Orbity typu Mołnija. praktyczne zastosowanie mechaniki nieba. Maciej Urbaniak IFM PAN Poznań. Dysk z Nebry, ok pne

Podobne dokumenty
Fizyka 10. Janusz Andrzejewski

Pole grawitacyjne. Definicje. Rodzaje pól. Rodzaje pól... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż. Ireneusz Owczarek.

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 10 7.XII Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Geodezja fizyczna. Siła grawitacji. Potencjał grawitacyjny Ziemi. Modele geopotencjału. Dr inż. Liliana Bujkiewicz. 23 października 2018

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Plan wykładu. Rodzaje pól

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

MECHANIKA OGÓLNA (II)

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.

Geodezja fizyczna i geodynamika

II.6. Wahadło proste.

Moment pędu w geometrii Schwarzshilda

Prawo powszechnego ciążenia Newtona

Wykład FIZYKA I. 8. Grawitacja. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

WPROWADZENIE. Czym jest fizyka?

Zasady dynamiki ruchu obrotowego

Siły centralne, grawitacja (I)

Mechanika ruchu obrotowego

dr inż. Zbigniew Szklarski

cz.2 dr inż. Zbigniew Szklarski

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)

1. Ciało sztywne, na które nie działa moment siły pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem obrotowym jednostajnym.

14 POLE GRAWITACYJNE. Włodzimierz Wolczyński. Wzór Newtona. G- stała grawitacji 6, Natężenie pola grawitacyjnego.

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

Atom wodoru w mechanice kwantowej

IV.2. Efekt Coriolisa.

Teoria Względności. Czarne Dziury

ver grawitacja

Opis kwantowy cząsteczki jest bardziej skomplikowany niż atomu. Hamiltonian przy zaniedbaniu oddziaływań związanych ze spinem ma następującą postać:

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 5 2.XI Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Siły oporu prędkość graniczna w spadku swobodnym

Elementarne przepływy potencjalne (ciąg dalszy)

Oddziaływania fundamentalne

Ruch jednostajny po okręgu

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

Fizyka dla Informatyki Stosowanej

Wykład 2 - zagadnienie dwóch ciał (od praw Keplera do prawa powszechnego ciążenia i z powrotem..)

podsumowanie (E) E l Eds 0 V jds

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology

Wykład 5: Dynamika. dr inż. Zbigniew Szklarski

Fizyka. Wykład 2. Mateusz Suchanek

Rys. 1. Ilustracja modelu. Oddziaływanie grawitacyjne naszych ciał z masą centralną opisywać będą wektory r 1

II.3 Rozszczepienie subtelne. Poprawka relatywistyczna Sommerfelda

BRYŁA SZTYWNA. Umowy. Aby uprościć rozważania w tym dziale będziemy przyjmować następujące umowy:

20 ELEKTROSTATYKA. PRAWO COULOMBA.

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Fizyka 9. Janusz Andrzejewski

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

SKRYPT DO ZAJĘĆ WYRÓWNAWCZYCH Z FIZYKI DLA STUDENTÓW I ROKU AKADEMII MORSKIEJ W SZCZECINIE

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne*

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład III

Grawitacyjna energia potencjalna gdy U = 0 w nieskończoności. w funkcji r

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

Satelity Ziemi. Ruch w polu grawitacyjnym. dr inż. Stefan Jankowski

Siła. Zasady dynamiki

Na skutek takiego przemieszcznia ładunku, energia potencjalna układu pole-ładunek zmienia się o:

Grzegorz Kornaś. Powtórka z fizyki

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

Prawo powszechnego ciążenia, siła grawitacyjna, pole grawitacyjna

Zagadnienie dwóch ciał oddziałujących siłą centralną Omówienie ruchu ciał oddziałujących siłą o wartości odwrotnie proporcjonalnej do kwadratu ich

Grawitacja. W Y K Ł A D IX Prawa Keplera.

PRZEMIANA ENERGII ELEKTRYCZNEJ W CIELE STAŁYM

Wykład Pojemność elektryczna. 7.1 Pole nieskończonej naładowanej warstwy. σ-ładunek powierzchniowy. S 2 E 2 E 1 y. ds 1.

Sztuczny satelita Ziemi. Ruch w polu grawitacyjnym

Siła tarcia. Tarcie jest zawsze przeciwnie skierowane do kierunku ruchu (do prędkości). R. D. Knight, Physics for scientists and engineers

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

- substancje zawierające swobodne nośniki ładunku elektrycznego:

Systemy odniesienia pozycji w odbiornikach nawigacyjnych. dr inż. Paweł Zalewski

Pęd, d zasada zac zasad a zac owan owan a p a p du Zgod Zg n od ie n ie z d r d u r g u im g pr p a r wem e N ew e tona ton :

Energia potencjalna jest energią zgromadzoną w układzie. Energia potencjalna może być zmieniona w inną formę energii (na przykład energię kinetyczną)

Energia w geometrii Schwarzshilda

dr inż. Zbigniew Szklarski

Satelita telekomunikacyjny na orbicie okołoziemskiej

Obraz Ziemi widzianej z Księżyca

8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI

Ruchy planet. Wykład 29 listopada 2005 roku

Składowe przedmiotu MECHANIKA I MECHATRONIKA. mechanika techniczna podstawy konstrukcji maszyn mechatronika

Wstęp do astrofizyki I

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne*

Wyznaczanie profilu prędkości płynu w rurociągu o przekroju kołowym

4π 2 M = E e sin E G neu = sin z. i cos A i sin z i sin A i cos z i 1

Jądra atomowe jako obiekty kwantowe. Wprowadzenie Potencjał jądrowy Spin i moment magnetyczny Stany energetyczne nukleonów w jądrze Prawo rozpadu

LITERATURA Resnick R., Holliday O., Acosta V., Cowan C. L., Graham B. J., Wróblewski A. K., Zakrzewski J. A., Kleszczewski Z., Zastawny A.

Zagadnienie dwóch ciał

Mechanika ogólna. Łuki, sklepienia. Zalety łuków (2) Zalety łuków (1) Geometria łuku (1) Geometria łuku (2) Kształt osi łuku (2) Kształt osi łuku (1)

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI. W roku 1820 Oersted zaobserwował oddziaływanie przewodnika, w którym płynął

θ = s r, gdzie s oznacza długość łuku okręgu o promieniu r odpowiadającą kątowi 2. Rys Obrót ciała wokół osi z

Równanie Schrödingera dla elektronu w atomie wodoru

29 Rozpraszanie na potencjale sferycznie symetrycznym - fale kuliste

PRĘDKOŚCI KOSMICZNE OPRACOWANIE

Pola siłowe i ich charakterystyka

Wykład 5 - całki ruchu zagadnienia n ciał i perturbacje ruchu keplerowskiego

Materiały pomocnicze dla studentów I roku do wykładu Wstęp do fizyki I Wykład 1

Prędkość i przyspieszenie punktu bryły w ruchu kulistym

Ruch obrotowy bryły sztywnej. Bryła sztywna - ciało, w którym odległości między poszczególnymi punktami ciała są stałe

Transkrypt:

Obity typu Mołnija Maciej Ubaniak IFM PAN Poznań Dysk z Neby, ok. 600 pne paktyczne zastosowanie mechaniki nieba

Obity typu Mołnija paktyczne zastosowanie mechaniki nieba Obity kepleowskie Zabuzone obity kepleowski Obity typu Mołnija

Obity Kepleowskie-uch w polu siły centalnej typu - Z zasady zachowania momentu pędu { h= v m=const h = v m postopadłe do h =0 ównanie płaszczyzny postopadłej do h M - nieuchoma masa Ruch w polu siły centalnej Mm F = G 3 jest dwuwymiaowy uch odbywa się w płaszczyźnie

Obity Kepleowskie-uch w polu siły centalnej typu - Z zasady zachowania momentu pędu { h= v m=const h = v m postopadłe do h =0 ównanie płaszczyzny postopadłej do h M - nieuchoma masa Ruch w polu siły centalnej Mm F = G 3 jest dwuwymiaowy uch odbywa się w płaszczyźnie

Obity Kepleowskie-uch w polu siły centalnej typu - = e e e Biegunowy układ współzędnych e = x cos y sin e = x sin y cos d = e e dt d x cos y sin dt = x sin y cos e = e v = e e a = e e e e d e = x sin y cos dt e = e e =

Obity Kepleowskie-uch w polu siły centalnej typu - e e e = e a = e e e e Biegunowy układ współzędnych e = x cos y sin e = x sin y cos e = e

Obity Kepleowskie-uch w polu siły centalnej typu - a = e e e e G M F = gawitacja 3 m G M G M e = 3 F = a m e e =0 Biegunowy układ współzędnych e = x cos y sin e = x sin y cos Równanie uchu w układzie biegunowym { GM = =0

Obity Kepleowskie-uch w polu siły centalnej typu - Równanie uchu w układzie biegunowym e e { GM =0 = = GM e cos Biegunowy układ współzędnych e = x cos y sin e = x sin y cos d = = =0 dt h = GM e cos

Obity Kepleowskie-uch w polu siły centalnej typu - = h GM e cos kzywe stożkowe: e - mimośód e< elipsa e= paabola e> hipebola 0 - Satelity pouszają się po elipsach - -4-3 - - 0

Obity Kepleowskie-uch w polu siły centalnej typu - Zagadnienie dwu ciał nie dotyczy sztucznych satelitów Ziemi masa Ziemi 5,976 04 kg 3 masa satelity 0 kg Zagadnienie dwu ciał m m d =f = f dt d dt : m m d d f f = = f m m m m dt dt = Równanie analogiczne do ównania uchu w polu siły centalnej { } m m d = f m m dt Ruch względny odbywa się po elipsie

Obity Kepleowskie-uch w polu siły centalnej typu - masa masa śodek masy uch względny Oientacja elipsy nie zmienia się z czasem Pzykład uchu dwóch ciał oddziałujących siłą typu - (stosunek mas 4:) względem układu inecjalnego punkt co 0000 Δt

Stabilność obit kołowych w polu siły centalnej typu n Równanie uchu w układzie biegunowym: { GM = f = =0 h = f c 3 c Na obicie kołowej: h := =0 c - pomień obity kołowej =0 x wpowadzamy odstępstwa od kształtu koła h x = f c x 3 c x ozwinięcie w szeeg Tayloa 3 h x [ 4 f ' c ] x=0 c 3 f c x [ f ' c ] x=0 c h 3h x 6h x x 3 4 5 = f c c c c f ' c x f ' ' c x

Stabilność obit kołowych w polu siły centalnej typu n 3 f c x [ f ' c ] x=0 c x k x=0 k 0 oscylato hamoniczny k 0 ozwiazanie nieoganiczone K<0 obita niestabilna względem małych oscylacji Waunek stabilności obit kołowych: f = c n c 0 n c c n c 0 3 n c n 3 3 f c f ' c 0 c Obity kołowe są stabilne w polu siły centalnej typu n dla n>-3

Stabilność obit kołowych w polu siły centalnej typu n Apsyda jeden z dwóch skajnych punktów obity eliptycznej Kąt apsydalny, ψ (apsydialny) kąt opisywany pzez wekto pzy pzejściu między dwoma sąsiednimi apsydami 3 f c x [ f ' c ] x=0 c = T { f ' c = 3 C f c T= { 3 f c f ' c c } d h =0 c dt c } h =0 3 = f c c { f c c }

Stabilność obit kołowych w polu siły centalnej typu n { f ' c = 3 C f c f = c = } n c 0 By obita była zamknięta = {3 n }0.5 musi być liczbą wymieną ( n =n ) 0.5 { 3 n } n= obity kepleowskie : = n= 4 : = i apogeum

Stabilność obit kołowych w polu siły centalnej typu n Punkt co 0000 Δt GM m F G= = obita zamknięta F G= G M m 0.5G M m 4 Punkt co 000 Δt obita otwata

Sztuczne satelity Ziemi Stosowanie satelitów telekomunikacyjnych postulowane było już w oku 945:,,Let us now suppose that such a station wee built in this obit. It could be povided with eceiving and tansmitting equipment (the poblem of powe will be discussed late) and could act as a epeate to elay. tansmissions between any two points on the hemisphee beneath, using any fequency which will penetate the ionosphee. If diective aays wee used, the powe equiements would be vey small, as diect line of sight tansmission would be used. Thee is the futhe impotant point that aays on the eath, once set up, could emain fixed indefinitely. (A. C. Clake, Wieless Wold, 945.0) Popozycja obit geostacjonanych: It will be obseved that one obit, with a adius of 4,000 km, has a peiod of exactly 4 hous. A body in such an obit, if its plane coincided with that of the eath's equato, would evolve with the eath and would thus be stationay above the same spot on the planet. It would emain fixed in the sky of a whole hemisphee and unlike all othe heavenly bodies would neithe ise no set. (A. C. Clake, Wieless Wold, 945.0) Fig.. Typical exta-teestial elay sevices. Tansmission fom A being elayed to point B and aea C; tansmission fom D being elayed to whole hemisphee. (Wieless..)

Sztuczne satelity Ziemi kótka histoia 948 wykozystanie Księżyca jako obiektu odbijającego fale adaowe; odbió sygnały (United States Amy Signal Cops). 954 tansmisja głosu tą samą dogą (U.S. Navy). 957.0.04 - Piewszy sztuczny satelita Ziemi Спутник (Sputnik ). Nachylenie obity ok. 65O; masa 84kg (Спутник 3 330 kg) 965.04.3 "Молния-" 3 (Mołnija- os. pioun) piewszy opeacyjny satelita typu Mołnija (tansmisja sygnału telewizyjnego) Międzynaodowa Stacja Kosmiczna (999..0) Źódło: STS-4 Shuttle Cew, NASA

Potencjał gawitacyjny Ziemi Księżyc jest daleko! Odległość Ziemia Księżyc: 356-407 03 km Wysokość satelitów nad powiezchnią Ziemi: LEO 000 km MEO 0000 km GEO 36000 km Potencjał jednoodnej kuli: GM m U R = R

Potencjał gawitacyjny Ziemi Księżyc jest daleko! Obót Ziemi dookoła własnej osi powadzi do jej spłaszczenia. Pomień ównikowy: R=6378 km Pomień biegunowy: P=6357 km Spłaszczenie Ziemi: R P : 98 P Spłaszczenie Ziemi zmienia chaakte jej potencjału gawitacyjnego

Potencjał gawitacyjny Ziemi W pzybliżeniu elipsoidy nie uwzględnia się geometycznych niejednoodności geoidy oaz niesymetyczności ozkładu gęstości Ziemi. Ze względu na symetię obotową potencjał Ziemi w pzybliżeniu elipsoidy, widziany pzez satelitę o małej masie i ozmiaach, zależy tylko od kąta biegunowego φ i odległości od śodka masy.

Potencjał gawitacyjny Ziemi pole i gawitacja nomalna Potencjał nomalny- potencjał gawitacyjny pochodzący od elipsoidy obotowej będącej pzybliżeniem geoidy: symetia obotowa stała watość na elipsoidzie Odstępstwa geoidy od elipsoidy nomalnej nie pzekaczają 00 m. {} GM GM R R U, = 3 sin J... J = R półoś wielka elipsoidy nomalnej -6 J=08.6.. 0 J3= -.5... 0-6 F =,, U = { { G M 3 G M 3 cos J Req 4 3 G M cos sin J R 4 eq } I x I y I z M R }

Potencjał gawitacyjny Ziemi pole i gawitacja nomalna Potencjał nomalny- potencjał gawitacyjny pochodzący od elipsoidy obotowej będącej pzybliżeniem geoidy: symetia obotowa stała watość na elipsoidzie Odstępstwa geoidy od elipsoidy nomalnej nie pzekaczają 00 m. J = Pzyspieszenie w modelu,,j nie jest skieowane do śodka masy Ziemi { { G M F =,, U = R półoś wielka elipsoidy nomalnej 3G M 3cos J Req 4 3G M cos sin J Req 4 I x I y I z M R } } F 4

Potencjał gawitacyjny Ziemi pole i gawitacja nomalna z Pzyspieszenie w modelu,,j nie jest skieowane do śodka masy Ziemi linie siły adialnej (składowa φ jest zeowa) elipsoida Ziemi x Gaf pzedstawiający φ składową siły gawitacyjnej (tzn. postopadłą do składowej adialnej)

Potencjał gawitacyjny Ziemi W większości paktycznych zastosowań wyznaczając uch satelitów Ziemi uwzględnić należy tylko oddziaływanie gawitacyjne (GM i J ) oaz wpływ opoów atmosfey. Wpływ atmosfey jest istotny dla wysokości poniżej 000 km. Pictue : M. Capdeou Satellites Obits and Missions 005, Spinge Fance. Spinge

Obity typu Mołnija Obity geostacjonane (A. Clake, 945) nie dają się stosować do zapewnienia łączności na obszaach polanych (powyżej szeokości geogaficznej 55o dostępność jest utudniona [3]). Altenatywy: obity typu Tunda (nachylenie ok. 90o) obity typu Mołnija żódłó www.eumetsat.int Czynnik -4 związany z odstępstwami od kulistości powoduje, że paamety obit ulegają zmianom { G M 3 G M 3cos J Req F = 4 { } } 3 G M cos sin J R eq 4

Elementy obitalne obit eliptycznych a półoś wielka e ekscentyczność i nachylenie względem płaszczyzny ównika ω kąt apsydalny Ω kąt nodalny żódło: spaceflight.nasa.gov/ealdata/elements/gaphs.html

Obity typu Mołnija zmiany elemenów obity Współzędne katezjańskie: Kepleowskie elementy obitalne: { x t, y t, z t, x t, y t, z t } {a t, e t,i t, t, t, M t } = U 0 U p U p U 0 { a = g, e = g, i =g 3 =g 4, =g 5, M n0 =g 6 Elementy oskulacyjne (a,e,i,..) odpowiadają paametom obity Kepleowskiej po jakiej podążałby satelita po ustaniu zabuzenia Up. Rachunek zabuzeń powadzi do następujących zależności (pzybliżenie elipsoidy, ząd): a =0 e =0 i =0 =... {} 3 R = n J 5 cos i 3 / a 4 e M =...

Obity kepleowskie pecesja nodalna 6 Ω - kąt nodalny widok z boku Obita: a-90000km, b-35000, nachylenie 40o

Obity kepleowskie pecesja nodalna Pecesja nodalna otacza Ziemię,,koszykiem'' z elips oskulacyjnych Obita: a-90000km, b-35000, nachylenie 40o

Obity kepleowskie pecesja apsydalna 6 widok z boku 6 Obita: a-90000km, b-35000, nachylenie 40o widok z nomalnej do płaszczyzny uchu obity pzechodzącej pzez Ziemię

Obity typu Mołnija pecesja apsydalna {} 3 R = nj 3/ a 4 e 5cos i i 63.43 o i 6.6 o Pictue : M. Capdeou Satellites Obits and Missions 005, Spinge Fance. Spinge 63.43o ównik =0

Obity typu Mołnija pecesja apsydalna i 63.43 o =0 63.43o ównik Duża ekscentyczność obity skutkuje znaczną óżnicą wysokości w apogeum (ok. 40 000km) i w peigeum (ok. 500 km)

Obity typu Mołnija peiod ok. 77 min konstelacja tzech satelitów (Δt = 39 min) zapewnia ciągłe pokycie ze względu na dużą ekscentyczność satelita znaczną część obiegu spędza w okolicach apogeum nad biegunem* * dugie pawo Keplea

Obity typu Mołnija peiod ok. 77 min konstelacja tzech satelitów (Δt = 39 min) zapewnia ciągłe pokycie ze względu na dużą ekscentyczność satelita znaczną część obiegu spędza w okolicach apogeum nad biegunem* * dugie pawo Keplea

WNIOSKI Obity kepleowskie w polach typu niestabilne -n (n -3) są Ze względu na spłaszczenie Ziemi jej pole gawitacyjne nie ma chaakteu - Obity typu Mołnija pozwalają zedukować wpływ spłaszczenia ziemi na uch satelitów

Liteatua [] Б.Е.Черток, Ракеты и люди. Горячие дни холодной войны, Москва "МАШИНОСТРОЕНИЕ", 999; www.tc.u/encyk/bibl/chetok/kniga-3/obl.html [] N. Sneeuw, Geodesy and Geodynamics, notatki do wykładu, Geodätisches Institut, Univesität Stuttgat, www.uni-stuttgat.de/gi/education/shot_desciptions.en.html [3] M. Capdeou, Satellites Obits and Missions, Spinge, Fance 005 [4] Wikipedia, wikipedia.og [5] część ilustacji wykonano za pomocą pogamu POV-Ray, www.povay.og [6] S. A. Whitmoe, Astodynamics, web.nps.navy.mil/śsewb/aa436/aa436.html [7] stony www National Space Agnecy USA, nasa.gov [8] M. Guntman, pliki wideo astonauticsnow.com/vp/ [9] R. Fitzpatick, Analytical Classical Dynamics, www.lulu.com/items/volume_63/380000/380546//pint/336b.pdf [0] Landesamt fü Achäologie Sachsen-Anhalt, dysk z Neby, www.lda-lsa.de/himmelsscheibe_von_neba/#content