Podstawy algebry ogóolnej i teorii kategorii semestr zimowy 2008/09
|
|
- Dagmara Szymańska
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Egzamin z wyk ladu monograficznego Poje ecia, terminologia i notacja: Podstawy algebry ogóolnej i teorii kategorii semestr zimowy 2008/09 Przyjmujemy zwyk la definicjee sygnatury algebraicznej Σ, Σ-algebry i Σ-homomorfizmu; poniżej wykorzystujemy standardowaa notacje z wyk ladu. Rozważmy dowolna sygnature Σ = S, Ω. Kwitnaca Σ-algebra to dowolna Σ-algebra, któorej elementy moga byćc paczkami, kwiatkami lub ga la azkami, któore moga na sobie wzajemnie rosnaćc. Ponadto, ga lazki moga byćc uciete. To znaczy, w kwitnacej Σ-algebrze A, dla każdego elementu a A s nośnika algebry, zachodzi dok ladnie jedna z trzech możliwości: albo a jest kwiatkiem, co be edziemy zapisywaćc jako K A (a); albo a jest paczkiem, co bedziemy zapisywaćc jako P A (a); albo a jest ga lazka a; wóowczas a może też byćc ucieta, co bedziemy zapisywaćc jako U A (a) (uwaga: uciete moga byćc tylko ga lazki). Ponadto, element a rodzaju s może rosnaćc na pewnym elemencie a tego samego rodzaju s, co bedziemy zapisywaćc jako R A (a) = a. Wymagamy, by wszystkie kwiatki i paczki ros ly na pewnych elementach (któore nie musza byćc ga la azkami). Σ-homomorfizm kwitnacych Σ-algebr h : A B to taki Σ-homomorfizm algebr h : A B, któory przeprowadza kwiatki na kwiatki (tzn., jeśli K A (a) to K B (h(a))), paczki na paczki lub kwiatki (tzn., jeśli P A (a) to P B (h(a)) lub K B (h(a))), a ga lazki na paczki, ga lazki lub kwiatki ale uciete ga lazki pozostajaa ucietymi ga lazkami (tzn., U A (a) implikuje U B (h(a))) oraz zachowuje elementy, na któorych rosna kwiatki i paczki (tzn., R A (a) = a implikuje R B (h(a)) = h(a )). Rozważamy Σ-formu ly nastepuja acej postaci: X.(K(T ) P(T )) K(t); gdzie X jest S-rodzajowym zbiorem zmiennych, a T, T i {t} sa zbiorami Σ-termóow ze zmiennymi z X. Gdy T = to formu le powyższej postaci nazywamy Σ-K-formu la i zapisujemy jako X.K(T ) K(t). Spe lnianie Σ-formu l przez kwitnace Σ-algebry A definiujemy jak nastepuje: A = X.(K(T ) P(T )) K(t) gdy K A (t A [v]) (tzn., wartośćc t A [v] termu t w algebrze A przy wartościowaniu v jest kwiatkiem) dla każdego wartościowania zmiennych v : X A takiego, że dla t T, K A (t A [v]) (tzn., t A [v] jest kwiatkiem) oraz dla t T, P A (t A [v]) (tzn., t A [v] jest pa aczkiem). Dla dowolnej sygnatury Σ i dowolnego zbioru Σ-formul Φ, definiujemy nastepuja ace kategorie: KPUAlg(Σ, Φ) kategoria wszystkich kwitnacych Σ-algebr spe lniajacych Φ, z homomorfizmami jak wyżej. KPAlg(Σ, Φ) pe lna podkategoria KPUAlg(Σ, Φ) wyznaczona przez wszystkie kwitnace Σ-algebry bez ucietych ga lazek. Alg(Σ, Φ) pe lna podkategoria KPUAlg(Σ, Φ) wyznaczona przez wszystkie kwitnace Σ-algebry, w któorych wszystkie elementy sa nieucietymi ga lazkami, któore nie rosna na niczym (czyli jest to pewna kategoria zwyk lych Σ-. Pusty zbióor formu l w powyższych oznaczeniach pomijamy; zatem na przyk lad Alg(Σ) jest kategoriaa wszystkich Σ-algebr (bez kwiatkóow, paczkóow i ucietych ga lazek, gdzie zadna ga lazka nie rośnie na niczym). Rozważamy też nastepuja ace funktory: G Σ,Φ : KPUAlg(Σ, Φ) KPAlg(Σ) funktor, któory zapomina o tym, że niektóore ga lazki sa uciete. 1
2 Z Σ,Φ : KPAlg(Σ, Φ) Alg(Σ) funktor, któory zapomina o podziale elementóow na kwiatki, paczki i ga lazki, oraz o tym, że elementy moga rosnaćc jeden na drugim. Zadanie: Ze szkicem rozwiazań (mam nadzieje, że bez wiekszych b ledóow :-) Któore z poniższych stwierdzeń sa prawdziwe dla dowolnej sygnatury Σ? Udowodnij lub uzasadnij odpowiedź negatywna. 1. Kategoria KPUAlg(Σ) jest NIE: Niech Σ bedzie sygnaturaa ze sta laa c, a A i B kwitnacymi Σ-algebrami takimi, że K A (c A ) oraz U B (c B ). Dla żadnej kwitnacej Σ-algebry C nie moga istniećc jednocześnie Σ-homomorfizmy h 1 : A C i h 2 : B C. Zatem w KPUAlg(Σ) nie istnieje ani obiekt końcowy, ani koprodukt A i B. 2. Dla dowolnego zbioru Σ-K-formu l Φ, kategoria KPAlg(Σ, Φ) jest TAK: Rozważmy w KPAlg(Σ, Φ) dowolny diagram D ze zbiorem wierzcho lkóow N. Niech P z Σ-homomorfizmami π n : P Z Σ,Φ (D n ), n N, bedzie granicaa diagramu Z Σ,Φ (D) w Alg(Σ) (ta granica istnieje na mocy faktu znanego z wyk ladu). Zdefiniujmy jak nastepuje kwitnaca a Σ-algebree P KPAlg(Σ) taka, że Z Σ, (P ) = P : dla a P, K P (a) wtedy i tylko wtedy, gdy K Dn (π n (a)) dla wszystkich n N; dla a P, P P (a) wtedy i tylko wtedy, gdy dla wszystkich n N, K Dn (π n (a)) lub P Dn (π n (a)), ale też dla pewnego n N nie zachodzi K Dn (π n (a)); dla a, a P, R P (a) = a wtedy i tylko wtedy, gdy dla wszystkich n N, R Dn (π n (a)) = π n (a ). Wóowczas, π n : P D n sa homomorfizmami kwitnacych Σ-algebr i tworza stożek w KPAlg(Σ). Co wiecej, dla dowolnej Σ-K-formu ly ϕ X.K(T ) K(t), jeśli dla wszystkich n N, D n = ϕ to także P = ϕ. Niech bowiem v: X P i K P (t P [v]) dla t T. Wóowczas dla wszystkich n N, K Dn (π n (t P [v])) i K D n (t P [v;π n]) (bo oczywiście π n (t P [v]) = t P [v;π n]), wiec także K Dn (t P [v;π n ]) i K Dn (π n (t P [v])) (bo π n (t P [v]) = t P [v;π n ]), i dalej, z definicji P, K P (t P [v]). Zatem, P KPAlg(Σ, Φ). Latwo sprawdzićc, że stożek π n : P D n, n N, jest granicaa D w KPAlg(Σ, Φ): dla dowolnego stożka h n : Q D n, n N, nad D w KPAlg(Σ, Φ), jedyny Σ-homomorfizm k: Z Σ,Φ (Q) P w Alg(Σ) taki, że dla n N, k;π n = h n, jest też (jedynym) homomorfizmem kwitnacych Σ-algebr k: Q P o tej w lasności. TAK: Najpierw pokażemy kozupe lnośćc KPAlg(Σ) (czyli dla przypadku Φ = ). Rozważmy w KPAlg(Σ) dowolny diagram D ze zbiorem wierzcho lkóow N. Niech C z Σ-homomorfizmami n : Z Σ, (D n ) C, n N, bedzie kogranicaa diagramu Z Σ, (D) w Alg(Σ) (ta kogranica istnieje na mocy faktu znanego z wyk ladu). Niech teraz bedzie najmniejszaa kongruencja na C taka, że dla wszystkich n 1, n 2 N, a 1, a 1 D n1 takich, że R Dn1 (a 1 ) = a 1, oraz a 2, a 2 D n 2 takich, że R Dn2 (a 2 ) = a 2, jeśli n 1 (a 1 ) n2 (a 2 ) to n1 (a 1 ) n 2 (a 2 ). Niech C/ be edzie algebraa ilorazowa, a dla n N, niech n: D n C/ bedzie z lożeniem n z naturalnym homomorfizmem ilorazowym [ ] : C C/. Zdefiniujmy jak nastepuje kwitnaca a Σ-algebree C KPAlg(Σ) taka, że Z Σ, (C ) = C/. Najpierw zdefiniujmy dwa (wielorodzajowe) podzbiory K C/ i KP C/ : K = {[ n (a)] n N, a D n i K Dn (a)} 2
3 KP = {[ n (a)] n N, a D n i (P Dn (a) lub K Dn (a))}. Definiujemy teraz: dla a C, K C ([a] ) wtedy i tylko wtedy, gdy [a] K; dla a C, P C ([a] ) wtedy i tylko wtedy, gdy [a] KP, ale [a] K; dla a, a C, R C ([a] ) = [a ] wtedy i tylko wtedy, gdy dla pewnego n N, oraz a n, a n D n zachodzi R Dn (a n ) = a n oraz n (a n ) a i n (a n) a. UWAGA: latwo sprawdzićc, że jeśli [a] jest w C kwiatkiem lub paczkiem, to na czymś rośnie. Teraz, n: D n C, n N, sa homomorfizmami kwitnacych Σ-algebr i tworza kostożek w KPAlg(Σ). Latwo sprawdzićc, że kostożek n: D n P, n N, jest kogranicaa D w KPAlg(Σ): dla dowolnego kostożka h n : D n Q, n N, nad D w KPAlg(Σ), jedyny Σ-homomorfizm k: C Z Σ, (Q) w Alg(Σ) taki, że dla n N, n ;k = h n ma jadro zawierajace. Istnieje zatem jedyny Σ- homomorfizm k : C/ Z Σ,Φ (Q) taki, że [ ] ;k = k. Co wiecej, k : C Q jest homomorfizmem kwitnacych Σ-algebr. Zachodzi też n;k = n ;k = h n, dla n N i k jest jedynym homomorfizmem kwitnacych Σ-algebr o tej w lasności. Zatem KPAlg(Σ) jest kozupe lna. Dalej, skorzystajmy z faktu w dowodzonego poniżej: inkluzja I Σ,Φ : KPAlg(Σ, Φ) KPAlg(Σ) ma lewy sprzeżony F Σ,Φ : KPAlg(Σ) KPAlg(Σ, Φ), przy czem z lożenie I Σ,Φ ;F Σ,Φ jest identycznościa na KPAlg(Σ, Φ). Teraz, ponieważ lewe sprzeżone zachowujaa kogranice, kogranicaa dowolnego diagramu w KPAlg(Σ, Φ) jest obraz wzgledem F Σ,Φ jego kogranicy w KPAlg(Σ) co dowodzi kozupe lności KPAlg(Σ, Φ). 3. Dla dowolnego zbioru Σ-formu l Φ, kategoria KPAlg(Σ, Φ) jest NIE: Niech Σ bedzie sygnaturaa ze sta lymi a, b, c. Rozpatrzmy Σ-formu le ϕ K(a) P(b) K(c) (przy oczywistych konwencjach notacyjnych dla pustych i singletonowych zbioróow zmiennych i termóow). Niech A, B, C, D beda kwitnacymi Σ-algebrami takimi, że: K A (a A ), P A (b A ) i K A (c A ), K B (a B ), K B (b B ) i c B jest ga lazka a w B, P C (b C ), a C i c C sa ga lazkami w C, K D (a D ), b D i c D sa ga lazkami w D oraz istnieja homomorfizmy kwitnacych Σ-algebr h 1 : C A i h 2 : C B oraz h 1 : D A i h 2 : D B.1 Wóowczas A, B, C, D KPAlg(Σ, {ϕ}). W KPAlg(Σ, {ϕ}) nie istnieje produkt A i B: gdyby bowiem P z homomorfizmami π 1 : P A i π 2 : P B by l takim produktem, to istnia lyby homomorfizmy kwitnacych Σ-algebr k: C P oraz k : D P, i wóowczas w P : a P jest kwiatkiem (bo k jest homomorfizmem kwitnacych b P jest paczkiem (bo k i π 1 sa homomorfizmami kwitnacych c P jest ga la azka a (bo π 2 jest homomorfizmem kwitnacych. Zatem P = ϕ sprzecznośćc. NIE: Niech Σ bedzie sygnaturaa ze sta lymi a, b, c. Rozpatrzmy Σ-formu le ϕ P(a) P(b) K(c). Niech A, B, C, D beda kwitnacymi Σ-algebrami takimi, że: P A (a A ), b A i c A sa ga lazkami w A, P B (b B ), a B i c B sa ga lazkami w B, 1 Takie algebry zawsze można skonstruowaćc. Na potrzeby tych kontrprzyk ladóow można przyjaćc, że sygnatura Σ jest jednorodzajowa i nie zawiera innych operacji niż wymienione sta le, a algebry majaa nośniki trzyelementowe, z lożone ze wzajemnie róożnych wartości tych sta lych, z któorych każda rośnie na niej samej. 3
4 P C (a C ), K C (b C ) i c C jest ga lazka a w C, K D (a D ), P D (b D ) i c D jest ga la azka a w D, oraz istnieja Σ-homomorfizmy kwitnacych algebr h 1 : A C i h 2 : B C oraz h 1 : A D i h 2 : B D.1 Wóowczas A, B, C, D KPAlg(Σ, {ϕ}). W KPAlg(Σ, {ϕ}) nie istnieje koprodukt A i B: gdyby bowiem P z homomorfizmami 1 : A P i 2 : B A by l takim koproduktem, to istnia lyby homomorfizmy kwitnacych Σ-algebr k: P C oraz k : P D, i wóowczas w P : P P (a P ) (bo 1 i k sa homomorfizmami kwitnacych P P (b P ) (bo 2 i k sa homomorfizmami kwitnacych c P jest ga la azka a (bo k jest homomorfizmem kwitnacych. Zatem P = ϕ sprzecznośćc. 4. Dla dowolnego zbioru Σ-formu l Φ, kategoria Alg(Σ, Φ) jest NIE: Niech Σ bedzie sygnaturaa ze sta laa c, a Φ niech zawiera formu le K(c) (przy oczywistych konwencjach notacyjnych dla formu l z pustymi zbiorami zmiennych i termóow). Wóowczas Alg(Σ, Φ) jest kategoriaa pusta, w szczegóolności nie ma w niej ani obiektu końcowego, ani poczatkowego. 5. Funktor Z Σ, : KPAlg(Σ) Alg(Σ) ma TAK: Lewym sprzeżonym do Z Σ, jest funktor N Σ : Alg(Σ) KPAlg(Σ), któory każdaa Σ-algebree A czyni kwitnaca a Σ-algebraa N Σ (A), uznajac wszystkie jej elementy za ga lazki, któore na niczym nie rosna. Jednościa jest rodzina homomorfizmóow identycznościowych. Jeśli bowiem A Alg(Σ), B KPAlg(Σ) i h: A Z Σ, (B) w Alg(Σ), to także h: N Σ (A) B w KPAlg(Σ), i oczywiście jest to jedyny morfizm w KPAlg(Σ) taki, że id A ;h = h. (b) prawy sprze NIE: Z Σ, nie zachowuje kogranic, patrz konstrukcja kogranic w KPAlg(Σ) powyżej. 6. Dla dowolnego zbioru Σ-K-formu l Φ, funktor Z Σ,Φ : KPAlg(Σ, Φ) Alg(Σ) ma TAK: Funktor Z Σ, : KPAlg(Σ) Alg(Σ) ma lewy sprzeżony (patrz powyżej). Wystarczy zatem pokazaćc, że inkluzja I Σ,Φ : KPAlg(Σ, Φ) KPAlg(Σ) też ma lewy sprzeżony F Σ,Φ : KPAlg(Σ) KPAlg(Σ, Φ). Niech A KPAlg(Σ). Niech Σ + bedzie sygnaturaa algebraicznaa powsta la a przez dodanie do Σ symboli funkcyjnych R s : s s, dla każdego rodzaju s w Σ. Rozpatrzmy algebree Σ + -termóow z elementami A jako zmiennymi, T Σ +( A ). Niech (wielorodzajowa) relacja T Σ +( A ) T Σ +( A ) i (wielorodzajowe) zbiory K, KP T Σ +( A ) beda najmniejsze takie, że: 2 a a dla a A, jest symetryczna i przechodnia, jest congruentna wzgle edem operacji w Σ, jeśli t t i R(t) R(t) to R(t) R(t ), dla każdej n-argumentowej operacji f w Σ oraz a 1,..., a n A (odpowiednich rodzajóow), f A (a 1,..., a n ) f(a 1,..., a n ), dla a, a A takich, że R A (a) = a, R(a) a, dla a A takich, że K A (a), a K, 2 Dla czytelności pomijam indeksy wskazujace rodzaje. 4
5 dla a A takich, że P A (a), a KP, K KP, dla każdej Σ-K-formu ly X.K(T ) K(t) w Φ, dla każdego wartościowania v: X T Σ +( A ), jeśli t T Σ + ( A ) [v] K dla wszystkich t T to także t TΣ + ( A )[v] K, jeśli t KP to R(t) R(t). Niech teraz D bedzie Σ-algebraa Σ + -termóow o nośniku D = {t t t} T Σ +( A ) (zbióor ten jest zamkniety ze wzgledu na operacje w Σ). Relacja jest kongruencja na D. Niech D/ bedzie Σ-algebraa ilorazowa. Zdefinujmy jak nastepuje kwitnaca a Σ-algebree F Σ,Φ (A) taka, że Z Σ, (F Σ,Φ (A)) = D/ : dla t D, K FΣ,Φ (A)([t] ) wtedy i tylko wtedy, gdy t K dla pewnego t D takiego, że t t; dla t D, P FΣ,Φ (A)([t] ) wtedy i tylko wtedy, gdy t KP dla pewnego t D takiego, że t t, ale dla żadnego takiego t nie zachodzi t K; dla t, t D, R FΣ,Φ (A)([t] ) = [t ] wtedy i tylko wtedy, gdy dla pewnego t 0 takiego, że t 0 t, R(t 0 ) t. Po pierwsze, zauważmy, że F Σ,Φ (A) jest dobrze zdefiniowanaa kwitnaca a Σ-algebra, któora spe lnia wszystkie formu ly w Φ. Dalej, ponieważ latwo sprawdzićc, że jest identycznościa na A to bez zmniejszania ogóolności (z dok ladnościaa do izomorfizmu) dla a A możemy utożsamiaćc a z [a] ; w szczegóolności, Z Σ, (A) jest wóowczas podalgebraa D/. Niech η A : Z Σ, (A) D/ bedzie inkluzja. Latwo sprawdzićc z definicji F Σ,Φ (A), że η A : A F Σ,Φ (A) jest homomorfizmem w KPAlg(Σ, Φ). Zauważmy jeszcze, że jeśli A spe lnia wszystkie formu ly w Φ, to η A jest identycznościa kwitnacych Σ-algebr. Teraz: F Σ,Φ (A) z jednościa η A : A F Σ,Φ (A) jest obiektem wolnym nad A wzgledem funktora I Σ,Φ : KPAlg(Σ, Φ) KPAlg(Σ). Niech bowiem B KPAlg(Σ, Φ) i niech h: A B bedzie homomorfizmem kwitnacych Σ-algebr. W naturalny sposóob B daje cześciowa Σ + -algebree B +, gdzie wszystkie operacje z Σ sa zdefiniowane jak w B, a operacje R sa zdefiniowane zgodnie z funkcja rośnie na w kwitnacej algebrze B. Przez indukcje wzgledem definicji D,, K i KP w T Σ +( A ) latwo pokazaćc, że: dla t D, t B +[h], wartośćc termu t w algebrze cze eściowej B + przy wartościowaniu zmiennych h: A B, jest określona; dla t, t D, jeśli t t to t B +[h] = t B + [h]; dla t D, jeśli t K to K B (t B +[h]); dla t D, jeśli t KP to K B (t B +[h]) lub P B (t B +[h]). Z tego już wynika, że homomorfizm h: A B rozszerza sie e jednoznacznie do homomorfizmu h : F Σ,Φ (A) B takiego, że η A ;h = h, co kończy dowod. (b) prawy sprze NIE: patrz argument powyżej dla szczegóolnego przypadku (Φ = ). 7. Funktor G Σ, : KPUAlg(Σ) KPAlg(Σ) ma TAK: Funktor inkluzji J Σ : KPAlg(Σ) KPUAlg(Σ) jest lewym sprzeżonym do G Σ,, z jednościa, któora jest rodzina homomorfizmóow identycznościowych. Niech bowiem A KPAlg(Σ), B KPUAlg(Σ) i h: A G Σ, (B) w KPAlg(Σ). Wóowczas także h: A B w KPUAlg(Σ), i oczywiście jest to jedyny morfizm w KPUAlg(Σ) taki, że id A ;G Σ, (h) = h. UWAGA: Tak samo: dla dowolnego zbioru Σ-formu l Φ, funktor G Σ,Φ : KPUAlg(Σ, Φ) KPAlg(Σ, Φ), któory zapomina o tym, że niektore ga lazki sa u lamane, ma lewy sprzeżony, któory jest funktorem inkluzji J Σ,Φ : KPAlg(Σ, Φ) KPUAlg(Σ, Φ). 5
6 (b) prawy sprze NIE: Gdyby istnia l prawy sprze eżony do G Σ,, to zachowywa lby on granice, wie ec ponieważ KPAlg(Σ) jest zupe lna (patrz powyżej), to istnia lby obiekt końcowy w KPUAlg(Σ, ) a nie istnieje, patrz powyżej. 8. Dla dowolnego zbioru Σ-K-formu l Φ, funktor G Σ,Φ : KPUAlg(Σ, Φ) KPAlg(Σ) ma TAK: Przedstawmy G Σ,Φ jako z lożenie G Σ,Φ = G Σ,Φ ;I Σ,Φ, gdzie G Σ,Φ : KPUAlg(Σ, Φ) KPAlg(Σ, Φ) zosta l zdefiniowany powyżej, a I Σ,Φ : KPAlg(Σ, Φ) KPAlg(Σ) jest funktorem inkluzji. Ponieważ G Σ,Φ i I Σ,Φ majaa lewe sprzeżone (patrz powyżej) to i ich z lożenie ma lewy sprz (b) prawy sprze NIE: patrz szczegóolny przypadek (Φ = ) powyzej. 6
Podstawy algebry ogóolnej i teorii kategorii semestr zimowy 2005/06
Egzamin z wyk ladu monograficznego Poje ecia, terminologia i notacja: Podstawy algebry ogóolnej i teorii kategorii semestr zimowy 2005/06 Przyjmujemy zwyk la definicjee sygnatury algebraicznej Σ, Σ-algebry
Teoria kategorii w podstawach informatyki semestr zimowy 2010/11
Egzamin z wyk ladu monograficznego Poje ecia, terminologia i notacja: Teoria kategorii w podstawach informatyki semestr zimowy 2010/11 Przyjmujemy zwyk la definicjee sygnatury algebraicznej Σ, Σ-algebry
Topologia Algebraiczna - Pomocnik studenta. 1. Język teorii kategorii
Topologia Algebraiczna - Pomocnik studenta. 1. Język teorii kategorii Agnieszka Bojanowska Stefan Jackowski 24 listopada 2010 1 Podstawowe pojęcia Bedziemy uzywać następujących pojęć i przykładów dotyczących
Wyk lad 9 Przekszta lcenia liniowe i ich zastosowania
Wyk lad 9 Przekszta lcenia liniowe i ich zastosowania 1 Przekszta lcenia liniowe i ich w lasności Definicja 9.1. Niech V i W bed przestrzeniami liniowymi. Przekszta lcenie f : V W spe lniajace warunki:
Rozdzia l 3. Elementy algebry uniwersalnej
Rozdzia l 3. Elementy algebry uniwersalnej 1. Podalgebry, homomorfizmy Definicja. Niech = B A oraz o bȩdzie n-argumentow a operacj a na zbiorze A. Mówimy, że zbiór B jest zamkniȩty na operacjȩ o, gdy dla
Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej
Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej 1 Baza przestrzeni liniowej Niech V bedzie przestrzenia liniowa. Powiemy, że podzbiór X V jest maksymalnym zbiorem liniowo niezależnym, jeśli X jest zbiorem
Wyk lad 5 Grupa ilorazowa, iloczyn prosty, homomorfizm
Wyk lad 5 Grupa ilorazowa, iloczyn prosty, homomorfizm 1 Grupa ilorazowa Niech H b edzie dzielnikiem normalnym grupy G. Oznaczmy przez G/H zbiór wszystkich warstw lewostronnych grupy G wzgl edem podgrupy
Wyk lad 14 Formy kwadratowe I
Wyk lad 14 Formy kwadratowe I Wielomian n-zmiennych x 1,, x n postaci n a ij x i x j, (1) gdzie a ij R oraz a ij = a ji dla wszystkich i, j = 1,, n nazywamy forma kwadratowa n-zmiennych Forme (1) można
Wyk lad 4 Warstwy, dzielniki normalne
Wyk lad 4 Warstwy, dzielniki normalne 1 Warstwy grupy wzgl edem podgrupy Niech H bedzie podgrupa grupy (G,, e). W zbiorze G wprowadzamy relacje l oraz r przyjmujac, że dla dowolnych a, b G: a l b a 1 b
Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera
Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera Określenie podpierścienia Definicja 9.. Podpierścieniem pierścienia (P, +,, 0, ) nazywamy taki podzbiór A P, który jest pierścieniem ze wzgledu
Wyk lad 2 Podgrupa grupy
Wyk lad 2 Podgrupa grupy Definicja 2.1. Pod grupy (G,, e) nazywamy taki podzbiór H G, że e H, h 1 H dla każdego h H oraz h 1 h 2 H dla dowolnych h 1, h 2 H. Jeśli H jest grupy G, to bedziemy pisali H G.
Indeks odwzorowania zmiennej zespolonej wzgl. krzywej zamknietej
Indeks odwzorowania zmiennej zespolonej wzgl edem krzywej zamkni etej 1. Liczby zespolone - konstrukcja Hamiltona 2. Homotopia odwzorowań na okr egu 3. Indeks odwzorowania ciag lego wzgledem krzywej zamknietej
Wyk lad 14 Cia la i ich w lasności
Wyk lad 4 Cia la i ich w lasności Charakterystyka cia la Określenie cia la i w lasności dzia lań w ciele y ly omówione na algerze liniowej. Stosujac terminologie z teorii pierścieni możemy powiedzieć,
Wyk lad 3 Wielomiany i u lamki proste
Wyk lad 3 Wielomiany i u lamki proste 1 Konstrukcja pierścienia wielomianów Niech P bedzie dowolnym pierścieniem, w którym 0 1. Oznaczmy przez P [x] zbiór wszystkich nieskończonych ciagów o wszystkich
P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki. Uproszczony 1 j. ezyk PCF
29 kwietnia 2013, godzina 23: 56 strona 1 P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki Uproszczony 1 j ezyk PCF Sk ladnia: Poniżej Γ oznacza otoczenie typowe, czyli zbiór deklaracji postaci (x : τ).
Uwaga 1.2. Niech (G, ) będzie grupą, H 1, H 2 < G. Następujące warunki są równoważne:
1. Wykład 1: Produkty grup. Produkty i koprodukty grup abelowych. Przypomnijmy konstrukcje słabych iloczynów (sum) prostych i iloczynów (sum) prostych grup znane z kursowego wykładu algebry. Ze względu
Rachunek zdań - semantyka. Wartościowanie. ezyków formalnych. Semantyka j. Logika obliczeniowa. Joanna Józefowska. Poznań, rok akademicki 2009/2010
Logika obliczeniowa Instytut Informatyki Poznań, rok akademicki 2009/2010 1 formu l rachunku zdań Wartościowanie i sta le logiczne Logiczna równoważność 2 Model formu ly Formu la spe lniona Formu la spe
Rozdzia l 2. Najważniejsze typy algebr stosowane w logice
Rozdzia l 2. Najważniejsze typy algebr stosowane w logice 1. Algebry Boole a Definicja. Kratȩ dystrybutywn a z zerem i jedynk a, w której dla każdego elementu istnieje jego uzupe lnienie nazywamy algebr
Teoria miary WPPT IIr. semestr zimowy 2009 Wyk lady 6 i 7. Mierzalność w sensie Carathéodory ego Miara Lebesgue a na prostej
Teoria miary WPPT IIr. semestr zimowy 2009 Wyk lady 6 i 7. Mierzalność w sensie Carathéodory ego Miara Lebesgue a na prostej 27-28/10/09 ZBIORY MIERZALNE WZGLȨDEM MIARY ZEWNȨTRZNEJ Niech µ bȩdzie miar
Niech X bȩdzie dowolnym zbiorem. Dobry porz adek to relacja P X X (bȩdziemy pisać x y zamiast x, y P ) o w lasnościach:
Teoria miary WPPT IIr semestr zimowy 2009 Wyk lad 4 Liczby kardynalne, indukcja pozaskończona DOBRY PORZA DEK 14/10/09 Niech X bȩdzie dowolnym zbiorem Dobry porz adek to relacja P X X (bȩdziemy pisać x
Wyk lad 1 Podstawowe struktury algebraiczne
Wyk lad 1 Podstawowe struktury algebraiczne 1 Dzia lanie w zbiorze Majac dane dowolne dwa przedmioty a b możemy z nich utworzyć pare uporzadkowan a (a b) o poprzedniku a i nastepniku b. Warunek na równość
Wyk lad 12. (ii) najstarszy wspó lczynnik wielomianu f jest elementem odwracalnym w P. Dowód. Niech st(f) = n i niech a bedzie
1 Dzielenie wielomianów Wyk lad 12 Ważne pierścienie Definicja 12.1. Niech P bedzie pierścieniem, który może nie być dziedzina ca lkowitości. Powiemy, że w pierścieniu P [x] jest wykonalne dzielenie z
Uzgadnianie wyrażeń rachunku predykatów. Adam i orzeszki. Joanna Józefowska. Poznań, rok akademicki 2009/2010
Instytut Informatyki Poznań, rok akademicki 2009/2010 Instytut Informatyki Poznań, rok akademicki 2009/2010 1 Podstawienia Motywacja Podstawienie 2 Sk ladanie podstawień Motywacja Z lożenie podstawień
Wyk lad 6 Podprzestrzenie przestrzeni liniowych
Wyk lad 6 Podprzestrzenie przestrzeni liniowych 1 Określenie podprzestrzeni Definicja 6.1. Niepusty podzbiór V 1 V nazywamy podprzestrzeni przestrzeni liniowej V, jeśli ma on nastepuj ace w lasności: (I)
Wyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej
Wyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej 1 Operacje elementarne na uk ladach wektorów Niech α 1,..., α n bed dowolnymi wektorami przestrzeni liniowej V nad cia lem K. Wyróżniamy nastepuj ace operacje
Metalogika (1) Jerzy Pogonowski. Uniwersytet Opolski. Zakład Logiki Stosowanej UAM
Metalogika (1) Jerzy Pogonowski Zakład Logiki Stosowanej UAM www.logic.amu.edu.pl pogon@amu.edu.pl Uniwersytet Opolski Jerzy Pogonowski (MEG) Metalogika (1) Uniwersytet Opolski 1 / 21 Wstęp Cel: wprowadzenie
Dzia lanie grupy na zbiorze. Twierdzenie Sylowa
Dzia lanie grupy na zbiorze. Twierdzenie Sylowa Niech G be dzie dowolna grupa, zaś X zbiorem. 1. Definicja. Dzia laniem grupy G na zbiorze X nazywamy funkcje µ: G X X, µ(g, x) = g x, spe lniaja ca dwa
Algebra i jej zastosowania konspekt wyk ladu, czȩść druga
Algebra i jej zastosowania konspekt wyk ladu, czȩść druga Anna Romanowska January 29, 2016 4 Kraty i algebry Boole a 41 Kraty zupe lne Definicja 411 Zbiór uporza dkowany (P, ) nazywamy krata zupe lna,
Wyk lad 7 Metoda eliminacji Gaussa. Wzory Cramera
Wyk lad 7 Metoda eliminacji Gaussa Wzory Cramera Metoda eliminacji Gaussa Metoda eliminacji Gaussa polega na znalezieniu dla danego uk ladu a x + a 2 x 2 + + a n x n = b a 2 x + a 22 x 2 + + a 2n x n =
Algebra i jej zastosowania ćwiczenia
Algebra i jej zastosowania ćwiczenia 14 stycznia 2013 1 Kraty 1. Pokazać, że każda klasa kongruencji kraty (K, +, ) jest podkrata kraty (K, +, ). 2. Znaleźć wszystkie kongruencje kraty 2 3, gdzie 2 jest
Ekonomia matematyczna i dynamiczna optymalizacja
Ekonomia matematyczna i dynamiczna optymalizacja Ramy wyk ladu i podstawowe narz edzia matematyczne SGH Semestr letni 2012-13 Uk lady dynamiczne Rozwiazanie modelu dynamicznego bardzo czesto można zapisać
Algebra konspekt wykladu 2009/10 1. du na dzialanie na zbioze G, jeśli dla dowolnych elementów x, y S, x y S. S jest zamkniety ze wzgle
Algebra konspekt wykladu 2009/10 1 3 Podgrupy Niech S g mówimy, że podzbiór S jest zamknie ty ze wzgle du na dzialanie na zbioze G, jeśli dla dowolnych elementów x, y S, x y S. S jest zamkniety ze wzgle
Wyk lad 4 Macierz odwrotna i twierdzenie Cramera
Wyk lad 4 Macierz odwrotna i twierdzenie Cramera 1 Odwracanie macierzy I n jest elementem neutralnym mnożenia macierzy w zbiorze M n (R) tzn A I n I n A A dla dowolnej macierzy A M n (R) Ponadto z twierdzenia
25 lutego 2013, godzina 23: 57 strona 1. P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki. Logika Hoare a
25 lutego 2013, godzina 23: 57 strona 1 P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki Logika Hoare a Rozważamy najprostszy model imperatywnego jezyka programowania z jednym typem danych. Wartości tego
Wyk lad 11 1 Wektory i wartości w lasne
Wyk lad 11 Wektory i wartości w lasne 1 Wektory i wartości w lasne Niech V bedzie przestrzenia liniowa nad cia lem K Każde przekszta lcenie liniowe f : V V nazywamy endomorfizmem liniowym przestrzeni V
Grupy i cia la, liczby zespolone
Rozdzia l 1 Grupy i cia la, liczby zespolone Dla ustalenia uwagi, b edziemy używać nast epuj acych oznaczeń: N = { 1, 2, 3,... } - liczby naturalne, Z = { 0, ±1, ±2,... } - liczby ca lkowite, W = { m n
Zasada indukcji matematycznej
Zasada indukcji matematycznej Twierdzenie 1 (Zasada indukcji matematycznej). Niech ϕ(n) będzie formą zdaniową zmiennej n N 0. Załóżmy, że istnieje n 0 N 0 takie, że 1. ϕ(n 0 ) jest zdaniem prawdziwym,.
F t+ := s>t. F s = F t.
M. Beśka, Całka Stochastyczna, wykład 1 1 1 Wiadomości wstępne 1.1 Przestrzeń probabilistyczna z filtracją Niech (Ω, F, P ) będzie ustaloną przestrzenią probabilistyczną i niech F = {F t } t 0 będzie rodziną
13. Cia la. Rozszerzenia cia l.
59 13. Cia la. Rozszerzenia cia l. Z rozważań poprzedniego paragrafu wynika, że jeżeli wielomian f o wspó lczynnikach w ciele K jest nierozk ladalny, to pierścień ilorazowy K[X]/(f) jest cia lem zawieraja
Wyk lad 4 Dzia lania na macierzach. Określenie wyznacznika
Wyk lad 4 Dzia lania na macierzach Określenie wyznacznika 1 Określenie macierzy Niech K bedzie dowolnym cia lem oraz niech n i m bed a dowolnymi liczbami naturalnymi Prostokatn a tablice a 11 a 12 a 1n
Wyk lad 3 Wyznaczniki
1 Określenie wyznacznika Wyk lad 3 Wyznaczniki Niech A bedzie macierza kwadratowa stopnia n > 1 i niech i, j bed a liczbami naturalnymi n Symbolem A ij oznaczać bedziemy macierz kwadratowa stopnia n 1
Rozdzia l 11. Przestrzenie Euklidesowe Definicja, iloczyn skalarny i norma. iloczynem skalarnym.
Rozdzia l 11 Przestrzenie Euklidesowe 11.1 Definicja, iloczyn skalarny i norma Definicja 11.1 Przestrzenia Euklidesowa nazywamy par e { X K,ϕ }, gdzie X K jest przestrzenia liniowa nad K, a ϕ forma dwuliniowa
Wyk lad 8 macierzy i twierdzenie Kroneckera-Capellego
Wyk lad 8 Rzad macierzy i twierdzenie Kroneckera-Capellego 1 Określenie rz edu macierzy Niech A bedzie m n - macierza Wówczas wiersze macierzy A możemy w naturalny sposób traktować jako wektory przestrzeni
Rozdzia l 3. Relacje binarne
Rozdzia l 3. Relacje binarne 1. Para uporz adkowana. Produkt kartezjański dwóch zbiorów Dla pary zbiorów {x, y} zachodzi, jak latwo sprawdzić, równość {x, y} = {y, x}. To znaczy, kolejność wymienienia
Elementy logiki i teorii mnogości Wyk lad 1: Rachunek zdań
Elementy logiki i teorii mnogości Wyk lad 1: Rachunek zdań Micha l Ziembowski m.ziembowski@mini.pw.edu.pl www.mini.pw.edu.pl/ ziembowskim/ October 2, 2016 M. Ziembowski (WUoT) Elementy logiki i teorii
5. Algebra działania, grupy, grupy permutacji, pierścienie, ciała, pierścień wielomianów.
5. Algebra działania, grupy, grupy permutacji, pierścienie, ciała, pierścień wielomianów. Algebra jest jednym z najstarszych działów matematyki dotyczącym początkowo tworzenia metod rozwiązywania równań
LOGIKA ALGORYTMICZNA
LOGIKA ALGORYTMICZNA 0.0. Relacje. Iloczyn kartezjański: A B := (a, b) : a A i b B} (zak ladamy, że (x, y) i (u, v) s a równe wtedy i tylko wtedy gdy x = u i y = v); A n := (x 1,..., x n ) : x i A}; R
Wyk lad 5 W lasności wyznaczników. Macierz odwrotna
Wyk lad 5 W lasności wyznaczników Macierz odwrotna 1 Operacje elementarne na macierzach Bardzo ważne znaczenie w algebrze liniowej odgrywaja tzw operacje elementarne na wierszach lub kolumnach macierzy
Matematyka A, klasówka, 24 maja zania zadań z kolokwium z matematyki A w nadziei, że pope lni lem wielu b le. rozwia
Matematyka A, klasówka, 4 maja 5 Na prośbe jednej ze studentek podaje zania zadań z kolokwium z matematyki A w nadziei, że pope lni lem wielu b le dów Podać definicje wektora w lasnego i wartości w lasnej
domykanie relacji, relacja równoważności, rozkłady zbiorów
1 of 8 2012-03-28 17:45 Logika i teoria mnogości/wykład 5: Para uporządkowana iloczyn kartezjański relacje domykanie relacji relacja równoważności rozkłady zbiorów From Studia Informatyczne < Logika i
Rozdzia l 10. Najważniejsze normalne logiki modalne
Rozdzia l 10. Najważniejsze normalne logiki modalne 1. Logiki modalne normalne Definicja. Inwariantny zbiór formu l X jȩzyka modalnego L = (L,,,,, ) nazywamy logik a modaln a zbazowan a na logice klasycznej
2 Rodziny zbiorów. 2.1 Algebry i σ - algebry zbiorów. M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 2 11
M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 2 11 2 Rodziny zbiorów 2.1 Algebry i σ - algebry zbiorów Niech X będzie niepustym zbiorem. Rodzinę indeksowaną zbiorów {A i } i I 2 X nazywamy rozbiciem zbioru X
w teorii funkcji. Dwa s lynne problemy. Micha l Jasiczak
Równania różniczkowe czastkowe w teorii funkcji. Dwa s lynne problemy. Micha l Jasiczak Horyzonty 2014 Podstawowy obiekt wyk ladu: funkcje holomorficzne wielu zmiennych Temat: dwa problemy, których znane
Egzamin z wykªadu monogracznego. Teoria kategorii w podstawach informatyki semestr zimowy 2011/12. Poj cia, terminologia i notacja:
Egzamin z wykªadu monogracznego Poj cia, terminologia i notacja: Teoria kategorii w podstawach informatyki semestr zimowy 2011/12 Przyjmujemy zwykª denicj sygnatury algebraicznej Σ, Σ-algebry i Σ-homomorzmu;
Algebrą nazywamy strukturę A = (A, {F i : i I }), gdzie A jest zbiorem zwanym uniwersum algebry, zaś F i : A F i
Algebrą nazywamy strukturę A = (A, {F i : i I }), gdzie A jest zbiorem zwanym uniwersum algebry, zaś F i : A F i A (symbol F i oznacza ilość argumentów funkcji F i ). W rozważanych przez nas algebrach
Sterowalność liniowych uk ladów sterowania
Sterowalność liniowych uk ladów sterowania W zadaniach sterowania docelowego należy przeprowadzić obiekt opisywany za pomoc a równania stanu z zadanego stanu pocz atkowego ẋ(t) = f(x(t), u(t), t), t [t,
Logika. Materia ly pomocnicze do wyk ladu dla pierwszego roku informatyki UW. Pawe l Urzyczyn 25 sierpnia 2005
Logika Materia ly pomocnicze do wyk ladu dla pierwszego roku informatyki UW Pawe l Urzyczyn urzy@mimuw.edu.pl 25 sierpnia 2005 Wnioskowanie o prawdziwości rozmaitych stwierdzeń jest powszednim zajeciem
Funkcje. Oznaczenia i pojęcia wstępne. Elementy Logiki i Teorii Mnogości 2015/2016
Funkcje Elementy Logiki i Teorii Mnogości 2015/2016 Oznaczenia i pojęcia wstępne Niech f X Y będzie relacją. Relację f nazywamy funkcją, o ile dla dowolnego x X istnieje y Y taki, że (x, y) f oraz dla
P (x, y) + Q(x, y)y = 0. g lym w obszrze G R n+1. Funkcje. zania uk ladu (1) o wykresie przebiegaja
19. O ca lkach pierwszych W paragrafie 6 przy badaniu rozwia zań równania P (x, y) + Q(x, y)y = 0 wprowadzono poje cie ca lki równania, podano pewne kryteria na wyznaczanie ca lek równania. Znajomość ca
Wzory Viete a i ich zastosowanie do uk ladów równań wielomianów symetrycznych dwóch i trzech zmiennych
Wzory Viete a i ich zastosowanie do uk ladów równań wielomianów symetrycznych dwóch i trzech zmiennych Pawe l Józiak 007-- Poje cia wste pne Wielomianem zmiennej rzeczywistej t nazywamy funkcje postaci:
W poszukiwaniu kszta ltów kulistych
W poszukiwaniu kszta ltów kulistych Piotr Mankiewicz April 4, 2005 Konwersatorium dla doktorantów Notacje 1 Cia lo wypuk le - wypuk ly, domkniȩty podzbiór ograniczony w R n. Odleg lość geometryczna dwóch
ep do matematyki aktuarialnej Micha l Jasiczak Wyk lad 3 Tablice trwania życia 2
Wst ep do matematyki aktuarialnej Micha l Jasiczak Wyk lad 3 Tablice trwania życia 2 1 Przypomnienie Jesteśmy już w stanie wyznaczyć tp x = l x+t l x, gdzie l x, l x+t, to liczebności kohorty odpowiednio
Wyk lad 5. Analiza dla informatyków 1 DANI LI1 Pawe l Domański szkicowe notatki do wyk ladu. 1. Granice niew laściwe
Analiza dla informatyków 1 DANI LI1 Pawe l Domański szkicowe notatki do wyk ladu Wyk lad 5 1. Granice niew laściwe Definicja 1 Ci ag (x n ) d aży do (jest rozbieżny do) + jeśli c R N n > N x n > c a do
Prostota grup A n. Pokażemy, że grupy A n sa. proste dla n 5. Dowód jest indukcyjny i poprzedzimy go lematem.
Prostota grup A n. Pokażemy, że grupy A n sa proste dla n 5. Dowód jest indukcyjny i poprzedzimy go lematem. 1 2 0. Twierdzenie Schura Zassenhausa W tym rozdziale zajmiemy sie bardzo użytecznym twierdzeniem,
Wykład 21 Funkcje mierzalne. Kostrukcja i własności całki wzglȩdem miary przeliczalnie addytywnej
Wykład 2 Funkcje mierzalne. Kostrukcja i własności całki wzglȩdem miary przeliczalnie addytywnej czȩść II (opracował: Piotr Nayar) Definicja 2.. Niech (E, E) bȩdzie przestrzenia mierzalna i niech λ : E
OSOBNO ANALITYCZNYCH
Uniwersytet Jagielloński Instytut Matematyki Zbigniew B locki ZBIORY OSOBLIWOŚCI FUNKCJI OSOBNO ANALITYCZNYCH Praca magisterska Promotor: Prof. dr hab. Józef Siciak Kraków 99 .Wstȩp. Jeśli Ω jest zbiorem
Egzamin z logiki i teorii mnogości, rozwiązania zadań
Egzamin z logiki i teorii mnogości, 08.02.2016 - rozwiązania zadań 1. Niech φ oraz ψ będą formami zdaniowymi. Czy formuła [( x : φ(x)) ( x : ψ(x))] [ x : (φ(x) ψ(x))] jest prawem rachunku kwantyfikatorów?
- Dla danego zbioru S zbiór wszystkich jego podzbiorów oznaczany symbolem 2 S.
1 Zbiór potęgowy - Dla danego zbioru S zbiór wszystkich jego podzbiorów oznaczany symbolem 2 S. - Dowolny podzbiór R zbioru 2 S nazywa się rodziną zbiorów względem S. - Jeśli S jest n-elementowym zbiorem,
Statystyka w analizie i planowaniu eksperymentu
21 marca 2011 Zmienna losowa - wst ep Przeprowadzane w praktyce badania i eksperymenty maja bardzo różnorodny charakter, niemniej jednak wiaż a sie one z rejestracja jakiś sygna lów (danych). Moga to być
Algebra i jej zastosowania konspekt wyk ladu, cz
Algebra i jej zastosowania konspekt wyk ladu, cz eść pierwsza Anna Romanowska 26 marca 2014 1 Pó lgrupy i monoidy 1.1 W lasności podstawowe Definicja 1.11. Pó lgrupa nazywamy pare (P, ), gdzie P jest zbiorem,
Logika Stosowana. Wykład 1 - Logika zdaniowa. Marcin Szczuka. Instytut Informatyki UW. Wykład monograficzny, semestr letni 2016/2017
Logika Stosowana Wykład 1 - Logika zdaniowa Marcin Szczuka Instytut Informatyki UW Wykład monograficzny, semestr letni 2016/2017 Marcin Szczuka (MIMUW) Logika Stosowana 2017 1 / 30 Plan wykładu 1 Język
Statystyka w analizie i planowaniu eksperymentu
10 marca 2014 Zmienna losowa - wst ep Przeprowadzane w praktyce badania i eksperymenty maja bardzo różnorodny charakter, niemniej jednak wiaż a sie one z rejestracja jakiś sygna lów (danych). Moga to być
Procesy Stochastyczne - Zestaw 1
Procesy Stochastyczne - Zestaw 1 Zadanie 1 Niech ξ i η bed a niezależnymi zmiennymi losowymi o rozk ladach N (0, 1). Niech X = ξ +η i Y = ξ η. Znaleźć rozk lad (X, Y ) i rozk lad warunkowy L X ( Y ). Zadanie
Grzegorz Mazur. Zak lad Metod Obliczeniowych Chemii UJ. 14 marca 2007
Zak lad Metod Obliczeniowych Chemii UJ 14 marca 2007 Rzad 1 Zamiast wst epu 2 Rzad Notacja dużego O Notacja Ω Notacja Θ 3 S lowniczek Rzad Algorytm W matematyce oraz informatyce to skończony, uporzadkowany
1. R jest grupą abelową względem działania + (tzn. działanie jest łączne, przemienne, istnieje element neutralny oraz element odwrotny)
Rozdział 1 Pierścienie i ideały Definicja 1.1 Pierścieniem nazywamy trójkę (R, +, ), w której R jest zbiorem niepustym, działania + : R R R i : R R R są dwuargumentowe i spełniają następujące warunki dla
Zadania o liczbach zespolonych
Zadania o liczbach zespolonych Zadanie 1. Znaleźć takie liczby rzeczywiste a i b, aby zachodzi ly równości: a) a( + i) + b(4 i) 6 i, b) a( + i) + b( + i) 8i, c) a(4 i) + b(1 + i) 7 1i, ( ) a d) i + b +i
Wstęp do Matematyki (2)
Wstęp do Matematyki (2) Jerzy Pogonowski Zakład Logiki Stosowanej UAM www.logic.amu.edu.pl pogon@amu.edu.pl Własności relacji Jerzy Pogonowski (MEG) Wstęp do Matematyki (2) Własności relacji 1 / 24 Wprowadzenie
Wyk lad 11 Przekszta lcenia liniowe a macierze
Wyk lad 11 Przekszta lcenia liniowe a macierze 1 Izomorfizm przestrzeni L(V ; W ) i M m n (R) Twierdzenie 111 Niech V i W bed a przestrzeniami liniowymi o bazach uporzadkowanych (α 1,, α n ) i (β 1,, β
STATYSTYKA MATEMATYCZNA dla ZPM I dr inż Krzysztof Bryś wyk lad 1,2 KLASYCZNY RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA
1 STATYSTYKA MATEMATYCZNA dla ZPM I dr inż Krzysztof Bryś wyk lad 1,2 KLASYCZNY RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA 1. Pojȩcia wstȩpne. Doświadczeniem losowym nazywamy doświadczenie, którego wynik nie jest znany.
FUNKCJE LICZBOWE. x 1
FUNKCJE LICZBOWE Zbiory postaci {x R: x a}, {x R: x a}, {x R: x < a}, {x R: x > a} oznaczane sa symbolami (,a], [a, ), (,a) i (a, ). Nazywamy pó lprostymi domknie tymi lub otwartymi o końcu a. Symbol odczytujemy
Rozdzia l 10. Formy dwuliniowe i kwadratowe Formy dwuliniowe Definicja i przyk lady
Rozdzia l 10 Formy dwuliniowe i kwadratowe 10.1 Formy dwuliniowe 10.1.1 Definicja i przyk lady Niech X K b edzie przestrzenia liniowa nad cia lem K, dim(x K ) = n. Definicja 10.1 Przekszta lcenie ϕ : X
STYSTYSTYKA dla ZOM II dr inż Krzysztof Bryś Wykad 1
1 STYSTYSTYKA dla ZOM II dr inż Krzysztof Bryś Wykad 1 Klasyczny Rachunek Prawdopodobieństwa. 1. Pojȩcia wstȩpne. Doświadczeniem losowym nazywamy doświadczenie, którego wynik nie jest znany. Posiadamy
Normy wektorów i macierzy
Rozdzia l 3 Normy wektorów i macierzy W tym rozdziale zak ladamy, że K C. 3.1 Ogólna definicja normy Niech ψ : K m,n [0, + ) b edzie przekszta lceniem spe lniaj acym warunki: (i) A K m,n ψ(a) = 0 A = 0,
Metoda Simplex bez użycia tabel simplex 29 kwietnia 2010
R. Rȩbowski 1 WPROWADZENIE Metoda Simplex bez użycia tabel simplex 29 kwietnia 2010 1 Wprowadzenie Powszechnie uważa siȩ, że metoda simplex, jako uniwersalny algorytm pozwalaj acyznaleźć rozwi azanie optymalne
(α + β) a = α a + β a α (a + b) = α a + α b (α β) a = α (β a). Definicja 4.1 Zbiór X z dzia laniami o wyżej wymienionych w lasnościach
Rozdzia l 4 Przestrzenie liniowe 4.1 Przestrzenie i podprzestrzenie 4.1.1 Definicja i podstawowe w lasności Niech X z dzia laniem dodawania + b edzie grupa przemienna (abelowa). Oznaczmy przez 0 element
= b i M i [x], gdy charf = p, to a i jest pierwiastkiem wielomianu x n i
15. Wykład 15: Rozszerzenia pierwiastnikowe. Elementy wyrażające się przez pierwiastniki. Rozwiązalność równań przez pierwiastniki. Równania o dowolnych współczynnikach. 15.1. Rozszerzenia pierwiastnikowe.
Wyk lad 6 Przyk lady homomorfizmów
Wyk lad 6 Przyk lady hooorfizów Przyk lad 6.1. Dla dowolnych grup (G 1, 1, e 1 ), (G 2, 2, e 2 ) przekszta lcenie f: G 1 G 2 dane wzore f(x) = e 2 dla x G 1 jest hooorfize grup, bo f(a) 2 f(b) = e 2 2
KOMBINATORYKA 1 WYK LAD 10 Zbiory cze
KOMBINATORYKA 1 WYK LAD 10 Zbiory cze ściowo uporza dkowane 17 maja 2012 W rozdziale tym omówimy jedno z fundamentalnych poje ć kombinatoryki, jakim jest zbiór cze ściowo uporza dkowany. Pokażemy w jaki
System BCD z κ. Adam Slaski na podstawie wykładów, notatek i uwag Pawła Urzyczyna. Semestr letni 2009/10
System BCD z κ Adam Slaski na podstawie wykładów, notatek i uwag Pawła Urzyczyna Semestr letni 2009/10 Rozważamy system BCD ze stałą typową κ i aksjomatami ω κ κ i κ ω κ. W pierwszej części tej notatki
Foliacje symetralnymi w zespolonej przestrzeni hiperbolicznej
Foliacje symetralnymi w zespolonej przestrzeni hiperbolicznej Maciej Czarnecki Uniwersytet Lódzki 8 Forum Matematyków Polskich Lublin, 21 września 2017 r. Forma hermitowska na C n+1 X Y = X 1 Y 1 +...
Rozdzia l 9. Zbiory liczb porz adkowych. Liczby porz adkowe izolowane i graniczne
Rozdzia l 9. Zbiory liczb porz adkowych. Liczby porz adkowe izolowane i graniczne 1. Kresy wzglȩdem dowolnego zbioru liczb porz adkowych Poświȩcimy teraz uwagȩ przede wszystkich kratowym w lasnościom klasy
MiNI Akademia Matematyki na Politechnice Warszawskiej
MiNI Akademia Matematyki na Politechnice Warszawskiej Krzysztof Che lmiński Okr egi i styczne MiNI PW, 14.10.2017 Podstawowe twierdzenia wykorzystywane w zadaniach z ćwiczeń Twierdzenie 1 (najmocniesze
Statystyka w analizie i planowaniu eksperymentu
29 marca 2011 Przestrzeń statystyczna - podstawowe zadania statystyki Zdarzeniom losowym określonym na pewnej przestrzeni zdarzeń elementarnych Ω można zazwyczaj na wiele różnych sposobów przypisać jakieś
WYK LAD 2: PODSTAWOWE STRUKTURY ALGEBRAICZNE, PIERWIASTKI WIELOMIANÓW, ROZK LAD FUNKCJI WYMIERNEJ NA U LAMKI PROSTE
WYK LAD 2: PODSTAWOWE STRUKTURY ALGEBRAICZNE, PIERWIASTKI WIELOMIANÓW, ROZK LAD FUNKCJI WYMIERNEJ NA U LAMKI PROSTE Definicja 1 Algebra abstrakcyjna nazywamy teorie, której przedmiotem sa dzia lania na
Rezolucja w rachunku predykatów. Przedrostkowa koniunkcyjna postać normalna. Formu ly ustalone. Joanna Józefowska. Poznań, rok akademicki 2009/2010
Instytut Informatyki Poznań, rok akademicki 2009/2010 1 Postać klauzulowa formu l 2 Regu la rezolucji Regu la rezolucji dla klauzul ustalonych Regu la rezolucji dla klauzul ustalonych a spe lnialność Ogólna
Struktury formalne, czyli elementy Teorii Modeli
Struktury formalne, czyli elementy Teorii Modeli Szymon Wróbel, notatki z wykładu dra Szymona Żeberskiego semestr zimowy 2016/17 1 Język 1.1 Sygnatura językowa Sygnatura językowa: L = ({f i } i I, {P j
WYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3
WYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3 Definicja 1 Przestrzenia R 3 nazywamy zbiór uporzadkowanych trójek (x, y, z), czyli R 3 = {(x, y, z) : x, y, z R} Przestrzeń
Statystyka w analizie i planowaniu eksperymentu
31 marca 2014 Przestrzeń statystyczna - podstawowe zadania statystyki Zdarzeniom losowym określonym na pewnej przestrzeni zdarzeń elementarnych Ω można zazwyczaj na wiele różnych sposobów przypisać jakieś
Topologia Algebraiczna - Pomocnik studenta 50 zadań na Egzamin z Topologii Algebraicznej I Semestr zimowy roku akademickiego 2010/2011
Topologia Algebraiczna - Pomocnik studenta 50 zadań na Egzamin z Topologii Algebraicznej I Semestr zimowy roku akademickiego 2010/2011 Agnieszka Bojanowska Stefan Jackowski 10 lutego 2011 1 Kategorie i