Egzamin z wykªadu monogracznego. Teoria kategorii w podstawach informatyki semestr zimowy 2011/12. Poj cia, terminologia i notacja:

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Egzamin z wykªadu monogracznego. Teoria kategorii w podstawach informatyki semestr zimowy 2011/12. Poj cia, terminologia i notacja:"

Transkrypt

1 Egzamin z wykªadu monogracznego Poj cia, terminologia i notacja: Teoria kategorii w podstawach informatyki semestr zimowy 2011/12 Przyjmujemy zwykª denicj sygnatury algebraicznej Σ, Σ-algebry i Σ-homomorzmu; wykorzystujemy standardow notacj z wykªadu. Krata zupeªna P = P, to zbiór P z relacj (cz ±ciowego) porz dku P P tak,»e ka»dy podzbiór X P ma kres górny X w P (co implikuje istnienie kresów dolnych). Okratowan sygnatur nazwiemy ka»d par Σ, P, gdzie Σ to sygnatura algebraiczna a P to krata zupeªna. Niech Σ, P, gdzie Σ = S, Ω i P = P,, b dzie tak okratowan sygnatur. P-okratowan Σ-algebr nazwiemy par A, p, gdzie A to Σ-algebra, a p = p s : A s P s S jest rodzin funkcji odwzorowuj cych elementy no±ników algebry w krat. Σ-homomorzm h: A B jest przyzwoitym homomorzmem P-okratowanych Σ-algebr A, p i B, q je±li dla ka»dego rodzaju s S i a A s, p s (a) q s (h(a)). P-okratowana Σ-algebra A, p jest przyzwoita gdy dla ka»dej operacji f : s 1... s n s w Σ i elementów a 1 A s1,..., a n A sn, p si (a i ) p s (f A (a 1,..., a n )) dla i = 1,..., n. Deniujemy nast puj ce kategorie: Set S : kategoria S-rodzajowych zbiorów i funkcji mi dzy nimi, jak zwykle. Alg(Σ, P): kategoria P-okratowanych Σ-algebr i zwykªych Σ-homomorzmów mi dzy ich algebrami, PAlg(Σ, P): kategoria P-okratowanych Σ-algebr i przyzwoitych homomorzmów mi dzy nimi. PPAlg(Σ, P): kategoria przyzwoitych P-okratowanych Σ-algebr i przyzwoitych homomorzmów mi dzy nimi. Mo»e warto zauwa»y,»e PPAlg(Σ, P) jest (peªn ) podkategori kategorii PAlg(Σ, P), która z kolei jest (niekoniecznie peªn ) podkategori kategorii Alg(Σ, P). Dalej, deniujemy trzy oczywiste funktory przyporz dkowuj ce algebrom ich (S-rodzajowe) no±niki a homomorzmom (S-rodzajowe) funkcje, którymi one s : G Σ,P : Alg(Σ, P) Set S PG Σ,P : PAlg(Σ, P) Set S PPG Σ,P : PPAlg(Σ, P) Set S Okratowane nierówno±ci s postaci X.t t, gdzie X jest S-rodzajowym zbiorem (zmiennych), a t T Σ (X) s i t T Σ (X) s s Σ-termami (o niekoniecznie wspólnym rodzaju) ze zmienymi X. P- okratowana Σ-algebra A, p speªnia tak nierówno±, A, p = X.t t, gdy dla ka»dego warto±ciowania zmiennych v : X A, p s (t A [v]) p s (t A [v]), gdzie jak zwykle t A[v] i t A [v] to warto±ci termów t i t, odpowiednio, w algebrze A przy warto±ciowaniu v. Niech Φ b dzie zbiorem takich okratowanych nierówno±ci. Deniujemy Alg(Σ, P, Φ), PAlg(Σ, P, Φ) i PPAlg(Σ, P, Φ) jako peªne podkategorie zdeniowanych ju» kategorii Alg(Σ, P), PAlg(Σ, P) i PPAlg(Σ, P), odpowiednio, wyznaczone przez okratowane algebry speªniaj ce wszystkie nierówno±ci w Φ. Wprowadzamy nast puj ce oznaczenia na oczywiste funktory b d ce ograniczeniami funktorów zdeniowanych powy»ej do odpowiednich podkategorii: G Σ,P,Φ : Alg(Σ, P, Φ) Set S PG Σ,P,Φ : PAlg(Σ, P, Φ) Set S PPG Σ,P,Φ : PPAlg(Σ, P, Φ) Set S Morzmem okratowanych sygnatur Σ.P i Σ, P, gdzie Σ = S, Ω, Σ = S, Ω, P = P, i P = P,, jest para σ, k : Σ, P Σ, P, gdzie σ : Σ Σ jest morzmem sygnatur algebraicznych, za± k : P P (tak, ma by kontrawariantnie) jest funkcj ci gª (zachowuj c kresy górne i dolne podzbiorów P ). Dla ka»dego morzmu σ, k : Σ, P Σ, P jak wy»ej, deniujemy funktor reduktu:

2 R σ,k : Alg(Σ, P ) Alg(Σ, P) na P -okratowanych Σ -algebrach A, p Alg(Σ, P ), deniujemy R σ,k ( A, p ) = A σ, p σ(s) ;k : A σ s P s S gdzie A σ to Σ-algebra zdeniowana jako σ-reduct Σ -algebry A ; na Σ -homomorzmach R σ,k jest po prostu reduktem wzgl dem σ, R σ,k (h ) = h σ. Funktor R σ,k zachowuje przyzwoito± okratowanych algebr i ich homomorzmów, co pozwala zdeniowa nast puj ce funktory jako jego ograniczenia do odpowiedniej podkategorii: PR σ,k : PAlg(Σ, P ) PAlg(Σ, P) PPR σ,k : PPAlg(Σ, P ) PPAlg(Σ, P) Zadanie: 1. Które z poni»szych kategorii s Z. zupeªne KZ. kozupeªne dla ka»dej okratowanej sygnatury Σ, P i, gdzie stosowne, zbioru okratowanych nierówno±ci Φ? Udowodnij lub uzasadnij odpowied¹ negatywn. (a) Alg(Σ, P) (b) PAlg(Σ, P) (c) PPAlg(Σ, P) (d) Alg(Σ, P, Φ) (e) PAlg(Σ, P, Φ) (f) PPAlg(Σ, P, Φ) 2. Które z poni»szych funktorów maj lewy sprz»ony dla ka»dej okratowanej sygnatury Σ, P i, gdzie stosowne, zbioru okratowanych nierówno±ci Φ? Udowodnij lub uzasadnij odpowied¹ negatywn. (a) G Σ,P : Alg(Σ, P) Set S (b) PG Σ,P : PAlg(Σ, P) Set S (c) PPG Σ,P : PPAlg(Σ, P) Set S (d) G Σ,P,Φ : Alg(Σ, P, Φ) Set S (e) PG Σ,P,Φ : PAlg(Σ, P, Φ) Set S (f) PPG Σ,P,Φ : PPAlg(Σ, P, Φ) Set S 3. Które z poni»szych funktorów maj lewy sprz»ony dla ka»dego morzmu okratowanych sygnatur σ, k : Σ, P Σ, P? Udowodnij lub uzasadnij odpowied¹ negatywn. (a) R σ,k : Alg(Σ, P ) Alg(Σ, P) (b) PR σ,k : PAlg(Σ, P ) PAlg(Σ, P) (c) PPR σ,k : PPAlg(Σ, P ) PPAlg(Σ, P) Uwagi: Mo»na korzysta z omawianych na wykªadzie konstrukcji i twierdze«bez powtarzania ich dowodów. Odpowiedzi na powy»sze pytania nie s niezale»ne. Na przykªad, w oczywisty sposób mog by powi zane zadania 1.KZ.f i 1.KZ.c: dowód kozupeªno±ci kategorii PPAlg(Σ, P, Φ) pokazywaªby te» kozupeªno± PPAlg(Σ, P), a kontrprzykªad na kozupeªno± kategorii PPAlg(Σ, P) byªby te» kontrprzykªadem na kozupeªno± PPAlg(Σ, P, Φ). W takich przypadkach wystarczy to po prostu wskaza, nie powtarzaj c argumentacji. Tak naprawd jest tu wi c mniej pyta«ni» mogªoby si wydawa na pierwszy rzut oka.

3 Szkic rozwi zania: Fakt 1 Dla dowolnej sygnatury algebraicznej Σ, kategoria Alg(Σ) jest zupeªna i kozupeªna. Dowód: Standardowy fakt i konstrukcje z wykladu. Fakt 2 Dla dowolnego morzmu sygnatur algebraicznych σ : Σ Σ, funktor σ-reduktu ma lewy sprz»ony F σ : Alg(Σ) Alg(Σ ) z jedno±ci η σ. Dowód: Standardowy fakt i konstrukcja z wykladu. Fakt 3 Dla dowolnej okratowanej sygnatury Σ, P i zbioru okratowanych nierówno±ci Φ, kategorie Alg(Σ) i Alg(Σ, P, Φ) s równowa»ne. Dowód: Równowa»no± jest dana przez funktor zapominaj cy o okratowaniu algebr i np. F : Alg(Σ) Alg(Σ, P, Φ), gdzie F (A) = A, p, gdzie dla s S i a A s, p (a) = = P. Wtedy F (A) = Φ, a dla ka»dej okratowanej algebry A, p Alg(Σ, P, Φ), homomorzm identyczno±ciowy id A : A, p A, p jest izomorzmem w Alg(Σ, P, Φ). Z Faktów 1 i 3 dostajemy pozytywne odpowiedzi na pytania 1.Z.a, 1.Z.d, 1.KZ.a, 1.KZ.d, a z Faktów 2 i 3 pozytywne odpowiedzi na pytania 2.a, 2.d i 3.a. Pozytywn odpowied¹ na pytanie 1.Z.e, oraz wynikaj c z tego natychmiast pozytywn odpowied¹ na pytanie 1.Z.b, daje nast puj cy fakt: Fakt 4 Kategoria PAlg(P, Σ, Φ) jest zupeªna dla ka»dej okratowanej sygnatury Σ, P i zbioru okratowanych nierówno±ci Φ. Dowód: Niech D b dzie dowolnym diagramem w PAlg(P, Σ, Φ), gdzie graf diagramu G(D) ma wierzchoªki N i kraw dzie E. Niech A(D) b dzie diagramem w Alg(Σ) tego samego ksztaªtu, gdzie D n = A n, p n i A(D) n = A n dla n N oraz A(D) e = D e dla e E. Niech A 0 z rzutowaniami π n : A 0 A n, n N, bedzie granic A(D) w Alg(Σ) (patrz Fakt 1). Niech dalej p 0 b dzie nast puj cym okratowaniem A 0 : dla s S, a A 0 s, p 0 (a) = {p n (π n (a)) n N} (dokªadniej: (p 0 ) s (a) = {(p n ) s ((π n ) s (a)) n N} podobnie b de pomijaª odpowiednie indeksowanie rodzajami poni»ej). Wtedy dla dowolnej nierówno±ci X.t t w Φ oraz warto±ciowania v : X A 0, poniewa» A n = Φ dla n N, wi c mamy p n (π n (t A0 [v])) = p n (t An [v;π n ]) p n (t A n [v;π n ]) = p n (π n (t A 0 [v])). Zatem p 0 (t A0 [v]) = {p n (π n (t A0 [v])) n N} {p n (π n (t A 0 [v])) n N} = p 0 (t A 0 [v]). Dostali±my wi c A 0, p 0 = Φ. Dalej, homomorzmy π n : A 0 A n, n N, s przyzwoite i tworz sto»ek nad D w PAlg(P, Σ, Φ). Niech f n : A, p A n, p n, n N, b dzie dowolnym sto»kiem nad D w PAlg(P, Σ, Φ). Niech wtedy h: A A 0 b dzie jedynym homomorzmem takim,»e dla n N, h;π n = f n. Wtedy dla s S i a A s, dla n N, p(a) p n (f n (a)) = p n (π n (h(a))), wi c p(a) {p n (π n (a)) n N} = p(h(a)). Zatem h: A, p A 0, p 0 jest przyzwoity, co dowodzi,»e A 0, p 0 z rzutowaniami π n : A 0 A n, n N, jest granic D w PAlg(P, Σ, Φ) co z kolei ko«czy dowód. Fakt 5 Dla dowolnej okratowanej sygnatury Σ, P i zbioru nierówno±ci Φ, kategoria PPAlg(Σ, P, Φ) jest to»sama z kategori PAlg(Σ, P, Φ Φ P ), gdzie Φ P to zbiór wszystkich nierówno±ci postaci x 1 :s 1,..., x n :s n. x i f(x 1,..., x n ) dla operacji f : s 1 s n s w Σ ortaz i = 1,..., n. Dowód: Wprost z denicji. Fakty 4 i 5 natychmiast daj pozytywne odpowiedzi na pytania 1.Z.c i 1.Z.f. Kozupeªno±, jak cz sto, jest nieco trudniejsza. Na pocz tek do± ªatwa pozytywna odpowied¹ na pytanie 1.KZ.b:

4 Fakt 6 Kategoria PAlg(P, Σ) jest kozupeªna dla ka»dej okratowanej sygnatury Σ, P. Dowód: Niech D b dzie dowolnym diagramem w PAlg(P, Σ), gdzie graf diagramu G(D) ma wierzchoªki N i kraw dzie E. Niech A(D) b dzie diagramem w Alg(Σ) tego samego ksztaªtu, gdzie D n = A n, p n i A(D) n = A n dla n N oraz A(D) e = D e dla e E. Niech A 1 z wªo»eniami ι n : A n A 1, n N, bedzie kogranic A(D) w Alg(Σ) (patrz Fakt 1). Niech dalej p 1 b dzie nast puj cym okratowaniem A 1 : dla s S, a A 1 s, p 1 (a) = {p n (a n ) ι n (a n ) = a, n N}. Wtedy oczywi±cie homomorzmy ι n : A n A 1, n N, s przyzwoite i tworz kosto»ek nad D w Alg(P, Σ,). Niech f n : A n, p n A, p, n N, b dzie dowolnym kosto»kiem nad D w Alg(P, Σ, Φ). Niech wtedy h: A 1 A b dzie jedynym homomorzmem takim,»e dla n N, ι n ;h = f n. Dla ka»dego s S i a A 1 s, je±li dla pewnego n N i a n A n s, ι n (a n ) = a, to p n (a n ) p(f n (a n )) = p(h(a)), wiec p 1 (a) p(h(a)). Zatem h: A 1, p 1 A, p jest przyzwoity, co dowodzi,»e A 1, p 1 z wªo»eniami ι n : A n A 1, n N, jest kogranic D w Alg(P, Σ,) co z kolei ko«czy dowód. Przyda si dalej nast puj cy fakt: Fakt 7 Dla ka»dej okratowanej sygnatury Σ, P i zbioru okratowanych nierówno±ci Φ, funktor wªo»enia J Σ,P,Φ : PAlg(Σ, P, Φ) PAlg(Σ, P) ma lewy sprz»ony F Σ,P,Φ : PAlg(Σ, P) PAlg(Σ, P, Φ) taki,»e J Σ,P,Φ ;F Σ,P,Φ = Id PAlg(Σ,P,Φ). Dowód: Niech A, p b dzie dowolna okratowan Σ, P -algebr. Zbiór wszystkich okratowa«σ-algebry A z porz dkiem po wspóªrz dnych tj. q q gdy dla wszystkich s S i a A s, q(a) q (a) tworzy krat zupeªn z kresami wyznaczanymi po wspóªrz dnych tj. dla dowolnej rodziny Q okratowa«algebry A, ( Q)(a) = {q(a) q Q} dla wszystkich s S i a A s. Rozwa»my nast puj c rodzin okratowa«algebry A: Q p+φ = {q p q, A, q = Φ}. Niech q p+φ = Q p+φ. Oczywi±cie id A : A, p A, q p+φ jest przywoitym homomorzmem okratowanych algebr. Co wi cej, dla dowolnej okratowanej Σ, Φ -algebry B, q takiej,»e B, q = Φ, i przyzwoitego homomor- zmu h: A, p B, q, zachodzi p h;q oraz A, h;q = Φ. Zatem q p+φ h;q i h: A, q p+φ B, q jest przyzwoity. To pokazuje,»e A, q p+φ z jedno±ci id A : A, p A, q p+φ jest okratowan algebr w PAlg(Σ, P, Φ) woln nad A, p wzgl dem J Σ,P,Φ. Kªad c F Σ,P,Φ ( A, p ) = A, q p+φ, dostajemy J Σ,P,Φ ;F Σ,P,Φ = Id PAlg(Σ,P,Φ), bo je±li A, p = Φ to q p+φ = p. Teraz ju» ªatwo o pozytywn odpowied¹ na pytanie 1.KZ.e: Fakt 8 Kategoria PAlg(Σ, P, Φ) jest kozupeªna dla ka»dej okratowanej sygnatury Σ, P i zbioru okratowanych nierówno±ci Φ. Dowód: Niech D b dzie dowolnym diagramem w PAlg(Σ, P, Φ). Rozwa»my diagram J Σ,P,Φ (D) w PAlg(Σ, P). Z Faktu 6 ma on kogranic. Poniewa» lewe sprz»one zachowuj kogranice, wi c z Faktu 7 diagram F Σ,P,Φ (J Σ,P,Φ (D)) ma kogranic (która jest obrazem wzgl dem F Σ,P,Φ kogranicy diagramu J Σ,P,Φ (D) w PAlg(Σ, P)). Ale, wci» z Faktu 7, F Σ,P,Φ (J Σ,P,Φ (D)) = D, co ko«czy dowód. Fakty 8 i 5 natychmiast daj pozytywne odpowiedzi na pytania 1.KZ.c i 1.KZ.f. Pozytywn odpowied¹ na pytanie 2.e, oraz natychmiast wynikaj ce z niej pozytywne odpowiedzi na pytania 2.b, 2.f i 2.c (2.f przez Fakt 5) daje nast puj cy ªatwy fakt: Fakt 9 Funktor PG Σ,P,Φ : PAlg(Σ, P, Φ) Set S ma lewy sprz»ony dla ka»dej okratowanej sygnatury Σ, P i zbioru okratowanych nierówno±ci Φ. Dowód: Dla dowolnego zbioru X Set S, we¹my algebr Σ-termów T Σ (X) z jedno±ci η X : X T Σ (X). Niech p b dzie najmniejszym okratowaniem tej algebry, tzn. p (t) = = dla t T Σ (X). Wówczas T Σ (X), p = Φ i T Σ (X), p z jedno±ci η X : X PG Σ,P,Φ ( T Σ (X), p ) jest wolna nad X wzgl dem PG Σ,P,Φ, poniewa» dla dowolnej okratowanej algebry A, p, ka»dy Σ-homomorzm h: T Σ (X) A jest przyzwoitym homomorzmem h: T Σ (X), p A, p. Pytania 3.b i 3.c wydaj si trudne, wi c na pocz tek odpowiedzi na ich ªawiejsze przypadki:

5 Fakt 10 Dla dowolnej sygnatury Σ, krat zupelnych P i P oraz ci gªej funkcji k : P P, funktor PR id Σ,k : PAlg(Σ, P ) PAlg(Σ, P) ma lewy sprz»ony. Dowód: Niech k : P P bedzie zdeniowana jako k (e) = {e e k(e )}. Wówczas dla ka»dego e P, e k(k (e)), bo k(k (e)) = {k(e ) e k(e )} z ci gªo±ci k. Dla dowolnej okratowanej Σ, P -algebry A, p, rozwa»my okratowan Σ, P -algebr A, p;k. Z powy»szej wªasno±ci k mamy p p;k ;k, wi c id A : A, p PR id Σ,k( A, p;k ) = A, p;k ;k jest przyzwoitym homomorzmem okratowanych algebr. Co wi cej, dla dowolnej okratowanej Σ, P -algebry B, q i przywoitego homomorzmu h: A, p PR id Σ,k( B, q ) = B, q;k, dla ka»dego s S i a A s, p(a) k(q(h(a))). Zatem k (p(a)) q(h(a)), co pokazuje,»e h: A, p;k B, q jest przyzwoitym homomorzmem okratowanych Σ, P -algebr. Z tego ju» ªatwo wynika,»e A, p;k z jedno±ci id A : A, p PR id Σ,k( A, p;k ) jest wolna nad A, p wzgl dem PR id Σ,k, co ko«czy dowód. Fakt 11 Funktor PR σ,id P : PAlg(Σ, P) PAlg(Σ, P) ma lewy sprz»ony dla dowolnych sygnatur Σ, Σ, ich morzmu σ : Σ Σ i kraty zupelnej P. Dowód: Dla dowolnej okratowanej Σ, P -algebry A, p, niech F σ (A) z jedno±ci η σ A : A F σ(a) σ bedzie algebr woln nad A wzgl dem funktora σ-reductu (patrz Fakt 2). Zdeniujmy okratowanie p algebry F σ (A) jak nast puje: dla s S, a F σ (A) s, p (a ) = {p s (a) s S, σ(s) = s, a A s, (η σ A ) s(a) = a }. Wówczas η σ A : A, p PR σ,id P ( F σ (A), p ) jest przywoitym homomorzmem okratowanych Σ, P - algebr. Dalej, dla dowolnej okratowanej Σ, P -algebry B, q i przywoitego homomorzmu f : A, p PR σ,id P ( B, q ) okratowanych Σ, P -algebr, niech f : F σ (A) B bedzie jedynym Σ -homomorzmem takim,»e η σ A ;f σ = f. Dla s S, a F σ (A) s, je±li dla pewnych s S i a A s mamy σ(s) = s i (ηa σ ) s(a) = a, to p s (a) q s (f s (a)) = q s (f s (a )). Zatem p s (a ) q s (f s (a )), wi c f : F σ (A), p B, q jest przywoitym homomorzmem okratowanych Σ, P -algebr. To dowodzi,»e F σ (A), p z jedno±ci ηa σ : A, p PR σ,id P ( F σ (A), p ) jest wolna nad A, p wzgledem PR σ,id P i ko«czy dowód. Dla ka»dego morzmu okratowanych sygnatur σ, k : Σ, P Σ, P mamy PR σ,k = PR σ,id P ;PR id Σ,k, wi c Fakty 10 i 11 daj pozytywn odpowied¹ na pytanie 3.b. Nast puj cy fakt daje pozytywn odpowied¹ na pytanie 3.c i ko«czy rozwi zanie zadania egzaminacyjnego: Fakt 12 Funktor PPR σ,k : PPAlg(Σ, P ) PPAlg(Σ, P) ma lewy sprz»ony dla ka»dego morzmu okratowanych sygnatur σ, k : Σ, P Σ, P. Dowód: Niech Φ P b dzie zbiorem okratowanych nierówno±ci, który deniuje kategori PPAlg(Σ, P ) jako PAlg(Σ, P, Φ P ), patrz Fakt 5. Z Faktów 7, 10 i 11, funktor J Σ,P,Φ ;PR σ,k : PAlg(Σ, P, Φ P P ) = PPAlg(Σ, P ) PAlg(Σ, P) ma lewy sprz»ony. Šatwo sprawdzi,»e dla dowolnej przyzwoitej okratowanej Σ, P -algebry A, p, PPR σ,k ( A, p ) = PR σ,k (J Σ,P,Φ ( A, p )), wi c dla dowolnej przyzwoitej okratowanej Σ, P -algebry A, p, przywoita P okratowana Σ, P -algebra A, p z jedno±ci η A : A, p PR σ,k (J Σ,P,Φ ( A, p )) wolna nad A, p P wzgl dem J Σ,P,Φ ;PR σ,k jest te» wolna nad A, p wzgl dem PPR P σ,k co ko«czy dowód.

Geometria Algebraiczna

Geometria Algebraiczna Geometria Algebraiczna Zadania domowe: seria 1 Zadania 1-11 to powtórzenie podstawowych poj z teorii kategorii. Zapewne rozwi zywali Pa«stwo te zadania wcze±niej, dlatego nie b d one omawiane na wiczeniach.

Bardziej szczegółowo

Freyd, Abelian Categories

Freyd, Abelian Categories Algebra 2, zadania na wiczenia, seria II Króti wst p do ategorii i funtorów. W tej serii jest du»o zada«ale s (z reguªy) ªatwe lub bardzo ªatwe. Najpierw denicje, tóre zapewne Pa«stwo znaj lub pozna ªatwo

Bardziej szczegółowo

Indeksowane rodziny zbiorów

Indeksowane rodziny zbiorów Logika i teoria mnogo±ci, konspekt wykªad 7 Indeksowane rodziny zbiorów Niech X b dzie przestrzeni zbiorem, którego podzbiorami b d wszystkie rozpatrywane zbiory, R rodzin wszystkich podzbiorów X za± T

Bardziej szczegółowo

A = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy.

A = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy. Logika i teoria mnogo±ci, konspekt wykªad 12 Teoria mocy, cz ± II Def. 12.1 Ka»demu zbiorowi X przyporz dkowujemy oznaczany symbolem X obiekt zwany liczb kardynaln (lub moc zbioru X) w taki sposób,»e ta

Bardziej szczegółowo

W poprzednim odcinku... Podstawy matematyki dla informatyków. Relacje równowa»no±ci. Zbiór (typ) ilorazowy. Klasy abstrakcji

W poprzednim odcinku... Podstawy matematyki dla informatyków. Relacje równowa»no±ci. Zbiór (typ) ilorazowy. Klasy abstrakcji W poprzednim odcinku... Podstawy matematyki dla informatyków Rodzina indeksowana {A t } t T podzbiorów D to taka funkcja A : T P(D),»e A(t) = A t, dla dowolnego t T. Wykªad 3 20 pa¹dziernika 2011 Produkt

Bardziej szczegółowo

Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór ϱ X X.

Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór ϱ X X. Relacje 1 Relacj n-argumentow nazywamy podzbiór ϱ X 1 X 2... X n. Je±li ϱ X Y jest relacj dwuargumentow (binarn ), to zamiast (x, y) ϱ piszemy xϱy. Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór

Bardziej szczegółowo

Zbiory i odwzorowania

Zbiory i odwzorowania Zbiory i odwzorowania 1 Sposoby okre±lania zbiorów 1) Zbiór wszystkich elementów postaci f(t), gdzie t przebiega zbiór T : {f(t); t T }. 2) Zbiór wszystkich elementów x zbioru X speªniaj cych warunek ϕ(x):

Bardziej szczegółowo

Przekroje Dedekinda 1

Przekroje Dedekinda 1 Przekroje Dedekinda 1 O liczbach wymiernych (tj. zbiorze Q) wiemy,»e: 1. zbiór Q jest uporz dkowany relacj mniejszo±ci < ; 2. zbiór liczb wymiernych jest g sty, tzn.: p, q Q : p < q w : p < w < q 3. 2

Bardziej szczegółowo

AM II /2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium

AM II /2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium AM II.1 2018/2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium Normy w R n, iloczyn skalarny sprawd¹ czy dana funkcja jest norm sprawd¹, czy dany zbiór jest kul w jakiej± normie i oblicz norm wybranego

Bardziej szczegółowo

Zdzisªaw Dzedzej, Katedra Analizy Nieliniowej pok. 611 Kontakt:

Zdzisªaw Dzedzej, Katedra Analizy Nieliniowej pok. 611 Kontakt: Zdzisªaw Dzedzej, Katedra Analizy Nieliniowej pok. 611 Kontakt: zdzedzej@mif.pg.gda.pl www.mif.pg.gda.pl/homepages/zdzedzej () 5 pa¹dziernika 2016 1 / 1 Literatura podstawowa R. Rudnicki, Wykªady z analizy

Bardziej szczegółowo

JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1. JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1

JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1. JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1 J zyki formalne i operacje na j zykach J zyki formalne s abstrakcyjnie zbiorami sªów nad alfabetem sko«czonym Σ. J zyk formalny L to opis pewnego problemu decyzyjnego: sªowa to kody instancji (wej±cia)

Bardziej szczegółowo

Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych.

Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych. Wykªad jest prowadzony w oparciu o podr cznik Analiza matematyczna 2. Denicje, twierdzenia, wzory M. Gewerta i Z. Skoczylasa. Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych. Zbiory na pªaszczy¹nie i w przestrzeni.

Bardziej szczegółowo

Twierdzenie Wainera. Marek Czarnecki. Warszawa, 3 lipca Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski

Twierdzenie Wainera. Marek Czarnecki. Warszawa, 3 lipca Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski Twierdzenie Wainera Marek Czarnecki Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski Wydziaª Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytet Warszawski Warszawa, 3 lipca 2009 Motywacje Dla dowolnej

Bardziej szczegółowo

Ciaªa i wielomiany. 1 Denicja ciaªa. Ciaªa i wielomiany 1

Ciaªa i wielomiany. 1 Denicja ciaªa. Ciaªa i wielomiany 1 Ciaªa i wielomiany 1 Ciaªa i wielomiany 1 Denicja ciaªa Niech F b dzie zbiorem, i niech + (dodawanie) oraz (mno»enie) b d dziaªaniami na zbiorze F. Denicja. Zbiór F wraz z dziaªaniami + i nazywamy ciaªem,

Bardziej szczegółowo

Logika matematyczna (16) (JiNoI I)

Logika matematyczna (16) (JiNoI I) Logika matematyczna (16) (JiNoI I) Jerzy Pogonowski Zakªad Logiki Stosowanej UAM www.logic.amu.edu.pl pogon@amu.edu.pl 15/16 lutego 2007 Jerzy Pogonowski (MEG) Logika matematyczna (16) (JiNoI I) 15/16

Bardziej szczegółowo

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych

Bardziej szczegółowo

Podstawy matematyki dla informatyków

Podstawy matematyki dla informatyków Podstawy matematyki dla informatyków Wykªad 6 10 listopada 2011 W poprzednim odcinku... Zbiory A i B s równoliczne (tej samej mocy ), gdy istnieje bijekcja f : A 1 1 B. Piszemy A B lub A = B. na Moc zbioru

Bardziej szczegółowo

Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych.

Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych. Wykªad jest prowadzony w oparciu o podr cznik Analiza matematyczna 2. Denicje, twierdzenia, wzory M. Gewerta i Z. Skoczylasa. Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych. Denicja Mówimy,»e funkcja

Bardziej szczegółowo

Ekstremalnie maªe zbiory

Ekstremalnie maªe zbiory Maªe jest pi kne Instytut Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego Nadarzyn, 27.08.2011 Zbiory silnie miary zero Przypomnienie Zbiór X [0, 1] jest miary Lebesgue'a zero, gdy dla ka»dego ε > 0 istnieje ci

Bardziej szczegółowo

3. (8 punktów) EGZAMIN MAGISTERSKI, Biomatematyka

3. (8 punktów) EGZAMIN MAGISTERSKI, Biomatematyka EGZAMIN MAGISTERSKI, 26.06.2017 Biomatematyka 1. (8 punktów) Rozwój wielko±ci pewnej populacji jest opisany równaniem: dn dt = rn(t) (1 + an(t), b gdzie N(t) jest wielko±ci populacji w chwili t, natomiast

Bardziej szczegółowo

2 Liczby rzeczywiste - cz. 2

2 Liczby rzeczywiste - cz. 2 2 Liczby rzeczywiste - cz. 2 W tej lekcji omówimy pozostaªe tematy zwi zane z liczbami rzeczywistymi. 2. Przedziaªy liczbowe Wyró»niamy nast puj ce rodzaje przedziaªów liczbowych: (a) przedziaªy ograniczone:

Bardziej szczegółowo

Podstawy matematyki dla informatyków. Funkcje. Funkcje caªkowite i cz ±ciowe. Deniowanie funkcji. Wykªad pa¹dziernika 2012

Podstawy matematyki dla informatyków. Funkcje. Funkcje caªkowite i cz ±ciowe. Deniowanie funkcji. Wykªad pa¹dziernika 2012 Podstawy matematyki dla informatyków Wykªad 3 Funkcje 18 pa¹dziernika 2012 Deniowanie funkcji Funkcje caªkowite i cz ±ciowe Denicja wprost: f (x) = x + y f = λx. x + y Denicja warunkowa: { n/2, je±li n

Bardziej szczegółowo

istnienie elementu neutralnego dodawania (zera): 0 K a K a + 0 = a, istnienie elementu neutralnego mno»enia (jedynki): 1 K a K a 1 = a,

istnienie elementu neutralnego dodawania (zera): 0 K a K a + 0 = a, istnienie elementu neutralnego mno»enia (jedynki): 1 K a K a 1 = a, Ciaªo Denicja. Zbiór K z dziaªaniami dodawania + oraz mno»enia (których argumentami s dwa elementy z tego zbioru, a warto±ciami elementy z tego zbioru) nazywamy ciaªem, je±li zawiera co najmniej dwa elementy

Bardziej szczegółowo

Oba zbiory s uporz dkowane liniowo. Badamy funkcj w pobli»u kresów dziedziny. Pewne punkty szczególne (np. zmiana denicji funkcji).

Oba zbiory s uporz dkowane liniowo. Badamy funkcj w pobli»u kresów dziedziny. Pewne punkty szczególne (np. zmiana denicji funkcji). Plan Spis tre±ci 1 Granica 1 1.1 Po co?................................. 1 1.2 Denicje i twierdzenia........................ 4 1.3 Asymptotyka, granice niewªa±ciwe................. 7 2 Asymptoty 8 2.1

Bardziej szczegółowo

Wst p do sieci neuronowych, wykªad 14 Zespolone sieci neuronowe

Wst p do sieci neuronowych, wykªad 14 Zespolone sieci neuronowe Wst p do sieci neuronowych, wykªad 14 Zespolone sieci neuronowe M. Czoków, J. Piersa Faculty of Mathematics and Computer Science, Nicolaus Copernicus University, Toru«, Poland 2011-18-02 Motywacja Liczby

Bardziej szczegółowo

c Marcin Sydow Przepªywy Grafy i Zastosowania Podsumowanie 12: Przepªywy w sieciach

c Marcin Sydow Przepªywy Grafy i Zastosowania Podsumowanie 12: Przepªywy w sieciach 12: w sieciach Spis zagadnie«sieci przepªywowe przepªywy w sieciach ±cie»ka powi kszaj ca tw. Forda-Fulkersona Znajdowanie maksymalnego przepªywu Zastosowania przepªywów Sieci przepªywowe Sie przepªywowa

Bardziej szczegółowo

Funkcje jednej zmiennej. Granica, ci gªo±. (szkic wykªadu)

Funkcje jednej zmiennej. Granica, ci gªo±. (szkic wykªadu) Funkcje jednej zmiennej Granica, ci gªo± (szkic wykªadu) opracowaªa Gra»yna Ciecierska 1 Granica funkcji Denicja Niech 0 R, r > 0 Otoczeniem punktu 0 o promieniu r nazywamy przedziaª ( 0 r, 0 +r) Otoczeniem

Bardziej szczegółowo

1 Granice funkcji wielu zmiennych.

1 Granice funkcji wielu zmiennych. AM WNE 008/009. Odpowiedzi do zada«przygotowawczych do czwartego kolokwium. Granice funkcji wielu zmiennych. Zadanie. Zadanie. Pochodne. (a) 0, Granica nie istnieje, (c) Granica nie istnieje, (d) Granica

Bardziej szczegółowo

Metody dowodzenia twierdze«

Metody dowodzenia twierdze« Metody dowodzenia twierdze«1 Metoda indukcji matematycznej Je±li T (n) jest form zdaniow okre±lon w zbiorze liczb naturalnych, to prawdziwe jest zdanie (T (0) n N (T (n) T (n + 1))) n N T (n). 2 W przypadku

Bardziej szczegółowo

Czy funkcja zadana wzorem f(x) = ex e x. 1 + e. = lim. e x + e x lim. lim. 2 dla x = 1 f(x) dla x (0, 1) e e 1 dla x = 1

Czy funkcja zadana wzorem f(x) = ex e x. 1 + e. = lim. e x + e x lim. lim. 2 dla x = 1 f(x) dla x (0, 1) e e 1 dla x = 1 II KOLOKWIUM Z AM M1 - GRUPA A - 170101r Ka»de zadanie jest po 5 punktów Ostatnie zadanie jest nieobowi zkowe, ale mo»e dostarczy dodatkowe 5 punktów pod warunkiem rozwi zania pozostaªych zada«zadanie

Bardziej szczegółowo

XVII Warmi«sko-Mazurskie Zawody Matematyczne

XVII Warmi«sko-Mazurskie Zawody Matematyczne 1 XVII Warmi«sko-Mazurskie Zawody Matematyczne Kategoria: klasa VIII szkoªy podstawowej i III gimnazjum Olsztyn, 16 maja 2019r. Zad. 1. Udowodnij,»e dla dowolnych liczb rzeczywistych x, y, z speªniaj cych

Bardziej szczegółowo

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych

Bardziej szczegółowo

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych

Bardziej szczegółowo

Matematyka dyskretna

Matematyka dyskretna Matematyka dyskretna Jan Rodziewicz-Bielewicz, Wydziaª Informatyki ZUT May 8, 2019 8 Struktury algebraiczne ZASTOSOWANIE: Kryptograa. 1. Sprawdzi, czy jest dziaªaniem wewn trznym: (a) y y w zbiorze Q,

Bardziej szczegółowo

Logika intuicjonistyczna

Logika intuicjonistyczna 9 listopada 2011 Plan 1 2 3 4 Plan 1 2 3 4 Intuicjonizm Pogl d w lozoi matematyki wprowadzony w 1912 L. E. J. Brouwera. Twierdzenia matematyczne powstaj dzi ki intuicjom naszego umysªu. Skupienie si na

Bardziej szczegółowo

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych

Bardziej szczegółowo

ELEMENTARNA TEORIA LICZB. 1. Podzielno±

ELEMENTARNA TEORIA LICZB. 1. Podzielno± ELEMENTARNA TEORIA LICZB IZABELA AGATA MALINOWSKA N = {1, 2,...} 1. Podzielno± Denicja 1.1. Niepusty podzbiór A zbioru liczb naturalnych jest ograniczony, je»eli istnieje taka liczba naturalna n 0,»e m

Bardziej szczegółowo

Ekstremalnie fajne równania

Ekstremalnie fajne równania Ekstremalnie fajne równania ELEMENTY RACHUNKU WARIACYJNEGO Zaczniemy od ogólnych uwag nt. rachunku wariacyjnego, który jest bardzo przydatnym narz dziem mog cym posªu»y do rozwi zywania wielu problemów

Bardziej szczegółowo

Rozdzia l 3. Elementy algebry uniwersalnej

Rozdzia l 3. Elementy algebry uniwersalnej Rozdzia l 3. Elementy algebry uniwersalnej 1. Podalgebry, homomorfizmy Definicja. Niech = B A oraz o bȩdzie n-argumentow a operacj a na zbiorze A. Mówimy, że zbiór B jest zamkniȩty na operacjȩ o, gdy dla

Bardziej szczegółowo

Automorzmy modeli i twierdzenie EhrenfeuchtaMostowskiego

Automorzmy modeli i twierdzenie EhrenfeuchtaMostowskiego Automorzmy modeli i twierdzenie EhrenfeuchtaMostowskiego Krzysztof Kapulkin IX Warsztaty Logiczne 5 12 lipca 2008 1 Wst p W referacie tym przedstawiamy wyniki uzyskane przez Andrzeja Ehrenfeuchta i Andrzeja

Bardziej szczegółowo

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych

Bardziej szczegółowo

r = x x2 2 + x2 3.

r = x x2 2 + x2 3. Przestrze«aniczna Def. 1. Przestrzeni aniczn zwi zan z przestrzeni liniow V nazywamy dowolny niepusty zbiór P z dziaªaniem ω : P P V (które dowolnej parze elementów zbioru P przyporz dkowuje wektor z przestrzeni

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych dr Krzysztof yjewski Informatyka I rok I 0 in» 12 stycznia 2016 Funkcje wielu zmiennych Informacje pomocnicze Denicja 1 Niech funkcja f(x y) b dzie okre±lona przynajmniej na otoczeniu punktu (x 0 y 0 )

Bardziej szczegółowo

1 Poj cia pomocnicze. Przykªad 1. A A d

1 Poj cia pomocnicze. Przykªad 1. A A d Poj cia pomocnicze Otoczeniem punktu x nazywamy dowolny zbiór otwarty zawieraj cy punkt x. Najcz ±ciej rozwa»amy otoczenia kuliste, tj. kule o danym promieniu ε i ±rodku x. S siedztwem punktu x nazywamy

Bardziej szczegółowo

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych

Bardziej szczegółowo

Wykªad 10. Spis tre±ci. 1 Niesko«czona studnia potencjaªu. Fizyka 2 (Informatyka - EEIiA 2006/07) c Mariusz Krasi«ski 2007

Wykªad 10. Spis tre±ci. 1 Niesko«czona studnia potencjaªu. Fizyka 2 (Informatyka - EEIiA 2006/07) c Mariusz Krasi«ski 2007 Wykªad 10 Fizyka 2 (Informatyka - EEIiA 2006/07) 08 05 2007 c Mariusz Krasi«ski 2007 Spis tre±ci 1 Niesko«czona studnia potencjaªu 1 2 Laser 3 2.1 Emisja spontaniczna...........................................

Bardziej szczegółowo

Liczenie podziaªów liczby: algorytm Eulera

Liczenie podziaªów liczby: algorytm Eulera Liczenie podziaªów liczby: algorytm Eulera Wojciech Rytter Podziaªy liczb s bardzo skomplikowanymi obiektami kombinatorycznymi, przedstawimy dwa algorytmy liczenia takich oblektów. Pierwszy prosty algorytm

Bardziej szczegółowo

Algebroidy i grupoidy Liego i wspóªczesna teoria Liego

Algebroidy i grupoidy Liego i wspóªczesna teoria Liego Algebroidy i grupoidy Liego i wspóªczesna teoria Liego Wykªad habilitacyjny Andriy Panasyuk Katedra Metod Matematycznych Fizyki, Uniwersytet Warszawski oraz Instytut Matematyczny PAN Wst p: Grupy symetrii

Bardziej szczegółowo

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a).

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a). Rozwi zania zada«z egzaminu podstawowego z Analizy matematycznej 2.3A (24/5). Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a). Zadanie P/4. Metod operatorow rozwi

Bardziej szczegółowo

ANALIZA NUMERYCZNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ANALIZA NUMERYCZNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ANALIZA NUMERYCZNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Metoda Eulera 3 1.1 zagadnienia brzegowe....................... 3 1.2 Zastosowanie ró»niczki...................... 4 1.3 Output do pliku

Bardziej szczegółowo

Macierz A: macierz problemów liniowych (IIII); Macierz rozszerzona problemów liniowych (IIII): a 11 a 1m b 1 B = a n1 a nm b n

Macierz A: macierz problemów liniowych (IIII); Macierz rozszerzona problemów liniowych (IIII): a 11 a 1m b 1 B = a n1 a nm b n Plan Spis tre±ci 1 Problemy liniowe 1 2 Zadania I 3 3 Formy biliniowe 3 3.1 Odwzorowania wieloliniowe..................... 3 3.2 Formy biliniowe............................ 4 4 Formy kwadratowe 4 1 Problemy

Bardziej szczegółowo

c Marcin Sydow Spójno± Grafy i Zastosowania Grafy Eulerowskie 2: Drogi i Cykle Grafy Hamiltonowskie Podsumowanie

c Marcin Sydow Spójno± Grafy i Zastosowania Grafy Eulerowskie 2: Drogi i Cykle Grafy Hamiltonowskie Podsumowanie 2: Drogi i Cykle Spis Zagadnie«drogi i cykle spójno± w tym sªaba i silna k-spójno± (wierzchoªkowa i kraw dziowa) dekompozycja grafu na bloki odlegªo±ci w grae i poj cia pochodne grafy Eulera i Hamiltona

Bardziej szczegółowo

WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14

WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14 WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2013/14 Spis tre±ci 1 Kodowanie i dekodowanie 4 1.1 Kodowanie a szyfrowanie..................... 4 1.2 Podstawowe poj cia........................

Bardziej szczegółowo

Elementy geometrii w przestrzeni R 3

Elementy geometrii w przestrzeni R 3 Elementy geometrii w przestrzeni R 3 Z.Šagodowski Politechnika Lubelska 29 maja 2016 Podstawowe denicje Wektorem nazywamy uporz dkowan par punktów (A,B) z których pierwszy nazywa si pocz tkiem a drugi

Bardziej szczegółowo

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych

Bardziej szczegółowo

Rachunek zda«. Relacje. 2018/2019

Rachunek zda«. Relacje. 2018/2019 Rachunek zda«. Relacje. 2018/2019 Zdanie logiczne. Zdaniem logicznym nazywamy ka»de wyra»enie, któremu mo»na przyporz dkowa jedn z dwóch warto±ci logicznych: 0 czyli faªsz b d¹ 1 czyli prawda. Zdanie logiczne.

Bardziej szczegółowo

Metodydowodzenia twierdzeń

Metodydowodzenia twierdzeń 1 Metodydowodzenia twierdzeń Przez zdanie rozumiemy dowolne stwierdzenie, które jest albo prawdziwe, albo faªszywe (nie mo»e by ono jednocze±nie prawdziwe i faªszywe). Tradycyjnie b dziemy u»ywali maªych

Bardziej szczegółowo

ZADANIA. Maciej Zakarczemny

ZADANIA. Maciej Zakarczemny ZADANIA Maciej Zakarczemny 2 Spis tre±ci 1 Algebra 5 2 Analiza 7 2.1 Granice iterowane, granica podwójna funkcji dwóch zmiennych....... 7 2.2 Caªki powierzchniowe zorientowane...................... 8 2.2.1

Bardziej szczegółowo

Ukªady równa«liniowych

Ukªady równa«liniowych dr Krzysztof yjewski Mechatronika; S-I 0 in» 7 listopada 206 Ukªady równa«liniowych Informacje pomocnicze Denicja Ogólna posta ukªadu m równa«liniowych z n niewiadomymi x, x, x n, gdzie m, n N jest nast

Bardziej szczegółowo

Model obiektu w JavaScript

Model obiektu w JavaScript 16 marca 2009 E4X Paradygmat klasowy Klasa Deniuje wszystkie wªa±ciwo±ci charakterystyczne dla wybranego zbioru obiektów. Klasa jest poj ciem abstrakcyjnym odnosz cym si do zbioru, a nie do pojedynczego

Bardziej szczegółowo

Zadanie 1. Zadanie 2. Zadanie 3

Zadanie 1. Zadanie 2. Zadanie 3 Zadanie R to rata miesi czna, odsetki w k-tej racie to ods k = R( v 8 k ), a spªata kapitaªu wyra»a si wzorem kap k = Rv 8 k, gdzie v = (, 5) /6. Dany jest ukªad nierówno±ci z którego wynika Rv 8 N R(

Bardziej szczegółowo

2. L(a u) = al( u) dla dowolnych u U i a R. Uwaga 1. Warunki 1., 2. mo»na zast pi jednym warunkiem: L(a u + b v) = al( u) + bl( v)

2. L(a u) = al( u) dla dowolnych u U i a R. Uwaga 1. Warunki 1., 2. mo»na zast pi jednym warunkiem: L(a u + b v) = al( u) + bl( v) Przeksztaªcenia liniowe Def 1 Przeksztaªceniem liniowym (homomorzmem liniowym) rzeczywistych przestrzeni liniowych U i V nazywamy dowoln funkcj L : U V speªniaj c warunki: 1 L( u + v) = L( u) + L( v) dla

Bardziej szczegółowo

Materiaªy do Repetytorium z matematyki

Materiaªy do Repetytorium z matematyki Materiaªy do Repetytorium z matematyki 0/0 Dziaªania na liczbach wymiernych i niewymiernych wiczenie Obliczy + 4 + 4 5. ( + ) ( 4 + 4 5). ( : ) ( : 4) 4 5 6. 7. { [ 7 4 ( 0 7) ] ( } : 5) : 0 75 ( 8) (

Bardziej szczegółowo

Maszyny Turinga i problemy nierozstrzygalne. Maszyny Turinga i problemy nierozstrzygalne

Maszyny Turinga i problemy nierozstrzygalne. Maszyny Turinga i problemy nierozstrzygalne Maszyny Turinga Maszyna Turinga jest automatem ta±mowym, skª da si z ta±my (tablicy symboli) potencjalnie niesko«czonej w prawo, zakªadamy,»e w prawie wszystkich (tzn. wszystkich poza sko«czon liczb )

Bardziej szczegółowo

Zad. 1 Zad. 2 Zad. 3 Zad. 4 Zad. 5 SUMA. W obu podpunktach zakªadamy,»e kolejno± ta«ców jest wa»na.

Zad. 1 Zad. 2 Zad. 3 Zad. 4 Zad. 5 SUMA. W obu podpunktach zakªadamy,»e kolejno± ta«ców jest wa»na. Zad. 1 Zad. 2 Zad. 3 Zad. 4 Zad. 5 SUMA Zadanko 1 (12p.) Na imprezie w Noc Kupaªy s 44 dziewczyny. Nosz one 11 ró»nych imion, a dla ka»dego imienia s dokªadnie 4 dziewczyny o tym imieniu przy czym ka»da

Bardziej szczegółowo

Granular Computing 9999 pages 15 METODY SZTUCZNEJ INTELIGENCJI - PROJEKTY

Granular Computing 9999 pages 15 METODY SZTUCZNEJ INTELIGENCJI - PROJEKTY Granular Computing 9999 pages 15 METODY SZTUCZNEJ INTELIGENCJI - PROJEKTY PB 2 PB 1 Projekt z wyznaczania reduktów zbioru Liczba osób realizuj cych projekt: 1-2 osoby 1. Wczytanie danych w formatach arf,

Bardziej szczegółowo

Liniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach

Liniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach Liniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach Teoria obowi zuje z wykªadu, dlatego te» zostan tutaj przedstawione tylko podstawowe denicje, twierdzenia i wzory. Denicja 1. Równanie

Bardziej szczegółowo

Preliminaria logiczne

Preliminaria logiczne Preliminaria logiczne Jerzy Pogonowski Zakªad Logiki i Kognitywistyki UAM www.kognitywistyka.amu.edu.pl http://logic.amu.edu.pl/index.php/dydaktyka pogon@amu.edu.pl MDTiAR Jerzy Pogonowski (MEG) Preliminaria

Bardziej szczegółowo

Spis tre±ci. Plan. 1 Pochodna cz stkowa. 1.1 Denicja Przykªady Wªasno±ci Pochodne wy»szych rz dów... 3

Spis tre±ci. Plan. 1 Pochodna cz stkowa. 1.1 Denicja Przykªady Wªasno±ci Pochodne wy»szych rz dów... 3 Plan Spis tre±ci 1 Pochodna cz stkowa 1 1.1 Denicja................................ 2 1.2 Przykªady............................... 2 1.3 Wªasno±ci............................... 2 1.4 Pochodne wy»szych

Bardziej szczegółowo

1 Ró»niczka drugiego rz du i ekstrema

1 Ró»niczka drugiego rz du i ekstrema Plan Spis tre±ci 1 Pochodna cz stkowa 1 1.1 Denicja................................ 1 1.2 Przykªady............................... 2 1.3 Wªasno±ci............................... 2 1.4 Pochodne wy»szych

Bardziej szczegółowo

Wybrane poj cia i twierdzenia z wykªadu z teorii liczb

Wybrane poj cia i twierdzenia z wykªadu z teorii liczb Wybrane poj cia i twierdzenia z wykªadu z teorii liczb 1. Podzielno± Przedmiotem bada«teorii liczb s wªasno±ci liczb caªkowitych. Zbiór liczb caªkowitych oznacza b dziemy symbolem Z. Zbiór liczb naturalnych

Bardziej szczegółowo

KLASYCZNE ZDANIA KATEGORYCZNE. ogólne - orzekaj co± o wszystkich desygnatach podmiotu szczegóªowe - orzekaj co± o niektórych desygnatach podmiotu

KLASYCZNE ZDANIA KATEGORYCZNE. ogólne - orzekaj co± o wszystkich desygnatach podmiotu szczegóªowe - orzekaj co± o niektórych desygnatach podmiotu ➏ Filozoa z elementami logiki Na podstawie wykªadów dra Mariusza Urba«skiego Sylogistyka Przypomnij sobie: stosunki mi dzy zakresami nazw KLASYCZNE ZDANIA KATEGORYCZNE Trzy znaczenia sªowa jest trzy rodzaje

Bardziej szczegółowo

x y x y x y x + y x y

x y x y x y x + y x y Algebra logiki 1 W zbiorze {0, 1} okre±lamy dziaªania dwuargumentowe,, +, oraz dziaªanie jednoargumentowe ( ). Dziaªanie x + y nazywamy dodawaniem modulo 2, a dziaªanie x y nazywamy kresk Sheera. x x 0

Bardziej szczegółowo

Matematyka 1. Šukasz Dawidowski. Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski

Matematyka 1. Šukasz Dawidowski. Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski Matematyka 1 Šukasz Dawidowski Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski Pochodna funkcji Niech a, b R, a < b. Niech f : (a, b) R b dzie funkcj oraz x, x 0 (a, b) b d ró»nymi punktami przedziaªu (a, b). Wyra»enie

Bardziej szczegółowo

Programowanie wspóªbie»ne

Programowanie wspóªbie»ne 1 Programowanie wspóªbie»ne wiczenia 5 monitory cz. 1 Zadanie 1: Stolik dwuosobowy raz jeszcze W systemie dziaªa N par procesów. Procesy z pary s nierozró»nialne. Ka»dy proces cyklicznie wykonuje wªasnesprawy,

Bardziej szczegółowo

Podstawy algebry ogóolnej i teorii kategorii semestr zimowy 2005/06

Podstawy algebry ogóolnej i teorii kategorii semestr zimowy 2005/06 Egzamin z wyk ladu monograficznego Poje ecia, terminologia i notacja: Podstawy algebry ogóolnej i teorii kategorii semestr zimowy 2005/06 Przyjmujemy zwyk la definicjee sygnatury algebraicznej Σ, Σ-algebry

Bardziej szczegółowo

Zadania z PM II A. Strojnowski str. 1. Zadania przygotowawcze z Podstaw Matematyki seria 2

Zadania z PM II A. Strojnowski str. 1. Zadania przygotowawcze z Podstaw Matematyki seria 2 Zadania z PM II 010-011 A. Strojnowski str. 1 Zadania przygotowawcze z Podstaw Matematyki seria Zadanie 1 Niech A = {1,, 3, 4} za± T A A b dzie relacj okre±lon wzorem: (a, b) T, gdy n N a n = b. a) Ile

Bardziej szczegółowo

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Rachunek ró»niczkowy funkcji wielu zmiennych

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Rachunek ró»niczkowy funkcji wielu zmiennych Zadania z analizy matematycznej - sem II Rachunek ró»niczkowy funkcji wielu zmiennych Denicja (Pochodne cz stkowe dla funkcji trzech zmiennych) Niech D R 3 b dzie obszarem oraz f : D R f = f y z) P 0 =

Bardziej szczegółowo

Rachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych

Rachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych Rachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych I. Malinowska, Z. Šagodowski Politechnika Lubelska 8 czerwca 2015 Caªka iterowana podwójna Denicja Je»eli funkcja f jest ci gªa na prostok cie P = {(x, y) : a x

Bardziej szczegółowo

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Ekstrema funkcji wielu zmiennych, twierdzenia o funkcji odwrotnej i funkcji uwikªanej

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Ekstrema funkcji wielu zmiennych, twierdzenia o funkcji odwrotnej i funkcji uwikªanej Zadania z analizy matematycznej - sem. II Ekstrema funkcji wielu zmiennych, twierdzenia o funkcji odwrotnej i funkcji uwikªanej Denicja 1. Niech X = R n b dzie przestrzeni unormowan oraz d(x, y) = x y.

Bardziej szczegółowo

Wnioskowanie Boolowskie i teoria zbiorów przybli»onych

Wnioskowanie Boolowskie i teoria zbiorów przybli»onych Wnioskowanie Boolowskie i teoria zbiorów przybli»onych 4 Zbiory przybli»one Wprowadzenie do teorii zbiorów przybli»onych Zªo»ono± problemu szukania reduktów 5 Wnioskowanie Boolowskie w obliczaniu reduktów

Bardziej szczegółowo

Lab. 02: Algorytm Schrage

Lab. 02: Algorytm Schrage Lab. 02: Algorytm Schrage Andrzej Gnatowski 5 kwietnia 2015 1 Opis zadania Celem zadania laboratoryjnego jest zapoznanie si z jednym z przybli»onych algorytmów sªu» cych do szukania rozwi za«znanego z

Bardziej szczegółowo

Matematyka dyskretna dla informatyków

Matematyka dyskretna dla informatyków UNIWERSYTET IM. ADAMA MICKIEWICZA W POZNANIU Jerzy Jaworski, Zbigniew Palka, Jerzy Szyma«ski Matematyka dyskretna dla informatyków uzupeænienia Pozna«007 A Notacja asymptotyczna Badaj c du»e obiekty kombinatoryczne

Bardziej szczegółowo

Funkcja. Poj cie funkcji i podstawowe wªasno±ci. Dziedzina

Funkcja. Poj cie funkcji i podstawowe wªasno±ci. Dziedzina Poj cie unkcji i podstawowe wªasno±ci Alina Semrau-Giªka Uniwerstet Technoloiczno-Przrodnicz 30 stcznia 209 Funkcj ze zbioru X w zbiór Y nazwam odwzorowanie, które ka»demu elementowi ze zbioru X przporz

Bardziej szczegółowo

Wektory w przestrzeni

Wektory w przestrzeni Wektory w przestrzeni Informacje pomocnicze Denicja 1. Wektorem nazywamy uporz dkowan par punktów. Pierwszy z tych punktów nazywamy pocz tkiem wektora albo punktem zaczepienia wektora, a drugi - ko«cem

Bardziej szczegółowo

Drzewa Gomory-Hu Wprowadzenie. Drzewa Gomory-Hu. Jakub Š cki. 14 pa¹dziernika 2009

Drzewa Gomory-Hu Wprowadzenie. Drzewa Gomory-Hu. Jakub Š cki. 14 pa¹dziernika 2009 Wprowadzenie Drzewa Gomory-Hu Jakub Š cki 14 pa¹dziernika 2009 Wprowadzenie 1 Wprowadzenie Podstawowe poj cia i fakty 2 Istnienie drzew Gomory-Hu 3 Algorytm budowy drzew 4 Problemy otwarte Wprowadzenie

Bardziej szczegółowo

O pewnym zadaniu olimpijskim

O pewnym zadaniu olimpijskim O pewnym zadaniu olimpijskim Michaª Seweryn, V LO w Krakowie opiekun pracy: dr Jacek Dymel Problem pocz tkowy Na drugim etapie LXII Olimpiady Matematycznej pojawiª si nast puj cy problem: Dla ka»dej liczby

Bardziej szczegółowo

Algebra Liniowa 2. Zadania do samodzielnych wicze«wydziaª Elektroniki, I rok Karina Olszak i Zbigniew Olszak

Algebra Liniowa 2. Zadania do samodzielnych wicze«wydziaª Elektroniki, I rok Karina Olszak i Zbigniew Olszak Algebra Liniowa 2 Zadania do samodzielnych wicze«wydziaª Elektroniki, I rok Karina Olszak i Zbigniew Olszak Podobie«stwo macierzy, diagonalizacja macierzy 1. Znale¹ macierze przeksztaªcenia liniowego T

Bardziej szczegółowo

Teoria grafów i sieci 1 / 58

Teoria grafów i sieci 1 / 58 Teoria grafów i sieci 1 / 58 Literatura 1 B.Korte, J.Vygen, Combinatorial optimization 2 D.Jungnickel, Graphs, Networks and Algorithms 3 M.Sysªo, N.Deo Metody optymalizacji dyskretnej z przykªadami w Turbo

Bardziej szczegółowo

1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f(x)=0

1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f(x)=0 1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f()=0 1.1 Metoda bisekcji Zaªó»my,»e funkcja f jest ci gªa w [a 0, b 0 ]. Pierwiastek jest w przedziale [a 0, b 0 ] gdy f(a 0 )f(b 0 ) < 0. (1) Ustalmy f(a 0

Bardziej szczegółowo

Modele wielorównaniowe. Estymacja parametrów

Modele wielorównaniowe. Estymacja parametrów Modele wielorównaniowe. Estymacja parametrów Ekonometria Szeregów Czasowych SGH Estymacja 1 / 47 Plan wykªadu 1 Po±rednia MNK 2 Metoda zmiennych instrumentalnych 3 Podwójna MNK 4 Estymatory klasy k 5 MNW

Bardziej szczegółowo

Wojewódzki Konkurs Matematyczny

Wojewódzki Konkurs Matematyczny Wojewódzki Konkurs Matematyczny dla uczniów gimnazjów ETAP SZKOLNY 16 listopada 2012 Czas 90 minut Instrukcja dla Ucznia 1. Otrzymujesz do rozwi zania 10 zada«zamkni tych oraz 5 zada«otwartych. 2. Obok

Bardziej szczegółowo

Liczby zespolone Pochodna Caªka nieoznaczona i oznaczona Podstawowe wielko±ci zyczne. Repetytorium z matematyki

Liczby zespolone Pochodna Caªka nieoznaczona i oznaczona Podstawowe wielko±ci zyczne. Repetytorium z matematyki Repetytorium z matematyki Denicja liczb zespolonych Wyra»enie a + bi, gdzie a i b s liczbami rzeczywistymi a i speªnia zale»no± i 2 = 1, nazywamy liczb zespolon. Liczb i nazywamy jednostk urojon, a iloczyn

Bardziej szczegółowo

Krzywe i powierzchnie stopnia drugiego

Krzywe i powierzchnie stopnia drugiego Krzywe i powierzchnie stopnia drugiego Iwona Malinowska, Zbigniew Šagodowski 25 maja 2015 I. Malinowska, Z. Lagodowski Geometria 25 maja 2015 1 / 30 Rozwa»my dwie proste przecinaj ce si pod k tem α, 0

Bardziej szczegółowo

Twierdzenie Wedderburna Witold Tomaszewski

Twierdzenie Wedderburna Witold Tomaszewski Twierdzenie Wedderburna Witold Tomaszewski Pier±cie«przemienny P nazywamy dziedzin caªkowito±ci (lub po prostu dziedzin ) je±li nie posiada nietrywialnych dzielników zera. Pier±cie«z jedynk nazywamy pier±cieniem

Bardziej szczegółowo

GRUPA PODSTAWOWA I X. GRZEGORZ ZBOROWSKI

GRUPA PODSTAWOWA I X. GRZEGORZ ZBOROWSKI GRUPA PODSTAWOWA GRZEGORZ ZBOROWSKI 1. Definicja i podstawowe poj cia Pierwszym krokiem do zdeniowania grupy podstawowej b dzie poj cie drogi w przestrzeni topologicznej, czyli mówi c nie±ci±le, krzywej

Bardziej szczegółowo

a) f : R R R: f(x, y) = x 2 y 2 ; f(x, y) = 3xy; f(x, y) = max(xy, xy); b) g : R 2 R 2 R: g((x 1, y 1 ), (x 2, y 2 )) = 2x 1 y 1 x 2 y 2 ;

a) f : R R R: f(x, y) = x 2 y 2 ; f(x, y) = 3xy; f(x, y) = max(xy, xy); b) g : R 2 R 2 R: g((x 1, y 1 ), (x 2, y 2 )) = 2x 1 y 1 x 2 y 2 ; Zadania oznaczone * s troch trudniejsze, co nie oznacza,»e trudne.. Zbadaj czy funkcjonaª jest dwuliniowy, symetryczny, antysymetryczny, dodatniookre±lony: a) f : R R R: f(x, y) = x y ; f(x, y) = 3xy;

Bardziej szczegółowo

Elementy Teorii Kategorii

Elementy Teorii Kategorii Elementy Teorii Kategorii Marek Zawadowski 3 pa¹dziernika 2017 Spis tre±ci 1 Wprowadzenie 2 1.1 Rys historyczny.............................. 2 1.2 O kategoriach............................... 3 2 Kategorie,

Bardziej szczegółowo

Informacje pomocnicze

Informacje pomocnicze Funkcje wymierne. Równania i nierówno±ci wymierne Denicja. (uªamki proste) Wyra»enia postaci Informacje pomocnicze A gdzie A d e R n N (dx e) n nazywamy uªamkami prostymi pierwszego rodzaju. Wyra»enia

Bardziej szczegółowo

Macierze i Wyznaczniki

Macierze i Wyznaczniki dr Krzysztof yjewski Mechatronika; S-I.in». 5 pa¹dziernika 6 Macierze i Wyznaczniki Kilka wzorów i informacji pomocniczych: Denicja. Tablic nast puj cej postaci a a... a n a a... a n A =... a m a m...

Bardziej szczegółowo