A B - zawieranie słabe

Podobne dokumenty
III. LICZBY ZESPOLONE

METODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ

7 Liczby zespolone. 7.1 Działania na liczbach zespolonych. Liczby zespolone to liczby postaci. z = a + bi,

Liczby zespolone. Magdalena Nowak. 23 marca Uniwersytet Śląski

c 2 + d2 c 2 + d i, 2

Tomasz Grębski. Liczby zespolone

Permutacje. } r ( ) ( ) ( ) 1 2 n. f = M. Przybycień Matematyczne Metody Fizyki I Wykład 2-2

Algebra WYKŁAD 2 ALGEBRA 1

Zadania z algebry liniowej - sem. I Liczby zespolone

( ) O k k k. A k. P k. r k. M O r 1. -P n W. P 1 P k. Rys Redukcja dowolnego przestrzennego układu sił

Rozdział 2. Liczby zespolone

Liczby zespolone. x + 2 = 0.


Dr Maciej Grzesiak, Instytut Matematyki

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami

ALGEBRA rok akademicki

x t 1 (x) o 1 : x s 3 (x) Tym samym S(3) = {id 3,o 1,o 2,s 1,s 2,s 3 }. W zbiorze S(n) definiujemy działanie wzorem

Analiza Matematyczna Ćwiczenia. J. de Lucas

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3

Całka krzywoliniowa nieskierowana (całka krzywoliniowa funkcji skalarnej)

"Liczby rządzą światem." Pitagoras

Zajmijmy się najpierw pierwszym równaniem. Zapiszmy je w postaci trygonometrycznej, podstawiając z = r(cos ϕ + i sin ϕ).

Matematyka dyskretna. 10. Funkcja Möbiusa

Praca domowa - seria 2

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

Siła ciężkości. Siła ciężkości jest to siła grawitacyjna wynikająca z oddziaływania na siebie dwóch ciał. Jej wartość obliczamy z zależności

Podprzestrzenie macierzowe

1. Liczby zespolone. Jacek Jędrzejewski 2011/2012

Przekształcenia całkowe. Wykład 1

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Algebra WYKŁAD 1 ALGEBRA 1

Matematyka liczby zespolone. Wykład 1

Zadania egzaminacyjne

Matematyczne Metody Fizyki I Dr hab. inż. Mariusz Przybycień

Matematyczne Metody Fizyki I

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Liczby zespolone. P. F. Góra (w zastępstwie prof. K. Rościszewskiego) 27 lutego 2007

Rozdział 2. Liczby zespolone

1. ALGEBRA Liczby zespolone

a 2 + b, b ) ( ) Wówczas (a, b) =, =(1, 0). 2 a 2 + b 2 a 2 + b2 a 2 + b 2

Krzywe stożkowe Lekcja II: Okrąg i jego opis w różnych układach współrzędnych

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

Liczby zespolone. Katarzyna Grabowska. Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki, Katedra Metod Matematycznych Fizyki. Letnia Szkoła Fizyki, Płock 2008

Wykłady z matematyki Liczby zespolone

XVI Warmińsko-Mazurskie Zawody Matematyczne Eliminacje cykl grudniowy Poziom: szkoły ponadgimnazjalne

O liczbach naturalnych, których suma równa się iloczynowi

GAL 80 zadań z liczb zespolonych

Grupa obrotów. - grupa symetrii kuli, R - wszystkie możliwe obroty o dowolne kąty wokół osi przechodzących przez środek kuli

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

Wektory. Algebra. Aleksander Denisiuk. Polsko-Japońska Wyższa Szkoła Technik Komputerowych Wydział Informatyki w Gdańsku ul. Brzegi Gdańsk

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.

dr Michał Konopczyński Ekonomia matematyczna ćwiczenia

Liczby zespolone i ich zastosowanie do wyprowadzania tożsamości trygonometrycznych.

MACIERZE STOCHASTYCZNE

Arkusz 6. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

, +, - przestrzeń afiniczna, gdzie w wprowadzono iloczyn

Dynamika układu punktów materialnych

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2, lato 2016/17

PŁASKA GEOMETRIA MAS. Środek ciężkości figury płaskiej

Pochodna kierunkowa i gradient Równania parametryczne prostej przechodzącej przez punkt i skierowanej wzdłuż jednostkowego wektora mają postać:

Lista nr 1 - Liczby zespolone

Wykłady z Analizy rzeczywistej i zespolonej w Matematyce stosowanej. Literatura. W. Rudin: Podstawy analizy matematycznej, PWN, Warszawa, 1982.

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Wykład 11. a, b G a b = b a,

Matura próbna matematyka poziom rozszerzony

Różniczkowanie funkcji rzeczywistych wielu zmiennych. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Liczby zespolone

( ) WŁASNOŚCI MACIERZY

1. Liczby zespolone i

Postać Jordana macierzy

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ. 1. Ciała

FUNKCJE DWÓCH ZMIENNYCH

Przykładowe zadania dla poziomu rozszerzonego

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

SKRĘCANIE PRĘTÓW 1 1. SFORMUŁOWANIE ZAGADNIENIA. q vz. q vy

1. Relacja preferencji

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Liczby zespolone

Kurs wyrównawczy - teoria funkcji holomorficznych

Matematyka w Instytucie Akustyki. Maciej Radziejewski

Dynamika układu punktów materialnych

OBLICZANIE GEOMETRYCZNYCH MOMENTÓW BEZWŁADNOŚCI FIGUR PŁASKICH, TWIERDZENIE STEINERA LABORATORIUM RACHUNKOWE

Matematyka rozszerzona matura 2017

dr inż. Ryszard Rębowski 1 WPROWADZENIE

i = [ 0] j = [ 1] k = [ 0]

Repetytorium z matematyki ćwiczenia

UZUPEŁNIA ZDAJĄCY miejsce na naklejkę

Spis treści. I. Wiadomości wstępne... 3

UZUPEŁNIA ZDAJĄCY miejsce na naklejkę

Wielokąty na płaszczyźnie obliczenia z zastosowaniem trygonometrii. Trójkąty. Trójkąt dowolny. Wielokąty trygonometria 1.

Kolorowa płaszczyzna zespolona

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

STATYKA. Cel statyki. Prof. Edmund Wittbrodt

ZADANIA ZAMKNIĘTE. Zadanie 1. (1 pkt) Wartość wyrażenia. b dla a 2 3 i b 2 3 jest równa A B. 5 C. 6 D Zadanie 2.

ZADANIA ZAMKNIETE W zadaniach 1-25 wybierz i zaznacz na karcie odpowiedzi poprawna

Automatyka i robotyka

ZAGADNIENIA PROGRAMOWE I WYMAGANIA EDUKACYJNE DO TESTU PRZYROSTU KOMPETENCJI Z MATEMATYKI DLA UCZNIA KLASY II

Wnioskowanie statystyczne dla korelacji i regresji.

Równania i nierówności trygonometryczne

Przestrzeń liniowa R n.

Transkrypt:

NAZEWNICTWO: :<> rówoważość defcj : rówość defcj dla każdego steje! ZBIORY steje dokłade jede {,,,...} - całkowte * - całkowte be era - wmere - ujeme plus ero - recwste - espoloe A B - awerae słabe A : { : : A} J J A : { : : A} J J - suma borów, ua borów - loc borów J bór teratorów Zbór podborów boru E E; A E ; { A A E} E : : Wkład dr Magdale Sękowskej stroa Cęść Wstęp lcb espoloe

ILOCZYN KARTEZJAŃSKI ZBIORÓW Defcja. Parą lub dwójką elemetów awam defcj bór { } ( ab, ): { a},{ ab, } Uwaga: { } ( ba, ): { b},{ ab, } ( ab, ) ( ba, ) Defcja. ( ab, ) perws elemet par (a e: perwsa współręda par!) drug elemet par (a e: druga współręda par!) Twerdee. Dwe par są rówe wted tlko wted gd odpowede elemet są rówe ( ab, ) ( cd, ) <> a c b d Defcja. Trójk elemetów to bór (( ) ) ( abc,, ): ab,, c ka (eka) to bór (( ) ) ( a, a, a,..., a, a ) : a, a, a,..., a, a Uwaga Dwe ek są rówe wted tlko wted gd odpowede elemet są rówe. Defcja 4. o A B A B :, : A B o A B A B : {( ) } ctam A ra B lub A po kartejańsku B Wkład dr Magdale Sękowskej stroa Cęść Wstęp lcb espoloe

Prkład. A[, 5] B[, 6] { 5 6] } A B ( ) :, : [ ; ] [ ; 6 A B 5 4 B A 4 5 6 B A ( ) { 6 5] } :, : [ ; ] [ ; Wosek: Iloc kartejańsk e jest preme. Defcja 5. A, A, A,..., A A o,,..., {( ) },,..., A A A... A :,,,...,, A A : o to A A A... A : Defcja 5. A A A A... A: A Oacee: Wkład dr Magdale Sękowskej stroa Cęść Wstęp lcb espoloe

LICZBY ZESPOLONE Defcja. Lcbą espoloą awam parę lcb. Perws elemet par to cęść recwsta lcb epoloej (Re) a drug awam cęścą urojoą (Im) :(, ) Re, Im,, :(, ) jedostka urojoa DZIAŁANIA NA LICZBACH ZESPOLONYCH (, ) (, ) o :<> ^ o + :<> (, + ) o * :<> ( -, - ) UWAGA Prjmując oacee (, ) auważm, że: (, ), (, ) to: + ( +, ) + * (, ) oś urojoch Z(,) oś recwsta Wkład dr Magdale Sękowskej stroa 4 Cęść Wstęp lcb espoloe

Uwaga: ) (, ) (, ) + (, ) (, ) + (, )(, ) + Jest to postać algebraca lcb espoloej. ) *(, )(, ) (-, ) - WŁASNOŚCI DZIAŁAŃ NA LICZBACH ZESPOLONYCH o Dodawae możee lcb espoloch jest premee. + + ^ o Dodawae możee lcb espoloch jest łące. ( + )+ + ( + ) + + ( ) ( ) o Możee jest rodele wględem dodawaa ( + ) + WNIOSEK Wsstke własośc twerdea dla własośc są róweż prawdwe dla. wkające powżsch PRZYKŁAD. - + * (-)(+) + 4 - - 6 8 + UWAGA ), + ( + )( ) ) *** * ) - - 4 5 4 4) (, ) + - (-, -) - - lcba precwa 5) DZIELENIE (, ) (, ) + + + ( + )( ) + + + + ( + )( ) + + Wkład dr Magdale Sękowskej stroa 5 Cęść Wstęp lcb espoloe

PRZYKŁAD. + ( + )( + ) + + + + 5 5 + ( )( + ) (, ) (, ) (, ) + Defcja. (, ) + : + moduł Twerdee. <> (,) UWAGA: wektor wodąc (, ) - odległość lcb jako puktów a płascźe Defcja. (, ) + (, ): Lcba sprężoa do lcb Wkład dr Magdale Sękowskej stroa 6 Cęść Wstęp lcb espoloe

WŁASNOŚCI + + * + + UWAGA W operacjach a lcbach espoloch e roróżam erówośc ora lcb ujemch (są tlko lcb precwe). PRZYKŁAD. { : + < } + + + < ( ) + ( + ) < ( ) ( ) + + < ( ) ( ) + + < 4 POSTAĆ TRYGONOMETRYCZNA LICZBY ZESPOLONEJ +(, ) (,) () cosϕ sϕ Defcja. Argumetem lcb espoloej rówej (, ) awam każdą lcbę recwsta ϕ (marę łukową kąta) spełającą układ () oacam Arg. Dla lcb e określam albo prjmujem dowolą. UWAGA: ϕ + kπ Arg k Wkład dr Magdale Sękowskej stroa 7 Cęść Wstęp lcb espoloe

) ϕ Arg to (ϕ Arg to ϕ + kπ Arg) ) ϕ Arg ϕ Arg to ϕ ϕ + k π k Defcja. Argumetem główm lcb espoloej awam tę spośród lcb spełającch układ () która ależ do predału [, π). arg argumet głów + () > cosϕ sϕ (cosϕ + s ϕ) () Defcja a) Postać () lcb espoloej to jej postać trgoometrca. Każdą lcbę espoloą w tm moża predstawć w postac trgoometrcej. b) ϕ e mus bć argumetem gł. ale w koretch adaach prjmujem Argarg. PRZYKŁAD : + (, ) + cosϕ sϕ ϕ 5π 6 π 6 Nektóre dałaa a lcbach espoloch w postac trgoometrcej: ) ϕ ϕ kπ k <> + ) (cosϕ + s ϕ ) (cosϕ + s ϕ ) ) [(cos( ϕ + ϕ ) + s( ϕ + ϕ )] (cosϕ+ s ϕ) [(cos( ϕ ϕ) + s( ϕ ϕ)] (cosϕ + s ϕ ) ϕ 5π 6 Wkład dr Magdale Sękowskej stroa 8 Cęść Wstęp lcb espoloe

WNIOSEK: (cosϕ + s ϕ) * * *...* (cosϕ + s ϕ) PRZYKŁAD 4: ( + ) 5 [cos( 5 5 π) + s( 5 5 π)] 6 6 Defcja 4 (perwastkowae) : : <> w UWAGA: (cosϕ + s ϕ) w w (cosθ + s θ) w w <> (cosϕ + s ϕ) w (cosθ + s θ) w θ ϕ+ kπ, k ϕ+ k π <> w θ WNIOSEK Jeżel (cosϕ+ s ϕ) ϕ + kπ ϕ+ kπ w k (cos + s ) UWAGA k,,,,,- Dla lcb espoloej steje perwastków Wkład dr Magdale Sękowskej stroa 9 Cęść Wstęp lcb espoloe

Prkład 5. + kπ + kπ w k (cos + s ) k,, w cos+ s w cos π + s cos s π π π + π π + w 4 4 cos π + s cos s π π + π + π + π UWAGA: w w w Perwastków jest wsstke oe leżą a okręgu o środku w (, ) promeu rówm delą te okrąg a rówch cęśc. RÓWNANIA a + a +... + a+ a a UWAGA Moża udowodć, że ) W te rówae () ma dokłade perwastków (lcąc krotośc). ) Jeśl : a moża udowodć, że jeżel jest perwastkem,.., rówaa to lcba a () też jest perwastkem tego rówaa. PRZYKŁAD 6. + + 8 9 9 9 - Wkład dr Magdale Sękowskej stroa Cęść Wstęp lcb espoloe

PRZYKŁAD 7 + (+) + 7 ( + ) 4( + 7) 4+ 4 + 4 8 7 4 7 4 + 49 576 5 cosϕ sϕ 7 5 4 5 Ne jesteśm w stae w prost sposób rowąać tego układu rówań. Należ atem wrócć do perwastka delt: 7 4 +, 7 4 ( + ) 7 4 + 7-4 4 4 Zatem 4 - -4 + + Wkład dr Magdale Sękowskej stroa Cęść Wstęp lcb espoloe