Wyk lad 1 Podstawowe techniki zliczania

Podobne dokumenty
Wyk lad 8 Zasadnicze twierdzenie algebry. Poj. ecie pierścienia

Wykład 7. Przestrzenie metryczne zwarte. x jest ciągiem Cauchy ego i posiada podciąg zbieżny. Na mocy

Analiza I.1, zima wzorcowe rozwiązania

KOMBINATORYKA. Oznaczenia. } oznacza zbiór o elementach a, a2,..., an. Kolejność wypisania elementów zbioru nie odgrywa roli.

Wyk lad 2 W lasności cia la liczb zespolonych

Matematyka dyskretna Kombinatoryka

tek zauważmy, że podobnie jak w dziedzinie rzeczywistej wprowadzamy dla funkcji zespolonych zmiennej rzeczywistej pochodne wyższych rze

Dwumian Newtona. Agnieszka Dąbrowska i Maciej Nieszporski 8 stycznia 2011

Teoria. a k. Wskaźnik sumowania można oznaczać dowolną literą. Mamy np. a j = a i =

O liczbach naturalnych, których suma równa się iloczynowi

Kombinatoryka - wyk lad z 28.XI (za notatkami prof.wojciecha Guzickiego)

Wykład 6. Przestrzenie metryczne ośrodkowe i zupełne. ρ, gdzie r

Wykład 8: Zmienne losowe dyskretne. Rozkłady Bernoulliego (dwumianowy), Pascala, Poissona. Przybliżenie Poissona rozkładu dwumianowego.

Analiza Funkcjonalna WPPT IIIr. semestr letni 2011 WYK LAD 9,5: ZBIEŻNOŚĆ S LABA I *-S LABA TWIERDZENIE BANACHA ALAOGLU 28/05/2013

Repetytorium z Matematyki Elementarnej Wersja Olimpijska

IV Uniwersytecka Sobota Matematyczna 14 kwietnia Funkcje tworzące w kombinatoryce

I. Ciągi liczbowe. , gdzie a n oznacza n-ty wyraz ciągu (a n ) n N. spełniający warunek. a n+1 a n = r, spełniający warunek a n+1 a n

Stwierdzenie 1. Jeżeli ciąg ma granicę, to jest ona określona jednoznacznie (żaden ciąg nie może mieć dwóch różnych granic).

Analiza I.1, zima globalna lista zadań

Rekursja 2. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Teoria. a k. Wskaźnik sumowania można oznaczać dowolną literą. Mamy np. a j = a i =

LICZBY, RÓWNANIA, NIERÓWNOŚCI; DOWÓD INDUKCYJNY

Analiza matematyczna. Robert Rałowski

x t 1 (x) o 1 : x s 3 (x) Tym samym S(3) = {id 3,o 1,o 2,s 1,s 2,s 3 }. W zbiorze S(n) definiujemy działanie wzorem

Matematyka dyskretna. Wykład 2: Kombinatoryka. Gniewomir Sarbicki

INDUKCJA MATEMATYCZNA

a 1, a 2, a 3,..., a n,...

5. Zasada indukcji matematycznej. Dowody indukcyjne.

Wykład 11. a, b G a b = b a,

Wykład 2. Kombinacje. Twierdzenie. (Liczba k elementowych podzbiorów zbioru n-elementowego) C(n,k) =, gdzie symbol oznacza liczbę i n k.

f '. Funkcja h jest ciągła. Załóżmy, że ciąg (z n ) n 0, z n+1 = h(z n ) jest dobrze określony, tzn. n 0 f ' ( z n

Twierdzenie 15.3 (o postaci elementów rozszerzenia ciała o zbiór). Niech F będzie ciałem oraz A F pewnym zbiorem. Niech L<F.

Kombinatorycznie o tożsamościach kombinatorycznych

Zasada indukcji matematycznej. Dowody indukcyjne.

Rozkład normalny (Gaussa)

3. Funkcje elementarne

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

5. Szeregi liczbowe. A n = A = lim. a k = lim a k, a k = a 1 + a 2 + a

Matematyka ETId I.Gorgol Twierdzenia o granicach ciagów. Twierdzenia o granicach ciagów

Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna w zadaniach,

Ciągi liczbowe wykład 3

3 Arytmetyka. 3.1 Zbiory liczbowe.

zadań z pierwszej klasówki, 10 listopada 2016 r. zestaw A 2a n 9 = 3(a n 2) 2a n 9 = 3 (a n ) jest i ograniczony. Jest wiec a n 12 2a n 9 = g 12

UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH

Wykład 3. Miara zewnętrzna. Definicja 3.1 (miary zewnętrznej) Funkcję µ przyporządkowującą każdemu podzbiorowi

Krótkie i dość swobodne wprowadzenie do liczb Stirlinga. Jakub Kamiński

Liczby Stirlinga I rodzaju - definicja i własności

1 Kilka klasycznych nierówności

Pierwiastki z liczby zespolonej. Autorzy: Agnieszka Kowalik

KOMBINATORYKA 1 WYK LAD 11 Kombinatoryczna teoria zbiorów

Matematyka dyskretna dla informatyków

dna szeregu. ; m., k N ; ó. ; u. x 2n 1 ; e. n n! jest, że

KOMBINATORYKA 1 Struktury kombinatoryczne

APROKSYMACJA I INTERPOLACJA. funkcja f jest zbyt skomplikowana; użycie f w dalszej analizie problemu jest trudne

W. Guzicki Zadanie o sumach cyfr poziom rozszerzony 1

i statystyka matematyczna Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna w zadaniach, M. Przybycień Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka

ANALIZA KORELACJI IREGRESJILINIOWEJ

c 2 + d2 c 2 + d i, 2

Zajęcia nr. 2 notatki

Scenariusz lekcji: Kombinatoryka utrwalenie wiadomości

Ćwiczenia rachunkowe TEST ZGODNOŚCI χ 2 PEARSONA ROZKŁAD GAUSSA

Wykªad 05 (granice c.d., przykªady) Rozpoczniemy od podania kilku przykªadów obliczania granic ci gów. n an = + dla a > 1. (5.1) lim.

SKRYPT Z ANALIZY MATEMATYCZNEJ DLA UCZNIÓW XIV LO

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2012/13. Ciągi.

Indukcja matematyczna

Ekonomia matematyczna - 1.1

Wyk lad 4. Grafy skierowane

Twierdzenia o funkcjach ciągłych

Silnie i symbole Newtona

Funkcje tworz ce skrypt do zada«

ma rozkład złożony Poissona z oczekiwaną liczbą szkód równą λ i rozkładem wartości pojedynczej szkody takim, że Pr( Y

Matematyka dyskretna II Zbiór zadań. Grzegorz Bobiński

ZBIÓR LICZB RZECZYWISTYCH - DZIAŁANIA ALGEBRAICZNE

Kombinacje, permutacje czyli kombinatoryka dla testera

Wyk lad 4 Warstwy, dzielniki normalne

i statystyka matematyczna Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna w zadaniach, M. Przybycień Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka

SZEREGI LICZBOWE. s n = a 1 + a a n = a k. k=1. aq n = 1 qn+1 1 q. a k = s n + a k, k=n+1. s n = 0. a k lim n

Równoliczno zbiorów. Definicja 3.1 Powiemy, e niepuste zbiory A i B s równoliczne jeeli istnieje. Piszemy wówczas A~B. Przyjmujemy dodatkowo, e ~.

Bardzo lekkie wprowadzenie do metod zliczania

1 Twierdzenia o granicznym przejściu pod znakiem całki

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2014/15. n 4n n 1

Marek Be±ka, Statystyka matematyczna, wykªad Wykªadnicze rodziny rozkªadów prawdopodobie«stwa

lim a n Cigi liczbowe i ich granice

N ( µ, σ ). Wyznacz estymatory parametrów µ i. Y które są niezależnymi zmiennymi losowymi.

Analiza matematyczna 1 Notatki do wykªadu Mateusz Kwa±nicki. 7 Sumy i iloczyny uogólnione

Wyk lad 7 Metoda eliminacji Gaussa. Wzory Cramera

Kombinatoryka. Jerzy Rutkowski. Teoria. P n = n!. (1) Zadania obowiązkowe

Wyk lad 3 Wyznaczniki

40:5. 40:5 = υ5 5p 40, 40:5 = p 40.

Internetowe Kółko Matematyczne 2004/2005

Estymacja przedziałowa

Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera

Wykład 3 : Podstawowe prawa, twierdzenia i reguły Teorii Obwodów

Metody badania zbieżności/rozbieżności ciągów liczbowych

Uwaga 1.1 Jeśli R jest relacją w zbiorze X X, to mówimy, że R jest relacją w zbiorze X. Rozważmy relację R X X. Relację R nazywamy zwrotną, gdy:

Zadania z algebry liniowej - sem. I Liczby zespolone

Podróże po Imperium Liczb

KOMBINATORYKA 1 WYK LAD 9 Zasada szufladkowa i jej uogólnienia

7 Liczby zespolone. 7.1 Działania na liczbach zespolonych. Liczby zespolone to liczby postaci. z = a + bi,

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych

Transkrypt:

Wy lad 1 Podstawowe techii zliczaia Wariacje bez powtórzeń Defiicja 1. Niech i bed a liczbami aturalymi taimi, że. Niech A bedzie dowolym zbiorem elemetowym. Każdy ciag różowartościowy a 1,..., a d lugości o wyrazach ze zbioru A azywamy wyrazowa wariacja bez powtórzeń ze zbioru A. Liczbe wszystich wariacji wyrazowych bez powtórzeń ze zbioru elemetowego bedziemy ozaczali przez V. Przy lad 1. Wypiszemy wszystie wariacje 2 wyrazowe bez powtórzeń ze zbioru 4 elemetowego A {a, b, c, d}. Sa oe postaci a 1, a 2, gdzie a 1 moża wybrać a 4 sposoby, zaś przy ażdym wyborze a 1 wyraz a 2 moża wybrać jedyie a 3 sposoby, bo a 2 a 1. Zatem wszystich taich wariacji jest do ladie 4 3 12 i sa oe postaci: a, b, a, c, a, d, b, a, b, c, b, d, c, a, c, b, c, d, d, a, d, b, d, c. Twierdzeie 1. Liczba wszystich wariacji wyrazowych bez powtórzeń ze zbioru elemetowego dla jest rówa V! 1... 1. 1! Dowód. Szuae wariacje sa postaci a 1,..., a, gdzie a 1,..., a sa parami różymi elemetami ustaloego zbioru elemetowego. Aby wyzaczyć liczbe wszystich taich wariacji możemy postapić podobie ja w przy ladzie 1. Zauważmy, że wyraz a 1 możemy wybrać a sposobów. Gdy a 1 jest już wybrae, to wyraz a 2 możemy wybrać już tylo a 1 sposobów, bo a 2 a 1. Gdy a 1 i a 2 sa już wybrae, to a 3 możemy wybrać a 2 sposobów itd., w ońcu, gdy a 1,..., a 1 sa już wybrae, to wyraz a moża wybrać już tylo a 1 1 sposobów. Zatem ca ly ciag a 1,..., a możemy wybrać a do ladie! 1 2... 1 sposobów. Poadto! 1 2... 1... 1 1 2... 1... 1 1... 1, wiec wzór 1 zosta l udowodioy. Na wariacje wyrazowe bez powtórzeń ze zbioru elemetowego A możemy też patrzeć jao a fucje różowartościowe ze zbioru elemetowego {1, 2,..., } w zbiór A. Z twierdzeia 1 mamy zatem atychmiast astepuj acy Wiose 1. Niech bed a liczbami aturalymi. Liczba wszystich fucji różowartościowych ze zbioru elemetowego B w zbiór elemetowy A jest rówa V!!. 2 Wariacje z powtórzeiami Defiicja 2. Niech i bed a liczbami aturalymi. Niech A bedzie zbiorem elemetowym. Każdy ciag a 1,..., a d lugości o wyrazach ze zbioru A azywamy wyrazowa wariacja z powtórzeiami ze zbioru A. 1

Przy lad 2. Wszystimi 2 wyrazowymi wariacjami z powtórzeiami ze zbioru 4 elemetowego A {a, b, c, d} sa: a, a, a, b, a, c, a, d, b, a, b, b, b, c, b, d, c, a, c, b, c, c, c, d, d, a, d, b, d, c, d, d. Twierdzeie 2. Liczba wyrazowych wariacji z powtórzeiami ze zbioru elemetowego jest rówa. Dowód. Pierwszy elemet ciagu a 1,..., a moża wybrać a sposobów. Gdy a 1 jest już wybrae, to a 2 moża wybrać a sposobów itd., w ońcu, gdy a 1,..., a 1 sa już wybrae, to a moża wybrać a sposobów. Zatem ciag a 1,..., a moża wybrać a } {{... } sposobów. Na wyrazowe wariacje z powtórzeiami ze zbioru elemetowego A możemy patrzeć jao a fucje ze zbioru {1,..., } w zbiór A. Z twierdzeia 2 mamy zatem atychmiast astepuj acy Wiose 2. Liczba wszystich fucji ze zbioru sończoego B o elemetach w zbiór elemetowy A jest rówa. Permutacje bez powtórzeń Defiicja 3. Wariacje elemetowe bez powtórzeń ze zbioru elemetowego A azywamy permutacjami zbioru A. Liczbe wszystich permutacji zbioru elemetowego ozaczamy przez P. Przy lad 3. Wszystimi permutacjami zbioru 3 elemetowego A {a, b, c} sa: a, b, c, a, c, b, b, a, c, b, c, a, c, a, b, c, b, a. Z twierdzeia 1 wyia od razu astepuj ace Twierdzeie 3. Liczba wszystich permutacji zbioru elemetowego jest rówa P! 3 Kombiacje bez powtórzeń Defiicja 4. Niech A bedzie zbiorem sończoym o elemetach i iech bedzie liczba ca lowita taa, że 0. Każdy elemetowy podzbiór zbioru A azywamy ombiacja elemetowa ze zbioru A. Liczb e wszystich ombiacji elemetowych ze zbioru elemetowego ozaczamy przez czytaj: ad. Twierdzeie 4. Liczba wszystich elemetowych ombiacji ze zbioru elemetowego jest rówa!!!. 4 Dowód. Policzymy a dwa sposoby liczbe V wszystich wyrazowych wariacji ze zbioru elemetowego A. Z twierdzeia 1 mamy, że V!!. Poadto z ażdej z ombiacji elemetowych ze zbioru elemetowego A moża a mocy twierdzeia 2 utworzyć do ladie! wyrazowych wariacji bez powtórzeń ze zbioru A oraz ażda ombiacje elemetowa ze zbioru 2

A moża otrzymać w te sposób do ladie jede raz. Stad mamy wzór! czyli!!.!!!, 4 Przy lad 4. Zilustrujmy dowód twierdzeia 4 a przy ladzie obliczaia. Weźmy 2 zbiór 4 elemetowy A {a, b, c, d}. Wszystimi jego podzbiorami 2 elemetowymi sa: {a, b}, 4 {a, c}, {a, d}, {b, c}, {b, d}, {c, d}. Zatem 6. Poadto z ażdego z tych podzbiorów 2 moża utworzyć po 2 wariacje bez powtórzeń: a, b, b, a; a, c, c, a; a, d, d, a; b, c, c, b; b, d, d, b; c, d, d, c i w te sposób uzysamy wszystie wariacje 2 wyrazowe bez powtórzeń ze zbioru A zgodie z przy ladem 1. Poieważ, wiec ze wzoru 4 otrzymujemy od razu astepuj acy wzór:. 5 Twierdzeie 5. Dla dowolej liczby aturalej i dla dowolego 0, 1,..., 1 zachodzi wzór: 1. 6 1 1 Dowód. Ze wzoru 4 mamy, że 1!!!! 1! 1!! 1! 1!! 1! 1!! 1 1!!! 1!!! 1! 1!!! 1 1!! 1! 1! 1 1! 1. 1 Twierdzeie 6 wzór dwumiaowy Newtoa. Dla dowolych liczb zespoloych a, b i dla dowolej liczby aturalej zachodzi wzór: a b a b. 7 0 0 Dowód. Stosujemy iducj e wzgl edem. Dla 1, L a b 1 a b, P 1 1 a 1 b 1 a 1 b 0 1 a 0 b 1 a 1 1 b a b, czyli L P i teza zachodzi 0 1 dla 1. Za lóżmy, że wzór 7 zachodzi dla pewej liczby aturalej. Wtedy a b 1 a b a b a b a b a a b b a b 0 0 0 a 1 b 1 a b 1 a 1 a 1 b b 1 a b 1 0 0 3 1 0

1 1 a 1 b 1 a j b j1 j 1 j0 j0 1 j j 1 1 1 a j b j1 a 1 b 1 j 1 j0 j a j b j1. Ale ze wzoru 6 j 1 dla j 0, 1,..., 1, wiec uzysujemy stad, że ab 1 a 1 b 1 1 1 1 a 1 b j0 1 a 1 b. Zatem wzór 7 jest wówczas prawdziwy taże dla liczby 1. Stad a mocy zasady iducji mamy teze. Podstawiajac a b 1 we wzorze Newtoa 7 uzysujemy atychmiast tożsamość: 2. 8 0 Z twierdzeia 4 i ze wzoru 8 uzysujemy atychmiast astepuj ace Twierdzeie 7. Liczba wszystich podzbiorów zbioru sończoego o elemetach jest rówa 2. Metoda bijetywa Liczbe elemetów zbioru sończoego A bedziemy ozaczali przez A. Przypomijmy, że fucja f : X Y jest bijecja, jeżeli f jest różowartościowa i a. Iymi s lowy dla ażdego y Y istieje do ladie jedo x X taie, że y fx. Metoda bijetywa zliczaia liczby wszystich elemetów zbioru sończoego Y polega a zalezieiu zbioru X, tórego liczba elemetów jest am zaa i bijecji f : X Y. Wówczas Y X. Przy lad 5. Niech bedzie liczba aturala, r 0, 1,...,. Ozaczmy przez Y zbiór wszystich fucji h : {1, 2,..., } {0, 1} przyjmujacych wartość 1 do ladie r razy. Niech X ozacza zbiór wszystich r elemetowych podzbiorów zbioru {1, 2,..., }. Wtedy z twierdzeia 3 mamy, że X r. Dla A X ozaczmy przez h A fucje ze zbioru {1, 2,..., } w zbiór {0, 1} taa, że { h A x 1 dla x A 0 dla x A. Latwo zauważyć, że wówczas h A Y dla ażdego A X oraz fucja f : X Y daa wzorem fa h A dla A X jest bijecja. Stad metoda bijetywa daje am, że Y. W r szczególości wyia stad, że liczba wszystich ciagów elemetowych o wyrazach 0 i 1, w tórych liczba 1 wystepuje do ladie r razy jest rówa. r 4

Rozmieszczaie ierozróżialych przedmiotów w rozróżialych pude lach Twierdzeie 7. Istieje do ladie 1 1 sposobów roz lożeia ierozróżialych przedmiotów do rozróżialych pude le. Dowód. Dla daego rozmieszczeia ozaczmy przez x i liczbe przedmiotów umieszczoych w i-tym pude lu dla i 1,...,. Wtedy x i {0, 1,..., } oraz x 1 x 2... x. Wyia stad a mocy metody bijetywej, że liczba wszystich rozmieszczeń jest rówa liczbie wszystich ciagów x 1,..., x o wyrazach bed acych ieujemymi liczbami ca lowitymi i taich, że x 1... x. Teraz spójrzmy iaczej a asz problem. Przedmioty bed a reprezetowae przez zer, a 1 jedye pos luża am do rozdzieleia przedmiotów do pude le. Twierdzimy, że istieje bijecja miedzy ciagami z lożoymi z zer i 1 jedye, a sposobami rozmieszczeia tych zer w pude lach. Miaowicie, ciagowi x 1,..., x przyporzadowujemy ciag 0,..., 0, 1,..., 1, 0,..., 0. Na przy lad roz lożeiu pieciu } {{ } } {{ } przedmiotów do czterech pude le, x 1 x w tórych pierwsze pude lo zawiera dwie ule, drugie jest puste, trzecie zawiera jeda ule, a czwarte zawiera dwie ule jest przyporzadoway ciag 0, 0, 1, 1, 0, 1, 0, 0. Z przy ladu 5 taich ciagów zero-jedyowych bedzie do ladie 1 1, wi ec a mocy metody bijetywej twierdzeie jest udowodioe. Przy lad 6. Obliczmy a ile sposobów moża rozdać 30 cuierów 4 dzieciom. Zgodie z 30 4 1 33 twierdzeiem 7 moża to zrobić a 5456 sposobów. 4 1 3 Wybór przedmiotów rozróżialych typów Wyobraźmy sobie, że mamy przedmioty w różych typach, że liczba przedmiotów ażdego typu jest ieograiczoa i że przedmioty jedego typu sa ierozróżiale. Zastaówmy sie a ile sposobów moża wybrać przedmiotów spośród typów, przy za lożeiu, że dopuszczale sa powtórzeia typów. Otóż wybory przedmiotów typów sa rówoważe roz ladaiu ierozróżialych przedmiotów do pude le. W lożeie przedmiotu do i-tego pude la ozacza, że jest o i-tego typu. Zatem a mocy twierdzeia 7 mamy astepuj ace Twierdzeie 8. Liczba sposobów wyboru przedmiotów rozróżialych typów, przy za lożeiu, że dopuszczale sa powtórzeia wyosi 1. 1 Przy lad 7. Mamy ogroma liczbe cuierów czeoladowych, mietowych, owocowych i mleczych. Obliczmy ile mieszae po 12 cuierów możemy z ich utworzyć. Z twierdze- 5

ia 8 otrzymujemy atychmiast, że szuaa liczba mieszae jest rówa 15 455. 3 12 4 1 4 1 Kombiacje z powtórzeiami Niech day bedzie zbiór A o elemetach. Wyobraźmy sobie, że z ażdego elemetu a A robimy ieograiczoa liczba opii i azywamy je przedmiotami typu a. Wybory przedmiotów spośród otrzymaych w te sposób typów, przy za lożeiu, że dopuszczale sa powtórzeia typów azywamy elametowymi ombiacjami z powtórzeiami ze zbioru A. Na przy lad, mamy cztery trzyelemetowe ombiacje z powtórzeiami ze zbioru dwuelemetowego A {a, b}: < a, a, a >, < a, a, b >, < a, b, b >, < b, b, b >. Na mocy wzoru 5 i twierdzeia 8 mamy astepuj ace Twierdzeie 9. Liczba wszystich elemetowych ombiacji z powtórzeiami ze zbioru elemetowego jest rówa 1. Permutacje z powtórzeiami Przypuśćmy, że mamy przedmiotów różych typów oraz, że przedmiotów typu i jest i dla i 1,...,. Rozważmy ustawieia wszystich tych przedmiotów w ciag. Przy tym dwa ustawieia sa rozróżiale tylo, jeżeli a jaiejś pozycji maja przedmioty różych typów. Taie ciagi azywamy permutacjami z powtórzeiami. Latwo zauważyć, że taich rozróżialych ustawień jest do ladie! 1! 2!...!. 9 Przy lad 8. Niech Σ {a, b, c}. Liczba s lów w Σ o d lugości 5, z lożoych z dwóch liter a, 5! dwóch liter b i jedej litery c wyosi 2! 2! 1! 30. Wszystimi tymi s lowami sa: caabb, cabab, cabba, cbbaa, cbaba, cbaab, acabb, acbab, acbba, bcbaa, bcaba, bcaab, aacbb, abcab, abcba, bbcaa, bacba, bacab, aabcb, abacb, abbca, bbaca, babca, baacb, aabbc, ababc, abbac, bbaac, babac, baabc. 6