOLACJA DRGAŃ MASZYNY. 1. Cel ćwiczenia

1.11. RÓWNANIE RÓŻNICZKOWE OSI UGIĘTEJ

POMIAR PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ REZONANSU I METODĄ SKŁADANIA DRGAŃ WZAJEMNIE PROSTOPADŁYCH

Ćwiczenie 361 Badanie układu dwóch soczewek

POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTYTUT OBRABIAREK I TECHNOLOGII BUDOWY MASZYN. Ćwiczenie D-3

Sterowanie napędów maszyn i robotów

Podstawy opisu dynamiki punktu materialnego

RACHUNEK CAŁKOWY FUNKCJI DWÓCH ZMIENNYCH

Stan naprężenia. Przykład 1: Tarcza (płaski stan naprężenia) Określić siły masowe oraz obciążenie brzegu tarczy jeśli stan naprężenia wynosi:

Spis treści. Wstęp Część I STATYKA

M2. WYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOŚCI WAHADŁA OBERBECKA

Sterowanie napędów maszyn i robotów

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

Mikrosilniki prądu stałego cz. 2

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów gimnazjów. Schemat punktowania zadań

15. Przedmiot: WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW Kierunek: Mechatronika Specjalność: Elektroautomatyka okrętowa Rozkład zajęć w czasie studiów Liczba godzin

P R O J E K T N R 1 WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Zawiera: Wyznaczenie wymiarów przekroju poprzecznego belki zginanej poprzecznie

ρ d... kn m 3 - ciężar objętościowy drewna: ρ d... kn m 3 Wytrzymałości drewna wg PN-EN 338:2004 Drewno konstrukcyjne. Klasy wytrzymałości:

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

MOMENTY BEZWŁADNOŚCI, RÓWNANIE KRĘTU I ENERGIA KINETYCZNA CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA

Badania zginanych belek

MECHANIKA 2 KINEMATYKA. Wykład Nr 5 RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Fizyka 1 (mechanika) AF14. Wykład 9

2. Obwody prądu zmiennego

3.3. UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH. Równanie liniowe z dwiema niewiadomymi. Równaniem liniowym z dwiema niewiadomymi x i y nazywamy równanie postaci

RÓWNANIA FIZYCZNE DLA KOMPOZYTÓW

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXII: Porównanie ruchu obrotowego z ruchem postępowym. Bak Precesja Żyroskop

MECHANIKA 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych

Rodzaj/forma zadania. Max liczba pkt. zamknięte 1 1 p. poprawna odpowiedź. zamknięte 1 1 p. poprawne odpowiedzi. zamknięte 1 1 p. poprawne odpowiedzi

Metody Eulera i Eulera-Cauchy'ego rozwiązywania równań różniczkowych zwyczajnych. y 3 := x 2 (1) ( ) Rozwiązanie dokładne równania (1) (2)

BADANIE ELEKTRYCZNEGO OBWODU REZONANSOWEGO RLC

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2015/16

gdzie x jest wychyleniem z położenia równowagi. Współczynnik k jest tutaj współczynnikiem proporcjonalności.

Rozwiązywanie ram płaskich wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 7

Szybkobieżne Pojazdy Gąsienicowe (15) nr 1, 2002

Podstawy fizyki sezon 2 7. Układy elektryczne RLC

LABORATORIUM PRZETWORNIKÓW ELEKTROMECHANICZNYCH

Badanie ugięcia belki

Przykład 4.1. Ściag stalowy. L200x100x cm 10 cm I120. Obliczyć dopuszczalną siłę P rozciagającą ściąg stalowy o przekroju pokazanym na poniższym

Definicja i własności wartości bezwzględnej.

POWODZENIA! ZDANIA ZAMKNIĘTE. WOJEWÓDZKI KONKURS FIZYCZNY [ETAP SZKOLNY] ROK SZKOLNY 2009/2010 Czas trwania: 90 minut KOD UCZESTNIKA KONKURSU.

Transkrypt:

Ćwiczenie 6 WYZNACZANIE OBROTÓW KRYTYCZNYCH WAŁÓW. Cel ćwiczenia Cele ćwiczenia jest analitczne wznaczenie obrotów tcznch wału, a następnie werikacja eksperentalna uzskanch wników.. Wprowadzenie O prawidłowości unkcjonowania aszn często decdują drgania ich eleentów, zwłaszcza wałów. Duże aplitud i duże sił, charakterstczne dla drgań wałów zachodzącch w pobliżu lub w obszarze rezonansow ogą powodować ich pękanie wskutek zęczenia. Mogą też prowadzić do uszkodzenia ich eleentów związanch z wałe, np. łożsk, kół zębatch, itp. Praca wałów w pobliżu rezonansu źle wpłwa na dokładność unkcjonowania aszn, jest też uciążliwa dla personelu obsługującego. Rozróżnia się trz or drgań wałów: giętne-sętne i wzdłużne. Ponadto drgania te ogą bć swobodne (własne) lub wuszone. Częstość drgań własnch wału zależ od jego paraetrów konstrukcjnch, właściwości sprężstch, sposobu podparcia (ułożskowania) oraz wielkości i rozieszczenia na ni as (wirników, kół zębatch itp.). Drgania wuszone powstają w wniku działania na eleent sprężst (w nasz przpadku na wał) oesowo ziennej sił zewnętrznej. Jeżeli częstość drgań wuszonch jest równa częstości drgań własnch, wówczas wstępuje rezonans i związan z ni bardzo duż wzrost aplitud... Krtczna prędkość wirowania wału W celu ustalenia związku iędz prędkością wirowania a drganiai własni giętni rozpatrz przpadek obracania się wału prostego z osadzon ążkie (wirnikie) o asie - rs. l, którego środek nie powa się z osią obrotu wału lecz jest oddalon od niej o odległość e. Rs. l. Scheat wału z wirnikie do wznaczania zależności iędz prędkością wirowania a drganiai własni.

Na razie poija wpłw sił ciężkości wirnika na ruch wału, dlatego przjuje, że oś wału a kierunek pionow. Podczas ruchu obrotowego wału z prędkością kątową ω powstaje noralna siła bezwładności (siła odśrodkowa), która powoduje ugięcie wału wnoszące r. Silą bezwładności działająca na wal wnosi: P B ω ( r+ e) Siła ta jest zrównoważona przez siłę sprężstości F wału wrażającą się wzore: () F () gdzie: k - stała sprężsta wału równa sile potrzebnej do statcznego ugięcia wału o jednostkę długości. Porównując wrażenia () i () i dokonując odpowiednich przekształceń otrzuje: ω r e k () ω Wrażenie k we wzorze () przedstawia kwadrat częstości poprzecznch (giętnch) drgań własnch wału z asą wirnika. k ω (4) Podstawiając do równania () oraz dokonując prostch przekształceń otrzuje: r e ω ω n ω ω n (5) Na rsunku przedstawiono zależność r e ω ω n

ω/ω n Rs.. Wes zależności r e ω dla wału prostego z wirnikie ω n Jak widać z zależności (5) oraz z rs. stosunek ugięcia wału do iośrodu e rośnie nieograniczenie gd prędkość kątowa ω wału zbliża się do częstości kołowej ω n drgań własnch wału. Prędkość kątową ω równą częstości drgań własnch wału nazwa tczną prędkością kątową ω obracającego się wału. Odpowiednio prędkość obrotową oeśla się również tczną prędkością obrotową n. Prz ω<ω prawa strona wrażenia (5) jest liczbą dodatnią, co oznacza, że r i e są ω jednakowego znaku. Natoiast prz ω>ω wartości r i e ają znaki przeciwne i gd rośnie nieograniczenie to r dąż do wartości -e. Z tego wnika, że prz wzrastającch obrotach w zaesie ponad tczn (ω>ω ) środek as zbliża się do osi obrotu układu. Zjawisko to nazwa się sao centrowanie wału. Uożliwia ono stosowanie w pewnch stuacjach giętkich wałów, które po przejściu przez obrot tczne spokojnie" pracują prz prędkościach ponadtcznch. Podobne rozuowanie ożna przeprowadzić dla stuacji, gd środek ciężkości ążka powa się z osią obrotu wału, ale oś wału a kierunek pozio - rs.. ω n

ωω ω>ω Rs.. Scheat wału prostego z wirnikie o osi pozioej. W t przpadku ugięcie statczne wału spowodowane ciężare wirnika przejawia taki sa skutek jak iośrodowość e. Konstruktor usi uchronić asznę od prac w pobliżu rezonansu przez zaprojektowanie częstości podstawowej węzłów w bezpiecznej odległości od częstości sił wuszającch. Ponieważ charakterstki drgań w pobliżu rezonansu są bardzo stroe (rs.) dlatego odstęp iędz częstością sił wuszającej ω częstością drgań własnch ω n powinien bć jak największ. Przjuje się: ω 0,5> > ω n (6). Obliczanie obrotów tcznch wału Dla konstruktora ważna jest znajoość prostch etod obliczania tcznej prędkości obrotowej wałów. Jedną z nich jest etoda ugięcia statcznego. Siła ciężkości G ążka zaocowanego na wale powoduje jego ugięcie statczne st, które wraża wzór: G g st k k (7) gdzie: - asa ążka, g 9,8 [/s ], k - jak we wzorze (). Mając na względzie, że wał osiąga tczną prędkość wirowania, gd częstość sił wuszającej jest taka saa jak częstość drgań własnch wału: ω ω oraz ω n k (4) to ω g st (8)

Uwzględniając zależność iędz częstotliwością drgań wrażoną w [Hz] a częstością kołową wrażoną w [rad/s] ożna zapisać: ϖ π (9) Podstawiając g9,8 /s oraz st [] otrzuje: 9,8 0,5 [Hz] π st st (0) Zate tczna prędkość obrotowa wału wrażana w [obr/in.] wnosi: n 60 () Jeżeli a wznaczć częstość drgań własnch (częstość tczną) układu złożonego z wału ającego więcej niż jeden wirnik to nie ożna do tego celu zastosować etod ugięcia statstcznego w sposób bezpośredni. Posługuje się wówczas wzore Dunkerlea: 0 + + +... + n () gdzie: - przbliżona częstotliwość drgań własnch układu, 0 - częstotliwość drgań własnch wału bez wirnika, - częstotliwość drgań własnch z pierwszą asą, bez uwzględnienia as wału i pozostałch as, - częstotliwość drgań własnch z drugą asą bez uwzględniania as wału i pozostałch as. n - częstość drgań wału z n-tą asą bez uwzględnienia as wału i pozostałch as. Z zależności iędz częstotliwością a ugięcie statczn (wzór 0) wnika, że zastępcze (równoważne) ugięcie statczne z równa się suie poszczególnch ugięć statcznch. Może zate zapisać: z 0 + + +... + n () gdzie 0,,,..., n oznaczają ugięcia statczne odpowiadające warunko wienion w związku z wrażenie ()... Przkład Przkład. Obliczć obrot tczne wału wentlatora o przepłwie osiow przedstawionego scheatcznie na rsunku

Wentlator jest napędzan pase. Dwa łożska znajdujące się po obu stronach napędzającego koła pasowego ustalają wał w ten sposób, że układ ten ożna traktować jako belkę wspornikową z obciążenie uieszczon na jej końcu st P l E I Ab wznaczć n skorzsta z wzorów (0) i (). Obliczenie waga wcześniejszego wznaczenia ugięcia statcznego wału pod wpłwe ciężaru wirnika: st P l E I gdzie: P- ciężar wirnika P g, E - oduł Younga, I - oent bezwładności przeoju. st 85 9,8 (0,8) 8 0 [ ] 4 5 6π (95 0 ), 0 0 64 n 60 60 0,5 st 0 st 0 8 0 7070[ obr / in]

Zadanie ożna sorułować nieco inaczej, a ianowicie: dla podanej as wirnika 85 kg długości wału l80 i prędkości obrotowej wału np. n600 obr/in. należ wznaczć średnicę wału d tak, ab jego częstotliwość drgań własnch bła dwa raz większa od częstotliwości wuszającej (do rozwiązania we własn zaesie). Przkład. Wznaczć obrot tczne wału z dwoa wirnikai pokazanego na rsunku. Ab to zadanie rozwiązać skorzsta z wzoru Dunkerlea. Należ więc kolejno obliczć: 0 - ugięcie wału pod wpłwe as własnej 0 - ugięcie wału pod wpłwe as z poinięcie 0 i - ugięcie wału pod wpłwe as z poinięcie 0 i Oblicza ugięcie statczne wału pod wpłwe ciężaru własnego (belka równoiernie obciążona) gdzie q- ciężar l wału 0 5ql 4 84EI d q π 7800 9,8 50 4 N

4 5 50 (0,75) 64 0 9,6 0 [ ] 4 84, 0 π (50 0 ) Ugięcia statczne, pochodzące od ciężarów wirników oblicz według wzoru na ugięcie belki wwołane siłą skupioną działającą w dowoln punkcie: Pl b x ( l x) b l x 6EI l l l l l Wobec tego ugięcie statczne spowodowane ciężare wirnika l wnosi: ( 0,75 0,5),5 9,8 0,75 0,5 0,5 0,5 0,75 0,5 4,5 0 [ ] 4 +,4 ( 50 0 ) 0,75 0,75 0,75 0,75 0,75 6, 0 64 W ten sa sposób obliczone wnosi: 9,75 0 [ ] z + + (9,6+ 4,5+ 9,8) 0,9 0 0 [ ] a przbliżona częstotliwość drgań giętnch własnch: 0,5 z 0,5,9 0 85,9[ Hz] n 60 55 [obr/in]. Przebieg ćwiczenia.. Opis układu poiarowego Rs. 4 Scheat układu poiarowego: l- silnik elektrczn, - autotransorator, - wał, 4 - wirnik, 5 - podpora stała, 6 podpora przesuwna, 7 - elektroagnetczn przetwornik prędkości obrotowej, 8 - wskaźnik crow

Wał wraz z silnikie 4 napędza silnik elektrczn, którego prędkość obrotową ożna zieniać za poocą autotransoratora. Na końcu wału znajduje się elektroagnetczn przetwornik prędkości obrotowej 7 z którego sgnał jest przekazwan na wskaźnik crow 8. Zasadę tego przetwornika wjaśnia rs. 5 Rs. 5. Zasada elektroagnetcznego przetwarzania prędkości obrotowej w częstotliwość Stalowa tarcza z odpowiednią liczbą zębów obraca się w pobliżu obwodu agnetcznego czujnika z agnese trwał i z cewką na nabiegunniku. Przesunięcie jednego zęba w pobliżu nabiegunników czujnika powoduje wzrost i następnie zniejszenie struienia agnetcznego, a t sa zaindukowanie w cewce jednego oesu napięcia przeiennego. Jeśli tarcza a zębów na obwodzie, to podczas jednego obrotu tarcz w cewce indukuje się oesów napięcia. Jeśli tarcza wiruje z prędkością n obrotów na inutę. to częstotliwość indukowanego napięcia n stąd 60 60 n.. Zadania do wkonania podczas ćwiczenia l) zierzć średnicę wału i rozstaw łożsk (podpór), oeślić położenie wirnika i jego wiar; na podstawie wiarów wirnika obliczć jego asę. ) korzstając z etod ugięcia statcznego obliczć obrot tczne wału, ) uruchoić silnik (w obecności prowadzącego ćwiczenia) i zieniając jego prędkość obrotową zierzć obrot tczne wału. 4 Wskazówki dotczące sprawozdania. Sprawozdanie powinno zawierać: - teat i cel ćwiczenia, - scheat stanowiska poiarowego wraz z wiarai istotnch eleentów, - opis przebiegu ćwiczenia, - wniki obliczeń i poiarów, - wnioski sorułowane na podstawie uzskanch wników, - zadanie obliczeniowe: dla wznaczonej as wirnika ustuowanego w środku wału oraz zierzonego rozstawu łożsk należ obliczć średnicę wału, którego częstotliwość drgań własnch giętnch będzie dwuotnie większa niż częstotliwość wuszająca.

5. Inoracje dodatkowe: gęstość stali: ρ 7800kg/ 4 πd oent bezwładności przeoju kołowego I 64 oduł Younga dla stali E,l*0 5 MPa,*0 N/ ugięcie belki obciążonej w środku siłą P: Pl 48EI