Praca domowa - seria 2

Podobne dokumenty
Wykłady z matematyki Liczby zespolone

Kolorowa płaszczyzna zespolona

Liczby zespolone. Magdalena Nowak. 23 marca Uniwersytet Śląski

dr inż. Ryszard Rębowski 1 WPROWADZENIE

Liczby zespolone i ich zastosowanie do wyprowadzania tożsamości trygonometrycznych.

1. Liczby zespolone. Jacek Jędrzejewski 2011/2012

Rozdział 2. Liczby zespolone

1. Liczby zespolone i

Matematyka liczby zespolone. Wykład 1

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2, lato 2016/17

1. Liczby zespolone Stwierdzić kiedy kwadrat liczby zespolonej jest liczbą. (i) rzeczywistą, (ii) ujemną, (iii) tylko urojoną?

Zajmijmy się najpierw pierwszym równaniem. Zapiszmy je w postaci trygonometrycznej, podstawiając z = r(cos ϕ + i sin ϕ).

GAL 80 zadań z liczb zespolonych

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3

Liczby zespolone. x + 2 = 0.

Rozdział 2. Liczby zespolone

Funkcje analityczne. Wykład 2. Płaszczyzna zespolona. Paweł Mleczko. Funkcje analityczne (rok akademicki 2017/2018)

( ) Arkusz I Zadanie 1. Wartość bezwzględna Rozwiąż równanie. Naszkicujmy wykresy funkcji f ( x) = x + 3 oraz g ( x) 2x

Rozwiązania zadań z kolokwium w dniu r. Zarządzanie Licencjackie, WDAM, grupy I i II

Zadania o liczbach zespolonych

Matematyka A kolokwium 26 kwietnia 2017 r., godz. 18:05 20:00. i = = i. +i sin ) = 1024(cos 5π+i sin 5π) =

LICZBY ZESPOLONE. 1. Wiadomości ogólne. 2. Płaszczyzna zespolona. z nazywamy liczbę. z = a + bi (1) i = 1 lub i 2 = 1

Liczby zespolone. P. F. Góra (w zastępstwie prof. K. Rościszewskiego) 27 lutego 2007

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami

Przykładowe rozwiązania zadań. Próbnej Matury 2014 z matematyki na poziomie rozszerzonym

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

1. Liczby zespolone Zadanie 1.1. Przedstawić w postaci a + ib, a, b R, następujące liczby zespolone (1) 1 i (2) (5)

ZADANIA DO SAMODZIELNEGO ROZWIĄZNIA. oprac. I. Gorgol

Liczby zespolone. Katarzyna Grabowska. Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki, Katedra Metod Matematycznych Fizyki. Letnia Szkoła Fizyki, Płock 2008

Dr Maciej Grzesiak, Instytut Matematyki

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom podstawowy

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ. 1. Ciała

1. Liczby zespolone Stwierdzić kiedy kwadrat liczby zespolonej jest liczbą. (i) rzeczywistą, (ii) ujemną, (iii) tylko urojoną?

Definicja i własności wartości bezwzględnej.

Zadania egzaminacyjne


ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

LI Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia trzeciego 3 kwietnia 2000 r. (pierwszy dzień zawodów)

Przekształcenia całkowe. Wykład 1

MATEMATYKA Przed próbną maturą. Sprawdzian 3. (poziom podstawowy) Rozwiązania zadań

FUNKCJE ZESPOLONE Lista zadań 2005/2006

Repetytorium. Zajęcia w semestrze zimowym 2012/2013. Ewa Cygan

Równania i nierówności trygonometryczne

POZIOM ROZSZERZONY 4 CZERWCA (x 3) 2. Sposób I. x 6.

1. Liczby zespolone Stwierdzić kiedy kwadrat liczby zespolonej jest liczbą. (i) rzeczywistą, (ii) ujemną, (iii) tylko urojoną?

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Funkcje Andrzej Musielak 1. Funkcje

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Rozwiązania prac domowych - Kurs Pochodnej. x 2 4. (x 2 4) 2. + kπ, gdzie k Z

Badanie funkcji. Zad. 1: 2 3 Funkcja f jest określona wzorem f( x) = +

Pendolinem z równaniami, nierównościami i układami

III. Wstęp: Elementarne równania i nierówności

1. Równania i nierówności liniowe

Funkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne.

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 2 POZIOM PODSTAWOWY. Etapy rozwiązania zadania

XVI Warmińsko-Mazurskie Zawody Matematyczne Eliminacje cykl grudniowy Poziom: szkoły ponadgimnazjalne

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Zapisz za pomocą spójników logicznych i kwantyfikatorów: x jest większe niż 6 lub mniejsze niż 4

1 Działania na macierzach

Algebra liniowa i geometria analityczna. Autorzy: Agnieszka Kowalik Michał Góra

1) 2) 3) 5) 6) 7) 8) 9) 10) 11) 12) 13) 14) 15) 16) 17) 18) 19) 20) 21) 22) 23) 24) 25)

3. FUNKCJA LINIOWA. gdzie ; ół,.

Matematyka w Instytucie Akustyki. Maciej Radziejewski

Tydzień nr 9-10 (16 maja - 29 maja), Równania różniczkowe, wartości własne, funkcja wykładnicza od operatora - Matematyka II 2010/2011L

1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania.

Rozwiązania zadań z kolokwium w dniu r. Zarządzanie Inżynierskie, WDAM, grupy I i II

Na rysunku przedstawiony jest wykres funkcji f(x) określonej dla x [-7, 8].

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych

EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

ZADANIA ZAMKNIETE W zadaniach 1-25 wybierz i zaznacz na karcie odpowiedzi poprawna

Kurs wyrównawczy - teoria funkcji holomorficznych

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

Matura próbna matematyka poziom rozszerzony

Egzamin ustny z matematyki semestr II Zakres wymaganych wiadomości i umiejętności

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami:

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c,

Uniwersyteckie Koło Matematyczne - Tajemnicza liczba e.

Lista nr 1 - Liczby zespolone

W. Guzicki Próbna matura, grudzień 2014 r. poziom rozszerzony 1

FUNKCJA KWADRATOWA. Zad 1 Przedstaw funkcję kwadratową w postaci ogólnej. Postać ogólna funkcji kwadratowej to: y = ax + bx + c;(

LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURA

Repetytorium z matematyki ćwiczenia

(4) W zbiorze R R definiujemy działania i wzorami. (a, b) (c, d) =(a + c, b + d),

Całki nieoznaczone. 1 Własności. 2 Wzory podstawowe. Adam Gregosiewicz 27 maja a) Jeżeli F (x) = f(x), to f(x)dx = F (x) + C,

Funkcje - monotoniczność, różnowartościowość, funkcje parzyste, nieparzyste, okresowe. Funkcja liniowa.

Kurs Start plus poziom zaawansowany, materiały dla prowadzących, Marcin Kościelecki. Zajęcia 1.

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka. Poziom podstawowy. Listopad Wskazówki do rozwiązania zadania 22 = 2

Rozwiązania listopad 2016 Zadania zamknięte = = = 2. = =1 (D) Zad 3. Październik x; listopad 1,1x; grudzień 0,6x. (D) Zad 5. #./ 0'!

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

Funkcje. Granica i ciągłość.

EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

KURS WSPOMAGAJĄCY PRZYGOTOWANIA DO MATURY Z MATEMATYKI ZDAJ MATMĘ NA MAKSA. przyjmuje wartości większe od funkcji dokładnie w przedziale

Skąd się biorą i jak należy rozumieć liczby zespolone

c 2 + d2 c 2 + d i, 2

OCENIANIE ARKUSZA POZIOM ROZSZERZONY

MATEMATYKA II. znaleźć f(g(x)) i g(f(x)).

Przestrzenie wektorowe

Funkcje Analityczne, ćwiczenia i prace domowe

Transkrypt:

Praca domowa - seria 0 listopada 01 Zadanie 1. Zaznacz na płaszczyźnie zespolonej zbiór liczb spełniających nierówność: A = {z C : i z < Im(z)}. Rozwiązanie 1 Niech z = a + ib, gdzie a, b R. Wtedy z = a ib oraz Im(z) = b. Podstawiamy do nierówności otrzymując: i (a bi) < b ( a) + i(b 1) < b ( a) + (b 1) < b. Ponieważ moduł dowolnej liczby zespolonej jest nieujemny, to 0 < b, czyli b <. Skoro po obu stronach nierówności znajdują się liczby dodatnie, to możemy obustronnie potęgować: ( a) + (b 1) < ( b) (a ) + b b + 1 < b + b (a ) < b 1 (a ) + > b. Krzywą ograniczającą zbiór rozwiązań jest parabola o wierzchołku (, ) i współczynniku kierującym równym. 1

Rysunek 1: Zbiór A Zadanie. Znaleźć część rzeczywistą i urojoną liczby ( i 1 i )17. Rozwiązanie Niech w = i, u = 1 i i z = ( i 1 i )17. Przedstawiamy w i u w postaci trygonometrycznej: w = i = + ( 1) = + 1 = cos θ w = oraz sin θ w = 1 11π, czyli Arg(w) = 6 u = 1 i = 1 + 1 = cos θ u = oraz sin θ u =, czyli Arg(u) = 7π

( ) w 17 w 17 (cos(17arg(w)) + i sin(17arg(w))) z = = u u 17 (cos(17arg(u)) + i sin(17arg(u))) = 17 (cos( 17 11π) + i sin( 17 11π )) 6 6 17 (cos( 17 7π) + i sin( 17 7π )) = 7 = 187π 17 cos( 6 cos( 119π Otrzymujemy: Re(z) = 18(1 ) Im(z) = 18(1 + ). 187π ) + i sin( ) 6 119π ) + i sin( ) = 17 7π cos( ) + i sin( 7π) 6 6 cos( 7π) + i sin( 7π) = 17 = 17 ( i 1)( + i 1 + 1 ) = 17 ( 6 + i 1 i = + i 6 ) = = 1 ( 6) + i 1 ( 6) = 18(1 ) i18(1 + ) section*zadanie. Znajdź wszystkie liczby zespolone z, które są rozwiązaniami równania: (1 i)z (9 + i)z + 10i = 0 (opisz część rzeczywistą i urojoną rozwiązań). Rozwiązanie = (9 + i) (1 i) 10i = 81 + 6i 0i 80 = i. Szukamy pierwiastków, czyli liczb postaci a+bi spełniających: = (a+bi) oraz = a + bi. { i = a b + abi ( ) + ( ) = a + b = a b = ab = a + b Dodając stronami pierwsze i ostatnie równanie uzyskujemy: = a = ab = a + b

Stąd a = 1 a = 1 = ab = a + b Zatem (a = 1 b = ) (a = 1 b = ) i szukane pierwiastki to 1 = 1 i oraz = 1 + i. Stąd rozwiązaniami równania są: z 1 = 9+i+1 i = 10(+i) = 0+0i = 1 + i (1+i) + 0 oraz z = 9+i 1+i = (8+i)(+i) = 0i = i. (1 i) 0 0 Czyli: Re(z 1 ) = 1, Im(z 1 ) =, Re(z ) = 0, Im(z ) = Zadanie. Niech A = {z C I(z ) R(z )}, B = {z C z(z 1) = 0}. Naszkicuj zbiór A na płaszczyźnie oraz znajdź liczbę elementów przecięcia A B. Wskazówka: Druga część zadania jest znacznie prostsza od pierwszej. Rozwiązanie Część pierwsza: Przede wszystkim przedstawmy z w postaci geometrycznej liczby zespolonej: z = r(cos ϕ + i sin ϕ), gdzie r [0, ), ϕ [0, π). Zauważmy, że zbiór A można zapisać w innej postaci A = {r(cos ϕ + i sin ϕ) C r sin ϕ r cos ϕ} = {r(cos ϕ + i sin ϕ) C sin ϕ cos ϕ}. Zwróćmy uwagę, że wartość r jest dowolna nieujemna. Jeśli sin ϕ i cos ϕ są tych samych znaków, to muszą być nieujemne, aby warunek był prawdziwy, czyli ϕ [0, π]. Dla sin ϕ 0 cos ϕ, czyli dla ϕ [ π, π], warunek jest równoważny sin ϕ cos ϕ, czyli sin ϕ (1 sin ϕ), a zatem sin ϕ.

A skoro dla tego przypadku sin ϕ 0 to jest to równoważne sin ϕ, czyli ϕ [ π, π]. Dla sin ϕ 0 cos ϕ, czyli dla [ π, π), warunek jest równoważny sin ϕ cos ϕ, czyli 1 cos ϕ cos ϕ, a zatem 1 cos ϕ. Ponieważ dla tego przypadku cos ϕ 0 to jest to równoważne 1 cos ϕ, czyli ϕ [ π, π). Zatem cały nasz zbiór można opisać przez ϕ [0, π ] [π, π ] [π, π) = [0, π ] [π, π). Warto zauważyć, że do tej pory zawsze zakładaliśmy, że ϕ [0, π) zgodnie z reprezentacją geometryczną liczb zespolonych. Natomiast prawdą jest też, że ϕ [kπ, π + kπ] [π + kπ, (k + 1)π), gdzie k Z. Zatem ϕ [ kπ, π + kπ] [ π + kπ, (k+1)π ), a zgodnie z założeniem, że ϕ 1 1 [0, π) (tak, jak w reprezentacji geometrycznej liczb zespolonych): ϕ [0, π 6 ] [π 1, π ] [11π 1, 7π 6 ] [17π 1, π ] [π 1, π), co już łatwo naszkicować. Część druga: Wielomian z warunku dla zbioru B jest stopnia, a jego pierwiastki to 0 oraz pierwiastki stopnia z jedynki, czyli 1, i, 1, i. Kąty tych ostatnich, to odpowiednio 0, π, π, π. Tak więc korzystając z części pierwszej, lub sprawdzając warunek zbioru A dla każdego z tych pierwiastków otrzymujemy A B = {0, 1, i, 1, i}. Zadanie. +i Opisz (w postaci a + bi) wszystkie liczby zespolone z takie, że = z z. Za wykonanie porządnego rysunku można otrzymać połowę punktów. z z Rozwiązanie Zauważmy, że = z z = z = z = cos ϕ+i sin ϕ, gdzie z z z z ϕ jest kątem liczby z. Łatwo sprawdzić, że liczba + i jest również unormowana (znany trójkąt + = ). A zatem warunek określa jedynie kąt liczby z, jej promień jest zaś dowolny niezerowy. Dlatego na chwilę założymy a + b = 1, dzięki temu będzie się liczyć nieco milej.

Mamy więc (a + bi) = + i co jest równoważne parze warunków a b = oraz ab =. Widzimy, że zarówno a jak i b nie może być zerem, więc otrzymujemy b =, a stąd a a ( ) a =, czyli a = co a przekształcamy do postaci równania dwukwadratowego a a = 0. Rozwiązujemy równanie ulubioną metodą, np. ( ) a 10 9 co daje 100 ( ) a 10 = 1, skąd otrzymujemy a = ± 1. Ale wiemy, że 10 a nie może być ujemne, czyli a = + 1 =. A zatem a = 10 ± 1. Dzięki temu otrzymujemy b = ± 1 = ± 1 o znaku zgodnym do a. A zatem rozwiązaniem są liczby postaci r 1 + ir 1 dla r 0, co można zapisać jako x + xi dla x R \ {0}. 6