Algebroidy i grupoidy Liego i wspóªczesna teoria Liego

Podobne dokumenty
PRZYPOMNIENIE Ka»d przestrze«wektorow V, o wymiarze dim V = n < nad ciaªem F mo»na jednoznacznie odwzorowa na przestrze«f n n-ek uporz dkowanych:

W poprzednim odcinku... Podstawy matematyki dla informatyków. Relacje równowa»no±ci. Zbiór (typ) ilorazowy. Klasy abstrakcji

Geometria Algebraiczna

2. L(a u) = al( u) dla dowolnych u U i a R. Uwaga 1. Warunki 1., 2. mo»na zast pi jednym warunkiem: L(a u + b v) = al( u) + bl( v)

Maªgorzata Murat. Modele matematyczne.

Matematyka dyskretna

Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór ϱ X X.

Zbiory i odwzorowania

Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych.

Rachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych

Teoria grup I. Wykªad 8. 1 Elementarna teoria reprezentacji, cz. III. 2. Reprezentacje o tych samych charakterach s równowa»ne.

Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych.

Zadania z z matematyki dla studentów gospodarki przestrzennej UŠ. Marek Majewski Aktualizacja: 31 pa¹dziernika 2006

Przeksztaªcenia liniowe

Zdzisªaw Dzedzej, Katedra Analizy Nieliniowej pok. 611 Kontakt:

r = x x2 2 + x2 3.

Równania ró»niczkowe I rz du (RRIR) Twierdzenie Picarda. Anna D browska. WFTiMS. 23 marca 2010

Wektory w przestrzeni

x y x y x y x + y x y

Matematyka 1. Šukasz Dawidowski. Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski

istnienie elementu neutralnego dodawania (zera): 0 K a K a + 0 = a, istnienie elementu neutralnego mno»enia (jedynki): 1 K a K a 1 = a,

Twierdzenie Wainera. Marek Czarnecki. Warszawa, 3 lipca Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski

Ekstremalnie maªe zbiory

Hotel Hilberta. Zdumiewaj cy ±wiat niesko«czono±ci. Marcin Kysiak. Festiwal Nauki, Instytut Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego

Wykªad 12. Transformata Laplace'a i metoda operatorowa

I Rok LOGISTYKI: wykªad 2 Pochodna funkcji. iloraz ró»nicowy x y x

Tomograa komputerowa

A = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy.

Podstawy matematyki dla informatyków. Funkcje. Funkcje caªkowite i cz ±ciowe. Deniowanie funkcji. Wykªad pa¹dziernika 2012

JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1. JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1

Podstawy matematyki dla informatyków

Funkcje wielu zmiennych

c Marcin Sydow Spójno± Grafy i Zastosowania Grafy Eulerowskie 2: Drogi i Cykle Grafy Hamiltonowskie Podsumowanie

Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

Macierze i Wyznaczniki

Teoria grup I. Andriy Panasyuk. 1 Wprowadzenie do wykªadu, cz. I. ea = ae = a a G; aa 1 = a 1 a = e.

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Elementy geometrii w przestrzeni R 3

XVII Warmi«sko-Mazurskie Zawody Matematyczne

Liniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach

Spl tanie i inne korelacje kwantowe w ukªadach zªo»onych

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a).

Indeksowane rodziny zbiorów

Aplikacje bazodanowe. Laboratorium 1. Dawid Poªap Aplikacje bazodanowe - laboratorium 1 Luty, 22, / 37

ϕ(t k ; p) dla pewnego cigu t k }.

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Spis tre±ci. 1 Gradient. 1.1 Pochodna pola skalarnego. Plan

2 Liczby rzeczywiste - cz. 2

*** Teoria popytu konsumenta *** I. Pole preferencji konsumenta 1. Przestrze«towarów 2. Relacja preferencji konsumenta 3. Optymalny koszyk towarów

Freyd, Abelian Categories

Ÿ1 Oznaczenia, poj cia wst pne

Mierzalne liczby kardynalne

Funkcje wielu zmiennych

a) f : R R R: f(x, y) = x 2 y 2 ; f(x, y) = 3xy; f(x, y) = max(xy, xy); b) g : R 2 R 2 R: g((x 1, y 1 ), (x 2, y 2 )) = 2x 1 y 1 x 2 y 2 ;

Oba zbiory s uporz dkowane liniowo. Badamy funkcj w pobli»u kresów dziedziny. Pewne punkty szczególne (np. zmiana denicji funkcji).

Macierze i Wyznaczniki

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Ekstrema funkcji wielu zmiennych, twierdzenia o funkcji odwrotnej i funkcji uwikªanej

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Estymacja parametru gªadko±ci przy u»yciu falek splajnowych

Arkusz 4. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

Zadania. 4 grudnia k=1

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

i, lub, nie Cegieªki buduj ce wspóªczesne procesory. Piotr Fulma«ski 5 kwietnia 2017

Podzbiory Symbol Newtona Zasada szuadkowa Dirichleta Zasada wª czania i wyª czania. Ilo± najkrótszych dróg. Kombinatoryka. Magdalena Lema«ska

CAŠKA NIEOZNACZONA. Politechnika Lubelska. Z.Šagodowski. 18 lutego 2016

GRUPA PODSTAWOWA I X. GRZEGORZ ZBOROWSKI

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Rachunek ró»niczkowy funkcji wielu zmiennych

Pochodna funkcji. Niech f : A R, a A i załóżmy, że istnieje α > 0 taka, że

Egzamin z wykªadu monogracznego. Teoria kategorii w podstawach informatyki semestr zimowy 2011/12. Poj cia, terminologia i notacja:

1 Granice funkcji wielu zmiennych.

Re(x 2 y 2 ) Im(x 2 + y 2 ) 2Re(xy) Im(x 2 y 2 ) Re(x 2 + y 2 ) 2Im(xy)

Ksztaªt orbity planety: I prawo Keplera

gdzie wektory α i tworz baz ortonormaln przestrzeni E n

Maszyny Turinga i problemy nierozstrzygalne. Maszyny Turinga i problemy nierozstrzygalne

Macierze. Dziaªania na macierzach. 1. Niech b d dane macierze , D = , C = , B = 4 12 A = , F = , G = , H = E = a) Obliczy A + B, 2A 3B,

1 Poj cia pomocnicze. Przykªad 1. A A d

1 0 Je»eli wybierzemy baz A = ((1, 1), (2, 1)) to M(f) A A =. 0 2 Daje to znacznie lepszy opis endomorzmu f.

ELEMENTARNA TEORIA LICZB. 1. Podzielno±

AM II /2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium

Przetwarzanie sygnaªów

Funkcja rzeczywista zmiennej rzeczywistej. Pochodna (szkic wykªadu)

Graka komputerowa Wykªad 3 Geometria pªaszczyzny

1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci

det A := a 11, ( 1) 1+j a 1j det A 1j, a 11 a 12 a 21 a 22 Wn. 1 (Wyznacznik macierzy stopnia 2:). = a 11a 22 a 33 +a 12 a 23 a 31 +a 13 a 21 a 32

Przekroje Dedekinda 1

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Niezbyt formalny i niezbyt intuicyjny wst p do algebry abstrakcyjnej

Ciaªa i wielomiany. 1 Denicja ciaªa. Ciaªa i wielomiany 1

Matematyka wykªad 1. Macierze (1) Andrzej Torój. 17 wrze±nia Wy»sza Szkoªa Zarz dzania i Prawa im. H. Chodkowskiej

Logika dla matematyków i informatyków Wykªad 1

Metodydowodzenia twierdzeń

Struktury Geometryczne Mechaniki

Ekstremalnie fajne równania

Analiza Matematyczna MAT1317

WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14

Wst p do sieci neuronowych 2010/2011 wykªad 7 Algorytm propagacji wstecznej cd.

Prawdopodobie«stwo warunkowe, twierdzenie Bayesa, niezale»no± zdarze«.

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Algebra liniowa z geometria. - zadania Rok akademicki 2010/2011

Transkrypt:

Algebroidy i grupoidy Liego i wspóªczesna teoria Liego Wykªad habilitacyjny Andriy Panasyuk Katedra Metod Matematycznych Fizyki, Uniwersytet Warszawski oraz Instytut Matematyczny PAN

Wst p: Grupy symetrii obiektów jednorodnych Przykªad obiektu jednorodnego: podªoga z pªytek ceramicznych o wymiarach 2 1

Wst p: Grupy symetrii obiektów jednorodnych Przykªad obiektu jednorodnego: podªoga z pªytek ceramicznych o wymiarach 2 1 Grupa G symetrii podªogi 1 krata 2Z Z; 2 odbicia wzgl dem prostych poziomych i pionowych, przechodz cych przez w zªy kraty oraz przez ±rodki pªytek; 3 obroty o 180 wzgl dem w zªów kraty oraz punktów le» cych w ±rodkach pªytek oraz ich kraw dzi.

Wst p: Grupy symetrii obiektów jednorodnych Pytanie: W jakim stopniu mo»na odtworzy struktur obiektu z jego grupy symetrii?

Wst p: Grupy symetrii obiektów jednorodnych Pytanie: W jakim stopniu mo»na odtworzy struktur obiektu z jego grupy symetrii? Orbita Gx punktu x 2Z Z: Gx = 2Z Z

Wst p: Grupy symetrii obiektów jednorodnych Pytanie: W jakim stopniu mo»na odtworzy struktur obiektu z jego grupy symetrii? Orbita Gx punktu x 2Z Z: Gx = 2Z Z Odpowied¹ 1 Grupy symetrii podªogi i kraty pokrywaj si, w szczególno±ci G nie zawiera informacji o fugach. 2 Jednak G dobrze odzwierciedla nierównoprawno± poziomego i pionowego kierunków.

Wst p: Grupy symetrii obiektów niejednorodnych Przykªad obiektu niejednorodnego: kawaªek podªogi

Wst p: Grupy symetrii obiektów niejednorodnych Przykªad obiektu niejednorodnego: kawaªek podªogi Grupa H symetrii kawaªka, grupa czwórkowa Kleina 1 odbicia wzgl dem prostych przechodz cych przez ±rodek; 2 obrót o 180 stopni wzgl dem ±rodka;

Wst p: Grupy symetrii obiektów niejednorodnych Przykªad obiektu niejednorodnego: kawaªek podªogi Grupa H symetrii kawaªka, grupa czwórkowa Kleina 1 odbicia wzgl dem prostych przechodz cych przez ±rodek; 2 obrót o 180 stopni wzgl dem ±rodka; Niesie zbyt maªo informacji o strukturze obiektu

Grupoidy: pierwszy przykªad Grupoid transformacyjny dziaªania grupy G na R 2 Zbiór G(G, R 2 ) := {(x, γ, y) x R 2, y R 2, γ G oraz x = γy} z dziaªaniem dwuargumentowym (x, γ, y)(y, ν, z) = (x, γν, z).

Grupoidy: pierwszy przykªad Grupoid transformacyjny dziaªania grupy G na R 2 Zbiór G(G, R 2 ) := {(x, γ, y) x R 2, y R 2, γ G oraz x = γy} z dziaªaniem dwuargumentowym (x, γ, y)(y, ν, z) = (x, γν, z). Dziaªanie to ma nast puj ce wªasno±ci: 1 Jest okre±lone tylko na parach elementów g, h, dla których β(g) = α(h). Tutaj α, β : G R 2, α : (x, γ, y) x, β : (x, γ, y) y. 2 Jest ª czne (o ile okre±lone): (gh)k = g(hk). 3 g G λ g, ρ g : λ g g = g, gρ g = g (istniej prawe i lewe jedynki). 4 g G g 1 : gg 1 = λ g, g 1 g = ρ g (istniej prawe i lewe odwrotne).

Grupoidy: ogólny punkt widzenia Denicja H.Brandt, 1926 Grupoidem z baz B nazywamy zbiór G wyposa»ony w odwzorowania α, β : G B oraz w dziaªanie (g, h) gh speªniaj ce aksjomaty 1-4.

Grupoidy: ogólny punkt widzenia Denicja H.Brandt, 1926 Grupoidem z baz B nazywamy zbiór G wyposa»ony w odwzorowania α, β : G B oraz w dziaªanie (g, h) gh speªniaj ce aksjomaty 1-4. Interpretacja: grupoid jako zbiór strzaªek g α(g) β(g) Element, jego pocz tek i koniec α(g) = β(gh) g gh β(g) = α(h) Zªo»enie elementów h β(h) = β(gh)

Grupoidy: ogólny punkt widzenia Denicja H.Brandt, 1926 Grupoidem z baz B nazywamy zbiór G wyposa»ony w odwzorowania α, β : G B oraz w dziaªanie (g, h) gh speªniaj ce aksjomaty 1-4. Interpretacja: grupoid jako zbiór strzaªek g α(g) β(g) Element, jego pocz tek i koniec α(g) = β(gh) g gh β(g) = α(h) Zªo»enie elementów h β(h) = β(gh) Inna interpretacja: grupoid jako maªa kategoria, w której ka»dy morzm posiada odwrotny Maªa oznacza,»e obiekty kategorii tworz zbiór.

Grupoid symetrii kawaªka podªogi B Ograniczenie G do B G(G, R 2 ) B := {g G(G, R 2 ) α(g), β(g) B} Uwaga: B mo»e by dowolnym podzbiorem R 2

Grupoid symetrii kawaªka podªogi B Ograniczenie G do B G(G, R 2 ) B := {g G(G, R 2 ) α(g), β(g) B} Uwaga: B mo»e by dowolnym podzbiorem R 2 Orbita dziaªania grupoidu G na B: Klasa równowa»no±ci relacji x G y g G : α(g) = x, β(g) = y. Na przykªad, orbity G(G, R 2 ) = orbity gziaªania G na R 2. Przykªady orbit dla G(G, R 2 ) B (s to ±lady na B orbit G(G, R 2 )):

Grupoid par Grupoidy zwi zane z dziaªaniem grupy G na zbiorze X G(G, X ) := {(x, γ, y) x X, y X, γ G oraz x = γy} G(G, X ) B := {g G(G, X ) α(g), β(g) B} tutaj B X dowolny podzbiór.

Grupoid par Grupoidy zwi zane z dziaªaniem grupy G na zbiorze X G(G, X ) := {(x, γ, y) x X, y X, γ G oraz x = γy} G(G, X ) B := {g G(G, X ) α(g), β(g) B} tutaj B X dowolny podzbiór. Grupoid par Niech B b dzie dowolnym zbiorem, a G = {e} z trywialnym dziaªaniem na B. Odpowiedni grupoid G := G(G, B) nazywamy grupoidem par. Inaczej mówi c, G = B B, α(x, y) = x, β(x, y) = y, (x, y)(y, z) := (x, z). Jedynkami s (x, x), a odwrotno± to (x, y) 1 = (y, x).

Grupoid par Grupoidy zwi zane z dziaªaniem grupy G na zbiorze X G(G, X ) := {(x, γ, y) x X, y X, γ G oraz x = γy} G(G, X ) B := {g G(G, X ) α(g), β(g) B} tutaj B X dowolny podzbiór. Grupoid par Niech B b dzie dowolnym zbiorem, a G = {e} z trywialnym dziaªaniem na B. Odpowiedni grupoid G := G(G, B) nazywamy grupoidem par. Inaczej mówi c, G = B B, α(x, y) = x, β(x, y) = y, (x, y)(y, z) := (x, z). Jedynkami s (x, x), a odwrotno± to (x, y) 1 = (y, x). Podgrupoidami w B B s relacje równowa»no±ci, a ich klasy s orbitami ich dziaªa«. Ponadto, dla dowolnego grupoidu G nad B mamy morzm grupoidów (α, β) : G B B, którego obrazem jest relacja równowazno±ci G.

Grupoidy Liego i ich obiekty innitezymalne Uwaga: Je±li G grupa Liego, X rozmaito± i odpowiednie dziaªanie jest gªadkie, G(G, X ) daje przykªad grupoidu Liego. Ponadto, je±li B podrozmaito± dobrze wªo»ona wzgl dem dziaªania, G(G, X ) B te» b dzie takim przykªadem. Analogicznie, je±li B rozmaito±, grupoid B B jest grupoidem Liego.

Grupoidy Liego i ich obiekty innitezymalne Uwaga: Je±li G grupa Liego, X rozmaito± i odpowiednie dziaªanie jest gªadkie, G(G, X ) daje przykªad grupoidu Liego. Ponadto, je±li B podrozmaito± dobrze wªo»ona wzgl dem dziaªania, G(G, X ) B te» b dzie takim przykªadem. Analogicznie, je±li B rozmaito±, grupoid B B jest grupoidem Liego. Lewoniezmiennicze pola wektorowe na G Tβ α 1 (x) G podwi zka wektorów stycznych do wªokien α {ci cia lewoniezm. T α β 1 (x) G} = = T α ρ h G =: A x A := A x B x wi zka wektorowa nad B κ x := T ρh β : A x T x B morzm wi zek

Grupoidy Liego i ich obiekty innitezymalne Uwaga: Je±li G grupa Liego, X rozmaito± i odpowiednie dziaªanie jest gªadkie, G(G, X ) daje przykªad grupoidu Liego. Ponadto, je±li B podrozmaito± dobrze wªo»ona wzgl dem dziaªania, G(G, X ) B te» b dzie takim przykªadem. Analogicznie, je±li B rozmaito±, grupoid B B jest grupoidem Liego. Lewoniezmiennicze pola wektorowe na G Tβ α 1 (x) G podwi zka wektorów stycznych do wªokien α {ci cia lewoniezm. T α β 1 (x) G} = = T α ρ h G =: A x A := A x B x wi zka wektorowa nad B κ x := T ρh β : A x T x B morzm wi zek

Algebroidy Liego Denicja Algebroidem Liego nazywamy wi zk wektorow A B wyposa»on w morzm wi zek κ : A TB (nazywany kotwic ) oraz w operacj algebry Liego {, } na Γ(A) o wªasno±ciach: 1 morzm indukowany κ : Γ(A) Γ(TB) jest homomorzmem algebr Liego; 2 {s 1, fs 2 } = f {s 1, s 2 } + ( κ(s 1 )f )s 2, s i Γ(A), f C (B, R).

Algebroidy Liego Denicja Algebroidem Liego nazywamy wi zk wektorow A B wyposa»on w morzm wi zek κ : A TB (nazywany kotwic ) oraz w operacj algebry Liego {, } na Γ(A) o wªasno±ciach: 1 morzm indukowany κ : Γ(A) Γ(TB) jest homomorzmem algebr Liego; 2 {s 1, fs 2 } = f {s 1, s 2 } + ( κ(s 1 )f )s 2, s i Γ(A), f C (B, R). Przykªady algebroidów i odpowiednich grupoidów Algebroid styczny: A = TB, κ = Id, {, } = [, ] Algebra Liego: A = g, B = { } Algebroid dziaªania ρ : g Γ(TB) algebry Liego A = g B, κ(g, x) = ρ(g) x, {g 1, g 2 }(x) = [g 1 (x), g 2 (x)] g + (ρ(g 1 (x))g 2 )(x) (ρ(g 2 (x))g 1 )(x) G = B B G = G G = G(G, B)

Problem caªkowania algebroidów Liego Problem Czy ka»dy algebroid A jest caªkowalny, tj. czy istnieje grupoid G, dla którego A jest jego algebroidem A(G)? Je±li istnieje, na ile jednoznacznie jest okre±lony? Wersja lokalna powy»szych problemów. Problem caªkowania morzmów algebroidów A 1 A 2.

Problem caªkowania algebroidów Liego Problem Czy ka»dy algebroid A jest caªkowalny, tj. czy istnieje grupoid G, dla którego A jest jego algebroidem A(G)? Je±li istnieje, na ile jednoznacznie jest okre±lony? Wersja lokalna powy»szych problemów. Problem caªkowania morzmów algebroidów A 1 A 2. Twierdzenie (Lie I) MoerdijkMa un, 2002 Je±li algebroid A jest caªkowalny, to istnieje te» jedyny grupoid G o jednospójnych β-wªóknach caªkuj cy A (czyli A = A(G )).

Problem caªkowania algebroidów Liego Problem Czy ka»dy algebroid A jest caªkowalny, tj. czy istnieje grupoid G, dla którego A jest jego algebroidem A(G)? Je±li istnieje, na ile jednoznacznie jest okre±lony? Wersja lokalna powy»szych problemów. Problem caªkowania morzmów algebroidów A 1 A 2. Twierdzenie (Lie I) MoerdijkMa un, 2002 Je±li algebroid A jest caªkowalny, to istnieje te» jedyny grupoid G o jednospójnych β-wªóknach caªkuj cy A (czyli A = A(G )). Twierdzenie (Lie II) MackenzieXu, 2000 Niech φ : A 1 A 2 b dzie morzmem algebroidów caªkowalnych i niech G 1, G 2 b d odpowiednie grupoidy. Je±li G 1 ma jednospójne β-wªokna, to istnieje jedyny morzm grupoidów Φ : G 1 G 2 caªkuj cy φ.

Problem caªkowania algebroidów Liego Lokalna caªkowalno± Dla ka»dego algebroidu A istnieje lokalny grupoid caªkuj cy A.

Problem caªkowania algebroidów Liego Lokalna caªkowalno± Dla ka»dego algebroidu A istnieje lokalny grupoid caªkuj cy A. Lie III Twierdzenie Ka»dy algebroid jest caªkowalny, czyli posiada globalny grupoid caªkuj cy nie jest prawdziwe!

Problem caªkowania algebroidów Liego Lokalna caªkowalno± Dla ka»dego algebroidu A istnieje lokalny grupoid caªkuj cy A. Lie III Twierdzenie Ka»dy algebroid jest caªkowalny, czyli posiada globalny grupoid caªkuj cy nie jest prawdziwe! Twierdzenie (Przeszkody do Lie III) CrainicFernandes, 2003 Nast puj ce warunki s równowazne: 1 Algebroid A nad baz B jest caªkowalny; 2 Dla ka»dego x B grupa N x jest dyskretna oraz lim inf y x r(y) > 0. N x A x podzbiór elementów homotopijnych z zerem w centrum algebry Liego g x := ker κ x (tworzy grup wzgl dem dodawania). r(y) := d(0, N y \ {0}), (w sensie dowolnej normy na A).

Twierdzenie CrainicaFernandesa: cz ±ci skªadowe {s 1, fs 2 } = f {s 1, s 2 } + ( κ(s 1 )f )s 2 = g x = ker κ x algebra Liego κ homomorzm = im κ TB dystrybucja caªkowalna, L x li± odpowiedniej foliacji

Twierdzenie CrainicaFernandesa: cz ±ci skªadowe {s 1, fs 2 } = f {s 1, s 2 } + ( κ(s 1 )f )s 2 = g x = ker κ x algebra Liego N x Z(g x ) podgrupa, b d ca obrazem : π 2 (L x ) G(g x ) κ homomorzm = im κ TB dystrybucja caªkowalna, L x li± odpowiedniej foliacji

Twierdzenie CrainicaFernandesa: idea dowodu (oparta na idei dowodu klasycznego twierdzenia Lie III w ksi zce J. Duistermaat, J. Kolk Lie groups (Springer, 2000))

Twierdzenie CrainicaFernandesa: idea dowodu (oparta na idei dowodu klasycznego twierdzenia Lie III w ksi zce J. Duistermaat, J. Kolk Lie groups (Springer, 2000)) Krzywe dopuszczalne:

Twierdzenie CrainicaFernandesa: idea dowodu (oparta na idei dowodu klasycznego twierdzenia Lie III w ksi zce J. Duistermaat, J. Kolk Lie groups (Springer, 2000)) Krzywe dopuszczalne: 1 Zbiór krzywych dopuszczalnych tworzy niesko«czenie wymiarowy grupoid P(A) nad B. 2 Iloraz P(A)/ wzgl dem odpowiedniej relacji homotopii ma struktur grupoidu Liego.

Twierdzenie CrainicaFernandesa: przykªadowe wnioski 1 Standardowe twierdzenie Lie III dla grup i algebr Liego 2 Twierdzenie Palais o caªkowaniu innitezymalnego dziaªania algebry Liego do dziaªania odpowiedniej grupy Liego 3 Twierdzenie o istnieniu grupoidu symplektycznego dla struktury Poissona

Na zako«czenie Naturalny sposób dowodu twierdzenia Kartana (twierdzenia Lie III, pryp. tªum.) polega na zbudowaniu pewnego funktora z kategorii... algebr Liego... w kategori jednospójnych grup Liego, który byªby kwaziodwrotny do funktora lokalizacji. Jednak dotychczas... konstrukcji takiego funktora nikt nie wymy±liª i, powiedzmy, Serr uwa»a,»e ona nie istnieje... Wszystkie wiadome dowody... nie maj charakteru funktorialnego... i wywoªuj wewn trzny psychologiczny protest. Tutaj ostatnie sªowo jeszcze nie jest wypowiedziane. 1 M.M.Postnikow (19272004) Grupy i algebry Liego, (Nauka, 1982) 1 tªumaczenie z rosyjskiego AP

Dzi kuj za uwa(g)!