Wykład 9. Fizyka 1 (Informatyka - EEIiA 2006/07)



Podobne dokumenty
WAHADŁO SPRĘŻYNOWE. POMIAR POLA ELIPSY ENERGII.

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Ruch drgający

Fizyka 11. Janusz Andrzejewski

Wykład 6 Drgania. Siła harmoniczna

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

Drgania. W Y K Ł A D X Ruch harmoniczny prosty. k m

Ruch drgający. Ruch harmoniczny prosty, tłumiony i wymuszony

Kinematyka: opis ruchu

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

a = (2.1.3) = (2.1.4)

m Jeżeli do końca naciągniętej (ściśniętej) sprężyny przymocujemy ciało o masie m., to będzie na nie działała siła (III zasada dynamiki):

Ruch drgajacy. Drgania harmoniczne. Drgania harmoniczne... Drgania harmoniczne... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż.

Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na okres drgań

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Drgania układu o wielu stopniach swobody

Fizyka 12. Janusz Andrzejewski

MECHANIKA 2. Drgania punktu materialnego. Wykład Nr 8. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

RUCH HARMONICZNY. sin. (r.j.o) sin

WYKŁAD 1 ZASADY ELEKTROMECHANICZNEGO PRZETWARZANIA ENERGII

VII. Drgania układów nieliniowych

Drgania w obwodzie LC. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

MECHANIKA II. Drgania wymuszone

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

1.5 Badanie drgań modelu cząsteczki czteroatomowej(m20)

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

Laboratorium Mechaniki Technicznej

Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne

Plan wykładu. Ruch drgajacy. Drgania harmoniczne... Drgania harmoniczne. Oscylator harmoniczny Przykłady zastosowań. dr inż.

Wykład FIZYKA I. 10. Ruch drgający tłumiony i wymuszony. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

WYKŁAD 15. Rozdział 8: Drgania samowzbudne

Równanie Fresnela. napisał Michał Wierzbicki

1. Liczby zespolone. Jacek Jędrzejewski 2011/2012

Wykład FIZYKA I. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak. Katedra Optyki i Fotoniki Wydział Podstawowych Problemów Techniki Politechnika Wrocławska

DRGANIA MECHANICZNE. materiały uzupełniające do ćwiczeń. Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie

Promieniowanie dipolowe

DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH

Liczby zespolone. Magdalena Nowak. 23 marca Uniwersytet Śląski

Siła sprężystości - przypomnienie

Fizyka 2 Wróbel Wojciech

REZONANS ELEKTRYCZNY Ćwiczenie nr 25

Rozwiązanie równania oscylatora harmonicznego

Siła elektromotoryczna

Przekształcenia całkowe. Wykład 1

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ. 1. Ciała

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

LICZBY ZESPOLONE. 1. Wiadomości ogólne. 2. Płaszczyzna zespolona. z nazywamy liczbę. z = a + bi (1) i = 1 lub i 2 = 1

3. Kinematyka podstawowe pojęcia i wielkości

Podstawy Automatyki Zbiór zadań dla studentów II roku AiR oraz MiBM

Ψ(x, t) punkt zamocowania liny zmienna t, rozkład zaburzeń w czasie. x (lub t)

Wyznaczanie prędkości lotu pocisku na podstawie badania ruchu wahadła balistycznego

Drgania i fale II rok Fizyk BC

Ruch drgający i falowy

POMIAR PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ REZONANSU I METODĄ SKŁADANIA DRGAŃ WZAJEMNIE PROSTOPADŁYCH

RUCH DRGAJĄCY. Ruch harmoniczny. dt A zatem równanie różniczkowe ruchu oscylatora ma postać:

Liczby zespolone i ich zastosowanie do wyprowadzania tożsamości trygonometrycznych.

Fizyka Elementarna rozwiązania zadań. Część 20, 21 i 22 Przygotowanie: Grzegorz Brona,

Zadanie domowe z drgań harmonicznych - rozwiązanie trzech wybranych zadań

Drgania. O. Harmoniczny

a, F Włodzimierz Wolczyński sin wychylenie cos cos prędkość sin sin przyspieszenie sin sin siła współczynnik sprężystości energia potencjalna

Kinematyka: opis ruchu

Projekt nr 4. Dynamika ujęcie klasyczne

Ć W I C Z E N I E N R M-2

Prosty oscylator harmoniczny

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

Wykład z modelowania matematycznego. Przykłady modelowania w mechanice i elektrotechnice.

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Podstawy fizyki wykład 7

Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie

MECHANIKA II. Drgania wymuszone

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2, lato 2016/17

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Ruch falowy. Fala zaburzenie wywoane w jednym punkcie ośrodka, które rozchodzi się w każdym dopuszczalnym kierunku.

Koła rowerowe malują fraktale

Fale mechaniczne i akustyka

Wykład 9: Fale cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

Podstawy Elektrotechniki i Elektroniki. Opracował: Mgr inż. Marek Staude

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

Projekt Inżynier mechanik zawód z przyszłością współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI METODĄ DYNAMICZNĄ

1. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie. drgań. kilkukrotnie sprawdzając z jaką niepewnością statystyczną możemy mieć do czynienia. pomiarze.

WIBROIZOLACJA określanie właściwości wibroizolacyjnych materiałów

WYMAGANIA Z WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE DLA KLASY 3g. zakres rozszerzony

Kinematyka: opis ruchu

Zajmijmy się najpierw pierwszym równaniem. Zapiszmy je w postaci trygonometrycznej, podstawiając z = r(cos ϕ + i sin ϕ).

DRGANIA OSCYLATOR HARMONICZNY

Liczby zespolone. Katarzyna Grabowska. Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki, Katedra Metod Matematycznych Fizyki. Letnia Szkoła Fizyki, Płock 2008

Ćwiczenie 3 BADANIE OBWODÓW PRĄDU SINUSOIDALNEGO Z ELEMENTAMI RLC

Drgania - zadanka. (b) wyznacz maksymalne położenie, prędkość i przyspieszenie ciała,

Matematyka liczby zespolone. Wykład 1

Kolokwium 2. Środa 14 czerwca. Zasady takie jak na pierwszym kolokwium

Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż.

Podstawy fizyki sezon 1 VIII. Ruch falowy

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

1 Wymagania egzaminacyjne na egzamin maturalny - poziom rozszerzony: fizyka

FALE W OŚRODKACH SPRĘZYSTYCH

Człowiek najlepsza inwestycja FENIKS

Pomiary napięć przemiennych

Transkrypt:

Wyład 9 Fizya 1 (Informatya - EEIiA 006/07) 9 11 006 c Mariusz Krasińsi 006 Spis treści 1 Ruch drgający. Dlaczego właśnie harmoniczny? 1 Drgania harmoniczne proste 1.1 Zależność między wychyleniem, prędością i przyspieszeniem.................... 1. Definicje.................................................. 3.3 Energia ruchu drgającego (przypade sprężyny)............................ 3.4 Przedstawienie drgań przy pomocy liczb zespolonych......................... 3.5 Drgania harmoniczne proste w przestrzeni fazowej.......................... 4 UWAGA! Więszość rysunów wymaga własnoręcznego dopisania oznaczeń! 1 Ruch drgający. Dlaczego właśnie harmoniczny? Ten wyres z pewnością nie przedstawia drgania harmonicznego Rysune 1: Wychylenie ciała w funcji czasu (Dopisz oznaczenia na osiach) oraz widmo drgania. Ale oto przepis matematyczny ja rozłożyć taie drganie na drgania harmoniczne Poniżej widmo powyższego drgania y = A (sin x + 13 sin 3x + 15 ) sin 5x +... = A N=0 1 N + 1 sin [(N + 1)x] Drgania harmoniczne proste.1 Zależność między wychyleniem, prędością i przyspieszeniem Drgania harmoniczne (obietu) to drgania, w tórych wychylenie obietu spełnia zależność x = A cos(ωt + φ) moe by tae sinus! 1

.1 Zależność między wychyleniem, prędością i przyspieszeniem DRGANIA HARMONICZNE PROSTE Prędość obietu wynosi wtedy a przyspieszenie a = d x dt = d dt v = dx dt = Aω sin(ωt + φ) (.1) ( ) dx = d dt dt ( Aω sin(ωt + φ)) = Aω cos(ωt + φ) = ω x Z ostatniego równania wynia, że w ruchu harmonicznym musi być spełniona zależność d x dt = ω x (.) Jeżeli drgający obiet jest materialny to po pomnożeniu obu stron przez masę drgającego ciała m równanie (.) przyjmie postać m d x dt = F = mω x Ta więc aby ciało drgało harmonicznie, siła działająca na nie musi być proporcjonalna do wychylenia lecz przeciwnie do niego (wychylenia) sierowana. Rysune poniżej przedstawia porównanie czasowego przebiegu wychylenia, prędości i przyspieszenia ciała drgającego ruchem harmonicznym prostym Rysune : Porównanie czasowego przebiegu wychylenia, prędości i przyspieszenia dla ciała drgającego ruchem harmonicznym prostym. Zauważ, że wyresy są względem siebie przesunięte! Drgania ciała na sprężynie jao przyład drgań harmonicznych prostych W przypadu rozciągania lub ścisania sprężyny, siła sprężystości ma postać F = x Wychylenie musi więc spełniać równanie m d x dt = x czyli Na podstawie równania (.) otrzymamy d x dt = m x ω = m czyli zależność wychylenia od czasu ma ostateczną postać x = A cos ( ) m t + φ c Mariusz Krasińsi 006

. Definicje DRGANIA HARMONICZNE PROSTE Generalnie równanie ruchu dla ciała o masie m drgającego ruchem harmonicznym prostym ma postać m d x dt = x gdzie nie musi być współczynniiem sprężystości, ale może wyniać z innych własności uładu wyonującego drgania.. Definicje t + φ = ωt + φ nazywamy FAZĄ drgania m φ jest fazą początową (czyli taą fazą, tóra występuje dla t=0!) ω = jest częstością drgania (czasem zwana częstością ątową lub ołową) m Ores drgań T to tai najmniejszy czas, po tórym wychylenie (uwzględniając ierune ruchu) jest taie samo ja na początu (obserwacji) x(t) = x(t+t ). Można też powiedzieć, że ores drgania to najmniejszy czas, po tórym faza drgania zmieni się o π. częstość i ores powiązane są zależnością ω = π T wielość f = 1 T nazywamy częstotliwością.3 Energia ruchu drgającego (przypade sprężyny) E = mv + x = ( m A ω sin (ωt + φ) + ) A cos (ωt + φ) (.3) Ponieważ w ruchu harmonicznym prostym ω = /m to = mω Wyorzystując powyższą zależność w równaniu (.3) otrzymamy, że energia całowita uładu drgającego zależy od amplitudy A i stałej sprężystości ( E = A sin (ωt + φ) + ) A cos (ωt + φ) = A ( sin (ωt + φ) + cos (ωt + φ) ) = A (.4).4 Przedstawienie drgań przy pomocy liczb zespolonych.4.1 Ogólna postać liczby zespolonej x = A cos(ωt + φ) gdzie x = A cos(ωt + φ).4. Trygonometryczna postać liczby zespolonej Rysune 3: Trygonometryczna postać liczby zespolonej. Wyjaśnienie. c Mariusz Krasińsi 006 3

.5 Drgania harmoniczne proste w przestrzeni fazowej DRGANIA HARMONICZNE PROSTE z = R[cos(φ) + i sin(φ)].4.3 Wyładnicza postać liczby zespolonej z = Re iφ = R[cos(φ) + i sin(φ)] Liczba zespolona sprzężona z * = Re iφ = R[cos(φ) i sin(φ)] z = zz * = R (z 1 ± z ) * = z 1 * ± z * (z 1 z ) * = z 1z * * Drganie harmoniczne można więc przedstawić w postaci: x = Ae i(ωt+φ) Podobnie ja na początu (secja.1) wyliczmy, orzystając z zapisu wyorzystującego liczby zespolone, prędość i przyspieszenie w ruchu harmonicznym dx = v = Aωe i(ωt+φ) dt d x dt = a = d ( ) dx = d ( Aωe i(ωt+φ)) = Aω e i(ωt+φ) = ω x dt dt dt Otrzymaliśmy więc identyczną ja poprzednio zależność pomiędzy przyspieszeniem i wychyleniem ciała drgającego ruchem harmonicznym prostym d x dt = ω x.5 Drgania harmoniczne proste w przestrzeni fazowej Jeśli wychylenie drgającego ciała opisuje zależność to prędość ciała (zgodnie z równaniem (.1)) opisana jest zależnością Korzystając z jedyni trygonometrycznej oraz równań (.5) i (.6) otrzymamy x = A cos(ωt + φ) (.5) v = Aω sin(ωt + φ) (.6) cos (ωt + φ) + sin (ωt + φ) = 1 x A + v A ω = 1 Powyższe równanie przedstawia elipsę w ta zwanej przestrzeni fazowej. Dalsze wyjaśnienia na wyładzie. c Mariusz Krasińsi 006 4

.5 Drgania harmoniczne proste w przestrzeni fazowej DRGANIA HARMONICZNE PROSTE Rysune 4: Dopisz omentarze na wyładzie c Mariusz Krasińsi 006 5