Podstawy algebry ogóolnej i teorii kategorii semestr zimowy 2008/09

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Podstawy algebry ogóolnej i teorii kategorii semestr zimowy 2008/09"

Transkrypt

1 Egzamin z wyk ladu monograficznego Poje ecia, terminologia i notacja: Podstawy algebry ogóolnej i teorii kategorii semestr zimowy 2008/09 Przyjmujemy zwyk la definicjee sygnatury algebraicznej Σ, Σ-algebry i Σ-homomorfizmu; poniżej wykorzystujemy standardowaa notacje z wyk ladu. Rozważmy dowolna sygnature Σ = S, Ω. Kwitnaca Σ-algebra to dowolna Σ-algebra, któorej elementy moga byćc paczkami, kwiatkami lub ga la azkami, któore moga na sobie wzajemnie rosnaćc. Ponadto, ga lazki moga byćc uciete. To znaczy, w kwitnacej Σ-algebrze A, dla każdego elementu a A s nośnika algebry, zachodzi dok ladnie jedna z trzech możliwości: albo a jest kwiatkiem, co be edziemy zapisywaćc jako K A (a); albo a jest paczkiem, co bedziemy zapisywaćc jako P A (a); albo a jest ga lazka a; wóowczas a może też byćc ucieta, co bedziemy zapisywaćc jako U A (a) (uwaga: uciete moga byćc tylko ga lazki). Ponadto, element a rodzaju s może rosnaćc na pewnym elemencie a tego samego rodzaju s, co bedziemy zapisywaćc jako R A (a) = a. Wymagamy, by wszystkie kwiatki i paczki ros ly na pewnych elementach (któore nie musza byćc ga la azkami). Σ-homomorfizm kwitnacych Σ-algebr h : A B to taki Σ-homomorfizm algebr h : A B, któory przeprowadza kwiatki na kwiatki (tzn., jeśli K A (a) to K B (h(a))), paczki na paczki lub kwiatki (tzn., jeśli P A (a) to P B (h(a)) lub K B (h(a))), a ga lazki na paczki, ga lazki lub kwiatki ale uciete ga lazki pozostajaa ucietymi ga lazkami (tzn., U A (a) implikuje U B (h(a))) oraz zachowuje elementy, na któorych rosna kwiatki i paczki (tzn., R A (a) = a implikuje R B (h(a)) = h(a )). Rozważamy Σ-formu ly nastepuja acej postaci: X.(K(T ) P(T )) K(t); gdzie X jest S-rodzajowym zbiorem zmiennych, a T, T i {t} sa zbiorami Σ-termóow ze zmiennymi z X. Gdy T = to formu le powyższej postaci nazywamy Σ-K-formu la i zapisujemy jako X.K(T ) K(t). Spe lnianie Σ-formu l przez kwitnace Σ-algebry A definiujemy jak nastepuje: A = X.(K(T ) P(T )) K(t) gdy K A (t A [v]) (tzn., wartośćc t A [v] termu t w algebrze A przy wartościowaniu v jest kwiatkiem) dla każdego wartościowania zmiennych v : X A takiego, że dla t T, K A (t A [v]) (tzn., t A [v] jest kwiatkiem) oraz dla t T, P A (t A [v]) (tzn., t A [v] jest pa aczkiem). Dla dowolnej sygnatury Σ i dowolnego zbioru Σ-formul Φ, definiujemy nastepuja ace kategorie: KPUAlg(Σ, Φ) kategoria wszystkich kwitnacych Σ-algebr spe lniajacych Φ, z homomorfizmami jak wyżej. KPAlg(Σ, Φ) pe lna podkategoria KPUAlg(Σ, Φ) wyznaczona przez wszystkie kwitnace Σ-algebry bez ucietych ga lazek. Alg(Σ, Φ) pe lna podkategoria KPUAlg(Σ, Φ) wyznaczona przez wszystkie kwitnace Σ-algebry, w któorych wszystkie elementy sa nieucietymi ga lazkami, któore nie rosna na niczym (czyli jest to pewna kategoria zwyk lych Σ-. Pusty zbióor formu l w powyższych oznaczeniach pomijamy; zatem na przyk lad Alg(Σ) jest kategoriaa wszystkich Σ-algebr (bez kwiatkóow, paczkóow i ucietych ga lazek, gdzie zadna ga lazka nie rośnie na niczym). Rozważamy też nastepuja ace funktory: G Σ,Φ : KPUAlg(Σ, Φ) KPAlg(Σ) funktor, któory zapomina o tym, że niektóore ga lazki sa uciete. 1

2 Z Σ,Φ : KPAlg(Σ, Φ) Alg(Σ) funktor, któory zapomina o podziale elementóow na kwiatki, paczki i ga lazki, oraz o tym, że elementy moga rosnaćc jeden na drugim. Zadanie: Ze szkicem rozwiazań (mam nadzieje, że bez wiekszych b ledóow :-) Któore z poniższych stwierdzeń sa prawdziwe dla dowolnej sygnatury Σ? Udowodnij lub uzasadnij odpowiedź negatywna. 1. Kategoria KPUAlg(Σ) jest NIE: Niech Σ bedzie sygnaturaa ze sta laa c, a A i B kwitnacymi Σ-algebrami takimi, że K A (c A ) oraz U B (c B ). Dla żadnej kwitnacej Σ-algebry C nie moga istniećc jednocześnie Σ-homomorfizmy h 1 : A C i h 2 : B C. Zatem w KPUAlg(Σ) nie istnieje ani obiekt końcowy, ani koprodukt A i B. 2. Dla dowolnego zbioru Σ-K-formu l Φ, kategoria KPAlg(Σ, Φ) jest TAK: Rozważmy w KPAlg(Σ, Φ) dowolny diagram D ze zbiorem wierzcho lkóow N. Niech P z Σ-homomorfizmami π n : P Z Σ,Φ (D n ), n N, bedzie granicaa diagramu Z Σ,Φ (D) w Alg(Σ) (ta granica istnieje na mocy faktu znanego z wyk ladu). Zdefiniujmy jak nastepuje kwitnaca a Σ-algebree P KPAlg(Σ) taka, że Z Σ, (P ) = P : dla a P, K P (a) wtedy i tylko wtedy, gdy K Dn (π n (a)) dla wszystkich n N; dla a P, P P (a) wtedy i tylko wtedy, gdy dla wszystkich n N, K Dn (π n (a)) lub P Dn (π n (a)), ale też dla pewnego n N nie zachodzi K Dn (π n (a)); dla a, a P, R P (a) = a wtedy i tylko wtedy, gdy dla wszystkich n N, R Dn (π n (a)) = π n (a ). Wóowczas, π n : P D n sa homomorfizmami kwitnacych Σ-algebr i tworza stożek w KPAlg(Σ). Co wiecej, dla dowolnej Σ-K-formu ly ϕ X.K(T ) K(t), jeśli dla wszystkich n N, D n = ϕ to także P = ϕ. Niech bowiem v: X P i K P (t P [v]) dla t T. Wóowczas dla wszystkich n N, K Dn (π n (t P [v])) i K D n (t P [v;π n]) (bo oczywiście π n (t P [v]) = t P [v;π n]), wiec także K Dn (t P [v;π n ]) i K Dn (π n (t P [v])) (bo π n (t P [v]) = t P [v;π n ]), i dalej, z definicji P, K P (t P [v]). Zatem, P KPAlg(Σ, Φ). Latwo sprawdzićc, że stożek π n : P D n, n N, jest granicaa D w KPAlg(Σ, Φ): dla dowolnego stożka h n : Q D n, n N, nad D w KPAlg(Σ, Φ), jedyny Σ-homomorfizm k: Z Σ,Φ (Q) P w Alg(Σ) taki, że dla n N, k;π n = h n, jest też (jedynym) homomorfizmem kwitnacych Σ-algebr k: Q P o tej w lasności. TAK: Najpierw pokażemy kozupe lnośćc KPAlg(Σ) (czyli dla przypadku Φ = ). Rozważmy w KPAlg(Σ) dowolny diagram D ze zbiorem wierzcho lkóow N. Niech C z Σ-homomorfizmami n : Z Σ, (D n ) C, n N, bedzie kogranicaa diagramu Z Σ, (D) w Alg(Σ) (ta kogranica istnieje na mocy faktu znanego z wyk ladu). Niech teraz bedzie najmniejszaa kongruencja na C taka, że dla wszystkich n 1, n 2 N, a 1, a 1 D n1 takich, że R Dn1 (a 1 ) = a 1, oraz a 2, a 2 D n 2 takich, że R Dn2 (a 2 ) = a 2, jeśli n 1 (a 1 ) n2 (a 2 ) to n1 (a 1 ) n 2 (a 2 ). Niech C/ be edzie algebraa ilorazowa, a dla n N, niech n: D n C/ bedzie z lożeniem n z naturalnym homomorfizmem ilorazowym [ ] : C C/. Zdefiniujmy jak nastepuje kwitnaca a Σ-algebree C KPAlg(Σ) taka, że Z Σ, (C ) = C/. Najpierw zdefiniujmy dwa (wielorodzajowe) podzbiory K C/ i KP C/ : K = {[ n (a)] n N, a D n i K Dn (a)} 2

3 KP = {[ n (a)] n N, a D n i (P Dn (a) lub K Dn (a))}. Definiujemy teraz: dla a C, K C ([a] ) wtedy i tylko wtedy, gdy [a] K; dla a C, P C ([a] ) wtedy i tylko wtedy, gdy [a] KP, ale [a] K; dla a, a C, R C ([a] ) = [a ] wtedy i tylko wtedy, gdy dla pewnego n N, oraz a n, a n D n zachodzi R Dn (a n ) = a n oraz n (a n ) a i n (a n) a. UWAGA: latwo sprawdzićc, że jeśli [a] jest w C kwiatkiem lub paczkiem, to na czymś rośnie. Teraz, n: D n C, n N, sa homomorfizmami kwitnacych Σ-algebr i tworza kostożek w KPAlg(Σ). Latwo sprawdzićc, że kostożek n: D n P, n N, jest kogranicaa D w KPAlg(Σ): dla dowolnego kostożka h n : D n Q, n N, nad D w KPAlg(Σ), jedyny Σ-homomorfizm k: C Z Σ, (Q) w Alg(Σ) taki, że dla n N, n ;k = h n ma jadro zawierajace. Istnieje zatem jedyny Σ- homomorfizm k : C/ Z Σ,Φ (Q) taki, że [ ] ;k = k. Co wiecej, k : C Q jest homomorfizmem kwitnacych Σ-algebr. Zachodzi też n;k = n ;k = h n, dla n N i k jest jedynym homomorfizmem kwitnacych Σ-algebr o tej w lasności. Zatem KPAlg(Σ) jest kozupe lna. Dalej, skorzystajmy z faktu w dowodzonego poniżej: inkluzja I Σ,Φ : KPAlg(Σ, Φ) KPAlg(Σ) ma lewy sprzeżony F Σ,Φ : KPAlg(Σ) KPAlg(Σ, Φ), przy czem z lożenie I Σ,Φ ;F Σ,Φ jest identycznościa na KPAlg(Σ, Φ). Teraz, ponieważ lewe sprzeżone zachowujaa kogranice, kogranicaa dowolnego diagramu w KPAlg(Σ, Φ) jest obraz wzgledem F Σ,Φ jego kogranicy w KPAlg(Σ) co dowodzi kozupe lności KPAlg(Σ, Φ). 3. Dla dowolnego zbioru Σ-formu l Φ, kategoria KPAlg(Σ, Φ) jest NIE: Niech Σ bedzie sygnaturaa ze sta lymi a, b, c. Rozpatrzmy Σ-formu le ϕ K(a) P(b) K(c) (przy oczywistych konwencjach notacyjnych dla pustych i singletonowych zbioróow zmiennych i termóow). Niech A, B, C, D beda kwitnacymi Σ-algebrami takimi, że: K A (a A ), P A (b A ) i K A (c A ), K B (a B ), K B (b B ) i c B jest ga lazka a w B, P C (b C ), a C i c C sa ga lazkami w C, K D (a D ), b D i c D sa ga lazkami w D oraz istnieja homomorfizmy kwitnacych Σ-algebr h 1 : C A i h 2 : C B oraz h 1 : D A i h 2 : D B.1 Wóowczas A, B, C, D KPAlg(Σ, {ϕ}). W KPAlg(Σ, {ϕ}) nie istnieje produkt A i B: gdyby bowiem P z homomorfizmami π 1 : P A i π 2 : P B by l takim produktem, to istnia lyby homomorfizmy kwitnacych Σ-algebr k: C P oraz k : D P, i wóowczas w P : a P jest kwiatkiem (bo k jest homomorfizmem kwitnacych b P jest paczkiem (bo k i π 1 sa homomorfizmami kwitnacych c P jest ga la azka a (bo π 2 jest homomorfizmem kwitnacych. Zatem P = ϕ sprzecznośćc. NIE: Niech Σ bedzie sygnaturaa ze sta lymi a, b, c. Rozpatrzmy Σ-formu le ϕ P(a) P(b) K(c). Niech A, B, C, D beda kwitnacymi Σ-algebrami takimi, że: P A (a A ), b A i c A sa ga lazkami w A, P B (b B ), a B i c B sa ga lazkami w B, 1 Takie algebry zawsze można skonstruowaćc. Na potrzeby tych kontrprzyk ladóow można przyjaćc, że sygnatura Σ jest jednorodzajowa i nie zawiera innych operacji niż wymienione sta le, a algebry majaa nośniki trzyelementowe, z lożone ze wzajemnie róożnych wartości tych sta lych, z któorych każda rośnie na niej samej. 3

4 P C (a C ), K C (b C ) i c C jest ga lazka a w C, K D (a D ), P D (b D ) i c D jest ga la azka a w D, oraz istnieja Σ-homomorfizmy kwitnacych algebr h 1 : A C i h 2 : B C oraz h 1 : A D i h 2 : B D.1 Wóowczas A, B, C, D KPAlg(Σ, {ϕ}). W KPAlg(Σ, {ϕ}) nie istnieje koprodukt A i B: gdyby bowiem P z homomorfizmami 1 : A P i 2 : B A by l takim koproduktem, to istnia lyby homomorfizmy kwitnacych Σ-algebr k: P C oraz k : P D, i wóowczas w P : P P (a P ) (bo 1 i k sa homomorfizmami kwitnacych P P (b P ) (bo 2 i k sa homomorfizmami kwitnacych c P jest ga la azka a (bo k jest homomorfizmem kwitnacych. Zatem P = ϕ sprzecznośćc. 4. Dla dowolnego zbioru Σ-formu l Φ, kategoria Alg(Σ, Φ) jest NIE: Niech Σ bedzie sygnaturaa ze sta laa c, a Φ niech zawiera formu le K(c) (przy oczywistych konwencjach notacyjnych dla formu l z pustymi zbiorami zmiennych i termóow). Wóowczas Alg(Σ, Φ) jest kategoriaa pusta, w szczegóolności nie ma w niej ani obiektu końcowego, ani poczatkowego. 5. Funktor Z Σ, : KPAlg(Σ) Alg(Σ) ma TAK: Lewym sprzeżonym do Z Σ, jest funktor N Σ : Alg(Σ) KPAlg(Σ), któory każdaa Σ-algebree A czyni kwitnaca a Σ-algebraa N Σ (A), uznajac wszystkie jej elementy za ga lazki, któore na niczym nie rosna. Jednościa jest rodzina homomorfizmóow identycznościowych. Jeśli bowiem A Alg(Σ), B KPAlg(Σ) i h: A Z Σ, (B) w Alg(Σ), to także h: N Σ (A) B w KPAlg(Σ), i oczywiście jest to jedyny morfizm w KPAlg(Σ) taki, że id A ;h = h. (b) prawy sprze NIE: Z Σ, nie zachowuje kogranic, patrz konstrukcja kogranic w KPAlg(Σ) powyżej. 6. Dla dowolnego zbioru Σ-K-formu l Φ, funktor Z Σ,Φ : KPAlg(Σ, Φ) Alg(Σ) ma TAK: Funktor Z Σ, : KPAlg(Σ) Alg(Σ) ma lewy sprzeżony (patrz powyżej). Wystarczy zatem pokazaćc, że inkluzja I Σ,Φ : KPAlg(Σ, Φ) KPAlg(Σ) też ma lewy sprzeżony F Σ,Φ : KPAlg(Σ) KPAlg(Σ, Φ). Niech A KPAlg(Σ). Niech Σ + bedzie sygnaturaa algebraicznaa powsta la a przez dodanie do Σ symboli funkcyjnych R s : s s, dla każdego rodzaju s w Σ. Rozpatrzmy algebree Σ + -termóow z elementami A jako zmiennymi, T Σ +( A ). Niech (wielorodzajowa) relacja T Σ +( A ) T Σ +( A ) i (wielorodzajowe) zbiory K, KP T Σ +( A ) beda najmniejsze takie, że: 2 a a dla a A, jest symetryczna i przechodnia, jest congruentna wzgle edem operacji w Σ, jeśli t t i R(t) R(t) to R(t) R(t ), dla każdej n-argumentowej operacji f w Σ oraz a 1,..., a n A (odpowiednich rodzajóow), f A (a 1,..., a n ) f(a 1,..., a n ), dla a, a A takich, że R A (a) = a, R(a) a, dla a A takich, że K A (a), a K, 2 Dla czytelności pomijam indeksy wskazujace rodzaje. 4

5 dla a A takich, że P A (a), a KP, K KP, dla każdej Σ-K-formu ly X.K(T ) K(t) w Φ, dla każdego wartościowania v: X T Σ +( A ), jeśli t T Σ + ( A ) [v] K dla wszystkich t T to także t TΣ + ( A )[v] K, jeśli t KP to R(t) R(t). Niech teraz D bedzie Σ-algebraa Σ + -termóow o nośniku D = {t t t} T Σ +( A ) (zbióor ten jest zamkniety ze wzgledu na operacje w Σ). Relacja jest kongruencja na D. Niech D/ bedzie Σ-algebraa ilorazowa. Zdefinujmy jak nastepuje kwitnaca a Σ-algebree F Σ,Φ (A) taka, że Z Σ, (F Σ,Φ (A)) = D/ : dla t D, K FΣ,Φ (A)([t] ) wtedy i tylko wtedy, gdy t K dla pewnego t D takiego, że t t; dla t D, P FΣ,Φ (A)([t] ) wtedy i tylko wtedy, gdy t KP dla pewnego t D takiego, że t t, ale dla żadnego takiego t nie zachodzi t K; dla t, t D, R FΣ,Φ (A)([t] ) = [t ] wtedy i tylko wtedy, gdy dla pewnego t 0 takiego, że t 0 t, R(t 0 ) t. Po pierwsze, zauważmy, że F Σ,Φ (A) jest dobrze zdefiniowanaa kwitnaca a Σ-algebra, któora spe lnia wszystkie formu ly w Φ. Dalej, ponieważ latwo sprawdzićc, że jest identycznościa na A to bez zmniejszania ogóolności (z dok ladnościaa do izomorfizmu) dla a A możemy utożsamiaćc a z [a] ; w szczegóolności, Z Σ, (A) jest wóowczas podalgebraa D/. Niech η A : Z Σ, (A) D/ bedzie inkluzja. Latwo sprawdzićc z definicji F Σ,Φ (A), że η A : A F Σ,Φ (A) jest homomorfizmem w KPAlg(Σ, Φ). Zauważmy jeszcze, że jeśli A spe lnia wszystkie formu ly w Φ, to η A jest identycznościa kwitnacych Σ-algebr. Teraz: F Σ,Φ (A) z jednościa η A : A F Σ,Φ (A) jest obiektem wolnym nad A wzgledem funktora I Σ,Φ : KPAlg(Σ, Φ) KPAlg(Σ). Niech bowiem B KPAlg(Σ, Φ) i niech h: A B bedzie homomorfizmem kwitnacych Σ-algebr. W naturalny sposóob B daje cześciowa Σ + -algebree B +, gdzie wszystkie operacje z Σ sa zdefiniowane jak w B, a operacje R sa zdefiniowane zgodnie z funkcja rośnie na w kwitnacej algebrze B. Przez indukcje wzgledem definicji D,, K i KP w T Σ +( A ) latwo pokazaćc, że: dla t D, t B +[h], wartośćc termu t w algebrze cze eściowej B + przy wartościowaniu zmiennych h: A B, jest określona; dla t, t D, jeśli t t to t B +[h] = t B + [h]; dla t D, jeśli t K to K B (t B +[h]); dla t D, jeśli t KP to K B (t B +[h]) lub P B (t B +[h]). Z tego już wynika, że homomorfizm h: A B rozszerza sie e jednoznacznie do homomorfizmu h : F Σ,Φ (A) B takiego, że η A ;h = h, co kończy dowod. (b) prawy sprze NIE: patrz argument powyżej dla szczegóolnego przypadku (Φ = ). 7. Funktor G Σ, : KPUAlg(Σ) KPAlg(Σ) ma TAK: Funktor inkluzji J Σ : KPAlg(Σ) KPUAlg(Σ) jest lewym sprzeżonym do G Σ,, z jednościa, któora jest rodzina homomorfizmóow identycznościowych. Niech bowiem A KPAlg(Σ), B KPUAlg(Σ) i h: A G Σ, (B) w KPAlg(Σ). Wóowczas także h: A B w KPUAlg(Σ), i oczywiście jest to jedyny morfizm w KPUAlg(Σ) taki, że id A ;G Σ, (h) = h. UWAGA: Tak samo: dla dowolnego zbioru Σ-formu l Φ, funktor G Σ,Φ : KPUAlg(Σ, Φ) KPAlg(Σ, Φ), któory zapomina o tym, że niektore ga lazki sa u lamane, ma lewy sprzeżony, któory jest funktorem inkluzji J Σ,Φ : KPAlg(Σ, Φ) KPUAlg(Σ, Φ). 5

6 (b) prawy sprze NIE: Gdyby istnia l prawy sprze eżony do G Σ,, to zachowywa lby on granice, wie ec ponieważ KPAlg(Σ) jest zupe lna (patrz powyżej), to istnia lby obiekt końcowy w KPUAlg(Σ, ) a nie istnieje, patrz powyżej. 8. Dla dowolnego zbioru Σ-K-formu l Φ, funktor G Σ,Φ : KPUAlg(Σ, Φ) KPAlg(Σ) ma TAK: Przedstawmy G Σ,Φ jako z lożenie G Σ,Φ = G Σ,Φ ;I Σ,Φ, gdzie G Σ,Φ : KPUAlg(Σ, Φ) KPAlg(Σ, Φ) zosta l zdefiniowany powyżej, a I Σ,Φ : KPAlg(Σ, Φ) KPAlg(Σ) jest funktorem inkluzji. Ponieważ G Σ,Φ i I Σ,Φ majaa lewe sprzeżone (patrz powyżej) to i ich z lożenie ma lewy sprz (b) prawy sprze NIE: patrz szczegóolny przypadek (Φ = ) powyzej. 6

Podstawy algebry ogóolnej i teorii kategorii semestr zimowy 2005/06

Podstawy algebry ogóolnej i teorii kategorii semestr zimowy 2005/06 Egzamin z wyk ladu monograficznego Poje ecia, terminologia i notacja: Podstawy algebry ogóolnej i teorii kategorii semestr zimowy 2005/06 Przyjmujemy zwyk la definicjee sygnatury algebraicznej Σ, Σ-algebry

Bardziej szczegółowo

Teoria kategorii w podstawach informatyki semestr zimowy 2010/11

Teoria kategorii w podstawach informatyki semestr zimowy 2010/11 Egzamin z wyk ladu monograficznego Poje ecia, terminologia i notacja: Teoria kategorii w podstawach informatyki semestr zimowy 2010/11 Przyjmujemy zwyk la definicjee sygnatury algebraicznej Σ, Σ-algebry

Bardziej szczegółowo

Topologia Algebraiczna - Pomocnik studenta. 1. Język teorii kategorii

Topologia Algebraiczna - Pomocnik studenta. 1. Język teorii kategorii Topologia Algebraiczna - Pomocnik studenta. 1. Język teorii kategorii Agnieszka Bojanowska Stefan Jackowski 24 listopada 2010 1 Podstawowe pojęcia Bedziemy uzywać następujących pojęć i przykładów dotyczących

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 9 Przekszta lcenia liniowe i ich zastosowania

Wyk lad 9 Przekszta lcenia liniowe i ich zastosowania Wyk lad 9 Przekszta lcenia liniowe i ich zastosowania 1 Przekszta lcenia liniowe i ich w lasności Definicja 9.1. Niech V i W bed przestrzeniami liniowymi. Przekszta lcenie f : V W spe lniajace warunki:

Bardziej szczegółowo

Rozdzia l 3. Elementy algebry uniwersalnej

Rozdzia l 3. Elementy algebry uniwersalnej Rozdzia l 3. Elementy algebry uniwersalnej 1. Podalgebry, homomorfizmy Definicja. Niech = B A oraz o bȩdzie n-argumentow a operacj a na zbiorze A. Mówimy, że zbiór B jest zamkniȩty na operacjȩ o, gdy dla

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej

Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej 1 Baza przestrzeni liniowej Niech V bedzie przestrzenia liniowa. Powiemy, że podzbiór X V jest maksymalnym zbiorem liniowo niezależnym, jeśli X jest zbiorem

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 5 Grupa ilorazowa, iloczyn prosty, homomorfizm

Wyk lad 5 Grupa ilorazowa, iloczyn prosty, homomorfizm Wyk lad 5 Grupa ilorazowa, iloczyn prosty, homomorfizm 1 Grupa ilorazowa Niech H b edzie dzielnikiem normalnym grupy G. Oznaczmy przez G/H zbiór wszystkich warstw lewostronnych grupy G wzgl edem podgrupy

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 14 Formy kwadratowe I

Wyk lad 14 Formy kwadratowe I Wyk lad 14 Formy kwadratowe I Wielomian n-zmiennych x 1,, x n postaci n a ij x i x j, (1) gdzie a ij R oraz a ij = a ji dla wszystkich i, j = 1,, n nazywamy forma kwadratowa n-zmiennych Forme (1) można

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 4 Warstwy, dzielniki normalne

Wyk lad 4 Warstwy, dzielniki normalne Wyk lad 4 Warstwy, dzielniki normalne 1 Warstwy grupy wzgl edem podgrupy Niech H bedzie podgrupa grupy (G,, e). W zbiorze G wprowadzamy relacje l oraz r przyjmujac, że dla dowolnych a, b G: a l b a 1 b

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera

Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera Określenie podpierścienia Definicja 9.. Podpierścieniem pierścienia (P, +,, 0, ) nazywamy taki podzbiór A P, który jest pierścieniem ze wzgledu

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 2 Podgrupa grupy

Wyk lad 2 Podgrupa grupy Wyk lad 2 Podgrupa grupy Definicja 2.1. Pod grupy (G,, e) nazywamy taki podzbiór H G, że e H, h 1 H dla każdego h H oraz h 1 h 2 H dla dowolnych h 1, h 2 H. Jeśli H jest grupy G, to bedziemy pisali H G.

Bardziej szczegółowo

Indeks odwzorowania zmiennej zespolonej wzgl. krzywej zamknietej

Indeks odwzorowania zmiennej zespolonej wzgl. krzywej zamknietej Indeks odwzorowania zmiennej zespolonej wzgl edem krzywej zamkni etej 1. Liczby zespolone - konstrukcja Hamiltona 2. Homotopia odwzorowań na okr egu 3. Indeks odwzorowania ciag lego wzgledem krzywej zamknietej

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 14 Cia la i ich w lasności

Wyk lad 14 Cia la i ich w lasności Wyk lad 4 Cia la i ich w lasności Charakterystyka cia la Określenie cia la i w lasności dzia lań w ciele y ly omówione na algerze liniowej. Stosujac terminologie z teorii pierścieni możemy powiedzieć,

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 3 Wielomiany i u lamki proste

Wyk lad 3 Wielomiany i u lamki proste Wyk lad 3 Wielomiany i u lamki proste 1 Konstrukcja pierścienia wielomianów Niech P bedzie dowolnym pierścieniem, w którym 0 1. Oznaczmy przez P [x] zbiór wszystkich nieskończonych ciagów o wszystkich

Bardziej szczegółowo

P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki. Uproszczony 1 j. ezyk PCF

P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki. Uproszczony 1 j. ezyk PCF 29 kwietnia 2013, godzina 23: 56 strona 1 P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki Uproszczony 1 j ezyk PCF Sk ladnia: Poniżej Γ oznacza otoczenie typowe, czyli zbiór deklaracji postaci (x : τ).

Bardziej szczegółowo

Uwaga 1.2. Niech (G, ) będzie grupą, H 1, H 2 < G. Następujące warunki są równoważne:

Uwaga 1.2. Niech (G, ) będzie grupą, H 1, H 2 < G. Następujące warunki są równoważne: 1. Wykład 1: Produkty grup. Produkty i koprodukty grup abelowych. Przypomnijmy konstrukcje słabych iloczynów (sum) prostych i iloczynów (sum) prostych grup znane z kursowego wykładu algebry. Ze względu

Bardziej szczegółowo

Rachunek zdań - semantyka. Wartościowanie. ezyków formalnych. Semantyka j. Logika obliczeniowa. Joanna Józefowska. Poznań, rok akademicki 2009/2010

Rachunek zdań - semantyka. Wartościowanie. ezyków formalnych. Semantyka j. Logika obliczeniowa. Joanna Józefowska. Poznań, rok akademicki 2009/2010 Logika obliczeniowa Instytut Informatyki Poznań, rok akademicki 2009/2010 1 formu l rachunku zdań Wartościowanie i sta le logiczne Logiczna równoważność 2 Model formu ly Formu la spe lniona Formu la spe

Bardziej szczegółowo

Rozdzia l 2. Najważniejsze typy algebr stosowane w logice

Rozdzia l 2. Najważniejsze typy algebr stosowane w logice Rozdzia l 2. Najważniejsze typy algebr stosowane w logice 1. Algebry Boole a Definicja. Kratȩ dystrybutywn a z zerem i jedynk a, w której dla każdego elementu istnieje jego uzupe lnienie nazywamy algebr

Bardziej szczegółowo

Teoria miary WPPT IIr. semestr zimowy 2009 Wyk lady 6 i 7. Mierzalność w sensie Carathéodory ego Miara Lebesgue a na prostej

Teoria miary WPPT IIr. semestr zimowy 2009 Wyk lady 6 i 7. Mierzalność w sensie Carathéodory ego Miara Lebesgue a na prostej Teoria miary WPPT IIr. semestr zimowy 2009 Wyk lady 6 i 7. Mierzalność w sensie Carathéodory ego Miara Lebesgue a na prostej 27-28/10/09 ZBIORY MIERZALNE WZGLȨDEM MIARY ZEWNȨTRZNEJ Niech µ bȩdzie miar

Bardziej szczegółowo

Niech X bȩdzie dowolnym zbiorem. Dobry porz adek to relacja P X X (bȩdziemy pisać x y zamiast x, y P ) o w lasnościach:

Niech X bȩdzie dowolnym zbiorem. Dobry porz adek to relacja P X X (bȩdziemy pisać x y zamiast x, y P ) o w lasnościach: Teoria miary WPPT IIr semestr zimowy 2009 Wyk lad 4 Liczby kardynalne, indukcja pozaskończona DOBRY PORZA DEK 14/10/09 Niech X bȩdzie dowolnym zbiorem Dobry porz adek to relacja P X X (bȩdziemy pisać x

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 1 Podstawowe struktury algebraiczne

Wyk lad 1 Podstawowe struktury algebraiczne Wyk lad 1 Podstawowe struktury algebraiczne 1 Dzia lanie w zbiorze Majac dane dowolne dwa przedmioty a b możemy z nich utworzyć pare uporzadkowan a (a b) o poprzedniku a i nastepniku b. Warunek na równość

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 12. (ii) najstarszy wspó lczynnik wielomianu f jest elementem odwracalnym w P. Dowód. Niech st(f) = n i niech a bedzie

Wyk lad 12. (ii) najstarszy wspó lczynnik wielomianu f jest elementem odwracalnym w P. Dowód. Niech st(f) = n i niech a bedzie 1 Dzielenie wielomianów Wyk lad 12 Ważne pierścienie Definicja 12.1. Niech P bedzie pierścieniem, który może nie być dziedzina ca lkowitości. Powiemy, że w pierścieniu P [x] jest wykonalne dzielenie z

Bardziej szczegółowo

Uzgadnianie wyrażeń rachunku predykatów. Adam i orzeszki. Joanna Józefowska. Poznań, rok akademicki 2009/2010

Uzgadnianie wyrażeń rachunku predykatów. Adam i orzeszki. Joanna Józefowska. Poznań, rok akademicki 2009/2010 Instytut Informatyki Poznań, rok akademicki 2009/2010 Instytut Informatyki Poznań, rok akademicki 2009/2010 1 Podstawienia Motywacja Podstawienie 2 Sk ladanie podstawień Motywacja Z lożenie podstawień

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 6 Podprzestrzenie przestrzeni liniowych

Wyk lad 6 Podprzestrzenie przestrzeni liniowych Wyk lad 6 Podprzestrzenie przestrzeni liniowych 1 Określenie podprzestrzeni Definicja 6.1. Niepusty podzbiór V 1 V nazywamy podprzestrzeni przestrzeni liniowej V, jeśli ma on nastepuj ace w lasności: (I)

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej

Wyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej Wyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej 1 Operacje elementarne na uk ladach wektorów Niech α 1,..., α n bed dowolnymi wektorami przestrzeni liniowej V nad cia lem K. Wyróżniamy nastepuj ace operacje

Bardziej szczegółowo

Metalogika (1) Jerzy Pogonowski. Uniwersytet Opolski. Zakład Logiki Stosowanej UAM

Metalogika (1) Jerzy Pogonowski. Uniwersytet Opolski. Zakład Logiki Stosowanej UAM Metalogika (1) Jerzy Pogonowski Zakład Logiki Stosowanej UAM www.logic.amu.edu.pl pogon@amu.edu.pl Uniwersytet Opolski Jerzy Pogonowski (MEG) Metalogika (1) Uniwersytet Opolski 1 / 21 Wstęp Cel: wprowadzenie

Bardziej szczegółowo

Dzia lanie grupy na zbiorze. Twierdzenie Sylowa

Dzia lanie grupy na zbiorze. Twierdzenie Sylowa Dzia lanie grupy na zbiorze. Twierdzenie Sylowa Niech G be dzie dowolna grupa, zaś X zbiorem. 1. Definicja. Dzia laniem grupy G na zbiorze X nazywamy funkcje µ: G X X, µ(g, x) = g x, spe lniaja ca dwa

Bardziej szczegółowo

Algebra i jej zastosowania konspekt wyk ladu, czȩść druga

Algebra i jej zastosowania konspekt wyk ladu, czȩść druga Algebra i jej zastosowania konspekt wyk ladu, czȩść druga Anna Romanowska January 29, 2016 4 Kraty i algebry Boole a 41 Kraty zupe lne Definicja 411 Zbiór uporza dkowany (P, ) nazywamy krata zupe lna,

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 7 Metoda eliminacji Gaussa. Wzory Cramera

Wyk lad 7 Metoda eliminacji Gaussa. Wzory Cramera Wyk lad 7 Metoda eliminacji Gaussa Wzory Cramera Metoda eliminacji Gaussa Metoda eliminacji Gaussa polega na znalezieniu dla danego uk ladu a x + a 2 x 2 + + a n x n = b a 2 x + a 22 x 2 + + a 2n x n =

Bardziej szczegółowo

Algebra i jej zastosowania ćwiczenia

Algebra i jej zastosowania ćwiczenia Algebra i jej zastosowania ćwiczenia 14 stycznia 2013 1 Kraty 1. Pokazać, że każda klasa kongruencji kraty (K, +, ) jest podkrata kraty (K, +, ). 2. Znaleźć wszystkie kongruencje kraty 2 3, gdzie 2 jest

Bardziej szczegółowo

Ekonomia matematyczna i dynamiczna optymalizacja

Ekonomia matematyczna i dynamiczna optymalizacja Ekonomia matematyczna i dynamiczna optymalizacja Ramy wyk ladu i podstawowe narz edzia matematyczne SGH Semestr letni 2012-13 Uk lady dynamiczne Rozwiazanie modelu dynamicznego bardzo czesto można zapisać

Bardziej szczegółowo

Algebra konspekt wykladu 2009/10 1. du na dzialanie na zbioze G, jeśli dla dowolnych elementów x, y S, x y S. S jest zamkniety ze wzgle

Algebra konspekt wykladu 2009/10 1. du na dzialanie na zbioze G, jeśli dla dowolnych elementów x, y S, x y S. S jest zamkniety ze wzgle Algebra konspekt wykladu 2009/10 1 3 Podgrupy Niech S g mówimy, że podzbiór S jest zamknie ty ze wzgle du na dzialanie na zbioze G, jeśli dla dowolnych elementów x, y S, x y S. S jest zamkniety ze wzgle

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 4 Macierz odwrotna i twierdzenie Cramera

Wyk lad 4 Macierz odwrotna i twierdzenie Cramera Wyk lad 4 Macierz odwrotna i twierdzenie Cramera 1 Odwracanie macierzy I n jest elementem neutralnym mnożenia macierzy w zbiorze M n (R) tzn A I n I n A A dla dowolnej macierzy A M n (R) Ponadto z twierdzenia

Bardziej szczegółowo

25 lutego 2013, godzina 23: 57 strona 1. P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki. Logika Hoare a

25 lutego 2013, godzina 23: 57 strona 1. P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki. Logika Hoare a 25 lutego 2013, godzina 23: 57 strona 1 P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki Logika Hoare a Rozważamy najprostszy model imperatywnego jezyka programowania z jednym typem danych. Wartości tego

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 11 1 Wektory i wartości w lasne

Wyk lad 11 1 Wektory i wartości w lasne Wyk lad 11 Wektory i wartości w lasne 1 Wektory i wartości w lasne Niech V bedzie przestrzenia liniowa nad cia lem K Każde przekszta lcenie liniowe f : V V nazywamy endomorfizmem liniowym przestrzeni V

Bardziej szczegółowo

Grupy i cia la, liczby zespolone

Grupy i cia la, liczby zespolone Rozdzia l 1 Grupy i cia la, liczby zespolone Dla ustalenia uwagi, b edziemy używać nast epuj acych oznaczeń: N = { 1, 2, 3,... } - liczby naturalne, Z = { 0, ±1, ±2,... } - liczby ca lkowite, W = { m n

Bardziej szczegółowo

Zasada indukcji matematycznej

Zasada indukcji matematycznej Zasada indukcji matematycznej Twierdzenie 1 (Zasada indukcji matematycznej). Niech ϕ(n) będzie formą zdaniową zmiennej n N 0. Załóżmy, że istnieje n 0 N 0 takie, że 1. ϕ(n 0 ) jest zdaniem prawdziwym,.

Bardziej szczegółowo

F t+ := s>t. F s = F t.

F t+ := s>t. F s = F t. M. Beśka, Całka Stochastyczna, wykład 1 1 1 Wiadomości wstępne 1.1 Przestrzeń probabilistyczna z filtracją Niech (Ω, F, P ) będzie ustaloną przestrzenią probabilistyczną i niech F = {F t } t 0 będzie rodziną

Bardziej szczegółowo

13. Cia la. Rozszerzenia cia l.

13. Cia la. Rozszerzenia cia l. 59 13. Cia la. Rozszerzenia cia l. Z rozważań poprzedniego paragrafu wynika, że jeżeli wielomian f o wspó lczynnikach w ciele K jest nierozk ladalny, to pierścień ilorazowy K[X]/(f) jest cia lem zawieraja

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 4 Dzia lania na macierzach. Określenie wyznacznika

Wyk lad 4 Dzia lania na macierzach. Określenie wyznacznika Wyk lad 4 Dzia lania na macierzach Określenie wyznacznika 1 Określenie macierzy Niech K bedzie dowolnym cia lem oraz niech n i m bed a dowolnymi liczbami naturalnymi Prostokatn a tablice a 11 a 12 a 1n

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 3 Wyznaczniki

Wyk lad 3 Wyznaczniki 1 Określenie wyznacznika Wyk lad 3 Wyznaczniki Niech A bedzie macierza kwadratowa stopnia n > 1 i niech i, j bed a liczbami naturalnymi n Symbolem A ij oznaczać bedziemy macierz kwadratowa stopnia n 1

Bardziej szczegółowo

Rozdzia l 11. Przestrzenie Euklidesowe Definicja, iloczyn skalarny i norma. iloczynem skalarnym.

Rozdzia l 11. Przestrzenie Euklidesowe Definicja, iloczyn skalarny i norma. iloczynem skalarnym. Rozdzia l 11 Przestrzenie Euklidesowe 11.1 Definicja, iloczyn skalarny i norma Definicja 11.1 Przestrzenia Euklidesowa nazywamy par e { X K,ϕ }, gdzie X K jest przestrzenia liniowa nad K, a ϕ forma dwuliniowa

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 8 macierzy i twierdzenie Kroneckera-Capellego

Wyk lad 8 macierzy i twierdzenie Kroneckera-Capellego Wyk lad 8 Rzad macierzy i twierdzenie Kroneckera-Capellego 1 Określenie rz edu macierzy Niech A bedzie m n - macierza Wówczas wiersze macierzy A możemy w naturalny sposób traktować jako wektory przestrzeni

Bardziej szczegółowo

Rozdzia l 3. Relacje binarne

Rozdzia l 3. Relacje binarne Rozdzia l 3. Relacje binarne 1. Para uporz adkowana. Produkt kartezjański dwóch zbiorów Dla pary zbiorów {x, y} zachodzi, jak latwo sprawdzić, równość {x, y} = {y, x}. To znaczy, kolejność wymienienia

Bardziej szczegółowo

Elementy logiki i teorii mnogości Wyk lad 1: Rachunek zdań

Elementy logiki i teorii mnogości Wyk lad 1: Rachunek zdań Elementy logiki i teorii mnogości Wyk lad 1: Rachunek zdań Micha l Ziembowski m.ziembowski@mini.pw.edu.pl www.mini.pw.edu.pl/ ziembowskim/ October 2, 2016 M. Ziembowski (WUoT) Elementy logiki i teorii

Bardziej szczegółowo

5. Algebra działania, grupy, grupy permutacji, pierścienie, ciała, pierścień wielomianów.

5. Algebra działania, grupy, grupy permutacji, pierścienie, ciała, pierścień wielomianów. 5. Algebra działania, grupy, grupy permutacji, pierścienie, ciała, pierścień wielomianów. Algebra jest jednym z najstarszych działów matematyki dotyczącym początkowo tworzenia metod rozwiązywania równań

Bardziej szczegółowo

LOGIKA ALGORYTMICZNA

LOGIKA ALGORYTMICZNA LOGIKA ALGORYTMICZNA 0.0. Relacje. Iloczyn kartezjański: A B := (a, b) : a A i b B} (zak ladamy, że (x, y) i (u, v) s a równe wtedy i tylko wtedy gdy x = u i y = v); A n := (x 1,..., x n ) : x i A}; R

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 5 W lasności wyznaczników. Macierz odwrotna

Wyk lad 5 W lasności wyznaczników. Macierz odwrotna Wyk lad 5 W lasności wyznaczników Macierz odwrotna 1 Operacje elementarne na macierzach Bardzo ważne znaczenie w algebrze liniowej odgrywaja tzw operacje elementarne na wierszach lub kolumnach macierzy

Bardziej szczegółowo

Matematyka A, klasówka, 24 maja zania zadań z kolokwium z matematyki A w nadziei, że pope lni lem wielu b le. rozwia

Matematyka A, klasówka, 24 maja zania zadań z kolokwium z matematyki A w nadziei, że pope lni lem wielu b le. rozwia Matematyka A, klasówka, 4 maja 5 Na prośbe jednej ze studentek podaje zania zadań z kolokwium z matematyki A w nadziei, że pope lni lem wielu b le dów Podać definicje wektora w lasnego i wartości w lasnej

Bardziej szczegółowo

domykanie relacji, relacja równoważności, rozkłady zbiorów

domykanie relacji, relacja równoważności, rozkłady zbiorów 1 of 8 2012-03-28 17:45 Logika i teoria mnogości/wykład 5: Para uporządkowana iloczyn kartezjański relacje domykanie relacji relacja równoważności rozkłady zbiorów From Studia Informatyczne < Logika i

Bardziej szczegółowo

Rozdzia l 10. Najważniejsze normalne logiki modalne

Rozdzia l 10. Najważniejsze normalne logiki modalne Rozdzia l 10. Najważniejsze normalne logiki modalne 1. Logiki modalne normalne Definicja. Inwariantny zbiór formu l X jȩzyka modalnego L = (L,,,,, ) nazywamy logik a modaln a zbazowan a na logice klasycznej

Bardziej szczegółowo

2 Rodziny zbiorów. 2.1 Algebry i σ - algebry zbiorów. M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 2 11

2 Rodziny zbiorów. 2.1 Algebry i σ - algebry zbiorów. M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 2 11 M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 2 11 2 Rodziny zbiorów 2.1 Algebry i σ - algebry zbiorów Niech X będzie niepustym zbiorem. Rodzinę indeksowaną zbiorów {A i } i I 2 X nazywamy rozbiciem zbioru X

Bardziej szczegółowo

w teorii funkcji. Dwa s lynne problemy. Micha l Jasiczak

w teorii funkcji. Dwa s lynne problemy. Micha l Jasiczak Równania różniczkowe czastkowe w teorii funkcji. Dwa s lynne problemy. Micha l Jasiczak Horyzonty 2014 Podstawowy obiekt wyk ladu: funkcje holomorficzne wielu zmiennych Temat: dwa problemy, których znane

Bardziej szczegółowo

Egzamin z wykªadu monogracznego. Teoria kategorii w podstawach informatyki semestr zimowy 2011/12. Poj cia, terminologia i notacja:

Egzamin z wykªadu monogracznego. Teoria kategorii w podstawach informatyki semestr zimowy 2011/12. Poj cia, terminologia i notacja: Egzamin z wykªadu monogracznego Poj cia, terminologia i notacja: Teoria kategorii w podstawach informatyki semestr zimowy 2011/12 Przyjmujemy zwykª denicj sygnatury algebraicznej Σ, Σ-algebry i Σ-homomorzmu;

Bardziej szczegółowo

Algebrą nazywamy strukturę A = (A, {F i : i I }), gdzie A jest zbiorem zwanym uniwersum algebry, zaś F i : A F i

Algebrą nazywamy strukturę A = (A, {F i : i I }), gdzie A jest zbiorem zwanym uniwersum algebry, zaś F i : A F i Algebrą nazywamy strukturę A = (A, {F i : i I }), gdzie A jest zbiorem zwanym uniwersum algebry, zaś F i : A F i A (symbol F i oznacza ilość argumentów funkcji F i ). W rozważanych przez nas algebrach

Bardziej szczegółowo

Sterowalność liniowych uk ladów sterowania

Sterowalność liniowych uk ladów sterowania Sterowalność liniowych uk ladów sterowania W zadaniach sterowania docelowego należy przeprowadzić obiekt opisywany za pomoc a równania stanu z zadanego stanu pocz atkowego ẋ(t) = f(x(t), u(t), t), t [t,

Bardziej szczegółowo

Logika. Materia ly pomocnicze do wyk ladu dla pierwszego roku informatyki UW. Pawe l Urzyczyn 25 sierpnia 2005

Logika. Materia ly pomocnicze do wyk ladu dla pierwszego roku informatyki UW. Pawe l Urzyczyn 25 sierpnia 2005 Logika Materia ly pomocnicze do wyk ladu dla pierwszego roku informatyki UW Pawe l Urzyczyn urzy@mimuw.edu.pl 25 sierpnia 2005 Wnioskowanie o prawdziwości rozmaitych stwierdzeń jest powszednim zajeciem

Bardziej szczegółowo

Funkcje. Oznaczenia i pojęcia wstępne. Elementy Logiki i Teorii Mnogości 2015/2016

Funkcje. Oznaczenia i pojęcia wstępne. Elementy Logiki i Teorii Mnogości 2015/2016 Funkcje Elementy Logiki i Teorii Mnogości 2015/2016 Oznaczenia i pojęcia wstępne Niech f X Y będzie relacją. Relację f nazywamy funkcją, o ile dla dowolnego x X istnieje y Y taki, że (x, y) f oraz dla

Bardziej szczegółowo

P (x, y) + Q(x, y)y = 0. g lym w obszrze G R n+1. Funkcje. zania uk ladu (1) o wykresie przebiegaja

P (x, y) + Q(x, y)y = 0. g lym w obszrze G R n+1. Funkcje. zania uk ladu (1) o wykresie przebiegaja 19. O ca lkach pierwszych W paragrafie 6 przy badaniu rozwia zań równania P (x, y) + Q(x, y)y = 0 wprowadzono poje cie ca lki równania, podano pewne kryteria na wyznaczanie ca lek równania. Znajomość ca

Bardziej szczegółowo

Wzory Viete a i ich zastosowanie do uk ladów równań wielomianów symetrycznych dwóch i trzech zmiennych

Wzory Viete a i ich zastosowanie do uk ladów równań wielomianów symetrycznych dwóch i trzech zmiennych Wzory Viete a i ich zastosowanie do uk ladów równań wielomianów symetrycznych dwóch i trzech zmiennych Pawe l Józiak 007-- Poje cia wste pne Wielomianem zmiennej rzeczywistej t nazywamy funkcje postaci:

Bardziej szczegółowo

W poszukiwaniu kszta ltów kulistych

W poszukiwaniu kszta ltów kulistych W poszukiwaniu kszta ltów kulistych Piotr Mankiewicz April 4, 2005 Konwersatorium dla doktorantów Notacje 1 Cia lo wypuk le - wypuk ly, domkniȩty podzbiór ograniczony w R n. Odleg lość geometryczna dwóch

Bardziej szczegółowo

ep do matematyki aktuarialnej Micha l Jasiczak Wyk lad 3 Tablice trwania życia 2

ep do matematyki aktuarialnej Micha l Jasiczak Wyk lad 3 Tablice trwania życia 2 Wst ep do matematyki aktuarialnej Micha l Jasiczak Wyk lad 3 Tablice trwania życia 2 1 Przypomnienie Jesteśmy już w stanie wyznaczyć tp x = l x+t l x, gdzie l x, l x+t, to liczebności kohorty odpowiednio

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 5. Analiza dla informatyków 1 DANI LI1 Pawe l Domański szkicowe notatki do wyk ladu. 1. Granice niew laściwe

Wyk lad 5. Analiza dla informatyków 1 DANI LI1 Pawe l Domański szkicowe notatki do wyk ladu. 1. Granice niew laściwe Analiza dla informatyków 1 DANI LI1 Pawe l Domański szkicowe notatki do wyk ladu Wyk lad 5 1. Granice niew laściwe Definicja 1 Ci ag (x n ) d aży do (jest rozbieżny do) + jeśli c R N n > N x n > c a do

Bardziej szczegółowo

Prostota grup A n. Pokażemy, że grupy A n sa. proste dla n 5. Dowód jest indukcyjny i poprzedzimy go lematem.

Prostota grup A n. Pokażemy, że grupy A n sa. proste dla n 5. Dowód jest indukcyjny i poprzedzimy go lematem. Prostota grup A n. Pokażemy, że grupy A n sa proste dla n 5. Dowód jest indukcyjny i poprzedzimy go lematem. 1 2 0. Twierdzenie Schura Zassenhausa W tym rozdziale zajmiemy sie bardzo użytecznym twierdzeniem,

Bardziej szczegółowo

Wykład 21 Funkcje mierzalne. Kostrukcja i własności całki wzglȩdem miary przeliczalnie addytywnej

Wykład 21 Funkcje mierzalne. Kostrukcja i własności całki wzglȩdem miary przeliczalnie addytywnej Wykład 2 Funkcje mierzalne. Kostrukcja i własności całki wzglȩdem miary przeliczalnie addytywnej czȩść II (opracował: Piotr Nayar) Definicja 2.. Niech (E, E) bȩdzie przestrzenia mierzalna i niech λ : E

Bardziej szczegółowo

OSOBNO ANALITYCZNYCH

OSOBNO ANALITYCZNYCH Uniwersytet Jagielloński Instytut Matematyki Zbigniew B locki ZBIORY OSOBLIWOŚCI FUNKCJI OSOBNO ANALITYCZNYCH Praca magisterska Promotor: Prof. dr hab. Józef Siciak Kraków 99 .Wstȩp. Jeśli Ω jest zbiorem

Bardziej szczegółowo

Egzamin z logiki i teorii mnogości, rozwiązania zadań

Egzamin z logiki i teorii mnogości, rozwiązania zadań Egzamin z logiki i teorii mnogości, 08.02.2016 - rozwiązania zadań 1. Niech φ oraz ψ będą formami zdaniowymi. Czy formuła [( x : φ(x)) ( x : ψ(x))] [ x : (φ(x) ψ(x))] jest prawem rachunku kwantyfikatorów?

Bardziej szczegółowo

- Dla danego zbioru S zbiór wszystkich jego podzbiorów oznaczany symbolem 2 S.

- Dla danego zbioru S zbiór wszystkich jego podzbiorów oznaczany symbolem 2 S. 1 Zbiór potęgowy - Dla danego zbioru S zbiór wszystkich jego podzbiorów oznaczany symbolem 2 S. - Dowolny podzbiór R zbioru 2 S nazywa się rodziną zbiorów względem S. - Jeśli S jest n-elementowym zbiorem,

Bardziej szczegółowo

Statystyka w analizie i planowaniu eksperymentu

Statystyka w analizie i planowaniu eksperymentu 21 marca 2011 Zmienna losowa - wst ep Przeprowadzane w praktyce badania i eksperymenty maja bardzo różnorodny charakter, niemniej jednak wiaż a sie one z rejestracja jakiś sygna lów (danych). Moga to być

Bardziej szczegółowo

Algebra i jej zastosowania konspekt wyk ladu, cz

Algebra i jej zastosowania konspekt wyk ladu, cz Algebra i jej zastosowania konspekt wyk ladu, cz eść pierwsza Anna Romanowska 26 marca 2014 1 Pó lgrupy i monoidy 1.1 W lasności podstawowe Definicja 1.11. Pó lgrupa nazywamy pare (P, ), gdzie P jest zbiorem,

Bardziej szczegółowo

Logika Stosowana. Wykład 1 - Logika zdaniowa. Marcin Szczuka. Instytut Informatyki UW. Wykład monograficzny, semestr letni 2016/2017

Logika Stosowana. Wykład 1 - Logika zdaniowa. Marcin Szczuka. Instytut Informatyki UW. Wykład monograficzny, semestr letni 2016/2017 Logika Stosowana Wykład 1 - Logika zdaniowa Marcin Szczuka Instytut Informatyki UW Wykład monograficzny, semestr letni 2016/2017 Marcin Szczuka (MIMUW) Logika Stosowana 2017 1 / 30 Plan wykładu 1 Język

Bardziej szczegółowo

Statystyka w analizie i planowaniu eksperymentu

Statystyka w analizie i planowaniu eksperymentu 10 marca 2014 Zmienna losowa - wst ep Przeprowadzane w praktyce badania i eksperymenty maja bardzo różnorodny charakter, niemniej jednak wiaż a sie one z rejestracja jakiś sygna lów (danych). Moga to być

Bardziej szczegółowo

Procesy Stochastyczne - Zestaw 1

Procesy Stochastyczne - Zestaw 1 Procesy Stochastyczne - Zestaw 1 Zadanie 1 Niech ξ i η bed a niezależnymi zmiennymi losowymi o rozk ladach N (0, 1). Niech X = ξ +η i Y = ξ η. Znaleźć rozk lad (X, Y ) i rozk lad warunkowy L X ( Y ). Zadanie

Bardziej szczegółowo

Grzegorz Mazur. Zak lad Metod Obliczeniowych Chemii UJ. 14 marca 2007

Grzegorz Mazur. Zak lad Metod Obliczeniowych Chemii UJ. 14 marca 2007 Zak lad Metod Obliczeniowych Chemii UJ 14 marca 2007 Rzad 1 Zamiast wst epu 2 Rzad Notacja dużego O Notacja Ω Notacja Θ 3 S lowniczek Rzad Algorytm W matematyce oraz informatyce to skończony, uporzadkowany

Bardziej szczegółowo

1. R jest grupą abelową względem działania + (tzn. działanie jest łączne, przemienne, istnieje element neutralny oraz element odwrotny)

1. R jest grupą abelową względem działania + (tzn. działanie jest łączne, przemienne, istnieje element neutralny oraz element odwrotny) Rozdział 1 Pierścienie i ideały Definicja 1.1 Pierścieniem nazywamy trójkę (R, +, ), w której R jest zbiorem niepustym, działania + : R R R i : R R R są dwuargumentowe i spełniają następujące warunki dla

Bardziej szczegółowo

Zadania o liczbach zespolonych

Zadania o liczbach zespolonych Zadania o liczbach zespolonych Zadanie 1. Znaleźć takie liczby rzeczywiste a i b, aby zachodzi ly równości: a) a( + i) + b(4 i) 6 i, b) a( + i) + b( + i) 8i, c) a(4 i) + b(1 + i) 7 1i, ( ) a d) i + b +i

Bardziej szczegółowo

Wstęp do Matematyki (2)

Wstęp do Matematyki (2) Wstęp do Matematyki (2) Jerzy Pogonowski Zakład Logiki Stosowanej UAM www.logic.amu.edu.pl pogon@amu.edu.pl Własności relacji Jerzy Pogonowski (MEG) Wstęp do Matematyki (2) Własności relacji 1 / 24 Wprowadzenie

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 11 Przekszta lcenia liniowe a macierze

Wyk lad 11 Przekszta lcenia liniowe a macierze Wyk lad 11 Przekszta lcenia liniowe a macierze 1 Izomorfizm przestrzeni L(V ; W ) i M m n (R) Twierdzenie 111 Niech V i W bed a przestrzeniami liniowymi o bazach uporzadkowanych (α 1,, α n ) i (β 1,, β

Bardziej szczegółowo

STATYSTYKA MATEMATYCZNA dla ZPM I dr inż Krzysztof Bryś wyk lad 1,2 KLASYCZNY RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA

STATYSTYKA MATEMATYCZNA dla ZPM I dr inż Krzysztof Bryś wyk lad 1,2 KLASYCZNY RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA 1 STATYSTYKA MATEMATYCZNA dla ZPM I dr inż Krzysztof Bryś wyk lad 1,2 KLASYCZNY RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA 1. Pojȩcia wstȩpne. Doświadczeniem losowym nazywamy doświadczenie, którego wynik nie jest znany.

Bardziej szczegółowo

FUNKCJE LICZBOWE. x 1

FUNKCJE LICZBOWE. x 1 FUNKCJE LICZBOWE Zbiory postaci {x R: x a}, {x R: x a}, {x R: x < a}, {x R: x > a} oznaczane sa symbolami (,a], [a, ), (,a) i (a, ). Nazywamy pó lprostymi domknie tymi lub otwartymi o końcu a. Symbol odczytujemy

Bardziej szczegółowo

Rozdzia l 10. Formy dwuliniowe i kwadratowe Formy dwuliniowe Definicja i przyk lady

Rozdzia l 10. Formy dwuliniowe i kwadratowe Formy dwuliniowe Definicja i przyk lady Rozdzia l 10 Formy dwuliniowe i kwadratowe 10.1 Formy dwuliniowe 10.1.1 Definicja i przyk lady Niech X K b edzie przestrzenia liniowa nad cia lem K, dim(x K ) = n. Definicja 10.1 Przekszta lcenie ϕ : X

Bardziej szczegółowo

STYSTYSTYKA dla ZOM II dr inż Krzysztof Bryś Wykad 1

STYSTYSTYKA dla ZOM II dr inż Krzysztof Bryś Wykad 1 1 STYSTYSTYKA dla ZOM II dr inż Krzysztof Bryś Wykad 1 Klasyczny Rachunek Prawdopodobieństwa. 1. Pojȩcia wstȩpne. Doświadczeniem losowym nazywamy doświadczenie, którego wynik nie jest znany. Posiadamy

Bardziej szczegółowo

Normy wektorów i macierzy

Normy wektorów i macierzy Rozdzia l 3 Normy wektorów i macierzy W tym rozdziale zak ladamy, że K C. 3.1 Ogólna definicja normy Niech ψ : K m,n [0, + ) b edzie przekszta lceniem spe lniaj acym warunki: (i) A K m,n ψ(a) = 0 A = 0,

Bardziej szczegółowo

Metoda Simplex bez użycia tabel simplex 29 kwietnia 2010

Metoda Simplex bez użycia tabel simplex 29 kwietnia 2010 R. Rȩbowski 1 WPROWADZENIE Metoda Simplex bez użycia tabel simplex 29 kwietnia 2010 1 Wprowadzenie Powszechnie uważa siȩ, że metoda simplex, jako uniwersalny algorytm pozwalaj acyznaleźć rozwi azanie optymalne

Bardziej szczegółowo

(α + β) a = α a + β a α (a + b) = α a + α b (α β) a = α (β a). Definicja 4.1 Zbiór X z dzia laniami o wyżej wymienionych w lasnościach

(α + β) a = α a + β a α (a + b) = α a + α b (α β) a = α (β a). Definicja 4.1 Zbiór X z dzia laniami o wyżej wymienionych w lasnościach Rozdzia l 4 Przestrzenie liniowe 4.1 Przestrzenie i podprzestrzenie 4.1.1 Definicja i podstawowe w lasności Niech X z dzia laniem dodawania + b edzie grupa przemienna (abelowa). Oznaczmy przez 0 element

Bardziej szczegółowo

= b i M i [x], gdy charf = p, to a i jest pierwiastkiem wielomianu x n i

= b i M i [x], gdy charf = p, to a i jest pierwiastkiem wielomianu x n i 15. Wykład 15: Rozszerzenia pierwiastnikowe. Elementy wyrażające się przez pierwiastniki. Rozwiązalność równań przez pierwiastniki. Równania o dowolnych współczynnikach. 15.1. Rozszerzenia pierwiastnikowe.

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 6 Przyk lady homomorfizmów

Wyk lad 6 Przyk lady homomorfizmów Wyk lad 6 Przyk lady hooorfizów Przyk lad 6.1. Dla dowolnych grup (G 1, 1, e 1 ), (G 2, 2, e 2 ) przekszta lcenie f: G 1 G 2 dane wzore f(x) = e 2 dla x G 1 jest hooorfize grup, bo f(a) 2 f(b) = e 2 2

Bardziej szczegółowo

KOMBINATORYKA 1 WYK LAD 10 Zbiory cze

KOMBINATORYKA 1 WYK LAD 10 Zbiory cze KOMBINATORYKA 1 WYK LAD 10 Zbiory cze ściowo uporza dkowane 17 maja 2012 W rozdziale tym omówimy jedno z fundamentalnych poje ć kombinatoryki, jakim jest zbiór cze ściowo uporza dkowany. Pokażemy w jaki

Bardziej szczegółowo

System BCD z κ. Adam Slaski na podstawie wykładów, notatek i uwag Pawła Urzyczyna. Semestr letni 2009/10

System BCD z κ. Adam Slaski na podstawie wykładów, notatek i uwag Pawła Urzyczyna. Semestr letni 2009/10 System BCD z κ Adam Slaski na podstawie wykładów, notatek i uwag Pawła Urzyczyna Semestr letni 2009/10 Rozważamy system BCD ze stałą typową κ i aksjomatami ω κ κ i κ ω κ. W pierwszej części tej notatki

Bardziej szczegółowo

Foliacje symetralnymi w zespolonej przestrzeni hiperbolicznej

Foliacje symetralnymi w zespolonej przestrzeni hiperbolicznej Foliacje symetralnymi w zespolonej przestrzeni hiperbolicznej Maciej Czarnecki Uniwersytet Lódzki 8 Forum Matematyków Polskich Lublin, 21 września 2017 r. Forma hermitowska na C n+1 X Y = X 1 Y 1 +...

Bardziej szczegółowo

Rozdzia l 9. Zbiory liczb porz adkowych. Liczby porz adkowe izolowane i graniczne

Rozdzia l 9. Zbiory liczb porz adkowych. Liczby porz adkowe izolowane i graniczne Rozdzia l 9. Zbiory liczb porz adkowych. Liczby porz adkowe izolowane i graniczne 1. Kresy wzglȩdem dowolnego zbioru liczb porz adkowych Poświȩcimy teraz uwagȩ przede wszystkich kratowym w lasnościom klasy

Bardziej szczegółowo

MiNI Akademia Matematyki na Politechnice Warszawskiej

MiNI Akademia Matematyki na Politechnice Warszawskiej MiNI Akademia Matematyki na Politechnice Warszawskiej Krzysztof Che lmiński Okr egi i styczne MiNI PW, 14.10.2017 Podstawowe twierdzenia wykorzystywane w zadaniach z ćwiczeń Twierdzenie 1 (najmocniesze

Bardziej szczegółowo

Statystyka w analizie i planowaniu eksperymentu

Statystyka w analizie i planowaniu eksperymentu 29 marca 2011 Przestrzeń statystyczna - podstawowe zadania statystyki Zdarzeniom losowym określonym na pewnej przestrzeni zdarzeń elementarnych Ω można zazwyczaj na wiele różnych sposobów przypisać jakieś

Bardziej szczegółowo

WYK LAD 2: PODSTAWOWE STRUKTURY ALGEBRAICZNE, PIERWIASTKI WIELOMIANÓW, ROZK LAD FUNKCJI WYMIERNEJ NA U LAMKI PROSTE

WYK LAD 2: PODSTAWOWE STRUKTURY ALGEBRAICZNE, PIERWIASTKI WIELOMIANÓW, ROZK LAD FUNKCJI WYMIERNEJ NA U LAMKI PROSTE WYK LAD 2: PODSTAWOWE STRUKTURY ALGEBRAICZNE, PIERWIASTKI WIELOMIANÓW, ROZK LAD FUNKCJI WYMIERNEJ NA U LAMKI PROSTE Definicja 1 Algebra abstrakcyjna nazywamy teorie, której przedmiotem sa dzia lania na

Bardziej szczegółowo

Rezolucja w rachunku predykatów. Przedrostkowa koniunkcyjna postać normalna. Formu ly ustalone. Joanna Józefowska. Poznań, rok akademicki 2009/2010

Rezolucja w rachunku predykatów. Przedrostkowa koniunkcyjna postać normalna. Formu ly ustalone. Joanna Józefowska. Poznań, rok akademicki 2009/2010 Instytut Informatyki Poznań, rok akademicki 2009/2010 1 Postać klauzulowa formu l 2 Regu la rezolucji Regu la rezolucji dla klauzul ustalonych Regu la rezolucji dla klauzul ustalonych a spe lnialność Ogólna

Bardziej szczegółowo

Struktury formalne, czyli elementy Teorii Modeli

Struktury formalne, czyli elementy Teorii Modeli Struktury formalne, czyli elementy Teorii Modeli Szymon Wróbel, notatki z wykładu dra Szymona Żeberskiego semestr zimowy 2016/17 1 Język 1.1 Sygnatura językowa Sygnatura językowa: L = ({f i } i I, {P j

Bardziej szczegółowo

WYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3

WYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3 WYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3 Definicja 1 Przestrzenia R 3 nazywamy zbiór uporzadkowanych trójek (x, y, z), czyli R 3 = {(x, y, z) : x, y, z R} Przestrzeń

Bardziej szczegółowo

Statystyka w analizie i planowaniu eksperymentu

Statystyka w analizie i planowaniu eksperymentu 31 marca 2014 Przestrzeń statystyczna - podstawowe zadania statystyki Zdarzeniom losowym określonym na pewnej przestrzeni zdarzeń elementarnych Ω można zazwyczaj na wiele różnych sposobów przypisać jakieś

Bardziej szczegółowo

Topologia Algebraiczna - Pomocnik studenta 50 zadań na Egzamin z Topologii Algebraicznej I Semestr zimowy roku akademickiego 2010/2011

Topologia Algebraiczna - Pomocnik studenta 50 zadań na Egzamin z Topologii Algebraicznej I Semestr zimowy roku akademickiego 2010/2011 Topologia Algebraiczna - Pomocnik studenta 50 zadań na Egzamin z Topologii Algebraicznej I Semestr zimowy roku akademickiego 2010/2011 Agnieszka Bojanowska Stefan Jackowski 10 lutego 2011 1 Kategorie i

Bardziej szczegółowo