Podzbiory Symbol Newtona Zasada szuadkowa Dirichleta Zasada wª czania i wyª czania. Ilo± najkrótszych dróg. Kombinatoryka. Magdalena Lema«ska
|
|
- Grażyna Kozieł
- 5 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Kombinatoryka Magdalena Lema«ska
2 Zasady zaliczenia przedmiotu
3 Zasady zaliczenia przedmiotu Maksymalna ilo± punktów to 100 punktów = 100 procent.
4 Zasady zaliczenia przedmiotu Maksymalna ilo± punktów to 100 punktów = 100 procent. Dwa kolokwia, ka»de trwa przez caªe zaj cia. Na ka»dym kolokwium mo»na zdoby do 25 punktów
5 Zasady zaliczenia przedmiotu Maksymalna ilo± punktów to 100 punktów = 100 procent. Dwa kolokwia, ka»de trwa przez caªe zaj cia. Na ka»dym kolokwium mo»na zdoby do 25 punktów Przedmiot ko«czy si egzaminem. Na egzaminie mo»na zdoby do 45 punktów.
6 Zasady zaliczenia przedmiotu Maksymalna ilo± punktów to 100 punktów = 100 procent. Dwa kolokwia, ka»de trwa przez caªe zaj cia. Na ka»dym kolokwium mo»na zdoby do 25 punktów Przedmiot ko«czy si egzaminem. Na egzaminie mo»na zdoby do 45 punktów. Pozostaªe 5 punktów zdobywa si za aktywno± na zaj ciach. Rodzaj aktywno±ci okre±la prowadz cy wiczenia.
7 Zasady zaliczenia przedmiotu Maksymalna ilo± punktów to 100 punktów = 100 procent. Dwa kolokwia, ka»de trwa przez caªe zaj cia. Na ka»dym kolokwium mo»na zdoby do 25 punktów Przedmiot ko«czy si egzaminem. Na egzaminie mo»na zdoby do 45 punktów. Pozostaªe 5 punktów zdobywa si za aktywno± na zaj ciach. Rodzaj aktywno±ci okre±la prowadz cy wiczenia. Aby uzna wiczenia za zaliczone, nale»y zdoby co najmniej 25 punktów.
8 Zasady zaliczenia przedmiotu Maksymalna ilo± punktów to 100 punktów = 100 procent. Dwa kolokwia, ka»de trwa przez caªe zaj cia. Na ka»dym kolokwium mo»na zdoby do 25 punktów Przedmiot ko«czy si egzaminem. Na egzaminie mo»na zdoby do 45 punktów. Pozostaªe 5 punktów zdobywa si za aktywno± na zaj ciach. Rodzaj aktywno±ci okre±la prowadz cy wiczenia. Aby uzna wiczenia za zaliczone, nale»y zdoby co najmniej 25 punktów. Aby zaliczy przedmiot, nale»y zdoby co najmniej 50 punktów, przy czym nie przewidywane s zwolnienia z egzaminu.
9 Zasady zaliczenia przedmiotu Maksymalna ilo± punktów to 100 punktów = 100 procent. Dwa kolokwia, ka»de trwa przez caªe zaj cia. Na ka»dym kolokwium mo»na zdoby do 25 punktów Przedmiot ko«czy si egzaminem. Na egzaminie mo»na zdoby do 45 punktów. Pozostaªe 5 punktów zdobywa si za aktywno± na zaj ciach. Rodzaj aktywno±ci okre±la prowadz cy wiczenia. Aby uzna wiczenia za zaliczone, nale»y zdoby co najmniej 25 punktów. Aby zaliczy przedmiot, nale»y zdoby co najmniej 50 punktów, przy czym nie przewidywane s zwolnienia z egzaminu. Jest mo»liwo±c podwy»szenia oceny przez uzyskanie extra-punktów za wykonanie pewnych zada«dodatkowych zaproponowanych przez wykªadowc. Szczegóªy tych zada«b d podane na którym± z kolejnych wykªadów. Te punkty mog zosta dodane jedynie w przypadku zaliczenia przedmiotu (tzn. sªu» do PODWY SZENIA oceny, a nie do uzyskania zaliczenia).
10 Zasady zaliczenia przedmiotu Maksymalna ilo± punktów to 100 punktów = 100 procent. Dwa kolokwia, ka»de trwa przez caªe zaj cia. Na ka»dym kolokwium mo»na zdoby do 25 punktów Przedmiot ko«czy si egzaminem. Na egzaminie mo»na zdoby do 45 punktów. Pozostaªe 5 punktów zdobywa si za aktywno± na zaj ciach. Rodzaj aktywno±ci okre±la prowadz cy wiczenia. Aby uzna wiczenia za zaliczone, nale»y zdoby co najmniej 25 punktów. Aby zaliczy przedmiot, nale»y zdoby co najmniej 50 punktów, przy czym nie przewidywane s zwolnienia z egzaminu. Jest mo»liwo±c podwy»szenia oceny przez uzyskanie extra-punktów za wykonanie pewnych zada«dodatkowych zaproponowanych przez wykªadowc. Szczegóªy tych zada«b d podane na którym± z kolejnych wykªadów. Te punkty mog zosta dodane jedynie w przypadku zaliczenia przedmiotu (tzn. sªu» do PODWY SZENIA oceny, a nie do uzyskania zaliczenia). Nie ma mo»liwo±ci poprawiania kolokwiów. Ostatni wykªad b dzie przeznaczony na pisanie kolokwium (pierwszego lub drugiego) przez osoby, które b d nieobecne na którym± z tych kolokwiów i przynios mi zwolnienie lekarskie lub inny dokument usprawiedliwiaj cy nieobecno±.
11 Zasady zaliczenia przedmiotu Maksymalna ilo± punktów to 100 punktów = 100 procent. Dwa kolokwia, ka»de trwa przez caªe zaj cia. Na ka»dym kolokwium mo»na zdoby do 25 punktów Przedmiot ko«czy si egzaminem. Na egzaminie mo»na zdoby do 45 punktów. Pozostaªe 5 punktów zdobywa si za aktywno± na zaj ciach. Rodzaj aktywno±ci okre±la prowadz cy wiczenia. Aby uzna wiczenia za zaliczone, nale»y zdoby co najmniej 25 punktów. Aby zaliczy przedmiot, nale»y zdoby co najmniej 50 punktów, przy czym nie przewidywane s zwolnienia z egzaminu. Jest mo»liwo±c podwy»szenia oceny przez uzyskanie extra-punktów za wykonanie pewnych zada«dodatkowych zaproponowanych przez wykªadowc. Szczegóªy tych zada«b d podane na którym± z kolejnych wykªadów. Te punkty mog zosta dodane jedynie w przypadku zaliczenia przedmiotu (tzn. sªu» do PODWY SZENIA oceny, a nie do uzyskania zaliczenia). Nie ma mo»liwo±ci poprawiania kolokwiów. Ostatni wykªad b dzie przeznaczony na pisanie kolokwium (pierwszego lub drugiego) przez osoby, które b d nieobecne na którym± z tych kolokwiów i przynios mi zwolnienie lekarskie lub inny dokument usprawiedliwiaj cy nieobecno±. Na wiczeniach mo»na mie trzy nieusprawiedliwione nieobecno±ci. Przy czwartej skre±lam dan osob z listy studentów i wysyªam odpowiedni informacj do dziekanatu.
12 Literatura 'Matematyka Dyskretna' Andrzej Szepietowski 'Discrete Mathematics' Seymour Lipschutz, Marc Lipson 'Aspekty kombinatoryki' Victor Bryant 'Combinatorics' V.K. Balakrishnan
13 Ci gi dªugo±ci k Ile ci gów dªugo±ci k mo»na utworzy z elementów zbioru zawieraj cego n symboli?
14 Ci gi dªugo±ci k Ile ci gów dªugo±ci k mo»na utworzy z elementów zbioru zawieraj cego n symboli? 1 Je±li zbiór symboli zawiera dwa elementy a, b, to mo»na utworzy dwa ci gi dªugo±ci jeden: i cztery ci gi dªugo±ci dwa: (a); (b) (a, a); (a, b); (b, a); (b, b).
15 Ci gi dªugo±ci k Ile ci gów dªugo±ci k mo»na utworzy z elementów zbioru zawieraj cego n symboli? 1 Je±li zbiór symboli zawiera dwa elementy a, b, to mo»na utworzy dwa ci gi dªugo±ci jeden: i cztery ci gi dªugo±ci dwa: (a); (b) (a, a); (a, b); (b, a); (b, b). 2 Aby uzyska ci gi dªugo±ci trzy, post pujemy w nast puj cy sposób: bierzemy cztery ci gi dªugo±ci dwa i najpierw do ka»dego z nich dopisujemy na pocz tku a. Otrzymujemy w ten sposób komplet (a, a, a); (a, a, b); (a, b, a); (a.b, b).
16 Ci gi dªugo±ci k Ile ci gów dªugo±ci k mo»na utworzy z elementów zbioru zawieraj cego n symboli? 1 Je±li zbiór symboli zawiera dwa elementy a, b, to mo»na utworzy dwa ci gi dªugo±ci jeden: i cztery ci gi dªugo±ci dwa: (a); (b) (a, a); (a, b); (b, a); (b, b). 2 Aby uzyska ci gi dªugo±ci trzy, post pujemy w nast puj cy sposób: bierzemy cztery ci gi dªugo±ci dwa i najpierw do ka»dego z nich dopisujemy na pocz tku a. Otrzymujemy w ten sposób komplet (a, a, a); (a, a, b); (a, b, a); (a.b, b). 3 Potem do tych samych czterech ci gów dªugo±ci dwa dopisujemy na pocz tku symbol b i otrzymujemy komplet: (b, a, a); (b, a, b); (b, b, a); (b, b, b).
17 Ci gi dªugo±ci k Ile ci gów dªugo±ci k mo»na utworzy z elementów zbioru zawieraj cego n symboli? 1 Je±li zbiór symboli zawiera dwa elementy a, b, to mo»na utworzy dwa ci gi dªugo±ci jeden: i cztery ci gi dªugo±ci dwa: (a); (b) (a, a); (a, b); (b, a); (b, b). 2 Aby uzyska ci gi dªugo±ci trzy, post pujemy w nast puj cy sposób: bierzemy cztery ci gi dªugo±ci dwa i najpierw do ka»dego z nich dopisujemy na pocz tku a. Otrzymujemy w ten sposób komplet (a, a, a); (a, a, b); (a, b, a); (a.b, b). 3 Potem do tych samych czterech ci gów dªugo±ci dwa dopisujemy na pocz tku symbol b i otrzymujemy komplet: (b, a, a); (b, a, b); (b, b, a); (b, b, b). 4 Komplety te s rozª czne i oba zawieraj ró»ne ci gi. Razem tworz zbiór wszystkich ci gów dªugo±ci trzy.
18 Ci gi dªugo±ci k Ile ci gów dªugo±ci k mo»na utworzy z elementów zbioru zawieraj cego n symboli? 1 Je±li zbiór symboli zawiera dwa elementy a, b, to mo»na utworzy dwa ci gi dªugo±ci jeden: i cztery ci gi dªugo±ci dwa: (a); (b) (a, a); (a, b); (b, a); (b, b). 2 Aby uzyska ci gi dªugo±ci trzy, post pujemy w nast puj cy sposób: bierzemy cztery ci gi dªugo±ci dwa i najpierw do ka»dego z nich dopisujemy na pocz tku a. Otrzymujemy w ten sposób komplet (a, a, a); (a, a, b); (a, b, a); (a.b, b). 3 Potem do tych samych czterech ci gów dªugo±ci dwa dopisujemy na pocz tku symbol b i otrzymujemy komplet: (b, a, a); (b, a, b); (b, b, a); (b, b, b). 4 Komplety te s rozª czne i oba zawieraj ró»ne ci gi. Razem tworz zbiór wszystkich ci gów dªugo±ci trzy. Twierdzenie Liczba ci gów dªugo±ci k o elementach ze zbioru {a, b} wynosi 2 k.
19 Uogólnienie Je±li zbiór symboli zawiera n elementów, to powtarzaj c powy»sze rozumowanie mo»emy si przekona,»e istnieje n ci gów dªugo±ci jeden, n 2 ci gów dªugo±ci dwa i ogólnie ci gów dªugo±ci k + 1 jest n razy wi cej ni» ci gów dªugo±ci k. Zachodzi zatem twierdzenie.
20 Uogólnienie Je±li zbiór symboli zawiera n elementów, to powtarzaj c powy»sze rozumowanie mo»emy si przekona,»e istnieje n ci gów dªugo±ci jeden, n 2 ci gów dªugo±ci dwa i ogólnie ci gów dªugo±ci k + 1 jest n razy wi cej ni» ci gów dªugo±ci k. Zachodzi zatem twierdzenie. Twierdzenie Liczba ci gów dªugo±ci k o elementach ze zbioru n-elementowego wynosi n k.
21 Uogólnienie Je±li zbiór symboli zawiera n elementów, to powtarzaj c powy»sze rozumowanie mo»emy si przekona,»e istnieje n ci gów dªugo±ci jeden, n 2 ci gów dªugo±ci dwa i ogólnie ci gów dªugo±ci k + 1 jest n razy wi cej ni» ci gów dªugo±ci k. Zachodzi zatem twierdzenie. Twierdzenie Liczba ci gów dªugo±ci k o elementach ze zbioru n-elementowego wynosi n k. Funkcje Policzymy teraz, ile jest funkcji ze zbioru k-elementowego A w zbiór n-elementowy B.
22 Uogólnienie Je±li zbiór symboli zawiera n elementów, to powtarzaj c powy»sze rozumowanie mo»emy si przekona,»e istnieje n ci gów dªugo±ci jeden, n 2 ci gów dªugo±ci dwa i ogólnie ci gów dªugo±ci k + 1 jest n razy wi cej ni» ci gów dªugo±ci k. Zachodzi zatem twierdzenie. Twierdzenie Liczba ci gów dªugo±ci k o elementach ze zbioru n-elementowego wynosi n k. Funkcje Policzymy teraz, ile jest funkcji ze zbioru k-elementowego A w zbiór n-elementowy B. Funkcja jako ci g Ka»d funkcj f : A B mo»na przedstawi jako ci g (f (1), f (2),..., f (k)).
23 Uogólnienie Je±li zbiór symboli zawiera n elementów, to powtarzaj c powy»sze rozumowanie mo»emy si przekona,»e istnieje n ci gów dªugo±ci jeden, n 2 ci gów dªugo±ci dwa i ogólnie ci gów dªugo±ci k + 1 jest n razy wi cej ni» ci gów dªugo±ci k. Zachodzi zatem twierdzenie. Twierdzenie Liczba ci gów dªugo±ci k o elementach ze zbioru n-elementowego wynosi n k. Funkcje Policzymy teraz, ile jest funkcji ze zbioru k-elementowego A w zbiór n-elementowy B. Funkcja jako ci g Ka»d funkcj f : A B mo»na przedstawi jako ci g (f (1), f (2),..., f (k)). Ci g ten jest dªugo±ci k, a jego elementy s wzi te ze zbioru B.
24 Zauwa»my,»e ka»dej funkcji odpowiada jeden ci g i na odwrót, ka»dy ci g (b 1,..., b k ) opisuje jedn funkcj : tak, która dla ka»dego 1 i k przypisuje warto± f (i) = b i.
25 Zauwa»my,»e ka»dej funkcji odpowiada jeden ci g i na odwrót, ka»dy ci g (b 1,..., b k ) opisuje jedn funkcj : tak, która dla ka»dego 1 i k przypisuje warto± f (i) = b i. W takim razie funkcji ze zbioru A w zbiór B jest tyle samo, co ci gów dªugo±ci k = A z elementami ze zbioru B. Udowodnili±my wi c poni»sze twierdzenie.
26 Zauwa»my,»e ka»dej funkcji odpowiada jeden ci g i na odwrót, ka»dy ci g (b 1,..., b k ) opisuje jedn funkcj : tak, która dla ka»dego 1 i k przypisuje warto± f (i) = b i. W takim razie funkcji ze zbioru A w zbiór B jest tyle samo, co ci gów dªugo±ci k = A z elementami ze zbioru B. Udowodnili±my wi c poni»sze twierdzenie. Twierdzenie Je±li zbiór A zawiera k elementów, a zbiór B zawiera n elementów, to liczba funkcji ze zbioru A w zbiór B wynosi n k.
27 Zauwa»my,»e ka»dej funkcji odpowiada jeden ci g i na odwrót, ka»dy ci g (b 1,..., b k ) opisuje jedn funkcj : tak, która dla ka»dego 1 i k przypisuje warto± f (i) = b i. W takim razie funkcji ze zbioru A w zbiór B jest tyle samo, co ci gów dªugo±ci k = A z elementami ze zbioru B. Udowodnili±my wi c poni»sze twierdzenie. Twierdzenie Je±li zbiór A zawiera k elementów, a zbiór B zawiera n elementów, to liczba funkcji ze zbioru A w zbiór B wynosi n k. Zadanie Wypisz wszystkie funkcje F : X Y, gdzie: X = {1, 2, 3}, Y = {a, b} X = {a, b}, Y = {1, 2, 3}. Zrobi to samo z dodatkowym warunkiem,»e funkcje s ró»nowarto±ciowe.
28 Zauwa»my,»e ka»dej funkcji odpowiada jeden ci g i na odwrót, ka»dy ci g (b 1,..., b k ) opisuje jedn funkcj : tak, która dla ka»dego 1 i k przypisuje warto± f (i) = b i. W takim razie funkcji ze zbioru A w zbiór B jest tyle samo, co ci gów dªugo±ci k = A z elementami ze zbioru B. Udowodnili±my wi c poni»sze twierdzenie. Twierdzenie Je±li zbiór A zawiera k elementów, a zbiór B zawiera n elementów, to liczba funkcji ze zbioru A w zbiór B wynosi n k. Zadanie Wypisz wszystkie funkcje F : X Y, gdzie: X = {1, 2, 3}, Y = {a, b} X = {a, b}, Y = {1, 2, 3}. Zrobi to samo z dodatkowym warunkiem,»e funkcje s ró»nowarto±ciowe. Zadanie Ile jest funkcji f ze zbioru {1,..., n} w zbiór {a, b, c}? Ile spo±ród nich speªnia warunek f (1) = a? Ile speªnia warunek f (1) f (2)?
29 Ci gi bez powtórze«policzmy teraz, ile jest ci gów bez powtórze«, czyli ci gów ro»nowarto±ciowych. Je±li elementy bierzemy ze zbioru trzyelementowego {1, 2, 3}, to mo»emy utworzy : trzy ci gi jednoelementowe: sze± ci gów dwuoelementowych: oraz sze± ci gów trójelementowych: (1), (2), (3) (1, 2), (1, 3), (2, 1), (2, 3), (3, 1), (3, 2) (1, 2, 3), (1, 3, 2), (2, 1, 3), (2, 3, 1), (3, 1, 2), (3, 2, 1)
30 Ci gi bez powtórze«policzmy teraz, ile jest ci gów bez powtórze«, czyli ci gów ro»nowarto±ciowych. Je±li elementy bierzemy ze zbioru trzyelementowego {1, 2, 3}, to mo»emy utworzy : trzy ci gi jednoelementowe: sze± ci gów dwuoelementowych: oraz sze± ci gów trójelementowych: (1), (2), (3) (1, 2), (1, 3), (2, 1), (2, 3), (3, 1), (3, 2) (1, 2, 3), (1, 3, 2), (2, 1, 3), (2, 3, 1), (3, 1, 2), (3, 2, 1) Przykªad Ile ró»nowarto±ciowych ci gów dªugo±ci cztery mo»na stworzy dla zbioru siedmioelementowego?
31 Twierdzenie Je±li elementy wybieramy ze zbioru n-elementowego A, to liczba ci gów k-elementowych bez powtórze«, które mo»na wybra z tego zbioru, wynosi n(n 1)... (n k + 1).
32 Twierdzenie Je±li elementy wybieramy ze zbioru n-elementowego A, to liczba ci gów k-elementowych bez powtórze«, które mo»na wybra z tego zbioru, wynosi n(n 1)... (n k + 1). Zadanie Ile jest liczb trzycyfrowych w systemach dziesi tnym, trójkowym i dwójkowym?
33 Twierdzenie Je±li elementy wybieramy ze zbioru n-elementowego A, to liczba ci gów k-elementowych bez powtórze«, które mo»na wybra z tego zbioru, wynosi n(n 1)... (n k + 1). Zadanie Ile jest liczb trzycyfrowych w systemach dziesi tnym, trójkowym i dwójkowym? Zadanie Ile istnieje liczb naturalnych pi ciocyfrowych, w których zapisie nie wyst puje cyfra zero? Ile istnieje liczb naturalnych pi ciocyfrowych takich, w których cyfra setek jest 5?
34 Permutacje Permutacje to ci gi bez powtórze«dªugo±ci n, wybierane ze zbioru n-elementowego.
35 Permutacje Permutacje to ci gi bez powtórze«dªugo±ci n, wybierane ze zbioru n-elementowego. Przykªad Na przykªad, mamy dwie permutacje dwuelementowe: (2, 1), (1, 2) oraz sze± permutacji trzyelementowych: (1, 2, 3), (1, 3, 2), (2, 1, 3), (2, 3, 1), (3, 1, 2), (3, 2, 1).
36 Permutacje Permutacje to ci gi bez powtórze«dªugo±ci n, wybierane ze zbioru n-elementowego. Przykªad Na przykªad, mamy dwie permutacje dwuelementowe: (2, 1), (1, 2) oraz sze± permutacji trzyelementowych: (1, 2, 3), (1, 3, 2), (2, 1, 3), (2, 3, 1), (3, 1, 2), (3, 2, 1). Ilo± permutacji Zgodnie z poprzednim twierdzeniem, ilo± permutacji w zbiorze n-elementowym wynosi n(n 1)... 1, czyli jest równa n!.
37 Permutacje Permutacje to ci gi bez powtórze«dªugo±ci n, wybierane ze zbioru n-elementowego. Przykªad Na przykªad, mamy dwie permutacje dwuelementowe: (2, 1), (1, 2) oraz sze± permutacji trzyelementowych: (1, 2, 3), (1, 3, 2), (2, 1, 3), (2, 3, 1), (3, 1, 2), (3, 2, 1). Ilo± permutacji Zgodnie z poprzednim twierdzeniem, ilo± permutacji w zbiorze n-elementowym wynosi n(n 1)... 1, czyli jest równa n!. Zadanie Rodzina sze±cioosobowa (rodzice i czworo dzieci) ustawia si w szeregu do zdj cia. Ile ró»nych fotograi mo»na otrzyma, je±li: a) ka»dy mo»e sta obok ka»dego; b) rodzice stoj na dwóch ko«cach szeregu?
38 Permutacje Permutacje to ci gi bez powtórze«dªugo±ci n, wybierane ze zbioru n-elementowego. Przykªad Na przykªad, mamy dwie permutacje dwuelementowe: (2, 1), (1, 2) oraz sze± permutacji trzyelementowych: (1, 2, 3), (1, 3, 2), (2, 1, 3), (2, 3, 1), (3, 1, 2), (3, 2, 1). Ilo± permutacji Zgodnie z poprzednim twierdzeniem, ilo± permutacji w zbiorze n-elementowym wynosi n(n 1)... 1, czyli jest równa n!. Zadanie Rodzina sze±cioosobowa (rodzice i czworo dzieci) ustawia si w szeregu do zdj cia. Ile ró»nych fotograi mo»na otrzyma, je±li: a) ka»dy mo»e sta obok ka»dego; b) rodzice stoj na dwóch ko«cach szeregu? Zadanie Na egzaminie posadzono w sposób losowy w jednym rz dzie dziesi ciu zdaj cych, w tym dwóch z jednej szkoªy. Na ile sposobów mo»na rozsadzi zdaj cych tak, by: a) znajomi z jednej szkoªy nie siedzieli obok siebie; b) siedzieli na przeciwnych ko«cach rz du; c) mi dzy nimi siedziaªy dokªadnie trzy inne osoby?
39 Inna denicja permutacji Czasami u»ywa si innej denicji permutacji. Mianowicie, permutacja n-elementowa to dowolna funkcja ró»nowarto±ciowa ze zbioru {1, 2,..., n} na ten sam zbiór.
40 Inna denicja permutacji Czasami u»ywa si innej denicji permutacji. Mianowicie, permutacja n-elementowa to dowolna funkcja ró»nowarto±ciowa ze zbioru {1, 2,..., n} na ten sam zbiór. Oznaczenia Na oznaczenie permutacji u»ywa si zapisu: ( 1...n ) π(1)...π(n)
41 Inna denicja permutacji Czasami u»ywa si innej denicji permutacji. Mianowicie, permutacja n-elementowa to dowolna funkcja ró»nowarto±ciowa ze zbioru {1, 2,..., n} na ten sam zbiór. Oznaczenia Na oznaczenie permutacji u»ywa si zapisu: ( 1...n ) π(1)...π(n) Skªadanie permutacji Dwie permutacje n-elementowe mo»na skªada tak, jak skªada si funkcje. Zªo»enie permutacji okre±lone jest wzorem: π 1 π 2 (x) = π 1 (π 2 (x)).
42 Inna denicja permutacji Czasami u»ywa si innej denicji permutacji. Mianowicie, permutacja n-elementowa to dowolna funkcja ró»nowarto±ciowa ze zbioru {1, 2,..., n} na ten sam zbiór. Oznaczenia Na oznaczenie permutacji u»ywa si zapisu: ( 1...n ) π(1)...π(n) Skªadanie permutacji Dwie permutacje n-elementowe mo»na skªada tak, jak skªada si funkcje. Zªo»enie permutacji okre±lone jest wzorem: π 1 π 2 (x) = π 1 (π 2 (x)). Wªasno±ci permutacji Zbiór wszystkich permutacji na zbiorze {1, 2,..., n} z dziaªaniem zªo»enia ma nast puj ce wªasno±ci:
43 Wªasno±ci permutacji
44 Wªasno±ci permutacji Zªo»enie permutacji jest ª czne, tzn. dla ka»dych trzech permutacji π, σ, ρ : jest π (σ ρ) = (π σ) ρ.
45 Wªasno±ci permutacji Zªo»enie permutacji jest ª czne, tzn. dla ka»dych trzech permutacji π, σ, ρ : jest π (σ ρ) = (π σ) ρ. W±ród permutacji istnieje identyczno± id, czyli permutacja, która ka»demu x z dziedziny przypisuje warto± id(x) = x. Identyczno± jest elementem neutralnym skªadania permutacji, poniewa» dla ka»dej permutacji π, id π = π id = π.
46 Wªasno±ci permutacji Zªo»enie permutacji jest ª czne, tzn. dla ka»dych trzech permutacji π, σ, ρ : jest π (σ ρ) = (π σ) ρ. W±ród permutacji istnieje identyczno± id, czyli permutacja, która ka»demu x z dziedziny przypisuje warto± id(x) = x. Identyczno± jest elementem neutralnym skªadania permutacji, poniewa» dla ka»dej permutacji π, id π = π id = π. Dla ka»dej permutacji π istnieje permutacja odwrotna π 1, speªniaj ca warunek π π 1 = π 1 π = id.
47 Wªasno±ci permutacji Zªo»enie permutacji jest ª czne, tzn. dla ka»dych trzech permutacji π, σ, ρ : jest π (σ ρ) = (π σ) ρ. W±ród permutacji istnieje identyczno± id, czyli permutacja, która ka»demu x z dziedziny przypisuje warto± id(x) = x. Identyczno± jest elementem neutralnym skªadania permutacji, poniewa» dla ka»dej permutacji π, id π = π id = π. Dla ka»dej permutacji π istnieje permutacja odwrotna π 1, speªniaj ca warunek π π 1 = π 1 π = id. Zadanie Obliczy π 1 π 2, π 2 π 1, π 1 1, π 1 2, je±li π 1 = ( 12345) 25431, π1 = ( ).
48 Podzbiory Policzmy teraz, ile podzbiorów ma sko«czony zbiór n-elementowy. Je±li zbiór skªada si z trzech elementów: {a, b, c}, to mo»emy ªatwo wypisa wszystkie jego podzbiory:, {a}, {b}, {c}, {a, b}, {a, c}, {b, c}, {a, b, c}.
49 Podzbiory Policzmy teraz, ile podzbiorów ma sko«czony zbiór n-elementowy. Je±li zbiór skªada si z trzech elementów: {a, b, c}, to mo»emy ªatwo wypisa wszystkie jego podzbiory:, {a}, {b}, {c}, {a, b}, {a, c}, {b, c}, {a, b, c}. Rozwa»my teraz ogólnie podzbiory zbioru {1, 2,..., n}. Z ka»dym zbiorem A {1, 2,..., n} zwi zana jest jego funkcja charakterystyczna, okre±lona wzorem: χ A (i) = 1, i A, χ A (i) = 0, i / A.
50 Podzbiory Policzmy teraz, ile podzbiorów ma sko«czony zbiór n-elementowy. Je±li zbiór skªada si z trzech elementów: {a, b, c}, to mo»emy ªatwo wypisa wszystkie jego podzbiory:, {a}, {b}, {c}, {a, b}, {a, c}, {b, c}, {a, b, c}. Rozwa»my teraz ogólnie podzbiory zbioru {1, 2,..., n}. Z ka»dym zbiorem A {1, 2,..., n} zwi zana jest jego funkcja charakterystyczna, okre±lona wzorem: χ A (i) = 1, i A, χ A (i) = 0, i / A. Dziedzin funkcji jest zbiór {1, 2,..., n}, a przeciwdziedzin zbiór {0, 1}. Zauwa»my,»e ka»demu podzbiorowi odpowiada jedna funkcja charakterystyczna i na odwrót, je±li we¹miemy dowoln funkc χ : {1, 2,..., n} {0, 1}, to wyznacza ona zbiór A = {i : χ(i) = 1}.
51 Z powy»szych rozwa»a«wynika,»e liczba podzbiorów zbioru n-elementowego jest równa liczbie funkcji ze zbioru {1, 2,..., n} w zbiór {0, 1}. Czyli na podstawie wcze±niejszego twierdzenia o funkcjach mamy:
52 Z powy»szych rozwa»a«wynika,»e liczba podzbiorów zbioru n-elementowego jest równa liczbie funkcji ze zbioru {1, 2,..., n} w zbiór {0, 1}. Czyli na podstawie wcze±niejszego twierdzenia o funkcjach mamy: Twierdzenie Ka»dy zbiór n-elementowy ma 2 n podzbiorów.
53 Podzbiory k-elementowe Zastanowimy si teraz nad podzbiorami okre±lonej mocy.
54 Podzbiory k-elementowe Zastanowimy si teraz nad podzbiorami okre±lonej mocy. Dla zbioru czteroelementowego {1, 2, 3, 4} mamy jeden podzbiór pusty (zeroelementowy), cztery podzbiory jednoelementowe {1}, {2}, {3}, {4}; sze± podzbiorów dwuelementowych: {1, 2}, {1, 3}, {1, 4}, {2, 3}, {2, 4}, {3, 4}; cztery podzbiory trzyelementowe: {1, 2, 3}, {1, 2, 4}, {1, 3, 4}, {2, 3, 4} i jeden podzbiór czteroelementowy: {1, 2, 3, 4}.
55 Podzbiory k-elementowe Zastanowimy si teraz nad podzbiorami okre±lonej mocy. Dla zbioru czteroelementowego {1, 2, 3, 4} mamy jeden podzbiór pusty (zeroelementowy), cztery podzbiory jednoelementowe {1}, {2}, {3}, {4}; sze± podzbiorów dwuelementowych: {1, 2}, {1, 3}, {1, 4}, {2, 3}, {2, 4}, {3, 4}; cztery podzbiory trzyelementowe: {1, 2, 3}, {1, 2, 4}, {1, 3, 4}, {2, 3, 4} i jeden podzbiór czteroelementowy: {1, 2, 3, 4}. Liczb podzbiorów k-elementowych zbioru n-elementowego oznacza si przez ( n k).
56 Podzbiory k-elementowe Zastanowimy si teraz nad podzbiorami okre±lonej mocy. Dla zbioru czteroelementowego {1, 2, 3, 4} mamy jeden podzbiór pusty (zeroelementowy), cztery podzbiory jednoelementowe {1}, {2}, {3}, {4}; sze± podzbiorów dwuelementowych: {1, 2}, {1, 3}, {1, 4}, {2, 3}, {2, 4}, {3, 4}; cztery podzbiory trzyelementowe: {1, 2, 3}, {1, 2, 4}, {1, 3, 4}, {2, 3, 4} i jeden podzbiór czteroelementowy: {1, 2, 3, 4}. Liczb podzbiorów k-elementowych zbioru n-elementowego oznacza si przez ( n k). Wªa±nie pokazali±my,»e ( 4 ( 4 ( 4 ( 4 ( 4 = 1, = 4, = 6, = 4, = 1. 0) 1) 2) 3) 4)
57 Twierdzenie Dla 0 < k n mamy: ( n k) = ( n 1 ) + k 1 ( n 1 ). k
58 Twierdzenie Dla 0 < k n mamy: ( n k) = ( n 1 ) + k 1 ( n 1 ). k Je±li 0 k n, to symbol Newtona mo»na obliczy ze wzoru: ( n n! = k) k!(n k)!.
59 Twierdzenie Dla 0 < k n mamy: ( n k) = ( n 1 ) + k 1 ( n 1 ). k Je±li 0 k n, to symbol Newtona mo»na obliczy ze wzoru: ( n n! = k) k!(n k)!. Twierdzenie Dla ka»dej liczby rzeczywistej t oraz liczby caªkowitej n 0 zachodzi wzór (1 + t) n = n k=0 ( n k) t k.
60 Twierdzenie Dla 0 < k n mamy: ( n k) = ( n 1 ) + k 1 ( n 1 ). k Je±li 0 k n, to symbol Newtona mo»na obliczy ze wzoru: ( n n! = k) k!(n k)!. Twierdzenie Dla ka»dej liczby rzeczywistej t oraz liczby caªkowitej n 0 zachodzi wzór (1 + t) n = n k=0 ( n k) t k. Wniosek Dla dowolnych liczb rzeczywistych a, b oraz liczby caªkowitej n 0 zachodzi wzór (a + b) n = n k=0 ( n k) a n k b k.
61 Twierdzenie Dla 0 < k n mamy: ( n k) = ( n 1 ) + k 1 ( n 1 ). k Je±li 0 k n, to symbol Newtona mo»na obliczy ze wzoru: ( n n! = k) k!(n k)!. Twierdzenie Dla ka»dej liczby rzeczywistej t oraz liczby caªkowitej n 0 zachodzi wzór (1 + t) n = n k=0 ( n k) t k. Wniosek Dla dowolnych liczb rzeczywistych a, b oraz liczby caªkowitej n 0 zachodzi wzór (a + b) n = n k=0 ( n k) a n k b k. Je±li podstawimy t = 1 do wzoru z twierdzenia, to otrzymamy 2 n = n k=0 ( n k), co potwierdza jeszcze raz,»e wszystkich podzbiorów zbioru n-elementowego jest 2 n.
62 Zasada szuadkowa Dirichleta Zasada szuadkowa Dirichleta Je»eli n obiektów jest rozmieszczonych w m szuadach i n > m, to istnieje co najmniej jedna szuada z przynajmniej dwoma obiektami.
63 Zasada szuadkowa Dirichleta Zasada szuadkowa Dirichleta Je»eli n obiektów jest rozmieszczonych w m szuadach i n > m, to istnieje co najmniej jedna szuada z przynajmniej dwoma obiektami. Przykªad Na sali znajduje si 47 osób. Pokaza,»e na sali znajdzie si siedem osób urodzonych tego samego dnia tygodnia.
64 Zasada szuadkowa Dirichleta Zasada szuadkowa Dirichleta Je»eli n obiektów jest rozmieszczonych w m szuadach i n > m, to istnieje co najmniej jedna szuada z przynajmniej dwoma obiektami. Przykªad Na sali znajduje si 47 osób. Pokaza,»e na sali znajdzie si siedem osób urodzonych tego samego dnia tygodnia. Przykªad Spo±ród liczb {1, 2,..., 9} wylosowano sze±. Udowodni,»e spo±ród wybranych liczb mo»na wybra dwie, które sumuj si do 10.
65 Zasada szuadkowa Dirichleta Zasada szuadkowa Dirichleta Je»eli n obiektów jest rozmieszczonych w m szuadach i n > m, to istnieje co najmniej jedna szuada z przynajmniej dwoma obiektami. Przykªad Na sali znajduje si 47 osób. Pokaza,»e na sali znajdzie si siedem osób urodzonych tego samego dnia tygodnia. Przykªad Spo±ród liczb {1, 2,..., 9} wylosowano sze±. Udowodni,»e spo±ród wybranych liczb mo»na wybra dwie, które sumuj si do 10. Przykªad Pewna grupa osób wita si, podaj c sobie r ce. Nikt nie wita si z samym sob i»adna para osób nie wita si podwójnie. Czy musz by dwie osoby, które witaªy t sam liczb osób?
66 Zasada wª czania i wyª czania.
67 Zasada wª czania i wyª czania. Zadanie W klasie licz cej 33 osoby, 17 uczniów uczy si wªoskiego, 17 hiszpa«skiego i 15 portugalskiego. W±ród nich 7 uczniów uczy si hiszpa«skiego i wªoskiego, 9 wªoskiego i portugalskiego, 6 hiszpa«skiego i portugalskiego. Dwóch uczniów uczy si wszystkich trzech j zyków. Ilu uczniów nie uczy si»adnego j zyka?
68 Zasada wª czania i wyª czania. Zadanie W klasie licz cej 33 osoby, 17 uczniów uczy si wªoskiego, 17 hiszpa«skiego i 15 portugalskiego. W±ród nich 7 uczniów uczy si hiszpa«skiego i wªoskiego, 9 wªoskiego i portugalskiego, 6 hiszpa«skiego i portugalskiego. Dwóch uczniów uczy si wszystkich trzech j zyków. Ilu uczniów nie uczy si»adnego j zyka? Zadanie Do pracy zgªosiªo si 16 tªumaczy znaj cych rosyjski, hiszpa«ski lub angielski. 12 znaªo rosyjski, 15 hiszpa«ski, a angielski tylu samo, co rosyjski i hiszpa«ski jednocze±nie. Ilu znaªo hiszpa«ski i angielski, ale nie znaªo rosyjskiego, je±li wiadomo,»e 8 znaªo rosyjski i angielski?
69 Zasada wª czania i wyª czania. Zadanie W klasie licz cej 33 osoby, 17 uczniów uczy si wªoskiego, 17 hiszpa«skiego i 15 portugalskiego. W±ród nich 7 uczniów uczy si hiszpa«skiego i wªoskiego, 9 wªoskiego i portugalskiego, 6 hiszpa«skiego i portugalskiego. Dwóch uczniów uczy si wszystkich trzech j zyków. Ilu uczniów nie uczy si»adnego j zyka? Zadanie Do pracy zgªosiªo si 16 tªumaczy znaj cych rosyjski, hiszpa«ski lub angielski. 12 znaªo rosyjski, 15 hiszpa«ski, a angielski tylu samo, co rosyjski i hiszpa«ski jednocze±nie. Ilu znaªo hiszpa«ski i angielski, ale nie znaªo rosyjskiego, je±li wiadomo,»e 8 znaªo rosyjski i angielski? Zasada wª czania i wyª czania Dla zbiorów A 1,..., A n, sko«czonych i parami rozª cznych: A 1 A 2... A n = A 1 + A A n.
70 Zasada wª czania i wyª czania Zasada wª czania i wyª czania Dla zbiorów sko«czonych A 1,..., A n zachodzi: A 1 A 2... A n = A 1 + A A n 2 + A n 1 + A n A 1 A 2 A 1 A 3... A n 2 A n A n 1 A n + A 1 A 2 A A n 2 A n 1 A n ( 1) n+1 A 1 A 2... A n.
71 Ilo± najkrótszych dróg Ile jest najkrótszych dróg z A do B?
72 Mamy 9 skrzy»owa«, wybieramy 6 z których idziemy na wschód lub 3, na których idziemy na póªnoc. Mamy wi c ( 9 3) = ( 9 6) = 94.
73 Mamy 9 skrzy»owa«, wybieramy 6 z których idziemy na wschód lub 3, na których idziemy na póªnoc. Mamy wi c ( 9 3) = ( 9 6) = 94. ( Ogólnie, dla kratki m n rysujemy m + n odcinków, a wi c ilo± najkrótszych dróg to m+n ) ( m = m+n ) n.
74 Mamy 9 skrzy»owa«, wybieramy 6 z których idziemy na wschód lub 3, na których idziemy na póªnoc. Mamy wi c ( 9 3) = ( 9 6) = 94. ( Ogólnie, dla kratki m n rysujemy m + n odcinków, a wi c ilo± najkrótszych dróg to m+n ) ( m = m+n ) n. Przykªad Ile rozwi za«ma ma równanie x 1 + x 2 + x 3 + x 4 = 7, gdzie x i s liczbami caªkowitymi?
75 Mamy 9 skrzy»owa«, wybieramy 6 z których idziemy na wschód lub 3, na których idziemy na póªnoc. Mamy wi c ( 9 3) = ( 9 6) = 94. ( Ogólnie, dla kratki m n rysujemy m + n odcinków, a wi c ilo± najkrótszych dróg to m+n ) ( m = m+n ) n. Przykªad Ile rozwi za«ma ma równanie x 1 + x 2 + x 3 + x 4 = 7, gdzie x i s liczbami caªkowitymi? Przykªad Ile rozwi za«ma ma równanie x 1 + x 2 + x 3 + x 4 + x 5 = 17, gdzie x 1 0, x 2 2, x 3 = 3, x 4 2, x 5 3?
Ciągi Podzbiory Symbol Newtona Zasada szufladkowa Dirichleta Zasada włączania i wyłączania. Ilość najkrótszych dróg. Kombinatoryka. Magdalena Lemańska
Kombinatoryka Magdalena Lemańska Literatura Matematyka Dyskretna Andrzej Szepietowski http://wazniak.mimuw.edu.pl/ Discrete Mathematics Seymour Lipschutz, Marc Lipson Aspekty kombinatoryki Victor Bryant
Bardziej szczegółowoMatematyka dyskretna dla informatyków
Matematyka dyskretna dla informatyków Cz ± I: Elementy kombinatoryki Jerzy Jaworski Zbigniew Palka Jerzy Szyma«ski Uniwersytet im. Adama Mickiewicza Pozna«2007 2 Podstawowe zasady i prawa przeliczania
Bardziej szczegółowoWst p teoretyczny do wiczenia nr 3 - Elementy kombinatoryki
Wst p teoretyczny do wiczenia nr 3 - Elementy kombinatoryki 1 Zadania na wiczenia nr 3 - Elementy kombinatoryki Zad. 1. Ile istnieje ró»nych liczb czterocyfrowych zakªadaj c,»e cyfry nie powtarzaj si a
Bardziej szczegółowoJAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1. JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1
J zyki formalne i operacje na j zykach J zyki formalne s abstrakcyjnie zbiorami sªów nad alfabetem sko«czonym Σ. J zyk formalny L to opis pewnego problemu decyzyjnego: sªowa to kody instancji (wej±cia)
Bardziej szczegółowoZbiory i odwzorowania
Zbiory i odwzorowania 1 Sposoby okre±lania zbiorów 1) Zbiór wszystkich elementów postaci f(t), gdzie t przebiega zbiór T : {f(t); t T }. 2) Zbiór wszystkich elementów x zbioru X speªniaj cych warunek ϕ(x):
Bardziej szczegółowoPodstawy matematyki dla informatyków
Podstawy matematyki dla informatyków Wykªad 6 10 listopada 2011 W poprzednim odcinku... Zbiory A i B s równoliczne (tej samej mocy ), gdy istnieje bijekcja f : A 1 1 B. Piszemy A B lub A = B. na Moc zbioru
Bardziej szczegółowoMateriaªy do Repetytorium z matematyki
Materiaªy do Repetytorium z matematyki 0/0 Dziaªania na liczbach wymiernych i niewymiernych wiczenie Obliczy + 4 + 4 5. ( + ) ( 4 + 4 5). ( : ) ( : 4) 4 5 6. 7. { [ 7 4 ( 0 7) ] ( } : 5) : 0 75 ( 8) (
Bardziej szczegółowoRelacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór ϱ X X.
Relacje 1 Relacj n-argumentow nazywamy podzbiór ϱ X 1 X 2... X n. Je±li ϱ X Y jest relacj dwuargumentow (binarn ), to zamiast (x, y) ϱ piszemy xϱy. Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór
Bardziej szczegółowoZadania z PM II A. Strojnowski str. 1. Zadania przygotowawcze z Podstaw Matematyki seria 2
Zadania z PM II 010-011 A. Strojnowski str. 1 Zadania przygotowawcze z Podstaw Matematyki seria Zadanie 1 Niech A = {1,, 3, 4} za± T A A b dzie relacj okre±lon wzorem: (a, b) T, gdy n N a n = b. a) Ile
Bardziej szczegółowoMetodydowodzenia twierdzeń
1 Metodydowodzenia twierdzeń Przez zdanie rozumiemy dowolne stwierdzenie, które jest albo prawdziwe, albo faªszywe (nie mo»e by ono jednocze±nie prawdziwe i faªszywe). Tradycyjnie b dziemy u»ywali maªych
Bardziej szczegółowox y x y x y x + y x y
Algebra logiki 1 W zbiorze {0, 1} okre±lamy dziaªania dwuargumentowe,, +, oraz dziaªanie jednoargumentowe ( ). Dziaªanie x + y nazywamy dodawaniem modulo 2, a dziaªanie x y nazywamy kresk Sheera. x x 0
Bardziej szczegółowoO pewnym zadaniu olimpijskim
O pewnym zadaniu olimpijskim Michaª Seweryn, V LO w Krakowie opiekun pracy: dr Jacek Dymel Problem pocz tkowy Na drugim etapie LXII Olimpiady Matematycznej pojawiª si nast puj cy problem: Dla ka»dej liczby
Bardziej szczegółowoARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych
Bardziej szczegółowoA = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy.
Logika i teoria mnogo±ci, konspekt wykªad 12 Teoria mocy, cz ± II Def. 12.1 Ka»demu zbiorowi X przyporz dkowujemy oznaczany symbolem X obiekt zwany liczb kardynaln (lub moc zbioru X) w taki sposób,»e ta
Bardziej szczegółowoMetody dowodzenia twierdze«
Metody dowodzenia twierdze«1 Metoda indukcji matematycznej Je±li T (n) jest form zdaniow okre±lon w zbiorze liczb naturalnych, to prawdziwe jest zdanie (T (0) n N (T (n) T (n + 1))) n N T (n). 2 W przypadku
Bardziej szczegółowoLogika dla matematyków i informatyków Wykªad 1
Logika dla matematyków i informatyków Wykªad 1 Stanisªaw Goldstein Wydziaª Matematyki i Informatyki UŠ 16 lutego 2016 Wszech±wiat matematyczny skªada si wyª cznie ze zbiorów. Liczby naturalne s zdeniowane
Bardziej szczegółowoUkªady równa«liniowych
dr Krzysztof yjewski Mechatronika; S-I 0 in» 7 listopada 206 Ukªady równa«liniowych Informacje pomocnicze Denicja Ogólna posta ukªadu m równa«liniowych z n niewiadomymi x, x, x n, gdzie m, n N jest nast
Bardziej szczegółowoW poprzednim odcinku... Podstawy matematyki dla informatyków. Relacje równowa»no±ci. Zbiór (typ) ilorazowy. Klasy abstrakcji
W poprzednim odcinku... Podstawy matematyki dla informatyków Rodzina indeksowana {A t } t T podzbiorów D to taka funkcja A : T P(D),»e A(t) = A t, dla dowolnego t T. Wykªad 3 20 pa¹dziernika 2011 Produkt
Bardziej szczegółowoX WARMI SKO-MAZURSKIE ZAWODY MATEMATYCZNE 18 maja 2012 (szkoªy ponadgimnazjalne)
X WARMI SKO-MAZURSKIE ZAWODY MATEMATYCZNE 18 maja 2012 (szkoªy ponadgimnazjalne) Zadanie 1 Obecnie u»ywane tablice rejestracyjne wydawane s od 1 maja 2000r. Numery rejestracyjne aut s tworzone ze zbioru
Bardziej szczegółowo1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f(x)=0
1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f()=0 1.1 Metoda bisekcji Zaªó»my,»e funkcja f jest ci gªa w [a 0, b 0 ]. Pierwiastek jest w przedziale [a 0, b 0 ] gdy f(a 0 )f(b 0 ) < 0. (1) Ustalmy f(a 0
Bardziej szczegółowoPodstawy matematyki dla informatyków. Funkcje. Funkcje caªkowite i cz ±ciowe. Deniowanie funkcji. Wykªad pa¹dziernika 2012
Podstawy matematyki dla informatyków Wykªad 3 Funkcje 18 pa¹dziernika 2012 Deniowanie funkcji Funkcje caªkowite i cz ±ciowe Denicja wprost: f (x) = x + y f = λx. x + y Denicja warunkowa: { n/2, je±li n
Bardziej szczegółowoZdzisªaw Dzedzej, Katedra Analizy Nieliniowej pok. 611 Kontakt:
Zdzisªaw Dzedzej, Katedra Analizy Nieliniowej pok. 611 Kontakt: zdzedzej@mif.pg.gda.pl www.mif.pg.gda.pl/homepages/zdzedzej () 5 pa¹dziernika 2016 1 / 1 Literatura podstawowa R. Rudnicki, Wykªady z analizy
Bardziej szczegółowo2 Podstawowe obiekty kombinatoryczne
2 Podstawowe obiety ombinatoryczne Oznaczenia: N {0, 1, 2,... } zbiór liczb naturalnych. Dla n N przyjmujemy [n] {1, 2,..., n}. W szczególno±ci [0] jest zbiorem pustym. Je±li A jest zbiorem so«czonym,
Bardziej szczegółowoMatematyka wykªad 1. Macierze (1) Andrzej Torój. 17 wrze±nia 2011. Wy»sza Szkoªa Zarz dzania i Prawa im. H. Chodkowskiej
Matematyka wykªad 1 Macierze (1) Andrzej Torój Wy»sza Szkoªa Zarz dzania i Prawa im. H. Chodkowskiej 17 wrze±nia 2011 Plan wykªadu 1 2 3 4 5 Plan prezentacji 1 2 3 4 5 Kontakt moja strona internetowa:
Bardziej szczegółowoZad. 1 Zad. 2 Zad. 3 Zad. 4 Zad. 5 SUMA. W obu podpunktach zakªadamy,»e kolejno± ta«ców jest wa»na.
Zad. 1 Zad. 2 Zad. 3 Zad. 4 Zad. 5 SUMA Zadanko 1 (12p.) Na imprezie w Noc Kupaªy s 44 dziewczyny. Nosz one 11 ró»nych imion, a dla ka»dego imienia s dokªadnie 4 dziewczyny o tym imieniu przy czym ka»da
Bardziej szczegółowoARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych
Bardziej szczegółowoWojewódzki Konkurs Matematyczny
Wojewódzki Konkurs Matematyczny dla uczniów gimnazjów ETAP SZKOLNY 16 listopada 2012 Czas 90 minut Instrukcja dla Ucznia 1. Otrzymujesz do rozwi zania 10 zada«zamkni tych oraz 5 zada«otwartych. 2. Obok
Bardziej szczegółowoPrzekroje Dedekinda 1
Przekroje Dedekinda 1 O liczbach wymiernych (tj. zbiorze Q) wiemy,»e: 1. zbiór Q jest uporz dkowany relacj mniejszo±ci < ; 2. zbiór liczb wymiernych jest g sty, tzn.: p, q Q : p < q w : p < w < q 3. 2
Bardziej szczegółowo1 Granice funkcji wielu zmiennych.
AM WNE 008/009. Odpowiedzi do zada«przygotowawczych do czwartego kolokwium. Granice funkcji wielu zmiennych. Zadanie. Zadanie. Pochodne. (a) 0, Granica nie istnieje, (c) Granica nie istnieje, (d) Granica
Bardziej szczegółowo1 Kodowanie i dekodowanie
1 Kodowanie i dekodowanie Teoria informacji zajmuje si sposobami gromadzenia, przechowywania oraz przesyªania informacji. W tym celu, a tak»e dla ochrony danych informacje kodujemy. Rozmowa telefoniczna,
Bardziej szczegółowoXVII Warmi«sko-Mazurskie Zawody Matematyczne
1 XVII Warmi«sko-Mazurskie Zawody Matematyczne Kategoria: klasa VIII szkoªy podstawowej i III gimnazjum Olsztyn, 16 maja 2019r. Zad. 1. Udowodnij,»e dla dowolnych liczb rzeczywistych x, y, z speªniaj cych
Bardziej szczegółowoARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych
Bardziej szczegółowoCiaªa i wielomiany. 1 Denicja ciaªa. Ciaªa i wielomiany 1
Ciaªa i wielomiany 1 Ciaªa i wielomiany 1 Denicja ciaªa Niech F b dzie zbiorem, i niech + (dodawanie) oraz (mno»enie) b d dziaªaniami na zbiorze F. Denicja. Zbiór F wraz z dziaªaniami + i nazywamy ciaªem,
Bardziej szczegółowoWybrane poj cia i twierdzenia z wykªadu z teorii liczb
Wybrane poj cia i twierdzenia z wykªadu z teorii liczb 1. Podzielno± Przedmiotem bada«teorii liczb s wªasno±ci liczb caªkowitych. Zbiór liczb caªkowitych oznacza b dziemy symbolem Z. Zbiór liczb naturalnych
Bardziej szczegółowoTwierdzenie Wainera. Marek Czarnecki. Warszawa, 3 lipca Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski
Twierdzenie Wainera Marek Czarnecki Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski Wydziaª Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytet Warszawski Warszawa, 3 lipca 2009 Motywacje Dla dowolnej
Bardziej szczegółowoANALIZA NUMERYCZNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ANALIZA NUMERYCZNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Metoda Eulera 3 1.1 zagadnienia brzegowe....................... 3 1.2 Zastosowanie ró»niczki...................... 4 1.3 Output do pliku
Bardziej szczegółowoARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych
Bardziej szczegółowoFunkcje, wielomiany. Informacje pomocnicze
Funkcje, wielomiany Informacje pomocnicze Przydatne wzory: (a + b) 2 = a 2 + 2ab + b 2 (a b) 2 = a 2 2ab + b 2 (a + b) 3 = a 3 + 3a 2 b + 3ab 2 + b 3 (a b) 3 = a 3 3a 2 b + 3ab 2 b 3 a 2 b 2 = (a + b)(a
Bardziej szczegółowoMatematyka. Justyna Winnicka. rok akademicki 2016/2017. Szkoªa Gªówna Handlowa
Matematyka Justyna Winnicka Szkoªa Gªówna Handlowa rok akademicki 2016/2017 kontakt, konsultacje, koordynator mail: justa_kowalska@yahoo.com, jkowal4@sgh.waw.pl, justyna.winnicka@sgh.waw.pl konsultacje:
Bardziej szczegółowoMatematyka dyskretna
Matematyka dyskretna Jan Rodziewicz-Bielewicz, Wydziaª Informatyki ZUT May 8, 2019 8 Struktury algebraiczne ZASTOSOWANIE: Kryptograa. 1. Sprawdzi, czy jest dziaªaniem wewn trznym: (a) y y w zbiorze Q,
Bardziej szczegółowoZadania. 4 grudnia k=1
Zadania 4 grudnia 205 Zadanie. Poka»,»e dla dowolnych liczb zespolonych z,..., z n istnieje zbiór B {,..., n}, taki,»e n z k π z k. k B Zadanie 2. Jakie warunki musz speªnia ci gi a n i b n, aby istniaªy
Bardziej szczegółowoElementy geometrii w przestrzeni R 3
Elementy geometrii w przestrzeni R 3 Z.Šagodowski Politechnika Lubelska 29 maja 2016 Podstawowe denicje Wektorem nazywamy uporz dkowan par punktów (A,B) z których pierwszy nazywa si pocz tkiem a drugi
Bardziej szczegółowoWST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14
WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA Grzegorz Szkibiel Wiosna 203/4 Spis tre±ci Kodowanie i dekodowanie 4. Kodowanie a szyfrowanie..................... 4.2 Podstawowe poj cia........................
Bardziej szczegółowoARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych
Bardziej szczegółowoSpis tre±ci. 1 Podstawy termodynamiki - wiczenia 2. 2 Termodynamika - wiczenia 4. 3 Teoria maszyn cieplnych - wiczenia 6
Spis tre±ci 1 Podstawy termodynamiki - wiczenia 2 2 Termodynamika - wiczenia 4 3 Teoria maszyn cieplnych - wiczenia 6 4 Przenoszenie ciepªa/wymiana ciepªa i wymienniki - wykªad 7 5 Wymiana ciepªa i wymienniki
Bardziej szczegółowoHotel Hilberta. Zdumiewaj cy ±wiat niesko«czono±ci. Marcin Kysiak. Festiwal Nauki, 20.09.2011. Instytut Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego
Zdumiewaj cy ±wiat niesko«czono±ci Instytut Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego Festiwal Nauki, 20.09.2011 Nasze do±wiadczenia hotelowe Fakt oczywisty Hotel nie przyjmie nowych go±ci, je»eli wszystkie
Bardziej szczegółowo2 Liczby rzeczywiste - cz. 2
2 Liczby rzeczywiste - cz. 2 W tej lekcji omówimy pozostaªe tematy zwi zane z liczbami rzeczywistymi. 2. Przedziaªy liczbowe Wyró»niamy nast puj ce rodzaje przedziaªów liczbowych: (a) przedziaªy ograniczone:
Bardziej szczegółowoMacierze i Wyznaczniki
Macierze i Wyznaczniki Kilka wzorów i informacji pomocniczych: Denicja 1. Tablic nast puj cej postaci a 11 a 12... a 1n a 21 a 22... a 2n A =... a m1 a m2... a mn nazywamy macierz o m wierszach i n kolumnach,
Bardziej szczegółowoListy Inne przykªady Rozwi zywanie problemów. Listy w Mathematice. Marcin Karcz. Wydziaª Matematyki, Fizyki i Informatyki.
Wydziaª Matematyki, Fizyki i Informatyki 10 marca 2008 Spis tre±ci Listy 1 Listy 2 3 Co to jest lista? Listy List w Mathematice jest wyra»enie oddzielone przecinkami i zamkni te w { klamrach }. Elementy
Bardziej szczegółowoWST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14
WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2013/14 Spis tre±ci 1 Kodowanie i dekodowanie 4 1.1 Kodowanie a szyfrowanie..................... 4 1.2 Podstawowe poj cia........................
Bardziej szczegółowoWykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych.
Wykªad jest prowadzony w oparciu o podr cznik Analiza matematyczna 2. Denicje, twierdzenia, wzory M. Gewerta i Z. Skoczylasa. Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych. Denicja Mówimy,»e funkcja
Bardziej szczegółowoMacierze. 1 Podstawowe denicje. 2 Rodzaje macierzy. Denicja
Macierze 1 Podstawowe denicje Macierz wymiaru m n, gdzie m, n N nazywamy tablic liczb rzeczywistych (lub zespolonych) postaci a 11 a 1j a 1n A = A m n = [a ij ] m n = a i1 a ij a in a m1 a mj a mn W macierzy
Bardziej szczegółowoLekcja 8 - ANIMACJA. 1 Polecenia. 2 Typy animacji. 3 Pierwsza animacja - Mrugaj ca twarz
Lekcja 8 - ANIMACJA 1 Polecenia Za pomoc Baltiego mo»emy tworzy animacj, tzn. sprawia by obraz na ekranie wygl daª jakby si poruszaª. Do animowania przedmiotów i tworzenia animacji posªu» nam polecenia
Bardziej szczegółowoMacierze i Wyznaczniki
dr Krzysztof yjewski Mechatronika; S-I.in». 5 pa¹dziernika 6 Macierze i Wyznaczniki Kilka wzorów i informacji pomocniczych: Denicja. Tablic nast puj cej postaci a a... a n a a... a n A =... a m a m...
Bardziej szczegółowoGeometria Algebraiczna
Geometria Algebraiczna Zadania domowe: seria 1 Zadania 1-11 to powtórzenie podstawowych poj z teorii kategorii. Zapewne rozwi zywali Pa«stwo te zadania wcze±niej, dlatego nie b d one omawiane na wiczeniach.
Bardziej szczegółowoc Marcin Sydow Spójno± Grafy i Zastosowania Grafy Eulerowskie 2: Drogi i Cykle Grafy Hamiltonowskie Podsumowanie
2: Drogi i Cykle Spis Zagadnie«drogi i cykle spójno± w tym sªaba i silna k-spójno± (wierzchoªkowa i kraw dziowa) dekompozycja grafu na bloki odlegªo±ci w grae i poj cia pochodne grafy Eulera i Hamiltona
Bardziej szczegółowoARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych
Bardziej szczegółowoVincent Van GOGH: M»czyzna pij cy li»ank kawy. Radosªaw Klimek. J zyk programowania Java
J zyk programowania JAVA c 2011 Vincent Van GOGH: M»czyzna pij cy li»ank kawy Zadanie 6. Napisz program, który tworzy tablic 30 liczb wstawia do tej tablicy liczby od 0 do 29 sumuje te elementy tablicy,
Bardziej szczegółowoWst p do informatyki. Systemy liczbowe. Piotr Fulma«ski. 21 pa¹dziernika 2010. Wydziaª Matematyki i Informatyki, Uniwersytet Šódzki, Polska
Wst p do informatyki Systemy liczbowe Piotr Fulma«ski Wydziaª Matematyki i Informatyki, Uniwersytet Šódzki, Polska 21 pa¹dziernika 2010 Spis tre±ci 1 Liczby i ich systemy 2 Rodzaje systemów liczbowych
Bardziej szczegółowoLogika matematyczna (16) (JiNoI I)
Logika matematyczna (16) (JiNoI I) Jerzy Pogonowski Zakªad Logiki Stosowanej UAM www.logic.amu.edu.pl pogon@amu.edu.pl 15/16 lutego 2007 Jerzy Pogonowski (MEG) Logika matematyczna (16) (JiNoI I) 15/16
Bardziej szczegółowoARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych
Bardziej szczegółowoistnienie elementu neutralnego dodawania (zera): 0 K a K a + 0 = a, istnienie elementu neutralnego mno»enia (jedynki): 1 K a K a 1 = a,
Ciaªo Denicja. Zbiór K z dziaªaniami dodawania + oraz mno»enia (których argumentami s dwa elementy z tego zbioru, a warto±ciami elementy z tego zbioru) nazywamy ciaªem, je±li zawiera co najmniej dwa elementy
Bardziej szczegółowoWykªad 4. Funkcje wielu zmiennych.
Wykªad jest prowadzony w oparciu o podr cznik Analiza matematyczna 2. Denicje, twierdzenia, wzory M. Gewerta i Z. Skoczylasa. Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych. Zbiory na pªaszczy¹nie i w przestrzeni.
Bardziej szczegółowoMatematyka dyskretna dla informatyków
Matematyka dyskretna dla informatyków Cz ± I: Elementy kombinatoryki Jerzy Jaworski Zbigniew Palka Jerzy Szyma«ski Uniwersytet im. Adama Mickiewicza Pozna«2007 4 Zależności rekurencyjne Wiele zale»no±ci
Bardziej szczegółowoRównania ró»niczkowe I rz du (RRIR) Twierdzenie Picarda. Anna D browska. WFTiMS. 23 marca 2010
WFTiMS 23 marca 2010 Spis tre±ci 1 Denicja 1 (równanie ró»niczkowe pierwszego rz du) Równanie y = f (t, y) (1) nazywamy równaniem ró»niczkowym zwyczajnym pierwszego rz du w postaci normalnej. Uwaga 1 Ogólna
Bardziej szczegółowoOba zbiory s uporz dkowane liniowo. Badamy funkcj w pobli»u kresów dziedziny. Pewne punkty szczególne (np. zmiana denicji funkcji).
Plan Spis tre±ci 1 Granica 1 1.1 Po co?................................. 1 1.2 Denicje i twierdzenia........................ 4 1.3 Asymptotyka, granice niewªa±ciwe................. 7 2 Asymptoty 8 2.1
Bardziej szczegółowoKLASYCZNE ZDANIA KATEGORYCZNE. ogólne - orzekaj co± o wszystkich desygnatach podmiotu szczegóªowe - orzekaj co± o niektórych desygnatach podmiotu
➏ Filozoa z elementami logiki Na podstawie wykªadów dra Mariusza Urba«skiego Sylogistyka Przypomnij sobie: stosunki mi dzy zakresami nazw KLASYCZNE ZDANIA KATEGORYCZNE Trzy znaczenia sªowa jest trzy rodzaje
Bardziej szczegółowoAlgorytmiczna teoria grafów
18 maja 2013 Twierdzenie Halla o maª»e«stwach Problem Wyobra¹my sobie,»e mamy m dziewczyn i pewn liczb chªopców. Ka»da dziewczyna chce wyj± za m», przy czym ka»da z nich godzi si po±lubi tylko pewnych
Bardziej szczegółowoARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych
Bardziej szczegółowoi, lub, nie Cegieªki buduj ce wspóªczesne procesory. Piotr Fulma«ski 5 kwietnia 2017
i, lub, nie Cegieªki buduj ce wspóªczesne procesory. Piotr Fulma«ski Uniwersytet Šódzki, Wydziaª Matematyki i Informatyki UŠ piotr@fulmanski.pl http://fulmanski.pl/zajecia/prezentacje/festiwalnauki2017/festiwal_wmii_2017_
Bardziej szczegółowoPodstawy logiki i teorii zbiorów wiczenia
Spis tre±ci 1 Zdania logiczne i tautologie 1 2 Zdania logiczne i tautologie c.d. 2 3 Algebra zbiorów 3 4 Ró»nica symetryczna 4 5 Kwantykatory 5 6 Relacje 7 7 Relacje porz dku i równowa»no±ci 8 8 Funkcje
Bardziej szczegółowoARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych
Bardziej szczegółowoIndeksowane rodziny zbiorów
Logika i teoria mnogo±ci, konspekt wykªad 7 Indeksowane rodziny zbiorów Niech X b dzie przestrzeni zbiorem, którego podzbiorami b d wszystkie rozpatrywane zbiory, R rodzin wszystkich podzbiorów X za± T
Bardziej szczegółowoStrategia czy intuicja?
Strategia czy intuicja czyli o grach niesko«czonych Instytut Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego Grzegorzewice, 29 sierpnia 2009 Denicja gry Najprostszy przypadek: A - zbiór (na ogóª co najwy»ej przeliczalny),
Bardziej szczegółowoWyra»enia logicznie równowa»ne
Wyra»enia logicznie równowa»ne Denicja. Wyra»enia rachunku zda«nazywamy logicznie równowa»nymi, gdy maj równe warto±ci logiczne dla dowolnych warto±ci logicznych zmiennych zdaniowych. 1 Przykªady: Wyra»enia
Bardziej szczegółowoPrzeksztaªcenia liniowe
Przeksztaªcenia liniowe Przykªady Pokaza,»e przeksztaªcenie T : R 2 R 2, postaci T (x, y) = (x + y, x 6y) jest przeksztaªceniem liniowym Sprawdzimy najpierw addytywno± przeksztaªcenia T Niech v = (x, y
Bardziej szczegółowoELEMENTARNA TEORIA LICZB. 1. Podzielno±
ELEMENTARNA TEORIA LICZB IZABELA AGATA MALINOWSKA N = {1, 2,...} 1. Podzielno± Denicja 1.1. Niepusty podzbiór A zbioru liczb naturalnych jest ograniczony, je»eli istnieje taka liczba naturalna n 0,»e m
Bardziej szczegółowo1 a + b 1 = 1 a + 1 b 1. (a + b 1)(a + b ab) = ab, (a + b)(a + b ab 1) = 0, (a + b)[a(1 b) + (b 1)] = 0,
XIII Warmi«sko-Mazurskie Zawody Matematyczne. Olsztyn 2015 Rozwi zania zada«dla szkóª ponadgimnazjalnych ZADANIE 1 Zakªadamy,»e a, b 0, 1 i a + b 1. Wykaza,»e z równo±ci wynika,»e a = -b 1 a + b 1 = 1
Bardziej szczegółowo1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci
Zebraª do celów edukacyjnych od wykªadowców PK, z ró»nych podr czników Maciej Zakarczemny 1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci dotycz cych funkcji elementarnych,
Bardziej szczegółowoInformacje pomocnicze
Funkcje wymierne. Równania i nierówno±ci wymierne Denicja. (uªamki proste) Wyra»enia postaci Informacje pomocnicze A gdzie A d e R n N (dx e) n nazywamy uªamkami prostymi pierwszego rodzaju. Wyra»enia
Bardziej szczegółowoMatematyka dyskretna dla informatyków
UNIWERSYTET IM. ADAMA MICKIEWICZA W POZNANIU Jerzy Jaworski, Zbigniew Palka, Jerzy Szyma«ski Matematyka dyskretna dla informatyków uzupeænienia Pozna«007 A Notacja asymptotyczna Badaj c du»e obiekty kombinatoryczne
Bardziej szczegółowoInterpolacja funkcjami sklejanymi
Interpolacja funkcjami sklejanymi Funkcje sklejane: Zaªó»my,»e mamy n + 1 w zªów t 0, t 1,, t n takich,»e t 0 < t 1 < < t n Dla danej liczby caªkowitej, nieujemnej k funkcj sklejan stopnia k nazywamy tak
Bardziej szczegółowoFunkcja. Poj cie funkcji i podstawowe wªasno±ci. Dziedzina
Poj cie unkcji i podstawowe wªasno±ci Alina Semrau-Giªka Uniwerstet Technoloiczno-Przrodnicz 30 stcznia 209 Funkcj ze zbioru X w zbiór Y nazwam odwzorowanie, które ka»demu elementowi ze zbioru X przporz
Bardziej szczegółowoMacierze. Dziaªania na macierzach. 1. Niech b d dane macierze , D = , C = , B = 4 12 A = , F = , G = , H = E = a) Obliczy A + B, 2A 3B,
Macierze Dziaªania na macierzach Niech b d dane macierze A = E = [ 2 3 0 3 2 3 2 0 [ 0 8, B = 4 2, F = [ 2 3, C = 3 2 2 3 0 0 0 4 0 6 3 0, G =, D = 0 2 0 2 0 3 0 3 0 2 0 0 2 2 0 0 5 0 2,, H = 0 0 4 0 0
Bardziej szczegółowoLab. 02: Algorytm Schrage
Lab. 02: Algorytm Schrage Andrzej Gnatowski 5 kwietnia 2015 1 Opis zadania Celem zadania laboratoryjnego jest zapoznanie si z jednym z przybli»onych algorytmów sªu» cych do szukania rozwi za«znanego z
Bardziej szczegółowo1 Bª dy i arytmetyka zmiennopozycyjna
1 Bª dy i arytmetyka zmiennopozycyjna Liczby w pami ci komputera przedstawiamy w ukªadzie dwójkowym w postaci zmiennopozycyjnej Oznacza to,»e s one postaci ±m c, 01 m < 1, c min c c max, (1) gdzie m nazywamy
Bardziej szczegółowoPodstawy modelowania w j zyku UML
Podstawy modelowania w j zyku UML dr hab. Bo»ena Wo¹na-Szcze±niak Akademia im. Jan Dªugosza bwozna@gmail.com Wykªad 2 Zwi zki mi dzy klasami Asocjacja (ang. Associations) Uogólnienie, dziedziczenie (ang.
Bardziej szczegółowo1. NAUCZANIE JĘZYKÓW NOWOŻYTNYCH (OBOWIĄZKOWYCH) W RAMACH PROGRAMU STUDIÓW STACJONARNYCH (CYKL A I B) I NIESTACJONARNYCH
1 Szczegółowe przepisy wykonawcze na rok akadem. 2010/11 wprowadzające w życie Zarządzenie Rektora PWT we Wrocławiu w sprawie nauczania języków obcych na PWT we Wrocławiu z dnia 29 września 2009 r. 1.
Bardziej szczegółowoMikro II: Krzywe kosztów, Poda» rmy i Poda» gaª zi.
Mikro II: Krzywe kosztów, Poda» rmy i Poda» gaª zi. Krzysztof Makarski 22 Krzywe kosztów Wst p Celem jest wyprowadzenie funkcji poda»y i jej wªasno±ci. Funkcj poda»y wyprowadzamy z decyzji maksymalizuj
Bardziej szczegółowoW zadaniach na procenty wyró»niamy trzy typy czynno±ci: obliczanie, jakim procentem jednej liczby jest druga liczba,
2 Procenty W tej lekcji przypomnimy sobie poj cie procentu i zwi zane z nim podstawowe typy zada«. Prosimy o zapoznanie si z regulaminem na ostatniej stronie. 2.1 Poj cie procentu Procent jest to jedna
Bardziej szczegółowoLiczenie podziaªów liczby: algorytm Eulera
Liczenie podziaªów liczby: algorytm Eulera Wojciech Rytter Podziaªy liczb s bardzo skomplikowanymi obiektami kombinatorycznymi, przedstawimy dwa algorytmy liczenia takich oblektów. Pierwszy prosty algorytm
Bardziej szczegółowoEkstremalnie fajne równania
Ekstremalnie fajne równania ELEMENTY RACHUNKU WARIACYJNEGO Zaczniemy od ogólnych uwag nt. rachunku wariacyjnego, który jest bardzo przydatnym narz dziem mog cym posªu»y do rozwi zywania wielu problemów
Bardziej szczegółowoRachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych
Rachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych I. Malinowska, Z. Šagodowski Politechnika Lubelska 8 czerwca 2015 Caªka iterowana podwójna Denicja Je»eli funkcja f jest ci gªa na prostok cie P = {(x, y) : a x
Bardziej szczegółowoLekcja 9 - LICZBY LOSOWE, ZMIENNE
Lekcja 9 - LICZBY LOSOWE, ZMIENNE I STAŠE 1 Liczby losowe Czasami spotkamy si z tak sytuacj,»e b dziemy potrzebowa by program za nas wylosowaª jak ± liczb. U»yjemy do tego polecenia: - liczba losowa Sprawd¹my
Bardziej szczegółowoMaszyny Turinga i problemy nierozstrzygalne. Maszyny Turinga i problemy nierozstrzygalne
Maszyny Turinga Maszyna Turinga jest automatem ta±mowym, skª da si z ta±my (tablicy symboli) potencjalnie niesko«czonej w prawo, zakªadamy,»e w prawie wszystkich (tzn. wszystkich poza sko«czon liczb )
Bardziej szczegółowoEkonometria. wiczenia 13 Metoda ±cie»ki krytycznej. Andrzej Torój. Instytut Ekonometrii Zakªad Ekonometrii Stosowanej
wiczenia 13 Metoda ±cie»ki krytycznej Instytut Ekonometrii Zakªad Ekonometrii Stosowanej Plan wicze«1 Przykªad: ubieranie choinki 2 3 Programowanie liniowe w analizie czasowej i czasowo-kosztowej projektu
Bardziej szczegółowoElementy Modelowania Matematycznego Wykªad 1 Prawdopodobie«stwo
Spis tre±ci Elementy Modelowania Matematycznego Wykªad 1 Prawdopodobie«stwo Romuald Kotowski Katedra Informatyki Stosowanej PJWSTK 2009 Spis tre±ci Spis tre±ci 1 2 3 4 5 Spis tre±ci Spis tre±ci 1 2 3 4
Bardziej szczegółowoMosty królewieckie, chi«ski listonosz i... kojarzenie maª»e«stw
Mosty królewieckie, chi«ski listonosz i... kojarzenie maª»e«stw 3 kwietnia 2014 roku 1 / 106 Mosty królewieckie W Królewcu, na rzece Pregole znajduj si dwie wyspy poª czone ze sob, a tak»e z brzegami za
Bardziej szczegółowoEkstremalnie maªe zbiory
Maªe jest pi kne Instytut Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego Nadarzyn, 27.08.2011 Zbiory silnie miary zero Przypomnienie Zbiór X [0, 1] jest miary Lebesgue'a zero, gdy dla ka»dego ε > 0 istnieje ci
Bardziej szczegółowoProgramowanie wspóªbie»ne
1 Programowanie wspóªbie»ne wiczenia 5 monitory cz. 1 Zadanie 1: Stolik dwuosobowy raz jeszcze W systemie dziaªa N par procesów. Procesy z pary s nierozró»nialne. Ka»dy proces cyklicznie wykonuje wªasnesprawy,
Bardziej szczegółowo